Grond voor
tunnel al in
aankoop
Fietsduo bereikt in 29 dagen de Noordkaap
J
Zeedijk brengt jeugdtrauma's boven
Het spookt bij de Ronduute
11
Ambassadeur Bosnië
stuurt dienstauto om
familie op te halen
WWW.
NAZOMER
FESTIVAL
.NL
Auto Lezersactie
Half dozijn
.en
120 hectare bij Sluiskil
Altijd al eens willen rallyrijden?
Voor slechts €189
zeeuwse almanak
ZEEUWS-VLAANDEREN
zaterdag 23 augustus 2003
Automobilist
belandt in
Goese speeltuin
Verantwoord
Fantastisch
vanaf de dijk
Stilte
O AutoTrack.nl
TT
It,IS
aid
"oil:
nPe
in IS
von;
ipe:
ibsi,
itigj
ffl
'old
aa|
iginj
akt"
trek
ldti
rteis
ign
h<
Cat
its
De
hij:
t
erï
i am
t tea
evt<
Uilj
zion
;po
nti:
tCs
;ne
i,0
edt
:htl
ïasii
PZC
rinorWout Bareman
TERNEUZEN - Om de prijs te
drukken en te lange procedures
te voorkomen wil de directie
van de NV Westerscheldetunnel
nu alvast grond aankopen voor
de aanleg van de tunnel onder
het Kanaal Gent-Terneuzen bij
Sluiskil.
De NV, waarin het Rijk en de
provincie participeren, trekt de
kar bij de bouw van de kanaal
tunnel, die een soepele door
stroming van het verkeer van en
naar de Westerscheldetunnel
moet garanderen. Sinds de in
gebruikname van de tunnel on
der de Westerschelde is het ver-
GOES - Een negentienjarige
automobilist uit Goes is in de
nacht van donderdag op vrijdag
rond kwart voor drie met zijn
voertuig een speeltuin in de De
Graaffstraat in Goes ingereden.
De Goesenaar was door onbe
kende oorzaak van de weg ge
raakt, had vervolgens een lan
taarnpaal omver gereden en
was daarna via de bosschages de
speeltuin ingedoken. In de
speeltuin was hij tegen een
bankje aangereden en was tot
01 stilstand gekomen tegen een
speeltoestel.
In de speeltuin is een ravage
ontstaan. De man kwam met de
schrik vrij, zijn auto is zwaar
beschadigd.
keersaanbod bij de kanaalbrug
met 25 procent gestegen.
De filevorming voor de brug
leidt automatisch ook tot files in
de tunnel en op het Tolplein.
Hoofd technische dienst DGre-
vink van de NV Westerschelde
tunnel: „We worden bijna dage
lijks geconfronteerd met files
voor de tolhuisjes en die zijn al
lemaal te herleiden tot het op
onthoud van het verkeer bij de
kanaalbrug. We zien weliswaar
kans om het aanbod iedere keer
opnieuw binnen een kwartier
weg te werken, maar het geeft
natuurlijk wel duidelijk aan
waar zich de bottleneck be
vindt."
De raad van commissarissen
van de NV Westerscheldetunnel
vindt het verantwoord om voor
uitlopend op het zogenoemde
tracébesluit van de minister van
Verkeer en Waterstaat alvast
over te gaan tot de aankoop van
grond voor de aanleg van de ka
naaltunnel. Wordt langer ge
wacht - het tracébesluit is op z'n
vroegst eind 2004 beschikbaar -
dan kost het allemaal ettelijke
miljoenen meer. Waarschijnlijk
hebben de tunnelbouwers
straks niet meer dan 30 hectare
nodig, maar voor alle zekerheid
wordt 120 hectare aangekocht.
De overbodige hectares kunnen
later weer worden verkocht. De
NV wil snel zaken doen, maar
dan moeten Rijk en provincie
wel garant staan. Gedeputeerde
Staten hebben daarmee geen
enkele moeite. Gaat het onver
hoopt fout, dan kan de schade
worden gedekt uit het fonds 're
serve tunnel Sluiskil'.
Bart (rechts) en Rick hebben zich in ieder geval niet verveeld onderweg: behalve het fietsen hadden ze genoeg andere dingen gemeen om
uren over te praten. foto Pete r N ico la i
door Raymond de Frel
TERNEUZEN - Het is duidelijk: Rick heeft
gewonnen. Bart Sparreboom (21) uit Ter-
neuzen en Rick van Dael (22) uit Eindhoven
fietsten de afgelopen maand van Amster
dam naar de Noordkaap, om op die manier
zo veel mogelijk geld in te zamelen voor het
Reumafonds. Zo'n tocht is al een strijd op
zich, maar de twee fietsers koppelden er nog
een extra wedstrijdje aan vast: 'Wie kweekt
de grootste baard?'
Het was overigens al snel duidelijk wie zou
zegevieren. Bart Sparreboom bleek nauwe
lijks baardgroei te hebben. De twee fanatie
kelingen kenden elkaar voor aanvang van
hun tocht amper. Allebei hadden ze dezelfde
droom: een lange fietstocht maken. Daarom
plaatsten ze ieder afzonderlijk een adver
tentie op internet. Ze reageerden op eikaars
oproep, belden wat en zochten elkaar drie
keer op. Bij de start in Amsterdam, voor het
kantoor van het Reumafonds, was het nog
een drukte van jewelste, maar eenmaal de
hoek om waren ze voor het eerst echt op el
kaar aangewezen. „Dat ging heel goed. We
hadden ook genoeg om over te praten. We
surfen allebei, houden van fietsen en wer
ken bij de post. Vooral over dat laatste kon
den we uren kletsen", vertelt Bart.
Via Duitsland, Denemarken, Noorwegen,
Zweden en Finland kwamen de twee na
3500 kilometer ofwel 29 dagen aan op de
Noordkaap. „Dat was op 8 augustus, om
23.42 uur. Een fantastisch moment, maar ei
genlijk hadden we het daar al snel gezien.
We zouden een week later pas door vrienden
met een busje worden opgehaald. Dus zijn
we daar nog een week gebleven. We hebben
daar 17,5 keer dezelfde film over de Noord
kaap gezien. Tja, wat moesten we anders?
De laatste keer liep de videoband vast", al
dus Rick. Hetduo fietstezo'n 1700euro voor
het Reumafonds bij elkaar. Ze zouden het zo
weer doen. Bart: „Heel gek, maar eigenlijk
fiets je dat hele rotstuk voor het gevoel op
die laatste dag.Rick:Laten we de volgen
de keer naar Kaap de Goede Hoop gaan. Al
hoewel, dan moeten we dwars door Afrika.
Wordt lastig." Bart weet raad: „Nemen we
gewoon een pijl en boog mee!"
naaf'
.veel
svei
Apt
-
tei
lts
itei
iClli
iSil
m
tegt
(6-1
vc:
iete
jeni
krï
V:
ipgf
(14
Gei
i3-
r.!
red
]o*
0
iO
jurt
iia
H
s>
doorConny van Gremberghe
Aan weerskanten van de Ou
de Zeedijk oostelijk van
Axel ligt land. Dat kan, simpel
weg omdat het een oude zeedijk
is. Achter de Zeedijk, noord
westelijk van Westdorpe, ligt
het Kanaal van Gent naar Ter-
neuzen en deugt die naam dus
van geen kanten. Neemt niet
weg dat de heren van Rijkswa
terstaat, zo'n 35 jaar geleden, na
de laatste kanaalverbreding bij
Passluis een bordje in de grond
lieten zetten waarop de naam
Zeedijk prijkte. Sindsdien is de
kanaaldijk de Zeedijk.
De aanleg van die dijk heeft
overigens nogal wat voeten in
de aarde gehad. Westdorpe was
inde jaren '60 de pleisterplaats
van kanaal werkers. Mannen
van baggerbedrijven als Van
Oord uit Werkendam lagen in
het dorp in de kost of woonden
in woonwagens, die her in der
over het dorp verspreid stonden
Overdag werd er gewerkt, ge
baggerd en gegraven. Achter de
oude kanaaldijk werden diepe
putten geslagen, de vrijgeko
men grond werd met vrachtwa
gens en pijpleidingen naar de
Axelse Vlakte, Smitschorre bij
Axel, de oprit van de nieuwe
brug bij Sas van Gent en de pol
ders zuidelijk van Westdorpe
getransporteerd. Honderddui
zenden kubieke meters zand en
klei werden verplaatst. Naast de
diepe putten werd een nieuwe
a arden wal opgetrokken, die ve
le meters boven de Autrichepol-
der uitstak.
Door kwel en hemelwater vul
den de putten zich geleidelijk
met water. Een kind kon zich in
die j aren geen ultiemer speelter
rein wensen. Er werd gezwom
men, er werden hutten gebouwd
en met fietsjes over de bergen
zand gejakkerd.
Erg lang duurde dat festijn niet,
want de kanaalwerkers deden
wat ze moesten doen; werken.
De aarden wal veranderde in
een stevige rechte kanaaldijk,
de poelen erachter in een verra
derlijk diepe waterweg, die uit
eindelijk - nadat de oude dijk
verwijderd was - in verbinding
gesteld werd met het oude ka
naal, dat vervolgens door de
baggeraars op dezelfde diepte
als de nieuwe vaargeul werd ge
bracht. Het verbrede kanaal
werd in december 1968 feeste
lijk in gebruik genomen. Nou ja
Met het plaatsen van een eenvoudig straatnaambordje transformeerde de kanaaldijk in de Zeedijk, on
danks het feit hij nog steeds langs het kanaal loopt. foto Peter Nicolai
feestelijk. De schooljeugd van
Westdorpe werd 's ochtends
door meester Hendriks bijeen
gedreven op het schoolplein en
voorzien van oranje-blanje-
bleu-vlaggetjes. De instructies
waren kort en duidelijk. „Jullie
gaan straks op de fiets naar de
Zeedijk, waar we in rijen zullen
wachten op de komst van de ko
ningin. Komt ze voorbij dan
zwaaien we en zingen we het
feestlied, dat jullie allemaal op
papier hebben ontvangen",
sprak de meester.
Daar gingen we peddelend door
de kou. Aangekomen op de win
derige dijk aan het kanaal was
het nog kouder. We werden in
het natte gras geposteerd en
konden wachten. En wachten.
We waren overigens niet alleen,
aan de overzijde van het kanaal
stond de Sasse schoolmeute te
wachten op de doorkomst van
vorstin Juliana. Wie het echter
aandurfde te roepen, kon reke
nen op een tik met een zegelring
op het schedeldak. Ja, jeugd
trauma's. Juliana en buurvorst
In deze bomencirkel zou volgens de legendes een witte dame
rondwaren. De witte tent stond er maar voor even; naar ver
luidt als onderdak voor een spook-feestje.
foto Wim Kooyman
door Sheila van Doorsselaer
De plek bezorgt menigeen de
rillingen: de Ronduute.
Middenin de polder een akker
met daar omheen een cirkel van
bomen. Te vinden aan de
Ronduiteweg bij Koewacht. Het
spookt er, zo gaat de overleve
ring. Zijn ze er of niet? De witte
dame, de geldschat en de zwarte
hond of de leeuw met een sleutel
in zijn bek.
Ronduute komt van het Franse
woord redoute, oftewel schans.
De Ronduute ligt daar waar
vroeger het fort Moerspui moet
hebben gestaan. De vreemde
plek, nu nog goed te herkennen
in het landschap, speelt de
hoofdrol in een spookverhaal,
waarvan meerdere versies de
ronde doen. Ze hebben echter
een paar dingen gemeen. Eens in
de honderd jaar, tussen midder
nacht en een uur, zou een in het
wit geklede dame verschijnen
die de argeloze passant de weg
naar een ondergronds gewelf bij
de Ronduute zou wijzen. In het
gewelf zou een ijzeren koffer
liggen, gevuld met een geld
schat. Wie rijk wilde worden,
moest daar echter wel wat voor
doen. Op de koffer lag namelijk
een leeuw (of in andere versies
een zwarte hond met gloeiende
ogen) die in zijn muil de sleutel
van de koffer had. Wie de sleutel
wist te pakken, werd eigenaar
van de schat en zo kon de geest
van de witte dame eindelijk rust
vinden.
Het verhaal werd voor het eerst
opgetekend rond 1820. In deze
versie staan drie koffers in het
gewelf.
Een die toebehoort aan de Sint
Baafs kathedraal in Gent, een
van het klooster van Zaffelaere
en een voor diegene die de witte
dame helpt. De grote zwarte
hond zou niet bijten als je be
doelingen zuiver zijn. Niemand
heeft dat ooit kunnen bewijzen,
want in de verhalen gaat ieder
een die het meemaakte er als een
haas vandoor.
Het verhaal werd nogmaals, in
de versie met de leeuw en één
koffer, opgetekend in 1850. Dat
geeft te denken dat de witte da
me zich wel vaker laat zien dan
eens in de honderd jaar. Dus
schatzoekers, ga er eens kijken,
wie weet... Maar pas op, want
naast een witte dame, een enge
hond of een leeuw, verhalen de
legendes nog over andere aan
wezigen: „Uilen als mensen zo
groot." Oeh!
Boudewijn der Belgen passeer
den, rijkelijk verlaat, de gepe
perde schildpaddensoep van
Pierre Standaert lepelend, aan
boord van de prinses Margriet.
Of ze de koukleumende horde
schoolkinderen op de Zeedijk
gezien hebben, valt te betwijfe
len.
Een j aar erop, en nog j aren later,
zou diezelfde vermaledijde Zee
dijk nog voor meer jeugdtrau
ma's zorgen. Het gros der mid
delbare scholen stond in
Terneuzen en de kortste weg van
Westdorpe naar die plaats leid
de langs - juist - de Zeedijk,
's Ochtends, om half acht, ver
trok er vanaf de Tramweg een
ijzeren cohort van tientallen
scholieren op weg naar de scho
lingsinstituten in de verre stad.
Vooraan de oudsten, de sterk-
sten, de wegbaners, die er niet
voor terugdeinsden om zo nu en
dan tegenliggers van de weg af
te drukken. Ze bepaalden het
tempo. De rest volgde. Terug
was, door de verschillende eind
tijden der lessen, een ander ver
haal. Dan moest de zes kilome
ter tegenwind op of onder de
dijk op eigen kracht worden
afgelegd. Vaak zuchtend, zwe
tend, vloekend. Het werd overi
gens nog erger na de gemeente
lijke herindeling toen Terneu
zen het Axelse bruggetje inpikte
en het verplaatste naar de Oost-
kolk in Terneuzen, waardoor
wij, arme scholieren genood
zaakt werden een langere route
door de stinkende Koegorspol-
der en over de Graaf Jansdijk
naar Terneuzen te volgen.
De Zeedijk verwerd tot een stil-
tegebied. Een domein voor
paartjes die zich in het hoge gras
willen terugtrekken, voor fiet
sers die een toertje willen maken
of voor scheepvaartliefhebbers,
die zo nu en dan een blik willen
werpen op passerende schepen.
De dijk leent zich er prima voor.
door Nadia Berkelder
MIDDELBURG - De ambassa
deur van Bosnië-Herzegovina
vindt dat de familie Zekic inhu
maan behandeld is. Hij heeft de
familie laten ophalen met zijn
eigen dienstauto. De familie
kampeerde sinds het begin van
de week net buiten het terrein
van het asielzoekerscentrum in
Middelburg. Ze zijn in afwach
ting van de terugreis naar hun
land ondergebracht in een pen
sion in Den Haag.
Ambassadeur Z. Jerkic zegt dat
hij gehandeld heeft om humani
taire redenen. „We konden het
niet aanzien dat mensen in het
park lagen te slapen. Het zijn
tenslotte wel onze onderdanen
De familie is uitgeprocedeerd en
heeft aangegeven te willen te
rugkeren naar Bosnië. De pa
pieren voor de reis zijn echter
nog niet in orde. Omdat ze geen
recht meer hebben op opvang in
het asielzoekerscentrum, heeft
het Centraal orgaan Opvang
Asielzoekers ze uit het centrum
gezet. De Immigratie en Natu
ralisatie Dienst (IND) heeft la
ten weten dat asielzoekers die
uitzicht hebben op terugkeer,
dispensatie kunnen krijgen.
De ambassade heeft daar ook op
aangedrongen. „We hebben het
centrum gevraagd om de familie
nog een paar dagen langer op te
vangen", zegt Jerkic. „Dat was
niet mogelijk, zeiden ze." Vol
gens Jerkic is hij anderhalve dag
bezig geweest om de directie
van het COA aan de telefoon te
krijgen. „Ik wil geen kritiek le
veren op het centrum, ze hebben
het druk en proberen hun best te
doen. Maar ik begrijp niet dat ze
de familie op straat zetten."
De familie Zekic, vader, moe
der, dochter en kleinkind, i1
donderdagavond onderge
bracht in een pension in De: i
Haag. Het ambassadepersonee i
heeft dat verblijf zelf betaalc
„De ambassade heeft daar geel
budget voor."
Volgens Jerkic heeft de Interna
tionale Organisatie voor Migra
tie (IOM)die de terugreis van d
familie regelt, niet meteen ge i
reageerd omdat die organisati
ook niet wist dat de familie ui i
het asielzoekerscentrum wen
gezet.
Jerkic is boos over de manie
waarop de familie behandeld id I
„Het menselijke aspect moe i
zwaarder wegen dan de bureau
cratische regels. In veel asielza
ken lijkt het of Nederland d
mensen uit het oog verliest.He
is de eerste keer dat de ambassa
deur persoonlijk ingrijpt in eei
asielzaak. „We hopen dat ziel
niet meer gevallen voordoen
Misschien moeten alle instan
ties beter met elkaar overleg
gen. In dit geval is er iets mis ge
gaan, ik hoop dat het niet wee
gebeurt."
Advertentie
26 aug t/m 7 sept 2003
0900 3300033
^^tassiekerinfort
ellewoutsduk
UHISTOR1E DU SOLDA1
van lgor Stravinsky
Advertentie
Laat uw tegenstander in het stof bijten,
verbeter uw rijvaardigheid
en maak kans op grote prijzen!
Bel nu 0348-446409 of kijk op
http://www.pzc.nl/auto
Die vader van twee tiener
dochters had zijn kroost er al
vaker over horen praten:
„Even een burger scoren bij
McDonalds!"
Hij was alleen bekend met de
snackbar om de hoek, maar
werd toch wel nieuwsgierig
naar het moderne voedsel dat
zijn dochters en hun vrien
den prefereerden boven de
goeie ouwe frikadel speciaal.
Tijdens de lunchpauze op
kantoor, ging hij daarom
maar eens poolshoogte ne
men, en stapte voor het eerst
van zijn leven de wereldbe
roemde fastfoodketen bin
nen. Hij staarde naar de me
nu's en zijn oog bleef hangen
bij de McNuggets. Ér viel te
kiezen tussen een doosje van
zes, negen of twaalf met deze
krokante kipstukjes met saus
naar keuze. Hij richtte zich
tot de jongeman achter de ba
lie en bestelde een half dozijn
McNuggets.
„We hebben geen half dozijn
nuggets", zei de jongen.
„Niet?", antwoordde hij.
„Nee, we hebben er zes, ne
gen of twaalf", zei de jonge
man enigszins geïrriteerd.
Voor de zekerheid vroeg hij
het nog maar eens: „Dus iïc
kan geen half dozijn bestel
len, maar wel zes?"
De McOber keek hem ver
veeld aan: „Dat zeg ik..."
De man wist het goed ge
maakt: Geef me er dan maar
negen."
En hij hield het vanaf toen
gewoon bij de frikadel speci
aal om de hoek..
Advertentie
Ook voor de nieuwste modellen kijk je op AutoTrack.nl
De autosite voor heel Nederland
