I
I
I
I
I
Vlaamse processie in het slijk
Ajax verjongt elftal in razend tempo
i
Daphny is eindelijk de beste
13
Martin Verkerk
wint zijn eerste
finale in Milaan
17
19
20
Bart Wellens superieur, Groenendaal rijdt mee als figurant
Ruzie tussen
Van der Poel
en Wellens
Cruiseschip
PZC
maandag 3 februari 2003
Feyenoord baas
over FC Twente
Dennis Voshart
wint met Oranje
Amazone in
blakende vorm
HWP grijpt na
zege koppositie
Morres viert
dubbel feest
Lars Boom wint
alles wat hij wil
Pijikes volgen
in de sneeuw
Hoor Ad Pertijs
MONOPOLI - Eigenlijk wist Ri
chard Groenendaal het de hele
week al. „Leeg, totaal niks. Als
of je drie maanden niet op de
fiets hebt gezeten", omschreef
hij zijn gevoel van de dagen die
voorafgingen aan het WK veld
rijden in het Zuid-Italiaanse
Monopoli, waar de Belgen giste
ren superieur waren en Bart
Wellens veruit de sterkste was.
De wedstrijd zelf was een voort
zetting van het bange voorge
voelvan Groenendaal. „De start
was nog wel goed, maar al snel
daarna kon ik het tempo niet
volgen. Zelfs bij de vrouwen had
ik nog niet kunnen winnen. Ik
had - net als ti j dens het trainen -
gi het gevoel of mijn longen eruit
c' klapten. Je wilt wel, maar je
blaast jezelf op. En waar je nor
maal door zo'n moment heen
kunt trappen, zat er in de loop
van de cross geen enkele verbe
tering in."
Exclusief
Groenendaal wist dus ook dat
het WK een exclusieve Vlaamse
aangelegenheid zou worden. Na
één rondje reden ze alle zes op
kop: Wellens, De Clercq,
Vannoppen, Berden, Vervecken
en Nys. De Pool Gil was de eer
ste en enige die zich er even tus
sen kon nestelen. Het is dat
Vannoppen de lijn van zijn min
dere seizoen doortrok, anders
hadden de Belgen linea recta
naar de plaatsen één tot en met
zes gereden. Nu waren de eerste
vijf plaatsen voor hen gereser
veerd.
Eigenlijk was ook de naam van
de winnaar geen verrassing.
Zelfs Maurice de Hondt had
hem vooraf foutloos kunnen
voorspellen: Bart Wellens. Het
snel volwassen geworden lefgo-
zertje uit Vorselaar trof aan de
kille boorden van de ruwe Adri-
atische Zee een parkoers naar
zijn hand. „Toen ik in de tweede
ronde lek reed, dacht ik even:
daar gaat mijn WK. Ik kwam
echter zo gemakkelijk weer te
rug, dat ik snel voelde dat het
mijn dag zou worden", sprak de
goedgebekte 24-jarige Antwer
penaar na de Vlaamse processie.
Achter hem sloegen de aartsri
valen Nys en De Clercq de han
den ineen. „Maar als je zelfs
kop-over-kop rijdend steeds
verder op achterstand wordt ge
reden, weet je snel hoe laat het
is", zei titelverdediger De Cler
cq. De overmacht van de Belgen
werkt niet alleen buiten Vlaan
deren de meewarigheid en des
interesse voor de sport in de
hand. Ook de zuiderburen val
len er gemakkelijk bij in slaap.
De Vlaamse pers deed de afgelo
pen week van alles om het vuur
werk er een beetje in te houden.
Mario de Clercq stelde dat al die
verhalen over elkaar naar het
leven staande Vlaamse crossers
schromelijk overdreven waren.
„Vandaag heeft ieder gedaan
wat hij moest doen. De een
dracht binnen de ploeg was
groot."
Niet iedereen zag het WK als een
Belgische kampioenschap. Ri
chard Groenendaal bijvoor
beeld. „Je kunt ook zeggen dat
de beste crossers toevallig bijna
allemaal in België wonen." Of
tewel, hun onderlinge strijd kan
net zo enerverend zijn als een
WK met zes toppers uit evenzo-
vele landen. Bart Wellens werd
uiteraard ook naar zijn mening
gevraagd. „Nu zijn wij het. Over
tien jaar misschien de Amerika
nen of Zwitsers. Feit is wel dat
het veldrijden bij ons enorm
leeft. Het zit in iedere vezel van
ons lichaam. We beoefenen de
sport zo professioneel mogelijk.
Dit is dan kennelijk het resul
taat."
Hamstring
Wie denkt in de functie van een
landen-WK, had zijn hoop ge
vestigd op Richard Groenen
daal. De Brabander had geen
sluitende verklaring voor het le
ge. krachteloze gevoel in zijn
lijf. „Het ging nog slechter dan
vorig weekeind. Het enige wat
ik nu als logisch verklaring kan
bedenken is mijn hamstring-
blessure van drie weken gele
den. Daardoor heb ik een week
niet kunnen trainen. Zoiets kan
je in een seizoen opbreken, om
dat het je ritme even compleet
verstoord."
Met de andere Nederlanders
was het al even treurig gesteld.
GPD
MONOPOLI - Vlak voor de fi
nish van het wereldkampioen
schap veldrijden zette Adrie
van der Poel gisteren de vader
van aanstaande winnaar Bart
Wellens achter het lint gezet. Hij
deed dat nadat Lucien Wellens
in de finishfuik luidkeels zijn
ongenoegen had geuit over het
beleid van de Nederlander.
„Als er een materiaalpost meer
was geweest, had Bart met meer
dan twee minuten voorsprong
gewonnen", riep vader Wellens
uitdagend. Onder het mom van
'nu ben je echt te ver gegaan'
pakte Van der Poel de Belg vast
en gaf de beveiligingsmensen
opdracht de heer Wellens buiten
de fuik te zetten.
Het botert al jaren niet tussen
Van der Poel en de familie Wel
lens. Van der Poel verweet Bart
Wellens eens een onprofessione
le beleving van de sport. De Belg
sneert sindsdien naar hartelust
terug. „Hij kon het niet hebben
dat ze liever startgeld uittrok
ken voor mij dan voor hem."
GPD
De jonge Belg Bart Wellens zweefde over de hindernissen op het WK veldrijden in Monopoli.
door Cylia van der Kooy
MONOPOLI - Maanden leefde ze als
een kluizenaar. Alles moest bij Daphny
van den Brand wijken voor een wereld
titel veldrijden. Toen de 24-jarige in
woonster van Zeeland gisteren in Mo
nopoli éindelijk de regenboogtrui om
de schouders kreeg, bleken alle opoffe
ringen de moeite waard geweest.
„Eindelijk, eindelijk, eindelijk", jubel
de Van den Brand, die op het podium
haar emoties niet kon bedwingen. „Het
geeft zo'n heerlijk gevoel dat het is ge
lukt. Dit is de bekroning op mijn loop
baan."
Na drie bronzen plakken telde in Italië
alleen het goud. De laatste maanden
stond alles in het teken van dit ultieme
doel. Daphny van den Brand hield zich
alleen bezig met trainen en rusten.
Zelfs de verbouwing van haar onlangs
betrokken huis en een operatie aan een
dubbele liesbreuk moesten ervoor wor
den uitgesteld.
Op papier leek het voor Van den Brand
in Monopoli niet mis te kunnen gaan.
De blonde Brabantse domineerde het
internationale veldrijden. In dertien
wedstrijden leed ze slechts één neder
laag. Alleen bij de race in Koksijde
moest ze regerend wereldkampioene
Laurence Leboucher voor zich dulden.
Hoewel ze gisteren de koers vanaf het
begin hard wilde maken, kon de veel
voudig Nederlands kampioene niet
haar stempel op de wedstrijd drukken.
De Duitse Hanka Kupfernagel, 's we
relds beste veldrijdster in 2000 en 2001,
bleef voortdurend in haar spoor. Een
sprint moest uiteindelijk de beslissing
brengen. Kupfernagel was met haar
wegkwaliteiten de favoriete, maar
Daphny van den Brand liet zich niet af
troeven.
„Ik heb geprobeerd in de sprint zo rus
tig mogelijk te blijven. Ik ben keihard
op kop blijven rijden en hoopte dat ze
mij in de harde wind niet meer zou pas
seren. En gelukkig had ze de kracht niet
meer." ANP
Wesley Sneijder schittert bij debuut tegen Willem II (0-6)
doorAndré Hooqenboom
TILBURG - Hij scoorde niet, maar bui
ten dat verliep zijn debuut voortreffe
lijk. Wesley Sneijder schoot een keer
tegen de paal en de lat. De wedstrijd te
gen Willem II verliep voor de 18-jarige
Ajacied als een hoofdstuk uit een jon
gensboek. Hij maakte de negentig mi
nuten moeiteloos vol, groeide in zijn rol
en wist jeugdige dadendrang volwas
sen te onderdrukken.
Het kon allemaal, want Ajax onder
vond bij de herstart van de competitie
van Willem II geen tegenstand van eni
ge betekenis: 0-6.
Ajax verjongt in razend tempo. Dit sei
zoen debuteerde Nigel de Jong al, Ste
ven Pienaar kende zijn grote door
braak en Rafael van der Vaart is met
zijn negentien jaar al een erkend top
per. Chivu is ook nog maar 22. Gisteren
koos trainer Ronald Koeman voor Pa-
sanen in het centrum van de defensie in
plaats van de geroutineerde, en veel ou
dere André Bergdolmo.
Het past allemaal in de plannen van de
trainer, die in de winterpauze ook al
Stefano Seedorf (18) bij de selectie
haalde. De oudste man bij Ajax giste-
ren was Tomas Galasek (29). De verjon
ging heeft nauwelijks invloed op de re
sultaten. Gisteren at Willem II uit de
hand van het Amsterdamse jeugdcol
lectie! Geroutineerde Tilburgse eredi
visiekrachten als VictoriaLandzaat en
Jaliens moesten het technisch en tac
tisch afleggen tegen hun veel jongere
voetbalcollega's. Dat was beschamend
voor een subtopper, die onder de druk
van Ajax blunder op blunder stapelde.
Wesley Sneijder speelde daarin een be
langrijke rol. Ronald Koeman wasgoed
over zijn nieuwste versterking te spre
ken. „Omdat-ie in de omschakeling een
hoog tempo hanteert en heel snel de op
lossingen ziet."
Tweebenig
Dat komt vooral door een unieke eigen
schap. Sneijder is tweebenig. „Maar
van nature ben ik wel degelijk rechts-
benig", bekende de speler gisteren na
zijn geslaagde optreden in Tilburg. „Bij
de E'tjes van Ajax ben ik begonnen met
het trainen van links. Met een bal aan
een touwtje en maar trappen. Tot het
ook zonder touwtje ging. Nu is het mijn
tweede natuur, links of rechts maakt
niet meer uit."
Met zijn 18 jaar stapt hij in een rijke
Ajax-traditie, die dit seizoen nieuw le
ven is ingeblazen. De Jong en Pienaar
gingen hem al voor, en zonder ook maar
een zweem van nervositeit voerde ook
deze debutant zijn taken altijd tactisch
evenwichtig uit. Als verdedigende
middenvelder, niet een plek waarmee
hij al vertrouwd is. Sneijder bestreek
bij de jeugd meestal de linkerflank, als
verdediger of als middenvelder. Maar
Koeman, dik gezaaid in de linkspoten,
had tegen Willem II een andere rol voor
hem in gedachten.
In de tweede helft gooide Sneijder het
laatste restje schroom van zich af en
werd hij een belangrijke schakel en
aanspeelpunt op het middenveld. Bru
taal nam hij zelfs al vrije trappen, en
niet Chivu. „Dat was de opdracht van
de trainer. Omdat ik in de jeugd ook de
meeste vrije trappen nam."
Het kon allemaal, omdat Ajax al riant
leidde. Willem II was overvallen door
eigen persoonlijke fouten en de scherp
te van de tegenstander. Van der Meyde,
Ibrahimovic en Chivu (uit een straf
schop) hadden al voor de ruime marge
gezorgd. Meteen na rust, door Galasek
en weer Ibrahimovic werd het 5-0. En
tenslotte zorgde Mido voor de 6-0.
Willem II - Ajax 0-6 (0-3). 8. Van der Meyde
0-1, 13. Ibrahimovic 0-2, 29. Chivu 0-3
(strafschop), 46. Galasek 0-4, 65. Ibrahimo
vic 0-5, 79. Mido 0-6. Scheidsrechter: Wege-
reef. Gele kaart: Janssens (Willem II), Gala
sek, Van Damme (Ajax). Aantal toeschou
wers: 14.700. GPD
Tk moet altijd wel een beetje
JL lachen om de verhalen van
die clubs na de winterstop.
Iedereen is er weer helemaal
klaar voor en iedereen gaat
het weer maken. Ze hebben
allemaal een prima trai
ningskamp gehad. De sfeer
ivas goed, de velden waren
fantastisch en het iveer was
perfect, veel beter dan in Ne
derland. Nou als ik dan Wil
lem II tegen Ajax bezig zie,
dan vraag ik me af waar die
ploeg heeft ovenvinterd. Vol
gens mij heeft Wilem Hop een
cruiseschip op de Atlanti
sche Oceaan gezeten.
Er zijn ook clubs die in zo'n
winterstop nog snel even
twee spelers ophalen. Neem
nou De Graaf
schap. Eerst
was er geen
geld voor
nieuwe spe
lers en plotse
ling worden
toch Hunte-
laar en Leo
nardo II ge
huurd, alsof dat niks kost.
Dan denk ik altijd: waarom
doe je dat nu niet meteen?
Dan hadden ze er waar
schijnlijk niet zo beroerd
voor gestaan. Nu heeft het
toch veel weg van paniek
voetbal. Maar ja, ze zullen in
Doetinchem wel denken dat
dit altijd nog goedkoper is
dan degraderen. Misschien is
dat ook wel zo. Ik weet dat
destijds bij Sparta tachtig
procent van de spo7isors weg
liep. Barcelona is hetzelfde
verhaal. Eerst ivas er abso
luut geen geld voor het aan
trekken van een nieuwe spe
ler. Vervolgens wordt Van
Gaal ontslagen en wordt er
eentje gehuurd van Lazio Ro
ma.
En dan zijn er nog clubs die
het in het schokeffect zoeken.
Eerst Sparta en afgelopen
week RBC. Sparta is natuur
lijk een klucht. Daar zitten
bestuurders die geen ver
stand van voetbal hebben.
Dat zijn alleen maar mensen
die graag in de publiciteit ko
men. Ze hadden natuurlijk
Korbach nooit mogen halen,
ze wisten dat hij een pro
bleem had. Korbach roept
dan ook nog dat Sparta voor
een periodetitel gaat. Ja, da's
makkelijk, hij had niks te
verliezen. Nou, ik heb het elf
tal tegen NEC gezien en daar
maakt geen enkele trainer
wat van. Die clubbestuurders
hadden dat moeten onder
kennen. Als ze echte club
mensen waren geweest, wa
ren ze opgestapt.
RBC is een apart verhaal. Ik
dacht dat Chris Dekker daar
wel goed lag. Ik
heb nu ergens
gelezen dat drie
spelers en de as
sistent-trainer
het niet zo in
hem zagen zit
ten. Als zoiets de
kop opsteekt,
kun je hetioel
schudden als trainer. Als je
de grip op de groep kwijt
raakt, ben je gezien. Dat is
hard voor de trainer die het
overkomt, maar het is het ri
sico van het vak. Dat weetje
als je eraan begint.
Je hebt ook trainers die ge-
woon doorgaan. Foppe de
Haan knoopt er bij Heeren
veen nog een jaar aan vast.
Daar zegt het bestuur ge
woon tegen de spelers: jij
mag hier voetballen en Foppe
is onze trainer. Punt uit, Aan
het begin van het seizoen,
toen het zo slecht ging, was
bij elke andere club de trai
ner eruit gevlogen. Bij Hee
renveen bleven ze rustig en
nu zie je ze toch weer klim
men op de ranglijst. Dat kan
dus ook het beleid zijn, al heb
ik de indruk dat ook het de
goedkoopste oplossing was.
Dennis de Nooijer
foto Ed Oudenaarden
De Ajacied Zlatan (rechts) schermt de bal af voor Chris Janssen van Willem n.
foto Olaf Kraak
door Leo van de Ruit
MILAAN - De laagst gerang
schikte veroverde de hoofdprijs.
Martin Verkerk won het met
380.000 euro gedoteerde tennis
toernooi Milaan Indoors. Voor
zijn eerste overwinning in zijn
eerste finale op het hoogste ni
veau versloeg de Alphenaar de
Russische vedette Jevgeni Ka
felnikov, die in zijn 46e finale
naast zijn27etitelgreep(6-4 5-7
7-5).
„Een droom is werkelijkheid
geworden", zei de nieuwe kam
pioen. De 24-jarige Verkerk is
de eerste Nederlandse winnaar
in Milaan.
De kwartfinale in Indianapolis
vorig jaar september was het
hoogste dat Martin Verkerk ooit
bereikte in een jaar of vijf als
proftennisser. Hij wist dat er
meer zat aan te komen, omdat
hij anderhalf jaar geleden het
flierefluiten had ingewisseld
voor een aanzienlijk serieuzer
aanpak van zijn tennis.
Twee meter
De Nieuw-Zeelandse coach
Nick Carr pakte hem hard aan
en polijste de grote tennistalen
ten van de bijna twee meter lan
ge speler, die eindelijk nieuws
gierig was geworden naar zijn
mogelijkheden. Verkerk ging
zuiver opslaan met 200 km/u,
zag meer en meer backhandvol
leys binnen de lijnen vallen en
verbeterde zijn forehand.
Na een wat ongelukkig begin
van het seizoen in Australië (di
rect tegen de Australische we
reldtopper Mark Philippoussis
in Melbourne) landde hij in
bloedvorm én geprikkeld in Mi
laan. Hoewel hij de keuze van
Daviscupcaptain Tjerk
Bogtstra respecteerde, vond hij
het buitengewoon onprettig
buiten de oranjeploeg voor de
ontmoeting tegen Zwitserland
van volgende week in Arnhem te
zijn gehouden.
Verkerk geselde in de eerste ron
den zijn tegenstanders Adrian
Voinea (Roe) en Thomas Enqvist
(Zwe) met projectielen van zijn
racket. Voor hij in de kwartfina
le de Italiaanse titelverdediger
Davide Sanguinetti versloeg,
haalde Bogtstra hem (weer) bij
de Daviscupploeg.
Verkerk was in bloedvorm en
ging door. Hij speelde veel beter
dan de 90e plaats op de wereld
ranglijst waarmee hij als aller
laatste rechtstreeks tot het
Milanese indoortoernooi was
toegelaten. Zaterdag werkte hij
zich in twee uur in de halve fina
le langs de Kroaat Ivan Lju-
bicic, 7-1 in de tiebreak van de
derde set.
Hij bereikte voor het eerst een
finale van een ATP-toernooi. Op
papier was hij kansloos tegen
Kafelnikov, in de praktijk kans
rijk. Verkerk had niets te verlie
zen tegen de 29-jarige Rus, ooit
nummer 1 van de wereld die na
de Russische winst in de Davis-
cup zijn belofte om te stoppen
schond en doortenniste.
Gevarieerd
Verkerk ging in alle wedstrijden
simpelweg uit van zijn eigen
kwaliteiten, oogde ontspannen
en tracteerde Kafelnikov op zijn
gevarieerde arsenaal. Hij won
de eerste set zonder een breek
punt tegen, 6-4.
Pas diep in de tweede set kreeg
hij breekpunten tegen. Bij 3-4
redde hij zich bekwaam, bij 5-6
verzilverde Kafelnikov het
tweede wedstrijdpunt (5-7). Het
leek erop dat de routinier de fi
nale tegen de Nederlandse de
butant in zijn voordeel had la
ten kantelen.
Het was niet waar. In de derde
set scoorde Verkerk meer pun
ten op de opslag van Kafelnikov
dan andersom. Twee keer werk
te de Rus een breekpunt weg.
Zijn ontsnappingskunst was
trouwens fenomenaal in deze
wedstrijd van zeer hoog niveau.
Verkerk bleef aces produceren:
29 in deze partij vooreen fantas
tisch toernooitotaal van 108.
Dit betekende 21,6 per wed
strijd.
Kafelnikov kwam met hulp van
de umpire, die een uitbal goed
keurde, met moeite op 5-4. In
diens volgende opslagbeurt
brak Verkerk bij de tweede mo
gelijkheid. Het uitserveren was
zenuwslopend, maar kon niet
misgaan omdat Kafelnikov zich
al neerlegde bij de onvermijde
lijke nederlaag.
„Dit is het moment, dacht ik",
zei Verkerk na afloop, „pak de
kans. Het is gelukt. Ik kan mijn
gevoelens moeilijk verwoorden.
Wel weet ik dat het harde wer
ken dat ik de laatste tijd heb ge
daan, in deze mooie week plot
seling is uitbetaald." ANP
