Gedeputeerde
Harry van Waveren
Hele straten veranderen in boudoirs
Kurk
Rariteiten
Poefjes
Auronde
zaterdag
12
juli 2003 W1 1
Tijd
Misbruik
Types
Gedeputeerde Harry van Waveren: „Er moet in elke kern gebouwd
kunnen worden." foto Mechteld Jansen
let bouwvolume
hioet opgekrikt
Zijn bureau gaat verborgen onder stapels papieren. Toch
probeert gedeputeerde Harry van Waveren (36) aan het
eind van de week telkens zijn bureaublad schoon achter te
laten. Dat valt niet mee, zo geeft hij grif toe, want hij moet
momenteel veel lezen. Hij is nu ruim twee maanden aan de
slag als gedeputeerde en vooral druk met het Zeeuws Muse
um. Maar volkshuisvesting, een ander onderdeel van zijn
portefeuille, houdt hem ook flink bezig. Een gesprek over
woningbouw in Zeeland en zijn visie daarop.
De Zeeuwse woningmarkt zit
zo goed als vast. Starters
kijken wekelijks vruchteloos in
de huis-aan-huisbladen. Tel
kens weten ze dat een teleurstel
ling volgt, omdat er voor hen
wederom niets bij zal zitten. Het
doorvlooien van de aanbiedin
gen van de makelaars heeft voor
hen evenmin veel zin. Goedkope
koopwoningen zijn immers net
zo schaars als goedkope huur
woningen. Ook ouderen zoeken
in veel gevallen vruchteloos
naar een voor hen geschikt ap
partement of huisje.
Van Waveren knikt als hij met
die verhalen wordt geconfron
teerd. Een belangrijke oorzaak
voor die problemen die vooral
de sociaal kwetsbaren treft,
wordt veroorzaakt door het in
zakken van het bouwvolume.
Vorig jaar mochten er netto
1100 nieuwe woningen ge
bouwd, terwijl aan het eind van
dat jaar er maar 850 daadwer
kelijk gerealiseerd waren. Al ja
renlang worden de streefcijfers
niet gehaald, vervolgt de gede
puteerde. Hij kijkt dan ook be
zorgt richting 2010 als er alleen
al voorouderen 1900 extra zorg-
woningen nodig zijn.
De huidige economische om
standigheden en de exorbitante
huizenprijzen die ook in Zee
land gevraagd worden, zijn vol
gens hem de redenen waarom de
bouwvolumes niet gehaald
worden.
Ook nemen procedures steeds
meer tijd in beslag. Een paar
jaar geleden nam zo'n bouwpro-
cedure, inclusief inspraak en
rechtsgang, een jaar of drie in
beslag. Tegenwoordig moet mi
nimaal gerekend worden op een
periode van vijf jaar voor de
aannemer de voordeursleutel
kan overhandigen.
De gedeputeerde hoopt dat door
een goede afstemming tussen
alle partijen het mogelijk wordt
de bouwgang te versnellen. Hij
beseft dat als dat niet lukt er in
2010 gewoon te weinig wonin
gen voor zorgbehoevende oude
ren zullen zijn. Ook roept hij de
gemeenten op te bouwen voor
de doelgroepen die nu niet wor
den bediend. Dus meer huurwo
ningen en meer goedkope
koopwoningen. Dat kan de
doorstroming bevorderen. Er
zijn volgens hem projectont
wikkelaars die woningen kun
nen en willen bouwen van rond
de 100.000 euro. Het lukt hen
echter niet gemeenten te inte
resseren voor zulke projecten
omdat bestuurders nog steeds
het liefst gezinswoningen neer
zetten.
Het opkrikken van het bouwvo
lume kan volgens Van Waveren
mogelijk ook bereikt worden als
gemeenten toestemming krij
gen meer bouwprojecten in pro
cedure te nemen.
„We moeten toe naar een sys
teem van overprogrammering",
zegt hij met de nodige omzich
tigheid. Als een gemeente een
jaarcontingent voor 100 wonin
gen heeft, moeten naar zijn idee
plannen worden voorbereid
voor bijvoorbeeld 120 wonin
gen omdat bijna zeker een deel
niet binnen de afgesproken ter
mijn uitgevoerd kan worden
wegens een trits aan mogelijke
hindernissen.
Hij merkt wel op dat er geen
misbruik gemaakt mag worden
van zo'n verruiming. Op welke
manier hij zoiets hoopt te voor
komen, weet hij nog niet. „We
onderzoeken nog of het idee uit
voerbaar is."
Van Waveren vindt ook dat per
kern de natuurlijke groei opge
vangen moet worden. In tegen
stelling tot zijn voorganger
G. van Zwieten vindt hij niet dat
gemeenten kernen moeten se
lecteren waar nog gebouwd kan
worden. Dat beleid vindt hij te
rigide, zegt hij met een lichte
stemverheffing. „Er moet in el
ke kern gebouwd kunnen wor
den", benadrukt hij en lost
daarmee een belangrijke ver
kiezingsbelofte in. Hij voegt
daar wel aan toe dat uitbrei
dingsplannen goed moeten zijn.
De plannen mogen het karakter
van het dorp en de omgeving
Eén van de 'Dobberende Dozen' in Vlissingen. Gedeputeerde van Waveren vindt dat er goed gekeken moet worden of hoogbouw in de om
geving past.
geen geweld aandoen. Nog meer
witte schimmel aan de rand van
de kernen is dan ook uit den bo
ze.
Het valt hem ook op dat er nog
steeds te weinig energiezuinig,
comfortabel, veilig en aanpas-
den ook nog veel te weinig
gebouwd. Dat geldt ook voor
aanpasbare woningen, huizen
die eenvoudig zijn te vergroten.
„Bouw dat soort woningen",
luidt zijn advies richting de
bouwwereld. Hij weet dat de
baar wordt gebouwd. De echte
wensen van de consument wor
den nog steeds genegeerd door
de bouwwereld. De bewoners
moeten bijvoorbeeld na het op
leveren van de woning nog in
veel gevallen naar een bouw
markt om een veiliger slot op de
voordeur te zetten en de raam-
grendels aan hun wensen aan
passen.
Levensloopbestendige wonin
gen, waarin mensen probleem
loos oud kunnen worden, wor-
markt daarom vraagt. „Dus doe
het."
Projectontwikkelaars en aan
nemers moeten meer rekening
houden met die wensen, vindt
hij. Hij snapt niet waarom die
partijen niet wat innovatiever
denken, niet meer rekening
houden met de echte wensen
van de consument. Het conve
nant integrale woonkwaliteit,
vorig jaar door alle partijen die
te maken hebben met woning
bouw afgesloten, moet nu maar
eens worden nagekomen, vindt
hij. „Aanbieders en bouwers
moeten hun verantwoordelijk
heid nemen."
In zijn rondgang langs de ge
meenten is het hem ook opge
vallen dat projectontwikke
laars zeer veel invloed hebben
op het bouwbeleid. Vaak met
medewerking van gemeenten.
Ze krijgen als het ware een
plaatsje aan de tafel van burge
meester en wethouders aange
boden. Hij vindt het plezierig
dat projectontwikkelaars voor
uit denken, maar meent wel dat
gemeentebestuurders hun eigen
verantwoordelijkheid hebben
en na moeten denken over wat
er op het gebied van woning
bouw moet gebeuren met hun
dorpen en steden. „Laat dat niet
over aan een commerciële par
tij."
Ook valt hem op dat er nauwe
lijks tot geen verschil is in de
woningtypes die gebouwd wor
den in de dorpen en de steden.
Hij vraagt zich af of het verschil
foto Ruben Oreel
tussen steden en dorpen niet
meer benadrukt moet worden
door de bouw van typische
dorpswoningen en echte stede
lijke woningen. Anders gaat het
verschil tussen dorp en stad bij
na helemaal verloren.
Tot slot merkt hij op dat hij in
zijn rondgang langs de gemeen
ten is geconfronteerd met ver
schillende plannen voor hoog
bouw. Hij is niet geïnteresseerd
in de hoogte van de verschillen
de gebouwen. Wel vraagt hij
zich af of er bij de gemeenten
wel goed nagedacht wordt over
de plaats waar die torens moe
ten komen. „Past hoogbouw in
de omgeving?" Zo is hij onlangs
geconfronteerd met de plannen
voor vijftig meter hoge woonto
rens in de Vlissingse wijk Bas-
kenburg. Hij vraagt zich hardop
af of dat nu wel de plek is voor
hoogbouw. Hoogbouw langs de
boulevard, mits architectonisch
verantwoord, daar heeft hij
geen moeite mee. „Maar midden
in een gewone wijk, moet dat
echt?"
Emile Calon
Japanse sierkers (Prunus serrulata 'Kanzan')
Ik zou een goede vriend nooit aanra
den om een Japanse sierkers in de
tuin te planten. Ten eerste is de sierkers
vijftig weken van het jaar een saaie
boom. Daar wegen twee weken uitbun
dige bloei niet tegenop. Ten tweede zijn
sierkersen hongerige en dorstige bo
men die vlak onder het maaivlak wor
telen waardoor de grond onder, en
rondom, een sierkers zo met wortels
doorweven raakt dat tuinieren onder
zo'n boom vrijwel onmogelijk wordt.
Wat je er ook onder plant, het gaat dood
of leidt in het beste geval een kwijnend
bestaan.
En toch - als ik aan vroeger denk dan
zie ik hoe een voorjaarsstorm de afge
vallen bloemblaadjes van de sierkersen
door de straat jaagt als een roze
sneeuwstorm. En hoe ikzelf, als de
storm is gaan liggen, als kind met mijn
kaplaarzen aan door de hopen opge
waaid bloemblad loop, of hoe ik met
mijn vrienden gevechten houd en wij
elkaar met handenvol bloemblaadjes
bestoken. Als de sierkersen bloeien dan
moet ik aan vroeger denken en hoewel
ik er zelf geen in de tuin zou willen ben
ik blij dat een ander ze aanplant.
Maar niet met iedere Japanse sierkers
ben ik blij, want er zijn zulke lelijkerds
onder dat je zou willen dat het planten
daarvan bij gemeenteverordening ver
boden werd. De lelijkste is met voor
sprong Prunus serrulata 'Amanoga-
wa'. Amanogawa betekent Melkweg in
het Japans, zo laat ik mij vertellen,
maar als ik ernaar moest raden dan zou
ik zeggen dat het woord Japans was
voor takkenbezem want daarmee is het
model van deze sierkers goed getroffen.
Het is een steil opgroeiende boom - mo
del populier - maar het ergste zijn de
afwaswaterkleurige bloemen. Omdat
de boom in de lengte groeiten niet in de
breedte, wordt hij vaak in kleine voor
tuinen aangeplant.
Dan liever de overbekende Prunus ser
rulata 'Kanzan', de Japanse sierkers
van mijn jeugdherinneringen. 'Kan
zan' is een krachtig groeiende vaasvor-
mige boom of struik met blad dat bi j het
ontluiken bronsrood is. De gevulde
bloemen zijn helderroze en gedurende
twee weken, eind-april, begin mei, is de
boom één grote bloesemwolk. Hele
straten veranderen op slag in boudoirs.
Als ik een Japanse sierkers in ander
mans tuin zou moeten planten, dan zou
ik kiezen voor 'Taihaku', een sprook
jesachtig mooie boom gedurende de
bloeitijd in de eerste helft van april. De
bloemen zijn sneeuwwit en groot - wel
zes centimeter in doorsnede. Ze ver
schijnen tegelijk met het koperrood
uitlopende blad.
'Taihaku' heeft niet alleen een Japanse
naam, maar ook een Japans model, met
grillig uitgroeiende takken aan een
boom die meer in de breedte dan in de
hoogte groeit.
Wie niet genoeg ruimte heeft voor 'Tai
haku' zou kunnen keizen voor 'Shi-
rotae', die ook in de handel is als
'Mount Fuji' want vooral op de Angel
saksische markt verkoopt een Engelse
naam beter dan een Japanse. 'Shirotae'
wordt minder groot dan 'Taihaku' en
bloeit tegen het einde van april met
witte, halfgevulde bloemen. Voor een
kleine tuin kunt u 'Shimidzu' nemen,
een struik die niet hoger wordt dan drie
meter, met een brede, afgeplatte kroon
en bloemen die in knop roze zijn en la
ter, na het opengaan wit. Vooral het ef
fect van roze knoppen met witte ge
opende bloemen is feeëriek.
U ziet het: er is keuze genoeg uit mooie
sierkersen en er is dan ook geen enkele
reden om takkenbezem 'Amanogawa'
te planten. Bedenk wel dat het moment
van uitbundige bloei maar kort duurt,
maar voor wie op zijn Japans denkt
hoeft dat geen bezwaar te zijn. Want
voor de Japanner telt niet de duur van
de bloei, maar is de essentie van de sier
kers gevangen in het moment waarop
het afvallende bloemblad tussen hemel
en aarde zweeft.
Romke van de Kaa
Producent van kurkvloeren
Wicanders introduceert on
der de naam New Colour Collec
tions een nieuwe collectie.
Daarin zijn volgens het bedrijf
de natuurlijke eigenschappen
van kurk gecombineerd met
moderne dessins en actuele
kleuren. In de nieuwe collectie
zijn vijf varianten verkrijgbaar.
Een daarvan is Motion. Opval
lend daaraan is dat kurk daarin
is gecombineerd met gekleurd
rubber. Volgens Wicanders is
een kurken vloer gemakkelijk
zelf te leggen. Daartoe introdu
ceerde het bedrijf al eerde het
lijmloze Corkloc-systeem.
Daarbij worden de vloerdelen -
vergelijkbaar met clicklami
naat - in elkaar geklikt.
Opvallende kunstwerken, ty
pische muziekjes of eigen
zinnige bloemencreaties. Die
zijn van 14 tot en met 27 juli te
vinden in de Tuinen van Appel-
tern. Daar vindt dan het tuinra-
riteitenfestival plaats. Tijdens
een wandeling langs de hon
derdzestig voorbeeldtuinen
worden de bezoekers voortdu
rend verrast. Zo zijn er bomen
waar cd's aan groeien, een vijver
met het vliegend tapijt van Alla-
din en dansende tuinstoelen.
Het adres van de Tuinen van Ap-
peltern is Walstraat 2a in Ap-
peltern. Dagelijks geopend van
10.00 tot 18.00 uur. De entree
bedraagt 8 euro. Meer informa
tie: 0487-541732. Op internet:
www.appeltern.nl
JIÊÈÊÊR
l
I
Stoelen en kasten die zweven
en vederlichte banken. Vol
gens het Nederlands Perscen
trum Wonen wordt meubilair
steeds lichter. Die wijsheid ont
leent het trendbureau aan de ge
schiedenis van de mode. Gaat
het minder goed met de econo
mie, dan worden de rokjes kor
ter. Dat principe is volgens het
perscentrum evengoed los te la
ten op meubilair. „De nieuwste
meubels zijn lichter, luchtiger,
doorschijnender en frivoler dan
ooit." Vervolgens wordt een pa
rallel getrokken met de jaren
tachtig. In een economisch on
gunstig klimaat ontstond toen
de ontwerpgroep Memphis. De
ontwerpen daarvan vielen op
door kleur en humor. De huidige
meubelen zijn volgens het pers
centrum ook nog eens 'zo trans
parant dat ze vrijwel geen ruim
te in lijken te nemen'.
Het bed Auronde van Auping;
bestaat dit jaar dertig jaar.
Volgens de producent is het ont
werp van Frans de la Haye nog
steeds erg populair. Ter gelegen
heid van dit jubileum brengt de
beddenfabrikant uit Deventer
een speciale editie uit: Auping
Zebrano. Dit 'feestbed' lijkt als
twee druppels water op het ori
gineel. De Auronde was dertig
jaar geleden het eerste complete
bedmodel dat Auping op de
markt bracht. Het bed is al die
tijd nauwelijks veranderd, de
nachtkastjes, de kleuren en de
materialen wel. Bovendien zijn
tegenwoordig accessoires ver
krijgbaar zoals een schuiftafel-
tje, een poef, een lampje, een
karpet en een lectuurbak.
