Toppers veranderen
massaal van baas
Oscar Freire houdt
van de Rabo-stijl
23
ROUVRAY
CATI LLON
McEwen maakt
een valse start
Zeeuwse amateurs
nu tussen de profs
Renners, ploegen
en wielerkaiender
donderdag 27 februari 2003
Nog 22 Nederlanders maken dit
wielerseizoen, dat zaterdag tradi
tiegetrouw wordt geopend met de Om
loop Het Volk, deel uit van een ploeg
die behoort tot de topdertig van het in
ternationale peloton. Het zijn er zes
minder dan het afgelopen jaar, maar
een negatieve conclusie hoeft daaruit
niet te worden getrokken.
Rabobank, het boegbeeld van het Ne
derlandse wielrennen, beschikt na de
komst van enkele buitenlandse vedet
ten over de beste selectie ooit. Het
vroege voorjaar werd bovendien al op
geluisterd door enkele overwinnin
gen, met de uit Italië overgekomen
Remmert Wielinga als meest in het oog
springende renner.
Het wielerpeloton heeft afgelopen
winter een aardverschuiving onder
gaan. Voornaamste reden was het
stoppen van Mapei als hoofdsponsor
van een ploeg die de afgelopen jaren
toonaangevend is geweest. De econo
mische crisis werkte daarbij ook door
in de wielersport, waardoor veel ren
ners lang moesten wachten op een
nieuwe werkgever of in het ergste ge
val geen baan meervonden.
Vijf renners van de toptien waarmee
2002 werd afgesloten, rijden alweer
enkele weken voor een andere baas.
Wereldbekerwinnaar Paolo Bettini
(ex-Mapei) koos voor Quick Step, hem
al bekend als co-sponsor bij zijn oude
ploeg. Wereldkampioen Mario Cipol-
lini heeft nog dezelfde extravagante
zebra-outfit, maar zijn ploeg heet nu
Domina Vacanze in plaats van Acquae
Sapone. Dario Frigo (ex-Tacconi) en
Aitor Gonzalez (ex-Kelme) zijn inge
lijfd doorFassa Bortolo, al is de laatste
transfer nog altijd niet bevestigd door
de internationale wielrenunie UCI.
Francesco Casagrande verruilde Fas-
sa Bortolo voor Lampre.
Opmerkelijk was natuurlijk ook de
overstap van Jan Ullrich van Telekom
naar Team Coast. De Duitser moet nog
tot 23 maart wachten voordat hij in ac
tie mag komen. Hij is geschorst. Ull
rich was een van de opmerkelijkste
doping gevallen van het afgelopen sei
zoen. Bij een out-of-competitioncon-
trole werd hij positief bevonden op
amfetaminen. Een gevolg, zo bekende
hij, van een uit de hand gelopen
avondje stappen.
Andere grote namen onder de doping-
zondaars waren Gilberto Simoni (co
caïne, maar later op twijfelachtige
gronden gerehabiliteerd) en Stefano
Garzelli (maskeringsmiddel)Het
tweetal, beiden binnen een week uit de
Giro gezet, gaf het imago van de wie
lersport weer een stevige deuk.
Rabobank realiseerde een grote trans
fer. Oscar Freire was weliswaar geen
toptienrenner, maar als tweevoudig
wereldkampioen wel een grote naam.
De Spanjaard is, mits niet geplaagd
door blessures, een topaanwinst, die
nogmaals aangeeft dat de ambities
van de hoofdsponsor verder reiken
dan een in Nederland aansprekende
oranje brigade.
Vorig jaar al werd de A merikaan Levi
Leipheimer aangetrokken om de
ploeg in de Tour ivat meer smoel te ge
ven. Het gaf Michael Boogerd de gele
genheid in de luwte naar zijn grootste
succes ooit te fietsen. Hij won de ko-
ninginnenrit op La Plagne. Tegenval
ler voor Rabobank is de blessure van
Erik Dekker, die kampt met mysteri
euze knieklachten en van wie in het
voorjaar al geen wonderen meer hoe
ven te worden verwacht.
De opmerkelijkste prestaties kwamen
trouwens tot nu toe van een jonkie dat
twee jaar geleden nog niet goed ge
noeg werd bevonden. Eindhovenaar
Remmert Wielinga genoot zijn oplei
ding bij Rabobank, maar had niet de
bluf die Bobbie Traksel en nu Kevin de
Weert een contract voor de hoofd
macht opleverde.
Traksel, talentvol en gretig, dreigde
met vertrek en werd nog voor zijn
twintigste verjaardag prof. De Belg
De Weert (20) kon ook schermen met
interesse uit zijn vaderland. Wielinga,
in februari onder meer al winnaar van
een rit in de Ruta del Sol, koos voor een
kleine Italiaanse ploeg (Di Nardi)
maar werd afgelopen winter alsnog
door Rabobank ingelijfd.
Misschien is Wielinga, samen met
Traksel, wel de renner waarop wieier-
minnend Nederland wacht. Want der
tigers als Boogerd, Dekker en Knaven
zijn in Nederland nog altijd de grote
namen. Aan de jonkies de taak het gat
te dichten.
Peler van Leeuwen
foto Jasper Juinen/ANP
Vraag op een rustig moment aan
Michael Boogerd hoe hij over de
nieuwe aanwinsten van de Rabo-
bank-ploeg denkt en hij begint een
mooi betoog. Boordevol informatie,
aangevuld met zijn eigen mening.
Maar over één nieuweling houdt hij
het kort. Want volgens Boogerd weet
iedereen alles al over Oscar Freire Go
mez. „Freire is een bekend verhaal."
Hij mag volgens Boogerd dan weinig
geheimen hebben, de toekomst van de
27-jarige Spanjaard uit Torrelavega
bleef na het eind van het vorig seizoen
toch lang in nevelen gehuld. Zou Frei
re zijn handtekening onder een con
tract met de nieuwe Quick Step-for-
matie zetten, of werd het toch CSC
Tiscali? De belangstelling van iBa-
nesto.com was ook serieus, maar die
ploeg bood hem slechts een eenjarig
contract aan. Het management van de
Rabo-ploeg legde een tweejarige ver
bintenis onder zijn neus, waarna Frei
re voor de Nederlandse formatie koos.
„Rabobank heeft een stijl van koersen
waar ik van houd", legt Freire zijn
keuze uit. „Van buitenaf gezien vond
ik het altijd een compact en sterk
team. En nu ik er zelf deel van uit
maak, heb ik datzelfde gevoel."
Sprinter
Maar een Spanjaard in Nederlandse
dienst, dat komt niet al te vaak voor.
„In Spanje is er ook veel te doen ge
weest rond mijn overgang. Het was
lang onduidelijk voor welke ploeg ik
zou gaan rijden en ze waren allemaal
benieuwd welk tenue ik rond mijn
schouders zou dragen. Maar er is niet
geklaagd over mijn keuze. Want
Nederland staat bekend als een wie-
lerland, dat veel grote klassements-
renners en sprinters heeft voortge
bracht."
Dat hij zelf ook een begenadigd sprin
ter kan zijn, heeft Oscar Freire de af
gelopen jaren wel bewezen. Tijdens
het wereldkampioenschap van 1999
in Verona stapte hij voorgoed uit de
anonimiteit en versloeg hij de Zwitser
Markus Zberg en de Fransman Robin.
Twee jaar later herhaalde Freire dat
kunststukje in Lissabon. Bettini,
Hauptmann en zijn huidige ploegge
noot Erik Dekker hadden het nakij
ken en Freire mocht zich opnieuw in
de regenboogtrui hullen. In de Tour de
France van 2002 trad hij al in de twee
de etappe op de voorgrond. In de mas
sasprint in Saarbrücken troefde hij
Robbie McEwen én Erik Zabel af.
De Tour wil hij dit jaar ook wel weer
rijden, evenals de Vuelta. „Maar dat is
voorlopig nog niet aan de orde", zegt
Freire, die dit jaar al twee ritten in de
Ruta del Sol op zijn naam schreef
„Tot mei heb ik andere doelen en het
rijden van de Tour en de Vuelta hangt
natuurlijk ook van de doelstellingen
van het team af. Ik wil eerst presteren
in de klassiekers, want die vind ik stuk
voor stuk belangrijk."
Na de vraag wie de kopman van de Ra
bo-ploeg moet worden, verschijnt een
brede glimlach op het gezicht van
Freire. Leipheimer of Freire zelf? „Ik
denk dat wij twee verschillende typen
zijn. Levi is een renner voor het alge
meen klassement, ik meer voor de een-
dagskoersen. En we hebben ook
allebei verschillende individuele
doelstellingen. Ik vind dat iedereen
het beste moet presteren in zijn type
wedstrijden. En ik verzeker je dat er
geen strijd zal ontstaan over wie er nu
de nummer één moet zijn."
Met de vele klassiekers in het voorjaar
en daarna eventueel de Tour én de
Vuelta, wacht Oscar Freire een druk
jaar. Freire: „Maar dat is ieder jaar zo.
En misschien rijdt een renner niet ie
dere wedstrijd met precies dezelfde
inzet, maar dat komt ook omdat de
ene koers weer heel anders is dan de
andere. Ik denk echter niet dat dit jaar
veel te zwaar zal worden. En het is ge
woon werk, wij vinden het leuk om op
die fiets te zitten. Als ik dit jaar zonder
blessures doorkom en ik heb aan het
eind van het seizoen veel gereden, dan
betekent dat maar één ding: dat ik me
goed en gezond heb gevoeld."
Aanpassen
Freire, die eerder voor Vitalicio en de
laatste drie seizoenen voor Mapei-
Quick Step reed, zegt zich makkelijk
aan te passen. „Dat is geen probleem.
Als prof moet je eraan wennen dat je
het grootste deel van het jaar met je
ploeggenoten samenleeft. Maar ik
kan me goed aanpassen. Dat weet ik
uit de afgelopen jaren."
De taal blijft echter een obstakel,
want Freire spreekt enkel Spaans en
Italiaans. „Voor Levi Leipheimer zal
het bijvoorbeeld makkelijker zijn ge
weest toen hij hier kwam. Alle jongens
spreken Engels. Dat was bij Mapei zo
met het Italiaans, maar dat heb ik ook
geleerd."
Ploegleider Theo de Rooij heeft dan
ook min of meer van Freire geëist dat
hij de Engelse taal zo snel mogelijk
onder de knie krijgt. En kent hij ook al
wat Nederlandse woorden? De glim
lach verschijnt weer. „Mijn been",
zegt Freire, terwijl hij zijn hand op één
van zijn twee belangrijkste 'wapens'
legt. „Want dat lijkt veel op 'va bene'
uit het Italiaans."
Barry van der Hooft
Oscar Freire hielp zijn nieuwe werkgever Rabobank aan een vroeg succes met ritwinst in de Ruta del Sol.
foto Miguel Vazquez/EFE
