Jeugdzorg mag niet meer blijven steken in mooie plannen Michiel Paalvast werkt voor oog van publiek De grootste bergingsklus ooit 15 Topambtenaar provincie vertrekt naar Groningen 0800 - 0231 231 (GRATIS) lezers schrijven kunst Tricolor Kader Schetsen vrijdag 11 juli 2003 Ingreep Aanrijding door kat Smeerolie Vrijheid Afgesloten Duikers Drijvende bok VVD Schouwen boos op Van Waveren door Ernst Jan Rozendaal MIDDELBURG - Van de jonge kunstenaars die Zeeland verla ten keren de meesten niet terug. Michiel Paalvast wel. Hij is op gegroeid in Waarde en verliet de provincie om te studeren aan de kunstacademie in Tilburg en daarna de Willem de Koon ing Academie in Rotterdam. Ruim een half jaar geleden heeft hij zich in Veere gevestigd. „Ik merkte dat ik invloeden van de stad in mijn werk eerder ne geerde dan gebruikte. Steeds weer zocht ik het platteland op." Door in Veere te gaan wonen, heeft Paalvast zich in een lange traditie geplaatst. Sinds het midden van de negentiende eeuw hebben honderden schil ders in het voormalige vissers stadje gewoond en gewerkt. Vooral de impressionisten onder hen zijn voorbeelden voor Paal vast. Maar ook het werk van de hedendaagse schilder Luc Tuy- mans ziet hij als een inspiratie bron. „Je hebt kunstenaars die werken met indrukken van bui tenaf en kunstenaars die het gaat om wat van binnenuit komt. Ik behoor tot de laatste categorie. Maar ik heb om me heen wel rust nodig. Vandaar dat ik toch een voorkeur heb voor een landschappelijke om geving." Die omgeving gebruikt Paal vast ook in zijn werk. In de Mid delburgse expositieruimte van de Stichting Kunstuitleen Zee landkan het publiek deze zomer aanschouwen hoe hij dat doet. Het grootste gedeelte van de ex positieruimte is overigens ge bruikt voor een expositie met werk van Gust Romij nEr hangt een aantal grote schilderijen, voornamelijk in de kleuren grijs, rood en zwart, met geome trische motieven. Een vrijwel abstracte verbeelding van de ruimte in Zeeland. Behalve dat recente werk zijn op een bolle wand bij de ingang kleinere werken gehangen die Romijn in de loop van vijftig jaar heeft ge maakt. Het zijn werken die hij gewoonlijk thuis heeft hangen. Het is dus een keuze uit eigen werk die de tijd heeft doorstaan. Een betere selectie kan de be zoeker zich niet wensen. In de tuinkamer die grenst aan de expositieruimte - dus direct naast de tentoonstelling van Romijn - heeft Paalvast deze zo mer zij natelier. Dagelijks werkt hij daar aan nieuwe schilderij en, onder het oog van de bezoe ker. Aan de achterwand heeft hij een groot stuk linnen opgehan gen. Een te groot stuk voor de schilderijen die hij gaat maken, maar dat is een van de experi menten die hij uitvoert. „Het is een experiment waarmee ik thuis ben begonnen en dat ik hier voortzet. Gewoonlijk is het formaat van een schilderij dat je gaat maken al gegeven. Dat be tekent dat je binnen een kader het doek gaat volschilderen. Ik wil gewoon op het wandvullen- de oppervlak gaan werken en het schilderij zelf laten bepalen hoe groot het wordt. Het moet zichzelf opdringen. Zo hoop ik tot een ideale compositie te ko men." Pas als het schilderij af is, zet Paalvast er een kader omheen en snijdt hij het uit. Dat bete kent dat hij een schilderij soms niet tot in de uiterste hoeken volschildert. Hij maakt niet al zijn schilderij en op die manier. Hij kan ook te werk gaan op basis van een reeks schetsen. „Dan heb ik een duidelijker beeld in mijn hoofd van wat de uitstraling moet worden. Dat is een doelgerich tere manier van werken. Dan wil ik bijvoorbeeld een avond zon schilderen. Via schetsen Advertentie W*5«J???-<*- flr 9 MW1 «SS Lezersservice - bezorgklachten - informatie over abonnementen door Maurits Sep MIDDELBURG - Monique Schoonen vertrekt als hoofd van de stafdeling kabinet, juri dische zaken en bestuursonder- steuning van de provincie Zee land. Zij wordt topambtenaar bij de gemeente Groningen. Als adjunct-gemeentesecretaris en directeur bestuur wordt ze er in rang de tweede ambtenaar. Schoonen zegt al geruime tijd toe te zijn aan een nieuwe uitda ging. Zij is inmiddels ruim ze ven jaar hoofd van dezelfde stafafdeling bij de provincie. „Ik had al langer het plan opge vat iets anders te gaan doen. Maar het valt niet mee om van uit Zeeland een stap te maken naar een topfunctie elders. De post in Groningen heeft ze niet zelf gevonden, maar is haar aangeboden. „Ik ben benaderd. Het is precies wat ik wil en het ligt in het verlengde van het ont wikkelingstraject dat ik voor mezelf had uitgezet", verklaart ze. Dat het Groningen is, maakte de afweging aanvankelijk wel moeilijker. Haar partner, met wie ze in Vlissingen woont, werkt in Breda. „Het is dus een behoorlijke ingreep in ons per soonlijk leven. Een weekendre latie is niet ideaal. Maar ik heb het ook rationeel bekeken en de baan die ik nu krijg, vind je hier in de omgeving niet. En als ik dan Groningen vergelijk met Zeeland, wordt het wel weer erg leuk. Een grote stad, met een DREISCHOR - Een 21-jarige automobilist heeft gisteren in de Nieuwe Schoolstraat in Dreischor een botsing veroor zaakt toen hij moest uitwijken voor een overstekende kat. Hij schrok en stuurder in een reflex naar rechts. Daarbij raakte de auto de achterkant van een ge parkeerde caravan. Door de klap schoof de caravan met de linkervoorkant door de bos schage en kwam tot stilstand te gen een lichtmast. universiteit, met de Wadden, dat ken ik allemaal niet." Groningen is de zevende stad van het land. Uiteindelijk hoef de ze dan ook niet lang na te denken. Ze sluit bovendien niet uit dat dit een tussenstap is op weg naar een andere topfunctie. „Ik word nu de tweede ambte naar in de organisatie. Ik heb absoluut de ambitie om de eer ste te worden. Of dat in Gronin gen is, valt nu nog niet zeggen. Deze rubriek is uitsluitend be stemd voor reacties op in de PZC verschenen redactionele berich ten, artikelen of commentaren. De reactietijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft. Open brieven, oproepen, gedich ten en anonieme inzendingen worden niet geplaatst. Bijdra gen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De redactie be houdt zich het recht voor inzen dingen te bekorten. Over gewei gerde brieven wordt niet gecor respondeerd. In de krant van zaterdag 5 juli valt me op de artikelen over de positie van wethouder A. van der Wouden en vervolgens in diezelfde krant: „Een gezame- lijke borrel als contactuele smeerolie." Sta me toe uit eigen ervaring te spreken en kantte keningen te plaatsen. Bestaat er nog een receptie zonder alco holgebruik? Waar mensen sa menkomen is het gebruik van alcohol toch inmiddels als bijna vanzelfsprekend? Men neemt ook de term smeerolie in de mond. Raadzaam is het wel licht, als bestuurder, gangbare normen en wetten in de gaten te houden. Het zou de wethouder sieren, indien hij de burger laat weten dat een wetsovertreding niet kan. De burger weet m.i. donders goed het begrip voor zichzelf te vertalen: „Hij, die zonder zonden is werpe de eer ste steen." Piet van den Aarsen 't Lage Burgh 3 Burgh-Haamstede door Emile Calon HEINKENSZAND - „Er zijn voldoende beleidsvisies eft -no ta's geschreven. Het is nu tijd om te gaan poetsen, om beleid uit te voeren", zei directeur C. Kuy- venhove van de Walcherse Ar chipel-basisscholen gisteren tijdens een symposium over jeugdzorg in Heinkenszand. Hij kreeg veel bijval. Gedepu teerde G. van Heukelom merkte op dat de tijd van het vrijblij vend afspraken maken voorbij is. Gemeenten en provincie moeten samen hun verantwoor delijkheid nemen en niet elke keer weer opnieuw proberen het wiel uit te vinden. Wethouder L. Poppe (Vlissingen) was het met hem eens. Ze verzuchtte dat er alleen al op het gebied van op voedingsondersteuning welge teld 42 projecten lopen in Zee land. Haar collega L. Wille (Sluis) stelde duidelijk dat de overhe den prestatie-afspraken moe ten maken met de mensen die de projecten uitvoeren. Ook wat hem betreft is de vrijblijvend heid voorbij. Worden afspraken niet nagekomen, dan is het ein de oefening. Van de kant van de instellingen zei directeur B. de Reu (Regionaal Pedagogisch Centrum Zeeland) dat overhe den ook wat minder terughou dend moeten zijn. „Niet blijven wikken en wegen", luidde zijn advies. Wat dat betreft sprak hij hele maal in het straatje van de gede puteerde. Die vertelde dat in de nacht van woensdag op donder dag in Middelburg een dertien jarige jongen is opgepakt omdat hij om twee uur 's nachts bloem bakken omtrapte. Die jongen hoeft, wat Van Heukelom be treft, niet terecht te komen in het welzijnscircuit. Wat er moet gebeuren, zo zei hij, is de ouders aanspreken op het gedrag van die jongen. Wat hem betreft mo gen cafés die in de omgeving van scholen staan ook niet langer meer een happy hour instellen op tijdstippen dat scholieren daarvan kunnen profiteren. Kees den Herder Interieurstyling Walcheren www.keesdenherder.nl Noordweg 125, Serooskerke, 01 ia-50"" probeer ik zo dicht mogelijk de uitstraling te benaderen die het schilderij volgens mij moet heb ben. Dan pas zet ik het op het doek." Zijn derde methode is de meest spontane. „Ik moet altijd linnen bij de hand hebben waarop ik mijn opwellingen kwijt kan. Dat kan een wild, abstract beeld zijn of een stadsgezicht bij nacht. Waar het om gaat is dat ik het moment vastleg. Dat zijn beelden die ik niet kan onthou den om de volgende dag op mijn gemakje uit te werken. Het moet meteenAls ik er een schets van maak, is het ook maar de vraag of ik er ooit nog wat mee doe." Veel van zijn schilderijen zijn fi guratief, maar om de uitbeel ding van de werkelijkheid is het Paalvast niet begonnen. „Ik zoek naar de balans tussen losse elementen op het doek. Uiter aard ben ik geïnteresseerd in de weergave van het licht. Ik vind dat elk schilderij een bepaalde kracht moet uitstralen. Ik ben niet ontevreden met wat ik tot nu toe gemaakt heb, maar ik zou wel graag die drie manieren van aanpak met elkaar willen ver enigen." Paalvast verwacht niet dat het werk van Romijn een directe in vloed zal uitoefenen op de schil derijen die hij bij de Stichting Kunstuitleen maakt. „Het is wel het dichtstbijzijnde referentie kader. Romijn behoort tot een generatie kunstenaars die de vrijheid hebben moeten bevech ten. Mede aan hen dank ik de vrijheid die ik heb om te ex perimenteren. Ik die zin voel ik me sterk met hem verwant. Ik heb alle reden om respectvol om te gaan met het verleden, met het werk van mijn voorgan gers." Michiel Paalvast werkt tot en met 6 september bij de Stichting Kunst uitleen Zeeland aan de Balans in Middelburg. Aan het eind van zijn werkperiode exposeert hij wat hij heeft gemaakt. De duoexpositie met Gust Romijn wordt op 7 september afgesloten met een gesprek tusen Michiel Paalvast en de Middelburg se kunstenaar Kees de Valk. Aan vang 15 uur. Woensdag 16 juli geeft De Valk een workshop. Aanvang: 15.30 uur. Michiel Paalvast: „Je hebt kun stenaars die werken met in drukken van buitenaf en kun stenaars die het gaat om wat van binnenuit komt. Ik behoor tot de laatste categorie." Saabs, BMW's en Volvo's aan boord, verzekeringsmaatschappij Gard Ser vices zo'n 40 miljoen dollar. „Die au to's?", grinnikt Van Rooij. „Die auto's interesseren ons helemaal niets. Wij bergen de hele handel en verder bas ta." Saillant detail: de autofabrikanten hebben bedongen dat, als de in stuk ken gezaagde Tricolor (met lading) in Zeebrugge op de wal worden gezet, dat gebeurt in een hermetisch afge sloten deel van de haven. Om te voor komen dat de fabrikanten van de top merken nog jaren worden geconfron teerd met de verwrongen wrakken, die nog niet zo lang voor de scheeps- botsing blinkend van de lopende band rolden. Bovendien vrezen de autoproducen ten dat, als de bewaking onvoldoende is geregeld, onverlaten met onderde len aan de haal zullen gaan. Die zou den later, bij hergebruik, kunnen lei den tot gigantische schadeclaims. Van Rooij: „Natuurlijk zullen erbij de ber ging van de Tricolorstukken wel wat autowrakken uit vallen en op de zee bodem terecht komen. Die ruimen we dan later weer netjes op." De grootste bergingsklus ooit. Ber gingsbaas Paul Glerum van Multra ship knikt. De gekapseisde veerboot Herald of Free Enterprise voor Zee- brugge (1987) was ook een grote klus, maar niet van de orde van de Tricolor. Die werd leeggepompt, rechtgetrok ken en vervolgens afgevoerd. De ber ging van de Russische onderzeeboot Koersk, drie jaar geleden, was ook an ders. Glerum, die die berging in dienst van Smit mee uitdokterde en bege leidde: „De omstandigheden in het Nauw van Calais zijn heel anders. Duikers en schepen hebben veel meer last van de stroming, de wind, de gol ven én het tij. Bovendien moest bij de Koersk alleen de neus worden verwij derd. Dat gebeurde met een zaag- draad, die van boven naar onder door het wrak sneed. Door de gesteldheid van de Tricolor moet het nu van onder naar boven. Dat is veel ingewikkelder omdat je eerst in die harde Noordzee bodem een soort tunnels moet boren, waar de zaagkabel doorheen kan." Het tij zorgt er ook voor dat de duikers heel weinig tijd hebben om hun werk onder water te doen. Na pakweg twaalf minuten moeten ze alweer Bergingsinspecteur Paul Glerum en Leendert Muller (rechts) van Multraship bij het belangrijkste onderdeel van de ber ging, het tandwiel waarover de snijkabels komen te liggen. foto Peter Nicolai naar boven. En dan is er die 20.000 ton die van de zeebodem moet worden verwijderd. In stukken, dat stond al heel snel in de voorbereidingsfase vast. Het wrak was te 'broos' om het in één keer te bergen, zeker nadat twee aanvaringen door passerende sche pen de romp van het schip verder had den aangetast. Glerum zit 27 jaar in het bergingsvak. Hij haalde overal ter wereld, in dienst van Smit Rotterdam, schepen boven water. Dat Multraship onderdeel vormt van het consortium is dan ook niet vreemd. Smit deed graag een be roep op de know-how van z'n oude bergingsleider, die nu bouwt aan een vast bergingsteam voor Multraship. Leendert Muller: „De hele wereld kijkt naar wat we nu met z'n vieren voor elkaar boksen en het is voor Mul traship natuurlijk best mooi dat wij bij dit enorme karwei betrokken zijn. Het gebeurt allemaal volgens een, na de ervaringen met de Koersk, verbe terd concept." Glerum in vaktaal: „De bussen op de zaagdraad zijn aangepast en ook de aandrijvingsmethodiek is gewijzigd. En zo zijn er meer dingetjes, die we van de berging van de Koersk hebben geleerd." Multraship zet bij de berging onder meer de drijvende bok Cormorant in. Die was eerder betrokken bij de schoonmaakoperatie op de Donau en ligt nu voor de Spaanse kust bij Gijon omerdelaatste resten van de bulkcar rier Castillo de Salas, die achttien jaar geleden verging, op te ruimen. Leen dert Muller: „Vandaag wordt het laat ste stuk boven water gehaald." Daar na komt de bok terug naar thuishaven Temeuzen om later deze maand te worden ingezet bij de berging van de Tricolor. Glerum: „De Cormorant gaat onder meer dienst doen als duik- en werk- platform en zorgt later voor de grote schoonmaak, het bergen van de laat ste resten van de autocarrier én de in houd." Smit-bergingsbaas Van Rooijspreekt, bij een bezoekje aan de twee werk- platforms (Vagant en Buzzard) in de haven van Zeebrugge van 'een nieuw staaltje van Hollands Glorie'. Muller en Glerum knikken instem mend. Hun inbreng mag best 'Zee- lands Glorie' worden genoemd, vin den ze. ZIERIKZEE - De VVD-fractie van Schouwen-Duiveland is kwaad op gedeputeerde Ilarry van Waveren (CDA, cultuur). In een interview met de PZC noemde Van Waveren deze week niet Schouwen-Duiveland toen hij sprak over het stimuleren van cultuur in de Zeeuwse ste den. Hij liet het bij Vlissingen, Mid delburg, Goes en Terneuzen. De VVD-fractie noemt dat 'bijzon der spijtig en onbegrijpelijk'. De fractie wil dat met het pro vinciebestuur structurele af spraken worden gemaakt over het cultuurbeleid op Schou wen-Duiveland. Namens de WD-fractie vraagt D. Meul- blok in een brief aan Van Wave ren hoeveel hij daarvoor over heeft. Hij noemt het vernieuwen van de theatervoorziening Mondragon en het poppodium Brogum in Zierikzee als projec ten die hoog op de agenda staan. Ook is het depot voor opslag van cultureel erfgoed op Schouwen- Duiveland 'sterk verouderd', al dus Meulblok. Volgens de VVD- fractie liggen hiervoor grote in vesteringen in het verschiet. Bergers zijn meestentijds mannen die gezwollen taal niet schuwen. „Maar dit is dus echt de grootste bergings klus, die ooit ter wereld is uitge- vperd", verzekert directeur Leendert Muller van sleep- en bergingsbedrijf Multraship uit Terneuzen. Net als de overige representanten van het con sortium is hij op de persdag in Zee brugge, waar de twee werkeilanden die straks een sleutelrol gaan spelen bij het doormidden zagen van de Tri color worden getoond, gekleed in stemmig grijs. Om nog maar eens te onderstrepen dat bergers vandaag de dag heren zijn, die elkaar niet langer naar het leven staan, maar elkaar vriendelijk de hand schudden en ber- gingsklussen samen aanpakken. Wit te boordenb erger s, noemde iemand ze ooit. En dat zijn het. Directeur Hans van Rooij van Smit Salvage zal de samenwerking later zo uitleggen: „Als één van ons deze klus in z'n eentje had moeten klaren, had- ie van alle kanten materieel moeten huren. Nu brengen de participanten in het consortium hun eigen materieel in. Dat is altijd goedkoper." Deson danks kost de berging van het 190 me ter lange autoschip, inclusief de 2862 Gust Romijn toont in de Balans ook eigen werk dat hij gewoonlijk thuis heeft hangen. foto's Lex de Meester doorWout Bareman Een gekapseisd schip weghalen uit de drukste vaarweg ter wereld, het Nauw van Calais. Liefst zo snel mogelijk en zonder al te veel ellende er omheen. Dat is de opdracht voor de Combinatie Berging Tricolor, een consortium van Smit Salvage in Rot terdam, Multraship uit Temeuzen, de Unie van Reddings- en Sleepdienst uit Antwerpen (inmiddels onderdeel van Smit) en van Scaldis Salvage uit Antwerpen. De berging van de aange varen en gekapseisde Noorse autocar rier moet in 141 dagen gebeuren. De samenwerkende bergers waren het er gisteren in Zeebrugge unaniem over eens: dit is de grootste bergingsopera tie ooit. En dat dus wereldwijd. Seizoenen wieken door het jaar. Veranderend licht, wolkenpatronen... Ze tekenen voor de dynamiek buiten. En binnen? Daar moet je zelf iets aan doen. Verslepen, omzetten, soms een heleboel eruit gooien en nieuwe dingen binnen halen. Dat laatste gebeurt ook af en toe bij Kees den Herder. Dan ruimt hij op. Zoals nu. Daar kunnen anderen geweldig van profiteren. Ook u.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 15