Onderweg naar de haven
Van bang meisje tot kunstenares met lef
PZC
14
Geen straf
voor rol in
knokpartij
Scharendijke
kunst cultuur
Logistiek
lezers schrijven
Laatste Open Haard-concert
VOOR HET HELE GEZIN
AEL
Irak
Irak II
Relletjes
Touringcars
woensdag 26 maart 2003
door Aector Dooms
MIDDELBURG - De Middel
burgse politierechter R. Lameij-
er concludeerde gisteren dat een
31 -jarige inwoner van Scharen
dijke een geringe rol heeft gehad
in een vechtpartij.
Voor de strafmaat was van be
lang dat de man zich in een be
narde positie had bevonden
toen hij naar een paal greep om
het slaan en schoppen van zijn
aanvallers af te weren. De ver
dachte werd door de politie
rechter ontslagen van alle
rechtsvervolging
Het incident vond 2 augustus
vorig jaar in Scharendijke
plaats. Een 37-jarige man en een
21-jarige vrouw uit Eindhoven
kwamen die avond stomdron
ken van een camping af. Het duo
stond plotsklaps in de tuin van
de woning van de Scharendijke-
naar.
Toen die de ongenode gasten
verzocht om van zijn erf te
gaan ontstond er een handge
meen. De schermutselingen es
caleerden in een ordinaire
vechtpartij.
Omdat verdachte het Spaans
benauwd kreeg zag hij de paal
als laatste redmiddel. De Eind-
hovenaar werd met de paal
bewerkt; hij hield aan de con
frontatie vijf gebroken ribben
over. ..Mijn cliënt dacht dat hij
dood zou gaan. Hij werd derma
te bedreigd dat hij geen kant
meer op kon", zei C. Koole, de
advocaat van de Scharendijke-
naar.
Kruissleutel
Twee kennissen waren het
Brabantse paar te hulp ge
schoten. De verdachte werd aan
het hoofd geraakt toen de 37-ja
rige Eindhovenaar toesloeg
met een kruissleutel die hij van
een van zijn vrienden had ge
kregen.
De Eindhovenaar moet zich la
ter voor de politierechter nog
verantwoorden voor zijn aan
deel in de vechtpartij.
De 21-jarige vrouw werd giste
ren bij verstek vrijgesproken bij
gebrek aan bewijs.
door Henk Postma
Boten, treinen en vrachtwagens. Mi
chael de Bruine uit 's Gravenpolder
werd er al door gegrepen toen hij de
wieg uit rolde. Hij is nu negentien, zit
nog op school, maar heeft al zo'n twin
tig baantjes achter de rug. Zowat alle
maal bij haven- en transportbedrijven.
Schepen lossen. Pakketjes bezorgen.
Papieren invullen. Van dat soort klus
sen. Als het een beetje meezit, helpt hij
straks de Westerschelde containerter-
minal uit de nood. Want daar wil hij
carrière maken. Als manager van de lo
gistiek.
Havens schreeuwen om mensen, meld
de deze krant de afgelopen week.
Scheepsladingen binnenhalen is het
probleem niet Het gaat vooral om het
regelwerk: loodsen, douaniers, mare
chaussees, bootwerkers, kraanmachi
nisten, magazijnbeheerders, heftruck
chauffeurs, administrateurs, carga
doors, expediteurs er komen vele
handen aan te pas, alvorens de banaan
in de winkel ligt
Nu al is het in de Zeeuwse havens een
hele klus om voldoende werkers te mo
biliseren voor de afhandeling van de
bonte mengeling aan scheepsladingen
die bij Vlissingen en Terneuzen worden
binnengevaren. Straks, als de Wester
schelde Container Terminal is aange
legd, en de Braakmanhavens tot verde
re ontwikkeling zijn gekomen, dreigt
een dramatisch tekort aan logistiek
personeel.
Op het Maritiem Instituut De Ruyter,
de Vlissingse zeevaartschool, proberen
ze er iets aan te doen. Daar worden
scholieren die het v(m)bo- of mavo-di
ploma op zak hebben klaargestoomd
om functies in de havens te vervullen,
zowel op hoger als middelbaar beroeps
niveau. Michael de Bruine uit 's Gra
venpolder is er zo een. Hij volgt de mid
delbare ROC-opleiding 'manager
haven, vervoer en logistiek'.
Planner
Zo iemand, meldt de brochure waarmee
de school leerlingen lokt, ,,is een echte
planner; iemand die regelt en organi
seert, de nodige contacten legt, de ad
ministratie bijhoudt, het beleid uitstip
pelt en leiding geeft aan medewerkers,
zowel in de administratieve als opera
tionele sfeer; hij werkt soms op kan
toor, maar je vindt hem minstens zo
vaak buiten, waar het werk wordt uit
gevoerd."
Daar moet je vier jaar voor leren. Mi-
De Zeeuwse havens schreeuwen om personeel; het Maritiem Instituut De Ruyter stoomt er steeds meer managers voor klaar,
zoals dit trio. Karin Hundersmarck uit Kwadendamme, Nicolaj Ranaj uit Vlissingen en Michael de Bruine uit 's Gravenpolder
oriënteren zich alvast op de 'werkvloer'. foto Lex de Meester
chael zit in het tweede jaar. Hij had al
verder kunnen zijn, maar vorig school
jaar bleef hij zitten. Niet dat hij niet van
wanten weet. Integendeel. Michael had
het gewoon te druk. „Laatst heb ik m'n
cv nog maar weer eens bijgewerkt.
Bleek dat ik nu al wel bij zo'n twintig
verschillende bedrijven heb gewerkt."
Op z'n twaalfde kluste Michael al in de
havens. Hij kent het wereldje, soms nog
beter dan z'n docenten. „Een kwestie
van veel kijken en veel vragen. Bijhou
den met welke nieuwe projecten bedrij
ven bezig zijn. Tegenwoordig kan dat
ook via internet."
Na de zomer begint Michael aan z'n
eerste officiële stage, liefst in Antwer
pen bij het bedrijf dat straks ook de
Westerschelde Container Terminal ex
ploiteert. Want daar wil hij uiteindelijk
als manager aan de bak. Zijn klasgeno
te Karin Hundersmarck (18) uit Kwa
dendamme ziet ook een mooie toekomst
weggelegd in die nieuwe Zeeuwse ha
ven. „Ik werk het liefst in de planning,
of bij de douane. Met deze opleiding
kan je veel kanten op. Als ik straks sta
ges doe wordt vanzelf wel duidelijk wat
ik het leukst vindt." Mocht ze op school
het eindniveau niet halen, dan hoeft ze
niet zonder diploma de deur uit. Al na
anderhalf jaar leren kan je technisch-
administratief medewerker zijn, en na
drie jaar kan je aan de slag als assistent
van een cargadoor of expediteur. Overi
gens, je hoeft niet per se de haven inNi
colaj Ranaj, afkomstig uit de Oekraïne,
maar al ruim vijf jaar in Vlissingen wo
nend, aast op het leger. Want ook daar
zijn ze gelukkig met mensen die logis
tiek van wanten weten. „Kijk maar
naar Irak, zonder goede logistiek is die
oorlog niet te winnen."
Overigens maken de drie tweedejaars
hun opleiding niet in Vlissingen af.
Voor de laatste twee jaar zijn ze aange
wezen op het Scheepvaart en Transport
College in Rotterdam. De nieuwere
lichtingen kunnen gewoon in Vlissin
gen blijven, want vanaf dit schooljaar
biedt het Maritiem Instituut de hele op
leiding daar aan. Niet alleen in Rotter
dam en Antwerpen, ook in Vlissingen
schreeuwt de havensector nu om perso
neel. En om bijscholingscursussen.
Zelfs een beetje losser of lader moet te
genwoordig op z'n minst met een veilig
heidscertificaat kunnen zwaaien.
Aan het ROC Zeeland zal het niet lig
gen. Sinds het begin, in 1995, trok de
Vlissingse opleiding havenmanage-
ment elk jaar zo'n 20 tot 25 scholieren.
Toen de opleiding afgelopen jaar volle
dig op eigen benen ging staan, meldden
zich 35 gegadigden. Voor komend
schooljaar wordt op 40 nieuwe leerlin
gen gemikt. Daartoe houdt het Mari
tiem Instituut komende zaterdag een
open dag. Beneden de Westerschelde,
op het ROC in Terneuzen, bestaan in
middels plannen met een soortgelijke
opleiding te beginnen.
door Ernstjan Rozendaal
DOMBURG - Het heeft jaren
geduurd voor ze haar angst had
overwonnen. Kunst is altijd de
grote passie geweest van Mach-
teld van der Wijst (28) uit West-
kapelle. Ze schreef gedichten,
wilde tekenen en schilderen,
maar tot haar vijfentwintigste
durfde ze niet. „Ik was gewoon
een bang meisje. Ik had het lef
niet." Maar toen ze eenmaal
haar eerste schilderij had ge
maakt. schudde ze alle schroom
van zich af.
Galerie Pop in Domburg toont
werk van Van der Wijst. Het zijn
voornamelijk abstracte olie
verfschilderijen op papier en
paneel Een opleiding heeft Van
der Wijst niet gevolgd. Ze wilde
wel naar de kunstacademie,
maar ze volgde de raad op van
kunstenaars die haar zeiden dat
ze beter een echt vak kon leren.
„Daar keek ik tegen op en uitge
rekend zij zeiden dat schilderen
niets voor mij was."
Ze ging rechten studeren, zodat
ze wellicht advocaat kon wor
den, net als haar vader. Met
twee kinderen thuis waren haar
dagen meer dan gevuld. Lange
tijd leek het erop dat de kunst
niet meer dan een ideaal zou
blijven.
Intensief
„Ik was een studerende huis
vrouw, maar op een gegeven
moment stelde ik me voor dat ik
tachtig was en zou terugkijken
op mijn leven. Stel dat ik dan
had moeten concluderen dat ik
mijn grootste passie nooit had
gevolgd. Ik dacht: 'Er zit iets in
me, dat moet eruit.' Ik heb me
aangemeld voor een schilder
cursus. 'Ik kom alleen maar
tekenen', zei ik. Schilderen
durfde ik niet, dat vond ik iets
voor echte kunstenaars. Maar
tijdens de tweede les maakte ik
toch een schilderij Dat was he
lemaal niet goed, maar ik dacht:
Machteld van der Wijst: "Dat een schilderij je heel erg kan raken, dat
kunst."
het zulke heftige emoties bij je kan oproepen; dat vind ik mooi aan
foto Mechteld Jansen
'Wow!' Ik ben nooit meer naar
die cursus geweest. Vanaf die
dag schilder ik thuis heel inten
sief."
Ze laat een map zien met foto's
van haar eerste tekeningen en
schilderijen. Van moderne vari
anten op de Walcherse boeren
van Toorop en Mondriaans
vuurtoren van Westkapelle is ze
via expressieve portretten die in
de verte herinneren aan schilde
rijen van Karei Appel en Edvard
Munch aanbeland bij abstracte
schilderijen. Monochromen,
maar ook constructies met
rechthoeken en vierkanten
waarin kleuren zich vermengen
of juist op elkaar botsen. Vanaf
het eerste werk blijkt Van der
Wijst een trefzekere schilder die
met weinig middelen krachtige
beelden maakt.
Ze noemt Nicolas de Staël en
Mare Rothko als schilders die
invloed op haar hebben uitgeoe
fend. „Maar Max Beckmann
vind ik ook prachtig, terwijl zijn
werk helemaal niet lijkt op wat
ik doe. Maar de emoties in zijn
schilderijen zijn zo heftig. Dat is
wat ik mooi vind aan kunst. Dat
een schilderij je heel erg kan ra
ken, dat het zulke heftige emo
ties bij je kan oproepen."
Invidueel
Ze beschouwt zich als een kun
stenares in ontwikkeling. „Ik
zie in mijn werk een consequen
te lijn in de richting van ab
stractie. Ik hoopte altijd dat ik
daar zou uitkomen, maar ik wil
de er niet mee beginnen. Ik
dacht: 'Ik zie wel wanneer het
komt.' Ik wilde het zelf uitzoe
ken, mijn eigen manier vinden.
Natuurlijk laat ik me wel inspi
reren door het werk van andere
schilders, maar ik heb het ge
voel dat ik datgene wat ik nu
maak zelf heb opgebouwd.
Daarom schaam ik me niet meer
voor mijn eigen werk. Ik geloof
niet dat ik iets nieuws toevoeg
aan de kunst van dit moment,
maar het is nu eenmaal mijn
ontwikkeling. Ik kan niet snel
ler dan ik nu ga en van mij mag
ook niet worden verwacht dat ik
verderga waar de oudere garde
kunstenaars is geëindigd. Als ik
hoor dat de kunst in een crisis
verkeert of dat het monochrome
schilderij niet meer kan, dan
denk ik: 'Wat bedoelen mensen
daarmee?' Kunst is zo'n indivi
duele uiting, ik geloof niet dat
dat ooit stopt Daarom stimule
ren zulke stellingen me wel. Als
ik zoiets hoor, wil ik bewijzen
dat het niet klopt."
Expositie: schilderijen van Mach
teld van der Wijst, tot en met 13 april
in galerie Pop in Domburg, open
woe t/m zo 9.00-18.00 uur.
Advertentie
mm
TERNEUZEN - De 19-jarige
Belgische pianist Billy Pletinek
verzorgt zondag 30 maart in
Porgy en Bess in Terneuzen het
laatste Open Haardconcert van
dit seizoen.
Pletinek doet dit schooljaar
eindexamen aan de Muziek
Academie in Lokeren. In 2001
nam hij deel aan de wedstrijd
Tenulo en werd laureaat; daar-
na volgden laureaten van de
wedstrijd Axion Classics 2001
en bij het Quatrième National
de piano in Luik. Het repertoire
van de 19e en 20e eeuw van
Rachmaninoff, Liszt en Chopin
ligt hem het nauwst aan het
hart. Zondag staan onder meer
werken van hen op het pro
gramma. Het concert begint om
15.00 uur.
c ven;..
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZCvt.
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reae
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent nietd^
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen words
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden,
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten Ovtrj.
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Terwijl intellectuelen als Hans
van Mierlo zich onlangs bij de
rondgang van Abou Jahjah door
Nederland haastten om de lof
zang te steken over deze volgens
hem 'genadig debater', bleek af
gelopen zaterdag maar weer
eens hoe blij we werkelijk moe
ten zijn met deze AEL Want op
het moment dat de eerste bur
gers van Irak door de Amerika
nen werden bevrijd - wat met
veel gejuich gepaard ging -
stonden de AEL-aanhangers
vlaggen te verbranden (PZC 24
maart). En zoals het een échte
pacifist betaamt spoorden deze
'onverlaten' anderen aan hun
bijval te geven bij de rituele ver
branding van o.a. Israëlische
vlaggen. Helaas was Hans bij
activiteiten van de aanhangers
van die 'genadig debater' afwe
zig, wat buitengewoon jammer
genoemd mag worden. Want zeg
nu zelf, het hadden toch feno
menale plaatjes op kunnen leve
ren als van Mierlo met hen had
meegedaan. Wat dan wel me
teen de vraag oproept of Thom
de Graaf vervolgens opnieuw,
net als op 9 februari 2002 bij
Fortuyn, het dagboek van Anne
Frank in de hand had genomen
om Anne's zin te citeren: 'Hier
vlakbij, op loopafstand, staat
het Achterhuis. Waar Anne
Frank zestig jaar geleden, on
dergedoken in erbarmelijke
omstandigheden, in haar dag
boek schreef: „Ik hoop maar één
ding: dat deze haat van voorbij
gaande aard zal zijn." Het wa
ren tenslotte deze lieden die de
joden 'aan het gas' wensten.
Hoewel ik er zeker van ben dat
De Graaf géén tweede aan
klacht van Spong en Hammer-
stein zal riskeren, zijn zulke ge
dachtegangen altijd leuk om
over na te denken.
Ruud Bogaert
Maartenbroersweg 48
Hansweert
De kranten staan bol van de
oorlog tegen Irak, een oorlog die
een flagrante schending is van
het internationaal recht. De
commentaren geven daarenbo
ven vooral de VS-oorlogspropa-
ganda weer. Volgens het UNO-
handvest moet de UNO de ver
dediging organiseren van een
land dat aangevallen wordt zo
als dat vandaag het geval is met
Irak. De VS overtreden art. 2
van het UNO-handvest. De
UNO moet overeenkomstig
haar uitgangspunten alle maat
regelen inzetten tegen de VS.
Het is niet genoeg de agressie
vast te stellen en dan zeggen dat
je er niks aan kan doen. De
weerstand die Irak biedt tegen
de VS is van wezenlijk belang
ter voorkoming van een oorlog
die, zoals Bush zelf heeft ge
zegd, generaties zal duren en die
zich zal uitbreiden tot heel het
Midden-Oosten, Azië met voor
al China. Uiteindelijk zal die
brand heel de wereld gaan om
vatten! Er moeten doeltreffende
maatregelen komen die de slag
kracht van de Amerikanen op
het terrein aantasten. Men moet
het de Amerikanen onmogelijk
maken de oorlog te voeren. Alle
Amerikaanse militairen en hun
diplomaten moeten worden uit
gewezen. Nu lijdzaam toezien is
de deur openzetten voor nog
meer oorlogen die zullen uit
monden in een derde wereldoor
log! Nu niet optreden is het zaad
strooien voor de volgende oorlo
gen. Bush zijn overheersings-
drang is nog veel groter dan die
van Hitier destijds.
Luk Brusselaers
Hoefkensdijk 11
Kuitaart
NOG
DAGEN. DAN MAG U INSTAPPEN
Irak toont krijgsgevangenen en
dat schijnt hevige verontwaar
diging gewekt te hebben, zowel
in USA als Groot-Brittannië.
Dit blijkt verboden volgens de
Geneefse conventies, die uiter
aard ook voor de vijand van
toepassing zijn. Wat ziet men
echter reeds enige dagen op ver
slagen van de 'beschermde' tv-
ploegen? Juist, tientallen ge
filmde Iraakse krijgsgevange
nen. Bovendien ziet men de ru
we behandeling van burgers, die
klem geraakt zijn in de gevech
ten, dat zijn uiteraard mogelijke
terroristen. Nu kan men aan een
front niet voorzichtig genoeg
zijn, bekend uit eigen ervaring
in Vlissingen november 1944
met Schotten en Vrije Fransen.
Het is logisch dat aanvaarden
van krijgsgevangenen en ver
dachte burgeroverlopers niet
echt zachtzinnig in zijn werk
gaat. Als men dus zelf de regel
geving overtreedt moet men
geen moord en brand schreeu
wen als de vijand dat ook doet
Aan de Varkensbaai in Cuba
worden al zeer lange tijd deze
Geneefse conventies met voeten
getreden door de USA en met
het nieuwe Strafhof in jjq
Haag, ook een VN-instefc
heeft de USA niets van doen A
zij dus een beroep doen op
conventies dan moeten zij q
zelf ook aan die regelgnj.
houden. Het is laf om door*
VN-wapeninspecteurs de
genstander te laten ontwapen;
en alle militaire doelen tela^
bepalen om dan met geavaj
ceerde middelen deze doek
grotendeels te missen en bas
gers te treffen. Voor de bev:
ding van West-Europa heehè
USA een excellente rol
speeld. Nu, twee generatie
later, zijn ze het spoor bijsterg»
raakt, maar dat wordt over®
ge tijd wel teruggevonden
N. A. Biory
Ruys de Beerenbrouckstmi
VHssam
De kop van het krantenami
gaat over relletjes (PZC 24-53
Tijdens de demonstratie
daar absoluut niets van temer,
ken, dat kan ik weten, wants
waren tot 6 uur zelf in Amsta
dam. Ook het tellen van deels
mers schijnt erg belangrijk
zijn. Over het eigenlijke d
wordt met geen woord gerept
Duizenden mensen, jongenoü
hele gezinnen van alle nation
liteiten die maar één ding si
len: vrede en een veilig bestq
voor de komende generaties!
heerste een geweldige sta
ming, mooi weer, spandoek!
met leuke opschriften, ga
haast, kortom een dag die
weer een beetje vertroui
geeft. En als je thuis komta
ziet de bombardementen, i
doodsbange kinderen inpna
tieve schuilkelders, dan is dl
vertrouwen alweer snel gea)
President Bush leeft mee met
families van de gesneuva
jonge soldaten, maar zouhiji
begrijpen wat het voor
mensen betekent om je zoon
dochter te verliezen? Het
woord is nee, dat weet hij niet
A. v.d.Ba
Amelan
Middeün
In artikelen van 19 en 20 ml
schetst een touringcarbesta
der in de PZC een negatief ba
van de 'toerbusbranche', dat
graag wil corrigeren. De to
ringcarbranche is seizoensj
bonden en moet in de druks
tijden gebruik maken vani
roepchauffeurs. Voor oi
chauffeurs gelden dezelfde^
telijke eisen qua diploma's!
naleving van rij- en rusttijd!
en hier wordt wel degelijkopg
controleerd. Het bestuur va
Stichting Keurmerk Busbec:
bestaat inderdaad uit
stuurs-) leden van KNVBtl
De voornaamste werkzaamlü
van de Stichting is echter hl
toekennen van het kwaliteit
keurmerk 'KEMA Keurra
Busbedrijf' op voordracht»
een onafhankelijke Comms
zonder financieel belang ïcd
touringcarbranche. Om kl
Keurmerk te behalen moetra
kunnen bewijzen dat me.nl
een veilige manier werkt 9
(aspect)certificaat voor i
kwaliteitssysteem wordt
leend door onafhankelijke»
ditinstellingen en wordt ic«
half jaar gecontroleerd Indii
de auditinstelling of IVW.RDl
of STO vaststellen dat een B
ringcarbedrijf zich nietaari
regels houdt, wordt overgega
tot schorsing of intrekking vu
het Keurmerk. De suggestieda
de Stichting niets zou ondenü
men in verband met de vele pi
ten van het bestuur gaat dn;J
op. Tot grote trots van de to
ringcarbranche is de touringc
sinds jaren de meest veiligen»
nier van vervoer. In 2002 zijnj
het Nederlandse vervoer g«
dodelijke slachtoffers gevali
bij busongelukken. Uit ana.?
van de schaarse busongelukfl
blijkt beslist niet dat hier bi
vengemiddeld veel opr«?
krachten bij zouden zitten."
valt dus nogal mee met i
chauffeurskwaliteiten var. 1
oproepkrachten.
Nico Zethof, Matty
Stichting Keurmerk Busbed'
SpuiH
Den
Advertentie)
Openingstijden dinsdag t/m zaterdag 5 -•
donderdagavond koopavond - 's W dcagscc:
Voorstad 63-4461 KI Goe
Tel.: (0113) 215200/211466^
