9 Schuifelen en onderhandelen op jaarmarkt Help, het stille strandje verdrinkt 5 Grote vriezers voor de oogst Deel werknemers zeevisgroothandel vindt ander werk Campings en hotels zitten grotendeels vol Brugman WWW. NAZOMER FESTIVAL .NL Echtelieden Gemeente zou in haar eentje duurder uit zijn bij leerlingenvervoer m. jjt-X u GEOPEND BOUWVAK zeeuwse almanak ZEEUWS-VLAANDEREN zaterdag 26 juli 2003 Ergeren vanaf de dijk Hun strandje Bedrijfsleider Natuurlijk tijdens de Glashandel Moerstee VAN 12.00 TOT 18.00 UUR PZC J Hulst schrijft Regie BV te snel af jnnrRené Hoonhorst TERNEUZEN - Burgemeester en wethouders van Hulst lopen erg ver voor de muziek uit door nu al aan te kondigen dat ze het contract voor het leerlingenver voer na 2004 niet willen verlen gen. De overeenkomst tussen Regie BV, een samenwerkings verband van Zeeuws-Vlaamse vervoersbedrijven, en de drie regionale gemeenten is vorige maand nog met een jaar ver lengd. De argumenten voor dat besluit gelden volgend jaar waarschijnlijk nog steeds. Dat is de mening van voorzitter j. van Schaik en secretaris L. Wille van het samenwer kingsverband Collectief Ver voer Zeeuws-Vlaanderen. De wethouders van Terneuzen (Van Schaik) en Sluis (Wille) bena drukken dat Hulst in zijn eentje nooit lagere prijzen kan bedin gen bij vervoerders dan de drie Zeeuws-Vlaamse gemeenten samen. Hulst ging in juni ak koord met verlenging van het contract met Regie BV. Schoor voetend, liet wethouder P. Wee maes eerder deze week weten, omdat Hulst nog steeds niet te vreden is over de dienstverle ning van Taxicom (het bedrijf dat namens Regie BV het leer lingenvervoer regelt). Het college van Hulst ergert zich eraan dat de administratie van het vervoerderscollectief nog steeds niet inzichtelijk is. Om dat het leerlingenvervoer nu over te veel schijven verloopt, is er geen direct contact meer tus sen klant en vervoerder en dat komt de duidelijkheid niet ten goede, stelde Weemaes. Zijncol- lega-wethouders Van Schaik (Terneuzen) en Wille (Sluis) me nen dat Weemaes de plank mis slaat. Het heeft inderdaad lang geduurd voor de jaarrekeningen over2001 en 2002 op de gemeen tehuizen belandden, maar die traagheid is niet te wijten aan het vervoerderscollectief, maar aan het gemeentelijk samen werkingsverband, weet Van Schaik. „Het samenwerkingsverband bleek na de herindeling nog en kele besluiten te moeten nemen alvorens de goedgekeurde jaar rekeningen konden worden doorgestuurd naar de gemeen ten. Dat is intussen gebeurd. Weemaes heeft gelijk als hij constateert dat de regels veel te ambtelijk zijn geworden. Als gemeenten hebben we die regels de afgelopen jaren echter zelf opgelegd. We zijn bezig om de administratie sterk te vereen voudigen door geen gegevens per leerling, maar per rit te ver langen", stelt Van Schaik. Wethouder Weemaes bleef er gisteren bij dat de lijnen een stuk korter worden als de ge meente weer rechtstreeks met een vervoersondernemer zaken doet. Hij is ook niet bang dat Hulst straks 'een klap meer geld' kwijt is als het op eigen houtje het leerlingenvervoer moet regelen. Half augustus overlegt het college nog over de toekomst van het leerlingenver voer. „Daarna wil ik best uitleg gen op welke wijze we het vervoer efficiënter kunnen aan pakken." De voorzitter en secretaris van het samenwerkingsverband reageren sceptisch. Onderzoek wees onlangs uit dat Regie BV landelijk gezien niet te hoog zit met haar prijzen. Door samen te werken, kunnen de drie ge meenten een lagere prijs bedin gen. Bij minder omzet gaat de prijs per rit omhoog, weet Van Schaik. Ook Wille vindt het on verstandig om een jaar voordat er over beslist hoeft te worden al aan te kondigen dat een nieuwe vervoerder wordt gezocht. „Je kunt volgend jaar alsnog een Europese aanbesteding doen als je denkt dat dat zin heeft. Maar op dit moment lijkt collega Wee maes het meest op een tambour- maïtre die een heel eind voor het korps uitloopt en zijn stok zo ver omhoog gooit dat niemand meer weet waar die is gebleven." De bierglazen waren in Groede in de aanbieding. door Raymond de Frel GROEDE - 'Blèèèèèh!', brult een peuter vanuit zijn buggy richting moeder. Met an dere woorden: „Moeten we nou nog lang op die markt blijven?" Moeders kon gisteren echter geen genoeg krijgen van de negen tiende jaarmarkt in Groede. Net zo min als tienduizenden anderen. Het was dus zoals ieder jaar weer schuife len, manoeuvreren en onderhandelen in de Groedse straatjes. „Veertien euro voor dat oude wafelijzer? Nee, tien euro", probeerde een toerist eerst, om het ding even later voor twaalf euro mee naar huis te nemen. Opvallend was ook een collectie met kranten uit de Tweede Wereld oorlog. Deze handelaar wist echter maar al te goed dat hij iets kostbaars in zijn bezit had. En dus moest de doos met honderd kranten vijftig euro kosten. Nieuw op het evenement was de mogelijk heid om een helikoptervlucht boven West- Zeeuws-Vlaanderen te maken. Ook was het rommelmarktterrein wat gewijzigd, maar verder was het recept als vanouds: rommel kopen, verkopen en veel eten en drinken; gisterochtend rond 10.00 uur vloeide het bier op de Markt al rijkelijk. Helemaal vreemd was dat tijdstip overigens niet. De meeste handelaren zochten immers al in de nachtelijke uren een goede plaats op. „De eersten stonden hier donderdag ochtend om 10.00 uur al. Alleen maar om een mooi plekje te veroveren. Die hebben vannacht dus tussen hun rotzooi geslapen", vertelt organisator Rini Bouwens. ïli AC van JÊSBL door Sheila van Doorsselaer De groenblauwe oase in opti ma forma: dijkrecreatie in Zeeuws-Vlaanderen. Het groen van het gras, het strakke blauw van de lucht, af en toe onderbro ken door bosjes kleurige pa rasols. Walsoorden heeft behal ve de dijk ook nog het strand, maar voor hoelang nog? De zee heeft de laatste jaren steeds meer van het strand afge nomen. Het is stil op het strand van Walsoorden; geen radiogeschal, geen ijsventer, alleen maar luie rende mensen op discrete af stand van elkaar. Zelfs het ge- kraai van een haan in een ren in het dorp is tot op het strand te horen. Hiergeniet men in stilte, de geur snuivend van cocoszonnemelk en zilte 'klakkers'. Mijmerend staren naar de grote schepen op de Westerschelde, die zo dicht langs de kust varen dat het lijkt alsof ze aan te raken zijn. Goed 4L wegwijs gemaakt en nu ver knocht. Maar ook zij zien waar de Wals oordenaren al lang over klagen: het strandje verdwijnt. De zon- aanbidders kruipen steeds ho ger de dijk opLiefst op de kruin van de dijk, want op het schuine bovenbeloop is het niet comfor tabel liggen. Veel zand om de handdoek op te leggen of voor de kinderen om mee te spelen is er niet meer. Maar de rust van de dijkrecreatie bij Walsoorden blijft niettemin een grote trek ker. De bewuste dijk (De Haven- dammen) is in het kader van de Deltawerken op hoogte ge bracht. De hoogte van de dij k werd toen gezien als het belangrijkste om het wassende water tegen te houden. Dat blijkt vijftig jaar na de grote ramp een misvat ting. Niet alleen de hoogte van de dijk is van belang, de sterkte van de glooiing is misschien nog wel belangrijker. En daar schort het aan. De betonnen blokken spoelen zowat weg door golf slag. Het Projectbureau Zeewerin gen gaat daarom na de bouwvak beginnen met het versterken van de glooiing. De blokken worden gekanteld zodat ze ho ger worden en beter tegen de golven bestand zijn. Het gaat maar om een klein stukje, maar MK': mk De Westerschelde dwingt strandgasten bij Walsoorden steeds meer de dijk op. ®eren, tukje doen, in alumini umfolie verpakte boterhammen uit de koelbox eten, flessen wa ter mee, af en toe een eindje zwemmen. En 's avonds rood verbrand, maar uitgerust, naar huis. Het zijn al lang niet meer alleen Je Walsoordenaren zelf die ge bruikmaken van 'hun' strandje. Het geheim is uitgelekt en ande- te vakantievierders weten het strandje inmiddels ook te vin den. ■■•ia, we zijn daar gek! Beetje als sardienen in een blikkie op het strand van Bloemendaal gaan e§ge, of Scheveningen. Echt ®et! Moeje kijke hoe mooi het er 's, we komme hier al jaaren." Het echtpaar Smaal uit otterdam zegt speciaal voor de htst naar Walsoorden te komen, aren geleden door vrienden Het vrieshuisje aan de Tragel in Koewacht. foto Camile Schelstraete door Sheila van Doorsselaer Drie zijn er nog in Koewacht: zogenaamde vrieshuisjes. Overblijfselen uit de tijd dat zo wat iedereen een moestuin had, maar bijna niemand zich een diepvries kon veroorloven om de oogst te bewaren. Waar vroe ger de zakken rode kool, ge slachte konijnen en het roomijs werden bewaard, staat nu een auto gestald of is het tuinge reedschap opgeborgen. De Koewachtse jeugd weet niet meer wat de gebouwtjes aan de Tragel, 't Zand of de Hazenla- renstraat ooit waren. Hun ou ders daarentegen zullen zich die keren dat ze er door hun moeder op uit zijn gestuurd om een zak je zelf geteelde spruiten te halen, vast nog wel heugen. Voor som migen was het namelijk kilome ters fietsen. In de vrieshuisjes stonden enorme vrieskisten. El ke vriezer was verdeeld in een aantal compartimenten, ge scheiden door traliewandjes met elk vak een eigen deksel. De huurder van een stukje diep vries kreeg een sleutel van de buitendeur en de sleutel van het deksel van zijn of haar compar timent. En dan maar vullen. „In de winter had ik er een hekel aan als ik door mijn moeder naar het vrieshuis werd ge stuurd", zegt C. van der Bilt. „Die vrieskisten waren enorme bakbeesten en als in de winter de kist bijna leeg was, dan moest ik zowat In die kist kruipen voordat ik dat zakje rode kool had waarvan mijn moeder dacht dat het er nog moest lig gen. IJskoud was dat." Niet ieder kind van toen vond het erg een diepgevroren pak- foto Camile Schelstraete Zo arriveerde er ook een viertal Belgen met twee vrachtwagens, die zo'n vijftig meter middels een wit lint afbakenden. „Zo, dat is mijn gebied, zei die Belg. Dat kan dus niet, hè. We hebben zijn kraam tot zestien meter ingekort. Pakte hij er later weer tien meter bijToen was het een laatste waarschuwing, anders kon hij terug naar huis. Ja, soms ben je hier net een politieagent", aldus Bou wens. Ook de speaker van het evenement dichtte zich een soort politierol toe. Af en toe leidde dat tot hilarische mededelingen. Riep hij eerst nog dat er een plastic tas met een glas was ontvreemd - „Breng de tas naar de ge luidswagen -, nog geen minuut later vroeg hij 'meneer Van Dijk met het hondje Zorro om zijn dochter af te komen halen bij de ge luidsauto'. door René van Stee BRESKENS - Vijftien van de zesentwintig werknemers van de ruim twee weken geleden failliet verklaarde zeevisgroot handel Noordzee in Breskens hebben ander werk gevonden. Dat verklaart voormalig finan cieel directeur A. Van Hanegem van Noordzee. De ontslagenen vonden onder meer onderdak bij andere vishandelaren in Breskens en bij diverse logistie ke dienstverleners. Intussen wikkelt Van Hanegem zelf in samenwerking met cura tor H. den Hollander het faillis sement af. Dathoopthij zo 'netjesmogelijk te doen'. Over zijn eigen toe komst durft Van Hanegem nog geen uitspraak te doen. Hoewel zijn hoofd er momenteel niet naar staat, sluit hij een voort zetting van zijn loopbaan in de vishandel niet uit. Een van de grotere crediteuren van Noordzee is de voormalige viskwekerij van het Bressiaanse bedrijf in Turki j e. DaarisH.van Hanegem - vader van en ook een van de voormalige directeuren van Noordzee - nog steeds be drijfsleider. Volgens A. van Ha negem staat deze constructie volledig los van het faillisse ment in Breskens. „Mijn vader is ruim een jaar ge leden, dus voordat deze vesti ging volledig in andere handen overging, bedrijfsleider van het bedrijf in Turkije geworden, omdat de vorige directeur (voormalig advocaat J. de Bliek uit Axel, red.) afhaakte. Omdat het bij het bedrijf in Breskens toen ook al een stuk minder ging, was het onder meer op ba sis van zijn know-how en erva ring niet meer dan logisch dat hij de helpende hand in Turkije zou bieden. Tegelijkertijd werd hiermee ook de kostendruk op Noordzee in Breskens verlicht", legt A. van Hanegem uit. De voormalige handel van Noordzee Breskens is inmiddels uitgewaaierd over de rest van Nederland en elders in Europa. In Breskens komen nog steeds vrachtwagens met vis uit Tur kije. Die wordt nu via een ander bedrijf in het vissersdorp ver spreid. De geruchten dat Noordzee haar activiteiten in middels in Zeebrugge zou heb ben voortgezet, verwijst Van Hanegem junior resoluut naar het rijk der fabelen. Volgens hem wordt er een verband ge legd met een in 1985 opgericht zogenaamd slapende BV van zijn vader, waar al meer dan tien jaar geen enkele activiteit meer wordt ondernomen. „Dat wij elders vrolijk verder zouden gaan, is dus absolute onzin. Feit is dat Noordzee failliet is. De re denen zijn bij de meeste mensen genoegzaam bekend." Advertentie 26 aug t/m 7 sept 2003 0900 33 00033 STeraklassiekerinfort ELLEVJOUTSDUK L'HISJORIE DU SOLD Al van Igor Stravinsky Advertentie Nw. Kerkstraat 10a,Kapelle-Biezelinge a 0113-341688 www.moerstee.nl MIDDELBURG - Voor toeris tisch Zeeland zijn de topweken aangevangen. Nu behalve Ne derland ook heel Duitsland va kantie heeft, is het moeilijk ge worden in Zeeland nog zonder reservering aan een toeristische verblijfplaats te komen. Vooral de campings en de mini- campings zijn heel goed bezet, waarschijnlijk als gevolg van voorzichtigheid van toeristen die de economische recessie aan den lijve ondervinden, of die de teruggang vrezen. Verhou dingsgewijs stijgt het aantal be zoekers uit eigen land. Volgens Emerence van Wingen, coördinator marketing van het Bureau voor Toerisme Zeeland, mag worden verwacht dat de toeristische branche dit jaar even goed of zelfs iets beter zal draaien dan vorig j aar. Van Win gen: „De eerste drie weken van juli waren relatief rustig, maar nu gaan we toch de topweken van het seizoen tegemoet." In de kustgebieden is nog maar beperkt plaats op bungalowter reinen, campings en minicam- pings. Ook het aantal plaatsen in hotels, pensions en op adres sen met logies en ontbijt is be perkt. Van Wingen: „De VW's kunnen mensen nog wel helpen, maar het wordt voor gasten die op de bonnefooi komen lastig. Zeeland wordt goed bezocht." Advertentie foto Camile Schelstraete om het achterland tegen het wa- stempeld worden. Met de dijk- strandje blijft echter onzeker, vrachtwagens schelpenzand is ter te beschermen, mag zelfs nog recreatie zit het voorlopig wel Walsoordenaren willen hun al voldoende. Voor een seizoen geen meter dijk als zwak be- goed. De toekomst van het strandje redden, een paar dan. KEUKENS a BADKAMERS Hulst, Absdoolseweg 19, Telefoon 0114-320080 voor meer informatie bel gratis: 0800-0234560, of kijk op www.brugman.nl ketje voor ma te gaan halen. Door het getraliede tussenschot was namelijk te zien wat 'de bu ren' allemaal in hun comparti ment bewaarden. Met een beetje geluk was dat va nilleroomijs en die kleine vin gertjes pasten makkelijk door de tralies. Halverwege de jaren zeventig raakten de vrieshuisjes in on bruik. Groente kocht men in de supermarkt en de koel-vries- combinaties voor thuis raakten in zwang. Toch bleven enkele vrieshuisjes bewaard, al kregen ze een andere bestemming. Het vrieshuisje aan de Hazelaren straat kreeg een tweede leven als garage. Ook het vrieshuisje aan 't Zand is niet meer als zo danig te herkennen. Het ge bouwtje aan de Tragel doet dienst als tuinhuisje. IJs jatten is er niet meer bij. Het boterde al een tijdje niet meer tussen de twee Zeeuws- Vlaamse echtelieden. Na tien jaar huwelijkse trouw zat de klad er goed in. Zij verdacht hem van buitenechtelijke spelletjes, hij had ook zo zijn ideeën over haar gedragin gen. Ze trokken nauwelijks nog gezamenlijk op, leefden steeds meer langs elkaar heen. Net als maandag. Hij had vakantie en zou de hele dag gaan klussen bij een goe de vriend. Zij had plannen in de richting van enige huis houdelijke arbeid. Ze gingen uiteen met een kille groet en met de mededeling dat ze el kaar nog wel even mobiel zouden bellen. En zo ge schiedde. In de loop van de middag ging haar mobieltje. Hij aan de lijn. Wat volgde was een klaagzang over het vele werk waarmee z'n vriend hem had opgezadeld. Zij op haar beurt meldde dat ze zich ziek voelde en maar terug in bed was gekropen. Toen viel er een ijzingwek kende stilte. Zestonden recht tegenover elkaar op het strand van Cadzand, ooit hun favoriete plekje. Zij met haar vriend, hij met zijn vriendin. Inmiddels liggen ze in schei ding.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 61