?zc Le Pen dichtte dijken in Zeeland PZC Vakbeweging brak precies een eeuw geleden echt door 'Nederlanders in Qatar zijn niet stuk van oorlogstaal Irak thema Duitse deelstaatverkiezing Omstreden Franse politicus hielp in 1953 slachtoffers van de watersnood 31 januari 1953 vrijdag 31 januari 2003 oor Bob van Huët rean-Marie Le Pen (1928) is het enfant terrible van de ranse politiek en een van de leest omstreden politici in Eu- >pa. In zijn jonge jaren was hij én van de Franse studenten die i februari 1953 hielp bij het Uchten van de dijken in Zee- bind. i 'an-Marie Le Pen gaat er goed oor zitten. ,,Vijftigjaargeleden dat alweer? Mijn God. Maar •>h, wat waren we knap toen we iOg twintig waren." Hij laat een >to zien die groot is afgedrukt i een geïllustreerd boek met de tel Le Pen. ,,Kijkdatben ik, op e dijk in Schouwen-Duive- •:tnd." i ij kent zijn reputatie in de La- Landen „Hier zit dus die ver- ehrikkelijke duivel. Welkom in liet hol van de leeuw", zegt hij. Breed lacht hij om zijn eigen ,rap. De gevreesde Bretonse pierballenpoliticus is een en al liarme. Het doet hem zichtbaar lezier herinneringen op te ha- i'n over dat avontuur in Neder- and, het enige land in Europa .aar hij en zijn ultra-rechtse ractie Europarlementariërs looit op werkbezoek konden aan omdat de politie zijn vei- igheid niet wilde garanderen. 1 )at land wil hij graag eens een -1 ndere Le Pen laten zien. olgende week precies vijftig ar geleden zette hij wel voet in ■'an-Marie Le Pen Nederland. Februari 1953. Kij kend naar oude foto's borrelen de herinneringen op. Daar staat hij, op de dijk, aan het hoofd van een door hemzelf geformeerd 'commando' studenten. Want helpen wilde Le Pen. „Ik zag het op de Boulevard Saint-Michel, door de kranten koppen. 'Catastrofale overstro ming in Nederland', luidde de kop van France-Soir geloof ik De jonge Europeaan die ik me toen voelde, zag een uitgele zen kans in actie te komen voor mensen met wie je een ge meenschappelijke achtergrond deelt." President „Ik was voorzitter geweest van de Parijse vereniging van stu denten in de rechten Ze kenden me daar goed. Nadat ik die krantenkoppen had gezien liep ik een café binnen en belde naar het Elysée. Om Vincent Auriol te spreken, de president van Frankrijk. Dat was natuurlijk een sterk staaltje. De secretaris van de president vroeg me 'wie bent u eigenlijk?' Ik zei 'Le Pen, voorzitter van de studentenver eniging'. En ik werd doorver bonden. Dat was omdat Auriol ooit zelf voorzitter was geweest van de studentenvereniging van Toulouse. 'Wat kan ik voor je doen?', vroeg hij. Ik legde hem uit dat ik met een groep studen ten naar Nederland wilde om te helpen en ook om te laten zien dat Frankrijk, op zo'n pijnlijk moment, solidair was met het Nederlandse volk. De president vond het een goed idee en gaf zijn minister van oorlog op dracht ons te ondersteunen." „Op de universiteit heb ik toen pamfletten verspreid waarin vrijwilligers werden gevraagd. Het was geen tijd waarin jonge ren zich massaal inzetten voor een bepaalde zaak, de oorlog was nog niet zo lang geleden af gelopen. Maar tot mijn grote verrassing meldden zich spon taan bijna driehonderd studen ten. Ik selecteerde degenen die direct inzetbaar zouden zijn: oud-militairen, ex-padvinders en sterke jongens. Alles bij el kaar een man of veertig." „Op Schouwen-Duiveland be landden we midden in de cata strofe. Er waren doden, enorm veel schade, er dreven overal karkassen van dood vee. Er heerste vooral vrees voor een volgende vloedgolf Want zo veel dijken waren beschadigd of helemaal weggespoeld. Ieder een was bang voor de volgende vloed. We begonnen zandzak ken te vullen om gaten in de dij ken te dichten. Na een week kwamen we Amerikaanse sol daten tegen die 'ducks' hadden, amfibievaartuigen waarmee ze hulpoperaties uitvoerden. Die Amerikanen konden onze hulp gebruiken, want ze hadden meer boten dan mensen. Zo kwamen we in een dorp op Schouwen-Duiveland waar het vreemde geval zich voordeed dat de mensen niet geëvacueerd wilden worden. Ik ben de naam van het dorp kwijt, maar ik her inner me heel goed een geval van mensen die van alle kanten wer den bedreigd door het water maar die niet weg wilden. Som migen zaten zelfs op het dak van hun huis. Dat waren streng pro testante gezinnen daar. Ze zei den ons dat we daar niks te zoe ken hadden, dat die vloed de wil van God was geweest. Een boer daar dreigde zelfs met een hooi vork. 'Ga weg, laat ons met rust', schreeuwde hij." „Verderop hebben we wel men sen weggehaald. Met de Ameri kanen hadden we een opvang centrum ingericht in een school. Het bijzondere daar was dat mensen zich konden wassen met warm water, en wij ook. In die dagen was dat heel wat. Ik her inner me nog goed hoe koud en vochtig het was." „Daarna hebben we het Eerste Regiment van de Franse Genie troepen geholpen bij het aan leggen van een dijk. We stonden daar tot onze schouders in het water. In februari." „Na twee weken helpen in Zee land waren we doodmoe. Onze rantsoenen waren op en een aantal van ons was uitgeput. We waren immers studenten, en niemand had ooit in zulke ex treme omstandigheden ge werkt. Een paar jongens wilden naar huis, maar ik besloot dat we eerst gehoor moesten geven aan uitnodigingen van Neder landse studentenverenigingen. Die wilden ons ontvangen als dank voor ons werk. Ik vond dat heel belangrijk om de betrek kingen wat te verbeteren. De manier waarop we werden ont vangen door de Nederlandse studenten zal ik niet vergeten. We werden binnengehaald als broeders, als bevrijders. Als dank voor mijn werk in Zeeland heb ik van een Nederlandse dominee nog een bijbel gekre gen." GPD oor Kees Bos ^Vagblad Het Volk citeerde op 8 fe- -Jbruari 1903 SDAP-leider Troel- ra: 'Gansch het raderwerk staat stil, Is uw machtige arm hel wil'. Bij het ci- nat stond de beroemd geworden teke- ing van Albert Hahn, met een arbeider ie treinen stopt op Amsterdam CS. De kreet en de tekening typeerden hoe lachtig de vakbeweging zich voelde, ort na de spoorwegstakingen in 1903. andaag is het precies een eeuw gele en dat die eindigde in een overwin- i ing van arbeiders op hun directies. Samen met de daaropvolgende mis- i tikte actie was de spoorwegstaking van grote betekenis voor de vakbewe ging", zegt Arie Stolk, directeur van het vakbondsmuseum De Burcht, waar lot eind maart een expositie is over de poorwegstaking. Voor die tijd was er een grote stam- lenstrijd tussen de nog prille bonden. Jaar na de spoorwegstakingen, vooral •en de tweede actie zo faliekant mis- i ikte, concludeerden de leiders: zo kan ,'iet niet langer. Ze gingen professiona- iseren en goede onderhandelingen oeren, met oog voor het voortbestaan in ondernemingen. Zo kwam het kor te tijd later tot de koepelorganisatie VV, een van de voorlopers van de I' NV." i 'e beroemde spooi-wegstaking in 1903 egon niet bij het spoor, maar in de 1 saven. De arbeiders hadden daar afge broken dat ze vanaf 1 januari 1903 al en nog zouden samenwerken met col- ga's die lid zijn van een vakbond. En tt gebeurde ook. Personeel van carga- doorsbedri j f Müller weigerde goederen mee te geven aan twee werknemers van het Blauwhoedenveem, omdat zij geen lid waren van de bond. Muller ontsloeg de betrokken personeelsleden wegens werkweigering. De werknemers pikten dat niet. Ze staakten uit solidariteit en steeds meer collega's sloten zich aan. De spoorwegvakbonden, die net waren gefuseerd, besloten op 27 januari om mee te doen. De volgende morgen wei gerden spoorwerkers om wagons te rangeren voor havenbedrijven. De Hollandsche IJzeren Spoorweg Maat schappij (HIJSM) ontsloeg daarop de weigerachtige werknemers, maar ook hier legden honderden collega's het werk neerl uit solidariteit. Het trein verkeer rond Amsterdam kwam stil te liggen. Ontevreden De protesten vielen in vruchtbare bo dem. Veel arbeiders waren al ontevre den over de omstandigheden, waarbij ze vele uren moesten werken en elk mo ment konden worden ontslagen. De stakers eisten daarom niet alleen de te rugkeer van hun ontslagen collega's, maar ook erkenning van vakbonden. Bovendien wilden ze een werkdag die korter was dan veertien a zestien uur en stijging van de lonen. De staking leek zich van Amsterdam uit te breiden tot heel Nederland. De spoorbedrijven wendden zich tot de minister van Waterstaat, om onthef fing te krijgen van de wettelijke plicht tot vervoer. De minister antwoordde echter fijntjes dat de maatschappijen zelf verantwoordelijk waren en zono dig concessies moesten doen aan hun stakende werknemers. Ondertussen werden wel soldaten opgeroepen om zonodig de treinen te laten rijden. De spoorbedrijven besloten op 31 januari alle eisen in te willigen, later gevolgd door de havenbedrijven. Roes Troelstra verkeerde in een overwin ningsroes. Als de arbeiders zich op nieuw zo solidair zouden tonen, zouden ze waarschijnlijk binnenkort ook kun nen meestemmen voor het parlement. Dat recht was in die tijd nog voorbe houden aan de elite en burgerij. Ook andere voordelen zouden in het ver schiet liggen 'zodra de leeuw zijn klauw opricht' De vreugde was echter van korte duur. De regering onder leiding van Abra ham Kuyper sloeg binnen een maand terug met een wetsvoorstel dat staken verbood bij diensten van openbaar be lang, zoals het spoor. Dat was tegen het zere been van de SDAP. spoorwegbon den en andere instanties. Ze vormden een Comité van Verweer. Toen de Twee de Kamer de wetten aannam in de nacht van 5 op 6 april, riep het comité op tot een nieuwe staking. Duizenden Amsterdamse arbeiders legden het werk neer, maar ditmaal was de staking niet algemeen, de direc ties bogen niet en ook de Eerste Kamer nam de 'worgwetten' aan. De vakbon den raakten onderling verdeeld. Ze moesten uiteindelijk besluiten het werk te hei-vatten, met rampzalige ge volgen voor de stakers. Ze werden on eervol ontslagen en kregen soms jaren lang geen werk meer. De stakingen hadden wel tot gevolg dat Albert Hahns affiche van de spoorwegstaking. ANP een staatscommissie een onderzoek in stelde naar de omstandigheden van het spoorpersoneel. Er kwam een loonreg- lement met hogere lonen, dienstroos ters en andere arbeidsvoorwaarden voor het spoorwegpersoneel. Met eni ge goede wil kan dit worden be schouwd als de eerste CAO van Neder land, nog wel opgelegd door de Tweede Kamer. ANP In Qatar, een van de kleinste Arabische landen, ivonen 650.000 mensen. Daa rvan zijn er slechts 100.000 autochtoon. De rest komt uit onder meer India, Pakistan, Sri Lanka, Ban gladesh, Soedan, Jemen of de Filipijnen. Van de honderddui zend Westerlingen zijn er zo'n honderd Nederlands. Ze heb ben van de ambassade hun instructies in geval van oorlog al ontvangen: Echt onder de indruk zijn ze niet. oor Mark van Assen TVans Roenier woont naast de - ambassadeur van Irak. „Als op het dak ga staan, kijk ik zo ij hem naar binnen." Maarver- iier gaat het contact niet, verze kert hij. 1 )e Amsterdammer woont al bij na zes jaar in Qatar. Hij is regio- nanager voor Smith Services^ Red Baron, een Amerikaans be drijf dat olieboren repareert. De dreigende oorlog leeft hier ab soluut niet. „Er was hier bij de plaastelijke bevolking wel eni ge paniek laatst, toen bleek dat de gasmaskers, die overheid had verstrekt, niet werkten. Dat ging om spul uit Tsjechië en bij een chemische aanval heb je daar helemaal niets aan." Roemer denkt dat de schrik er vooral in het Westen goed in zit. „Daar wordt alles flink opge klopt, omdat van Saddam na tuurlij k eerst een zo groot moge- lijke dreiging moet uitgaan wil je een oorlog kunnen rechtvaar digen. Wij krijgen geregeld post van de Amerikaanse ambassa de, waarin we voor van alles en nog wat gewaarschuwd wor den. Ze zijn echt een beetje ang stig. Volgens mij valt het wel mee. Ik blijf hier zitten tot het tijd is om te vertrekken of mijn baas me met vakantie stuurt." Van anti-westerse sentimenten heeft Roemer in Qatar niets ge merkt, Een tijdje geleden was er wel iemand die schoot op Ame rikaanse soldaten, maar die schoten onmiddellijk terug. En raak „Volgens de autoriteiten ging het om een incident en was de schutter een geestelijk ge stoorde Qatari." Voetbal De meeste Nederlanders in Qa tar werken in de olie- of bagger industrie. Ballast-Nedam zit er en Boskalis. Verder werken de Nederlanders vooral voor bui tenlandse bedrijven. Een vreemd element in de kleine groep vormen de zes mannen die verbonden zijn aan de nationale voetbalbond van Qatar, de QFA Ze wonen in een 'compound' aan de rand van de stad, vlakbij het grote Khalifa stadion. Ruud Dokter uit Zeewolde is hier sinds anderhalf jaar direc teur van de Qatar Sports Acade my. Hij is aangezocht om het voetbal een solide basis te ge ven. „De bedoeling is om een top-sportschool op te richten, waar kinderen vanaf twaalf jaar niet alleen hun normale op leiding krijgen, maar ook heel gericht en gestructureerd met voetbal bezig zijn." Water Bij zijn post vond hij onlangs een brief met instructies van de Nederlandse ambassade in Koeweit, de dichtstbijzijnde in de regio. Nederlanders worden opgeroepen 'gezien de dreigen de situatie rond Irak' vooral veel water in te slaan, alsmede zak lantaarns, gasflessen, een ver banddoos en gedroogd voed sel. En als toevoeging: 'Wij advi seren u kalm en oplettend te blijven en risico's te vermijden'. „Och", zegt Dokter, „een stan daardinstructie. Ik neem dat als kennisgeving aan. Als het echt erg wordt, ben ik weg." Hij houdt zich wel goed op de hoog te Dankzij de tv-uitzendingen van de Wereldomroep ontbijt hij elke ochtend met het NOS- Joumaal, het Sportjournaal en Nova van de vorige avond. Op de trainingsvelden naast het Khalifa stadion, waar de Ne derlandse coaches dagelijks werken met hun voetballertjes, is politiek geen onderwerp van gesprek. Niet bij de coaches, niet bij de kinderen, niet bij hun vaders. „Wij praten hier alleen over voetbal, meneer", zegt een man die zijn zoontje net heeft afgeleverdGPD door Wierd Puk Zoals hij daar zit, zelfver zekerd, alert en breed als een beer, oogt Sigmar Ga briel (SPD) als de kroonprins die veel Duitse sociaal-de mocraten in hem zien. De 43- jarige minister-president van de deelstaat Nedersak- sen heeft zich omringd met functionarissen en journalis ten en doet zijn zegje. Zondag zijn er in deze, aan Nederland grenzende regio, evenals in Hessen verkiezin gen. Volgens de media staan veel kiezers te popelen om in de eerste verkiezingen na die voor de Bondsdag van afge lopen september, af te reke nen met Gabriels partij- vriend, bondskanselier Schroder. Diens SPD wordt geassocieerd met lastenver zwaringen en oplopende werkloosheid. Ontevreden kiezers zouden massaal overlopen naar de christen democratische oppositie. Kloppen de voorspellingen dan verliest Gabriel zijn ab solute meerderheid en wint zijn fletse CDU-uitdager Christian Wulff, die twee maal probeerde 'Landesva- ter' van Nedersaksen te wor den, maar verloor van de la tere kanselier Schroder. Redt Wulff het dan is de klap voel baar tot in Berlijn. De CDU/CSU verovert dan een overtuigende meerderheid in de Bondsraad, de deelstaten- kamer. Schröders rood-groe- ne regering moet dan met de oppositie samenwerken om wetten aangenomen te krij gen. Charisma Gabriel praat over de EU- uitbreiding en Irak alsof hij de toekomstige leider van Duitsland is. In de SPD geldt de ex-leraar als een tweede Schroder, charismatisch, snel denkend en bedreven in het bespelen van het publiek. Gabriel zou inhoudelijk zelfs meer te bieden hebben dan de kanselier, die verweten wordt dat hij 'wél van de macht, maar niet van rege ren' houdt. De onvrede over Schroder dreigt Gabriels loopbaan te schaden. De SPD staat in de peilingen tien procent achter op de CDU. Hoezeer Gabriel ook probeert zich te distan tiëren van de politiek in Ber lijn, de kiezers blijven weglo pen. Ten einde raad besloot de SPD-leiding om bij de cam pagnes in Nedersaksen en Hessen (waar de CDU de ab solute meerderheid lijkt te veroveren) een beproefd draaiboek af te stoffen, Schroder reisde naar een ver kiezingsbijeenkomst en zei daar niets over de werkloos heid, die onder Gabriel de laatste maanden dramatisch steeg, hij noemde niet de 44 miljard euro schuld van Nie- dersachsen, noch gaf hij uit leg over de groei van de bu reaucratie met zesduizend arbeidsplaatsen sinds 1990 Nee, Schroder 'verklaarde, onder applaus: „Ik ga nu iets zeggen wat verder gaat dan wat ik eerder over dit thema heb gezegd: verwacht niet dat Duitsland voor een reso lutie zal stemmen die een oorlog legitimeert. Reken er niet op!" De SPD-strategen denken met het thema Irak en het aanboren van anti- Amerikaanse sentiment ver kiezingen te winnen. Net als in september vorig jaar, toen Schroder ook al de pacifisti sche trom roerde en uiteinde- lijk, tegen de verwachtingen in, de Bondsdagverkiezingen won. Volgens waarnemers zijn het stuiptrekkingen van een par tij die Nedersaksen en Hes sen al heeft opgegeven en vooruitkijkt naar de situatie na 2 februari, als er zaken moeten worden gedaan met de conservatieve oppositie. „Het thema Irak is al groten deels verbruikt", meent Die ter Roth van de Forschungs- gruppe Wahlen. „De kiezers willen duidelijk maken dat ze ontevreden zijn over het economische- en financiële beleid van de SPD." GPD REGEN - De weersverwach ting vanuit De Bilt voor van daag: zwaar bewolkt met re gen, krachtige, af en toe harde wind vanuit zuid-west tot zuid. Vrij lage temperaturen. ROOMBOTER - De economi sche politierechter heeft een Zeeuws-Vlaamse melkboer veroordeeld tot een boete van 4 gulden. De melkboer had in een advertentie verklaard dat zijn margarine een roombo- tersmaak had, en dat ging de rechter te ver. RENESSE - Na afloop van de vergadering van de gemeente raad van Renesse heeft burge meester Lunsingh Tonckens het bestuur van de Stichting Renesse geïnstalleerd. Hij noemde het doel van de stich ting: het streven naar het be houd van het vele schoons dal Renesse te bieden heeft. Lun singh Tonckens meende dal het dorp er niet mee gebaal was als het snel werd over stroomd door toeristen. BIBLIOTHEEK - De Provin ciale Bibliotheek verhuist dit voorjaar vanuit het oude he renhuis aan de Dam naar de Abdij in Middelburg. Daarbij moeten meer dan 110.000 boe ken worden overgebracht naar hun nieuwe onderkomen. Hoofdredactie: A L. Oosthoek D. Bosscher (adjunct) A L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Oostsouburgseweg 10 Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel (0118)484000 Fax. (0118)470102 E-mail redactie@pzc.nl Vlissingen: Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel (0118)484000 Fax (0118)470102 E-mail redwalch@pzc.nl Goes: Voorstad 22 Postbus 31 4460 AA Goes Tel (0113)273000 Fax (0113)273030 E-mail redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel (0115)645769 Fax. (0115) 645741 E-mail: redtern@pzc nl Hulst: Baudeioo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel. (0114) 372776 Fax (0114)372771 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel. (0111)454647 Fax (0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17 00 uur Zierikzee. Goes en Hulst 8 30-17.00 uur Internet: www.pzc.nl Internetredactie: Postbus 18 4380 AA Vlissingen E-mail web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden; zaterdags tot 12.00 uur Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag- tijdens kanlooiure' zondag van 16.00 tot 18.00 uur Tel (0118)484000 Fax (0118) 470100 Abonnementen (bij acceptgirobetaling geldt een toeslag van 2,00) per maand 20.50 per kwartaal 55.10 per jaar 209,90 Voor toezending per post geldt een toeslag. E-mail: lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het einde van de betaalperiode. Losse nummers per stuk maandag t/m vrijdag 1.10 zaterdag: 1.65 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties ABN AMRO 47 70 65 597 Postbank 35 93 00 Advertenties Alle advertentieopdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de algemene voorwaarden van Uitgeverij PZC BV alsmede de regelen voor het advertentiewezen. Tarieven kunnen tijdens kantooruren worden opgevraagd Voor gewone advertenties Tel'(0118) 484240 Fax. (0118)470100 Voor kleintjes: Tel (0118) 484321 Fax (0118)484370 Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern Oeooxu aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in eon bestand dat wordt gebruikt voorovs (abonnementen)administratle en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro ducten van de litels en de wot kmaatschappijen van Wegener ol door ons zorgvuldig yeseleciee«Je derden Als u op deze inlormalie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC. afdowg lezersservice, Postbus 3229,4000 MB Breda Behoort tot LUGQGDEr

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 4