PZC
Opvang is uiterste redmiddel
Borduren is meer dan een vrouwenhobby
Nederlandse Plastiek
maakt niet kijkmoe
12
Vrouwen
lezers schrijven
Heikant mag
meedansen op
fanfaremuziek
kunst
vrijdag 4 juli 2003
Wetgeving
inzameling
scheepsafval
half 2004 klaar
Concert Juliana
Dubbeltellingen
Trots
Defensie
Printer
Off-road rijden, bergbeklimmen en abseilen...
Vertegenwoordig jij AutoTrack.nl tijdens de 10-daagse
spectaculaire Kia Sorento Driving Experience
naar Scandinavië?
Schrijf je snel in viaAutoTrack.nl en win!
Foto-expositie over Zoutelande
Toeval
door Harmen van der Werf
VLISSINGEN - Bij de invoe
ring van een nieuw inzamelsys
teem voor scheepsafval moet re
kening worden gehouden met
de concurrentiepositie van Ne
derlandse havens.
Minister Peijs van Verkeer en
Waterstaat wil de havens dan
ook niet verplichten om zee
schepen volledig via het haven
geld te laten betalen voor de af
gifte van afval. Voordeel van het
volledig verrekenen van de af-
valkosten is dat zeeschepen
meer afval zullen afgeven. Ze
zijn het geld toch al kwijt en zul
len dan minder in zee dumpen,
zo is het idee. Belgische havens
rekenen echter niet alles door,
vragen zeeschepen een borgsom
en betalen een deel terug als er
minder afval wordt afgegeven.
Die speciale Belgische regeling
kan Nederlandse havens in een
nadelige concurrentiepositie
plaatsen, als zij alles in het ha
vengeld gaan verrekenen. Voor
lopig stelt minister Peijs daar
om voor dat Nederlandse
havens minimaal dertig procent
van de afvalkosten in het ha
vengeld verrekenen, zoals de
Europese Unie verplicht heeft
gesteld. Wie meer afgeeft, moet
bijbetalen. Hoe havenschap
Zeeland Seaports hiermee om
gaat springen, is nog niet be
kend. Op den duur wil Peijs wel
naar een volledige financiering
via het havengeld. Peijs denkt
half 2004 de wetgeving voor het
nieuwe inzamelsysteem rond te
kunnen hebben. Als havens eer
der willen beginnen, kunnen ze
ondersteuning van het ministe
rie krijgen.
Nederland is al laat met de Eu
ropese richtlijn over het inza
melen van scheepsafval. Die
had eind vorig jaar ingevoerd
moeten zijn.
OUDELANDE - Muziekvereni
ging Prinses Juliana uit Baar
land geeft op 7 juli een zomer
avondconcert. Het optreden
begint om half acht, bij de be
jaardenwoningen in de Vander-
bijlparkstraat. Bij slecht weer
wordt het optreden uitgesteld.
door Maurits Sep
Je voelt je thuis niet meer veilig.
Schuilen bij kennissen is geen optie;
je wilt even niet gevonden worden. Met
een tas kleren sta je op straat. Maar
waar moet je als vrouw naar toe als ook
de opvanghuizen vol zitten?
„Dan gaan ze zwerven. Of toch maar
weer terug naar huis", zegt Henk Teu-
nissen van het Centrum voor Maat
schappelijke Opvang (CMO) Maresaete
in Vlissingen. Daar kunnen acht vrou
wen terecht. Maar Maresaete zit vrijwel
altijd overvol. Net als andere opvang
centra trouwens: De Lage Flancken in
Sas van Gent (acht plaatsen) en het
Blijf van m'n Lijf-huis (zestien plaat
sen). Dus ook doorverwijzen lukt vaak
niet.
„We hebben een probleem aan de
voorkant en een probleem aan de ach
terkant", legt Teunissen uit. „Aan de
voorkant moeten we vaak nee verkopen
omdat we vol zitten. En als we al eens
een plekje vrij hebben, is het dezelfde
dag al weer gevuld. Ik denk dat we het
dubbele aan opvangplaatsen zouden
kunnen gebruiken. We vangen name
lijk niet alleen Zeeuwse vrouwen op,
maar vrouwen uit het hele land." Dat
heeft te maken met de veiligheid; soms
is het nodig iemand in een ander deel
van het land onder te brengen.
Het 'probleem aan de achterkant' van
de opvangcentra mag niet veronacht
zaamd worden, vindt Teunissen. Hij
zou graag de beschikking krijgen over
huurhuizen waar vrouwen die uit de
opvang kunnen, zelfstandig kunnen
gaan wonen, mét begeleiding op af
stand door Maresaete. „We bieden na
zorg. Dat voorkomt dat vrouwen zich
na verloop van tijd voor heropname
melden. Maar er zijn te weinig huurhui
zen. Gevolg is dat vrouwen langer in de
opvang blijven en dat er aan de voor
kant dus niemand bij kan. De doelstel
ling is vrouwen een half jaar binnen te
hebben. Dat loopt soms op tot twaalf
maanden. Dan ben je meteen de helft
Het Centrum voor Maatschappelijke Opvang (CMO) Maresaete in Vlissingen moet vaak 'nee' verkopen wegens chronisch
plaatsgebrek. foto Mechteld Jansen
van je opvangcapaciteit kwijt." Het
Blijf van m'n Lijf-huis in Vlissingen be
vindt zich in een vergelijkbare situatie.
De zestien plaatsen ■- verspreid over
drie locaties in de provincie - zijn vrij
wel voortdurend bezet. In 2002 kon
driekwart van de 331 opnameverzoe-
ken niet worden gehonoreerd door
plaatsgebrek. Doorverwijzing liep
vaak spaak door hetzelfde plaatsge
brek bij andere instellingen. En de
doorstroming verliep moeizaam, waar
door plekken ook nog eens lang bezet
bleven.
Onderzoek door het Trimbosinstituut
heeft aangetoond dat in Nederland aan
groot tekort is aan plaatsen in de vrou-
wenopvang. De vraag blijft: hoe groot?
Dubbeltellingen vertroebelen het beeld
van de werkelijke behoefte. Nogal wat
vrouwen melden zich bij meerdere op
vangcentra aan, maar door de
bescherming van hun privacy - veel
vrouwen vluchten voor (bedreiging
met) geweld door hun partner - is niet
bekend welke vrouwen zich waar heb
ben gemeld.
De Federatie Opvang in Utrecht be
schikt over cijfers uit 2001. Toen ont
vingen de 109 opvanghuizen in Neder
land 37.000 aanmeldingen. De helft
zijn vrouwen, de andere helft zijn kin
deren van die vrouwen. De totale capa
citeit van de opvangvoorzieningen be
droeg 2400 plaatsen. Tienduizend
vrouwen en kinderen zijn in dat jaar
opgevangen. Eenderde van de 37.000
aanmeldingen kon niet worden ge
plaatst.
Plaatsvervangend directeur Johan
Gortworst van Federatie Opvang hoopt
dat het aantal dubbeltellingen zal ver
minderen door de invoering van een
nieuw registratiesysteem. Dat zorgt
ervoor dat de gegevens van de aanmel
ding niet te herleiden zijn tot een indi
vidu, maar maakt het door de versleu
teling van andere kenmerken wel
mogelijk gegevens van verschillende
opvangcentra te vergelijken. Dubbele
aanmeldingen worden dan herkenbaar.
Federatie Opvang hoopt dan richting
de overheden ook beter te kunnen on
derbouwen hoeveel extra opvang
plaatsen nodig zijn en hoeveel geld dat
kost. „We hebben nu becijferd dat al
leen al voor het instandhouden van de
huidige capaciteit in vier jaar tijd 30
milj oen euro nodig isEn dan praten we
nog steeds niet over uitbreiding van het
aantal opvangplaatsen", waarschuwt
Gortworst.
,Het gebeurt dat vrouwen van het kast
je naar de muur worden gestuurd, om
dat ze nergens terechtkunnen", zegt
Jantine van het Vlissingse Blijf van m'n
Lijf-huis. „Elke plek extra helpt dus.
Maar dat is niet voldoende. Een groot
probleem is ook dat bijvoorbeeld al
lochtone vrouwen zonder verblijfsver
gunning in de opvang zitten. Zij hebben
geen recht op een huurhuis en dus blij
ven ze in de opvang. Daar moet goed be
leid voor komen.
Daarnaast wijst zij op het belang van
hulpverlening aan daders en bescher
ming van vrouwen thuis, zodat ze niet
naar opvangcentra hoeven. „Opvang is
toch het uiterste redmiddel. Stel dat er
geen plaats is, dan weten we niet wat er
met iemand gebeurt. We raken het zicht
kwijt."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche-
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re-
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Vol zelfmedelijden vanwege het
niet herkend en erkend te wor
den, verwoordde Meindert In-
derwisch zijn ontmoeting met
Hans Verhagen (PZC 29 juni).
De PZC had de ruimte die aan
deze schrijver is toebedeeld, be
ter kunnen vullen met een goede
advertentie, dat was financieel
handiger geweest. Het gehele
verhaal was negatief en vol zelf
beklag, zoals we van deze
schrijver gewend zijn. Maar bij
het beschrijven van het laatste
gedeeltedat over zij n werkelij k
ontroering gaat, had hij zich
moeten bedenken hiermee, ou
de wonden bij de nabestaanden
open te rijten. Alleen riool-jour
nalisten hanteren dit soort me
thodieken om him tekort aan
een goed verhaal te maskeren.
Deze schrijver is geen colum
nist, en kan zich beter toeleggen
om scheepvaartberichten te
gaan redigeren.
C.L. van Soelen
Resedalaan 4
4382 PL Vlissingen
Het is zover; eindelijk heeft de
'Clique Politique' in Den Haag
weer eens een dapper besluit ge
nomen. Alle strijdmachtonder
delen moeten bezuinigen. Ein
delijk is het zover, waar zou
anders onze nobelste traditie
blijven. Sinds 1676, toen de Sa-
ten-Generaal De Ruyter met
een wrakke vloot de dood in
stuurden, had Nederland nooit
geld over voor de verdediging.
Nog in 1936 zei Colijn, dat, bij
een aanval van Japan op Ned.-
Indië, '...Engeland zulks niet
zou toelaten' (De Jong, deel 1,
blz. 605). Weliswaar moesten
onze soldaten zich in 1940 tegen
best bewapende Duitse troepen
met bijvoorbeeld geweren uit
1898 (type 'Mannlicher') verde
digen, maar ja, men had er geen
geld voor over (De Jong, deel 2,
blz. 366). Onze soldaten konden
creperen.
Gelukkig, dat ze in Den Haag
ons land besturen. Hoe zouden
we echter inde jaren 1940-1945
zulke bestuurders genoemd
hebben?
Overigenswezen mijn vrouw en
ik al eerder in deze krant op de
krenterige manier van hulpver
lening met vier Nederlandse he
likopters. Ook hier geen geld en
geen wil om iets te verbeteren.
We moeten wel bedenken: het is I
nog maar een jaar of twee gele
den, toen in de nieuwsmedia be
richt werd dat er op de jaarreke
ning overschotten waren van
zo'n20 miljard gulden! Ik vraag
maar even, waar al dat geld ge
bleven is, dat we nu zo moeten
bezuinigen?
Dhr. U. Eikelboom
Wibautlaan 23
4386 EC Vlissingen
HEIKANT - Dansen op fanfare-
muziek. Een ongebruikelijke
combinatie. Muziekvereniging
Heikant gaat deze uitdaging
aan tijdens het wijkconcert op
woensdag 9 juli.
De Heikantse muzikanten bege
leiden Anneke Hamelink van de
mobiele dansstudio tijdens een
dansoptreden waaraan ieder
een uit Heikant kan meedoen.
„Het is een beetje een wild ver
haal", zegt Etienne Ferket van
de muziekvereniging. „We wil
len graag een wijkconcert hou
den en we willen daar zo veel
mogelijk bewoners van het dorp
bij betrekken." Het wijkconcert
duurt ongeveer een uur. De ver
eniging speelt ook een selectie
uit de liedjes van Kinderen voor
Kinderen.
De kinderen van de basisschool
hebben de teksten van de liedjes
geleerd. Het is de bedoeling dat
ze meezingen.
Het wijkconcert begint woens
dag 9 juli om 19.30 uur.
Bij mooi weer is het concert bij
de school in de Margrietstraat,
bij slecht weer in 't Heike.
door Ernst Jan Rozendaal
MELISKERKE - De Engelse
kunstenares Pat Hodson combi
neert traditionele textielbewer-
kingstechnieken met experi
menten op de computer. Het
Zijdefnuseum in Mefiskerke
toont tot eind augustus wat
daarvan het bijzondere resul
taat is. „Zij heeft een heel eigen
stijl", zegt de Zeeuwse textiel-
kunstenares Els van Baarle. „Ik
ken niemand die bij benadering
doet wat zij doet."
Behalve de expositie Book of
dreams van Hodson is in het Zij -
demuseum ook de tentoonstel
ling Dutch Embroidery te zien
van de nationale borduurgroep
Steekplus. Daaraan doet Van
Baarle mee, samen met onder
anderen Marianne Verhulst.
Beide kunstenaressen hebben
een workshop gevolgd bij Hod
son. Ze zijn grote bewonderaars
van haar werk. „Ik ben een bati-
ker", verklaart Van Baarle.
„Dat was Hodson van huis uit
ook, maar ze is zich meer en
meer gaan toeleggen op compu
terkunst. Aangezien ik haar
kende, heb ik het Zijdemuseum
voorgesteld haar werk te expo
seren. Inmiddels zijn ze hier ook
razendenthousiast over haar
werk."
In de tentoonstellingsruimte
van het museum zij n ruim dertig
werken van Hodson te zien. En
kele ervan zijn opvallend groot,
zoals 'Blue near dark', een werk
dat bestaat uit drie lange banen
vol kleurige patronen die ge
vouwen zijn uit mooi bewerkte
dozen die op de grond liggen.
Veel van Hodsons boeken zijn
laporello's, aan elkaar beyes-
tigde vellen die tot lange ba
nen kunnen worden uitgevou
wen.
Doordat ze gebruik maakt van
een printer is Hodson voorlopig
nog gebonden aan A4 als maxi
maal formaat. Dat blijkt op
geen enkele manier een beper
king. Omdat stiksels een wezen
lijk onderdeel zijn van haar
kunst, integreert ze de verbin
dingen tussen de verschillende
vellen gewoon in haar voorstel
ling. Die is uit meerdere lagen
opgebouwd. De ondergrond be
staat uit Japans papier en zijde.
Die is door Hodson op verschil
lende manieren bewerkt. Ze kan
terugvallen op de traditionele
techniek van het batiken. Door
het aanbrengen en verwijderen
van was kunnen bepaalde ge
deelten bij het verven worden
uitgespaard. Dat doet Hodson
ook heel geraffineerd met stik
sels. Door die na het verven
deels uit te halen, onstaat een
mooi, veelkleurig lijnenspel.
Hodson kan de traditioneel be
werkte voorstelling door de
scanner halen en combineren
met afbeeldingen uit de compu
ter. Met het programma Photo
shop bewerkt ze de ingescande
tekeningen. Vaak voegt ze een
geometrisch patroon toen, zoals
een ruit die naar het middelpunt
toe steeds lichter wordt. Omdat
de ondergrond doorschijnend
is, heeft het licht vrij spel. Soms
helpt het toeval een handje. Zo
heeft Hodson in het werk 'Sha
dows' een vlieg ingescand die op
het apparaat zat. Ze heeft hem
uitvergroot en bewerkt op ver
schillende vellen die samen
weer een boek vormen. In ande
re werken is een uitvergrote
landkaart als ondergrond ge
bruikt. Dikwijls zijn teksten
verwerkt.
Vooral het kleurgebruik van
Hodson is indrukwekkend. Een
aantal van haar textielwerken
doet denken aan de schilderijen
van de Spaanse kunstenaar
Juan Miró. „Het is telkens een
combinatie van suggestie en
realiteit", meent Verhulst. „Is
het de echte draad die je ziet, of
een afdruk? Zit er echt reliëf in
of lijkt dat maar zo? En door de
transparantie verandert het
werk steeds van karakter. Ik
vind het mysterieuze kunstwer
ken."
Veel mensen zijn aangenaam
verrast als ze Hodsons werk
zien, aldus Van Baarle en Ver
hulst. Over textielkunst heerst
nu eenmaal het vooroordeel dat
het niet meer is dan een vrou
wenhobby. Ook de expositie van
Steekplus, waaraan in totaal
veertien kunstenaars meedoen,
toont aan dat onder de term bor
duurwerk de meest uiteenlo
pende kunstuitingen zijn te
vangen. Verhulst: „Er wordt
vaak denigrerend over gedaan,
maar dat verandert als mensen
het zien. Het is gewoon werk
van vakmensen."
De exposities Book of dreams en
Dutch Embroidery zijn t/m 28 aug te
zien in het Zijdemuseum in Melis-
kerke, open ma 13-17.30 en di t/m za
van 10-17.30 uur.
Advertentie
Textielkunst in het Zijdemuseum in Meliskerke: een combinatie
van suggestie en realiteit. foto Ruben Oreel
ZOUTELANDE - In de Nederlands hervormde kerk op het Willi-
brordusplein in Zoutelande is van 8 juli tot en met 26 augustus een
expositie te zien van foto's en ansichtkaarten van het dorp, uit de
verzameling van André Cijvat. De tentoonstelling is alleen op dins
dagavond geopend van 19.30 tot 21 uur.
De expositie bestaat uit foto's van 1900 tot 2003, maar de nadruk
ligt op de oudere foto's. Alle foto's zijn genummerd en voorzien van
informatie. Op de folkloristische dag, 7 augustus, is de expositie ge
opend van 14.30 tot 21 uur.
Salomé op zuil, van Theo Germann in de beeldentuin van het Burgerweeshuis in Zierikzee.
foto Marijke Folkertsma
door Esme Soesman
ZIERIKZEE - De regentenka
mer, de ruimte waarmee het
ooit allemaal begon, is alleen
al de moeite van een bezoekje
aan het Burgerweeshuis in
Zierikzee waard. De veelzij
digheid die de daar vandaag
te openen Zomertentoonstel-
ling Nederlandse Plastiek
kenmerkt, noodzaakt haast
tot meerdere visites.
Werk van Juul Kortekaas
staat tegenover een houten
kabinet. De loden tulpen
op dito tafel ogen, door op
stelling en materiaal, strak.
De in de oer-Hollandse bloem
besloten gelegen 'gezellig
heid' wordt uitgevlakt door de
benadering van Kortekaas.
Een effect dat, zeker niet on
bedoeld, nog eens extra in het
oog springt door de nabijheid
van een met allerhande kleine
voorwerpen volgeladen kast.
In het eeuwenoude Burger
weeshuis vinden beeldhouw
werken die diverse stromin
gen representeren een plaats
naast zilver, glas en kristal;
tussen oosters porselein, azia-
tica en curiosa.
De j ongste Zomertentoonstel-
ling wijkt daarmee niet af van
de 37 eerder gehouden edities.
Kunst- en gebruiksvoorwer
pen van weleer zijn met wel
overwogen hand neergezet. In
de sfeervolle ommuurde
stadstuin komen beelden van
onder anderen Theo Ger
mann, Lex Schilperoord en
Ad Braat, naakt in die natuur
lijke omgeving, volledig tot
hun recht.
De inmiddels overleden
beeldhouwer Braat was, sa
men met zijn vrouw Tessa,
grondlegger van de Zierikzee-
se verkooptentoonstelling.
Toen zij hun intrek in het Bur
gerweeshuis namen, namen
zij tevens de verplichting op
zich de Regentenkamer voor
publiek open te stellen. Het
tweetal combineerde dat aan
vankelijk met exposities van
eigen werk en met leenten-
toonstellingen.
Uit financiële noodzaak,
maar meer nog dankzij toeval
en vriendschap werd dit con
cept steeds verder verbreed.
En daarmee was de Zomer-
tentoonstelling geboren. Nog
altijd wordt er door de hele fa
milie met man en macht aan
de totstandkoming gewerkt.
En nog altijd is Tessa Braat
toegewijd aan die oorspron
kelijke aanpak. De verrassing
die zich bij elke voetstap kan
voordoen, voorkomt dat je,
zoals zij het zegt, kijkmoe
wordt. Zoon Steven, kunst
historicus van beroep, ver
deelt de voorwerpen (dat zijn
alleen al zo'n vierhonderd
sculpturen van de 45 deelne
mende kunstenaars) haast
achteloos over de kamers,
brede gang en stadstuin.
Hij is inmiddels vergroeid met
de mogelij kheden die het Bur
gerweeshuis biedt. Moderne
sculpturen kunnen bijvoor
beeld net dat tikje meer krij
gen als ze worden neergezet
naast de antieke kachel in de
met goudleer behangen Re
gentenkamer. Omgeving en
sculptuur worden tegen el
kaar afgezet. „Maar je laat te
gelijkertijd zien hoe goed oud
en nieuw zijn te combineren."
De 38ste editie van de Zomerten-
toonstelling Nederlandse plastiek
is tot en met 24 augustus te bezoe
ken in het Burgerweeshuis aan de
Poststraat 45 in Zierikzee. Het
Burgerweeshuis is dinsdag tot en
met zondag geopend tussen elfen
vijf uur.
