PZC
i|
Reimerswaal legt
vrije verkoop van
huizen aan banden
Marinekazerne verwelkomt
eerste vrouwelijke commandant
MAAK IEMAND LID EN U KRIJGT 'M CADEAU!
Drie jonge Middelburgers op Mallorca in de boeien geslagen
weekenddiensten
vrijdag 29 augustus 2003
Het nieuwe lid van de Dierenbescherming is:
Doorverkopen
Rake klappen
Snelrecht
Hotel
Huisartsen
Tandartsen
Schouwen-Duiveland
Apotheken
Oosterschelde
Thuiszorg
Dierenartsen
Hoe meer leden wij hebben, hoe meer werk we kunnen verzetten. Zonder de bijdrage van leden zijn we nergens.
Zijn de dieren nergens. Vandaar ons verzoek aan u om iemand uit uw familie-, vrienden- of kennissenkring
te interesseren ook lid te worden. Slaagt u daarin, dan krijgt u dit vrolijke shirt van ons. Voor wat, hoort wat tenslotte.
Op de onderstaande bon kunt u alle relevante informatie invullen.
Naam Ik ben al lid en ontvang het T-shirt op onder-
Adres staand adres zodra de contributie van dit nieuwe
Postcode/plaatslid bij u binnen is:
Geboortedatum
Handtekening Naam
Adres
Noteer het nieuwe lid als:
volwassen lid 20,-)
65+ lid 12,60)
Postcode/plaats
Maat
Het nieuwe lid machtigt de Dierenbescherming om jaarlijks de contributie af te schrijven.
Zijn/haar bank-/gironummer is:
Deze bon kunt u in een envelop sturen naar:
De Dierenbescherming,
Antwoordnummer 2105, 2508 VD Den Haag. (Postzegel hoeft niet, mag wel).
door Rob Paardekam
KRUININGEN - De gemeente
Reimerswaal wil projectont
wikkelaars en woningcorpora
ties fors beperken in hun
vrijheid bij de verkoop van wo
ningen. Ze dienen zich in het
vervolg te houden aan de syste
matiek die de gemeente ook
volgt bij het uitgeven van bouw-
kavels.
Dat heeft nogal wat consequen
ties. Zo moeten projectontwik
kelaars en woningcorporaties
hun koopwoningen voortaan
eerst aanbieden aan de lokale
bevolking door het plaatsen van
een advertentie. Als de respons
daarop niet groot genoeg is,
moet deze een tweede keer on
der de aandacht worden ge
bracht.
Pas als zestig procent van de
woningen aan plaatselijke be
langstellenden is verkocht, mag
de aanbieder de vrije markt op.
Dat mag overigens ook als dat
percentage drie maanden na het
plaatsen van de advertentie niet
is bereikt.
Projectontwikkelaars en wo
ningcorporaties mogen de be
langstellenden voortaan ook
niet meer zelf inschrijven. Men
sen dienen zich bij de gemeente
te melden. Die vraagt daarvoor,
net als bij de uitgifte van bouw-
kavels, inschrijfgeld.
Woningbouwvereniging R&g
Wonen, die regelmatig k
partementen voor ouderen rel
liseert, is niet blij dat ze belang,
stellenden voor haar woning®
niet meer zelf mag inschrijven.
Ook het inschrijfgeld stuit dj.
recteur C. Krijger tegen 4
borst. „Zelf vragen wij
nooit om. Als ik belangstelling
heb voor een wasmachine moei
ik toch ook niet eerst 25 euro be
talen?"
De gemeente voert ook een ver
bod door om de woning binne
vier jaar door te verkopen. l\
wil ze voorkomen dat niew;
woningen door plaatselijk
mensen worden gekocht, maar
bijvoorbeeld binnen een jar
alsnog naar iemand van buiter
af gaan.
Alleen bij bijzondere omstan
digheden, zoals het vinden van
werk in een andere regio of r®.
dische problemen, mogen
pers van nieuwbouwwoningafe
hun huis binnen vier jaar door-
verkopen.
Ook over deze maatregel is
Wonen niet te spreken. „Als «ij
een woning aan iemand verko
pen dient dat een vrij eigendot
te zijn. Dat mensen in het va-
volg eerst aan de gemeente mis
ten vragen of ze hun eigen his
mogen verkopen, vind ik betiiv
telend.
'iG
«6
ma
zati
En
Oos
Kio<
woé
maó
Ze-
Loei
Loei
Past
)os
Vakantie eindigt in Spaanse cel
door Ron Maqnée
MIDDELBURG - Het zal je maar ge
beuren: je boekt een elfdaagse reis
naar Mallorca. Maar tijdens je verblijf
word je belaagd door een tiental
agressieve prostituees. Je wordt ach
tervolgd door een woedende Arabier.
En uiteindelijk beland je in een cel van
twee bij twee. Het overkwam drie jon
ge Middelburgers. Boos, berooid,
maar ook opgelucht vertellen ze hun
verhaal. „We gaan nóóit meer naar
Mallorca."
Elf dagen uitpuffen op het zonovergo
ten strand van Mallorca, dat was het
plan van Joël le Due (20), Glenn Gilde
(19) en Diego de Lima (20) uit Middel
burg. Ze hadden een appartementje
geboekt in El Arenal, een toeristische
hotspot op het eiland. Een volle week
vermaakte het drietal zich uitste
kend. Elke avond waren ze in talrijke
barretjes en discotheken te vinden.
Maar aan het eind van de reis sloeg het
noodlot toe. Met nog twee dagen voor
de boeg, besloot het drietal een
avondje thuis te blijven. „Rond vier
uur 's nachts werd ik wakker", herin
nert Joël zich. „Ik had eigenlijk wel
een beetje honger. De rest werd ook
wakker, en we besloten wat eten te
gaan halen." Iets over vijven 's nachts
liepen ze hun appartement uit. Onder
weg werden de jongeren aangespro
ken door een stel prostituees. Die hin
gen daar permanent rond op zoek
naar klanten. Op de avances gingen ze
niet in, maar het leek hen wel een leuk
idee ze met de videocamera te vereeu
wigen.
„Dus we zetten de camera aan. De
prostituees waren daar niet van ge
diend. Ze vlogen op ons af, wel met z'n
negenen of tienen tegelijk", aldus
Joël. Her en der vielen rake klappen.
Glenn alleen al werd belaagd door
drie agressieve hoeren. Glenn: „Ze be
gonnen met z'n drieën op me in te
slaan. Op een goed moment kon ik er
tussenuit tijgeren en met een sprintje
a la Babangida wegkomen." Er was
echter één probleem: bij de schermut
selingen was het klepje van de geleen
de digitale camera zoekgeraakt.
De drie vakantiegangers besloten een
aantal uren later het klepje te gaan
zoeken. „Binnen tien seconden stond
Glenn Gilde, Diego de Lima en Joël le Due zijn na hun onfortuinlijke vakantie weer terug in Middelburg.
foto Lex de Meester
er een man met een Arabisch uiterlijk
voor ons. Hij zag er uit als een pooier,
van boven tot onder in kleren van
glimmend satijn", weet Joël nog. De
drie kozen het hazenpad omdat ze de
man niet vertrouwden. De onbekende
achtervolgde echter het drietal. Joël,
Glenn en Diego sprongen uiteindelijk
in een taxi, op de hielen gezeten door
de onbekende man. In de taxi drukten
ze snel de knopjes van de deuren om
laag, net op tijd. „Die man bonkte nog
hard op de wagen en de ramen, maar
de taxi reed gelukkig snel weg." Na
een rondje door de stad belandde het
drietal weer in het appartement. Na
een paar uur werd er aangebeld: de
politie. Of het drietal wilde meeko
men naar het politiebureau. Op het
bureau aangekomen, merkten de jon
gens dat het menens was: „Vijf agen
ten kwamen om ons heen staan en
dreigden ons drie dagen in de cel te
stoppen." Diego en Glenn konden met
hun telefoontoestellen - vlak voordat
ze die moesten afgeven - nog snel een
sms'je naar hun ouders sturen met de
onfortuinlijke boodschap dat ze ge
vangen waren genomen.
Met z'n drieën belandden ze in een cel
van twee bij twee meter. Een ver
schrikkelijk ervaring, vertellen de
jongens in koor. „Je kon er bijna niet
ademen, zo vies was het er, maar je
móest wel", aldus Glenn, 's Avonds
werd hen gevraagd of het apparte
ment kon worden doorzocht. Joël:
„Wij zeiden: 'Graag, dan kunnen we
laten zien dat we onschuldig zijn.' In
een auto werden ze geboeid naar het
appartement gereden. Zeker vijftien
agenten keerden het appartement on
dersteboven. Inmiddels hadden de
drie behoorlijk dorst gekregen. Al die
tijd hadden ze geen druppel te drin
ken gekregen. Maar zelfs van hun ei
gen flessen water, die in het apparte
ment op tafel stonden, mochten ze
niks drinken
Inmiddels was hun duidelijk gewor
den waar ze van beschuldigd werden.
Een Duitse vrouw - de jongens her
kenden haar later als één van de pros
tituees - had het drietal beschuldigd
van diefstal van een portemonnee en
een telefoon. Joël, Glenn en Diego be
toogden keer op keer onschuldig te
zijn. Pas na 36 uur opsluiting, zonder
ook maar iets te drinken, werden de
jongens vrijgelaten. De familie van
Diego en Glenn waren inmiddels op
het eiland aangekomen om de jongens
op te vangen.
Enkele dagen later moesten de jon
gens voorkomen bij de rechtbank.
Voor de zaak was het snelrecht van
toepassing, een procedure om toeris
ten snel te kunnen berechten. De jon
gens voelden zich in de rechtszaal niet
serieus genomen. „De rechter zat de
hele tijd vierkantjes te tekenen! En ze
was zwaar op de hand van die Duitse
vrouw."
De jongens hadden twee opties. De
ene was dat de zaak naar een later
tijdstip werd verdaagd. De jongens
zagen daar niets in: om maanden later
weer terug te moeten keren naar het
eiland voor een nieuwe zitting. Een
andere optie was om de diefstal te be
kennen. Dat zou de jongens per per
soon zevenhonderd euro kosten, maar
dan konden ze wel meteen naar huis.
Het drietal koos het laatste. Joël nog
steeds vol ongeloof: „Terwijl je on
schuldig bent, tóch tekenen. Maar ja,
we wilden er gewoon vanaf zijn." Zo
snel als maar kon, boekten de drie een
vliegtuig naar huis waar ze enkele da
gen geleden aankwamen.
Al met al becijferen de drie hun totale
kosten op zeker 1200 euro de man.
Nog immer zijn Joël, Glenn en Diego
vol ongeloof en woede over wat er is
gebeurd. Uitgeput en nauwelijks in
staat het te bevatten. Maar ze hebben
in ieder geval één heilige overtuiging:
„Wij gaan nooit meer naar Mallorca."
door Nadia Berkelder
VLISSINGEN-Het commando over de Ma
rinekazerne Vlissingen is gisteren overge
dragen aan A. Zwiers. De bemanning van de
kazerne nam gisteren afscheid van com
mandant R. Brunia, die les gaat geven op de
mijnenbestrijdingsschool in Oostende.
Zwiers is de eerste vrouwelijke comman
dant van een marinekazerne in Nederland.
Ze is luitenant ter zee eerste klasse. „Dat is
hetzelfde als majoor bij de landmacht." Zee
heeft ze echter nooit gezien. „Ik stam uit de
tijd dat vrouwen niet mochten varen. Zo
oud ben ik. Of zo kort is dat geleden. Ik ben
in 1978 in dienst gekomen, in 1980 kwamen
de eerste vrouwen aan boord." Die verande
ring zorgde destijds voor veel opschudding.
„Ik zat toen zelf bij de thuisfrontbegelei
ding. Veel mensen maakten zich daar echt
zorgen over. Achteraf gezien was dat onte
recht." Omdat ze niet in 'operationele
dienst' mocht, heeft haar carriere zich op
kantoor afgespeeld. „Ik heb personeels
werk gedaan, communicatie, dat soort din
gen."
De sfeer is verbeterd nadat er meer vrouwen
bij de marine kwamen, vindt Zwiers. „Het is
minder macho geworden." Of dat van in
vloed is op de manier waarop er gewerkt
wordt, durft ze niet te zeggen. „Maar ik zou
nooit commandant geworden zijn als de tij
den niet waren veranderd. Vrouwen worden
nu op hun competentie beoordeeld. Er
wordt gekeken wat je capaciteiten zijn. Ge
baseerd daarop krijg je een leuke functie.
Daar ben ik blij mee."
Ze heeft het gevoel dat ze in Vlissingen,
waar ze nu anderhalve week rond loopt,
goed kan functioneren. „Ik vroeg me af hoe
ze zouden reageren. Maar vanaf het aller
eerste begin heb ik respect gekregen en de
ruimte om te doen wat ik moet doen. Of dat
aan mij ligt, aan mijn rang of dat ze het nor
maal vinden dat een vrouw de leiding heeft,
dat interesseert me eigenlijk niet."
Voor ze in Vlissingen kwam, keek Zwiers
een jaar rond bij de landmacht, in het kader
van een uitwisselingsprogamma tussen de
krijgsmachtsonderdelen. Waar ze na haar
tijd in Vlissingen terecht komt, weet ze nog
niet. „Over drie jaar krijg ik weer iets heel
anders te doen. Ik zou echt niet weten wat.
Dat is het leuke van de marine. Je hebt in
principe een vaste baan en binnen je capaci
teiten krijg je een heleboel verschillende
functies."
Bij de marinekazerne werkt geen vast aan
tal personeelsleden. De bemanning, zoals
het personeel heet in marinetermen, vari
eert van 15 tot 22 personen. De kazerne in
Vlissingen is eigenlijk een soort hotel.
Marinemensen die bij de Schelde moeten
zijn om bijvoorbeeld apparatuur van nieu
we schepen te testen of om een training te
ondergaan, kunnen er eten en slapen. Veel
meer mogelijkheden zijn er niet. „Het is
geen driesterrenhotel, het is echt een kazer-
Luitenant ter zee eerste klasse A. Zwiers.
ne. Het is een prima plek om te slapen, maar
het is niet luxe", zegt Zwiers. De kazerne
kan maximaal 335 personen herbergen.
Of de kazerne de volgende bezuinigingsron
de zal overleven, is nog niet bekend. „We
krijgen wel te maken met een reorganisatie
die de horeca binnen defensie efficiënter
moet maken. Wat dat betekent, weet ik nog
niet, maar het betekent wel veel. Horeca is
het hart van ons bedrijf. Ik verwacht wel dat
foto Ruben Oreel
we de komende jaren nog veel werk hebben.
In ieder geval zolang de Schelde blijft be
staan." De bezuinigingen, er moeten de ko
mende vier jaar twaalfduizend banen weg,
houden de gemoederen binnen de krijgs
macht bezig. Minister Kamp van defensie
zei onlangs in een interview dat vrouwen bij
de grote reorganisatie niet moeten worden
ontslagen. Zwiers glimlacht diplomatiek.
„Dat moet ik nog zien."
30 en 31 augustus en 2003
CENTRAAL ALARMNUMMER
112
Schouwen-Duiveland
Huisartsenpost Schouwen-Duiveland
Kon. Gustaafweg 2, Zierikzee
tel. 0900-1585
(geopend ma. t/m vr. van 18.00 tot 8.00
uur, in weekeinde of tijdens feestdagen)
Spreekuur 16.30-17.00 uur.
tel. 06-53737162
H. A. Boom- de Keizer, Westerbanweg
14, Burgh-Haamstede, (0111) 653103.
Spreekuur 16.30-17.30 uur.
fltk
Apotheek "Zierikzee", Dam 18, tel. (0115 L
412906, geopend za. van 09.00-12.30üi Jt
en van 16.30 -17.30 uur. Zo. van 12.00-
12.30 uur en 18.00-18.30 uur.
Schouwen-Duiveland: Tel. (0113) j (i
249111. jg.
Weekenddienstartsen Schouwen-Dui
veland voor spoedgevallen bereikbaar
via telefoon 412180. Spoedgevallen
spreekuur gezelschapsdieren zaterda
13.00-13.30 uur, GrevelingenstraatUic
Zierikzee.
