13
I
i
i
i
i
Fassa Bortolo is
mist grootse vorm sterk «"gedund
Mayo geniet van zijn doorbraak
Hamilton houdt stand
tour
franc
Saeco beboet voor
dragen witte tricots
Virenque oogst
respect met stunt
14
15
15
17
19
20
22
Verwachte mokerslag blijft uit op l'Alpe d'Huez
Simoni grote
verliezer
Vrouwen
cfbcfbd
maandag 14 juli 2003
Michael Boogerd
komt in vorm
Ward neemt geen
enkel risico
Bram Som neemt
revanche op NK
Goes bereikt doel
tegen NAC
Honkballers met
de schrik vrij
Nieuwe biljarttitel
voor De Bruijn
Hiddink maakt
zich zorgen
Mayo
zc
J
E
C y door Tim Senden Het sprintersgilde w
jLPE D'HUEZ - Een week lang
jield de ploegleiding van US
Postal vol dat er met Lance
Armstrong helemaal niets aan
ie hand is. Uit het verlies in de
proloog en het feit dat niet hij,
maar George Hincapie de sterk-
steman was in de ploegentijdrit,
mocht niet worden afgeleid dat
ïekopman in mindere doen is.
ja de dag van gisteren was er
ichter geen ontkennen meer
lan. Op weg naar l'Alpe d'Huez,
jaar de jonge Spanjaard Iban
Jayo gloreerde als ritwinnaar,
akte de Amerikaan weliswaar
e gele trui en controleerde hij
onder problemen zijn naaste
dagers Beloki en Ullrich,
laar 'The Boss' zelf gaf aan dat
jjzich de afgelopen vijf jaar in
Tour wel eens sterker heeft
evoeld. De traditionele moker-
lag, die hij volgens het beproef-
Ie recept graag uitdeelt tijdens
ïj !e eerste grote bergrit van de
I onde (1999 Sestrières, 2000
lautacam, 2001 l'Alpe d'Huez,
La Mongie), bleef dit keer
lit. „Ik miste de goede benen en
iet lekkere gevoel van voor
bande jaren", zei hij aan de
neet. Op de Galibier, de voor-
natste col gisteren, trok de vier-
ludig Tourwinnaar dan ook
ijnconclusies. „Ik besloot van-
f daar behoudend te rijden,
kant als je geen grote dag hebt,
wetje er geen show van probe-
te maken." Armstrong zegt
lastige eerste week achter de
ug te hebben. Hij heeft in de
anloop naar de ronde veel last
;ehad van de schaafwonden die
ij overhield aan een val in de
lauphiné Libéré en vanaf de
roloog kwam daar een aanval
an diarree bovenop. Aan de
oet van l'Alpe d'Huez was er
?eer tegenslag. Zijn ploegge
noot Manuel Beltran moest het
tempo omhoog jagen, maar de
Spaanse nieuwkomer deed dat
iets te voortvarend. Rubiera, de
belangrijkste pion voor het
middenstuk, werd er door opge
blazen.
Armstrong: „Manuel moest
snelheid maken. Maar hij reed
niet zo maar hard, hij reed su
personisch hard! Het gevolg
was dat ik Rubiera direct kwijt
was." Beltran is nieuw in de
ploeg. In mei kwam hij over van
het failliete Team Coast. „Ma
nuel is daarom nog niet hele
maal ingespeeld op onze tac
tiek. We zullen hem vanavond
vertellen dat dit nooit meer mag
gebeuren."
Het gevolg was dat Armstrong
al snel alleen Heras nog bij zich
had. Nadat Beloki, zoals be
loofd, had aangevallen, moest
Heras het tempo hoog houden.
„Beloki reed langzaam weg en
Johan (Bruyneel, zijn ploeglei
der) zag dat Roberto op zijn li
miet reed. Dus zei hij: je kunt nu
beter zelf gaan."
Armstrong reed het gat naar Be
loki dicht, maar onmiddellijk
daarop spurtte Iban Mayo bij
Armstrong, Beloki, Hamilton en
Heras vandaan. Armstrong:
„Vanaf dat moment besloot ik
Mayo te laten lopen en me te
concentreren op het controleren
van Beloki."
Hij had er zijn handen aan vol.
Beloki zette wel vijf keer hard
aan. Ook de teruggekeerde
Vinokoerov en Hamilton deden
een duit in het zakje. Armstrong
slaagde in zijn opzet, maar
vroeg zich wel hardop af of de
rest niet te veel naar hem had
gekeken. „Nu hebben ze Mayo
zo ver weg laten rijden dat hij
voor hen een concurrent wordt
voor het podium en tegelijker
tijd hebben ze verzuimd Ullrich
op grotere achterstand te rijden.
Voor mij blijft Jan Ullrich mijn
gevaarlijkste tegenstander."
Voor Gilberto Simoni, de win
naar van de Giro, en Vuelta-
winnaar Aitor Gonzalez had hij
helemaal geen goed woord over.
„Die twee hadden vooraf de
grootste mond. Ze zouden wel
eens laten zien wat klimmen is.
Waar zijn ze nu? Simoni staat op
grote achterstand en Gonzalez
is al naar huis. Ik denk dat deze
jongens de Tour onderschatten.
Je kunt de Giro en de Vuelta niet
vergelijken met de Tour. Hier
kom j e bij de bergen na een week
vol stress, gedrang en een ge
middelde snelheid van 47 kilo
meter per uur. Heel anders dan
in die andere grote ronden. Met
alle respect voor hun kwalitei
ten, maar zeg nooit meer dat er
hier te weinig klimmers zijn.
„Lance is zelfs op tachtig pro
cent te goed voor ons"vond Ha
milton, die ondanks de proble
men met zijn sleutelbeen met de
besten meetrapte. „Ik voel dat
het elke dag iets beter gaat",
voegde Armstrong daar zelf aan
toe. GPD
1LPE D'HUEZ - Na twee berg-
itten kan Lance Armstrong al
weer enkele namen wegschrap
en uit het rijtje van uitdagers.
Die van Gilberto Simoni bij
voorbeeld. Hij had voor de start
van de Tour de grootste mond,
maar na de eerste serieuze col
piepte hij wel anders.
Simoni, winnaar van de Giro,
meende dat Armstrong de afge-
open jaren nauwelijks serieus
ledreigd was. De renner van
Saeco werd het lachertje van de
Tour. De coureur verloor zowel
in de zevende als de achtste
etappe vele minuten. „De ploe-
lentijdrit heeft me fysiek tot een
tak gemaakt", sprak Simoni.
„Ik begrijp het niet. Normaal
{esproken heb ik nooit proble
men in etappekoersen, maar
vandaag deed mijn hele lichaam
pijn. Ik heb geleerd hoe hard de
Tour kan zijn. Als 't op één dag
verkeerd gaat, word je afgere
kend. En dit weekeinde heb ik
keel betaald. "ANP
Iban Mayo maalt niet om de kostbare seconden die hij verliest en geniet zo lang mogelijk van zijn overwinning op l'Alpe d'Huez.
foto Laurent Rebours/AP
door Ad Pertijs
ALPE D'HUEZ - Iban Mayo werd en
kele jaren geleden aangekondigd als
een supertalent. Hij was het volgende
pareltje van het Baskische wielrennen.
Opgeleid en groot geworden bij de ty
pisch Baskische formatie Euskaltel is
Mayo deze zomer bezig die belofte defi
nitief in te lossen.
Een maand geleden stal hij de show in
de Dauphiné Libéré en gisteren zette
hij boven op l'Alpe d'Huez voorlopig de
eerste kroon op het werk. „Dit is een
droomzege", zei de 25-jarige Span
jaard nadat een bijna acht kilometer
lange aanval op de 'Hollandse' berg
hem een onbedreigde zege had ge
bracht. Voor Mayo is de ronde nu al ge
slaagd. Hij is inmiddels opgerukt naar
de derde plaats in het algemeen klasse
ment, maar alle vragen naar zijn podi
umambities wuifde hij gisteren vrien
delijk weg. Er werd geopperd dat hij
kostbare seconden verspeelde door
ruim voor de finish al uitgebreid naar
het publiek te zwaaien. Mayo: „Ik vond
het veel belangrijker om te genieten
van dit moment, dan me druk te maken
om een paar seconden."
Mayokijktdanook liever uit naar de rit
van maandag 21 juli, die finisht op Luz
Ardiden. Dicht tegen Spanje aan, zal
die Pyreneeëncol oranje zien van de
Baskische fans. Iban Mayo is voorlopig
liever een aanvaller. Na wat hij had la
ten zien in de koninginnenrit van de
Dauphiné Libéré, verwachtte iedereen
hem dit weekeinde. „Maar zo simpel
ligt dat niet", wist de hij. „De Tour is
niet te vergelijken met de Dauphiné."
De man die als veldrijder werd ontdekt,
dacht toen al klaar te zijn voor de ron
de. In 2001 won hij immers al de Midi
Libre, de Classique des Alpes en een
etappe in de Dauphiné Libéré. Het te
kent zijn klasse dat hij er nu staat, ter
wijl alle ogen op hem gericht zijn. Wie
weet belt Rabobank hem nu wel op.
Iban Mayo is aangekomen op een punt
dat zijn ploeg Euskaltel hem niet ver
der kan helpen. De zwakke ploegen
tijdrit van afgelopen week zegt wat dat
betreft veel. Mayo moet de overstap
maken naar een echte internationale
topploeg. Hij solliciteerde dan ook al
bij diverse ploegen. Ook Rabobank
kreeg een briefje. Tot dusver reageerde
de bank nog niet. Maar een man die op
een nog altij d uiterst Hollandse berg als
l'Alpe d'Huez zo tekeer kan gaan, zou
niet misstaan in die andere oranje for
matie. GPD
.door Edward Swier
ALPE D'HUEZ - Lance Arm
strong wilde Tyler Hamilton na
afloop van de rit naar l'Alpe
d'Huez begroeten met een 'high
nve'. Zijn kleine landgenoot en
voormalig ploeggenoot had
echter de kracht niet meer om
zijn linkerarm op te tillen.
Armstrong had er, waarschijn
lijk namens het hele peloton,
Z1jn bewondering mee willen
Uitdrukken voor het optreden
van de kopman van CSC. Ha
milton finishte in het kielzog
van Armstrong. Hij viel zelfs
e® paar keer aan. En dat terwijl
da Amerikaan sinds vorige
Veek zondag rondrijdt met een
gehaven sleutelbeen. De rech
terarm zit stevig verpakt in een
harnas van verband. Elke dag
weer was het de vraag of hij nog
zou kunnen starten. Zo erg is de
pijn en zó ongewoon is het feit
dat hij door blijft fietsen.
De dag naar l'Alpe d'Huez
moest de grote test worden. Ha
milton gaf geen krimp. „Ik ben
nooit in paniek geraakt door die
eerste tempoversnellingen van
US Postal. Ik weet hoe ze koer
sen. Ik ken hun systeem. Ik
maakte er zelf jarenlang deel
Van uit."
Bergop moet een renner flink
trekken aan zijn stuur. Hamil
ton schat in dat hij nog slechts
vijftig procent van die kracht
kan aanwenden. Dat hij deson
danks ook aan durfde te vallen,
noemt de Amerikaan een mis
verstand. „Het waren geen aan
vallen, maar tempoversnellin
gen, bedoeld om voor mij het
tempo vast te houden."
Ploegleider Bjarne Riis, die een
week geleden nog met een treu
rig gezicht het afstappen van
zijn kopman aankondigde
(waarop Hamilton hem smeekte
het nog een keer te mogen pro
beren), ziet zelf weer mogelijk
heden om hoog te eindigen in
het klassement. „De dag van
morgen wordt nog een zware.
Tegen het einde van die rit zit
een erg steile klim. Als hij die
dag overleeft, heeft hij nog kan
sen om het podium te halen", al
dus Riis. GPD
Tyler Hamilton (rechts) klampt aan met Haimar Zubeldia in zijn wiel.
foto Peter de Jong/AP
Peter Post, de manager van zeer succesvolle
ploegen, kon er woedend over worden: vrou
wen in de Tour. Met afgrijzen zag hij ze komen,
rennersvrouwen die hun toch al gepijnigde le
vensgezellen op kwamen zoeken.
Vrouwen horen niet op rennerskamers, was bij
na tachtig jaar een stevig credo in de Tour. Seks,
want daar ging het immers om, zou verzwak
kend werken. Een renner mocht niet eens even
flink van bil gaan, want alle krachten moesten
en zouden in het lichaam blijven tot de Champs
Elysées.
Het waren de Amerikaanse renners die als eerste
hun vrouwen openlijk in de kamers toelieten,
daar waar de renners van de conservatieve fiets-
Mart Smeets
landen langs de regenpijp van ieder hotel moes
ten gaan om hun geheime, vaak nocturne esca
pades uit te voeren.
Toen de Australiër Phil Anderson ooit in de Tour
met zijn verzorgster ging slapen, brak er een
lichte paniek uit bij de ouderwetse wielervol-
gers: dat kon toch niet. De vrouw van Peter Win
nen ging er ooit, op Alpe d'Huez, nog eens een
sterk woordenspel aan met Theo Koomen die
vrouwen in de Tour maar niets vond en dat ook
ventileerde.
Zij zei toen: „Ik weet wat ik met mijn P doe en U,
meneer Koomen, denkt dat we alleen maar lig
gen te kezen... foei."
In het begin van de jaren negentig reisden vele
vrouwen van Nederlandse coureurs de laatste
week van de Tour mee; ze zorgden voor een aan
genaam decor, maar Peter Post vond het maar
niets. Bij fel doorgedreven arbeidsethiek in de
wielersport hoorden geen vrouwen en zeker
geen seks.
In de jaren zestig kwam een hardwerkende
knecht van de ploeg van Rik van Looy 's och
tends aan het ontbijt. De betreffende renner zat
er sip bij en dat viel op. „Kop op man, nog een
paar dagen", werd hem gezegd door zijn ploeg
genoten. Toen vertelde de renner in kwestie dat
hij voelde dat hij ging opgeven, de krachten wa
ren uit de benen. „Waarom?", sprak Van Looy en
de renner bekende, met zachte stem en de ogen
geloken: „Ik heb vannacht geschoten..."
Na dertig kilometer van de etappe trok hij voor
goed aan de remmen. De mare had gewerkt.
ALPE D'HUEZ - De Fassa
Bortolo-ploeg is met nog maar
drie renners actief in de Ronde
van Frankrijk. Drie coureurs
van de Italiaanse formatie ver
schenen gisteren niet meer aan
de start van de zware bergetap
pe van Sallanches naar l'Alpe
d'Huez.
Vuelta-winnaar Aitor Gonza
lez, Volodimir Goestov en Sven
Montgomery gaven ziek, zwak
en misselijk op. Nicola Loda
stapte na een uur koersen af.
Volgens de Tourdirectie heeft
een virus de renners verzwakt.
Zo had Loda al twee dagen last
van koorts.
Viervoudig etappewinaar Ales-
sandro Petacchi stapte, evenals
zijn ploeggenoot Marco Velo,
zaterdag tijdens de zevende
etappe af. De Italiaan, drager
van de groene trui, kwam in de
klim van de col de Portes (twee
de categorie) zwaar in de pro
blemen en stond bijna stil. Hal
verwege de col besloot hij in de
ploegleidersauto te stappen.
Het sprintersgilde werd nog
verder uitgedund toen de Est
Jaan Kirsipuu afstapte. De ren
nervan AG2 Rmoestopdecolde
Portes lossen en voelde lang
zaam de krachten uit zijn benen
vloeien. Bij de bevoorrading
kneep Kirsipuu de remmen
dicht. Ook de Duitse sprinter
Olaf Pollack verliet de Tour.
De Spanjaard Jesus Manzano
rijdt evenmin meer mee. De ren
ner van Kelme werd zaterdag
bevangen door de hitte en viel
letterlijk van zijn fiets. Manza
no bleef bij bewustzijn, maar
werd wel naar een ziekenhuis in
Lyon gebracht. Volgens de
Tourarts is de toestand van de
coureur niet zorgelijk. ANP
Meer over de TOUR op de PZC-site: www.pzc.nl
door Tim Senden
MORZINE - De renners van
Saeco zijn zaterdag door de
Tourorganisatie beboet vanwe
ge het dragen van witte truien in
piaats van hun traditionele rode
outfit. Elke coureur moest 200
Zwitserse francs (zo'n 140 euro)
neertellen.
Saeco wilde zaterdag tijdens de
eerste bergetappe nieuwe, lich
tere fietsen gebruiken, maar
raakte daardoor in conflict met
de internationale wielrenunie
UCI. De Cannondale-fietsen
van de Italiaanse stal wegen na
melijk 6,6 kilo, terwijl de UCI
stelt dat een rijwiel minimaal
6,8 kilo moet wegen. Daarop be
sloot Saeco op weg naar Morzi-
ne witte tricots te dragen met
daarop een oproep aan de UCI
om de lichtere fietsen alsnog
goed te keuren: 'Legalize my
Cannondale' (Legaliseer mijn
Cannondale). De Tourorganisa
tie had weinig begrip voor de
actie en strafte de ploeg. ANP
door Ad Pertijs
ALPE D'HUEZ - Voor de recht
bank van Lille boog hij - eind
2000 - pas het hoofd toen de be
wijzen tegen hem zich toren-f
hoog hadden opgestapeld. Bijna
anderhalf jaar weigerde Ri-t
chard Virenque koppig te be
kennen wat iedereen sinds de
Tour van 1998 al duidelijk was:
dat hij jarenlang met epo in zijn
lijf had rondgefietst.
Richard Virenque is altijd die
gepassioneerde straatvechter
gebleven. Op de fiets bracht hij
de natie in extase met zijn uitha
len in de bergen. Zijn dopingval
in 1998 kreeg hem niet klein.
Ook al omdat het publiek hem
bleef verafgoden. Zelfs vanaf de
publieke tribune in de rechts
zaal van Lille vroegen ze hem
om handtekeningen. Virenque
bleek ook daar de strooifoto's in
zijn binnenzak te hebben.
Het was dan ook niet zo verwon
derlijk dat Virenque na zijn
schorsing in augustus 2001 te
rugkeerde in het peloton. Pa
trick Lefevere was de eerste die
de gevallen Fransman zijn ver
trouwen gaf. Hij heeft er nooit
spijt van gekregen. Vorig jaar
glorieerde Virenque op de Mont
Ventoux.
Zaterdag won hij in Morzine de
eerste bergrit van deze Tour. Na
een lange en gewaagde onder
neming. „Ik weet dat ik het niet
meer moet hebben van een aan
val op de laatste col", zei Viren
que. „Alpe d'Huez is voor mij te
hoog te gegrepen. Ik heb mijn
tactiek dus moeten aanpassen."
Als extra beloning kreeg hij de
gele trui omgehangen. „Onge
looflijk. Na 1992 (toen hij zijn
eerste gele trui een dag mocht
dragen) heb ik jarenlang ver
geefs achter een volgende gele
trui aangejaagd. Nu ik die trui
uit mijn hoofd had gezet, krijg
ik hem alsnog. Het zal opnieuw
maar voor één dag zijn, maar ik
kan nu met een gerust hart stop
pen."
Het gele tricot moest hij gisteren
inderdaad weer inleveren (Vi
renque verloor ruim negen mi
nuten op ritwinnaar Mayo en
verspeelde het geel aan Arm
strong), maar stoppen zal hij
voorlopig niet. Virenque kreeg
er zaterdag namelijk een ande
re, nooit meer verwachte belo
ning bij: de algehele bewonde
ring van al die mensen die hem
sinds 1998 aanzagen voor een
ordinaire bedrieger. 'Respect'
luidde het hoofdredactionele
commentaar van de toonaange
vende Franse sportkrant
l'Equipe.
Het is de bewondering voor een
straatvechter, die het als een
van de weinigen aandurft om
van ver aan te vallen. De bewon
dering ook voor een straatvech
ter, die nooit het hoofd heeft la
ten zakken.
Patrick Lefevere, de manager
van Quick Step, was in 2001 al
snel gerustgesteld. „Het is een
droom zo iemand in de ploeg te
hebben.Hij doelde op de bezie
ling van Virenque, die zijn
ploegmakkers steeds weer weet
te motiveren. „Hij zat met een
aanval in zijn hoofd. De zondag
zou moeilijk worden, dacht hij.
Dan maar zaterdag", zei ploeg
genoot Servais Knaven. Verzor
ger Dirk Nachtergaele had het
ook al voelen aankomen. „Gis
teren was hij net zo onrustig als
vorig jaar de dag voor de Mont
Ventoux. Hij was onzeker en
chagrijnig. Moraal had hij zat.
Bij Richard is zijn kop echter
vaak sterker dan zijn lijf." GPD
Richard Virenque in een speciaal voor hem gemaakte combinatie
van de gele trui en het bolletjestricot. foto Laurent Rebours/AP
