Barber blaast oude jazz nieuw leven in
Ivan Paduart
opent festival
Sensationele salsa
van Rumbata
De Jongens Driest:
vreemd maar lekker
Terneuzens festival biedt ook blues, klezmer en gospel
Voor het eerst
jazzdienst
in Grote Kerk
Blues
vrijdag 6 juni 2003
Ervaring
door Ronald Verstratert
TERNEUZEN - 'Bent u al
eens getuige geweest van
de geboorte van een tradi
tie?', leidt de organisatie
van het Schelde Jazzfesti
val een nieuw program
maonderdeel in. Het is de
aankondiging van de eer
ste jazzdienst, die op de
laatste dag wordt gehou
den in de Grote Kerk in de
Noordstraat.
Het idee kwam van de
jeugddienstcommissie
van de hervormde- en ge
reformeerde kerken in
Terneuzen. „Na het festi
val van vorig jaar zeiden
we: waarom zouden we
dat nu niet eens een keer
oppakken?", zegt domi
nee Huub Smeets, die de
dienst zal leiden.
De link tussen j azz en gos
pelmuziek ligt voor de
hand, dus werd er een
groot gospelkoor uit Am
sterdam uitgenodigd. The
New City Voices, een mul
ticultureel jongerenkoor,
zingen gospels en negro
spirituals. Plaatselijke in
breng komt van de N.O.
Longfield Jazzcrackers,
die de kerkgangers letter
lijk de dienst inleiden. Or
ganist Peter Simons zorgt
binnen voor de begelei
ding.
De commissie kreeg carte
blanche van de organisa
tie van het Jazzfestival.
„Wehebben in dejaren '80
wel eens eerder zoiets ge
daan, toen Lillian Boutté
in de kerk zong", vertelt
Guido Verstraeten. Dit
keer gaat het echter om
een echte kerkdienst.
„Het heeft daar alle ken
merken van, maar sluit
aan bij het jazzfestival",
beaamt Smeets. Vanwege
de locatie, immers midden
in het 'jazzgebied', is ge
kozen voor de Grote Kerk.
Als het aan Smeets ligt,
wordt het inderdaad een
traditie. „Maar het is nu
even afwachten hoe het
loopt", zegt hij. En om een
mogelijk misverstand te
voorkomen: „Het is geen
jeugddienst. Iedereen is
welkom."
De Jazzdienst is op zondag 15
Juni om 11.00 uur. De toegang
ls gratis. Er wordt wel een
collecte gehouden.
door Ronald Verstraten
TERNEUZEN - Zonder trom
bonist Chris Barber en zijn Jazz
en Blues Band zou de Britse jazz
zich nooit hebben kunnen ont
wikkelen zoals zij heeft gedaan.
Maar dat geldt ook voor de blues
en de rockscene. Barber wordt
in één adem genoemd met
Alexis Korner en Lonnie Done-
gan, als voorlopers van de Britse
blues-rockexplosie in de jaren
zestig.
De legendarische Marquee in
London mag dan voor velen de
club zijn waar de Rolling Stones
en de Sex Pistols hun carrière
begonnen, Barber was hen voor.
Hij was niet alleen een van de
oprichters (naast de door de wol
geverfde jazz-promotor Harold
Pendleton), maar trad er op met
grootheden als Muddy Waters,
Big Bill Broonzy, Sonny Terry
en Brownie McGhee.
We praten begin jaren zestig,
toen mede door Barber's toe
doen het befaamde Reading
Rock Festival ontstond, maar
zelf blies hij al veel langer zijn
partijtje mee. Geïnspireerd door
de King Oliver Creole Jazz
Band, formeerde hij zijn eerste
Barber New Orleans Band op
negentienjarige leeftijd in 1949.
Vijf j aar later werden ze beroeps
en golden sindsdien als een van
de meest succesvolle traditione
le jazzbands van Europa.
Het aantal optredens groeide tot
meer dan tienduizend in vijf
tig jaar tijd'en er kwamen zo'n
honderd elpees en cd's achter
hun naam te staan, die inmid
dels was veranderd in de Barber
Jazz Blues Band. Eerst telde
deze acht leden, maar met nog
drie blazers erbij kon Barber
zijn vijftigjarig jubileum vieren
als leider van de elfkoppige Big
Chris Barber Band. Geen 'Big
Band' in de traditionele zin van
het woord echter, maar gewoon
een wat groter uitgevallen jazz-
en bluesband. Wie er de website
www.chrisbarber.net op na
slaat, of de talloze artikelen en
boeken (onder meer van musi-
Chris Barber
foto Ingrid Bertens
coloog David Boulton) leest, be
grijpt dat er in die halve eeuw
heel wat podia en jazzliefheb
bers zijn gepasseerd, voordat
Barber in maart 2002 aan zijn
50th Anniversary Tour begon.
Zelf beschrijft hij de muziek die
ze spelen als 'verouderde jazz,
die opnieuw leven is ingebla
zen' Vaste bezoekers van Schel
de Jazz weten wat wordt be
doeld, want in het verleden
speelde Barber al twee keer eer
der in Terneuzen.
Je mag dat letterlijk nemen, al is
het wellicht een iets te beschei
den omschrijving. Niet voor
niets wordt Barber al sinds het
begin vergeleken met de legen
darische Bix Beiderbecke. En
tegelijkertijd is er die andere
kant, de blues, die Stan Webb
(bluesgitarist van het jaar in de
UK) deed en nog altijd doet ont
steken in grenzeloze bewonde
ring.
Die zullen ze ongetwijfeld ook
in Terneuzen oogstten, als ze op
vrijdag 13 juni in het Schelde-
theater spelen. De bezetting:
Chris Barber (trombone), Bob
Hunt (trombone), Pat Halcox
(trompet), Mike Henry (trom
pet), John Crocker (clarinet,
sax, fluit), Hohn Defferary (cla
rinet, sax), Tony Carter (barito
ne, altsax, clarinet), Paid Sealey
(banjo, gitaar), John Slaughter
(gitaar), Vic Pitt (bas) en Colin
MiUer (drums).
Chris Barber en band treden vrijdag
13 juni op in het Scheldetheater.
Aanvang 20.00 uur.
door Ronald Verstraten
TERNEUZEN - 'Bestel dit prachtige al
bum', raadt de internetsite van Ivan Pa-
duart zijn bezoekers aan. Dat kan trou
wens nog maar pas, want de dubbel-cd A
Nigth at the Music Village, opgenomen in
Brussel, is nauwelijks een maand oud.
Als je ziet wie er allemaal aan heeft mee
gewerkt, heb je een aardig idee van in
welke hoek Paduart moet worden ge
zocht: Stefan Lievestro, Mimi Ver-
derame, Fay Claassen, Toots Thiele-
mans, Toon Roos, Bert Joris.
Daar had Paduart als tienjarig jongetje,
nog maar pas begonnen met pianolessen,
vast niet van durven dromen. Als de na
men hem al iets gezegd zouden hebben,
want het was pas een aantal jaren later
dat het jazz-virus hem te pakken kreeg.
Een masterclass met Michel Herr, de
toenmalige pianist van Thielemans, zet
te hem op het spoor. Na zes maanden in de
Antwerpse Jazz Studio, ging hij in 1988
naar het conservatorium in Rotterdam,
waar hij studeerde met Rob van Kree-
veld.
Sinds die tij d volgen de gezelschappen en
artiesten met wie hij speelde elkaar ra
zendsnel op, evenals de talloze prijzen en
onderscheidingen. Met zijn eigen groep
Aftertouch bracht hij in 1990 een eerste
album uit, met een repertoire vooral uit
jazz-fusion bestond. Later ging hij in de
richting van wat hij het best omschreven
kan worden als modern accoustic jazz.
Terwijl er voor begin 2004 alvast concer
ten en opnamen met jazz accordionist Ri
chard Galliano in zijn agenda staan,
tourt Paduart dit jaar met onder anderen
de eerder genoemde Roos, Claassen en
Thielemans, maar ook met de Engelse
alt-saxofonist Nigel Hitchcock en Char
lie Mariano. In de afgelopen jaren werkte
hij onder meer aan de Belgian Suites met
Bob Malach en bassist Hein van de Geyn
en tourde hij door Europa met zijn Trio
Live en incidentele gasten.
Het Ivan Paduart Sextet opent het Schelde
Jazz Festival op donderdag 12 juni om 22.00
uur in Porgy Bess in de Noordstraat.
Rumbata foto Con Clasquin
door Ronald Verstraten
TERNEUZEN - Zo links en
rechts zijn ze in verschillende
radioprogramma's te horen ge
weest (TROS Sesjun, de Wande
lende Tak), maar op televisie
bleef hun verschijning voorals
nog beperkt tot een enkel optre
den, in het programma Poggi-
bonsi. Nee, dan in Columbia.
Toen Rumbat daar op La Feria
de Cali speelde, het grootste sal
sa-festival ter wereld, stond de
tv er bol van enthousiasme en
werd de groep door de Colombi
aanse pers tot dé sensatie van
het festival uitgeroepen.
Dertigduizend liefhebbers wa
ren getuige van de prestatie van
de latin band, die niet eens uit
Columbia zelf kwam. Als eerste
Europese salsa-orkest mochten
ze er optreden en na North Sea
Jazz, Gronau Jazz en Open Tro
pen, was hun naam ook in Zuid
Amerika gemaakt.
Rumbata begon in 19 9 0 met drie
concerten in Amsterdam. De
groep was opgericht door Marco
Antonio Sanchez en bandleider
Jaime Rodriguez. Beiden zijn
oorspronkelijk afkomstig uit
Colombia. Ze omringden ze zich
met muzikanten uit diverse lan
den, zoals pianist Mare Bischoff
uit Duitsland, leadzangeres
Beatriz Aguiar uit Uruguay en
de Amerikaanse trombonist
David Rothschild. De Neder
landse inbreng is van saxofo
nist/fluitist Gerrit-Jan Bink
horst.
De muziek van Rumbat is een
moderne benadering van salsa,
met eigen melodische lijnen en
een rijke harmonische struc
tuur. Het repertoire kenmerkt
zich door door een frisse menge
ling van jazzy blazers-arrange
menten en een strakke, doch he
vig swingende ritmesectie. Het
orkest staat als een huis, met
stevige vocalisten, ruimte la
tend voor verrassende en leven
dige improvisaties.
De groep heeft in de loop der ja
ren enkele cd's gemaakt, waar
onder een met de jublieumsuite
Cuatro Estaciones de América
Latina uit2000. De suite werd in
de afgelopen twee j aar in tal van
Nederlandse theaters uitge
voerd.
Rumbata speelt op zondag 15 juni
van 16.00 tot 18.00 uur op het hoofd
podium van Schelde Jazz op de
Markt in Terneuzen.
Schelde Jazz houdt het breed
Hnnr Ronald Verstraten
TERNEUZEN - Bestaat er zo
iets als typische Porgy Bess
Jazz?Kennelijk wel. Ronny Ver
biest en zijn trio passen in dat
plaatje. Ivan Paduart ook. En
Jack van Poll, die al zo vaak
naar Terneuzen kwam, maar de
ze keer Chantal Willy mee
neemt. „Dat is een van de zange
ressen van Zap Mama", roepen
Guido Verstraeten en Jacques
Scheele gretig en in koor.
Erzouden er nog wel meer in het
'Porgy-plaatje' willen passen.
,We krijgen dagelijks aanbie
dingen via onze e-mail. Dan
vragen ze: is dat in Porgy? Want
daar willen ze immers graag
spelen. Dat is de tempel", zegt
Verstraeten, vice-voorzitter van
de stichting die het Schelde Jazz
Festival houdt. Dat beperkt
zich niet tot Porgy alleen, waar
het dertig jaar geleden begon.
Maar het is ook in het Schelde
theater, in de kroegen, op straat,
in de kerk en op een groot podi
um op de Markt.
Schelde Jazz is meer dan jazz al
leen. „Dat is het eigenlijk al
sinds 1982. Daarvoor was het
j puur oude stijl. Maar er is
steeds meer bijgekomen", zegt
Scheele. Een blik op het pro
gramma levert een veelheid aan
muziekstijlen op. Blues, klez-
mer, akoestische jazz, son, jazz-
I rock, Carribean jazz, gospel,
j „We blijven breed .Goed voor de
I continuïteit", zegt Verstraeten.
„Maar", voegt hij er aan toe,
„Geen top-40. De muziek is al
tijd gerelateerd aan de jazz."
Ze hebben er allebei al heel wat
jaartjes in de organisatie op zit
ten. Scheele is al 24 jaar be
stuurslid, maar was ook daar
voor bij het festival betrokken.
Hetzelfde geldt voor Verstrae
ten. „Tien jaar, maar ik deed al
allerlei hand- en spandiensten
voor ik in het bestuur kwam."
Die ervaring is wellicht de reden
waarom ze niet alleen tevreden
naar het programma kijken,
maar ook ontspannen praten
over de paar 'gaten' die op het
door Raymond de Frel
TERNEUZEN -Het kan eigen
lijk niet gek genoeg. Klezmer,
Caribbean of jazz - het ligt alle
maal binnen het vermogen van
De Jongens Driest, het Gronin
ger trio dat zaterdagmiddag (14
juni) op de Markt acte de pre
sence geeft.
De heren omschrijven hun mu
ziek zelf als krachtige en groo-
vende jazz, gebaseerd op we
reldliederen uit de klezmer- en
balkantradities, Afrikaanse
highlife en latijns-Amerikaanse
muziek. Een beetje vreemd mis
schien, maar wel lekker. Om
maar eens een oude reclameslo
gan te gebruiken. Een sousa
foon voor het ritme, een trombo
ne voor de harmonie en een sax
voor het melodietje.
Dat de smaken van het trio be
hoorlijk uiteenlopen, valt alleen
al af te lezen aan de legio neven
activiteiten van het gezelschap.
De Jongens Driest bestaat uit
Janfie van Strien, Joop van der
Linden en Arno Bakker. Van
Strien (saxofoon en klarinet)
studeerde af aan het Gronings
conservatorium en speelt naast
De Jongens Driest in het skage-
zelschap Jammah Tammah, de
Amsterdam Klezmer Band en
Cousin X. Daarnaast is Van
Strien als gastmuzikant te ho
ren op cd's van de hokers van
Normaal en rapreggaeformatie
Postmen. Joop van der Linden,
afgestudeerd aan het Amster
dams conservatorium, hanteert
de trombone. Ook Van der Lin
den tourde met Jammah Tam
mah, de Amsterdam Klezmer
Band en Cousin X. Arno Bakker
speelde jarenlang trombone in
Jammah Tammah en staat in De
Jongens Driest garant voor de
sousafoonpartijen.
Het trio wordt in Terneuzen bij
gestaan door de in Californië
geboren slagwerker Michael
Vatcher. In zijn geboortestreek
maakte Vatcher naam met riet
blazer Michael Moore, John
Handy en Terry Gibbs. In 1981
verkaste Vatcher naar Neder
land, waar hij met groepen als
het Tristan Honsinger Sextet,
Martin Altena Ensemble, John
Zorn en The Ex optrad.
Ervaring te over dus, maar in De
Jongens Driest komt het kleine
kind weer boven. Ze passen zich
aan iedere zaal aan. Punkpu-
bliek? No problem. Een 2 Meter
sessie met Daryll-Ann? Okido-
ki. Jazzfestival in Terneuzen?
Tuurlijk!
De Jongens Driest spelen op zater
dag 14 juni van 14.00 uur tot 16.00
uur op de Markt.
De Jongens Driest
laatste moment nog gevuld
moeten worden. Het komt wel,
lijken ze te denken. En onwille
keurig komt de geest van Frank
Koulen even om de hoek kijken,
de man die de jazz naar Terneu
zen bracht. „Frank zei dan:
'Wachten tot er een witte duif
voorbij komt vliegen'", zegt
Scheele. „Maar het is niet een
voudig om een grote, betaalbare
act binnen te halen", zegt Ver
straeten.
Toch staat Chris Barber op het
affiche. Dat was even slikken,
want ze wilden hem graag, maar
er hing een prijskaartje aan.
Verstraeten: „Toen hij ons werd
aangeboden, waren we nog
maar net met de programme
ring begonnen. Dan wil je na
tuurlijk nog niet meteen de helft
van je budget kwijt.Daar komt
bij, dat de sponsor-inkomsten
tiesten naar Terneuzen te halen.
Op eigen houtje, want Schelde
Jazz werkt, in tegenstelling tot
wat wel eens wordt gedacht,
niet of nauwelijks samen met
andere festivals, zoals die in
Breda of Middelburg. „Wij wil
len liever unieke dingen doen. Ik
vind het zonde om een band de
ene week hier en de andere week
ergens anders te zien", zegt Ver
straeten.
Tenzij het wat verder weg is, na
tuurlijk. Zo is hij op zijn minst
bij voorbaat enthousiast over de
Young Son Rebels. Cubaanse
son-muziek, die hen bij toeval
in de schoot werd geworpen, na
dat de groep pas nog in het Am
sterdamse Paradiso te horen
was. En Hot Bolshevik schijnt
'prima funk' te maken. Scheele
houdt het liever op de 'goeie, ou
we stijl' van de Swing Cats of de
Godlen River Jazz Band. Maar
wat goed is, hoeft volgens hen
niet altijd van ver te komen. Dus
spelen de N.O. Longfield Jazz
Crackers een thuiswedstrijd,
net als de Flying Dixies, of de
nog onbekende Los Donos.
„Want er zijn ook nog heel wat
regionale bands, die beregoeie
dingen kunnen. Trouwens, dat
Los Donos. Daarin speelt Mai-
kel Harte, de frontman van de
roemruchte Lamaketta's uit
Terneuzen. Ik heb het vermoe
den dat hij bij wijze van grapje
een andere naam heeft opgege
ven..."
Het Schelde Jazz Festival duurt van
12 tot en met 15 juni. Kaartjes voor
het concert van de Big Chris Barber
Band kosten 19 euro. Passe-par-
touts op donderdag, vrijdag en za
terdag kosten 13 euro, op zondag 6
euro.
de laatste jaren teruglopen.
„Toch zo'n 15 procent minder,
terwijl we er grotendeels van af-
Gelukkig wilde het Scheldethe
ater Barber ook en konden ze
samen een prijs afspreken met
hankelijk zijn. Dan moet je ge
zond zien te blijven en geen zot
te dingen doen."
diens management. Er bleef ge
noeg over om nog tientallen an
dere aansprekende bands en ar-
foto Wim Kooyman
Festivaltent van Schelde Jazz op de Markt in Terneuzen.
