Schaamte over tankerbranche
Dorpsjongen Saddam werd tiran
PZC
PZC
no
Vip en voetballer
krijgen voorrang
van specialisten
Ji
Griekse rederij is trots op nieuwe dubbelwandige schepen
e\r^ï>
J
Gratis
krant in
Almere
7 februari 1953
vrijdag 7 februari 2003
Na de ongelukken met de
Erika en de Prestige staat
de tankerindustrie er bij
het publiek niet goed op.
De rampen bevestigden
het slechte imago van de
branche: financieel gewin
met oude, roestige enkel
wandige schepen gaat ver
boven vakmanschap en
verantwoordelijkheid.
Het kan ook anders, zo
toont de Griekse rederij
Hellespont bij het bezoek
van de fonkelnieuwe dub
belwandige supertanker
Hellespont Alhambra aan
Rotterdam.
door Alexander Bakker
De loper ligt nog net niet uit.
Wind, sneeuw en andere
nattigheid geselen de witte reus.
De bijna vijfhonderdduizend
ton ruwe olie die voor Shell van
uit de Arabische Golf naar
Rotterdam is vervoerd is bijna
overgepompt in de immense op
slagtanks van de Maasvlakte
Olie Terminal. Daarom ligt de
Alhambra al hoog in de 8e Pe
troleumhaven en is het een flin
ke klim om aan dek te komen.
Reder Hellespont doet niet
moeilijk. De gasten zijn wel
kom. In de kleine vergaderzaal
is op behoorlijk wat aanloop ge
rekend, afgemeten naar de hoe
veelheid lekkernijen voor bij de
koffie. Commercieel topman
Alexander Papachristidis-Bove
heeft zijn kostuum verruild
voor de helblauwe overall. „Wij
hebben niets te verbergen", zegt
hij bij herhaling.
Trots
Hellespont, opgericht in Cana
da, verhuisd naar het Griekse
Piraeus, is een rederij die zich de
laatste twaalf jaar specialiseer
de in tankers. Het bedrijf heeft
op dit moment zeven supertan
kers, waaronder dus de vier fon
kelnieuwe. De rederij is trots op
dit laatste kwartet. Het is voor
het eerst in meer dan twintig
jaar dat tankers van dit fox-maat
zijn gebouwd. „Waai-om?" her
haalt Papachristidis de vraag.
„Het antwoord is simpel: omdat
de markt er om vraagt."
Met een simpele muisklik tovert
hij het overzicht van de reizen
van de nieuwe supertankers op
het beeldscherm. Het zijn reizen
tussen de mondiale oliecentra:
de Arabische- en Perzische
Golf, de Golf van Mexico, Rot
terdam en Singapore. „En
steeds vol", bezweert Papa
christidis. Dat gold niet voor de
laatste reis van de Alhambra,
voor Shell vanuit de Ai-abisiche
Golf naar Rotterdam. Met uit
eindelijk 480.000 ton ruwe olie
is het schip hier aangekomen.
Een ander deel is gelost voor
Shell in Zuid-Egypte. Met nog
een ander ladingdeel tijdelijk in
lichters kon de Alhambra net
door het Suezkanaal. „Dat
scheelde op weg naar Rotter
dam mooi tien dagen varen."
Gouden tijden
Papachristidis draait er niet
omheen: ook Hellespont wil
graag geld verdienen met het
transporteren van olie. En veel
ook, als het even kan. Vandaag
de dag zijn het gouden tijden.
De markt is goed. De Alhambra
is op dit moment goed voor een
opbrengst van honderdduizend
dollar per dag. Tijdens de klim
door het trappenhuis op weg
naar de brug verklapt Papa
christidis fluistei-end de dag-
kosten van het schip: negendui
zend dollar. Het zal een kwestie
van rekenen zijn, want ingewij
den noemen dertigduizend dol
lar een waarschijnlijker dag
kostprijs. Maar even goed: tel
uit je winst. Bij Hellespont ma
ken ze zich geen zorgen over de
dreigende oorlog. Ook tijdens
de vorige 'editie' is de handel
immers gewoon doorgegaan.
Het viertal van Hellespont on
derscheidt zich van verouderde
soortgenoten door een dubbele
scheepswand. De verschillen
gaan veel verder, legt Papa-
chi-istidis uit. Op zo'n beetje alle
punten ging de x-ederij bij het
ontwerp van de schepen een
stapje verder dan de minimale
eisen van de klassificatiemaat-
schappij. In het schip is 67.500
ton staal verwerkt, ruim vijf
tienduizend ton méér dan in
vergelijkbare schepen. De theo-
x-etische leeftijd is gesteld op
maximaal veertig jaar, tegen
twintig jaar als gangbare norm.
De ballasttanks, in de scheep
vaart notoire probleemveroor
zakers, zijn bewerkt met een
speciale verfsoort terwijl een
ventillatiesysteem zox-gt voor
een minimale hoeveelheid zuur
stof in deze tanks. Als er al zuur
stof bijkomt, want als het even
kan worden ballasttanks 'onder
gas' gehouden om oxidatie te
voorkomen.
De Alhambra en haar drie zus
jes zijn boven de waterlijn
spierwit geschilderd. In zonnige
gebieden helpt het de effecten
van de zonneschijn minimalise
ren, maar meer staat de kleur
symbool voor de openheid van
de rederij. Papachristidis: „De
witte verf hebben we gebruikt
zodat wij, en iedereen die aan
boord komt, de roest kan zien.
Wij willen geen roest en dus
moeten we er alles voor doen om
te voorkomen dat het schip gaat
roesten."
Zonnebril
De witte kleur had wel als na
deel dat dat aan alle opvarenden
een goede zonnebril moest wor
den verstrekt. Een duur exem
plaarvan een bekend merk ('Het
leek hier wel Top Gun') bood
geen soelaas. Een veel goedko
per exemplaar bevalt de be
manningsleden veel beter.
Voor al dat onderhoud voerde de
rederij het aantal bemannings
leden op tot veertig, daar waar
eigenlijk met de helft had kun
nen volstaan. Aan boord wer
ken continu vijftien technici.
„Als we bij de huidige markt
prijzen vijf dagen per jaar extra
kunnen varen dan hebben we
die extra salarissen al terugver
diend", rekent Papachristidis
De Griekse en Filipijnse beman
ningsleden krijgen bovendien
naar internationale maatstaven
ruim betaald. „Wij bieden een
goed salaris, goede vooruitzich
ten en, heel belangrijk, goed
eten", luidt de toelichting. „De
mensen die bij ons werken doen
dat graag én met grote toewij
ding."
Al die extra's hebben voor rede
rij Hellespont de vier nieuwe
schepen niet veel duurder ge
maakt. „Slechts vijf procent,"
zegt Papachristidis. „Ik schaam
me er voor dat. te moeten zegg-
gen. Het is schaamte voor de he
le tankerindustrie." GPD
door Hans Leber
Iedereen weet het, maar het
komt zelden op papier: art
sen trekken mensen voor. Fa
milie, vrienden, bekende Ne
derlanders, mensen met een
belangrijke baan mogen eer
der, terwijl de gewone man
moet wacliten. De artsenor
ganisatie KNMG vindt het
niet zo'n probleem, blijkt uit
het eigen weekblad Medisch
Contact van deze week: 'Het
maakt de wachtlijsten niet
langer, hooguit de wacht
tijd'.
In het artikel zegt een arts uit
het Amsterdamse VU-zie-
kenhuis zich te ergeren aan
de vooi'keui'sbehandeling
van Ajax-voetballers: „Het
gebeurt regelmatig dat er op
de eerste hulp zo'n dropshot-
je binnenkomt, een junior
met een klacht van helemaal
niks. Dan wordt er gelijk een
specialist opgetrommeld,
terwijl de eerstehulparts het
prima zelf kan afhandelen.
Dan moet er een briefje naar
de specialist waarop staat:
'Spoed, Ajax!'. Daarvoor
laat die specialist dan alles
uit zijn handen vallen." De
voetballex-tjes vinden het, tot
ergernis van de arts, ook nog
eens de gewoonste zaak van
de wereld.
Vrienden
In het artikel vertelt plas
tisch chirurg Julien van Rap-
pard dat hij wekelijks een
verzoek krijgt om voorrang.
Daar gaat hij soms op in. De
wachttijden bij hem bedin
gen acht maanden, waarna
het nog een half jaar duurt
voor er wordt geopereerd.
Van Rappard wimpelt vage
kennissen af, maar helpt goe
de vrienden en collega's. Een
kwestie van collegialiteit,
vindt hij. Toen een secreta
resse van een bevi'iende or-
thopeed hem ooit geen voor
rang gaf, werd Van Rappard
boos: „Dat doe je niet bij col-
De Leidse huisarts Har Meij
er bevestigt in het artikel dat
bij een van zijn patiënten,
voormalig minister en CDA-
voorman Elco Brinkman, op
dinsdag de diagnose kanker
werd gesteld. De dag erna
kon Brinkman aan chemo
therapie beginnen. Meijer
geeft tegenover het KNMG.
blad toe dat het een typisch
voorbeeld van voorkeursbe
handeling is.
Andere artsen geven toe patt
enten te helpen die 'iets pres
teren' of wier ziekte gevolge:
heeft voor anderen, zoals ii
het geval van cabaretier
Youp van 't Hek die ooit voor
rang kreeg en daarover zegt
„Als ik niet kon optreden
moest ik zestigduizend men
sen teleurstellen. Dat heb it
die specialist uitgelegd er,
binnen 24 uur ben ik een Am-
sterdams ziekenhuis behan
deld. Voetballers gaan ook
voor, zei hij. Eerlijk gezegd
vond ik het zelf ook logisch."
De regels van de KNMG
staan geen voorkeursbehan
deling toe. Maar in hetzelfde
artikel zegt ethicus Dick
Meerman van de KNMGS
„Waarom zou je het kind var
een collega niet tussen de
staande afspraken doorzien!
Het maakt de wachtlijst niet
langer, op zijn hoogst de
wachttijd."
Als het eerder helpen van del
ene patiënt de medische situ
atie van de andere verergert,
mag voorrang niet, vind:
Meerman. Regels acht hi;
niet nodig. Daaraan zal de
KNMG volgens hem pas wer
ken 'als de Tweede Kamt:
bepaalt dat voorkeursbe
handelingen op gespanne
voet staan met het gelijk
heidsbeginsel'.
Inspecteur Bon van de In
spectie voor de Gezond
heidszorg wil hierover mee:
discussie. „Je overtreedt he:
basispi-incipe van gelijke
toegang tot zoi*g als je voorde
ene patiënt een beetje mee:
doet dan voor de andere."
GPD
Alnxere krijgt de eerste
gratis regionale krant
van Nederland. Vanaf 2
april verschijnt Almere
Vandaag, een krant die
vier dagen per week in een
oplage van zeventigdui
zend exemplaren huis-
aan-huis wordt verspreid.
Het blad lijkt daarmee op
de gratis kranten Spits en
Metro. Almere Vandaag is
een uitgave van de Hol
landse Dagbladcombina
tie (HDC).
Almere is daarmee ook de
eerste stad in Nederland
waar geen betaalde regio
nale krant meer ver
schijnt.
In het verleden sneuvel
den al lokale edities van
Het Nieuws van de Dag en
Het Parool en in januari
stopte de HDC met de
laatste betaalde regionale
krant, Het Dagblad van
Almere.
Volgens bladmanager
Wim Bouterse van Almer-e
Vandaag toont onderzoek
aan dat Almeerders wel in
nieuws zijn geïnteres
seerd, maar ze er niet voor
willen betalen. Vandaar
dat de HDC het over een
andere boeg gooit. De uit-
geverij staakt de uitgave
van het huis-aan-huis-
blad Groene Weekblad,
dat twee maal per week
verschijnt.
Almere Vandaag ver
schijnt van dinsdag tot en
met vrijdag en omvat be
halve lokaal nieuws ook
landelijk en beperkt bui
tenlands en economisch
nieuws. Het niet-lokale
nieuws wordt geleverd
door het ANP en ook door
de GPD, het persbureau
van de regionale dagbla
den. De krant biedt werk
aan zeventien mensen.
Zeventig procent van de
krant bestaat uit adver
tenties. Zo lijkt de krant
meer op een huis-aan-
huisblad dan op een be
taald dagblad.
Almere Vandaag ver
schijnt 's middags op ta
bloid-formaat (zelfde
grootte als Spits) en moet
voor zessen zijn bezorgd
De krant krijgt drie jaar
de tijd om winstgevend te
worden. GPD
door Louis Burgers
Voor Saddam Hoessein telt niet het
vandaag, het gisteren of het (over
)morgen. Voor de Iraakse dictator gaat
het er alleen om wat de mensen over 500
jaar van hem denken. Hij zal de macht
daarom ook niet zo gemakkelijk uit han
den geven, zo bleek dezer dagen uit het
vraaggesprek met de Britse oud-politi
cus Tony Benn.
Liegen en bedi'iegen gaat Saddam ge
makkelijk af. Zonder met de ogen te
knipperen vertelde hij Benn alle VN-re-
soluties uit te voeren. Massavernietin-
gingswapens? Absoluut niet! Banden
met Al Qaeda? Nee. En als we ze hadden,
waren we er zo trots op geweest dat we ze
niet zouden verzwijgen.
Saddam, nu 23 jaar dictator, kon zijn po
sitie alleen verwerven door steun van het
Westen. Voor Amerika was hij in de jaren
tachtig steunpilaar in de strijd tegen fun
damentalistisch Iran. Europa keek voor
al naar de olie. De Koerden vormden een
bron van onrust aan de grens van Navo-
partner Turkije. Dus leverde het Westen
het gas waai-mee Saddam Iran aanviel en
de Koerden in Noord-Irak uitmoordde.
Amerika en Rusland leverden de wapens
en tanks voor de strijd in 1980 tegen Iran
en verstrekten spionagefoto's van het
front. De buurlanden stelden miljoenen
beschikbaar voor zijn bewapening. Koe
weit, dat in 1990 slachtoffer werd van
zijn expansiedrift, was tot dat moment
een van de royaalste suppox*ters. Saddam
was immers de dam tegen de opnxkkende
sji'itische volksbeweging en de onder
drukten die de Arabische sjeiks dreigden
weg te vagen.
Te laat
Allen ontdekten zijn ware gelaat te laat.
De aanval op Koeweit was te voorkomen
geweest, als de Amerikanen niet tot het
laatste moment hadden gehoopt dat hij
ervan zou afzien.
Dictators handelen als het erop aan komt
niet rationeel. Bij hen strijden ijdelheid,
machtswellust, meedogenloosheid en
wreedheid om voorrang. Onder de noe
mer: het belang van het land, van het volk
of van de toekomst vernietigen zij hun
onderdanen voor wie zij zeggen als geen
ander op te komen.
Dat geldt ook voor Saddam. Niet voor
niets woont hij executies bij van aanhan
gers, gewone onderdanen en ministers,
die er slechts van verdacht worden min
der enthousiast achter hem te staan. Tal
loos zijn ook de verhalen van kinderen,
die door onvoorzichtige uitlatingen de
dood van hun ouders op hun geweten
hebben.
Saddam vindt voor échte vijanden de
dood nog een te geringe straf. Zie wat hij
deed met zijn twee schoonzoons, die naar
Jordanië vluchtten en onder onduidelij
ke omstandigheden naar Bagdad terug
keerden. Ze werden niet alleen ver
moord, bovendien werden hun lijken met
vleeshaken door de neus voortgesleept.
Iraakse vrijwilligers maken overwinningsgebaren. Zij paradeerden gisteren door Bagdad. Zelfs verdenking van minder enthou
siast juichen voor Saddam kan al tot de dood leiden. foto EPA
Saddam Hoessein is in 1937 geboren bij
Takrit, zo'n honderd kilometer ten noor
den van Bagdad. Zijn moeder wil na het
vertrek van zijn vader niets meer met
Saddam te maken hebben. Zijn stiefva
der moest al helemaal niets van hem we
ten. In 1947 vertrekt hij naar een oom in
Bagdad. Zijn machtsbasis blijft Takrit.
Daar wonen zijn naaste vertrouwelin
gen. Familiebanden zijn belangrijk,
evenals zijn (vermeende) afstamming
van Fatima, de dochter van de profeet
Mohammed. Dat bevestigt zijn zelfbeeld
dat hijnet als de profeet, voorbestemd is
de Arabieren te verenigen en een nieuwe
Arabische Gouden Eeuw tot stand te
brengen.
In 1956 wordt hij lid van de Arabische
Baath Socialistische Partij, maar hij
moet in 1959 naar Cairo vluchten. In
1963 keert hij terug naar Bagdad, dat
dan een groeiend nationalisme kent. Het
Midden-Oosten staat aan de vooravond
van ontwikkeling naar nationale staten
waarbij intellectuelen en legerofficieren
heersers verjagen. Behalve in Irak ge
beurt dat ook in Syrië, Libië en Soedan.
Revolutie
Saddam behoort tot de samenzweerders
van de revolutie van 30 juli 1968. Een
jaar later wordt hij vice-voorzitter van
de Revolutionaire Raad. Hij grijpt langs
slinkse weg de macht. Huilend beticht hij
juli 1979 op een massabijeenkomst van
partij en Revolutionaire Raad zestig me
destanders van verraad. Ze worden afge
voerd en omgebracht. Iedereen in de zaal
weet daarna hoe de vlag erbij hangt.
Een jaar later begint hij zijn achtjarige
oorlog tegen Iran. Saddam gebruikt gif
gas, de Iraniërs sturen jonge jongens lo
pend de mijnvelden in om de weg te
banen voor de soldaten. Uiteindelijk vin
den zeker een miljoen militaii*en en bur
gers de dood. Ook in Koerdistan gebruikt
Saddam in 1988 gifgas. Hij laat de plaats
Halabja bestoken. Zeker vierduizend
mensen sterven door vergiftiging.
In 1990 volgt de inval in Koeweit. De Ira
kezen worden na een half jaar door een
internationale coalitie uit het oliesjeik-
dom verdreven. De grote vraag is waar
om Bush senior zijn karwei in 1991 niet
afmaakt of waarom cle Amerikanen in
1998 - na het (tijdelijke) einde van de wa
peninspecties - Irak niet met geweld ont
wapenen.
Saddam is twee keer getrouwd. Uit het
eerste huwelijk zijn twee dochters en
twee zoons geboren. Oudste zoon Oedai
vermoordt in 1988 zijn vaders voorproe
ver en wordt later Zwitserland uitgezet
wegens bedreiging van een portier. In
Bagdad kan hij zijn lusten botvieren, tot
hij bij een aanslag in 1996 verlamd raakt.
Nu geldt de tweede zoon, Koesai, als de
gedoodverfde opvolger. Saddam kan re
kenen op.de onbepex-kte steun van stam
en familieleden uit Takrit. De veilig
heidsdiensten vormen zijn machtsbasis
en daarbinnen maakt een klein groepje
familielden de dienst uit.
Het land wordt bestuurd door het Speci
ale Bureau, de Maktab al-Khas. Ook
daar heeft familie het voor het zeggen.
De vijftien leden tellende Revolutionaii-e
Raad telt alleen nog maar loyale aanhan
gers, sinds de oorspi'onkelijke leden zijn
vermoord, gevangen gezet of ontslagen.
Zolang Saddam kan rekenen op de loya
liteit van deze organen, is de kans op een
staatsgreep nihil. Ook al omdat de oppo
sitie in het buitenland te verdeeld lijkt te
zijn om gevaarlijk te worden. Saddam
gebruikt de Baath voor de indoctrinatie,
mobilisatie en controle van het volk. De
partij telt 50.000 'activisten' en 1,5 mil
joen (op een bevolking van rond 20 mil
joen) 'sympathisanten'. Die vormen een
netwerk van informanten, die bereid zijn
vrienden en familieleden aan te geven.
Mochten de Amerikanen erin slagen
Saddam tot aftreden te dwingen, te ver
jagen of zelfs te vermoorden, dan zijn ze
er nog niet.
Het is de vraag of president Bush een de
mocratische constitutie kan geven, die
recht doet aan de verlangens van het
volk. Gevreesd moet worden dat het land
uiteenvalt, zoals ook gebeurde in Afgha
nistan. GPD
EVACUATIE - Tijdens zijn be
zoek aan Zierikzee heeft prins
Bernhard een dringend beroep
gedaan op de bevolking om het
eiland te verlaten. „Er dreigt
gevaar en daarom is het zaak,
dat iedereen die geen belang
rijke functie vervult in de stad,
zo snel mogelijk evacueert."
HULP - De Amerikaanse pre
sident Eisenhower heeft ver
klaard dat zijn land de door
overstroming getroffen gebie
den in West-Europa wil hel
pen Hij heeft een commissie in
het leven geroepen die, onder
voorzitterschap van minister
van Buitenlandse Zaken Fos
ter Dulles, plannen zal maken
voor de hulp. Inmiddels
stroomt de hulp voor Neder-
land uit de hele wereld toe; I&
rakken en hout uit Finlanc
kinderkleren uit Israël, ambt
lances uit Oostenrijk, deke:
uit Argentinië en Luxembuij
betonmolens uit Zwede
transportmiddelen uit Frank
rijk en een veldlazaret e
Noorwegen, om slechts k
kleine greep uit het aanbod:-
noemen. Daarnaast komen-:
talloze berichten binnen \t
particuliere acties in tal va
landen.
RAMPENFONDS - De inn-
melingsactie van het Nat:;-
naai Rampenfonds heeft tok
toe 16,9 miljoen gulden opgf
bi-acht.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax:(0118)470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 470102
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax (0113) 273030
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115)645741
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114) 372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 17.00 uur
Zierikzee. Goes en Hulst-
8.30-17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantco'A
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur I
Tel. (0118) 484000.
Fax(0118)470100
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 2,00)
per maand: 20.50
per kwartaal: 55,10
per jaar: €209,90
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag:€ 1,10
zaterdag-1,65
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd.
Voor gewone advertenties:
Tel: (0118) 484240
Fax. (0118) 470100
Voor kleintjes: Tel. (0118) 484321
Fax (0118)484370
in onderdeel van hel Wegener-concem De I
ducien van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener ol door ons zorgvuldig geseee*^ I j
derden. Als u op deze intormatie geen prijs stall dan kunt u dit schriftelijk melden txi PZC. a»^|
lezersservice, Postbus 3229.4600 MB Breda K*
Behoort tot LUGQEHGr
