PZC
Vuur fascineert Dominique
Olieachtig afval
kost schepen vanaf
medio 2005 geld
Vleeshal toont experimentele films
Kan het niet anders?
Tentoonstelling van mammoetbotten
Campagne
kunst cultuur
14
donderdag 17 april 2003
Beroepsoplichter
hoort 1,5 jaar
gevangenis eisen
Rommelmarkt
in Middelburg
Explosie
Onvrede
Langzaam
rijden voor
bouwverkeer
Versneden
Ridderbeelden
MIDDELBURG - De rechtbank
in Middelburg heeft gisteren
een 55-jarige inwoner van
Amersfoort wegens oplichting
conform de eis veroordeeld tot
anderhalf jaar cel. De man
woonde in Kloosterzande toen
hij eind jaren negentig mensen
uit Zeeuws-Vlaanderen en Bel
gië dupeerde voor ruim een half
miljoen euro.
De beroepsoplichter deed zich
voor als de geslaagde zakenman
en wist met een vlotte babbel en
de nodige egards slachtoffers in
zijn 'zaakjes' mee te sleuren. Hij
misbruikte de goede naam van
oud-minister Tj. Westerterp en
de Zeeuwse senator H. Evers-
dijk door hen bij het 'zaken
doen' als referenties te noemen.
Volgens Justitie ging het des
tijds om een miljoenenoplich
ting, die betrekking had op de
meest uiteenlopende transac
ties: het kopen van bedrijfspan
den, woningen, hotels, auto's,
schepen, borstprotheses, pensi
oenen en financieringen.
Uit het complexe dossier wer
den vier zaken gelicht, waaruit
bleek dat hij bij mensen altijd de
juiste snaar wist te raken. Zo
werden de slachtoffers door de
man overgehaald om zich voor
grote bedragen in te kopen in
gefingeerde bedrijfjes van
jeans, lingerie, wijn en sigaret
ten.
Ook wist hij van iemand 30.000
dollar als aanbetaling voor de
oprichting van een autohandel
los te krijgen.
De gemeente Hulst schoot er
destijds 20.000 euro bij in, om
dat de meesteroplichter een
huurcontract voor een aantal
(gefingeerde) bedrijven op een
terrein niet nakwam. Twee ge
dupeerden dienden ruim 78.000
euro aan schadeclaims in, maar
het is nog maar de vraag of ze
hun schade ooit vergoed zullen
krijgen.
MIDDELBURG - Handbalver
eniging EMM in Middelburg
houdt zaterdag haar voorjaars
rommelmarkt. De markt vindt
plaats tussen 83 0 en 12 uur in en
nabij het clubhuis van EMM aan
de Nadorstweg.
door A.J. Snel
Een gebeurtenis die haar als brand
weervrouw zal bijblijven? Ze aar
zelt geen moment: „De brand bij de wo
ningzaak Groenendijk aan de Oude
Markt in Vlissingen. In de vroege och
tend van oudejaarsdag 1995. Het vroor
dat het kraakte. We hebben er de hele
nacht gestaan. Alles wat nat werd, be
vroor onmiddellijk. Spiegelglad was
het. We moesten de kerk beschermen
met behulp van zandzakken. Rond uit
laten warmden we onze handen. Slo
pend was het en toch was ik na afloop
niet moe. Als je het hebt over een mooie
brand; dat was wel wat."
Dominique Ingenhoest-de Waard (38),
brandweervrouw bij het stadsgeweste
lij ke korps Vlissingen-Middelburgkan
er met aanstekelijke geestdrift over
praten. Ze verheelt niet dat ze een fasci
natie heeft voor vlammen.Als er één of
meer slachtoffers zijn, heb je natuurlijk
een ander gevoel. Dan komt op de eerste
plaats dat je meeleeft. Maar een mooie
brand in een pand dat geen bijzondere
waarde heeft, daar gaat de adrenaline
bij omhoog. De spanning loopt op. De
rookwolken, het vuur en de drukte bij
zo'n brand, dat trekt me enorm. Net als
het feit dat je kunt helpen. En de saam
horigheid met je collega's. Bang ben ik
nooit geweest. Word je dat wel, dan
moet je stoppen. Dat zie ik mij nog niet
zo gauw doen."
Het ministerie van Binnenlandse Za
ken is onlangs begonnen met een cam
pagne om bij de beroepsbrandweer in
een aantal grote steden in Nederland
vrouwen in te lijven. Met de slogan
'Niet voor Mutsen' wordt onder de aan
dacht gebracht dat de korpsen van Am
sterdam, Rotterdam, Den Haag en
Utrecht graag vrouwen in dienst ne
men.
Al eerder is actie ondernomen om, in
Dominique Ingenhoest: „Je gaat voor elkaar door het vuur."
foto Mechteld Jansen
heel het land, meer vrouwen als vrijwil
ligers in de korpsen op te nemen. Een
streven waarin Ruud Maljaars, com
mandant van de gewestelijke brand
weer Vlissingen-Middelburg, zich zeer
wel kan vinden. „Vrouwen in het korps
hebben een positieve invloed op de
macho-cultuur die daar toch wel
heerst. Ze hebben minder dan mannen
de neiging over stress te zwijgen; din
gen op te kroppen. Ik ben er blij mee als
we meer vrouwen kunnen krijgen. In
Nederland is maar drie procent van de
brandweerlieden vrouw. Wij hebben
zes vrouwelijke vrijwilligers en daar
mee zitten we tussen de twee en drie
procent. Dat is weinig."
Een vrijwilliger bij de brandweer doet
hetzelfde werk als een beroeps. Tussen
mannen en vrouwen hoeft evenmin on
derscheid gemaakt te worden. De
brandweer heeft mensen nodig die een
goede lichamelijke en geestelijke con
ditie hebben en die goed met anderen
kunnen omgaan. Dominique Ingen
hoest: ,,Ik voel me in het korps niet an
ders behandeld omdat ik een vrouw
ben. Wij hebben een heel goed team. Je
bent er voor elkaar, ook in privé-om-
standigheden. Er worden wel behoor
lijke fysieke inspanningen gevraagd,
maar in de praktijk blijkt dat je meer
kracht hebt naarmate de spanning op
loopt. Je zet alles aan de kant, concen
treert je op je taak en voelt niet meer dat
het zwaar is."
Dominique is van huis uit verpleegkun
dige. Elf j aar geleden ging ze aan de slag
bij de ambulancedienst, in een gecom
bineerde baan als beroepsbrandweer-
vrouw. Dat duurde tot 1999. Toen
werden de ambulancedienst en de
brandweer organisatorisch losgekop
peld. Ze bleef als verpleegkundige wer
ken bij de ambulancedienst, maar wil
de niet volledig afscheid nemen van de
brandweer. Dus bleef ze daar als vrij
willigster. Het houdt in dat ze vrijwel
altij d via een pieper bereikbaar is, maar
dat ze niet verplicht is na iedere oproep
in actie te komen. Er is, met opzet, een
overbezetting aan vrijwilligers waar
door, als sommigen verhinderd zijn, de
wagens altijd met voldoende mensen
kunnen uitrukken. „Als ik met de kin
deren zit en het gaat om een brandje dat
weinig voorstelt, dan ga ik niet mee. Als
het er echt om spant, dan zorg je wel dat
je iets regelt. Je wilt het gewoon niet
missen."
De vrijwilligers krijgen eenzelfde op
leiding als beroepsbrandweerlieden
maar ze worden niet geacht even breed
inzetbaar te zijn. Van een beroeps
brandweerman of -vrouw wordt ver
wacht dat hij of zij ook als duiker en
chauffeur kan optreden, een gaspak
kan dragen en een hoogwerker bedie
nen. De vrijwilliger hoeft niet all round
te zijn.
Dominique: „Ik ben nu eerste klas en ik
denk erover na dit najaar een cursus te
volgen om hoofd brandwacht te volgen.
Vorig jaar kwam me dat niet uit en dat is
dan voor een vrijwilliger geen pro
bleem. Je wordt niet gedwongen. En je
kunt toch volwaardig functioneren in
een korps. Ik vind het heel spannend.
Onlangs hebben we een oefening ge
daan met een gesloten cabine waarin
een beheerste explosie werd veroor
zaaktJe ziet dan aan de rookontwikke
ling hoe het gevaar voor een ontploffing
wordt opgebouwd en je leert in de prak
tijk wat er gebeurt als je opeens veel
zuurstof in zo'n cabine laat stromen. Ik
geniet van zo'n oefening. En natuurlijk
helemaal van een echte, grote brand,
zolang er geen slachtoffers zijn. Wat
ook mooi is: je werkt met een team van
mensen die om elkaar geven. Kom je in
aanraking met dingen die echt emotio
neren - en dat gebeurt natuurlijk - dan
heb j e op de kazerne altij d mensen om j e
heen bij wie je tot jezelf kunt komen.
Die aan een half woord genoeg hebben.
Je gaat voor elkaar door het vuur, let
terlijk en figuurlijk."
door Harmen van der Werf
DEN HAAG - Schepen die Ne
derlandse havens aandoen,
moeten vanaf medio 2005 via
het havengeld gaan betalen
voor het afgeven van olieachtig
afval. Minister De Boer van Ver
keer en Waterstaat mikt daarop,
heeft hij gisteren in de Tweede
Kamer bekendgemaakt. Vanaf 1
januari 2004 worden de kosten
voor de afgifte van huishoude
lijk afval al volledig verrekend
in het havengeld.
Of schepen in een Nederlandse
haven hun afval afgeven of niet,
ze moeten toch betalen. Die fi
nanciële prikkel moet ertoe lei
den dat het lozen van afval in
zee sterk vermindert. In Euro
pees verband is dit systeem be
dacht, maar niet alle landen
voeren het op dezelfde manier
uit. Zo vraagt België van sche
pen een borgsom voor het afge
ven van afval. Als ze niets afge
ven én kunnen aantonen dat ze
in een andere haven hun troep
hebben afgegeven, krijgen ze
hun borgsom terug.
In de Tweede Kamer heerste
veel onvrede over deze Belgi
sche oplossing, die volgens mi
nister De Boer in strijd lijkt met
de Europese regelgeving.
CDA'er G. Koopmans bena
drukte dat de concurrentieposi
tie van Nederlandse havens in
het geding dreigt te komen. Hij
pleitte ervoor niet te hard van
stapel te lopen. D. Samsom
(PvdA) en A. Gerkens (SP) wil
den juist meer vaart zetten ach
ter de invoering van een systeem
van volledige financiering van
afvalkosten via het havengeld.
Nederland is al te laat met de in
voering van de Europese regel
geving voor scheepsafval en,
stelden zij, alleen de afvalkos
ten kunnen geen reden zijn om
Nederlandse havens te mijden.
„Het gaat om een minimaal be
drag van de totale exploitatie
kosten van een schip."
Minister De Boer koos een mid
denweg. Hij wil de positie van
België aan de orde stellen in de
Europese Unie en streeft naj;
invoering van het Nederlaijg
systeem medio 2005. Snellg
kan naar zijn oordeel natel
lijks, omdat er tijd nodigisy^
overleg met de havens en l
wetgeving moet worden aar
past. Staatssecretaris Van fe
van Milieubeheer zegde CD,fr
Koopmans nog toe dat hij j
kijken naar alle milieumaaij
gelen voor Nederlandse ha»®
waarvan zij concurrentienaft.
len ondervinden.
Coördinator F. Groenendijk»]
milieuorganisatie stichting
Noordzee was teleurgesteli
met name omdat De Boer ze
naar invoering medio 20(51
streven'. „De vraag is dusd
zelfs die deadline wordt
haald." PvdA'er Samsom Ie
dezelfde kritiek, maar kon ft
Boer niet tot een hardere fc
zegging verleiden.
VLISSINGEN - Het Zeen»
Radio-Therapeutisch Institn
aan de Koudekerkseweginï
singen breidt uit. De snelli
wordt op deze weg daarom
ruggebracht naar dertig kik
meter per uur.
Op de rijbaan moet ook rei:
ning worden gehouden metfis
sers en in- en uitvoëgendwet
verkeer. De verbouwing vant
instituut duurt ongeveer ande
half jaar. Deze week worden
toegangen van het instituut
het ziekenhuis geschikt
maakt voor het bouwverkeer!
de bezoekers. Hiervoor word
de bushokjes verplaatst naar
uitvoegstrook naar hetparta
terrein van het ziekenhuis!
parkeerterrein blijft via
strook bereikbaar. Deze m
zaamheden zijn gisteren beg
nen en worden vandaag af;
rond. Volgende week wordti
tijdelijke stopplaats voori
bouwverkeer aangelegd, ml
de Hogeweg.
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - In de Vleeshal en de
Kabinetten van de Vleeshal in Middel
burg is werk te zien van de Oostenrijkse
experimentele filmmaker en kunstenaar
Martin Arnold (Wenen, 1959). In de Ka
binetten zijn drie films van ongeveer een
kwartier te zien, humoristische en ver
ontrustende bewerkingen van oude Hol-
lywoodfilms. Ook de speciaal voor de
Vleeshal gemaakte film Jeanne is een be
werking van een oude bioscoopfilm,
maar ditmaal is Arnold verder dan ooit
gegaan. Niet alleen kent de film geen ein
de, ook is voor het eerst nadrukkelijk de
tentoonstellingsruimte bij het werk be
trokken.
In de Kabinetten van de Vleeshal is een
aantal grote zitkussens geplaatst tegen
over drie monitoren. Op elk ervan draait
een film van Arnold, koptelefoons zor
gen ervoor dat ze ongestoord kunnen
worden bekeken. In Piece touchée (1989)
heeft Arnold beelden gebruikt uit een
onbekende film uit de jaren veertig. Een
vrouw zit in een huiskamer te lezen. Aan
vankelijk lijkt het beeld stil te staan,
maar langzamerhand komt het tot leven
Eerst begint een vinger van de vrouw te
trillen, dan gaan haar lippen bewegen,
maar het blijft onduidelijk wat ze mur
melt. Vervolgens gaat de deur open en
verschijnt een man.
Maar het gaat niet zo snel als hier be
schreven. Beeld voor beeld heeft Arnold
de film opnieuw gemonteerd en vooral de
herhalingen die hij erin heeft gebracht
zijn opmerkelijk. Daarmee bouwt hij
spanning op. De man komt niet zomaar
de kamer in, eerst gaat de deur twintig
keer open en dicht, steeds iets wijder.
Door het tempo te vertragen of te ver
snellen, door het beeld te spiegelen en
vooral door bij de montage voortdurend
te letten op de symmetrie in de bewegin
gen van de twee personages, is een soort
choreografie ontstaan. Een ballet van
filmbeelden.
Wat in de oorspronkelijke film een on
schuldige scène moet zijn geweest - man
komt thuis en kust zijn vrouw - wordt bij
Arnold bijna een horrorfilm. Hij bouwt
zoveel aarzelingen in vóór de kus, dat de
kij ker begint te vermoeden dat de man de
vrouw wil wurgen. Dat blijkt uiteinde
lijk niet het geval, maar de montage aan
het eind is zo heftig en snel, dat de hoofd
personen lijken te zijn beland in een op
hol geslagen draaimolen. Niet echt een
happy end.
In Passage l'acte 1993heeft Arnold een
ontbijtscène uit To kill a mocking bird
versneden tot een agressieve, krankzin
nige bijeenkomst. Zoals een dj geluiden
mixt en laat botsen, zo gaat Arnold te
werk met filmbeelden. Bijzonder is ook
de derde film in de Kabinetten, Alone.
Lifes wastes Andy Hardy (1998). Hier
voor is op een komische manier gebruik
gemaakt van filmscènes met Judy
Garland en Mickey Rooney. We zien een
jongen die nogal innig afscheid neemt
van zijn moeder. Kennelijk wil hij naar
zijn meisje toe dat op een andere locatie
staat te zingen. Voor het zo ver is, krijgt
hij het eerst nog met zijn vader aan de
stok. Het verontrustende is dat Arnold
door middel van zijn uitgekiende en op
het eerste gezicht knotsgekke montage
suggereert dat de zoon een seksuele be
trekking heeft met zijn moeder. Dat ver
klaart de woede van zijn vader en het
toch wat vergeefse wachten van Gar
land.
„In de films van Hollywood worden din
gen uitgebannen, gereduceerd, ontkend
en onderdrukt", zegt Arnold over dit
werkstuk. „Er schuilt altijd iets achter
datgene wat wordt getoond maar dat
blijft verborgen. En dat is juist het inte
ressantste om te onderzoeken."
Voor Jeanne, de digitale film die in de
Vleeshal te zien is, heeft Arnold gebruik
gemaakt van een aantal van dezelfde
technieken als bij de drie films in de Ka
binetten: beeldloops en herhalingen. Het
is een bewerking van de processcène uit
de film The passion of Joan of Arc (1929)
van Carl Thomas Dreyer. We zien voort
durend een close up van het gelaat van
Jeanne d'Arc, gespeeld door Renée Fal-
conetti. In de originele film worden die
close ups van de emoties op haar gelaat
afgewisseld met beelden van haar aan
klager. Door Arnold zijn die weggelaten
en de verschillende gezichtsuitdrukkin
gen zijn naadloos aan elkaar gemon
OOSTKAPELLE - Het Zeeuws
Biologisch Museum in Oostka-
pelle laat tot en met eind okto
ber bijzondere mammoetvond
sten zien, afkomstig van de
bodem van de Noordzee en de
Westerschelde. De twee vitrines
maken deel uit van het Open
Depot op de museumzolder.
De presentatie daar toont een
deel van de museumcollectie,
die bestaat uit geprepareerde
vogels en zoogdieren. Ook staan
er snuffelkasten met opdrach
ten over de museumcollectie.
Het museum laat enkele zeldza
me stukken zien, zoals de kies
van een voorouder van de be
kende wolharige mammoet uit
het begin van de IJstijd. Ook te
zien zijn melkkiezen en het
melk(slag)tandje van een drie
maanden oude babymammoet,
dat gevonden is op het schelpen
pad van de heemtuin van:
museum. Ook zijn er voorbs
den van botbreuken en t
wijkingen bij mammoeten!
fragment van de slagtand:
een Bosolifant, die tijdens
IJstijd leefde in een gematif
klimaat, geeft een indruk var
reusachtige afmetingen dies
tand kon krijgen.
In de paasweek is hetmuseumti
dag geopend van 12 tot 17 uur.
De Oostenrijkse experimentele filmmaker en kunstenaar Martin Arnold gebruikt verschillende montagetechnieken om gewone films een vervreemdend effect te geven.
foto Lex de Meester
teerd. Anders dan de films in de Kabinet
ten heeft Jeanne vrijwel geen tempo.
Minutenlang is Jeanne te zien met haar
ogen gesloten, het hoofd heen en weer
wiegend, als iemand die bijna in slaap
valt. Af en toe richt ze haar betraande
ogen naar de hemel, als een lijdende ma
donna, dan spert ze ze open, verwonderd
en verheugd, alsof ze plotseling een on
verwachte bevrijder gewaar wordt.
Was in de Kabinetten een koptelefoon
nodig om de wereld buiten te sluiten, in
de Vleeshal wordt de bezoeker onweer
staanbaar in Arnolds wereld getrokken.
De film wordt vertoond op een scherm
van ruim zeven bij vijf meter, dat achter
in de ruimte is opgesteld. De drie ridder-
beelden aan de rechterkant, de monu
mentale welvingen van de Gotische
ruimte, het ontbreken van geluid, de
zwart-witbeelden in de donkere hal; al
les smelt samen. Wie lang genoeg blijft
kijken, waant zich wellicht in het hoofd
van Jeanne d'Arc. De film kent geen af
loop maar wel een ontwikkeling. Wie wil
weten welke dat is zal later - niet een uur
tje, misschien zelfs niet dagen, maar we
ken later - terug moeten komen. Tot
1 juni blijft de film zich namelijk veran
deren, in een niet of nauwelijks waar
neembaar tempo.
Expositie: filmwerken van Martin Arnold in
de Vleeshal en de Kabinetten van de Vleeshal
in Middelburg, t/m 1 juni di t/m zo van 13-17
uur.
Advertentie
Die vraag zult u zich als omwonende ongetwijfeld stellen wanneer u
hinder ondervindt van de grote vlam boven ons terrein. Wij hebben daarvoor
alle begrip. Want deze vlam, die uit de zogenoemde fakkelinstallatie komt,
gaat veelal gepaard met een brommend geluid en een felle gloed. Helaas luidt
ons antwoord 'nee' Want hoewel wij wereldwijd vooruitgang boeken met het
verminderen van de fakkelactiviteit, blijft het een noodzakelijke veiligheids
voorziening. De fakkelinstallatie zorgt ervoor dat wij onze fabrieken op een
gecontroleerde en verantwoorde manier in en uit bedrijf kunnen nemen. 'Veilig
werken' staat bij ons te allen tijde voorop. En alleen op deze manier kunnen
wij voor iedereen de veiligheid waarborgen. Vanaf vandaag, 17 april, nemen
wij een van onze krakers (LHC 1) weer in bedrijf na de reguliere onderhouds-
stop. De komende dagen zal er dan ook weer 'gefakkeld' worden. Wij doen er
alles aan om de overlast tot een minimum te beperken
Mocht u desondanks toch hinder van ons ondervinden, dan bieden wij u bij
voorbaat onze excuses aan en vragen wij uw begrip voor de situatie.
Gezondheid
Leefstijl
Communicatie
Transport
Bouw
Living
Impri
Meer informatie: www.dowbenelux.com
E-mail: beneluxinfo@dow.com
•Handelsmerk van The Dow
