Finse bouw
in Othene
Terneuzen
In het najaar tekenen, in het voorjaar verbouwen
v
W3 I Nieuwe collectie van Ikea
Uitbreiding
Premie
dvertentie-exploitatie.
a en Midden-Zeeland: 0113-315520
o0' ,/i-„„a0ron- ni1A--?7?77n-
Lijonaai: u«-I,uu'JUU-
jdactie: 0113-315680
■fejitradactie@pzc.nl
Ltbus 31-4460 AA Goes.
Jeroen Meijering: „Blussers en melders horen in elk huis thuis." Het houten huis in de Temeuzense wijk Othene is gebouwd van Fins hout, afkomstig uit bossen die door directe herplant op peil worden gehouden
foto's Peter Nicolai
Houten huis is
zelfs leeg knus
De Temeuzense brandweer
commandant wil er geen
aandacht mee trekken, doet het
ook niet om de goden te verzoe
ken, maar vindt het gewoon
mooi. Een houten woning is nou
eenmaal sfeervoller en warmer
dan een kil bakstenen bouwsel,
vindt het echtpaar Meijering.
Een houten huis leeft. Planken
vloeren en muren krimpen en
zetten uit bij veranderende
weersomstandigheden. Die
processen gaan af en toe ge
paard met geluiden, levenste
kens die nog eens extra bena
drukken dat een houten huis
geen doods kistje is. Een leeg
houten huis doet volgens de
Meijerings al knus aan, omdat
de grenen wanden er voor zor
gen dat het niet zo hol klinkt als
in een stenen casco. „En het
mikt echt lekker. Als we na een
vakantie of een weekeindje weg
thuiskomen, is het echt een ge
not om de voordeur open te
doen. De reuk van het hout ver
dwijnt niet. Niet dat je het idee
hebt dat je door het bos loopt,
meer die lekkere geur van pas
gezaagd hout in een houthan
del", zegt Carolien enthousiast.
Het idee voor een woning van le
vend materiaal dateerde al van
een aantal jaren geleden na het
zien van een televisieprogram
ma. In hun vorige woonplaats in
Brabant dachten de Meijerings
al eens aan het bouwen van een
eigen huis, ook al omdat hun en
thousiasme voor een houten wo
ning sterk groeide na bezoek
aan een woonbeursToen Jeroen
eind jaren negentig brandweer
commandant in Terneuzen
werd, stond het dan ook als een
paal boven water dat hun droom
in Zeeland in vervulling zou
gaan. Ze kochten een leuk lapje
grond in de nieuwe wijk Othene
en lieten een casco zetten van
Fins bouwhout. De afwerking,
inclusief het verven van het
huis, deed het stel zelf. Welis
waar een hele klus, maar voor
mensen met twee rechterhan
den geen Sisyfusarbeid.
Het droomhuis was een beetje
aan de kleine kant, wisten Je
roen en Carolien ruim vier jaar
geleden al bij het betrekken van
het huis. Dat Koen intussen een
broertje, Martijn, heeft, is geen
probleem, want behalve de twee
slaapkamers boven is er één op
de begane grond. De huiskamer
is echter niet helemaal berekend
op een gezin met twee rouw-
douws van bijna vijf en drie jaar
en daarom wordt de living mo
menteel met een kleine twintig
vierkante meter vergroot. Caro
lien: „Ons budget was vier, vijf
jaar geleden niet groter. Het
mooie van een houten huis is
echter dat uitbreiden geen groot
probleem is. Een paar meter op
schuiven aan een zijkant en aan
de achterkant en voila, we heb
ben er flink wat leef- en speel
ruimte bij." Jeroen legt uit dat
het leggen van extra fundering
voor houten muren veel makke
lijker is dan voor een bakstenen
muur. Een - snel te leggen -
vloertje van schuimbeton is
sterk genoeg. „Prachtig licht
spul, dat schuimbeton. Mochten
de dijken van Othene nog eens
doorbreken, dan drijven we bo
vendien met ons houten huis als
een schip de polder uit", lacht
hij.
De Finse bouwmethode, waar
bij alleen hout wordt gebruikt
uit bossen die door directe her
plant op peil worden gehouden,
slaat in den lande steeds meer
aan. Maar in Zeeuws-Vlaande
ren zijn houten woningen voor
al in trek als weekend- of
vakantiehuisjes op grotere cam
pings. De - vermeende - grotere
kans op brand lijkt de voor
naamste reden voor Zeeuws-
Vlamingen om zich niet aan
nieuwlichterij te wagen. Het
echtpaar Meijering loopt ook
niet voorop bij het volgen van
nieuwe trends en de brandweer
commandant heeft er al hele
maal geen behoefte aan om de 'e'
uit de Blueslaan te schrappen
om vervolgens in een straat te
wonen, die meer bij zijn beroep
past: de Bluslaan.
Meijering benadrukt nogmaals
dat wonen in een houten huis
niét meer risico's oplevert dan in
een pand van baksteen en du-
roxblokken. „Brand ontstaat
vaak door ongelukjes in de keu
ken, omvallende kaarsen of
kortsluiting. Vloerkleden, gor
dijnen of in brand vliegende be
drading verspreiden de vlam
men, niet de vloer of de muur.
Mocht het vuur snel om zich
heen grijpen dan branden de
houten draagbalken van ons
huis een stuk minder snel door
dan stalen balken in betonnen
casco's van andere woningen.
Zo'n stalen balk begeeft het in
twintig minuten, terwijl een
houten draagbalk de brand an
derhalf uur vertraagt." Meije
ring geeft overigens grif toe dat
als een houten huis 'eenmaal
fikt, dan fikt het ook echt'. „De
schade na een relatief kleine
brand is snel wat groter, maar
de kans op het uitbreken van
brand zeker niet."
Dat die mening nog niet alge
meen in de samenleving is door
gedrongen, bemerkten de
Meijerings ook bij het afsluiten
van een verzekering. De verze
keraar van hun vorige woning
Jeroen en Carolien Meijering en hun zonen Koen en Martijn: ..Mochten de dijken van Othene nog eens
doorbreken, dan drijven we met ons houten huis als een schip de polder uit."
wilde een aanmerkelijk hogere
premie berekenen toen ze meld
den een houten huis te betrek
ken. Uiteindelijk bleek één as
suradeur, niet toevallig nauw
verbonden met de leverancier
van de grenen casco's, bereid om
dezelfde premie te berekenen
als bij een stenen huis. Het be
roep van brandweerman levert
overigens geen extra korting op.
Dat Meijering als professioneel
'brandpreventje' bewust is van
immer op de loer liggend brand
gevaar blijkt uit twee enigszins
verscholen, maar makkelijk
voor het grijpen liggende
brandblusapparaten. Ook is het
huis voorzien van drie rook- en
brandmelders. Geen overdre
ven maatregelen of uitingen van
beroepsethiek, beweért Meije
ring. „Blussers en melders ho
ren in elk huis en kantoor thuis.
Net zo goed in stenen als in hou
ten woningen, omdat brand
meestal onverwachts uitbreekt.
Kleding of onderdelen van de
inventaris vatten meestal eerst
vlam voor de brand overslaat
naar het huis zelf. Aanwezig
heid van meldings- en bestrij-
dingsapparatuur is dus geen
luxe, maar gewoon een kwestie
van gezond verstand."
De Meijerings zijn geheel ver
slingerd aan hout. Niet alleen
het huis, maar ook de garage en
het kippenhok zijn opgetrokken
uit planken. Ze dragen hun lief
de graag uit, maar dringen nie
mand iets op. Mensen die
plompverloren aanbellen om te
vragen of ze het huis mogen be
zichtigen, krijgen niet te allen
tijde toegang tot de vertrekken
van huize Meijering. „Soms als
ze van tevoren gebeld hebben en
van de leverancier hebben ge
hoord dat wij zo tevreden zijn,
leid ik ze wel eens rond. Maar
meestal laat ik beleefd weten
dat ze de buitenkant op hun ge
mak mogen bekijken, maar dat
we het interieur liever privé
houden", zegt Carolien.
René Hoonhorst
'?esepe woonberoepen staat
«ïjks een beroep op het ge-
rjjan wonen centraal. De
uiteenlopende personen
aan bod: van stucadoor
tot amt>tenaar wel-
T «commissie óf glazenwas-
L anaaag: de bouwkundig en
Muisadviseur
foto Marijke Folkertsma
Naam: Marijke Berrevoets (38)
Beroep: Bouwkundig en bin
nenhuisadviseur
Woonplaats: Ouwerkerk
Favoriet gereedschap: tekenta
fel en meetapparatuur
Een bouwkundig- en binnenhuisadviseur is
een raadgever in de breedste zin van het
woord. „Het gaat van het verbouwen van een bad
kamer tot aan de complete inrichting van een
leegstaand huis. Dat maakt het juist zo leuk", zegt
Marijke Berrevoets.
De fascinatie voor bouwkunde en inrichting
kreeg Berrevoets toen ze met haar gezin een huis
in Zierikee betrok. „De aannemer had tekeningen
gemaakt waar ik helemaal niet tevreden over was
dus heb ik ze veranderd. Die man vertelde me dat
mijn versie er heel goed uitzag en toen heb ik be
sloten een opleiding te volgen via het LOI." Acht
jaar later heeft ze driehonderd klanten geadvi
seerd en een permanente klantenkring van ge
middeld tien mensen.
Hoe gaat een adviseur te werk?Eerst vindt er een
intake gesprek plaats. De klant geeft aan wat hij
wil veranderen en waar hij van houdt en dan kom
ik met ideeën en materialen aan", vertelt Berre
voets.
Ze gaat zelf op zoek naar een selectie van bijvoor
beeld gordijnstof, tegels en kleuren waaruit de
klant een keuze maakt. Volgens Berrevoets draait
het allemaal om de samenwerking met de cliënt,
zodat die na afloop niet voor verassingen komt te
staan. Berrevoets: „Een verbouwing vergt veel
meer voorbereiding dan een inrichting. Allereerst
moet ik alles bouwtechnisch bekijken en vergun
ningen aanvragen bij de gemeente. Vervolgens ga
ik aan de slag met de tekeningen en laat de bouw
kundige constructie aan een bureau over."
Al het regelwerk neemt ze uit handen van haar
klant, iets wat soms wel jaren kan duren. „Voor
een pension op Schouwen-Duiveland ben ik al
anderhalf jaar bezig vergunningen aan te vragen.
Als het goed is kan er deze winter begonnen wor
den met bouwen."
Meestal plant Berrevoets het werk zó, dat ze in het
najaar aan de tekentafel zit en het volgende voor
jaar kan beginnen met de verbouwing. „Dit is een
eenmansbedrijfje aan huis en ik heb ook nog twee
kinderen. Daarom wil ik het in de zomer rustig
aan doen en dat begrijpt men gelukkig."
De mensen die de hulp van de adviseur inschake
len hebben meestal een beperkt budget waarmee
ze willen werken, maar ook de rijkeren kloppen
bij haar aan. „Ik heb wel eens een bespreking ge
had op het jacht van een cliënt. Rijke mensen wil
len meestal een zo duur mogelijke inrichting en
kijken niet eens naar het prijskaartje. Toch heb ik
liever de middenmoot, want als je een verbouwing
of inrichting binnen het budget kan houden is dat
iets fantastisch."
Dingen zien groeien van niets naar iets geeft haar
iedere keer weer voldoening. „Een tevreden klant
is natuurlijk het allerbelangrijkste." Dat ze met
bepaalde cliënten een speciale relatie op heeft ge
bouwd bewijst haar laatste opdracht voor een
kapsalon in MiddelharnisVoor de vi j f de keer is ze
gevraagd advies te geven bij een verbouwing. Ber
revoets: „Je krijgt een band met de mensen. Ik ben
er echt trots op dat ze mij weer vragen."
Andrea Bolle
