experimenten in
tiandgeblazen glas
Mode-ontwerpers kleden autootje aan
Geschilderde
bloembollen
Sieraden van
koekblikken
zaterdag 22 februari 2003
Pebble Citron
teren veel en daar komen dan
weer nieuwe ideeën uit voort."
Sinds 1999 heeft het werk van
Kate Hume zich sterk ontwik
keld. In haar tweede collectie,
Shadow, is hetzelfde organische
handschrift te herkennen. „Dat
is inmiddels mijn handelsmerk.
Aan de vormgeving herkennen
mensen mijn werk.Maar deze
collectie is wel subtieler qua
kleurstelling en is uitgevoerd in
grijs, zwart, brons, zilver en
rood. „Daaraan zie je dat ik
meer interesse krijg in glans en
structuur", vertelt ze. „Dat
heeft met mijn mode-achter
grond te maken. Bovendien heb
ik de behoefte om iets te maken
dat minder gemakkelijk te imi
teren is, want inmiddels zie je
overal organische vormen in
glas."
In 2001 presenteerde ze haar
Opal, een collectie waarin ze een
soort marmereffect heeft toege
past in glas. Vorig najaar in
Kortrijk ging ze nog een stapje
verder met Ceramica, een col
lectie die qua uiterlijk meer op
keramiek lijkt dan op glas. „Een
effect dat je krijgt door glazuur-
en oxidatietechnieken te ge
bruiken", zo licht ze een tipje
van de sluier op.
Al haar objecten zijn met de
hand geblazen en in een beperk
te oplage verkrijgbaar. De unica
zijn gesigneerd en genummerd.
Haar glazen ontwerpen zijn te
koop vanaf vijfhonderd euro.
Haar nieuwste collectie Cactus
wordt momenteel geëxposeerd
bij galerie Maxalto in Parijs.
Kate Hume werkt regelmatig in
opdracht. Zo ontwikkelde ze
een exclusieve collectie glas
kunst die is geïnspireerd op oud
islamitisch glas. „Het Midden-
Oosten is de bakermat van glas.
In Syrië werd het tweeduizend
jaar geleden al gemaakt. Een
vooraanstaande familie in Koe
weit bleek een waardevolle col
lectie antiek glas te bezitten.
Daarop mocht ik een eigentijdse
variant maken voor de opening
van een modewinkel."
Ook heeft ze in samenwerking
met de Koninklijke Glasfabriek
Leerdam een collectie unieke
kristallen vazen gemaakt.
„Glas heeft in Nederland een
rijke traditie en daaraan lever ik
graag een bijdrage", vertelt ze.
Maar ze wil ook een kritische
opmerking kwijt. „Er is weinig
aandacht voor opleidingen die
de kunst van het glas maken aan
nieuwe generaties doorgeven.
Zo dreigt de afdeling glasdesign
van de Amsterdamse kunstaca
demie Rietveld opgeheven te
worden. Er is slechts een kleine
groep geïnteresseerden, maar
het zou wel het einde kunnen
betekenen van een eeuwenoude
N ederlandse traditie
Anja Sparidaans
Haar collectie handge
blazen glas heeft in de
designwereld inmiddels in
ternationaal erkenning ge
kregen. De ontwerpen van
Kate Hume vallen dan ook
op door de organische vorm
geving en het gedurfde
kleurgebruik. Een kwestie
van experimenteren, zegt ze.
Kate Hume is al jaren lang
gefascineerd door glas. Al
toen ze nog in haar geboorte
land Engeland woonde, verza
melde ze Hollands glas uit de ja
ren '40 en '50. Ze vond het in
winkels met tweedehands spul
letjes. Deze collectie koestert ze
nog altijd, maar haar glasverza
meling is inmiddels behoorlijk
uitgebreid.
„Ik hou ervan om glazen ont
werpen in het interieur te groe
peren als een soort stilleven. Dat
is overigens typisch Hollands"
stelt ze. Vier jaar geleden vestig
de ze zich in Nederland. Sinds
dien ontwerpt Hume zelf glazen
objecten.
Van origine is Kate Hume mode
stylist, maar na haar opleiding
in Londen begin jaren tachtig
verlegde ze haar grenzen. Ook
letterlijk, want ze woonde en
werkte jarenlang in Amerika.
De afgelopen twintig jaar ont
wierp en stileerde ze naast mo
de, ook filmsets en interieurs.
Bovendien begaf ze zich op het
terrein van mediastyling: ze is
verantwoordelijk voor de vorm
geving van modebladen, adver
tenties en reclamefilms.
„Eigenlijk zie ik mezelf als ont
werper en stylist, dus iemand
die met vormen, kleuren en
structuren kan omgaan. Het
maakt niet uit voor welk pro
duct je deze vaardigheden in
zet."
In 19 9 8 kwam ze terug naar Eu
ropa en vestigde ze zich samen
met haar partner en regisseur
annex meubelontwerper Frans
van der Heyden in Amsterdam.
„Eigenlijk was het toeval dat ik
glas ging ontwerpen", vertelt ze.
„Frans exposeerde zijn nieuwe
meubelcollectie en vanuit stilis-
Disque
tisch oogpunt moest daar wat
mij betreft glas bij. Om die re
den ben ik zelf mijn eerste gla
zen ontwerpen gaan maken."
Ze doelt op de ontwerpen Vessel,
Pebble en Caillou die opvallen
vanwege de organische, bijna
sensuele vormen en de heldere
kleuren. Ze doen op het eerste
gezicht denken aan reuzenju-
welen. Haar eerste collectie
sloeg in 1999 enorm aan op de
hippe interieurbeurs 100% De
sign in LondenEen jaar later
werd haar werk opgenomen the
Contemporary Decorative Arts
expositie van Sothebys in Lon
den. Dat was het begin van een
groeiende internationale klan
tenkring.
„De vonk sloeg over omdat glas
juist op dat moment enorm in
opkomst was." Glazen objecten
passen volgens haar als blik
vanger in het minimalistisch in
terieur. „Maar ook de retrotrend
zorgt ervoor dat glas terug is."
Zelf glas maken kan ze niet,
maar via-via kwam Hume in
contact met meesterglasblazer
Richard Price. Volgens haar is
hij een van de weinigen in Ne
derland die handgeblazen glas
kan maken. Met hem en zijn
team werkt ze nu al vier jaar in
tensief samen. „Ik bedenk een
ontwerp, zowel de vorm, de
kleur als het materiaal. Samen
gaan we dan proberen om het
ook zo te maken. We experimen-
De Keukenhof in Lisse heeft
dit voorjaar een bijzondere
tentoonstelling in huis. Er wor
den werken getoond van schil
ders uit binnen- en buitenland
die geïnspireerd zijn door de
Hollandse bollenvelden. Her
man van Amsterdam uit Sas-
senheim nam het initiatief en
speurde over de hele aardbol
naar geschilderde impressies
van de Bollenstreek.
De expositie opent op 21 maart,
de dag dat ook de Keukenhof
haar poorten opent voor het pu
bliek. Er worden circa vijftig
schilderijen getoond uit de pe
riode 1850-1950. „In die tijd
was de Bollenstreek op zijn
best", zegt Van Amsterdam. Af
beeldingen van deze schilderij
en en nog honderd andere wor
den ook in het tweetalige boek
'Tulip Fields of Holland' opge
nomen. Dat verschijnt rond de
zelfde tijd.
„Ik heb geprobeerd om over de
hele wereld schilderijen van
bollenvelden te achterhalen",
meldt Van Amsterdam. „Zo
kwam ik terecht op een eilandje
in de Atlantische Oceaan en
daar vond ik een prachtig schil
derij dat de impressionist Geor
ge Hitchcock had gemaakt van
een ooievaarsnest tussen de hy
acinten in Warmond. Zo'n
vondst geeft een enorme kick.
Herman van Amsterdam ver
huist een groot deel van de schil
derijen na afloop van de ten
toonstelling naar Sint-Peters
burg. Hij is gevraagd een expo
sitie over de Hollandse lente in
te richten in het kader van de
viering van het 300-jarig be
staan van de Russische stad.
„En dan mogen de bollenvelden
natuurlijk niet ontbreken."
Zeeuwse Babbelaars, Douwe
Egberts, Haagsche Hopjes,
Droste, De Ruyter. Welke Ne
derlander gaat bij het horen van
deze merken niet verlangen
naar de 'goeie ouwe tijd'? De
Goirlese sieraden- en meubel
ontwerpster Suzanne van Oir-
schot leeft letterlijk van de
nostalgie; oude koekblikken
worden in haar Amsterdamse
atelier omgetoverd tot stijlvolle
armbanden en ringen.
Van Oirschot (26) heeft altijd al
een voorliefde voor oude spul
len gehad. Zo maakte ze voor
haar eindexamen aan de kunst
academie in Maastricht een ta
fel waarin oude koekblikken
waren verwerkt en, als eerbe
toon aan haar overleden Tante
To, een kast die werd bekleed
met ouderwets gebloemd tafel
zeil. Van Oirschot: „Ik houd nu
eenmaal van de oude vormge
ving, de prints en lettertypes.
Dingen van vroeger hebben op
een of andere manier altijd iets
meer uitstraling, je wordt er
door teruggezogen in de tijd."
De fascinatie voor gedateerde
spullen bleef sindsdien en ze be
gon actief koekblikken te verza
melen.
Op het Amsterdamse Sandberg
Instituut, een post-academi-
sche opleiding voor getalen
teerde vormgevers, studeerde ze
onder meer af op koekbliksiera
den; zilveren ringen en armban
den, ingelegd met strookjes
nostalgisch koekblik. „Ik heb
inmiddels meer dan tachtig
koekblikken in mijn atelier
staan, elk met een eigen verle
den. Sommige mensen gooien
die dingen weg of verkopen het
op de markt. Zij hebben vast
geen idee dat die spullen nog
echt een tweede leven gaan lei
den. Het komt er in feite op neer
dat ik herinneringen van andere
mensen verkoop."
Het streven van de Brabantse
ontwerpster is sieraden op aan
vraag te maken. „Wie om be
paalde redenen waarde hecht
aan iets dat van blik is, bijvoor
beeld oma's trommel waar je als
kind koekjes uit kreeg, kan dat
bij mij inleveren. Ik maak er een
juweel van."
Onder meer verkrijgbaar bij
Baccarrez, Tuinstraat 74 te Til
burg. Bestellen kan via suzan-
ne-balk@hotniail.com
Mode-ontwerpers slaan re
gelmatig een zijpaadje in
om hun creativiteit te kunnen
botvieren. Serviesgoed, bestek,
fietsen en zelfs auto's vormen
het lijdend voorwerp van mode
ontwerpers. De extra aandacht
die ze daarmee vangen is na
tuurlijk mooi meegenomen.
Nieuwste 'actie' in modieus Pa
rijs was de 'aankleding' van de
nieuwe Nissan Micra. Deze auto
speelde een geheel eigen rol tij
dens de jaarlijkse Paris Fashion
Week. De aandacht gaat tijdens
die week vooral uit naar gepre
senteerde mode en, waarschijn
lijk in even grote mate, naar de
'sterren' die zich handig in de
kijker spelen op en naast de cat
walk. Dit jaar was er ook een
grote rol weggelegd voor een
klein autootje. Nissan Frank
rijk nodigde elf mode-ontwer
pers uit hun creativiteit bot te
vieren op de Micra. Onder het
thema Micramorphosis gaf de
autofabi'ikant de elf vrije hand
om een Micra naar eigen smaak
en stijl uit te dossen.
De aangeklede auto's schitter
den tijdens de Fashion Week in
Parijs. De wereldstad fungeerde
daarbij als een soort grote cat
walk. Voorafgaand aan het défi
lé door de chique delen van
Parijs, werden de modellen ge
toond in het Palais de Tokyo
naast de Eiffel toren. En om in te
spelen op de sentimenten van
het modepubliek, worden enke
le van de auto's via het internet
geveild en de opbrengst ei-van
gaat, hoe kan het ook anders,
naar een goed doel.
Liefde
Hoewel de mode-ontwei-pers
gewend zijn om met zachte,
veelal soepele stoffen te werken,
vormde de onbeweeglijkheid
van de auto geen belemmering.
Yves Saint-Laurent decoreerde
de Micra rond het thema liefde.
Hij wilde toch een vrouwelijke
lijn in de auto aanbrengen.
Daarvoor nam hij zijn bekende
motief, dat van een slingerende
slang die de rondingen van een
vrouwenlichaam suggei'eert, als
uitgangspunt. John Galliano
liet zich inspireren door de uit
dagende erotische thema's van
het Dior-designhuis. Hij ge
bruikte een Solve Sundsbo-foto
met daarop afgebeeld een
vrouw die door een groep man
nen wordt opgetild. Het tafereel
schetst het beeld van een triom
ferende, sensuele vrouw.
Sonya Rykiel bleef haar eigen
stijl trouw en kleedde haar Mi
cra in haar kenmerkende
streepdessin. Jean Charles de
Catelbajac koos ervoor een aan
tal ontwerpen te mixen. Hij
maakte als het ware een modern
patchwork van stijlen en trends
op het exterieur van de auto.
Balmain zocht het in de sportie
ve sfeer en gaf de auto het uiter
lijk van een sportauto uit ver
vlogen tijden. Ontwerpster
Viviane Cazeneuve bleef trouw
aan haar Caribische roots. Zij
creëei'de op de auto het droom
beeld van een zonovergoten
landschap. Het duo Marithe en
Frangois zette de Micra neer als
een stadsauto door hem in een
soort straattenue te hullen, met
onder meer de three-ballschoen
die de ontwerpers binnenkort
introduceren. Lesage gebruikte
een motief dat het uitgelezen
borduurwerk van dit modehuis
weergeeft. Als opvallend detail
zijn de flanken van de auto ver
sierd met een soort vlechtwerk
van sierstenen.
Ontwerpers van het befaamde
juweliershuis Van Cleef en Ar-
pels lieten zich inspireren door
het naderende voorjaar. Deze
Micra werd gefboid met een
bloemenprint, waarmee een fris
lente-achtig beeld werd opge
roepen. Zwart als de nacht was
de Micra vöör Erik Halley zijn
creativiteit erop los liet. De
nacht bleef het uitgangspunt.
Maar dan wel de feestelijke
nacht. Daartoe werd de zwarte
auto versierd met rode Swa-
rovski-kristallen. De laatste au
to werd onder handen genomen
door het modehuis Jerome Cos-
te of Kulte, dat bekend staat om
zijn nonconformistische stijl.
Het modehuis koos een 'design
met een knipoog' waarin ele
menten van Micra's met Japanse
en Franse achtergronden ge
mengd werden.
Annemarie Zevenbergen
De Micra aangekleed door ontwerper Lesage.
