Vertrek uit Bagijnhof met wrang gevoel
Fractie wil
aanleg N57
schrappen
Geen
kind te zien op Kinderdijk
Paal houdt verleden levend
9
Berging Pelican 1
op laatste moment
weer afgeblazen
Super effectief en
toch heel mild
Kleuter overlijdt na botsing
Eerlijk
GroenLinks vraagt steun Rijk
zeeuwse almanak
Verschrikkelijk
Oplossing
WALCHEREN
vrijdag 25 juli 2003
vanaf de dijk
Dubbel onderhoud
Napoleon
Vervuiling
Vier schuren
in brand
in Kapelle
door Nadia Berkelder
MIDDELBURG - Het is leeg
op het Bagijnhofcomplex.
Gordijnen voor de ramen moe
ten maskeren dat de huizen
leeg staan. De bewoners zijn in
de afgelopen maanden bijna
allemaal vertrokken. In sep
tember begint de verbouwing
tot studentenkamers. Ook
Wim Steketee is begonnen met
inpakken. Het SP-raadslid
vertrekt met pijn in zijn hart.
„Ik haal met tranen in mijn
ogen het huis leeg."
In februari dacht hij nog dat
verhuurder Woongoed te ver
slaan was. Als ze hem weg wil
den hebben, moesten ze hem
eruit dragen, zei hij toen. Hij
zou als een kapitein als laatste
het zinkende schip verlaten.
Steketee had zijn vader op zijn
sterfbed beloofd om in zijn
huis te blijven wonen. Nu heeft
ookhij eieren voor zijn geld ge
kozen, hij verhuist naar een
flatje even verderop in de bin
nenstad. Steketee is bezig met
inpakken, het hele huis moet
leeg. Hij wordt emotioneel als
hij vertelt dat hij de spullen
van zijn vader moet opruimen.
„Ik vind het verschrikkelijk",
zegt hij nu. „Ik worstel er nog
mee, ik haal met tranen in mijn
ogen het huis leeg." Hij neemt
het zichzelf kwalijk dat hij de
strijd heeft opgegeven. „Ik
was doorgegaan als ik wat
meer steun had gehad. Ik ben
maar een eenling, zelfs de SP
laat niets meer van zich horen,
daar ben ik ook in teleurge
steld." Wat hem het zwaarst is
gevallen is het gebrek aan soli
dariteit in de buurt. Iedereen
probeert er voor zichzelf de
beste regeling uit te slepen.
„Vanaf het begin was er een
verschil tussen oud en jong. De
jongeren wilden snel wijken,
vanwege de drieduizend euro
verhuisvergoeding. De oude
ren wilden blijven, omdat ze
hier al langer woonden. De so
lidariteit tussen de bewoners
was al snel verdwenen. Dat is
een hele grote teleurstelling."
Het is niet prettig meer in de
buurt, vertelt hij. Daarom
moet hij wel weg. „Ik ben al
één van de laatsten. Vijfen
tachtig procent van de mensen
is verdwenen. Ik kan wel actie
voeren, maar ik moet natuur
lijk ook als mens denken. De
tijd is gekomen. Het is gewoon
angstig, de wijk is verpauperd,
ik ben bang voor brand. Ik lig
hier niet meer gerust, ik
slaap boven in de nok. Vorig
jaar is hier achter brand ge
weest, je komt er gewoon niet
op tijd uit. Het is een levensbe
dreigende situatie. Als ik ver
brand, zeggen ze 'het was een
goede actievoerder' en een half
jaar later zijn ze me vergeten.
Dat ik nooit meer in dit huis
kon terugkomen, heeft bij mij
de doorslag gegeven."
Op straat is niemand. De gor
dijnen zijn dicht, de meeste
woningen staan zichtbaar
leeg. In de steegjes achter de
huizen ligt afval, achtergeble
ven bij een verhuizing. Een
buurman van iets verderop
komt voorbij
„Een dooie boel", vindt hij het.
„Vroeger was het hier gezellig,
toen woonden er oudere men
sen", zegt hij. Een oplossing
heeft hij wel. Om de boel wat
op te fleuren, moeten ze bord
jes ophangen met 'zimmer
frei'. „We zetten het op inter
net met het telefoonnummer
van Woongoed erbij. Moet je
zien hoe druk het hier dan
wordt." Steketee grinnikt,
maar treurigheid overheerst.
„Het gaat je aan je hart, wat er
met de buurt is gebeurd." Hij
heeft zich dan wel overgege
ven, boos is hij nog steeds, ook
op zijn collega's in de gemeen
teraad. Die hebben veel te wei
nig gedaan voor de bewoners,
vindt hij. Steketee heeft zelfs
overwogen om zijn raadszetel
op te geven. „Ik vond dat ik
met die mensen niet meer kon
werken, ik had er geen zin
meer in. Maar kennissen en
mensen van de SP hebben me
gevraagd te blijven." Hij zal
altijd een wrang gevoel blijven
houden over hoe het allemaal
gegaan is. „Het is een overwin
ning voor Woongoed en dat
vind ik heel erg, zeker na de
gang van zaken. Als je 's
avonds thuiskomt, kom je in
een spookbuurt. Ze weten dat
je dat niet lang volhoudt."
door Gerard Montsma
De Middelburgse Kinderdijk
heeft iets weg van een dorp-
jein de grote stad. De dijk ligt op
ileenworpafstand van het cen
trum en toch is het er rustig.
Ooit was de dijk het centrum
van de bedrijvigheid, nu is het
een exclusieve woonwijk.
De Kinderdijk is voor driekwart
omgeven door water. De pak
huizen, de oude Dokhaven, het
Balkengat en de brede kade ver
wijzen naar het rijke VOC-ver-
leden, al ligt de oorsprong van
te dijk in de stadsuitleg van
1550. Er bestaan verschillende
lezingen over de oorsprong van
te naam Kinderdijk. De naam
zou te danken zijn aan de kraan-
en balanskinderen, die met na
me op dit gedeelte van de dijk
ingezet werden voor het laden,
lossen en wegen van de scheeps
goederen. Toch verdient de op
vattingvan de historicus J.C. de
Man van rond 1900 de voorkeur.
Do dijk hoefde geen zeewater te
keren maar 'slechts' rivierwater.
Hot was van oorsprong een klei
ne,lage dijk. De koosnaam Kin
derdijk lag destijds zeer voor de
hand. Vandaag de dag is er ove-
gens maar weinig terug te zien
'an de bedrijvigheid van toen.
Op de met kinderhoofdjes be
tegde kade staan felgekleurde
auto s geparkeerd en zijn de ou-
Pakhuizen omgebouwd tot
Wooneenheden, kantoren en
o'ubhuizen. De prachtige dok
aven achter de dijk is groten-
ls gedempt en kinderen zijn
norgens te bekennen. De enige
zeilmakerij, 'in 't Witte Paard',
vordween al voor de oorlog en de
^grenzende watersportwin-
olsloot twee jaar geleden haar
wren. Restaurant De Kameel
ter voorbeeld een jaar la-
-Er zijn hier haast geen winkels
eJ;r' Eat is echt heel jammer",
ortelt C. Petiet, de huidige be-
oonster van de voormalige
J l^kerij. „Het is hier nu ei-
8 niijk een beetje een dooie be-
Het SP-raadslid Wim Steketee vertrekt met pijn in zijn hart uit het Bagijnhofcomplex. „Ik haal
met tranen in mijn ogen het huis leeg." foto Ruben Oreel
toy Nadia Berkelder
MIDDELBURG - GroenLinks
iril dat het ministerie van Ver
teer en Waterstaat de aanleg
van de nieuwe N57 schrapt. De
«gis te duur, onnodig en ver
woestend voor het landschap,
vindt de partij.
Minister Peijs liet onlangs we
tendat Zeeland er rekening mee
moet houden dat er geen geld
voorde N57 beschikbaar komt,
omdat het ministerie de komen-
le jaren de nadruk wil leggen op
iet bestrijden van files.
De partij heeft een brief aan de
minister gestuurd, die is onder
tekend door leden van de afde
lingen Middelburg, Vlissingen
en Veere, het provinciaal be
stuur en de Statenfractie van
GroenLinks. Initiatiefnemer T.
Folderman benadrukt dat niet
dehele af deling van Middelburg
achter de inhoud staat. „De
brief is door individuele leden
Het verzoek aan
Peijs komt op een moment dat
inspraakprocedure in een
vergevorderd stadium is. „Een
weken geleden werd dui
delijk dat er moet worden ge
sneden in het budget van het mi
nisterie. Daarom is nu de tijd
rijp om Den Haag te voeden",
zegt Polderman. „Uit de samen
leving zijn nu geluiden te horen
dat het anders moet. Daar moet
de politiek zich bij aansluiten."
De nieuwe N57 moet de snelweg
bij Middelburg verbinden met
le dammenroute. GroenLinks
idt dat het project, dat 140
n euro kost, gezien de
loeilijke economische tijden
niet verantwoord is. Daar komt
nog bij dat ook de provincie en
de gemeente kosten moeten ma
ken om de weg te laten aanslui
ten op de bestaande wegen. De
partij wijst erop dat er geen re
kening is gehouden met dubbel
onderhoud. De oude weg tussen
Middelburg en de Veersegatdam
blijft gewoon bestaan.
Volgens GroenLinks ontstaat er
na de opening van de weg een
nieuwe snelle route van België,
via de Westerscheldetunnel,
naar Rotterdam. Dat is onge
wenst, schrijft de partij aan de
minister. De vormgeving van de
weg noemt GroenLinks 'gro
tesk'. In de brief wordt een
rampscenario beschreven: „Er
wordt een nieuwe barrière ge
legd die vergelijkbaar is met het
Kanaal door Walcheren." Het
landschap wordt aangetast, de
wegen die de nieuwe weg krui
sen worden doodlopend, histo
rische dijken worden doorsne
den. Het dorp Vrouwenpolder
wordt beroofd van zijn 'unieke
kleinschalige karakter', Se-
rooskerke wordt van de buiten
wereld afgesneden. De partij
vindt de weg bovendien niet no
dig. De verkeersveiligheid, één
van de argumenten die zijn aan
gevoerd om de weg aan te leg
gen, kan ook op een andere ma
nier worden verbeterd. Ook
voor de doorstroming in Mid
delburg zijn andere oplossingen
te bedenken. De partij sugge
reert om een rondweg rond de
stad aan te leggen of om in
plaats van de Schroebrug een
tunnel te maken. „Ons is niet
duidelijk waarom voor dit loka
le probleem Walcheren op de
schop moet en het Veerse platte
land offers moet brengen."
De Kinderdijk in Middelburg, ooit een centrum van bedrijvigheid. foto Ru ben Oreel
doening. Maar het is hier wel za
lig wonen hoor. Kijk, ik heb mijn
eigen ophaalbrug voor de deur.
Mét bediening." Ze wijst door
het raam op de gebruinde ha
venmeester, die zojuist de oude
Spijkerbrug opent voor een
vloot hypermoderne zeiljach
ten. „Boodschappen of over
nachting", schalt zijn stem over
het water. „Gelijk doorvaren
dan!Om het half uur dirigeert
hij zo tientallen boten naar een
plaatsje in een van zijn havens.
Havenmeester Hans Platteeuw
herkent het probleem. Hij zou
de mensen graag doorverwijzen
naar een leuke winkel of een
goed restaurant op de Kinder
dijk. „We léven van die passe
rende toeristen en recreanten.
Kijk maar naar de haven van
Veere. Daar zijn geen winkels
meer. Die mensen komen nu al
lemaal hier hun boodschappen
doen. Alles op loopafstand. Het
liefst zouden zij hier al op de
dijk klimmen."
Toch is het voor winkeliers niet
eenvoudig om hun deuren te
openen op de Kinderdijk. De
huizenprijzen zijn er in verhou
ding tot andere locaties in de
stad in korte tijd enorm geste
gen. De gepensioneerde horeca-
uitbater Frits Caljouw weet
daar alles van. „Dertig jaar ge
leden stonden de woonhuizen er
nog vervallen bij en waren veel
pakhuizen dichtgetimmerd. Je
kocht zo'n ding nog voor twin
tigduizend gulden. Nu zijn ze
anderhalf miljoen waard. Loop
er maar eens langs. Je ziet toch
al gauw zes bellen op een deur.
Dat krijg je ervan."
De Middelburgse architect Ron
Kodde plaatst de woningsplit
sing liever in een historisch per
spectief. „Ten tijde van de crisis,
eind jaren dertig, werden veel
van deze huizen niet alleen ge
splitst uit geldgebrek, maar ook
vanwege het gebrek aan ruimte.
Het was net als vandaag de dag
onbetaalbaar om zo'n pand al
leen te bewonen, laat staan te
laten bouwen. Nu wil iedereen
aan het water wonen en de Kin
derdijk heeft om die reden na
tuurlijk een stapje voor. Zoveel
water om je heen, dat heb je hier
nergens."
Een grote, grijze paal staat
eenzaam langs een fietspad
in Vlissingen. Tweëenhalve me
ter lang is-ie. En hij hangt een
tikkie uit het lood. Op ooghoog
te is een inscriptie te lezen dat
op deze plek de grens van Vlis
singen is. Vreemd. Want de offi
ciële grens tussen de gemeente
Vlissingen en Middelburg ligt
zeker een kilometer verderop.
„Grensscheiding der stad Vlis
singen", is de precieze tekst die
in de grijze mastodont is gebei
teld. De paal staat ter hoogte
van de wijk Westerzicht langs
het fietspad aan de Nieuwe Vlis-
singseweg. En dat terwijl de
grens met Middelburg ten noor
den van Vrijburg ligt. Gemeen
tearchivaris AMeerman ontra
felt het mysterie. „Het gaat hier
om een oude grenspaal tussen
Vlissingen en Oost- en West-
Souburg. Dat waren toen nog
onafhankelijke gemeenten."
Meerman kan uit het blote
hoofd nog wel een aantal soort
gelijke grenspalen opnoemen.
Langs het fietspad dat parallel
aan het Kanaal door Walcheren
loopt bijvoorbeeld. Of bij scho
lengemeenschap Scheldemond.
Uit nadere inspectie blijkt deze
laatste paal wat lastiger te vin
den. De markering staat wat
tussen het groen. Maar de aan
houder wint. En ook deze paal
blijkt dezelfde inscriptie te heb-
benalshet type langs de N ieuwe
Vlissingseweg.
De palen stammen uit de Napo
leontische tijd van 1807 tot
1810. Rond Vlissingen, in die
tijd Frans gebied, stonden zes
tien genummerde, houten
grenspalen. Rond 1820 werden
de palen vervangen door ar
duinstenen varianten. In de
loop der jaren raakten ze echter
in onbruik.
In 1966 bedacht men dat het een
leuk idee was om de grenspalen
in ere te herstellen. De gemeente
bestelde zeven replica's van de
oude palen, want de collectie
was niet helemaal compleet.
Gek genoeg belandden de palen
niet in de grond, maar in een ge
meentelijke opslagplaats en
keek niemand er naar om.
Tot 1986. In dat jaar werd het
plan voor de grenspalen nieuwe
leven ingeblazen. Alle palen
werden teruggevonden in de op-
slaggloods, op één na. Deze was
spoorloos verdwenen. Of toch
niet? Uit nader onderzoek bleek
dat de paal een aantal jaren eer
der al een andere bestemming
had gekregen.
Voor de nieuwsgierigen: in de
Coosje Buskenstraat staat het
beeld Drie meisjes in de wind.
En de sokkel vertoont een op
vallende overeenkomst met de
grenspaal langs de Nieuwe Vlis
singseweg.
De grenspaal langs het fietspad aan de Nieuwe Vlissingse
weg scheidde in vroeger tijden Vlissingen en Oost- en West-
Souburg. foto Ruben Oreel
door Winnie van Dam
BATH - Het vlottrekken van de
Pelican 1 in de Westerschelde is
gisteren op het allerlaatste mo
ment afgeblazen. Het contai
nerschip kreeg bij het opkomen
van het tij te veel water binnen.
Daardoor kwam het schip te
diep te liggen. Doorgaan met de
bergingsactie was te gevaarlijk,
omdat de boot dan zou kunnen
scheuren.
Vandaag wordt rond het mid
daguur een nieuwe poging ge
waagd. De Pelican 1 ligt sinds
zondag tegen de wal bij Bath
nadat het schip zwaar bescha
digd raakte bij een aanvaring.
Het schip zou versleept worden
naar een ankerplaats.
Daar moet de boot worden gere
pareerd voor verder transport
naar de haven van Vlissingen.
Na de mislukte sleeppoging van
gisteren zijn duikers aan de
gang gegaan met het dichten
van gaten in het achterschip om
het drijfvermogen te verbete
ren.
De olie die uit het container
schip is gelekt, heeft stukken
kust langs het Belgische deel
van de Schelde vervuild. Delen
van het natuurgebied Groot
Buitenschoor en het schor Ou
den Doel vlakbij het Verdron
ken Land van Saeftinge zijn be
smeurd met olie. In zowel het
natuurgebied als op het schor,
waar over een strook van bijna
twee kilometer olie ligt, zijn in
middels ongeveer twintig be
smeurde bergeenden aangetrof
fen.
Volgens conservator Maebe van
het schor Ouden Doel is het nog
niet mogelijk de eenden te van
gen. Ze zijn nog te gezond en
vliegen weg zodra iemand in de
buurt komt. Maebe maakt zich
vooral zorgen over de ruim zes
honderd bergeenden die zijn
neergestreken op een speciale
ruiplaats op de grens van België
en Nederland. Die beesten ko
men daar om te ruien en verlie
zen dus hun veren, waardoor ze
niet in staat zijn te vliegen. Bo
vendien kan de vervuiling ook
later nog problemen met zich
mee brengen.
Als ganzen, die later in het sei
zoen in de natuurgebieden ver
toeven, van de planten op de
schorren eten kunnen zij wor
den vergiftigd door de oliedrup
peltjes die op de planten vast
kleven. Dit weekend worden de
gebieden geïnspecteerd. De ko
mende dagen wordt pas duide
lijk hoeveel olieslachtoffers er
zijn.
KAPELLE - In het buitenge
bied van Kapelle zijn donder
dagnacht vier schuren in brand
gevlogen. De brandweer gaat
uit van brandstichting.
Een houten gebouw aan de Dan-
kerseweg is helemaal in vlam
men opgegaan. Hierbij kwam
asbest vrij. Volgens brandweer
commandant N. Wisse gaat het
om een geringe hoeveelheid die
verspreid is over enkele meters
vanaf de schuur. De omgeving is
afgezet.
Ongeveer een half uur na deze
brand kreeg de brandweer be
richt van een brandende schuur
aan de Jan Dommissewegeling.
Enkele uren later volgde een
derde melding van twee ge
bouwtjes aan het Verloren Weg
je. Deze drie objecten zijn van
steen en de schade bleef daar be
perkt tot de buitenkant.
„Dit moet brandstichting zijn.
Bij de schuren was niemand
aanwezig, er werd niet ge
werkt", zegt Wisse.De politie
onderzoekt de zaak en houdt de
komende tijd verscherpt toe
zicht in het gebied.
OOLTGENSPLAAT - In Oolt-
gensplaat is woensdagochtend
rond elf uur een vierjarig jonge
tje om het leven gekomen, nadat
hij was aangereden door een
vrachtauto.
Het jongetje fietste op een ver
bindingsweg van de Juliana-
straat naar de Prins Bernhard-
straat tussen zijn 32-jarige
moeder en zijn zeven jaar oude
zusje in. Plotseling haalde hij
zijn zusje in en reed met hoge
snelheid de Prins Bernhard-
straat op.
Een 45-jarige vrachtwagen
chauffeur uit Nieuwdorp, die
langzaam over de Prins Bern-
hardstraat reed, kon een aanrij
ding niet voorkomen. Het
slachtoffer overleed ter plaatse
1 aan zijn opgelopen verwondin
gen-
Als je een gevoelige huid hebt,
betekent dit niet dat je geen effectieve
deodorant kunt gebruiken. Nieuwe
Rexona for Men Sensitive geeft je
een effectieve bescherming en dankzij
het huidvriendelijke Pro-dermasil™, is
het ook bijzonder geschikt voor de
gevoelige of snel geïrriteerde huid.
Rexona for Men Sensitive is verkrijg
baar in spray en roll-on.
Daar kun je op vertrouwen!
Bij dat Middelburgse bedrijf
werd onlangs een medewer
ker betrapt toen hij een doos
suikerklontjes uit de kantine
in zijn aktentas stopte.
Hij reageerde eerder
verontwaardigd dan be
schaamd. Anderen drinken
op het werk altijd koffie met
suiker. Ik nooit. Dan mag
ik toch zeker wel eens een
doos klontjes mee naar
huis nemen. Da's toch eer
lijk..."
