23 I Ratten zijn schatten
terdag 23 augustus 2003
22 I Lucas Reijnders zet door
ZD I 2003 is een winnaar
Schappelijker
Informele kanalen
Oorzaken
ivei
«re
,ertentie-exploitatie:
jrd-en Midden-Zeeland: 0113-315520;
/s-Vlaanderen: 0114-372770;
naal: 020-4562500.
(jactie: 0113-315680
iflv.pzc.nl
„ail: redactie@pzc.nl
istbus 314460 AA Goes.
r\ r-
Gezocht: studentenkamers in Zeeland
Studenten in Zeeland wonen
voor een prikkie op kamers. In
vergelijking met studenten in de
Randstad betalen ze nog niet de
helft voor hetzelfde aantal vier
kante meters. Maar voor hoelang,
is de vraag. Het aantal buiten
landse studenten neemt elk jaar
toe en die maken van kamers een
schaars goed.
Al een paar dagen struint Wouter
Briels door Vlissingen en omstre
ken op zoek naar een kamer. Wouter,
afkomstig uit het Limburgse Roggel,
is één van de laatsten die nog een ka
mer zoekt.Ach, ik ben inderdaad wel
wat laat begonnen. Ik ben nu twee da
gen aan de gang. Overal briefjes op
hangen, veel bellen, langs supermark
ten gaan of gewoon cafés inlopen.
Bovendien zijn we op de fiets alle
campings in de buurt langsgefietst.
Totnogtoe zonder resultaat."
Wouter koos speciaal voor Vlissingen
omdat hij zijn studie - Algemene Ope
rationele Technologie - alleen hier
kan volgen. Daarnaast vindt hij de
omgeving bijna net zo aantrekkelijk
als zijn thuishaven Limburg. „Het is
allemaal mooi hier; de zee en het
strand en zo."
De lage kamerprijzen en het relatief
grote aanbod van kamers zijn niet zijn
eerste overwegingen om voor Zeeland
te kiezen, hoewel studenten in de
Zeeuwse studentensteden Vlissingen
en Goes verhoudingsgewijs voor een
prikkie op kamers wonen. Zeker in
vergelijking met steden als Amster
dam en Utrecht, waar studenten een
vermogen kwijt zijn voor een mini
mum aan vierkante meters, is het in
Zeeland goed toeven
De Landelijke Studenten Vakbond
onderzocht onlangs de huurprijzen in
twaalf grote studentensteden. De
conclusie van de vakbond: de huur
prijzen voor kamers zijn schandalig
hoog. In tien van de twaalf steden
blijkt de gemiddelde huurprijs boven
het wettelijk maximum te zitten. In
Amsterdam en Utrecht betalen stu
denten vaak zelfs het dubbele van het
wettelijke maximum.
Want er bestaat zoiets als een wette
lijk maximum. Met een puntensys
teem van het Ministerie van VROM is
het eenvoudig uit te rekenen hoeveel
een kamer maximaal mag kosten.
Voor een gemiddelde kamer bedraagt
het maximale tarief veertien euro per
vierkante meter. En daar zitten de ka
mers in bijna alle steden flink boven.
Amsterdam spant de kroon. Daar be
draagt de gemiddelde vierkante me-
terprijs bijna 27 euro. Een snelle re
kensom levert op dat een kamertje van
vijftien vierkante meter boven de
vierhonderd euro uitkomt. Overbodig
te zeggen dat de studentenbeurs - 220
euro per maand - hierin royaal tekort
schiet.
Maar niet in Zeeland. Hier zijn de ka
merprijzen een stuk schappelijker
geprijsd. Een inventarisatie van veer
tien willekeurige kamers in Vlissin-
Ook in Zeeland wordt het voor studenten steeds moeilijker om een kamer te vinden.
gen levert op, dat de gemiddelde vier
kante meterprijs in de havenstad
tussen de tien en de elf euro's schom
melt. Met andere woorden: een ka
mertje van vijftien vierkante meter
komt uit op een honderdzestig euro.
de Beduidend lager dan de vierhon
derd euro die hetzelfde aantal vier
kante meters in Amsterdam kosten.
Dat is ook de ervaring van Alex Be
zem bijvoorbeeld. Deze Vlissingse
HZ-student resideert in een studen
tenhuis aan de Van de Manderestraat
in Vlissingen. Maandelijks wordt er
van zijn rekening 175 euro afgeschre
ven, waarvoor hij iets minder dan
twaalf vierkante meter terugkrijgt.
En dat vindt hij zelf niet eens zo bil
lijk. „Het is niet duur, maar ook niet
vreselijk goedkoop. Aan de andere
kant weet ik dat mijn zus hetzelfde be
drag zes jaar geleden in Utrecht be
taalde. En die woonde nog eens een
stuk kleiner dan ik nu hier."
Niet alleen in Vlissingen is het relatief
goed toeven voor studenten, maar ook
in Goes. Hoewel de prijzen daar iets
hoger zijn dan in Vlissingen, zijn ze in
vergelijking met elders nog heel
schappelijk. Op de Grote Kade bij
voorbeeld, daar woont Adriënne de
Jong (19) in een pand met in totaal elf
man. Adriënne betaalt 306 euro voor
een woonkamer van vijftien en een
slaapruimte van tien vierkante meter.
Over haar situatie is ze niet ontevre
den, maar op den duur wil ze wel ver
kassen. „Ik sta op de wachtlijst bij de
woningbouwvereniging. Daar is de
huurprijs voor een flatje lager en
waarschijnlijk krijg ik dan huursub
sidie."
Een verderop, aan de Opril Westwal
woont Marina Hernandez Sanchez.
„Ik ben best tevreden over het wonen
in Goes", zegt de 21-jarige. In het stu
dentenhuis waar ze woont, is plaats
voor liefst 22 studenten. Bij haar ka
mer aangekomen, lijkt er bijna geen
doorkomen meer aan. Haar kamer
staat propvol met een bed en een tafel
met stoelen. Driehonderd euro per
maand legt ze neer voor het hok en dat
vindt ze 'best veel'.
In ditzelfde studentenhuis woont ook
Michael de Groot (18). Hij is is zeer te
vreden met zijn onderkomen. Maan
delijks vloeien 223 euro's van zijn
bankrekening, maar daar staat een
prima kamer tegenover, vindt hijzelf.
„Het is een superlocatie in het cen
trum. Het is schoon en ik heb privacy.
Een beetje achterstallig onderhoud
neemt hij daarbij voor lief. Zo zijn de
luxaflex en het raam al kapot zolang
hij hier woont.
Al met al zijn de prijzen die deze Goe-
se studenten betalen heel redelijk
vindt R. Scheepe van de Stichting tot
Behoud en Ondersteuning van Monu
menten. Deze organisatie heeft in to
taal 23 kamers in de aanbieding. Ook
de prijzen die de stichting hanteert,
zijn schappelijk te noemen. Volgens
Scheepe kost de goedkoopste kamer
van de stichting niet meer dan 199 eu
ro. Daarvoor krijgt de kamerhuurder
veertien vierkante meters tot zijn be
schikking.
Kortom, ook voor de Zeeuwse kamer-
markt gaat het adagium 'geen cent te
veel' op. Maar dan moet dat scherp ge
prijsde kamertje nog wel gevonden
worden. En dat wordt een steeds gro
ter probleem. Wie nu nog een kamer
zoekt in Vlissingen of Goes, kan het
wel schudden.
„Nu nog een kamer vinden, is moei
lijk", oordeelt hoofd communicatie
Eric van der Heijden van de Hoge
school Zeeland. „Op onze website
hebben we de kamers staan die aange
boden worden. Maar een groot deel is
daarvan al bezet. Veel verhuurders
geven niet door als een kamer ver
huurd is."
Wie nu nog onderdak zoekt, moet de
informele kanalen aanboren. Veel
contacten leggen, medestudenten
aanspreken, dan is het nog mogelijk
om over een kamer te beschikken, zegt
HZ-student Alex Bezem. Met iets
minder genoegen nemen, tipt Van der
Heijden. In Ritthem, Oost-Souburg of
Middelburg zou een student nog kun
nen slagen. Of gewoon over engelen
foto's Lex de Meester
geduld beschikken, zoals Adriënne de
Jong in Goes. Anderhalf jaar stond zij
op de wachtlijst voordat ze een kamer
kreeg. Haar overtuiging: „Degenen
met de grootste mond krijgen als eer
ste een kamer."
Maar wat is er dan over van de 'ka
mergarantie' van weleer? De tijden
dat een student in Vlissingen automa
tisch over een kamer kon beschikken?
Om kort te gaan: die garantie is er niet
meer, en dat sinds een jaar of twee.
„Het was altijd al nergens makkelijk
een kamer te krijgen. Maar sinds vorig
jaar geldt dat ook zeker voor hier",
oordeelt Alex Bezem. „Het begint een
steeds groter probleem te worden om
nog een kamer te vinden", weet Leon
Andeweg, pabostudent in Vlissingen
en actief voor de studentenvereniging
Trias Omega.
Desondanks scoort de HZ nog steeds
met dit verkoopargument: het relatie
ve gemak waarmee studenten in Vlis
singen een kamer weten te vinden.
Toch is de toon de laatste jaren iets
minder euforisch. Eric van der Heij
den van de HZ,Nog steeds maken we
er in onze brochures en op beurzen
melding van dat het relatief makke
lijk is een kamer te vinden. De laatste
twee jaar zijn we er echter wel wat
voorzichtiger mee geworden."
Over de oorzaken zijn studenten als
HZ het eens: de grote toeloop van bui
tenlandse studenten. Dit jaar hebben
zich zo'n 850 eerstejaars gemeld aan
de poorten van de HZ. Daar komen
nog eens vijf- a zeshonderd buiten
landse studenten bij. Voor een derge
lijke toestroom van studenten is het
aantal kamers te klein. Maar er is nog
een ontwikkeling, weet Van der Heij
den van de HZ. „De buitenlandse stu
denten zijn in het verleden ietsje te ver
weg van de hogeschool gehuisvest.
Die zijn nu, vaak op eigen initiatief,
naar woonruimten verhuisd waar de
Nederlandse studenten wonen."
En dan is er nog ietsweet Leon Ande
weg. „Na de ramp in Volendam zijn de
regels in studentenhuizen een stuk
strenger geworden." Vluchtroutes,
blussers en plattegronden moeten tip
top in orde zijn, anders ister geen ver
huur mogelijk. Sommige verhuurders
vonden de benodigde investeringen te
hoog en gaven er de brui aan.
Hoe dan ook, de kamerschaarste is er
flink door toegenomen. Het gevolg is
dat de kamerprijzen ook in Zeeland
stijgen. „Het is gewoon marktwer
king, daar is niks aan te doen", zegt
HZ-student Alex Bezem. „Als je een
kamer in de aanbieding hebt, en daar
zijn drie man voor, kan je er al snel 250
euro voor vragen." In Vlissingen moet
er wat gebeuren om de kamernood te
bedwingen, zeggen studenten en HZ
in koor. Maar wat? Het plan om op het
Scheldeterrein een studentencampus
te maken, krijgt nog steeds de meeste
handen op elkaar. „Het is een goed
idee om een campus daar op te rich
ten. En de gemeente Vlissingen zou
daarbij het voortouw moeten nemen,
want veel van de economie draait toch
op studenten", vindt Leon Andeweg.
Volgens HZ-voorlichter Van der Heij
den is het plan nog steeds actueel en
'wordt er over gesproken.'
Tot zover Vlissingen. Want wie dacht
dat kamernood een exclusief Vlis-
sings probleem is, komt bedrogen uit.
Ook in Goes zijn er wachtlijsten voor
studentenkamers. „Voor ons studen
tenhuis is er altijd wel een wachtlijst",
zegt verhuurster M. Girones van het
studentenhuis aan de Opril Westwal.
„Op het moment staan daarop onge
veer vijf mensen." Ook bij de Stich
ting tot Behoud en Ondersteuning van
Monumenten staan er mensen in de
wacht, weet Scheepe, op dit moment
vijf man. „Toch hebben we minder
aanvragen dan vorig jaren."
Bijkomend probleem is dat niemand
het totaaloverzicht heeft, zegt
Scheepe. „Vroeger had het Jongeren
Advies en Informatie Bureau (JAIB)
een kaartenbak met bijna alle adres
sen van kamerverhuurders. Nu ver
wijzen we onderling door naar el
kaar."
Kaartenbakken of campus, het zal
Wouter Briels uit Roggel voorlopig
niet aan een kamer helpen. De aan
staande HZ-student is 's middags nog
steeds op zoek naar een kamer. Maar
misschien heeft hij beet. „Vanmiddag
gaan we naar een stacaravan kijken
op een camping." Mocht hij groen
licht krijgen om er te gaan wonen, dan
zit Wouter nog niet permanent onder
pannen. „Het is maar tijdelijk, tot ok
tober."
Ron Magnée en Marjolein Verbruggen
