PZC
Verhuizing tegen
je zin in is een
gewild onderwerp
GtüOEH'f
Scoren geeft een geweldige kick
24
dc jdn&E OriC^RZ-DEkER
Kind kan
met Willy
het bos in
woensdag 25 juni 2003
Theatertournee
ff w fl ft»
y».,y g. g,
illustraties uit BoekieBoekie 51
Nog nooit in zijn leven was
Roy Eberhardt zo opge
wonden ge weest als toen hij ein
delij k de jongen vond die hij een
paar dagen eerder op blote voe
ten door keurige groene tuinen
had zien rennenover een Duitse
herder heen, over hekken en
dwars door struiken.
Tegen je zin moeten verhuizen is
een dankbaar onderwerp voor
een gemakzuchtige auteur: ver
zin een sympathiek kind dat
zich vol heimwee herinnert wat
het achterliet, vertel over peste
rijen op de nieuwe school, geef
het een aardig vriendje of vrien
dinnetje en klaar-ben-je. Als
zo'n kunstje dan vervolgens
wordt aangeprezen als het eer
ste kinderboek van een populai
re auteur voor volwassenen is
het oppassen geblazen. Meestal,
maar niet in het geval van Carl
Hiaasen die met Uil debuteert
als schrijver voor kinderen.
Roy Eberhardt is al
zo vaak verhuisd
dat hij er aan ge
wend is een nieu
weling te zijn. Pas
nog verhuisde hij
met zijn ouders vftn
Bozeman in Morft-'
ana met zijn 'krong,
kelende groene ri
vieren (en) de lucht die zo blauw
was dat het wel een schilderij
leek' naar Coconut Cove in het
drukkend warme en onaange
naam vochtige Florida. Roy
vindt het er niks. Tot overmaat
van ramp loopt hij er ook nog
ene Dana Matherson tegen het
lijf. Dana is een sneue vetzak,
een eikel zo stom als een emmer
modder en vooral een genadelo
ze pestkop: 'Dana Matherson
(greep) Roys hoofd van achteren
beet en drukte zijn duimen in
Roys slapen alsof hij een voetbal
platkneep. De oudste leerlingen
moesten eigenlijk achter in de
bus blijven, maar Dana was tot
vlak achter Roys plaats gekro
pen om hem klem te zetten. Toen
Roy probeerde zich los te wur
men plette Dana zijn gezicht te
gen het raam.'
Je kunt je voorstellen hoe verve
lend en pijnlijk dat geweest
moet zijn, maar als het niet was
gebeurd, zou Roy nooit de
vreemde jongen hebben gezien
die als een gek rennend de
schoolbus leek te willen halen:
'De jongen was stroblond en
mager, en zijn huid was diep
bruin van de zon. Zijn gezicht
stond ernstig en geconcen
treerd. Hij droeg een vaal Miami
Heat-basketballhemd, een vui
le, kakikleurige korte broek en -
dat was het rare - geen schoe
nen. De zolen van zijn voeten
waren zo zwart als barbecue
kooltjes.'
En als hij niet vastbesloten was
geweest die jongen te vinden
zou hij nooit Beatrice - de Beer -
Leep ontmoet hebben: 'Ik heb
een goeie raad voor je'zei ze
zacht. Roy keek ongerust om
zich heen. Ze waren de enigen
die nog in kantine waren. 'Luis
ter je?' Ze duwde hem verder
naar achteren. 'Ja.' 'Mooizo.' Ze
hield pas op met duwen toen ze
Roy met zijn blad tegen de muur
klem had gezet. Toen keek ze
hem over haar rode bril heen
dreigend aan en zei: 'Van nu af
aan bemoei jij je met je eigen za
ken, begrepen?' Roy was bang,
dat moest hij toegeven. De rand
van het blad sneed in zijn rib
benkast. Die meid was een beu
ker. 'Jij hebt die jongen ook ge
zien, hè?' fluisterde hij. 'Ik weet
niet waar je het over hebt. Be
moei je met je eigen zaken, als je
weet wat goed voor je is.'
En als Roy daardoor zo onder de
indruk van de vervaarlijke Bea
trice was geraakt
dat hij haar nooit
meer onder ogen
durfde te komen,
zou hij nooit te we
ten zijn gekomen
wat uit de grond
gerukte piketpaal
tjes en alligators in
mobiele wc's te ma
ken hadden met de paar gaten
op het bouwterrein voor een
nieuwe vestiging van Moeder
Paula's Oud-Amerikaanse Pan
nenkoekenhuis.
Snap je er niks van, maar wel
nieuwsgierig? Gun dan jezelf de
tijd voor het spannende bij tijd
en wijle droogkomische boek,
want hier alles navertellen is
een lang verhaal. En of Roy spijt
heeft van de verhuizing waar hij
zo tegen op zag dat hij er voor
van huis wilde lopen? Je raadt
het: er is maar één manier om
daarachter te komen.
Heb je na de 'Poem-Express'-
gedichtenbundel van Boekie
Boekie ook zo ongeduldig zitten
wachten op een nieuwe afleve
ring van het spannendste tijd
schrift voor kinderen over lite
ratuur en kunst? Nummer 51
heet Hoe en wat? met dieren. Je
leest erin over versleten spreeu
wen, over donzige stormvogel
kuikens die een grote roof-
meeuw de volle laag geven, over
een 'killer'koe en over nog veel
meer. Een half woord is genoeg.
Niet? Er staan ook nog gedich
ten in, veel plaatjes en je krijgt
een alleraardigste toegift.
Jan Smeekens
Carl Hiaasen: Uil. Lemniscaat;
250 pag.;€ 14,95.
Hoe en wat? Met dieren. Boekie
Boekie nr. 51; 6,50.
Weer met de muziek op reis
Met hun gelaagde mix
van rock, trip hop,
symfo en pop werd Radio-
head één van de toonaange
vende bands van de j aren ne
gentig. Het nieuwe album
Hail To The Thief sluit aan
bij het alom erkende mees
terwerk 'O.K. Computer'.
„Wil je op een festival spelen,
laat dan je ego maar thuis."
Ze hebben leergeld betaald,
zeggenze. „Maar we hebben
eigenlijk nooit anders gedaan."
Ed O'Brien en Johnny Green
wood, de gitaristen van de En
gelse groep Radiohead, doelen
niet op het feit dat proefopna-
men van het nieuwe album Hail
To The Thief maanden voor de
release via internet uitlekten.
Met leergeld bedoelen O'Brien
en Greenwood eerder dat Ra
diohead bij de opnamen van
Hail To The Thief had besloten
niet meer dan zestien songs op te
nemefi.Nigel Godrich,onze
producer, bezwoer ons niet te
veel op te nemen. Een album
plus een aantal b-kantjes voor
singles. Hij had groot gelijk. Hij
wilde ons behoeden voor de fout
die we in 2000 maakten met de
cd 'Kid A'. Daar namen we iets
van 26 songs voor op, zodat er
een compleet album overbleef."
De overgebleven songs kwamen
in 2001 terecht op 'Amnesiac',
een soort zusterplaat. „Terwijl
'Kid A.' onmogelijk samen te
stellen was", zucht O'Brien.
Hét samenstellen van een al
bum, het in volgorde zetten van
de songs, is cruciaal, menen
O'Brien en Greenwood. Juist
voor Radiohead, want dat is een
albumband pur sang. Niet voor
niets kwamen van de belang
rijkste plaat van de groep, 'O.K.
Computer' (1997), geen singles.
'O.K. Computer' is één geheel",
knikt Greenwood. „Je gaat met
de muziek op een reis. De songs
horen in die volgorde achter el
kaar. Je moet 'O.K. Computer'
niet in de shuffle-mode draaien,
maar van begin tot eind."
Greenwood vervolgt: „En dan
heb je de andere soort, de com
pilatie zeg maar. Bij ons een
plaat als 'The Bènds'. Dat is een
collectie liedjes. Bij Hail To The
Thief hebben we in feite allebei
gedaan. De eerste zeven songs,
tot en met 'We suck Young
Blood', zijn een geheel. De rest is
een collectie losse songs. Per
soonlijk bevalt me dit goed."
Veertien songs staan op Hail To
The Thief. Greenwood: „Over de
volgorde van de songs hebben
we weken gedaan. Het is een
zwaar onderschat onderdeel
van het maken van een plaat. We
werden er gek van. Doe je het
verkeerd, dan haal je mogelijk
goede songs weg omdat je ze
toevallig even op een foute plek
zet. Bij een plaat als deze zijn de
veranderingen en mogelijkhe
den eindeloos. Je kunt in feite
een groot aantal verschillende
platen samenstellen. Afhanke
lijk meteen van de eerste song,
die uiteraard de toon zet en de
sfeer bepaalt. We hebben ons
eerste leergeld betaald bij me
teen onze eerste plaat, 'Pablo
Honey'. Daar was de volgorde
totaal arbitrair. Hebben we toen
hooguit twee uur over gedaan."
Radiohead staat morgen op
Werchter. Nederlandse optre
dens komen mogelijk volgend
jaar. Greenwood spreekt over
'een theatertournee'. Ook hier
leergeld. „Als je als band denkt
dat een festival alleen om jouw
concert draait, ga je onherroe-
pelijk op je bek. Het gaat niet om
jou. Het is een belangrijk ver
schil of je alleen fans om je heen
hebt of festivalbezoekers. Wil je
op een festival spelen, laat dan
je ego maar thuis. Voor ons nu is
een festival erg goed. Anders
gaat het allemaal te makkelijk.
Theo Hakkert
Radiohead treedt morgen op tij
dens de eerste avond van het
festival Rock Werchter in het
Belgische Werchter. Het festival
duurt t/m zondag 29 juni. Naast
Radiohead treden verder onder
anderen op: Björk, Underworld,
Moby, Massive Attack, Krezip,
Anouk, Arno, Metallica, Cou-
ting Crows, Coldplay en REM.
Meer informatie vind je op ww-
w.rockwerchter.be.
Het mooiste van American
Football? Die vraag heeft
Andres Vlaming (i6) in no-time
beantwoord: de touchdown.
Geen discussie mogelijk. „Sco
ren geeft je een ontzettende
kick, man. En als je daarna de
'point after touchdown' tussen
de palen jaagt, tja, dan kun je
niet meer stuk."
Voor een buitenstaander is het
spelletje vaak onbegrijpelijk.
Veel Engelse termen en wat er
binnen de lijnen gebeurt is vaak
ook onduidelijk. „Klopt", geeft
de Vlissingse Ciosstudent toe.
„Zes maanden geleden wist ik
ook nergens van. Deed een keer
tje mee met de training van de
Middelburg Mustangs en toen
was ik verkocht. Tuurlijk, de
spelregels zijn best ingewik
keld, maar alles valt te leren.
Ruw? Kom nou. Iedere speler
heeft shoulder paths, een bit en
een helm. Kan niks fout gaan. O
ja, dat tackelen. Ziet er specta
culair uit, maar ook hierbij gel
den regels hoor. Een facemaskt-
ackle - de helm van het hoofd
Andres Vlaming: „Spelen als prof bij die Amerikaanse ploeg is het hoogst haalbare." foto Ruben Oreel
rukken - is absoluut verboden."
De prestaties van Andres zijn de
bondscoach van Jong Oranje
ook niet ontgaan. Inmiddels be
hoort hij tot de groep, die elke
veertien dagen in Hilversum ex
tra training krijgt. Doel? De Eu
ropese kampioenschappen.
„Tot volgend jaar speelt Jong
Oranje een aantal wedstrijden
tegen onder andere Finland,
Rusland en Spanje. Ik hoop dat
ik bij de definitieve selectie zit.
Afwachten tot ik een telefoontje
krijg."
CUJCoJijJjjJZ.
DEZE VOGEL HEEFT NOG VEEL TE LEREN
Spelen bij de Middelburg Mus
tangs zat er voor Andres niet in.
„Ben te jong en er is geen jeugd-
team, vandaar. Pas als je 18 bent
kun je meedoen bij de senioren."
De oplossing lag in Arnhem.
„Met de Arnhem Falcons speel
ik in de Duitse competitie. Zon
dags met de trein naar Arnhem,
met de bus Duitsland in, spelen
en weer terug. Kost me heel wat
uurt j es, maar dat heb ik er graag
voor over."
Vorige maand speelde Andres
met Jong Oranje een demon
stratiewedstrijd in de Amster
damse Arena. „Kom je het veld
op, zit er twaalfduizend man op
de tribunes. Wow, dan gaat er
wat door je heen. Je kunt je dan
echt niet 'verstoppen'. Maar die
sfeer, da's echt te gek."
Of Andres ooit als 'receiver' bij
z'n favoriete club de Oakland
Raiders binnen de lijnen zal lo
pen blijft toekomstmuziek.
„Spelen als prof bij die Ameri
kaanse ploeg is het hoogst haal
bare. Dat is in Amerika de abso
lute topZe stonden vorig j aar in
de finale tijdens de Super Bowl.
Dat is in Amerika vier dagen
lang feesten. Maar wacht hé, ik
ben nog maar pas begonnen. Ik
moet nog zoveel dingen leren.
Vooral tactisch. Eerst maar eens
zien, dat ik een vast plekje in
Jong Oranje krijg, dan komt de
rest wel vanzelf."
Hans Segboer
Het Zeeuws Biologisch Mu
seum in Oostkapelle heeft
een sinds kort een nieuwe acti
viteit, bedoeld voor kinderen
van 6 en 7 jaar. 'Met Willy het
bos in' heet het en het is vooral
geschikt om te doen tijdens een
verj aardagsf eest j e.
De groep krijgt dan een mand
met daarin het konijn Willy en
zijn veertien familieleden. Via
de konijnen worden opdracht-
jes gedaan en leer je spelender
wijs het bos kennen.
Bij het pakket horen ook rug
zakken met eenvoudige instru
menten zoals loeppotjes. De
kinderen moeten van thuis een
witte schoenendoos meenemen.
Tijdens het spel moet hierop
worden getekend en worden er
spulletjes in verzameld.
'Met Willy het bos in' is afkom
stig uit België en is aangepast
aan de omgeving van het
Zeeuws Biologisch Museum in
Oostkapelle.
De Engelse band Radiohead: de volgorde van songs op een cd is cruciaal
