Quick Boys onbetwist de beste
PZC
21
Doedee heeft vakantiegevoel in Italië
v<eGTeng£i
!S
Sfeervolle topper
in afgeladen Hoek
Wielerspektakel op
Vlissingse boulevard
Hoek moet zijn meerdere erkennen in koploper van de hoofdklasse
Vliegende Fin
terugblik
maandag 24 maart 2003
door Frits Bakker
HOEK - Ze spelen het mooiste
voetbal, hebben de meeste goals
gemaakt en de minste goals te
gen. De Katwijkers die de naam
van Quick Boys boog moeten
houden zijn na elf magere jaren
eindelijk weer eens op weg naar
een kampioenschap in de
hoofdklasse. Het kon alleen nog
misgaan als Hoek de koploper
zou verslaan, maar na zaterdag
(1-3 voor Quick Boys) is het
meesterschap onbetwist. Met
nog vijf wedstrijden te spelen is
de voorsprong op de ranglijst
acht punten.
De Zeeuwse concurrent gaf zich
in de wedstrijd van de waarheid
met tegenzin gewonnen. Voor
2500 toeschouwers, in een
prachtige entourage, kwam
Hoek op individuele klasse en in
tactisch opzicht op alle fronten
tekort. ,,Ik heb geen moment ge
dacht dat we kans hadden om te
winnen", bekende Patrick
Naudts, de manager. En Cees
Houtepen, de trainer, zei: .,Het
verschil zat hem vooral in de
aanval. Zij hebben een voorhoe
de met drie en soms zelfs vier le
vensgevaarlijke spitsen Wij
zijn volledig afhankelijk van
twee spelers om te scoren."
Rieno van Oost bleef in de top
per in gebreke, Arjan Human
kwam zelden in positie voor de
goal. De onmacht was niet al
leen de twee spitsen aan te reke
nen, want Quick Boys was ook
collectief en in mentaal opzicht
veruit de betere ploeg. De twee
ontmoetingen tussen de num
mers één en twee (4-1 in Kat
wijk, 1-3 in Hoek) hebben dat
ook in cijfers keurig uitge-
druikt.
Euforie
Het kampioenschap werd zater
dag zo goed als beslist, al is het
in theorie nog niet zeker De lei
der heeft nog vijf wedstrijden
tijd om de marge veilig te stel
len. „Het is nu zaak om scherp te
blijven", waarschuwde de Kat-
wijkse trainer Gert Aandewiel
in de euforie die de winst op
Hoek teweeg bracht. „Maar we
hebben zo veel zelfvertrouwen,
dat we dit niet meer weg zullen
geven", zei Hendrik van Beelen,
die met twee goals matchwin
naar was in Hoek.
De kloof van acht punten op de
ranglijst geeft aan hoe veel ster
ker Quick Boys al een heel jaar
is. De Katwijkers verloren tot
nu toe één wedstrijd (thuis tegen
Marken), Hoek leed zaterdag
zijn zevende nederlaag van deze
competitie. Patrick Naudts:
„Wij hebben een jonge ploeg die
nog in opbouw is, Quick Boys is
al veel verder, omdat ze veel
meer routine in het elftal heb
ben."
Dat excuus van de manager
gaat niet helemaal op. De Kat-
wijkse ploeg heeft met spelers
als Hendrik van Beelen (24),
Maarten Bak (24), Eef Schone-
veld (21), Peter Timmermans
(23), Derek van der Plas (21),
Glen van Dam (23) en Arie Guyt
(22) ook een jeugdige selectie en
alleen Remco Torken (31) en
Brian Mussche (30) zijn routi
niers met een belangrijke in
breng in het elftal.
Balans
Gert Aandewiel: „We zijn met
deze ploeg twee j a ar geleden een
nieuwe weg ingeslagen. De cul
tuur van de club is dat we zo veel
mogelijk met eigen jongens
spelen, maar omdat we al jaren
niet voor het kampioenschap
spelen, hadden we voorin drin
gend versterking nodig. Dat
hebben we gekregen door het
aantrëkken van Torken, Van
Beelen en Bak. En nu zit er een
perfecte balans in het elftal. Het
was in Hoek wel te zien hoe ie
dereen hunkert naar een nieuwe
titel."
Zo er nog een laatste restj e twij -
fel was, dan werd dat in de top
per wel weggenomen. De Kat
wijkers domineerden vanaf de
aftrap, met veel pressie, aan-
valskracht en de klasse om de
tegenstander op eigen helft te
houden. ,,We kwamen niet aan
voetballen toe en moesten te
vaak de lange bal spelen", stelde
Naudts gelaten vast. En als
Hoek er al eens uitkwam, dan
ontbrak het in de voorhoede aan
mankracht.
De thuisclub bloeide halverwe
Chaos voor het doel van Quick Boys. Doelman Remco Tuinenburg is de bal kwijt na wat duwwerk van Djamel Buyse (nummer 4).
foto Wim Kooyman
ge de tweede helft even op, toen
Björn Langeveld uit een scrim
mage voor de goal voor 1-2 zorg
de. Met Bart Poppe (ingevallen
voor Frank de Wispelaere) en
Leon van den Ouden (voor Tho
mas Ragut) kwam er zowaar
enige dreiging. Twee, drie hoek
schoppen in een kleine tien mi
nuten zaaiden verwarring bij de
Katwijkers. Djamel Buyse was
zelfs twee keer akelig dicht bij
de gelijkmaker, maar kort voor
tijd schoot Maarten Bak de zeer
verdiende 1-3 achter Jürgen
Belpaire.
De aanzet voor die zege had
Quick Boys kort voor en net na
rust gegeven. Hendrik van Bee
len, die door fysiek ongemak
zijn profcarrière bij Willem II
moest afbreken, kopte ver in de
blessuretijd van de eerste helft
raak. Vier minuten na de pauze
kopte Schoneveld een vrije trap
op goal. Belpaire bokste de bal
ongelukkig voor de voeten van
Van Beelen, die hoog en hard in
schoot.
„Twee goals uit stilstaande fa
ses, die hebben ons genekt",
treurde Cees Houtepen, die er
niettemin wel vrede mee had dat
de beste ploeg uit de hoofdklas
se over een paar weken het kam
pioenschap mag vieren.
Hoek - Quick Boys 1-3 (0-1). 44.
Hendrik van Beelen 0-1, 49. Hen
drik van Beelen 0-2, 66. Björn Lan
geveld 1-2, 90. Maarten Bak 1-3
Scheidsrechter: D. Kroon (Hardinx-
veld-Giessendam). Gele kaart:
Maarten Bak (Quick Boys), Mare
Minnaert, Djamel Buyse (Hoek)
Aantal toeschouwers: 2500,
Hoek: Jürgen Belpaire; Thomas Ra-
gut (64. Leon van den Ouden),
Gunther de Meijer, Johan Mücher,
Franky Standaert; Mare Minnaert,
Djamel Buyse, Björn Langeveld.
Frank de Wispelaere (46 Bart Pop
pe); Arjan Human, Rieno van Oost.
door Barry van der Hooft
HOEK - Het ging er allemaal
strak aan toe, maar dat bleek
achteraf eigenlijk onnodig.
Voor het duel tussen Hoek en
Quick Boys werd tot een alco
holverbod overgegaan, vuur
werk was uit den boze en de
talrijk toegestroomde toe
schouwers werden bij binnen
komst gefouilleerd. De vangst
bleef beperkt tot één busje
traangas, maar het vuurwerk
werd niet allemaal onderschept.
De tot ontploffing gebrachte
vuurwerkbom vlak voor het be-
ginsignaal was het sein voor een
sfeervolle voetbalmiddag.
Een uur voor de aftrap, die uit
eindelijk met tien minuten zou
worden uitgesteld omdat nog
niet alle toeschouwers binnen
waren, liep sportpark Denoek al
aardig vol. De topper tussen de
nummers twee en één van de
hoofdklasse A werd in een sfeer
afgewerkt waar menig voorzit
ter van een eerstedivisieclub ja
loers op zou zijn. Haarlem-
Veendam trok vrijdagavond
1250 toeschouwers, in Hoek be
droeg het aantal aanwezigen
het dubbele. Rond het veld ston
den de mensen in rijen van drie
of vier opgesteld, om toch maar
een glimp op te kunnen vangen
van de verrichtingen van de
twee topploegen.
Voetballend gezien zagen zij
misschien niet het spektakel
waar ze vooraf op hadden ge
hoopt. Maar de opstootjes in het
veld, met in de meeste gevallen
Björn Langeveld, Djamel Buyse
en Quick Boys-spits Hendrik
van Beelen in de hoofdrol, zorg
den in de eerste helft af en toe
nog voor een beetje ophef.
Warrig
Ook het warrige optreden van
grensrechter Piet Nefs was voor
veel toeschouwers een aardig
onderwerp van gesprek. De in
woner van Bergen op Zoom zag
een klap die Arie van Rijn aan
Mare Minnaert uitdeelde over
het hoofd, gaf een corner toen
het een achterbal was en na de
rust draaide hij de rollen
prompt om. Terwijl iedere toe
schouwer zag dat Thomas Ra-
gut er met het hoofd een corner
van maakte, gaf Nefs een se.
terbal. ^üj
De bijna duizend meegere^
supporters uit Katwijk vestig
den echter de meeste aandak
op zich. Met de spandoeken»
dan vooral die ene: 'Gezocht
gemeentehuis voor Quick Bo^
feesje'. Ja, een feesje, wantvóof
de t was geen ruimte meerophel
stuk doek. Of was dit gewoonde
Katwijkse schrijfwijze?
De Katwijkers werden vooral
nog gevreesd om hun a-socia^
gedrag, maar ze beperktenzkj
tot uitbundige feestjes op
veld bij de drie goals van k_
club. En na het laatste flutó
naai van scheidsrechter Akker-
mans (die qua niveau geljja
tred hield met zijn collegaNj*
leek het kampioensfeest ai .3
gebroken.
Sigaret
Trainer Gert Aandewiel
op de schouders genomen,:
spelers vierden het feestjes
en werden tot aan de kleedis
mer begeleid. Op dat mora
leek het (voorlopig) voorbijs
de pret, maar dat was eenvo
barige gedachte. In één laq
polonaise kwamen de Qïij
Boys-spelers onder luid gejak
weer het kleedlokaal uit. Remc
Torken, voormalig profvoetbal
Ier en sinds dit seizoen spitse
Quick Boys, zocht vijf minuk
later de luwte op om een sigaret
te roken.
Volgens Torken was het da
met Hoek voor Quick Boys ge
woon één van de 26 wedstrijda
Niets meer en niets minés
„Want wij hadden hier nietst
verliezen." Deaanvallerhadgs
noten van de ambiance. „Ma
bij Quick Boys is het bijna ie©
re week zo. En nu vooral, ona
we zo dicht bij de titel zijn.Ma
het is nog niet gespeeld, want!
zijn nog vij ftien punten te hak
Dus we moeten niet te vroeg;
chen."
Bart Poppe denkt er anda
over. „Quick Boys is de terrcj
kampioen", zei de Hoek-s
denvelder enigszins voorba;
„Ik vond ze nu gewoon sta
en beter voetballen. De uitw
strijd heb ik destijds niet gezi
maar toen was het geloof ii
duidelijk wie de betere pi«
was. En dat was nu weerzo*
door Ad Pertijs
Bankje Doedee heeft wat over voor haar
sport: baan opgezegd, manlief maan
denlang niet zien en 's nachts soms wakker
worden van de honger. Ze krijgt er wel wat
voor terug: wielrennen in Italië. Bij een
Spaanse ploeg. Welkom in de wonderlijke
wereld van een fanatiek Zeeuws meisje.
Ze kan nog zo ontwapenend blij zijn. „Een
lekker fietsje joh", zegt ze wijzend op haar
groene Bianchi. De 26-jarige Baukje
Doedee uit Driewegen staat aan de start
van de Primavera Rosa, de Milaan-Sanre-
mo van het vrouwen wielrennen. Daar
staat ze dan toch maar mooi. Als lid van
Catalunya-Kookai,een in Italië gevestigde
Spaanse ploeg, die is gebouwd rond Susan-
ne Ljungskog.
Dankzij de Zweedse wereldkampioene
staat Doedee zaterdag aan de start. Een
week ervoor raakte ze in de GP Rosignano
onder de indruk van haar nieuwe ploegge
note. Ze vroeg Doedee op een winderig
parkoers bij haar te blijven. De Zeeuwse
deed haar werk perfect, was de enige
van de ploeg aan wie Ljungskog steun had
en op het einde won de wereldkampioene
nog ook. Doedee glimt van trots: „Toen ik
bij de ploeg kwam, dachten ze dat ik niet
kon fietsen. Zo van: begin maar, maar je
hoeft niet te rekenen op de grote wedstrij
den. Binnen een maand sta ik hier al.
Susanne zei vorige week: dit is onze Vlie
gende Hollander, de verrassing van de
ploeg."
Ze zorgt goed voor zichzelf in Italië, vindt
ze. „Ik was zelf en ik kook vers. Ik heb er
ook de tijd voor." Met de complete ploeg
woont ze in een huis in Camaiore, nabij de
oostkust van Italië. Doedee, getrouwd met
Fonny Kint „Iedereen heeft een vriendje
of een man. We hebben allemaal voor vier
maanden afstand van hen moeten nemen.
We wonen met drie meiden op een kamer.
Op een dag zaten we er allemaal een beetje
doorheen. Moe van de training, lang van
huis. Tegen het janken aanEr hoefde maar
'dit' te gebeuren of ik was teruggegaan
naar Nederland. Maar dan drink je met z'n
allen een kopje warme thee en gaat het
weer."
Catalunya-Kookai is een verzameling van
Spaanse, Italiaanse, Zwitserse, Zweedse,
Australische en Nederlandse rensters.
„Het is soms moeilijk datje met niemand je
eigen taal kunt spreken. Alleen daarin kun
je vaak vertellen wat je precies voelt." Voor
het overige heeft ze geen klagen. „Ik heb
me nog geen seconde verveeld hier. Omdat
ik hier ook de tijd heb om de dingen te doen
die je moet doen. Elke dag 45 minuten
stretchen bijvoorbeeld. Vers koken. Je fiets
in orde maken. Vijf a zes uur trainen. Thuis
in Nederland had ik veel meer stress, om
dat er van alles geregeld moest worden om
te kunnen werken én sporten. Nu hoef ik
me nergens druk om te maken. Aan Itali
aanse les ben ik nog niet eens toegekomen,
zo lekker ben ik met mijn sport bezig. Man,
ik slaap als een os."
Baukje in Italië, wie had dat ooit gedacht?
„Voor mij is het één grote vakantie. Alleen
maar bezig zijn met wielrennen in een zo
mooi land." De Zeeuwse vakantiegangster
is in een maand tijd bijna vier kilo afgeval
len. „Ze letten goed op je. Je moet ook gek
ke dingen doen aan tafel. Je patroon van
eten en trainen is hier anders. Pasta's voor
de training en daarna alleen vlees en
groenten. Geen energie dus. Het gebeurt
wel eens dat ik 's nachts honger heb."
Na de finish in Sanremo, die ze als 49e pas
seert, is ze ontevreden.,Ik leverde Susanne
af aan de voet van de Poggio en liet me even
afzakken. Dat had ik niet moeten doen. Nu
zat ik achter de breuk. Susanne helpen is
mijn eerste opdracht, maar ik moet ook
niet vergeten om zelf goede uitslagen te rij
den."
Als ze de Vuelta mag rijden met Ljungskog,
zien ze haar eind juni pas weer terug in
Driewegen. „Waarom ik dit doe? Ik hoop
dat ik hier kan ontdekken waar mijn gren
zen liggen. Wat ik kan, maar ook wat ik niet
kan."
Het skispringen kende een fraai slotakkoord met een we
reldrecord skivliegen en een historische hattrick. De Fin
Matti Hautamaki (foto) bracht gisteren bij de laatste wereldbe
kerwedstrijd in het Sloveense Planica het wereldrecord ski-
vliegen op 231 meter. De Pool Adam Malysz veroverde zaterdag
als eerste skispringer voor de derde keer op rij de algemene we
reldbeker.
Hautamaki had een superweekeinde in Planica. Hij won zowel
zaterdag als zondag de wereldbekerwedstrijd vanaf de 185-
meterschans. De 21-jarige Fin landde gisteren tijdens de eerste
sprong na 231 meter in de sneeuw, de langste skivlucht ooit. Het
was 2,5 meter verder dan zaterdag bij de kwalificaties. Daar
bracht hij het wereldrecord op 228,5 meter.
Met 231 meter verbeterde Hautamaki het wereldrecord voor de
derde keer binnen vier dagen. Donderdag vloog hij met 226 me
ter het oude record van de Oostenrijker Goldberger uit de boe
ken. Die kwam op 18 maart 2000 neer na 225 meter vanaf de
schans in Planica. foto Srdjan Suki/EPA
Een vertrouwd beeld eind jaren zeventig: profwielrenners banen zich een weg over
de volgepakte boulevard van Vlissingen. foto archief PZC
door Eugène de Kok
Al jarenlang had hij zich lopen erge
ren. Arnold Parre van het wieier-
comité Souburg vond het een schande
dat er op wielergebied niets te doen was
in Vlissingen. Parre en zijn collega's be
sloten er zelf iets aan te doen. De Om
loop van de Boulevard was het resultaat
van hun inspanningen.
Tienduizenden Zeeuwen bezochten op
7 mei 1977 de eerste editie van de prof-
koers aan het strand. De deelnemers
waren dan ook niet de minsten. De
Zeeuwen Jan Raas en Kees Bal mochten
op eigen bodem niet ontbreken. Daar
naast verschenen ook Hennie Kuiper en
Patrick Sercu, de meesterknecht van
Eddy Merckx, aan de start bij Hotel Bri
tannia op Boulevard Evertsen.
Arnold Parre zei vooraf dat de koers een
groot feest moest worden. Hij wilde er
een driedimensionaal evenement van
maken. Er moesten tegelijkertijd zowel
dingen op de weg, in het water als in de
lucht gebeuren. Op de dag zelf waren
het vooral de renners die voor het spek
takel zorgden. En dan met name de
Zeeuwse coureurs.
Jan Raas demarreerde zes kilometer
voorde finish uit de kopgroep weg, Kees
Bal controleerde de renners daarachter.
De twee Zeeuwen werden eerste en
tweede. Een prachtig slot van een schit
terende dag. Jan Raas was na afloop
zeer te spreken over de koers door de
straten van Vlissingen. „Het is fantas
tisch dat er hier zoveel mensen waren
vandaag. Ik denk dat dit een enormesti-
mulans is voor de Zeeuwse wieler
sport."
Met de complimenten van de wielerve-
dette in gedachten besloten de organi
satoren dat het criterium verder moest
groeien. Een tweede Acht van Chaam
was het doel. De tweede editie was nog
zeer succesvol, daarna kwamen de pro
blemen. Al in 1980 moesten de organi
satoren entree gaan vragen om de stij
gende salariseisen van de renners te
kunnen blijven betalen. In datzelfde
jaar stapten ook enkele leden op uit het
comité. Bovendien waren er door de
kwakkelende economie steeds minder
geldschieters
Een opengebroken boulevard in 1981
was uiteindelijk de nekslag voor de or-
ganisatie en betekende het einde van de
profkoers in Vlissingen.
