7
D66 boos over plan
rooien van bomen
aan Beukenstraat
Siirlf
fik
Dieren blij met bomkrater
Stichting bereikt
akkoord over
hospice Zierikzee
Een toonbeeld van dijkenbouw
Gent
3 Meisje overleden
w. na val met
■j bromfiets
Vissers protesteren tussen feestelijkheden tegen rijksbeleid
1 r~
ij
zeeuwse almanak
BEVELANDEN/THOLEN
maandag 18 augustus 2003
Kaalslag
Twee keer
brand in
Arnemuiden
vanaf de dijk
Handkrabben
Grond
Duizenden bezoekers Mosseldag
door Rob Paardekam
GOES - De Goese fractie van
D66 is boos op burgemeester en
wethouders over de voorgeno
men kap van 22 bomen aan de
Beukenstraat in Goes. Volgens
de partij is het besluit hiertoe
veel te vroeg genomen.
De bomen zouden gekapt moe
ten worden om plaats te maken
voor een woonzorgcentrum met
46 appartementen, dat Ter Weel
samen met Marsaki, de ontwik
kelingsmaatschappij van de re
gionale woningcorporaties, aan
de Beukenstraat wil realiseren.
In februari toonde de commissie
grondgebied zich zeer kritisch
over het plan. Er zou te weinig
rekening zijn gehouden met de
belangen van omwonenden en
het naastgelegen kleuterdag
verblijf zou veel zonlicht verlie
zen. Daarom zou nieuw onder
zoek nodig zijn.
D66 zegt na de bewuste com
missievergadering niets meer
over het plan te hebben verno
men. Daarom is de fractie ver
baasd dat het college een ver
gunning heeft verleend voor de
kap van 22 bomen. Dat zou veel
te vroeg zijn, omdat het feitelij
ke besluit over de bouw van het
zorgcentrum nog niet genomen
is. De bewoners voelen zich vol
gens D66 op die manier niet
meer serieus genomen.
Bovendien stelt de partij dat als
de bouw om welke reden dan
ook vertraging oploopt, of hele
maal niet meer doorgaat, een
perceel met kaalslag ontstaat
waar geen van de omwonenden
op zit te wachten. De democra
ten wijzen er bovendien op dat
de gemeente in vakantieperio
des geen inspraakprocedures
zou beleggenDoor dat nu wel te
doen, zou ze zich niet aan af
spraken houden. Nu zijn de be
woners midden in de vakantie
opeens geconfronteerd met een
kapvergunning voor 22 bomen,
terwijl ze volgens D66 nog niet
eens ten volle zijn geïnformeerd
over het bouwplan.
Overigens twijfelt de fractie er
aan of de bomen wel gekapt
moeten worden. Volgens de par
tij staan met name in de omge
ving van het Laantje van West
dorp een paar veertig jaar oude
bomen, die helemaal niet ver
wijderd hoeven worden. D66
wil dat het college in de verga
dering van de commissie
grondgebied van 25 augustus
opheldering geeft over de kap
vergunning.
ARNEMUIDEN - De brand
weer moest zaterdag tweemaal
uitrukken voor brandjes in Ar
nemuiden. In beide gevallen
was de schade aanzienlijk.
Even na twaalven 's middags
was het raak in de Oranje Nas-
saustraat. De bewoonster van
het huis was niet aanwezig,
maar had wel een frituurpan
aan laten staan. Bij thuiskomst
stond het vet in brand. Ze poog
de de brand met water te blus
sen, wat averechts uitpakte.
Met tweede- en eerstegraads
brandwonden moest de vrouw
worden afgevoerd naar het zie
kenhuis.
De brandweer kon de brand snel
blussen. De woning liep aan
zienlijke rook- en roetschade
op-
Zaterdagmiddag moest de
brandweer uitrukken voor een
brand in de Langstraat in Arne
muiden. Duitse toeristen zagen
rond kwart voor zes dat er brand
woedde in de Golff-supermarkt.
De winkel was toen gesloten. Bij
aankomst van de brandweer
bleek een prullenbak in brand te
staan. Het is nog onduidelijk
wat de brand veroorzaakt heeft.
De zaak heeft aanzienlijke
rook- en roetschade opgelopen.
het
door Emile Calon
Het Killetje bij Nieuwesluis
ligt er zelfs op deze zomerse
ochtend wat verstild bij. Een
enkele recreant laat er zijn vlie-
ger op, maar heeft geen oog voor
hetcomplex aan dijken en paal
hoofden dat daar op het meest
noordelijke puntje van West-
Zeeuws-Vlaanderen ligt.
Het Killetje is in officiële water
schapstermen een uitstroom-
wrk; een plaats waar het water
de Oud-Breskenspolders en
aanpalende gebieden wordt ge
loosd. Oorspronkelijk gebeurde
dat, zoals de naam Nieuwesluis
alzegt, via een sluis. Sinds 1968
heefteen gemaal die taak van de
sluis, twee eeuwen eerder aan-
overgenomen. Wat ge
bleven is, is het komvormige
aitstroomwerk. Twee halve cir
kels van dijken en vele reeksen
san paalhoofden beschermen
het eigenlijke uitwateringska-
aaal.
midden in die kom ligt nu een
klein strandje waar het bij wel
ke wind dan ook het lekker toe-
J® is. Helga Rumsel uit het
Duitse Essen vindt het een idea-
Het Killetje, vanaf de dijk gezien.
terschap Het Vrije van Sluis, de
plaats waar hij het liefst ver
toeft als de wind aanzwelt. Ze
ker in de winter bij een ruwe
noordwester als de zee te keer
gaat en de golven hoog opspat
ten, vindt hij het de mooiste
plaats die hij kent. Hij komt
daar dan om te kijken naar de
kracht van de natuur en de
weerstand die de door mensen
aangelegde dijken en paalhoof
den bieden. Een prachtige bele
venis, zegt hij, terwijl hij be
schrijft hoe golven dan met veel
geweld te pletter lopen op de
glooiingen. Andere plaatsen
langs de West-Zeeuws-Vlaamse
foto Peter Nicolai
kust bieden die belevenis niet,
zo weet hij zeker. Hij wijst naar
links en rechts en stelt dat het
Killetje een heuse kaap is, een
vooruitstekende landpunt.
„Hier is de kracht van de zee als
beste te ervaren." Het Killetje is
ook de plek waar hij graag mij
mert. Zo was hij enkele dagen
terug om elf uur 's avonds aldaar
tijdens volle maan.
Tot zijn verbazing was hij de
enige. Geen enkele late wande
laar was op dat moment op de
zelfde gedachte gekomen zodat
hij in alle rust kon genieten van
het spel van de zee en het maan
licht.
Het Killetje is voor Boekhout
niet alleen bijzonder wegens de
waterstaatkundige werken.
Dierbare jeugdherinneringen
zijn medebepalend, erkent hij.
Zijn vader is immers daar aan de
voet van de zeedijk geboren. Hij
vertelt hoe zijn grootvader, een
dijkwerker, daar woonde en hoe
hij, als hij daar verbleef, tegen
het einde van de ochtend vaak
door zijn oma erop uit werd ge
stuurd om aan de andere kant
van de dijk grote handkrabben
te vangen. Die werden vervol
gens even gekookt in de mid-
dagpot en daarna opgegeten.
Die dieren, nu een delicatesse,
zijn niet meer te vinden in het
Killetje. Wat er wel staat is een
monument ter herinnering aan
de Deltawerken, van de hand
van Boekhout zelf, waarin hij
alle dijkwerkers door de eeuwen
heen eert: 'Scheppend in de gol
ven der getijden'.
'eplaats voor haar één jaar oude
om rond te scharrelen,
■lekker beschut", zegt ze ter-
wi' ze haar Schatz niet uit het
verliest.
Killetje is bij uitstek de
Wats waar te zien is waartoe
®®senhanden op het gebied
I® elijkenbouw in staat zijn.
'ina heel het blikveld wordt in
genomen door een waar
«istwerk aan dijken met stevi
ge en robuuste basaltbekleding
"Paalhoofden. Boven alles uit
wrnteen misthoorn, een zware
art geteerde paal waaraan
ee reusachtige metalen spea-
ers zijn bevestigd die, als ze
jen, de grond laten trillen.
e geluid van die hoorns is ook
j'nwaarts vele kilometers
[er te horen.
Killetje is voor Jaap Boek-
oud-medewerker van wa-
«kir
De bomkrater biedt onderdak aan kikkers en salamanders.
foto Lex de Mester
door Emile Calon
In de dagen voor de landing bij
Westkapelle probeerden de
geallieerden met een gericht
bombardement een Duitse uit
kijktoren annex bunker nabij
kasteel Westhove te verwoesten.
De duizendponder miste op een
haar na zijn doel en sloeg een
krater van veertien bij elf meter
in het bosgebied tussen Dom
burg en Oostkapelle.
Die krater, op een paar meter
afstand van de Brede Dreef of
tewel Lindendreefligt daar nog
steeds tot vreugde van de dieren
die in de Manteling van Walche
ren leven. Ze gebruiken hem na
melijk als drinkput. En omdat
de krater een diepte heeft van
zeker twee meter staat er bijna
altijd water in. Reeën, damher
ten en tal van vogels laven zich
daar. En amfibieën zoals kik
kers en salamanders leven zelfs
in die put. Door de uitzonderlij
ke droogte van de afgelopen tijd
staat de krater nu voor het eerst
sinds vele jaren droog, weet bos
wachter Hans van der Weelen,
waardoor dorstige dieren moe
ten uitwijken naar de drinkput
ten in de duinen.
Zolang die putten niet droog
vallen heeft de droogte geen na
delige gevolgen voor de dieren.
Zelfs de amfibieën die in die
bomkrater leven, overleven de
droogte wel.
Volgens Van der Weelen is het
damhert de absolute koning van
de drinkput. Als dat dier ver
schijnt wijken alle anderen. Ze
ker de ree, die weet dat hij voor
rang moet geven aan zijn grote
neef. De ree is ook veel schuwer,
weet de medewerker van
Staatsbosbeheer. Zodra een ree
ook maar iets hoort vlucht het
dieper het bos in terwijl het
damhert een veel afwachtender
houding heeft. Hij noemt het
damhert spottend dan ook een
soort bosvee, 'de koeien van het
woud'.
Er zijn nooit plannen geweest de
krater te dempen, zegt Van der
Weelen, die vervolgens met gro
te liefde vertelt over alle vogels
die in die put komen drinken.
Tweeënzestig soorten, zo weet
hij, variërend van de groene
specht tot de havik en de bui
zerd.
Door de droogte is nu goed te
zien dat de put redelijk vol ligt
met hout. In het najaar wordt
dat uit die krater gehaald en
verhakseld. En enkele bomen
die nu te dicht bij de kraterrand
staan,verdwijnen dan ook, zo
dat de drinkput meer vrij komt
te liggen.
door Famke van Loon
ZIERIKZEE - De bewoners van
de Frederik Hendriklaan in Zie
rikzee en de Stichting Hospice
Schouwen-Duiveland zijn het
eens over de plek waar in de toe
komst het eilandelijke sterfhuis
gebouwd kan worden. Mits de
benodigde bouwvergunningen
straks door de gemeente Schou
wen-Duiveland worden afgege
ven, zal het hospice op de hoek
van de Frederik Hendriklaan,
dichtbij verpleeghuis Cornelia,
worden gebouwd.
Schouwen-Duiveland moet een
eigen hospice krijgen, zo vindt
de stichting die zich hard maakt
voor de bouw van de voorzie
ning waar drie tot vijf terminale
patiënten op een waardige ma
nier en in huiselijke sfeer hun
laatste dagen kunnen doorbren
gen. Een 'bijna-thuis huis'
noemt de stichting het ook wel.
Maar de plek waar dit eilande
lijke sterfhuis aanvankelijk zou
verrijzen - op een leeg terrein
midden aan de Frederik Hen
driklaan - stuitte begin dit jaar
op verzet van omwonenden. Zij
voelden zich niet erg gemakke
lijk met deze nabijheid van de
dood en stelden voor het hospice
op één van de hoeken van de
zelfde straat in noord-Zierikzee
te bouwen.
De bouwplannen zomaar even
op een andere plek projecteren,
bleek echter niet zo simpel. Het
eerste terrein is beschikbaar ge
steld door makelaar Bij de
Vaate. Of die het andere stuk
grond hier zomaar voor wil in
ruilen is nog maar de vraag.
Daarnaast is het de grond op de
nieuw-gekozen plek op de hoek
van de Frederik Hendriklaan -
grenzend aan het Kaaskenswa-
ter - vervuild, zodat eerst duide-
tlijk moet zijn dat de provincie
Zeeland de bouw van het hospi-
be daar om' die reden niet zal af
keuren.
Eind mei heeft de provincie al
laten weten hiertegen geen be
zwaar te hebben. Op grond van
de Wet Bodembescherming mo
gen op deze percelen geen
woonhuizen worden gebouwd,
maar een hospice kan wat Mid
delburg betreft wel. Als voor
waarde wordt wel gesteld, dat
de plek grotendeels verhard
wordt en de verontreinigde
grond in het tuingedeelte plaats
maakt voor een 'schone leef-
laag'. Daarnaast wil ook de Zie-
rikzeese makelaar meewerken
aan het hospice op de nieuwe
plek. „Bij de Vaate is bereid de
grond tegen zeer gunstige voor
waarden ter beschikking te
stellen voor de bouw van een
hospice", zo meldt stichtings
voorzitter W. Obbink.
Nadat alle seinen wat dat be
treft op groen bleken te staan,
zijn stichtingsbestuur en bewo
ners opnieuw met elkaar om de
tafel gaan zitten. Ze zijn het nu
eens over de plek, waar het hos
pice voor Schouwen-Duiveland
gebouwd kan worden. „Het
voorstel van de bewoners, een
kavel te bebouwen op de hoek
van het terrein, nabij verpleeg
huis Cornelia en het medisch
centrum Rode Kruis, is overge
nomen."
Met zijn ziel onder zijn arm
sjokte de Terneuzenaar door
Gent. Vrouw en dochters wa
ren de stad ingetrokken op
zoek naar net die ene leuke
jas of die aparte schoenen
voor de komende herfst.
De hele zaterdagmiddag lag
leeg voor hem.
Hij is niet zo'n modetypje.
Na een stiefuurtje doelloos
rondslenteren, zeeg hij neer
op een terras in de buurt van
de parkeergarage waar hij
zijn rondgang door de stad
was begonnen.
Een vriendelijke dame vroeg
hem wat hij bliefde. Achter
haar zag hij op het uithang
bord dat hij bij een 'eet- en
praatcafé' was beland.
„Doet u mij maar een wit
bier.
En een goed gesprek."
lijke schranspartij", zegt Berge-
naar Jos Snepvangers. „En toe
gegeven. Ik heb ook weieens
meer dan twee bakjes gehaald."
Alle feestelijkheden ten spijt
werden de bezoekers ook gecon
fronteerd met de onvrede van de
vissers. Op een groot spandoek
op de boot Dingenis Maria, of
wel de YE161, stond een kriti
sche boodschap voor de minis
ter. 'Minister Veerman u moet
weten, wij kweken ook voor de
vogels het eten. Dus laat de mos
selcultuur bestaan, dan zal het
ook de vogels goed gaan'.
Verder was de dag met onder
meer sloeproeiwedstrijden, ker
mis, taptoe en vlootschouw toch
vooral heel feestelijk. Het af
sluitende vuurwerk werd niet
echt gemist, want de vervan
gende lasershow viel bij de
meeste mensen goed in de
smaak. Toen even voor één uur
de laatste klanken van mossel
rock over Yerseke neerdaalden,
was de mosseldag pas echt voor
bij en kon de grote schoonmaak
beginnen.
frnr Rob Paardekam
",9l
'•"I ÏERSEKE - Eén keer per jaar
SP« «ordt het anders zo rustige
«b ftrseke overspoeld door een en-
°is iliousiaste, lawaaiige, maar
O'S vooral etende massa mensen,
srat Saterdag was het weer zover:
mosseldag.
'dj
Het evenement trok tienduizen-
(jen mensen naar het mossel-
'dj dorp. In lange rijen trokken ze
Tm ]angS je vele kramen die in de
tenj |javens en het centrum waren
fes opgesteld. Vooral de verkopers
kd) van etenswaren deden goede za-
®t ken. Friet, poffertjes, loempia's
en hamburgersHet was er alle-
eïl maal. Natuurlijk waren de mos-
Mi seis het meest in trek. In de Juli-
i® mahaven was het weer dringen
'8' geblazen voor een portie. Daar
moesten bezoekers net als vorig
jaar één euro voor neertellen,
"k „Dat is toch evident?"vindt An
'"to fostyn uit het Belgische Boom.
j°m jjjjeb het altijd al onbegrijpe-
;hÏ! lijk gevonden dat ze die mossels
a' kier gratis uitdeelden." Ook het
va maximum van twee porties per
'nï persoon kan op begrip rekenen.
„Het was hier soms een behoor-
me AARDENBURG - Een zestien-
■stl- jarig meisje uit de gemeente
Sluis is in de nacht van vrijdag
'0l op zaterdag overleden aan de
gevolgen van een val met haar
jKjj bromfiets.
i»™ Hetmeisjereed vrijdagagavond
ion iondhalf twaalf op deHogeweg
In bij Aardenburg vanuit Sluis
richting Aardenburg en kwam
joor nog onbekende oorzaak
ten val. Ze werd met zware ver-
J"s xondingen per ambulance
jkj overgebracht naar het zieken-
~.j3 huis in Brugge, 's Nachts is het
Sj meisje in het ziekenhuis in
Ml brugge aan haar verwondingen
ïdi verleden.
De mosselen vonden gretig aftrek.
foto Willem Mieras
