PZC
Van Kuij er
winnen is bijna
onmogelijk
Eerst even vol
GEBOER
op de pens slaan
lis
Nieuwe
krant voor
kinderen
woensdag 9 april 2003
Alsof je zweeft in het water
Michael Vermaat is gek van duiken en spaart alles wat ermee te maken heeft. foto Marijke Folkertsma
Michael Vermaat uit Zie-
rikzee is 15 jaar oud en
heeft alles op het gebied van
duiken. De blauwe vitrine in
zijn kamer puilt uit. Er staat
van alles in. Van Mickey
Mouse-poppetjes met duik
brillen tot postzegels en een
in het roze gestoken snorkel-
barbie. Het meest trots is hij
op een bronskleurig beeld
van een duiker. Zijn nieuw
ste aanwinst is een 'action
man-duikpop' die hij voor
zijn rapport kreeg van zijn
ouders. Het liefst zou hij zijn
collectie nog uitbreiden met
een groot duikersbeeld van
Kuifje. „Ik moet zo snel mo
gelijk een grotere vitrine op
de kop zien te tikken, want
het loopt een beetje uit de
hand."
Michael vertelt vol enthousi
asme over zijn hobby. De
liefde voor de duiksport heeft
hij van zijn vader. De dive
master, zoals pa Vermaat zich
zelf noemt, kwam enkele jaren
geleden terug van een vakantie
in Curacao. Hij vertelde zoon
lief over zijn duikervaringen en
liet een videoband zien. Michael
was meteen verkocht. De verza
melwoede begon en vader en
zoon struinen sinds die tijd ge
regeld speelgoedbeurzen af op
zoek naar 'duikspul'.
Op een van deze zoektochten
kwam Michael in contact met
een andere duikfanaat met wie
hij nu e-mailt. Deze man vertel
de dat hij de enige hobbyist in
Nederland is die op grote schaal
duikspullen verzamelt. „Hij
vindt het grappig dat ik dezelf
de interesse heb en stuurt me
geregeld iets toe of geeft me
tips."
Sinds september 2002 heeft Mi
chael zelf de zwemvliezen aan
getrokken en is hij op duikles
gegaan bij de Schouwse Onder
watersport Vereniging Scaldis.
Natuurlijk had hij al veel eerder
op duikles willen gaan. „Maar",
vertelt Michael, „omdat er nog
al wat risico's verbonden zijn
aan de duiksport, is er een leef
tijdsgrens van 15 jaar."
Voor zijn eerste duikles had Mi
chael zich al goed ingelezen.
„De theorie wist ik al. En de
praktijk? Dat is echt kicken!
Hij verheugt zich nu al op de
maand mei. Dan gaan alle duik-
cursisten 'naar buiten'. „Ik ben
heel benieuwd hoe het Zeeuwse
onderwaterlandschap eruit
ziet. Ik heb gehoord dat het bij
zonder mooi is, als je maar geen
troebel water hebt." Trots toont
hij zijn duikuitrusting, inclusief
de zware zuurstofflessen. „In
het water zijn die gewichtloos,
dus je merkt niets van die zware
lading op je rug."
Zijn vader staat op afstand toe
te kijken. „Weet je wat de kunst
is? Om je gewicht zo goed moge
lijk te verdelen, zodat het lijkt
alsof je zweeft. Het is net zoiets
als vliegen, maar dan onder wa
ter."
In juni hoopt de jonge duikfa
naat zijn eerste brevet te halen.
Met dit brevet kun je volgens
Michael heel leuke duiken ma
ken. „Ik mag zelfs onder bege
leiding in het buitenland dui
ken Dat zijn vader en zoon
deze zomer dan ook zeker van
plan. „Als ik geslaagd ben voor
mijn schoolexamen, ga ik samen
met mijn pa naar Spanje. Daar
kreeg ik tijdens een eerdere va
kantie al de bijnaam 'water
rat'."
En gaat zijn moeder ook mee?
„Die moet er niks van hebben.
Ze vindt het veel te gevaarlijk."
Zachtjes zegt hij: „Het liefst ga
ik nog een keer naar Egypte.
Daar heb je echt de mooiste ko
raalriffen. En als ik haaien te
genkom? Nou, dan blijf ik ge
woon heel stil zitten totdat ze
weer wegzwemmen." Maar
eerst wil hij nog verder gaan met
zijn duikopleiding. „Ik wil alle
brevetten halen en dan word ik
beroepsduiker. Maar met een
baan in een groot dierentuin
aquarium neem ik ook genoe
gen."
Margritta van den Berge
illustratie Alice Hoogstad, uit Ik ben Polleke hoor!
Een vechtmachine? Zittend
op de bank, de benen losjes
onder zich gevouwen en met een
lichte make-up oogt Shemara
Salawane (13) als een doorsnee
tiener. Lachende ogen kijken je
onderzoekend aan. Agressief?
Integendeel. Een stevige knok
partij? Zeker, die gaat ze niet uit
de weg. Maar dan wel op de mat
in de sportschool van Peter
Smid. Dan gaat het jiu-jitsupak
aan en staat er een andere She
mara voor je. Dan gaat ze er vol
in. Fanatiek zelfs. „Ik moet en
zal winnen", lacht ze.
Verwurgingen, beenklemmen,
worpen in soorten en maten,
Shemara heeft een ruime sorte
ring in voorraad. Tactiek?
„Eerst 'kijken' naar de buik
spieren van je tegenstander",
legt ze uit. Kijken? „Nou ja, met
je handen dan. Even vol op de
pens slaan en kijken hoe de
reactie is. De buik is altijd
kwetsbaar, weet je. Een partij
bestaat uit drie fasen: je begint
met slaan, stoten en schoppen.
In de tweede fase gebruik je
de werptechnieken en in de der
de fase pas je bijvoorbeeld de
houdgreep toe. Een gevecht
duurt twee minuten. Dan gooit
de scheidsrechter een zakje
op de mat om een korte pauze
te houden. Wat er in dat zakje
zit? Geen idee. Zand of rijst? Zal
ik toch eens navragen. Als de
partij nog niet is beslist volgt
een verlenging van twee minu
ten."
Dat Shemara inmiddels een te
genstander is om rekening mee
te houden bleek vorige maand
tijdens de Zuid-Nederlandse
kampioenschappen in Gilze. In
de klasse tot vijftig kilo veegde
Shemara met alle concurrenten
de vloer aan. Stuk voor stuk kre
gen ze full ippon aan de broek.
De 'strijd' met de weegschaal
staat bij haar op een laag pitje.
„Ik let wel op m'n gewicht, maar
een patat j e-met laat ik heus niet
staan."
Is De gevleugelde kat van Isa
bel Hoving het mooiste boek
van vorig jaar? Of is Wolfsroedel
van Floortje Zwigtman dat? Ik
ben Polleke hoor! van Guus
Kuijer dan? Nog een ander boek
misschien?
De Gouden Zoen 2003 voor het
mooiste jeugdboek voor jonge
ren van 12 tot 16 j aar werd vori
ge week in Rotterdam uitgereikt
aan Isabel Hoving voor haar
boek De gevleugelde kat. De
jury vond haar opmerkelijke de
buut een meesterwerk en zei er
onder meer over dat ook geves
tigde auteurs met een groot aan
tal boeken op hun naam er trots
op mochten zijn als zij dit fan
tastische avonturenverhaal
hadden geschreven: '(het) heeft
de allure van een epos, dat niet
zou misstaan als hoogtepunt in
een groot oeuvre, een magnum
opus'. Zo, dat staat; en ook dat
de schrijfster-
volgens de jury
een geboren ver
teller - erin ge
slaagd is een ge
loofwaardige
fantasiewereld
op te roepen
waarin van be
gin tot eind alles
klopt en die de
lezer voortdu
rend nieuwsgierig houdt. Het
juryrapport besluit met 'Ren
boek dat een groot publidk ver
dient'. y,.
Het grote publiek had trouwens
zelf kort na verschijnen al De
gevleugelde kat ontdekt, want
de eerste druk van 4000 exem
plaren was in geen tijd de deur
uit. Niet niks voor een debuut
van 510 pagina's. Het werd me
teen herdrukt en beleefde in
hetzelfde jaar nog een derde
druk. Ongewoon was ook dat
uitgevers in Amerika, Duits
land en Engeland veel geld be
taalden om het te mogen verta
len.
Je zou haast denken dat de Gou
den Zoenjury (vijf volwassenen)
een makkie had - mooi niet dus.
Tot op het allerlaatste moment
was het een nek-aan-nekrace
tussen Isabel Hovings boek en
Wolfsroedel van Floortje Zwigt
man, dat pas na een lange dis
cussie bekroond werd met de
Zilveren Zoen, wel een met een
gouden randje.
Floortje Zwigtman had enkele
weken eerder in Gent voor
Wolfsroedel al de Gouden Uil
2003 in ontvangst mogen ne
men. De vijf juryleden van de
Vlaamse prijs voor het beste Ne
derlandstalige jeugdboek von
den het tweede boek van de
Middelburgse schrijfster 'veel
zijdig en veelomvattend
Émet een rijkdom
aan verwijzin-
gen naar li
teratuur
NNI
en geschiedenis'. Iets dergelijks
schreef ook de jury van de Wou
tertje Pieterse Prijs 2003. De
vier juryleden beoordeelden 127
kinder- en jeugdboeken op taal,
inhoud, illustraties en vormge
ving en noemden Floortje
Zwigtman een geëngageerd
schrijfster en haar boek het
spannendste van wat ze in het
voorbije jaar gelezen hadden.
Waarom Wolfsroedel dan niet in
Amsterdam won? Het antwoord
is simpel: Ik ben polleke hoor!
van Guus Kuijer deed ook mee.
Het Kinderboekenweekge
schenk van 2 0 01 werd vorig j aar
opnieuw uitgebracht, maar nu
als een 'echt' boek. En winnen
van een schrijver met drie Gou
den en vijf Zilveren Griffels op
zijn naam die bovendien de
Staatsprijs voor Kinder- en
Jeugdliteratuur won, twee keer
de Deutsche Jugendliteratur-
preis kreeg en een Jonge Gouden
Uil is bijna on
mogelijk. Het
juiyrapport loog
er niet om: 'Vele
jongens- en
meisjesfiguren
die hun stem in
een boek lieten
horen, zullen
ons bijblijven.
Maar wie er met
kop en schou
ders bovenuit stak, was een
mensenkind op de moeilijke
grens tussen werkelijkheid en
idealisme. Het is een meisje
dat we al jarenlang kennen. Ze
is kritisch, maar niet eenzaam -
even lief als onafhankelijk.
Dankzij de eenvoud en helder
heid van de taal van de schrij
ver, dankzij zijn volledige over
gave aan de overwegingen van
zijn personage, dankzij zijn
voortreffelijke balans tussen
actuele problemen en die van
haarzelf, hebben wij deze win
nares unaniem in het hart geslo
ten.'
Zijn de kaarten nu geschud, alle
prijzen verdeeld? Nee, half juni
pas is het literaire jaar 2002 de
finitief voorbijEerst wordt op 2
juni bekend gemaakt welk boek
de Gouden Griffel 2003 krijgt en
welk het Gouden Penseel. En
kele weken later volgt dan nog
in Zaanstad de uitreiking van de
Prijs van de Nederlandse Kin
derjury aan de twee auteurs die
volgens de tienduizenden leden
van die jury de mooiste boeken
van 2002 schreven. En mis
schien zijn dat wel écht de mooi
ste boeken. Wil je meedoen? Het
kan tot en met 31 mei. Je moet
wel ouder zijn dan 6 maar jon
ger dan 13 jaar.
Jan Smeekens
Isabel Hoving: De gevleugelde
kat. Querido; 17,95.
Floortje Zwigtman: Wolfsroe
del. De Fontein; 24,95.
Guus Kuijer: Ik ben Polleke
hoor! Querido; 11,50.
De volledige juryrapporten van
de Gouden Zoen en de Woutertje
Pieterse Prijs staan op respec
tievelijk www.cpnb.nl en
www.woutertjepieterseprijs.nl.
Informatie over de Nederlandse
Kinderjury vind je in de boek
handel, bibliotheek, op school
en op www.kinderjury.nl.
~.y-y
Vanaf zaterdag 19 april ligt-
ie in de winkel: Kidsweek,
een nieuwe krant voor kinderen.
Kidsweek brengt wekelijks
voor kinderen tussen de elf en
veertien jaar nieuws en achter
gronden. Uitgever is Ronald
Pelle: „Je hebt natuurlijk het
Jeugdjournaal, maar zoiets is er
niet in gedrukte vorm voor kin
deren." Kinderen kunnen een
abonnement nemen 56,-per
jaar) of een los exemplaar kopen
1,35).
Eerder waren initiatieven voor
serieuze kinderkranten nooit
erg succesvol. Momenteel ver
schijnt wel twaalf keer per jaar
de Nationale Kinderkrant die
op scholen wordt verspreid. Het
grote verschil met de nieuwe
Kidsweek is volgens de uitgever
dat zijn krant kinderen wil aan
zetten tot nadenken, de Kinder
krant zou zich meer richten op
amusement.
Winnen, daar gaat ze voor. Het
betekent niet, dat Shemara
nooit eens tikken krijgt. „Tuur-
lijk, je tegenstander probeert je
ook te raken. Voor de veiligheid
draag je hand- en beenbescher
mers. Maar toch. Een Belgisch
meisje raakte tijdens een ge
vecht m'n mondbeugel, zodat-ie
vastsloeg aan m'n wang. Best
pijnlijk, maar ook dat gaat weer
over."
Naast j iu-j itsu beoefent Shema
ra ook het tangsoo doo, een
vechtsport, waarbij je je tegen
stander probeert door een bles
sure uit te schakelen. „Puur
training, gevechten doe ik niet."
Met streetdance houdt ze haar
spieren soepel en lenig. „Ook
leuk, lekker bewegen op mu
ziek. Zonder bewegen kan ik
niet. Het is voor mij een versla
ving. Ik heb zoveel energie. Die
moet er gewoon uit. Zelfs m'n pa
moet er dan aan geloven. Een
goeie sparringpartner, want hij
staat ook z'n mannetje met jiu
jitsu en tangsoo doo. Als de
sportschool dicht is? Nou, dan
ga ik een paar uurtjes skaten.
Als ik m'n energie maar kwijt
kan, snap je?"
Hans Segboer
Shemara Salawane (r) in jiu-jitsu-gevecht met haar trainer Remi
Lobbezoo. foto Ruben Oreel
illustratie Sytse van der Zee, uit De gevleugelde kat
