Einde pochhanzerij is in zicht
PZC
1!
In Galerie Pop ligt geen drempel
Oceandrive weet zich te verkopen
Voorvechter voetveer
noemt tellingen farce
Tunnel
Rechter bestraft
drankrijders
kunst cultuur
Schrijfster van
reisliteratuur
in Heinkenszand
zaterdag 1 maart 2003
door Jacques Cats
Mocht iemand in dit gewest perso
nen ontwaren die fier en met de
borst vooruit door de samenleving
stappen, dan is daar bijna vergif op in
te nemen: tien tegen één betreft het
luiden die al in de Westerscheldetun-
nel zijn geweest. Het geeft een prettig
gevoel van meerwaarde om, nog voor
dat de massa door de twee royale mol-
lengangen wordt gejaagd, daar al te
zijn geweest.
De eerste in het oog lopende gevallen
van naast de schoenen en met de neus
in de wind lopen zijn al gesignaleei'd.
Personen die het voorrecht van een
voorpremière hebben genoten, geven
niet alleen non-verbale signalen af.
Ze vallen ook door de mand omdat ze
allerminst op fluisterende toon duide
lijk maken dat je ze niet meer hoeft te
vertellen hoe het is om in eigen omge
ving 'down under' te gaan. Daar we
ten ze zelf alles van. Om dat te bena
drukken reppen zij achteloos over
hellingpercentages, elektrakelders,
betonnen barriers, meetsystemen en
dwarsverbindingen. Ook spreken zij
op docerende toon over de plaatsing
van een verlichting die schuin tegen
de rijrichting in straalt. Daardoor
verwijdt de pupil - als het goed is zelfs
in tweevoud - van de bestuurder, zo
dat er een natuurlijke overgang ont
staat tussen het tunnellicht en het
buitenlicht.
Binnen wel zeer afzienbare termijn
hangt niemand meer aan hun lippen
om de spannende verhalen aan te ho
ren hoe het daar beneden was en of het
beviel. Dan is het afgelopen met de
pochhanzerij. De open dag doet de
exclusiviteit van het betreden van de
kokers verdwijnen als sneeuw voor de
zon. Het aantal ingewijden neemt dan
in één klap met 12.000 toe. Het is het
begin van het einde. Een week later
kan de gehele mensheid kennis ne
men van een bouwwerk dat over kilo
meters lengte het daglicht niet kan ve
len.
Fantasie
Helemaal nieuw zal de aanblik van de
tunnel niet overkomen. De berichtge
ving in de media heeft de fantasie roy
aal gevoed. Zo konden de potentiële
gebruikers van de route al vernemen
dat de tunnelwand bij de toeritten is
bekleed met Turks-en lichtblauwe te
gels die waarschijnlijk ook in een bad
kamer niet zouden misstaan. Op die
manier wordt de tunnelgangers - zo
hebben in de psychologie doorgeleer
de personen uitgedokterd - op een
aangename manier de buizen inge
leid.
Daarna mag kennelijk de depressie
genadeloos toeslaan, want eenmaal in
de spelonken wordt de automobilist
geconfronteerd met een grauwheid
die visioenen oproept van gebouwen
van het communistisch bewind in
Oost-Berlijn. Het voert waarschijn
lijk te ver om de wanden op te sieren
met ingelijste tekeningen van Jac
Prince, maar wat let de bouwers om de
boel eens vriendelijk te sauzen? Wij
kennen wel iemand die vaardig en met
vaste hand de kwast hanteert. De Vla-
ketunnel ligt er toch ook vrolijk bij?
Geen beginnen aan, zeggen de uitba
ters. In minder dan geen tijd ziet alles
er toch weer groezelig uit vanwege de
uitlaatgassen van het passerend ver
keer.
Het zal de gebruikers het meest ver
driet doen dat je het einde van de tun
nel niet ziet, zoals Herman Van Veen
dat in een geheel ander verband zo
zo klinkt het waarschuwend, het ver
keer de verantwoording op om niet
ongebreideld door te duwen, maar
keurig de aangegeven snelheid aan te
houden. Zeker vrachtwagens met
aanhangers en auto's met achterge-
koppelde caravans zullen maat moe
ten houden. Zelfs bij de licht hellende
Vlaketunnel komt het al met enige re
gelmaat voor dat combinaties gaan
scharen.
Wat bij cle politiemensen die tot nu toe
de tunnel hebben betreden overheers
te, was de verwondering. Van Tol: „Ze
dachten in een klein, dun, nauw pijpje
terecht te komen. Maar voor velen
blijkt de tunnel toch veel groter te zijn
dan ze zich hadden voorgesteld". Er is
voorts een enorme nieuwsgierigheid,
heeft de curususleider vastgesteld.
Menig agent die voor een excursie in
de tunnel was uitgenodigd, is door fa
milieleden belaagd: kunnen we niet
eens mee? Die grote nieuwsgierigheid
blijkt ook uit de overstelpende be
langstelling voor de open dag. In min
der dan geen tijd waren 12.000 kaar
ten vergeven „Maar als je 50.000
kaartjes zou neerleggen, krijg je die
ook weg", meent Van Tol.
Nog maar een stuk of wat nachtjes
slapen en dan kan iedereen die dat wil
erover meepraten. Hoe mooi, hoe saai,
hoe verrassend, hoe eng is een rit on
der de Westerschelde door. Voorbij is
het tijdperk van de bevoorrechten die
al zijn geweest. Stakkers zijn het, die
niks meer te goed hebben. Wij die nog
niet mochten wel. Straks treffen inge
wijden en nieuwkomers elkaar en ma
ken we weer gezamenlijk deel uit van
de grauwe massa.
mooi bezingt. En daarmee zijn we op
het punt beland dat je nog zo'n ge
avanceerde constructie kunt maken:
het is en blijft voor de meeste gebrui
kers toch een donker gat. Dat is het ze
ker niet voor politieinstructeur John
van Tol. Hij heeft inmiddels zo'n acht
honderd dienders en leden van de Ko
ninklijke Marechaussee tot in de buik
van Moeder Aarde gebracht. Zelf
smaakte hij pas dezer dagen het ge
noegen van een complete beleving.
Begeesterd gewaagt hij van een 'bijna
futurische tocht, zeker qua verlich
ting'. De gelige gloed van de gewone
verlichting, de groene accenten van de
dwarsverbindingen, de rode uitstra
ling van de hulpposten. „Werkelijk
een ongelooflijk mooi effect."
Persoonlijk ervoer Van Tol de klim
men en dalingen in de route als een ra
re gewaarwording. Die situatie legt,
De lampen in de Westerscheldetunnel zijn zo geplaatst dat er een natuurlijke overgang ontstaat van het dag- naar het
kunstlicht. foto Ben Steffen
door Sheila van Doorsselaer
HULST - De tellingen op de
veerboot Perkpolder-Kruinin-
gen die in opdracht van de pro
vincie en de gemeente zijn uit
gevoerd, zijn een farce. Dit
beweert Hulstenaar A. Broek
mans, voorvechter van een
fiets-voetveer op die lijn.
Broekmans meent dat er met de
belangen van de Oost-Zeeuws-
Vlamingen wordt gesold.
Medewerkers van Grontmij
hebben de afgelopen week de
tellingen uitgevoerd. Alle auto's
werden geturfd en voetgangers,
fietsers en bromfietsers werden
steekproefsgewijs geënquê
teerd. Dit moet een beeld geven
hoeveel mensen er na het ver
dwijnen van het veer worden
gedupeerd.
Broekmans heeft een eigen on
derzoekje gedaan naar de be
trouwbaarheid van de tellingen.
Hij is op de eerste teldag (zater
dag) in Perkpolder te voet aan
boord gegaarn, werd geteld,
maar niet ondervraagd. De
terugreis ondernam hij als bus
passagier van lijn 10. De bus
passagiers (het waren er vijf
tien) werden niet geteld.
Toen Broekmans het Hulster
college van burgemeester en
wethouders hierover aansprak,
waren de bestuurders zeer ver
baasd dat niet aan iedere reizi
ger met het openbaar vervoer
een vragenformulier was uitge
reikt. Om zijn bevindingen te
staven, ondernam Broekmans
tijdens de tweede teldag (afge
lopen dinsdag) een nieuwe po
ging. Ditmaal nam hij tijdens de
heenreis de bus en werd hij niet
geteld. De terugreis ondernam
hij te voet, werd geteld, maar
kreeg geen enquêteformulier.
Ontstellend
„De twee enquêtrices zaten
eerst enige tijd lekker in het
zonnetje en daama werden en
kele reizigers ondervraagd.
Toen ik deze mensen daarna
aansprak, bleek het te gaan om
een echtpaar uit Plaamstede en
drie personen van Goeree. Ze
waren allemaal met de auto ge
komen en moesten een mening
geven over een fiets-voetveer bij
Perkpolder. Dat is toch een far
ce? Wat kan het die mensen nou
schelen of hier een fiets-voei
veer komt? Ik vind mijn bevin
dingen ontstellend." Volgen
Broekmans is de telling het zt
veelste feit dat aantoont dat d;
provincie niet serieus werk wi
maken van een gedegen onder
zoek.
De Hulster raad werd deze wees
door wethouder E. de Decken
(verkeer) geïnformeerd overdi
tellingen. Hij wilde aan het on.
derzoek geen negatieve kwalifi.
caties verbinden, maar vond
net als een aantal raadsfracties
dat het onderzoek naar het pas-
santenverkeer wel rijkelijk laa;
door de provincie was opge-
pakt. De komende week zulle
er, zo zei de wethouder, nogwa:
steekproeven worden gehoude
om de tellingen van de voorbij;
week te staven.
De Deckere schatte de komsr
van een fietsvoetveer Perkpol
der-Kruiningen erg klein ia
„Nu valt er niets te realiseren
Ook niet als de gemeente eei
eenmalige bijdrage beschik-
baar stelt. Een uurvervindingis
niet te doen. Mocht er een ver
vangende verbinding komen
dan moet worden uitgegaan var,
een rondje met een pontje-prin
cipe met hooguit één overtocl'
's ochtends, 's middags en wel
licht 's avonds."
TERNEUZEN - Politierechter
J. Hopmans heeft gisteren een
34-jarige inwoner van Clinge
veroordeeld tot een rijverbod
van een jaar en honderd uui
werkstraf.
DeClingenaarhadop 15 decem
ber vorig jaar een verkeerscon
trole in Clinge rakelings ontwe
ken en was bij de daarop vol
gende achtervolging in een sloo:
gereden. Uit de blaastest volgdt
een score van 825 microgram
bijna vier keer zoveel als toege
staan.
Een 42-jarige vrouw uit Terhol;
werd voor dronken rijden con
form de eis veroordeeld tot 60!
euro boete en zes maandet
voorwaardelijke rijontzegging
Zij viel 17 juli vorig jaar op df
Hulsterseweg tussen Klooster-
zande en Hulst door de mand.
Liesbeth Minderhoud, kunstenares en galeriehoudster: „Iedereen mag bij mijn werk denken of voelen wat hij wil."
foto Lex de Meester
door Ernstjan Rozendaal
DOMBURG - Dat kunst iets van een hoge
re orde is, wil er bij de Domburgse kunste
nares/galeriehoudster Liesbeth Minder
houd niet in. „Als ik vertel dal ik kunst
maak, zeggen mensen vaak veelbeteke
nend 'Oooh.' Maar een lerares op de basis
school heeft het zwaarder dan ik." Min
derhoud heeft er daarom alles aan gedaan
de drempel van haar galerie Pop, die mor
gen officieel opengaat, zo laag mogelijk te
houden. „Ik zou het leuk vinden als men
sen, vooral ook jongeren, hier zonder aar
zelen binnenlopen."
Zeis vijf jaar geleden afgestudeerd aan de
kunstacademie in Tilburg. Na een periode
van verschillende baantjes en lange bui
tenlandse reizen, heeft ze voihg jaar de
kunst weer opgepakt. „Als ik een baantje
had, deed ik het voor het geld, niet voor
het plezier. Ik merkte dat ik behoefte had
weer bezig te zijn met dingen die ik leuk en
belangrijk vind. Met het maken van beel
den, foto's en schilderijen."
In de nieuwe galerie aan de Weststraat in
Domburg laat Minderhoud een staaltje
van haar kunnen zien. Gx-ote, felgekleurde
schilderijen, met invloeden uit de strip
kunst, in een aantal gevallen gecombi
neerd met patronen die haar bezoeken
aan exotische culturen verraden. Kleine
re doeken met bleke, dunne figuren tegen
een achtei-grond van fel paars, geel, of
groen. Keramische beelden van vreemde,
maar viüendelijk gevormde wezens, en
potten en vazen in opvallende kleui'en.
Minderhoud maakt ook foto's en zeef
drukken, Ze beschikt bovendien over een
lesbevoegdheid handvaardigheid en tex
tiel. „Alles begint bij mij met een idee, een
thema. Dat bepaalt mijn keuze voor het
materiaal. De ene keer is het verf op doek,
de andere keer ga ik lassen of kleien."
De actualiteit speelt een belangrijke i"ol in
haar kunst, hoewel dat lang niet van alle
werken valt af te lezen. „Mijn reizen zijn
een inspii-atiebron, maar vaak ook de po
litiek. Naar aanleiding van de aanslagen
op 11 september heb ik een aantal schilde
rijen gemaakt waai'op flatgebouwen zijn
te zienHet verhaal dat daarbij hooit zit in
mijn hoofd. Ik heb het idee dat ik daar
uren over zou kunnen vertellen, maar mis
schien ook niet en ben ik daarom gaan
schilderen. Veel van mijn werk ontstaat
uit fi'ustratie over dingen waarmee ik het
niet eens ben, maar dat betekent niet dat
het resultaat niet kleuitg en vrolijk kan
zijn. Als ik een flat schilder, wil ik nie
mand opleggen dat het één van de Twin
Towers is. Iedereen mag erbij denken of
voelen wat hij wil."
Minderhoud erkent dat in haar schilderij
en enige invloed van de Amerikaanse
schilder en graffiti-kunstenaar Keith Ha
ring valt te ontdekken. „Ik doe hem niet
na, maar zijn werk spreekt me aan. Hij, en
ook iemand als Andy Warhol, schrok er
niet voor terug kunst op broodti-ommels te
maken, of op t-shirts, bijna als een massa
product. Vooral niet elitair. Ik heb mijn
galerie niet voor niets Pop genoemd. Dat
is een verwijzing naar de pop art,"
Cursussen
Bewust is haar galerie ingericht als een
mix van een boetiek en een café. Voor wie
wil internetten, staat een computer klaar.
Minderhoud px-esenteert haar werk ook
op een eigen site www.galeriepop.tkIn
de avonduren gaat ze cursussen kei-amiek
verzorgen en op woensdagmiddag kun
nen kinderen komen knutselen. Elke
maand wil. ze een nieuwe expositie inrich
ten, het liefst met werk van jonge kunste
naars.
De officiële opening van galerie Pop, West
straat 6 in Domburg, is morgen van 12 tot 17
uur. In vakanties is de galerie dagelijks ge
opend van 9 tot 18 uur, buiten vakanties op
tnaandag en dinsdag gesloten.
Marketingmedewerkers regelen zelf airplay en distributiedeal
door Ernst Jan Rozendaal
AXEL - Ze hebben de omge
keerde weg bewandeld. De
meeste popgroepen oefenen
zich eerst suf, proberen dan zo
veel mogelijk op te treden,
waarna ze een platenmaat
schappij benaderen in de hoop
dat die ervoor zorgt dat hun mu
ziek op de radio komt. Oce
andrive, met de uit Axel afkom
stige bassist Marcel Verhaar in
de gelederen, heeft eerst de air
play weten te regelen, daarna
een eigen platenmaatschappij
opgericht en als eerste band een
distributiedeal met de Free Re
cord Shop in de wacht gesleept.
Natuurlijk is ook Oceandrive
met oefenen begonnen, vertelt
Verhaar. Net als drummer Mi
chael Cahen, gitarist Boudewijn
van der Lecq en zanger Steven
Nooij werkt hij als marketing
medewerker bij de Haagse uit
geverij SDU. „We hadden alle
maal in verschillende bands
gezeten. Ik vóór 1992 in Axel,
daarna ben ik gaan studeren in
Rotterdam en heb ik daar in al
lerlei groepen gespeeld. We heb
ben Oceandrive opgericht als
hobbyband, om op allerlei
feestjes te spelen. Toexx onze vo
rig jaar gemaakte demo West-
pier enorm goed aansloeg, zijn
we eens gaan nadenken of we
niet wat meer wilden.
Ze hebben een professioneel
plan opgesteld om Oceandrive
onder de aandacht te brengen.
„Als marketeers weten we wel
hoe we ons moeten verkopen",
aldus Verhaar. „We hebben ons
de vraag gesteld: 'Hoe werkt de
muziekwex-eld?' Kort gezegd
komt het erop neer dat een paar
mensen bepalen wat er op de ra
dio wordt gedraaid en op televi
sie vertoond. Die mensen 'zijn
we direct gaan benaderen."
Pluggersuurtje
De bandleden zijn naar het
wekelijkse pluggersuurtje in
Hilvei-sum getogen, een bijeen
komst waai'op de platenmaat
schappijen hun producten on
der de aandacht brengen van de
deejays. „Dat was wel grappig.
Die professionele pluggers, die
daar elke week komen, hadden
bakken vol cd's en singletjes bij
zich. En daar kwamen wij, met
precies één single waarover we
superenthousiast waren. Dat
viel op. We stapten op Rob Sten-
ders af en zeiden: 'Dit zijn wij,
help ons.' Men was zo gechar-
meei'd van ons enthousiasme, en
van ons liedje natuurlijk, dat
het ons heel wat airplay heeft
opgeleverd."
De muzieksmaak van de vier
muzikanten loopt uiteen van
hardrock en top veertig tot brit
pop. Dat is samengesmolten tot
een stijl die Verhaar omschitjft
als 'liedjes die snel zijn mee te
zingen en goed in elkaar zitten'.
In de (ook via een mooie inter
netsite) pi'ofessioneel gepresen
teerde bio worden vergelijkin
gen gemaakt met de muziek van
Robbie Williams, Crowded
House en Travis. Twee weken
geleden heeft Oceandrive de
single 'Lovers for a day' uitge
bracht. Die wordt gedistihbu-
eerd door de Free Record Shop.
„We kunnen onszelf verkopen
maar we kunnen moeilijk ons
autootje volstouwen met platen
en het hele land rondrijden",
verklaart Verhaai'. „Ook al neem
je je platen zelf op, je hebt ie
mand nodig die ze distribueert.
Wij dachten aan de Free Record
Shop omdat het de grootste ke
ten van cd-winkels in Neder
land is. Daar ze we ook gewoon'
op af gestapt. We hielden er re
kening mee dat ze ons zouden
uitlachen, maar ze reageerden
juist heel enthousiast. Bleek dat
ze bezig zijn een nieuwe afde
ling op te richten, genaamd
Eigenproducties.nl, precies be
doeld om in eigen beheer opge
nomen muziek landelijk te ver
kopen. Wij zijn nu de eerste
band in Nederland die zo'n sa-
les- en distributiedeal met Free
Recoi'd Shop heeft.
In april komt Oceandrive met
een tweede single en later dit
jaar moet een album volgen.
Verhaar hoopt dat het promo
tie-offensief vooral extra optre
dens oplevert.
„Zelf zou ik natuurlijk graag,
met Oceandrive in Zeeland ko
men spelen."
HEINKENSZAND - Als voor
schot op de schrijvers die tijdens
de Boekenweek Zeeland bezoe
ken, geeft schrijfster Carolijn
Visser vrijdag 7 maart een lezing
in De Stenge in Heinkenszand.
Visser is in Middelburg geboren,
en getogen. Tegenwoordig
woont ze in Amsterdam. Als ze
tenminste niet op reis is, want
landelijk geniet ze bekendheid
vanwege haar ï'eisliteratuur.
Op spannende en humoristische
wijze heeft ze geschreven over
China en het Verre Oosten, Ni
caragua, Costa Rica, de oost
kust van Afrika en de Baltische
statenVisser laat niet de wereld
van het toerisme zien, maar het
dagelijks leven van mensen in
die landen. Binnenkort ver
schijnt een boek waarin Visser
haar kijk geeft op het leven in
Tibet. Zij volgt daarin de voet
sporen van de achttiende-eeuw-
se Vlissingse wereldx-eiziger Sa
muel van de Putte,
Aanvang lezing: 20.00 uur.
Oceandrive, met de uit Axel afkomstige bassist Marcel Verhaar tweede van links, heeft als eerste band
een distributiedeal met de Free Record Shop in de wacht gesleept.
