Filmprijs krijg je niet cadeau Alle vrouwen in de hoofdrol PZC Zelfs liefde staat machteloos Culinair drama op zijn DuL Blinde jurist wordt superheld Oscaruitreiking The Hours Daredevil vrijdag 21 maart 2003 Monic Hendrickx, Sylvia Poorta en Anneke Blok in Zus Zo, de Nederlandse film die een kleine kans maakt op een Oscar. ondag worden in Los Angeles voor de 75-ste keer de Academy Awards uitgereikt, de Oscars. Het door Paula van der Oest geregisseerde Zus Zo is één van de vijf kanshebbers in de categorie niet-Engels gesproken speelfilms. Het zou in 25 jaar tijd de vierde keer kunnen worden dat een Nederlandse speelfilm die Oscar pakt. Een score zoals in deze periode door geen enkel ander land is gehaald. Maar de kans dat Zus Zo werkelijk wint als 'best feature film, foreign language' lijkt klein. cent positief (op basis van negen recensies) en belangrijke bladen als Entertainment Weekly, New York Post. New York Times, New York Observer en The Vil lage Voice waren ronduit nega tief. Dan mag het een wonder heten dat Zus Zo een Oscar nominatie heeft gekregen en wellicht is dan het tweede won der - het winnen - óók mogelijk. Bij Rotten Tomatoes haalt in tussen de Mexicaanse film een score van 63 procent positief (op 71 recensies). De Finse film haalt 86 procent (op 14 recensies en de Duitse film 93 procent (op Zhang Yimou, het is wel een spectaculair zwaardvechters drama. 'El Crimen del Padre Amaro' staat in thuisland Mexico geno mineerd voor dertien Ariel Awards en won het festival van Havana. Het betreft een melo drama met anti-katholieke trekjes. In een uithoek houdt de ene priester het met een jong meisje, een tweede verkeert op goede voet met een drugsbaron en een derde werkt samen met guerrillero's. Het is de film waar Van der Oest het minste van heeft te duchten. Nederland won in 1986 met 'De Aanslag' van Fons Ra demakers. De race van 1995 werd gewonnen met 'Antonia' van Marleen Gorris. Twee jaar later was het weer prijs met 'Ka rakter' van Mike van Diem. Als je dan bedenkt dat er ook nog Oscars zijn veroverd met korte documentaires van Bert Haan stra ('Glas', 1959) en Charles Huguenot van der Linden ('De ze Kleine Wereld', 1973) en met animatiefilms van Co Hoede- man ('Zandkasteel', 1977), Bör- ge Ring ('Anna Bella', 1985) en Michael Dudok de Wit ('Va der Dochter', 2000), dan moet je bijna concluderen dat Holly wood een zwak heeft voor de Nederlandse cinema. Dat wil zeker niet zeggen dat Paula van der Oest de hoogste Amerikaanse filmonderschei ding cadeau zal krijgen. Je hebt er ook een dosis geluk voor no dig. Zus Zo dient af te rekenen met vier concurrenten: de Mexi caanse film 'El Crimen del Pa dre Amaro' (van Carlos Carrera de Chinese film 'Hero' (van Zhang Yimou), de Finse film 'The Man Without A Past' (van Aki Kaurismaki) en de Duitse film 'Nirgendwo In Africa' (van Caroline Link). Paula van der Oest start op de achterste rij. Haar film heeft het in eigen land slecht gedaan maar ook de Amerikaanse critici zijn er al lerminst kapot van. Rotten Tomatoes is een inter netsite waarop Amerikaanse filmrecensies worden geïn dexeerd. Zus Zo haalt een percentage van slechts 33 pro- 27 recensies). Alleen de Chinees pakt de volle 100 procent, zij het op basis van slechts zes recen sies. Als de zevende negatief zou uitvallen, zakt de score meteen naar 86 procent. 'Hero' (Ying Xiong) staat mo menteel ook genomineerd voor veertien Hong Kong Awards en won onlangs op het Festival van Berlijn de Alfred Bauer Preis voor een 'vernieuwende presta tie'. Inhoudelijk mag dit het minst interessante werkstuk zijn uit het oeuvre van regisseur Een gevaarlijker concurrent is 'Mies Vailla Menneisyytta' (of tewel 'The Man Without A Past') waarmee in Finland zes Jussi Awards zijn gewonnen. Maar vorig jaar in Cannes was deze film van de eigenzinnige Kau rismaki al goed voor de Speciale Juryprijs alsmede de Actrice- prijs (voor Kati Outinen) Bete kenisvoller is wellicht dat op het recente festival van Palm Springs - dat alle 'buitenlandse' films voorvertoont die voor de Oscars zijn ingezonden - een in ternationale jury van critici de ze zwarte komedie over Finse stadsnomaden eruit haalde als beste. De praktijk leert evenwel dat de leden van de Academy veel behoudender stemmen dan critici, hetgeen in het voordeel kan zijn van Zus Zo. Maar dan heeft waarschijnlijk 'Nowhere in Africa' ('Nirgendwo in Afri ka') nog betere kaarten. Er wordt verteld over een joodse familie die kort voor de Tweede Wereldoorlog op reis is in Kenya wanneer het besef doorbreekt dat men niet meer terug kan naar Duitsland. Noodgedwon gen blijft men hangen in het zwarte werelddeel waar men er in slaagt een nieuw leven aan te vangen in harmonie met een prachtige natuur en de Afri kaanse medemens. Dit is een gegeven dat de meren deels bejaarde en niet zelden te vens joodse kiesgerechtigden voor de Oscar zeker zullen waarderen. Saillant is dat Caro line Link in 1996 ook al een no minatie haalde met haar film debuut 'Jenseits der Stille'. Toen heeft ze het moeten afleg gen tegen de Nederlandse in zending 'Karakter'. Wie weet herhaalt de geschiedenis zich. Pieter van Lierop De Oscaruitreiking is in de nacht van zondag op maandag te volgen via BBC1 (1.50-ca. 6.00 uur). T Tolgens de Deense regisseuse V Susanne Bier gaat haar film Open Hearts ('Elsker Dig For Evigt') over ons naïeve geloof dat we ons leven in de hand heb ben, en over ons klunzig func tioneren wanneer het noodlot Joeslaat. Een dom verkeersongeluk haalt een streep door de toekomst van eén gelukkig verloofd stel (Son- ja Richter en Nikolaj Lie Kaas) en een erbij betrokken gezin (Mads Mikkelsen en Paprika Steen) wordt in de tragedie meegesleept. Open Hearts, een nakomertje in de reeks Dogma films, was de Deense inzending voor de Oscars, maar bracht het niet tot een nominatie. Zelfs de doorgaans zo heilzame liefde staat hier machteloos, en leidt alleen maar tot meer ramp spoed. De jongeman die met een hoge dwarslaesie aan bed ge kluisterd is, scheldt zijn vrien din verbitterd van zich af. Het meisje houdt nog steeds van hem, maar weet niet wat ze nog met die gevoelens kan en zoekt troost bij een aardige chirurg die in een opwelling met haar naar bed gaat. Hij zet die uitglij der niet recht, integendeel, hij ziet zijn bevlieging aan voor de grote liefde van zijn leven en laat zijn gezin - aardige vrouw en drie kinderen - verbijsterd achter. Hij kan niet uitleggen Open Hearts haalt veel emoties overhoop en dankzij het voor treffelijke spel van de voor ons betrekkelijk onbekende acteurs geloof je dat het inderdaad zo kan gaan. Het laat je niet onbe roerd, die levensechte ontredde ring als gevolg van domme pech en oh zo menselijke stommitei ten, maar desondanks zitten er onbevredigende kanten aan dit realistisch getoonzette melo drama. Leo Bankersen Open Hearts: regie Susanne Bier, met Sonja Richter, Nikolaj Lie Kaas, Mads Mikkelsen, Paprika Steen, Sline Bjerregaard, te zien in De Koning Hulst Sonja Richter in Open Hearts. In de door Sandra Nettelbeck geregisseerde film Bella Mar tha speelt Martina Gedeck de rol van Martha, chef-kok in een trendy restaurant. Het kan zijn dat we te veel hebben gekeken naar Joop Braakhekke, Cas Spijkers en Jamie Oliver op de tv en daardoor ten onrechte de indruk hebben gekregen dat chef-koks relaxte types zijn die met onverwoestbaar humeur en zwierig gemak de meest verruk kelijke schotels weten voor te zetten. Feit is dat Martha niets met hen gemeen heeft. Niet dat ze een vrouw is wekt de verba zing: Mère Besson die het beste restaurant van Cannes placht de runnen was óók een vrouw. Het is dat tobberige, dat chag rijnige hoofd, die noodzaak om de haverklap de koelte van de koelcel op te zoeken, die je doet afvragen of Martha wel zeker weet dat ze het juiste beroep heeft gekozen. Iemand die iets had aan te mer ken op de eendenlever, krijgt de keukenprinses aan zijn tafel en moet alle details aanhoren over de precieze toebereiding vol gens het boekje, met alle oven standen en baktijden tot op de seconde uitgestaffeld. Martha's gebrek aan souplesse is eigen lijk alleen te begrijpen als je in aanmerking neemt dat ze een Duitse chef-kok is bij een ster rentent die is gevestigd in Ham burg. De eigenaresse van het restaurant had haar al aangera den in psycho-analyse te gaan, maar op de divan weet Martha haar psychiater eigenlijk ook weinig meer op te dissen dan re cepten. Deze jonge vrouw krijgt door het verongelukken van een oudere zus plotseling de zorg toevertrouwd over een onhan delbaar negenjarig nichtje, on geveer op hetzelfde moment dat - buiten haar om - de keukenstaf wordt uitgebreid met een joyeu ze Italiaan die er door Martha onmiddellijk van wordt ver dacht dat hij haar de hegemonie over de fornuizen probeert te ontfutselen. Dat wordt crisis. Maar deze Italiaan kan vreemd genoeg niet alleen uitstekend met pollepels over weg maar ook met Martha's lastige nicht je. Het duurt even voor de Duit se keukenprinses haar argwaan weet te overwinnen, maar dan wordt ook ogenblikkelijk re genachtig Hamburg verruild voor zonnig Toscane. Je had het zien aankomen. Wat je echter met geen uq lijkheid had zien aankomeni dat Sergio Castellito voora creatie als joyeuze Italia) kok (en voor nóg een film. L'Q Delle Religione') door dele pese Film Academy zou vrai uitgeroepen tot beste acteur* het jaar. Dan weet ik warempel toch 63 Europese acteurs die stens zo bijzonder in de w zijn geweest gedurende de 4 lopen twaalf maanden. Eig lijk is de narrige Martina 5 deck als Martha, zonder dat. het zelf in de gaten lijkttebÉ ben, óók meerbijzonder.Det laat zich ook met redeliji noegen aankijken Maar in! genre van culinaire filmdraa - van 'Babette's Feast'en Ir popo' tot en met 'Big Nighf 'Au Petit Marguery' - is Be. Martha in zo verre een vreea eend in de bijt dat je ergeal conde bij gaat watertaM Heeft toch iets met Duitsers maken. Pieter van Lied Bella Martharegie Sandra St beck, met Martina Gedeck. SfJ Castellito, Maxime Foerster.lt gust Zirner, te zien in Schuttersty heater Middelburg. In 1923 worstelde Virginia Woolf in een voorstad van Londen met een chronische depressie en met de opzet van een roman die het leven van een vrouw in één dag zou moe ten vangen. Dat boek werd in 1925 gepubli ceerd als Mrs. Dalloway', en iseen paar jaar geleden al eens op betrekkelijk traditionele wijze verfilmd door Marleen Gorris. Minder traditioneel was de bewerking in boekvorm die Michael Cunningham maakte onder de titel 'The Hours' - al was het alleen maar het feit dat boeken naar boeken veel zeldzamer zijn dan verfilmingen. Cunningham het zich niet alleen inspireren tot een moderne hervertelling van Mrs. Dalloway'. maar breidde het uit met een biografische episode waarin Virginia Woolf zelf optreedt, en een nieuw verhaal over een Meryl Streep en Ed Harris. modelvrouw in de jaren vijftig in Los Ange les die door het lezen van Mrs. Dalloway' plotseling beseft hoe leeg haar leven is. Wie een verbindend thema zoekt komt uit op het gemeenschappelijke besef van levens die geleefd zijn voor anderenen de radicale keuze die dat inzicht tot gevolg kan hebben The Hours, nu ook als inventieve verfilming door Stephen Daldry ('Billy Elliot') naar een scenario van David Hare, is echter verre van eenduidig. Het gaat ook over liefde tus sen vrouwen, de passie van een kus, over vrijheid en onafhankelijkheid, over het le ven omarmen of het alleen maar verdragen, en over de mogelijkheid om voor de dood te kiezen. Hoewel minder avontuurlijk dan 'Adapta tion', schuilt er ook in The Hours als extra bonus nog een bespiegeling over de relatie tussen auteur en personages en is er sprake van creatieve variaties die de grenzen van de gebruikelijke bewerking ruim overstij gen De toneel achtergrond van Hare klinkt hier en daar wel door in de soms wat literai re toonzetting. De makers zijn er echter in geslaagd om de in verschillende stijlen ge filmde episoden met simpele middelen als een beeldrijm of overlappend geluid heel elegant en organisch in elkaar te laten grij pen. Bovenal is The Hours een film met drie bij- zondere vrouwenrollen, waarvoor Nicole Kidman, Julianne Moore en Meryl Streep in Berlijn gezamenlijk de Zilveren Beer voor de beste actrice kregenThe Hours is ook een grote kanshebber bij de komende Oscaruit reiking, met onder andere nominaties voor beste film, de regie van Daldry en de rollen van Kidman en Moore. Curieus het onder scheid dat de Academy tussen die laatste twee maakt: Moore werd ingedeeld bij de bijrolspeelsters Met name Kidman moet geprezen worden voor haar vastberaden vertolking van Vir ginia Woolf, een rol waarmee ze bepaald wel enig risico nam. Moore is ontroerend en se reen als de voorbeeldige echtgenote en moe der van een trouwhartig naar haar opkij kend zoontje. Ze brengt het jammerende kind naar de oppas, boekt een kamer in een hotelzet de pi llen op het nachtkastje en laat zich op bed door haar emoties overspoelen - een overweldigend surrealistisch moment in een door cameraman Seamus McGarvey beklemmend mooi gefotografeerd sprook jesland. Meryl Streep geeft de uitgeefster die haar leven in dienst heftig steld van aan aids stervende dichter Harris, ook een Oscarnomina tie) op nogal geëxalteerde wijze gesü Dat gaat geen Oscar opleveren, en dat«B wel een beetje te begrijpen. Niet lichtte* geten daarentegen is Tom Collctte** buurvrouw in Los Angeles-episode. I maar geen kinderen kan krijgen en n,J nog voor iets naars naar het zieke» moet Ze kan het bijna niet meeroprc«r om te blijven lachen zoals het hoort Leo Banish The Hours: regie Stephen Daldry, man, Julianne Moore, Meryl Streep,Ed?-' zien in Cine City Vlissingen. Scène uit Bella Martha met links Martina Gedeck en rechts Sergio Castellito. Sommige superhelden zijn minder super dan andere. Neem nou Daredevil, een crea tie van stripboekjesuitgever Marvel Comics, die tevens de X- Men en Spiderman op de wereld zette. Waar de X-Men een gene tisch gemuteerd ras van super mensen zijn en Spiderman door een radioactieve spinnenbeet over bovenmenselijk krachten kan beschikken, daar is Darede vil vooral een held die iets is kwijtgeraakt. In het begin van de film Darede vil zien we hoe een jonge New Yorker beroofd wordt van zijn gezichtsvermogen bij een che misch ongeluk. Zijn verlies wordt gecompenseerd door een verhoogde gevoeligheid van zijn overige zintuigen. Als de jongen ook nog getuige is van de brute moord op zijn vader, heeft hij voldoende motivatie om de rest van zijn leven de strijd aan te binden met het onrecht in de wereld. Overdag doet hij dat als de blinde advocaat Matt Mur- dock, en 's nachts als Daredevil, compleet met masker en ge spierd superheldenkostuum. Het maken van de film kostte 7 5 miljoen dollar (een bedrag dat een maand na de Amerikaanse release al weer dik terug is ver diend) en dat is af te zien aan de verzorgde vormgeving. Het is alleen wel jammer dat de ma kers hun riante budget vooral gebruikten om elementen uit eerdere superheldenfilms te ko piëren. Het criminele New York van Daredevil doet sterk den ken aan het grimmige Gotham City van Batman, evenals de groteske schurken die het pad van de wreker kruisenWanneer de superheld zich voortbeweegt tussen de wolkenkrabbers doet hij dat met dezelfde schokkeri ge, onmenselijke motoriek die vorig jaar werd geïntroduceerd in de Spidermanfilm. In de vele vechtscènes, tenslotte, leunt de film sterk op de spectaculaire zweeftechnieken die populair werden gemaakt in The Matrix. Nieuw zijn wel de trucages waarmee de toeschouwer deel- genoot wordt gemaakt van Da redevils bijzondere waarne ming: op basis van geluiden van bijvoorbeeld water kan de held zich een beeld vormen van zijn omgeving. Dat ziet er fraai uit, vooral in een ontroerende scène waarin hij zijn geliefde voor het eerst kan 'zien' tijdens een stort- regenbui In technisch opzicht valt Dare devil te bestempelen als een goed gelukt derivaat van andere genrefilms. Als vertelling is de film minder geslaagd. Op een gegeven moment wordt de som berende held gekweld door he vige twijfels over zijn wraaij ties: wie is hij eigenlijk o-, zijn eentje op te treden tegJ criminele wereld' Is hij t a wraakacties met net zo en meedogenloos als de s,--3 ken die hij te lijf gaat0 Kr i lemma wordt aangestipt.^ onvoldoende uitgewerkt.;^ niet ondenkbaar dat rond dit onderwerp in de^ tage gesneuveld zijn. waar, film maakt als geheel een» fragmentarische indruk Dq tijd wat vlak acterende BenA fleck biedt daarvoor nautó compensatie in de hoofdrol I blinde advocaat ontbeert) diepgang en als minnaar van: aantrekkelijke wreeksterElt tra (Jennifer Garner) is him romantisch genoeg. Alleen i stoere held weet Affleck eni? zins te overtuigen, vooralalsl oog in oog staat met Buil» een groteske schurk die d« treffender, maar vooral dodet ker, met pijltjes kan gooiend Raymond van Barneveld,! een ijzersterk optreden in ority Report' bewijst de char matische Ierse acteur ColinFj rell als Bullseye opnieuw daii klaar is om mee te spelen in eredivisie van Hollywood. Fritz de Daredevil: regie Mark Stemji son, met Ben Affleck, Jenniferi ner, Collin Farrell, Michael Ck Duncan, Joe Pantoliano, te m Cine City Vlissingen, De Kt* Hulst en Roxy Bergen op Zon

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 30