9 Parkeerwachter in Hulst verdacht van verduistering luto's horen niet op Noorddijk Twee knopjes op een kastje Restauratie kerk Biervliet bijna klaar NAZOMER FESTIVAL .NL E» Vakantie in Frankrijk? Hond igj' nstverlening en integriteit moeten omhoog WW\N. zeeuwse almanak ZEEUWS-VLAANDEREN vrijdag 22 augustus 2003 Thaise Nasi Nasi uit Thailand! Goede reis vanaf de dijk Donker zc ■Gemeente Hulst verstrakt regime door Sheila van Doorsselaer HULST - Een parkeerwachter van de gemeente Hulst is voor vier weken geschorst omdat hij een greep uit de parkeermeters zou hebben gedaan. Hulst deed vorige week donderdag aangif te bij de politie. De ambtenaar is opgepakt wegens verduistering tijdens dienstbetrekking. Welk bedrag de vijftigjarige Hulstenaar zou hebben verduis terd en hoelang de diefstallen al plaatsvinden, konden politie woordvoerder J. van Mourick en burgemeester J.F. Mulder van Hulst niet zeggen. Volgens Mulder kwam de ver duistering aan het licht nadat andere ambtenaren aanwijzin gen van de fraude kwamen rap porteren. „Zij hebben bepaalde dingen gezien die deden ver moeden dat er iets niet in de haak was", zegt Mulder. Daarop deed de gemeente meteen aan gifte. Mulder: „Dit is echt een heel vervelende zaak. Ik wilde dat het niet waar was. Vooral voor onze andere parkeerwach ter is het akelig, want straks wordt hij hier ook nog op aange keken." De zaak is nu overgedragen aan justitie. Zolang het onderzoek duurt, is de parkeerwachter ge schorst. Hem wacht ontslag als hij schuldig wordt bevonden. Over de betrokken parkeer wachter deden enkele jaren ge leden al geruchten de ronde dat hij zich zou verrijken met par- keergelden. Het bleef toen ech ter bij geruchten. In Hulst gaat het volgens wethouder P. Wee- maes (financiën) jaarlijks een bedrag om van een half miljoen euro aan parkeergelden. In mei dit jaar is in de hele binnenstad, met uitzondering van het Nas sau-, Prince-, Solms- en Galge- bolwerk, betaald parkeren in gevoerd. De binnenstad telt nu in totaal 32 parkeerautomaten en 153 parkeermeters, alle met een tarief van zestig eurocent per uur. De parkeerautomaten en -meters worden twee maal per week geleegd. De inhoud hiervan wordt naar de bank ge bracht. Het legen van de par keerautomaten en parkeerme- tets gebeurt onder een strikt protocol, waar de gemeente niet veel over kwijt wil. Weemaes: „Helaas is dus gebleken dat dit protocol te omzeilen valt." Ook de wethouder zit met het voor val in zijn maag en heeft vooral te doen met de andere parkeer wachter. „Ik zou het echt ver schrikkelijk vinden als mensen achter zijn rug om zouden den ken dat hij dan vast wel hetzelf de doet als zijn collega. Terwijl die man goed zijn werk doet. Advertentie 26 aug t/m 7 sept 2003 0900 33 00033 festivalhart ab KAMAGURKA JULES DEELDER Kamadeeldra AdvertentieI .■•Jhi.'.vA 1 t Miv voo?' ftlü» «iBtósjWesSic «Mt In Azië zijn er vele verschillende 'fried rice' gerechten. In Nederland zijn deze 'gebakken rijst' gerechten beter bekend onder de naam Nasi. Conimex heeft naast de Indonesische Nasi nu ook een echte Thaise I Nasi. Deze is wat frisser van smaak door de kruidenmix j met koriander en het toevoegen s van knapperige groenten als paksoi, taugé en paprika. Je kunt deze Nasi natuurlijk ook maken met andere groenten zodat je telkens een ander gerecht op tafel kunt zetten. a Wil je iedere week gratis een 1 nieuw recept ontvangen? Geef je dan op via www.conimex.nl. Nieuw: Stel nu zelf uw reisgids samen. Surfnaaranwb.nl en zoek op'in detail'. Nietsvermoedend wandelde die man met zijn hond door het Vlissingse winkelcen trum, toen hij werd aange sproken door twee stads wachten aldaar. ,,U mag hier niet lopen met uw hond", werd hem te ver staan gegeven. Of hij de hor den gezien had waarop staat dat het winkelcentrum ver boden gebied is voor honden. „Die heb ik wel gezien", ant woordde de man enigszins verbaasd. „Maar op geen enkel bord staat een hond die op de mij ne lijkt." nffinnnwan Gremberghe LSI - Ambtenaren van de l(tnte Hulst krijgen dit na- a te maken met een nieuw 311 tregime. Burgemeester Mulder en gemeentesecre- C.van der Lijcke dokteren reeks nieuwe regels, locollen en werkafspraken voor de gemeentelijke dien die moeten resulteren een betere dienstverlening jfn hogere mate van integri- aanscherpen van de werk taken vloeit voort uit de ge- lelijke herindeling en zo benadrukt burgemees- jjulder, niets te maken met schorsing van een Hulster Verwachter die van ver siering van parkeergeld mLoï verdacht. «It kwestie met de parkeer der is een op zich staand si een vervelend incident natuurlijk wel zijn uitstra- iheeft op de gemeentelijke - ;anisatie. Er zal in Hulst nog- iacherig gereageerd worden it voorval bekend is gewor- i Medewerkers zullen er ze- mee geconfronteerd I. Ikzelf vindt het buiten- in vervelend en hoop zo- in de toekomst niet meer temaken. Wij willen helde- irotocollen die voor alle laren een leidraad voor handelen zijn. Doordat we met mensen die afkom- zijn uit verschillende orga- ies en die gewend waren andersluidende regeltjes, it het nogal eens voor dat de medewerker zaken anders landelt dan een andere. Daar eten we vanaf. Verder willen duidelijke integriteits- itaken maken. Die bieden talleen de burger een waar dat zaken fatsoenlijk wor- afgehandeld, maar be- ïermen ook leden van de btelijke organisatie", zegt jder. 1st presenteert zich graag als meest Vlaamse stad van Ne Montsma derland, maar dat brengt tevens de beeldvorming met zich mee dat er in Hulst meer geritseld wordt dan elders. Dat imago is volgens Mulder niet terecht. „Hulst heeft een traditie, dat ontken ik niet, maar van dat beeld willen we af. Er ligt de uitdaging om te bewij zen dat we onze zaken op orde hebben. Wachten met het invoe ren van duidelijke regels tot 2005 heeft geen zin. We moeten dat dit najaar doen. Intern zijn we nu druk bezig om op een rij te zetten hoe het ambtenaren korps straks moet werken. De regels zullen het hele spectrum van ambtelijk en bestuurlijk handelen betreffen. Van het omgaan met inkomende post van burgers tot en met af spraken van de wethouders", aldus de Hulster burgemeester. Ook de gemeente Terneuzen werkt aan nieuwe ambtelijke werkprotocollen, gericht op een betere dienstverlening, efficiënter en integer han delen. Noorddijk bij Vrouwen is een geliefde plek fietsers, wandelaars, en automobilisten, over de smalle dijk. gaat het lang niet altijd en trekt de laatste groep lan het langste eind. Een op de dijk. iendig stuurt hij zijn terrein- its over het kruimelige asfalt ade Noorddijk. De late fiets- <ht is voor Frans Hamer (42) tSittard een dagelijks ritueel, i bivakkeert met het hele ge- op camping Oranjezon. even fietsen voor het sla in gaan, anders heb ik geen ichtrust. Ik kan inmiddels niet «rzonder dit dijkje. Een puik ftje en écht een lekker fiets- ijkje." iter hem zakt de heldere wdzon langzaam weg achter (horizon. „Je wordt er gewoon 1 van." Frans gaat verder op ifenpte toon: „In Limburg ibenweook fietspaden, maar hebben er geen water bij. toom komen de Limburgers ■ür hier. Ik ben gek op de dij- ®ende zee." If avondrust wordt even later ®stoord door het gegrom van ■'grote zwarte auto, die op de rising van de Noorddijk in 9 grote stofwolk tot stilstand 1st das hier den Weg zu Mfoppelle?" Een wandelaar ®gt zich naar het half geopen- :r raampje en verwijst hem •tonaar de grote dij k even ver- *®p. Hij maakt daarbij een gekkend gebaar met zijn "tod j* ®orsige bestuurder knikt Paar keer met zijn kalende W, sluit zijn venster en perst 1' brede voertuig met een hoog over de smalle Noord- De wandelaar staat er wat plagen bij. „Dat heb ik hem e gezegd. Ach, ze zouden hier Fietsers zijn dol op de Noorddijk bij Vrouwenpolder. foto Lex de Meester ook een bórd moeten plaatsen. Verboden voor auto's en asocia- len! Het is toch een schande dat die auto's hier altijd maar overal willen komen." Als de rust is weergekeerd, kondigt zich in de verte alweer een groepje fietsers aan. Lasseaufpassen"schalt het over de dijk. De kleine Lasse Zimmermann (4) uit Ravens- burg zigzagt op zijn kleine fiets je over het smalle weggetje naar beneden. Zijn ouders en zusje kunnen de brutale tegenligger ternauwernood ontwijken. On danks dit ongemak zijn zij zeer te spreken over deze fietsroute. ,We kunnen hier heerlijk en vei lig fietsen. Sommige stukken op het eiland zijn zelfs volledig au tovrij en vaak zijn er aparte fietspaden. Fietsers hebben hier toch prioriteit. Thuis hebben we ook fietspaden, maar dat zijn eigenlijk stukjes autoweg met een hier en daar een wit lijntje ernaast. Een fietspad als alibi, want in Duitsland gaat de auto voor alles. Eine Frech- heit". Het is inmiddels donker op de dijk. Aan de overzijde van de Beekshoekpolder komt de Zandput tot leven met de 'Dro men' van Borsato .Naast een vrij constante stroom fietsers van en naar de camping is de Noord dijk eveneens in trek bij late wandelaars. Meivin de Leeuw (15) loopt een laatste ronde met zijn Border collie Babsie. Hij wordt verge zeld door zijn tante Desirée Droste. „We hadden net een discussie over die verkeersborden op deze dijk. Die zijn toch duidelijk be doeld voor fietsers. Een dubbel zijdig fietspad of zoiets. Tóch rijden hier nog veel auto's. Dat is nu gevaarlijk omdat het zo don ker is en overdag omdat het zo druk is. Die auto's horen hier ge woon niet thuis." Dergelijke kastjes staan bij alle bruggen over het kanaal, maar waar ze voor zijn, staat er nergens bij. foto Lex de Meester De kastjes staan bij de Schroe- brug in Middelburg en bij alle andere bruggen over het Kanaal door Walcheren. Mogelijkheden genoeg om eens te proberen wat er gebeurt na het indrukken van de knopjes. Natuurlijk over- heerst de lafheid, en blijven de knopjes gewoon onaangeroerd. L. van Driel, waarnemend hoofd van de sector Sluis- en Brugbediening, kan het boven dien ook gewoon uitleggen. „Het is een SOS-postje", ver klaart hijHet kastje is een com municatiemiddel voor noodge vallen. „Als er bijvoorbeeld iemand van zijn fiets valt, of iemand raakt te water, kunnen mensen rechtstreeks contact met ons opnemen." Op welke van de twee knopjes er gedrukt moet worden om met de mannen op de sluis in Vlissingen te kunnen praten, weet hij ei genlijk zelf ook niet. „Ik denk de rode", gokt hij. Het kastje heeft een ingebouwde microfoon en een luidspreker. De stem die soms over de brug schalt als ie mand nog net even onder de slagbomen door glipt, komt trouwens niet uit het kastje met de knopjes. „Er staan ook luid sprekers op de brug. Door came ra's houden we de bruggen in de gaten. Door de dichtstbijzijnde luidspreker kunnen we dan iets zeggen." Echt vaak worden de intercoms trouwens niet gebruikt. „Toen ze er net stonden werden ze vooral in het weekeinde, rond een uur of twee, drie 's nachts veel gebruikt. Als de cafés en de barretjes uitgingen. Dan kon je er echt bij blijven staan. Vaak hoorde je helemaal niks, op een gegeven moment namen we rond die tijd ook gewoon niet meer op. Tegenwoordig valt het met het misbruik wel mee. Er is wel eens een enkeling die iets wil vragen, of kinderen die op het knopje drukken. Maar het nieuwtje is er af." door Peter Oggel BIERVLIET - Het interieur van de Nederlandse hervormde kerk in Biervliet heeft nog alles van een chaotische bezigheid. Het gierende geluid van een cirkel zaag overstemt elk gesprek; voor de monumentale preek stoel een kuip met specie, gereedschappen, lege koffie- bekers. Een stelling voor het gebrandschilderde Zeelan- diaraam. Toch nadert de restauratie van het kerkgebouw, bouwjaar 1660, de voltooiing. Eind vol gende week levert aannemings bedrijf Leenhouts het gebouw op, vrijdag 12 september volgt met enig officieel vertoon de (her)opening. Die datum is zorgvuldig gekozen: een dag la ter is open monumentendag en derhalve is de kerk voor ieder een te bezichtigen. De drie gebrandschilderde ra men, het Zeelandiaraam, Staatsraam en Biervlietraam, zijn juist die morgen terugge plaatst. Ze zijn van de hand van de befaamde Middelburgse brandschilder Cornells van Berlaer en vormen het pronk stuk van de kerk. De ramen zijn volledig gerestaureerd. Naast de gebrandschilderde ramen zijn overigens ook de preekstoel en het doophek authentiek uit 1660. Het doopvont en de kope ren kroonluchter dateren van ruim een eeuw later (1771). De Nederlandse hervormde kerk van Biervliet is één van de belangrijkste monumenten op het grondgebied van de ge meente Terneuzen. Het is dan De drie enorme gebrandschilderde ramen, de pronkstukken van het godshuis in Biervliet, keerden gis teren terug op hun vertrouwde plek. foto Wim Kooyman ook niet zonder reden dat de gemeente met ruim honderd duizend euro dieper dan gebrui kelijk in de buidel tastte om de restauratie (totale kosten: één miljoen euro) mede te betalen. De Rijksdienst voor de Monu mentenzorg draagt 685.000 eu ro bij, het resterende deel kwam er dankzij inspanningen van de hervormde kerkvoogden IJzen- dijke/Hoofdplaat/Biervliet en van sponsors. Aan restauratie viel niet te ont komen, vertelt president-kerk voogd Gerard van Noort. „Jaren geleden constateerde de Monu- mentenwacht de bonte knaag- kever in de balken. Die graaft gangen als de Westerschelde- tunnel; het was zo erg dat een schroevendraaier dwars door een balk kon worden gestoken. Er was dus geen keus: restaure ren." Het is een fiks karwei geweest, vertelt Van Noort, maar uitein delijk de moeite meer dan waard. De problemen zaten vooral in dak, toren en torenspits, met als gevolg totale vernieuwing. De kerk is met het interieur zo veel als mogelijk in oorsprongelijke staat teruggebracht, met dit verschil dat er straks sprake zal zijn van een zogeheten multi functioneel gebruik. Naast de tweewekelijkse kerkdienst ko men er meerdere activiteiten met de nadruk op cultuur: con certen en exposities. De restauratie nadert binnen een week de voltooiing. Deson danks weet Van Noort dat het werk feitelijk niet gedaan is. „Eén van de redenen dat deze kerk dringend aan een groot scheepse restauratie toe was, is dat er zelden of nooit onderhoud is gepleegd. Voor de monunu- mentale hervormde kerk van IJ- zendijke werken we al jaren met een onderhoudsplan. Dat gaat nu ook in Biervliet gebeuren; elk jaar wat. En volgend jaar is de eerste klus alweer." door Nadia Berkelder Wanneer je met de fiets voor de slagbomen van de brug staat, is er tijd genoeg om even rond te kijken. Naar de boten die voorbij varen en de zwanen in het water. Ineens zie je ze: twee knopjes op een kastje, een zwart en een rood. Er zit geen bordje bij met uitleg waar ze voor dienen. De verleiding om er op te drukken, wordt iedere keer als je voor de brug staat groter. Zou de brug spontaan open gaan? Of zal er ineens een sirene gaan loeien?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 33