PZC
Sfeervolja, maar warm?
Passie voor foto's, popmuziek en schoenen
Zeeuws project
verkeersveiligheid
over auto te water
12
Gospelkoor
viert jubileum
met concert in
Scheldetheater
kunst cultuur
Voorverkoop
Graauwrock
begonnen
Juke Joints op
North Sea Jazz
Middelburg
lezers schrijven
Schelde
Formatie
Helikopter
Vogelpest
niiï'ïiow
dinsdag 15 april 2003
Positionering
Krachten bundelen
Jacques Plouvier ambitieus met Vlissingen Foto Show
Schoenmerken
Gevels
Origineel
TERNEUZEN - Het gerefor
meerde gospelkoor Revelation
uit Axel viert dit jaar het tienja
rig bestaan met een groots opge
zet concert op 8 november in het
Scheldetheater in Terneuzen.
Aan dit concert doet ook de be
kende gospelzanger Remco
Hakkert mee.
Revelation ontstond in 1993 als
een gelegenheidskoor voor een
optreden tijdens een jongeren-
en samenzangavond. Hierna
volgden meerdere aanvragen
voor een optreden en kwam de
wens om als jongerenkoor ver
der te gaan. Revelation betekent
openbaring.
Het koor wil door middel van de
liederen het evangelie, de gos
pel, openbaar maken. Na een
aantal succesvolle jaren nam
het ledental af, omdat veel leden
zich na hun studie elders in het
land vestigden.
Twee jaar geleden schakelde
Revelation over van jongeren
koor naar gospelkoor. Ook werd
de leeftijdsgrens flink opge
trokken. Dit had een flinke le
dengroei tot gevolg. Het koor
bestaat nu uit ruim veertig le
den en de groei zit er nog steeds
in.
De muzikale leiding van Re
velation is al tien jaar in handen
van Peter Rouw. Het koor wordt
begeleid door een vast combo
dat bestaat uit Jan Oppeneer
(piano), Elsa Jordaan (key
board), Mark Brands (drums),
Allan van Alten (basgitaar) en
Suzan Tange (dwarsfluit).
Het thema voor het concert op
8 november is A song for the
King.
Door middel van dit concert wil
het koor haar dankbaarheid to
nen voor de afgelopen tien jaar.
„Het zingen van gospelsongs
stelt ons in staat te laten zien en
horen wie en hoe God is. Een lied
dat de aanwezigheid van God in
zich draagt, wordt een machtig
iets en gaat verder dan de mu
ziek, de woorden en de emoties
stelt het koor. De woorden en de
muziek van de songs worden
kracht bijgezet door een visuele
presentatie. Daarnaast wordt
het vaste combo flink uitge
breid tot een orkest van onge
veer zestien personen.
GRAAUW - De voorverkoop
voor Graauwrock is begonnen.
Het tweejaarlijkse openlucht
muziekfestival op-'de sportvel
den van VV Graauw wordt dit
jaar gehouden op zaterdag 31
De organisatie pakt dit jaar uit
met de bands Van Dik Hout,
Puk, Nightly Amique, Suck on
This, The Old Firm, Annika
Bart en de Belgische band
Spark. Het festival begint om 15
uur. In de voorverkoop kosten
de kaarten 17,50 euro en ze zijn
te koop in cafés in heel Zeeuws-
Vlaanderen. Ook in Vlissingen
(Eneteny DSFA Records) en
Zierikzee (Delta Disc) en in Bel
gië zijn kaarten te koop. Aan de
kassa kost een entreebewijs
22,50 euro.
Meer informatie over de voor
verkoopadressen is te vinden op
www.graauwrock.nl.
KWADENDAMME - De Beve-
landse bluesgroep The Juke
Joints treedt vrijdag 11 juli op
tijdens het North Sea Jazz Fes
tival in Den Haag. Net als vorig
jaar Champagne Charlie en en
kele jaren geleden de Feen Bro
thers, is de formatie gevraagd
een set te verzorgen in de entree
hal.
„Absoluut fantastisch dat
we daar mogen spelen", rea
geert zanger/drummer Peter
Kempe.
De groep heeft cd's en informa
tiemateriaal opgestuurd naar
de organisatie van het festival
'net als wel honderd bands dat
jaarlijks doen', aldus Kempe.
Hij is zeer vereerd dat de blues-
groep vijf kwartier de tijd krijgt
om zijn kunnen te tonen. „Dat
levert naamsbekendheid op in
een ander circuit. Het publiek
dat daar komt, bezoekt niet zo
vaak een bluesfestival. Nu ko
men ze toch met ons in aanra
king."
The Juke Joints zullen weinig
aanpassen aan hun muziek, die
soms behoorlijk heavy is.
Kempe: „We gaan doen waar
we bekend om staan. Het zou
heel gek zijn als we nu ineens
jazzy proberen te spelen. Daar
zijn we ook niet voor uitgeno
digd."
Het optreden begint om 19.45
doorEmileCalon
Het is lekker warm op het terras op
de Middelburgse markt. Maar
wordt Middelburg zelf ook als warm er
varen? Terrasbezoekers reageren zeer
verschillend op die vraag. Warm?
Warm! Hoezo warm? Leon de Wolf
kijkt vragend. De geboren en getogen
Vlissinger kan zich niets voorstellen bij
een warm Middelburg.
Zijn vriendin vindt haar geboortestad
wel degelijk warm overkomen. „Het is
hier gezellig", zegt Ellen Wisse zondag
namiddag. Haar partner kijkt misprij
zend: „Dacht het niet", merkt hij op,
terwijl hij een slok witbier neemt.
„Middelburg is veel te stijf. Hier is ge
zelligheid ver te zoeken. Hier gebeurt
nooit eens iets spontaans. Zonder sub
sidie kunnen ze hier niets."
Omstanders grinniken na die woorden
van De Wolf. Duidelijk is te horen wie
Middelburger is en wie niet. Een man
kijkt alleen maar vragend. Het is Johan
Riedel. Hij woont in een klein dorpje
nabij Keulen, is verbonden aan het
Duitse ministerie van Economie Zaken
en komt veel naar Walcheren. Hij heeft
een klein huisj e aan de kustloopt graag
over het strand van Vlissingen naar
Zoutelande of omgekeerd en kent
dankzij de fiets zowat alle Walcherse
polderwegen.
Hij is wel en niet verbaasd als hij hoort
van de plannen van de gemeente om
Middelburg als een warme stad te posi
tioneren. Middelburg wil bezoekers
verleiden vaker in de stad terug te ko
men. Een adviesbureau heeft de afgelo
pen maanden gesleuteld aan een thema
om dat te bereiken. Er is gekozen voor
'warmte ervaren'. In dat thema wordt
de ervaring die de stad moet bieden ge
koppeld aan het gevoel dat bezoekers
moeten krijgen.
Riedel is niet verbaasd, omdat elke or-
Mosselfestival op de Vlasmarkt, vorig jaar juli. Middelburg wil haar bezoekers vaker verrassen, bijvoorbeeld met evenemen
ten. foto Lex de Meester
ganisatie van tijd tot tijd sleutelt aan
haar imago. Ook in zijn land zoeken ve
len na verloop van tij d een nieuw motto
een verse leus, een ander beeldmerk.
Regelmatig moet er blijkbaar ver
nieuwd worden en dat is vooral gunstig
voor de bureaus die zich in dat soort za
ken hebben gespecialiseerd, zegt de 54-
jarige Duitser enigszins cynisch.
„Nieuwe bestuurders hebben vaak een
onbedwingbare neiging zichzelf te pro
fileren ten koste van het oude ver
trouwde. Ze willen allemaal hun eigen
boompje planten." Ook als de oude
boom nog volop vruchtdragend is, vult
zijn vrouw Angela aan.
Riedel is verbaasd omdat hij Middel
burg niet kent als een warme stad. Mid
delburg is volgens hem een boeiende
stad, een leuke stad, een aangename
stad. Maar warm? Nee! Bij warm denkt
hij aan Oeganda en Tanzania, aan
Zuid-India, Maleisië en Sri Lanka.
Het beeld dat via zo'n slogan opgeroe
pen wordt, moet kloppen met de werke
lijkheid, doceert Riedel vervolgens. Hij
komt ook in de wintermaanden in Mid
delburg en krijgt dan nimmer een echt
warm gevoel, zegt hij. Hij vindt het
heerlijk om op zo'n winterse dag door
Middelburg te dwalen, te kijken hoe de
oude binnenstad is opgeknapt. Volgens
hem kunnen delen van Middelburg
wedijveren met de oude binnenstad van
Praag, zo sfeervol zijn ze. Maar warm?
Hij schudt zijn hoofd. ,,Nein, nein,
nein." Nu hij toch aan praten is over
Middelburg moet hem van het hart dat
de stad zo weinig doet met het water.
Nergens gezellige terrassen aan het wa
ter, zegt hij op een toon waarin het ver
langen naar zo'n terras meer dan duide-
lijk te horen is. „Het water ligt er alleen
maar." Met wat fantasie en energie kan
het Middelburgse water onderdeel
gaan uitmaken van het stadsleven, al
dus Riedel. „Nu wordt het water vooral
als hinderlijk ervaren. Als iets wat je
met veel moeite moet passeren." Hij
kijkt veelzeggend en vertelt dat hij al
tijd blij is als hij de Sloebrug gepas
seerd is op weg naar de kust.
Riedels vrouw Angela mengt zich op
nieuw in het gesprek en geeft aan dat
Walcheren zich als eenheid moet posi
tioneren. Het is voor haar vreemd dat
zo'n klein gebiedje niet als eenheid kan
opereren.
Dat is tegen het zere been van Leon de
Wolf. Hij houdt een geschiedkundige
verhandeling over Vlissingen, Middel
burg en de rest van Walcheren en laat
duidelijk horen dat er grote verschillen
zijn tussen alleen al de twee steden.
Angela hoort het geamuseerd aan en
knikt tot slot begrijpend. Ze snapt dat
er vanuit het verleden tal van verschil
len zijn. In haar geboortestad München
waren die ook tussen de verschillende
wijken en straten, grapt ze. Maar in een
tijd van het Europa zonder grenzen
moeten regio's de krachten bundelen,
zegt ze weer op serieuze toon. Dan moe
ten ze elkaar niet beconcurreren, maar
samenwerken.
Andere terrasbezoekers laten in meer
derheid ook weten niet veel op te heb
ben met het thema warmte ervaren.
„Het is hier nu wel lekker warm", grapt
een van hen. Een tweede laat zich niet
onbetuigd. „Maarindeschaduwvande
Lange Jan is het toch wel erg fris."
V
doorErnst Jan Rozendaal
VLISSINGEN - Elke foto ver
telt een verhaal. Dat is de lijf
spreuk van Vlissinger Jacques
Plouvier. Maar dan wel in het
Engels, Every picture tells a sto
ry, naar het album van Rod Ste
wart, een van zijn grote favorie
ten uit de popmuziek.
Als de van nature vrij,verlegen
Plouvier eenmaal begint aan de
verhalen achter zijn foto's is hij
niet meer te stoppen. Dus de ko
mende tijd zal hij wel last van
zijn stembanden krijgen, want
tussen Pasen en Pinksteren zijn
driehonderd van zijn foto's te
zien op verschillende locaties in
Vlissingen.
Als het aan Plouvier ligt, wordt
de Vlissingen Foto Show een
jaarlijks terugkerend evene
ment. „In de nazomer hebben
we in Vlissingen het festival
Film by the Sea. Dat is in vijf
jaar uitgegroeid tot een evene
ment van allure. Het zou mooi
zijn als de Vlissingen Foto Show
aan het begin van het toeristi
sche seizoen de culturele tegen
hanger wordt. Ook een evene
ment waarbij de nadruk ligt op
beeld. We beginnen nu al rede
lijk ambitieus, maar er zijn vol
doende mogelijkheden om dit
uit te bouwen."
Elk jaar kan met een centraal
thema worden gewerkt. In deze
eerste editie draait alles om
Plouvier zelf. Hij is eigenaar van
de schoenenwinkel Ploef Shoes
in de Walstraat.
Voor zijn eigen zaak, maar ook
voor een keten van winkels in
Nederland, verzorgt hij al jaren
de promotie. Elk jaar reist hij
naar verre oorden met in zijn
bagage tachtig nieuwe model
len van verschillende schoen
merken. „Allemaal linker
schoenen, of juist alleen rech
terschoenen. Bij de douane heb
ik meestal wel wat uit te leg
gen."
Op mooie locaties maakt hij ver
volgens foto's van die schoenen,
op een rots in de rivier, in de
handen van iemand van de in
heemse bevolking of in een
vleesfabriek, afhankelijk van
wat hem ter plekke invalt. Ui
teraard maakt hij op zijn verre
reizen nog meer foto's zónder
schoenen erop.
Want fotografie is een passie
van Plouvier. Het woord hobby
is een te zwakke term voor ie
mand die zich vroeger het brood
uit de mond spaarde om een
nieuwe camera te kopen.
In de roerige jaren zestig kwa
men alle elementen al samen die
nu ook opvallen in zijn project
Bootstore, oftewel editie één
van de Vlissingen Foto Show,
georganiseerd in samenwerking
met het Buro Beeldende Kunst
Vlissingen. Allereerst zijn be
langstelling voor mode, en
schoenen in het bijzonder. Dan
zijn belangstelling voor popmu
ziek, resulterend in foto's van
bekende artiesten, waaronder
een hele serie van idool Rod Ste
wart. Verder zijn belangstelling
voor vormgeving en architec
tuur, bepalend voor de compo
sitie van veel van zijn foto's. En
tenslotte zijn belangstelling
voor aparte locaties, die hem in
middels over de hele wereld
heeft gevoerd.
Voor een deel manifesteert de
Vlissingen Foto Show zich op
straat. Tientallen gevels, etala
ges en schuttingen in de
Walstraat-zuid worden door
Plouvier gebruikt voor grote
exemplaren van zijn foto's.
Wandelaars worden onder meer
geconfronteerd met beelden van
Bali, Rusland, Spanje, Venetië
en Ierland, maar ook met op
merkelijke foto's van culturele
evenementen in Vlissingen, zo
als het Bevrij dings- en het
Straatfestival en - niet toevallig
ter hoogte van het voormalige
pand van muziekzaak Enteny -
met foto's van popartiesten uit
binnen- en buitenland. Daar
van zijn ook voorbeelden te zien
in Café Soif. Zeeuwse zangers
als Richard de Nooijer en Danny
Vera hangen daar naast
J.W. Roy, Venice en Willy DeVil-
le. Ook bij Foto Verschoore, Pl
oef Shoes en De Gecroonde
Liefde hangen foto's van Plou
vier. Het kernpunt van het pro
ject is kunstcentrum deWil-
lem3. Behalve foto's van Plou
vier zijn daar schoenen te zien
van topontwerper Jan Jansen,
een uit honderden gekleurde
pumps opgebouwde sculptuur
van kunstenaar Willy Cole (af
komstig uit de Caldic Collection
Rotterdam), schoenen van de
Middelburgse kunstenares An
ne Breel en een Kabinet van de
Nostalgie. Dat laatste is een ver
zameling schoenen van Zeeu
wen, bijzondere exemplaren
waaraan zij herinneringen be
waren.
Uit de vele verzoeken die het
Buro Beeldende Kunst in Vlis
singen krijgt om speciale pro
jecten te organiseren, sprong
dat van Plouvier eruit, aldus co
ordinator Leon Riekwel. „Hij is
een bedreven fotograaf die uit
stekend overweg kan met de
laptop. Zijn foto's verraden een
goed oog voor detail en compo
sitie. Zijn ideeën, bijvoorbeeld
het presenteren van laarzen in
een vleesfabriek, zijn origineel
en gedurfd. Ik wilde van zijn fo
topresentatie een kunstten
toonstelling maken, het geheel
naar een ander niveau tillen.
Schoenen zijn de verbindende
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZCverjefe
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactief
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat-
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen woife
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden.
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. OvercI
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Het verleggen van een aantal
boeien en grenzen in het redege-
bied van Vlissingen is alleen ge
daan om in de stad Vlissingen te
kunnen bouwen. Men ver
schuift nu de risicocontouren op
papier. Dit is gewoon volksver
lakkerij, want je kunt wel van
alles verleggen op het water, al
leen stroom en wind trekken
zich hier niets van aan, zodat
schepen niet veel anders kun
nen varen dan ze nu doen. Aan
het ontwerp van de nieuwe situ
atie kun j e zien dat de ontwerper
zelf niet gewend is om met veel
stroom en wind te varen. Het
is een bekend gegeven in dit
land, je hebt overal inspraak
(omdat het moet en om zich in te
dekken), maar daarna gaat de
bureaucratie zijn eigen weg.
Waar ik grote problemen mee
heb, is dat men de burger het ge
voel geeft dat het veiliger wordt
en dat waag ik te betwijfelen.
Wat de veiligheid veel meer be
last (in negatieve zin), is de toe
name van de onbeloodste vaart.
Momenteel is dit nog enigszins
beheersbaar door het lage aan
tal, maar ook nu al gebeurt het
regelmatig dat een groter schip
door voornoemde vaart in de
problemen komt. Als je dan be
denkt dat er politici en topamte-
naren zijn die de onbeloodste
vaart nog aanzienlijk willen
doen toenoemen (met als argu
ment een aantal onbewezen
stellingen en veronderstellin
gen) dan zou ik de risicocontou
ren nog maar wat verder landin
waarts verleggen.
J. M. Nieuwenhuize
Quarlespolderweg 5
Lewedorp
langrijke sectoren uit tevot»
We zijn daarvoor aange%i
op academische ziekenhui^
Als het vervoer dan dienttegl
schieden per ambulance,gaai?
veel kostbare tijd verloren.
voer per helikopter is dan!
enige levensreddende uitkot
Ik spreek hierbij uit zeerdrot,
ge ervaring. Toen de neural®
uit Vlissingen het no
achtte dat mijn man, na e
senbloeding in de nacht van!!
op 22 november 2000, met sp«j
geopereerd werd, besloot!
hem naar Dijkzigt in Rotterdaj
te laten vervoeren. Het opa.
tieteam stond daar gereed,!®
ik in Rotterdam aankwam wj
ik teruggestuurd naar Roost
daal, waar ze mijn mannaartj
ziekenhuis hadden moels
brengen na een tweede
ding, onderweg, in deambife.
ce, die hem fataal is geworden
U zult begrij pen dat bij hetle®
van berichten als Kamervrage
traumahelikopter (PZC 94) ij
mij weer levensgroot de vk
rijst: waarom geen 24-uursi»
van traumahelikopters voor®
ze provincie?
J. van Dijk-dek
M. Smallegangekji
factor. In dit project leggen we
een relatie naar het publiek, in
zekere zin is het daarom een ver
volg op de manifestatie De
Energie van de Stad. We mixen
de middelen van reclame en
kunst. Er zal ook een huis-aan-
huis folder worden gemaakt, die
weer uitgangspunt is voor een
catalogus waaraan fotograaf
Leo van Kampen meewerkt. Via
die folders en ook visitekaartjes
en posters hopen we een push te
geven aan het hele binnenstad-
gebeuren."
Expositie: Bootstore, de Vlis
singen Foto Show, van zondag
(eerste paasdag) tot en met 9 ju
ni (tweede pinksterdag) op ver
schillende locaties in Vlissin
gen. Opening zondag om 15 uur
in deWillem3 met onder meer
een akoestisch optreden van
Danny Vera en een gothic show
van de Bar-O-Nes. Voor het Ka
binet van de Nostalgie kunnen
van do t/m zon nog schoenen
worden ingeleverd bij deWil-
lem3 (12-17 uur)
Er wordt steeds aangegeven als
zouden de kiezers hebben ge
wild dat er een coalitie PvdA/
CDA moet komen. Ik vind dit
een onlogische analyse. De uit
komst laat zien dat er twee grote
partijen zijn ontstaan, die el-
kaars tegenpolen zijn. Velen
hebben deze partijen gestemd
om te zorgen dat een van beide
het voortouw kon nemen. Deze
grote groep heeft dus strate
gisch gestemd om deze reden.
Dat is de reden dat aan de rech
terzijde WD minder heeft ge
wonnen en aan de linkerzijde de
SP en Groen Links. Zij kunnen
nu ieder een coalitie gaan vor
men. CDA rechtsom en PVDA
linksom. Dat is ook een analyse
die steek houdt.
Jaap den Hollander
Deltaweg 17
Haamstede
Hebben we in Zeeland nu echt
geen bestuurders die capabel
genoeg zijn om onze provincie
volwaardig op de kaart te zetten
wat medische verzorging be
treft? De Zeeuwen beschikken
nog maar over enkele zieken
huizen, die daarbij niet vol
doende geoutilleerd zijn om
spoedoperaties in enkele be-
De ellende van de vogelpa
gaat maar door. Hoeveel fa
leed moet er nog zijn in die»
terst dieronvriendelijke bioi
dustrie voordat de boeren ze
zeggen: zo kan het niet lange
Ik kan ook niet begrijpen dal:
nog steeds mensen zijn died
kopen. Weten ze dan nog sta
niet hoeveel dierenleed er k
bio-industrie of is de eigenpa
temonnee belangrijker? L
mensen toch vlees willen ete
koop dan biologisch scham
vlees dan weet je in ieder gei
dat de dieren een dierwaaic
bestaan hebben gehad. Miljn
nen kippen leven opgepropt
grote, dicht op elkaar staan
schuren zodat de infectiedruk:
tal van pluimveegebieden a
normaal hoog is. Door o.a.
heer Oplaat van de WDisalg
suggereerd om alle dierenvoo:
aan maar in de schuren te k
den, zonder uitloop naarbuit!
teneinde het besmettingsgeij
te verminderen. Echter, doori
intensivering van de veehouf
rij zijn we juist bij de oorzi
van de problemen. Het is
normaal dat er in zo'n dicht!
volkt Nederland jaarlijks I;
miljoen landbouwhuisi
gehouden worden. Er is
één voordeel voor de diereiri
zijn van hun rottige best!
verlost en waarschijnlijkopi
meer humane manier dan
maal'. En dan die hobbydia
die geruimd (lees vermw
moeten worden. Dieren waail
mensen van hielden, de t»
van de kippenhouders
tegen zijn tranen om hunts
ten. Vorig jaar heb ik iemai
horen roepen over een achterlj
ke cultuur. Ik vind het een act
terlijke cultuur als je zomert
ren omgaat.
Rob OsseiiMil
Prins Bernhardstnm
Oud Sabhii
Plouvier maakt al jaren kunstzinnige foto's van schoeisel op onalledaagse plekken.
foto Jacques Plouvier
door Miriam van den Broek
VLISSINGEN - Wat doen men
sen als ze met hun auto te water
raken? „Veel personen zullen
wachten tot de auto onder water
is. Die methode is verouderd",
zegt R. Meester van het Regio
naal Orgaan Verkeersveiligheid
Zeeland (ROVZ). Deze organi
satie begint vandaag met een
verkeersveiligheidscampagne
waarin speciaal aandacht
wordt besteed aan het thema
auto te water.
Landelijk is de campagne 'Gor
dels om, ook achterin' begon
nen. Via reclamespotjes, pos
ters, folders en het inzetten van
voorlichtingsteams wordt hier
de komende maanden aandacht
aan besteed. Het dragen van een
gordel is zowel voorin als ach
terin verplicht. Wie zich daar
niet aan houdt, kan rekenen op
een boete van veertig euro. Ook
wordt op een aantal middelbare
scholen in Zeeland de gordelsi
mulator ingezet. Hierin onder
vinden mensen hoe het is om
ondersteboven in de gordel te
hangen. Verder leren ze hoe ze
veilig uit de gordels kunnen ko
men als ze ondersteboven in een
auto zitten.
In Zeeland wordt de landelijke
campagne aangevuld met infor
matie over water. „Toen we met
de campagne bezig waren,®
gen we een onderzoek ow
ogen waarin stond dat eriny
derland j aarlijks ongeveera.-
honderd auto's te waterrad-
Dertig mensen komen
door verdrinking om het W
Zij overlijden dus niet aaw*
van het ongeluk", legt Mw
uit.
Hoe vaak zo'n ongeluk in
land gebeurt, kon Meester?---;
ren niet zeggen. „Maar t-
ook niet de reden dat we
derwerp in de campagne
opgenomen. Uit het one
bleek dat veel mensen me-
ten wat ze in zo'n geval
doen. En daar richten «Jl
op." Het ROVZ heeft zeP;
folder gemaakt waarin'1"
hoe het beste gehande®
worden als iemand metzi)11'*
te water raakt. „Overliet
meen denken de meeste e
ten onrechte dat ze eerst»
wachten tot de auto bijn3")
water is verdwenen.
auto's van tegenwoordig
meestal langere tijd drijve
tijd moet goed benut w°
Men kan al uit de autozijn
dat die zinkt."
De campagne 1
juni. Meester weet nog" J
nieuwe Zeeuwse w10t ,.-
'auto te water' volg®,,,
wordt overgenomen
dere provincies.
doordek