Zeeuwse transporteurs rijden om
Schapen slachten als pure business
19
Eenduidig winstbegrip
is nog een ver ideaal
Kinderopvang kost
ouders een lieve duit
Woede om Oostenrijks systeem van ecopunten is groot
Megaboortoren voor Japan
Gebroeders Gijzeis in Sluis exporteren tot in China
Stunten geeft
supermarkt
meer omzet
het bedrijf
profijt
donderdag 30 januari 2003
foor Jeffrey Kutterink
IVLISSINGEN - Zeeuwse inter
nationale transporteurs zijn
[soedend over het beleid van de
(Oostenrijkse overheid om nog
strenger op te treden tegen de
milieubelasting van vrachtwa
gens. Voor Swaluw Internatio
naal Transport in Heinkens-
iand is het reden om voortaan
Lia Frankrijk naar Italië te rij
den. J. de Vos: „De milieubelas
ting verschuift naar een andere
lidstaat van de Europese Unie."
Voor transporteurs die in Oos
tenrijk moeten laden of lossen is
het zogeheten eco-punten sys
teem geen probleem. Zij kopen
leen tolvignet voor één of meer
(dagen, doen zaken in Oostenrijk
jen gaan weer de grens over.
Maar bedrijven die goederen
moeten laden of lossen in bij
voorbeeld Italië en slechts door
Oostenrijk heen rijden, lopen
wel tegen de regels op.
Die bedrijven mogen slechts een
beperkt aantal keer door Oos
tenrijk rijden. Daarvoor krijgt
elke transporteur een beperkt
aantal punten van de Niwo (Na
tionale en Internationale Weg-
vervoerorganisatie). Afhanke
lijk van het soort vrachtwagen
wel of geen schone motor)
wordt een bepaald aantal pun
ten afgeschreven. Vrachtwa
gens met de minst milieuvrien
delijke motoren, worden het
meest aangeslagen.
Belachelijk
Het aantal punten dat de Neder
landse transportbedrijven toe
bedeeld krijgen is ingekrompen
van 900.000 vorig jaar tot
750.000. Voor de Niwo is dat een
reden om per bedrijf een be-
l aantal punten toe te ken
nen, Ze hoopt zo te voorkomen
dat het Nederlandse contingent
inde tweede helft van het jaar al
is opgesoupeerd. Zeeuwse be
drijven vinden het 'onbegrijpe
lijk' en 'belachelijk' dat een lid
staat van de Europese Unie op
die manier 'de vrije handelszone
beperkt'.
Voor Swaluw Internationaal
Transport in Heinkenszand is
het puntensysteem reden om
voortaan via Frankrijk te rij
den. „Dat is een stuk duurder
vanwege de tolwegen en -tun
nels". zegt J. de Vos. Het bedrijf
rijdt met twintig vrachtwagens
vooral op de Benelux, Duitsland
en Frankrijk. „Als we een keer
naar Italië moeten rijden, zoe
ken we geen problemen op. Rij
den via Frankrijk kost meer
geld. Het is een belachelijk sys
teem, want je verschuift het
probleem naar een andere lid
staat. Om via Frankrijk naar
Italië te rijden leg je namelijk
veel meer kilometers af."
Transportbedrijf Bosman en
Zn. in Nisse heeft vijftig vracht
wagens rondrijden. „Het pun
tensysteem is te omzeilen door
de vrachtwagens op de trein
door Oostenrijk te sturen", zegt
H. van der Wekken. „Maar als er
al voldoende treinen rijden,
moet je de rit ook ruim van te vo
ren plannen. Dat is heel moeilijk
als je niet al te vaak naar landen
als Italië rijdt
Transport en Logistiek Neder
land vindt voortzetting van het
systeem onaanvaardbaar Want
de doelstelling om te komen tot
een emissiereductie van 60 pro
cent is volgens de organisatie al
bereikt in 2002.
Geen punten
Consulent M. Villée voor de re
gio's Zeeland en West-Brabant
is het eens met de transporteurs
die zeggen dat het systeem de
vrije handelszone beperkt.
„Nieuwe ondernemers krijgen
geen punten meer." Vorig jaar
kreeg Nederland nog 840.000
punten toebedeeld „Er is toen
60.000 extra punten aange
vraagd en tot onze verrassing
heeft Nederland die gekregen",
zegt Villée. „Nu is het aantal
punten fors lager Het is de
vraag of het uiteindelijk vol
doende zal zijn."
NIEUW LEKKERLAND - In Nieuw Lekkerland leggen medewerkers van staalcon
structiebedrijf Bailey de laatste hand aan de grootste off-shore boortoren ter wereld.
Het 110 meter hoge gevaarte wordt op een Japans schip opgebouwd om op 2,5 kilome
ter diepte in de oceaanbodem te boren. In het kader van een internationaal onder
zoeksproject moet de boor de seismische activiteit rond Japan in kaart brengen.
foto Ton Borsboom/ANP
DEN HAAG - Consumen
ten slaan gretig hun slag
nu de supermarkten in een
stevige prijzenslag zijn
verwikkeld.
Uit voorlopige gegevens
van onderzoeksbureau
AC Nielsen blijkt dat de
omzet van de supers in de
eerste twee weken van dit
jaar met zo'n zeven pro
cent is gestegen ten op
zichte van vorig jaar. „De
stijging is opvallend, om
dat we vorig jaar ook al
een stevige omzetstijging
zagen in de eerste maand
van het jaar", zegt direc
teur W. Mensing van AC
Nielsen. „Toen kwam dat
mede door het euro-effect
waardoor consumenten
makkelijker geld uitga
ven, nu is het een duidelijk
gevolg van de stevige prij
zenslag die gaande is."
Uit het aankoopgedrag
van bonuskaarthouders
van Albert Heijn blijkt
dat de consument de vrie
zer en de voorraadkast he
lemaal vult „Runderge
hakt wordt zeven keer
meer verkocht dan nor
maal, sinaasappels drie
keer meer", aldus woord
voerder H. Koeleman.
Hoewel de klant zich op
het eerste gezicht prijsbe
wust lijkt te gedragen, is
het nog maar de vraag of
er werkelijk bespaard
wordt. „Meestal blijkt dat
de aankopen na de actie-
periode in januari op een
normaal peil blijven. Met
andere woorden: er wordt
meer geconsumeerd. Ver
der gelden de acties vooral
als lokkertjes in de hoop
dat vaste klanten en nieu
we klanten hun kar ook
vullen met andere artike-
len waar wel de normale
marge op wordt gepakt.
Naast de omzetstijging
die de ketens nu al pak-
ken, hopen ze ook nieuwe
vaste klanten te trekken
Uit eerder onderzoek
bleek al dat het aantal
zwevende klanten met ne
gentien procent uitzon-
derlijk hoog is. Vooral de
prijsvechters Aldi, Lidl,
Jumbo of Nettorama pro
fiteren hiervan. Veel meer
consumenten dan voor
heen zijn bereid een stukje
te rijden om zo goedkoop
I mogelijk de bulkbood-
schappen in te slaan. GPD
door Raymond de Frel
SLUIS - Een bordje boven een
deurpost herinnert nog aan de
tijd dat slachterij Gijzeis in
Sluis het levenslicht zag. 'Ex
portslachterij Ernest Gijzeis
Zonen, tel 74', prijkt er op het
naamplaatje. „Ja, toen hadden
ze nog makkelijke telefoon
nummers, hè!", becommentari
eert Maurice Gijzeis de herinne
ring aan het levenswerk van zijn
grootvader, die in 1921 begon.
Waar opa zo'n tien schapen op
zeven dagen slachtte, leveren de
broers Maurice (47) en Patrick
(40) nu gemiddeld vijftienhon
derd schapen per week.
Vorig jaar stopte de teller op
105.000 schapen (exclusief een
klein aantal koeien en struisvo
gels), een absoluut record voor
de West-Zeeuws-Vlaamse
broers. Zestig procent wordt
door de tien werknemers - in
clusief de broers en hun echtge
notes - zelf geslacht, veertig
procent wordt geïmporteerd
vanuit Schotland.
De beslissing om vlees in te voe
ren nam het duo in 1995. De
broers hadden plenty ruimte op
het één hectare grote bedrijf aan
de St. Annastraat. Dat was wel
anders op de eerste locatie, op
de Groote Markt. „Mijn opa had
daar een slagerswinkel annex
slachterij. Hij verkocht schapen
aan voornamelijk Belgische
klanten. Tien schapen per week,
en die schatting is misschien
nog wel te hoog. Mijn vader,
Werner, heeft de slachterij in
1950 overgenomen. In die tijd
spraken we over honderd scha
pen per week."
„In 1982 ging ik ook in het be
drijf aan de slag; 350 schapen
per week. Werner stierf in 1986.
Toen hebben mijn broer en ik de
zaken gecombineerd. Ik was toe
aan nieuwbouw, hij had op de
slagersvakschool gezeten. In
plaats dat hij op de Groote
Markt zou beginnen, hebben we
dat pand verhuurd en besloten
we samen uit te breiden vertelt
Maurice Gijzeis
Contrasten
De broers Gijzeis rolden dus van
kinds af aan in de 'schapenindu
strie'. Ze werden al snel gecon
fronteerd met de contrasten in
deze business. Aan de ene kant
gaat het puur om geld verdie
nen, anderzijds spelen ook ge
voelens een rol. Maurice: „Toen
ik als klein jongetje voor het
eerst een lammetje geslacht zag
worden, moest ik daar toch erg
In de snelkoelers worden de karkassen gesorteerd op gewicht en kwaliteit.
Naam:
Exportslachterij Gebroeders
Gijzeis
Plaats:
Sluis
Opgericht:
1921
Aantal werknemers:
10
Omzet:
12,5 miljoen euro
aan wennen. Het komt nu wei
eens voor dat een schaap lam
mert in onze stal, dus vlak voor
dat ze wordt geslacht. Dan
zoeken we in de massa toch de
moeder en de lammetjes op. Die
maak je dan niet af. Dat is het
contrast, want de andere hon
derd maak je wel dood."
De broers Gijzeis bereiden de
dieren zo goed mogelijk voor op
een zo pijnloos mogelijke dood
Waar sommige slachterijen het
vee vrijwel direct vanuit de
vrachtwagen naar het mes lood
sen, krijgen de schapen bij de
Sluissenaren een dag rust. ,.De
dieren worden geleverd vanuit
heel Nederland. Ze moeten na
een lange reis echt tot rust ko
men. Als je als automobilist
vanuit Leeuwarden naar Sluis
hebt gereden, ben je toch ook
blij dat je even je benen kunt
strekken?", vindt Gijzels.
In de slachtruimte wordt het
schaap eerst door een elektri
sche schok verdoofd, vervolgens
aan de achterpoten boven een
bloedbak gehesen, waarna de
keel wordt doorgesneden. Het
bloed wordt naar een tank gedi
rigeerd, gekoeld tot vijf graden
Celsius en later gebruikt voor
onder andere de productie van
lippenstiften. Dan wordt het
schaap onthuid. De vellen gaan
veelal naar Polen, want daar
zijn de verwerkingskosten laag
Vervolgens worden de ingewan
den verwijderd.
Lever, hart en longen worden
ter keuring aangeboden aan een
keurmeester van Rijksdienst
voor Keuring van Vee en Vlees.
Daarbij is ook altijd een dieren
arts aanwezig
Afgekeurde schapen worden in
een observatiecel gehangen.
„Dat gebeurt niet zo vaak, want
zwakke dieren koop ik natuur
lijk niet aan. De darmen gaan
voornamelijk naar China. Daar
wordt dit materiaal bijvoor
foto Peter Nicolai
beeld gebruikt voor de produc
tie van condooms", aldus Mau
rice Gijzels.
De gang van de elektrische
schok tot de snelkoeling duurt
zo'n vijftien minuten. In deze
snelkoelers worden de karkas
sen gesorteerd op gewicht, kwa
liteit, kortom de wensen van de
klant. Dertig procent wordt in
grote moten gesneden, zeventig
procent gaat in zijn geheel op
transport richting Italië, Frank
rijk, Duitsland, België en Ne
derland.
Volgende maand worden er een
aantal schapen op meer tradi
tionele wijze geslacht. Gijzels:
„Dan is het islamitische offer
feest. Ik laat geen particulieren
toe op mijn terrein, maar vanuit
islamitische organisaties ko
men er dan mensen om te slach
ten. Dat mag alleen op voor
waarde dat wij de schapen op de
plaats van bestemming afleve-
van onze redactie economie
DEN HAAG - De financiële we
reld zit in z'n maag met het ge
ringe vertrouwen van beleggers.
Los van dreigende oorlogen en
slechte resultaten hebben 'de
boekhoudschandalen' twijfel
gezaaid. Winsten bleken lucht,
investeringen bleken kosten,
omzetten bleken verzonnen.
Creatief boekhouden in het ene
geval, de boel flessen in het an
dere.
Niet echt goed voor het vertrou
wen, zo constateerde onder an
dere Standard Poor's vorig
jaar al. Reden voor het Ameri
kaanse ratingbureau, spin in het
web van de financiële industrie,
om zijn pijlen te richten op de
verslaggeving van bedrijven.
Het moet uit zijn met het meten
met verschillende maten, zo
stellen de kredietbeoordelaars
en ze leveren boter bij de vis
door met een nieuw, strak
winstbegrip te komen: 'core ear
nings'. Als we het met z'n allen
eens kunnen worden over wat
we winst noemen en wat niet,
zijn we verlost van het eeuwige
gedraai van bedrijven met hun
cijfers, zo is de gedachte er ach
ter.
Het voorstel van Standard
&Poor's draait inhoudelijk om
een zo zuiver mogelijke winst:
eenmalige baten mogen niet
worden meegeteld.
Anderzijds moeten de kosten
van optiepakketten juist wél in
de resultatenrekening worden
opgenomen, evenals bijvoor
beeld de beloningen die in het
geval van een fusie of overname
betaald worden aan externe ad
viseurs.
Dat zijn allemaal geen vanzelf
sprekendheden in de huidige re
gels voor verslaglegging, maar
toch is het nieuwe winstbegrip
in de Verenigde Staten goed ont
vangen. Ook al is het strenger
dan verreweg de meeste die nu
in omloop zijn. Maar maakt 'co-
re earnings' enige kans om in
ternationaal geaccepteerd te
worden?
Een eerste peiling onder Neder
landse internationale onderne
mingen leert van niet. In de VS
actieve ondernemingen zoals
Ahold en een 'kampioen' in ver
slaggeving als Unilever laten
weten introductie van 'core ear
nings' niet te overwegen. Aegon
zegt op dit moment intensief te
studeren op de methode van
verslaggeving en kan niet aan
geven of in de toekomst al dan
niet 'core earnings' een leidraad
vormen.
Steef Bergakker, hoofd aande-
lenresearch van Iris, het onder
zoeksinstituut van Rabobank
en Robeco, zegt de poging op
zich sympatiek te vinden.
„Maar de meeste meningver-
schillen over wat je meetelt in je
winstberekening komen neer op
verschillen in timing: wanneer
neem je de winst op een project
bijvoorbeeld, bij de start, over
de gehele looptijd, of aan het
eind. Het is heel moeilijk om aan
dat soort problemen objectieve
waarheden te hangen."
Dergelijke discussies verzanden
derhalve nogal eens. „Maar een
uniform winstbegrip zou pret
tig zijn, dat staat buiten kijf.
Het zou een boel frictie wegne
men, want er zijn nog steeds te
veel mogelijkheden om de cij
fers op te fleuren. Het lukt wel
om daar doorheen te prikken,
maar het vergelijkbaar maken
van bedrijfsresultaten is vaak
een enorme exercitie."
Bergakker herkent in de om
schrijving van Standard
&Poor's wel het streven van alle
analisten: het zoveel mogelijk
elimineren van incidenten uit de
resultaten. „Analisten kijken
dan ook steeds vaker naar de
verschillende kasstromen in een
bedrijf, in plaats van naar
'winst'-cijfers. Deze cash flow is
minder gevoelig voor boek
houdkundige keuzes dan het
winstbegrip.
Zijn collega Ger den Ouden van
de Haagse zakenbank NIBCa-
pital zegt dat een uniform
winstbegrip 'vrijwel onmoge
lijk' is. „Verschillende branches
hanteren verschillende afspra
ken. Verder blijven beslissingen
van het management altijd dis
cutabel, zeker als de jaarcijfers
zo vroeg worden gepresenteerd
als tegenwoordig. Een objectief
winstbegrip lost zeker niet alle
verslaggevingsproblemen op."
GPD
door Brenda van Dam
Wat kost dat nu eigenlijk,
zo'n kinderdagverblijf?
Deze vraag kwam van mijn
zwager die halverwege dit jaar
zijn eerste kindje verwacht. Die
kosten kunnen behoorlijk vari
eren, omdat het er helemaal van
afhangt wat voor plek je hebt, of
de werkgever bijdraagt, of je in
aanmerking komt voor belas
tingaftrek et cetera. Als het
goed is, zal dat volgend jaar een
stuk eenvoudiger zijn.
Mijn zwager wist nog niet pre
cies voor welke vorm van op
vang er gekozen ging worden.
Uit onderzoek van het CBS
blijkt dat als de moeder hoger
opgeleid is, of minimaal 20 uren
werkt, er eerder gekozen wordt
voor formele opvang, zoals een
kinderdagverblijf of buiten
schoolse opvang. Als er oudere
kinderen in het gezin zijn, kiest
men weer eerder voor informele
opvang, zoals een oppas aan
huis.
De prijzen voor een plekje in een
kinderdagverblijf zijn met in
gang van dit jaar gestegen met
liefst 10 tot 15 procent. Volgens
BOinK, de belangenvereniging
voor ouders in de kinderopvang,
kost een fulltime plaats voor
kinderen van nul tot vier jaar,
op jaarbasis gemiddeld 13.000
euro. Ouders betalen overigens
zelden de volledige kosten. Ten
eerste omdat het overgrote deel
van de ouders kiest voor minder
dan vijf dagen opvang. De kos
ten nemen dan evenredig af. Ten
tweede omdat het afhangt van
het soort opvangplaats. Zo zijn
er bedrijfsplaatsen: de werkge
ver betaalt de facturen en ver
haalt doorgaans een deel van de
kosten op de betreffende werk
nemer. Dan zijn er nog gesubsi
dieerde plaatsen. Deze worden
via de gemeenten toegekend,
onder andere aan mensen met
een uitkering, nieuwkomers en
mensen met een sociale indica
tie. Wie geen gesubsidieerde of
bedrijfsplek heeft, kan desge
wenst terecht op een particulie
re plek en zal in eerste instantie
alle kosten zelf moeten betalen.
Tabel
In de meeste gevallen - namelijk
bij gesubsidieerde plaatsen en
veelal bij bedrijfsplaatsen - be
talen ouders een bijdrage vol
gens de adviestabellen van het
ministerie van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid. De hoogte
van de ouderbijdrage volgens
deze tabellen wordt bepaald
aan de hand van het gezamen
lijk belastbaar huishoudinko-
men per maand. Ook het aantal
dagen en de vorm van opvang
(hele of halve dagopvang, bui
tenschoolse of naschoolse op
vang) zijn van invloed. Zo beta
len ouders met een belastbaar
huishoudinkomen van 3.000 eu
ro per maand volgens de SZW-
tabellen voor drie hele dagen
209 euro per maand. De mini-
mumbijdrage voor een kind dat
drie dagen naar het kinderdag
verblijf gaat, is 31 euro per
maand; de maximumbijdrage
373 euro per maand.
Wie meer betaalt dan de bijdra
gen in de tabellen van SZW, kan
in aanmerking komen voor be
lastingaftrek in box 1 Dat kan
alleen als het gaat om formele
opvang van kinderen jonger dan
13 jaar; ook moet het om opvang
in verband met arbeid gaan.
Niet alle kosten kunnen worden
afgetrokken. Bijdragen van
werkgevers worden verrekend
en er gelden inkomensafhanke
lijke drempelbedragen. De be
lastingaftrek kan achteraf
plaatsvinden, maar ook vooraf
via de voorlopige teruggaaf. Dit
laatste is met name aantrekke
lijk voor ouders met een parti
culiere plaats.
Ongelijkheid
De bijdrage van werkgevers is
van grote invloed op de kosten
die ouders hebben. Nu is er flink
wat ongelijkheid, want de ene
werkgever heeft nu eenmaal een
betere kinderopvangregeling
dan de ander. Daar zal als het
goed is vanaf volgend jaar ver
betering in komen. Dan is het de
bedoeling dat de Wet Basisvoor
ziening Kinderopvang in gaat.
Ouders krijgen dan van de over
heid een inkomensafhankelijk
bedrag waarmee ze zelf formele
kinderopvang kunnen inkopen
Overheid en ouders zullen op
deze manier tweederde van de
kosten voor hun rekening ne
men. Het is de bedoeling dat
werkgevers de rest bijdragen. Is
er geen werkgeversbijdrage,
dan kan de overheid (gedeelte
lijk) bijspringen.
De precieze financiële conse
quenties zullen in de loop van
dit jaar duidelijk moeten wor
den.
Meer info:
www.kinderopvang.nl of
www.wbk.nl
