>zc Voor elk gezin twee emmers Aan de randen van de Ramp Molen als herkenningspunt Zend water Nieuwe Raadkaart 19 dinsdag 28 januari 2003 De afbeelding in het foto boek De Ramp, dat al in februari 1953 verscheen ten bate van het Nationaal Ram penfonds, is tekenend. Met grote letters staat op het dek van een binnenvaartschip bij Brouwershaven gekalkt: Zend Water. Een eerste le vensbehoefte, die in de door de watersnood getroffen ge bieden danig in de knel raakt. De drinkwaterleiding valt nagenoeg overal uit. De vernielingen aan installaties en leidingen zijn enorm. De bedrijven worden gecon fronteerd met een chaotische situatie. De schade is om vangrijker dan bij de bevrij- dingsstrijd in 1944/1945. De gebeurtenissen rond de Februariramp vat direc teur M. J. Stoel Feuerstein van de Waterleiding Maatschappij Zuid-Beveland enkele maan den na de ramp kernachtig sa men in het rapport Een water leiding in de branding. De zes bedrijven in Zeeland zijn nog maar nauwelijks bekomen van de schade die door de oorlog en de daarmee samenhangende in undaties is veroorzaakt. Ze kunnen opnieuw aan de slag met noodleidingen en -voorzie ningen. Deze keer met veel hulp van buiten, onder meer twintig hulpploegen. In totaal worden twintig water leidingbedrijven door de ramp getroffen. Voor tien bedrijven gaat het om een korte onderbre king van de waterlevering, bij vier bedrijven raakt het leiding net beschadigd (Noord-West- Brabant, Rotterdam, Tholen en Zeeuws-Vlaanderen). Zes be drijven zijn er erg aan toe: Drinkwaterleiding Goeree- Overflakkee, de Kilwaterlei- ding, Gemeentebedrijven Mid delburg, Midden-Zeeland, Schouwen-Duiveland en Zuid- Beveland. Hier is de schade niet op korte termijn te herstellen. In zijn rapport geeft Stoel Feu erstein aan dat de waterleiding op Zuid-Beveland op twee vita le plaatsen getroffen wordt: op de Sloedamwaar de verbinding met Walcheren het begeeft en in de polder Kruiningen, waar de doorgaande verbinding rich ting Goes voortdurend dreigt te bezwijken. De eerste aandacht is gericht op het indammen van lekverliezen en het handhaven van druk op het leidingnet. Valt dat weg, dan levert dat groot be smettingsgevaar op en de kans dat zout water de buizen bin nenstroomt. Het pompstation Ossendrecht draait op zeer hoge capaciteit; er wordt 450 kubieke water per uur in het net ge pompt. Twee weken na de ramp blijkt dat de belangrijke hoofdtrans portleidingen bij Kruiningen het dreigen te begeven door de invloed van de getijbeweging. Stoel Feuerstein komt op het idee een zeventig meter lange Baileybrug in te zetten en daar de transportleiding overheen te leggen. Een karwei dat pas be gin mei geklaard is. Al die tijd hangt de watervoorziening van Midden-Zeeland aan een zijden draadje. De toevoer via de Sloedam is 7 februari al provi sorisch hersteld; het opjaagsta- tion draait 24 februari weer. Tot die tijd is Walcheren vrijwel vol ledig aangewezen op de kleine winplaats Biggekerke. De schade is het ernstigst in Oranjezon, waar het zoute Noordzeewater door de duinen rij breekt. Pas in juli kan daar uit nieuwe putten weer water opgepompt worden In Vlissin- gen breken de waterleidingen aan de boulevards en het op- jaagstation Leeuwentrap valt uit. Diverse plaatsen worden tot begin maart met tankwagens van water voorzien. Tanksche pen uit Rotterdam voeren water in Middelburg aan: twee em mers water per gezin per dag Het Amerikaanse leger stelt en kele waterreinigingstoestellen beschikbaar, met de nodige manschappen voor de bedie ning. Ze voorzien Domburg en een deel van Oostkapelle van water. Naar Noord-Beveland, dat geen waterleiding heeft, wordt door de Zandkreek een plastic noodleiding aangelegd naar betonnen opvangbakken in Kortgene. Speelgoedspoorweg De schade op Schouwen-Duive land omschrijft Stoel Feuer stein als volgt: „Het bedrijf is vernield, zoals een speelgoed spoorweg van enige omvang vernield zou worden door een dronken man die er doorheen zwalkt." Alleen Burgh-Haam- stede en Renesse kunnen nog door het pompstation in de dui nen bij Haamstede normaal van water worden voorzien. De droog gebleven plaatsen in het midden van het eiland krijgen per tankwagen water. De Drinkwaterleiding Rotterdam voert met boten water aan. Dit bedrijf zendt ook negen kleine tankschepen, die normaal de boten in de Rotterdamse havens bevoorraden. Platte, laaggele gen scheepjes, die 'strijkijzers' worden genoemd. Zonder kaart of kompas bevaren ze dapper de woelige Deltawateren, onder meer de noodkreet in Brouwer shaven beantwoordend. Via een noodleiding krijgt Zierikzee vanaf Pasen drinkwater. Voor het winterseizoen 1953/54 zit ten de nieuwe hoofdtransport leidingen in de grond. Het pompstation in Halsteren blijft droog. Op Tholen ontstaat ernstige schade aan het buizen net. Door het overstromen van de polder Halsteren wordt de toevoer naar Tholen lamgelegd, maar met veel improvisatie is die 3 februari al hersteld. Sint- Annaland krijgt water uit tank auto's en in het zwaar getroffen Stavemsse brengen schepen uit Tholen vaten water. Op enkele punten in het dorp komt 26 fe bruari weer water uit de kraan. In Zeeuws-Vlaanderen is de schade voor de waterleiding maatschappij gering. De leve ring ondervindt geen stagnatie. Het bedrijf biedt elders in Zee land een helpende hand en me dewerkers zijn actief bij het doormaken van overstroomde polders. Directeur-generaal voor de volksgezondheid P. Muntendam constateert achteraf dat het aan de inzet bij het herstel van de drinkwaterleiding te danken is, dat de Februariramp niet wordt gevolgd door een epidemie. „Het is in de eerste plaats de drinkwatervoorziening ge weest, welke het getroffen ge bied voor nog erger rampen heeft gespaard." Rinus Antonisse Amerikaanse waterreinigingsinstallatie in Domburg, februari 1953. foto uit rapport februariramp van de NV Waterleidingmaatschappij Midden-Zeeland In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 luidde om 04.22 uur in de telexen van de kran tenredacties aangesloten bij het ANP, een belletje. Het signaal dat er groot nieuws werd door gegeven. Een kort bericht, met als kopregel 'Noodtoestand in Zwijndrecht'. In de tekst werd gemeld dat in Zwijndrecht in verband met het hoge water de noodtoestand afgekondigd was „Het water slaat reeds over de ringdijk Ook het Eiland van Dordrecht schijnt gevaarte lo pen." Enkele minuten later bracht de telex aanvullend nieuws: „Willemstad loopt on der. Ramp dreigt bij Maassluis en Hoek van Holland." Het allereerste bericht was af komstig van Barend Mensen, chef redacteur van het Dortsch Dagblad, tevens correspondent voor het ANP. Hij was door een kennis opgebeld en toen hij op de fiets poolshoogte ging ne men, kwam hij onderweg het water tegen Mensen keerde te rug naar huis en belde de nacht redactie van het ANP. De dienstdoende redacteur wilde het bericht niet meteen doorge ven en pleegde eerst enkele tele foontjes om de onheilsbood schap bevestigd te krijgen. De melding van Mensen bleek juist en daarna bleef het ANP nieuwsflitsen doorgeven. Overigens vooral over de rand gebieden van de Delta. Zwijn drecht, Dordrecht. Hoek van Holland en zowaar ook uit Vlis- singen en Kruiningen Die eer ste berichten waren alarme rend, maar dat zich een grote natuurramp aan het voltrekken was, bleef nog lang onduidelijk. Het ANP had ook op de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden correspondenten Die hielden zich stil: of ze waren zelf bezig het vege lijf te redden, of ze had den te maken met verbroken verbindingen Geen wonder dat minister-pre sident Drees zondagmorgen naar Dordrecht reisde om de watersnood gade te slaan. Dat Goeree-Overflakkee, Schou wen-Duiveland en delen van andere Zeeuwse eilanden onder water gelopen waren en dat daarbij honderden mensen wa ren verdronken - daar had vrij wel niemand een vermoeden van. Mensens primeur had wel tot gevolg dat de regering ge alarmeerd werd en dat om 05.00 uur het Nederlandse Rode Kruis in actie kwam. De radio bleef zwijgen; die kwam op zondag pas om 08 00 uur in de lucht. Po gingen dat tijdstip te vervroe gen slaagden niet; degenen die daarover moesten beslissen wa ren onbereikbaar. Het verhaal over de primeur van het rampnieuws staat in het boek Aan de rand van de ramp In opdracht van de gemeente Dordrecht beschrijven de jour nalisten Frits Baarda, Gert van Engelen en Wim van Wijk de ge beurtenissen op het Eiland van Dordrecht tijdens de waters noodramp '53. Een juiste titel: in Dordrecht bleven de gevolgen beperkt, al was dat op het nip pertje. Er vielen twee doden en verschillende delen van de stad kwamen korte tijd onder water te staan. Wel werd de stad cen trum van hulpverlening en eva cuatie Het Deltaplan heeft Dordrecht geen veiligheid ge bracht, al komt de aanval niet meer vanuit zee, maar van bo venaf, door hoge Rijnafvoeren. In het slothoofdstuk komt aan de orde op welke manier Dordt droge voeten kan houden. Halsteren Het is geen gelikt boek, met een flitsende opmaak. Rechtuit, rechtaan doet de Vereniging Heemkundige Studiekring Hal- steren-Lepel straat (Halchterth) in het boek Blijft Gedenken ver slag van wat er zich tijdens de Ramp in de twee dorpen en om geving afspeelde. In Halsteren vielen 63 doden te betreuren, in Lepelstraat kwamen 15 mensen om. Het boek is een heruitgave van de twee jaarboeken die de studiekring in 1993 uitgaf, aan gevuld met foto's en andere illu straties en voorzien van de re centste gegevens. Wat nog de meeste indruk achterlaat zijn de afdrukken van de bidprentjes die voor de slachtoffers werden gemaakt. Méér dan een lijst met doden, maken de prentjes dui delijk hoe diep de Ramp in greep. In Halsteren en Lepelstraat zijn opvallend veel gezinnen ver dronken. Volledig of met ach terlating van één overlevende. Ook kwamen twee brandweer mannen om, terwijl ze in de pol ders bezig waren met het waar schuwen van mensen: J. van den Bergh en L. Rampart. Het boek bevat een groot aantal persoon lijke verhalen, verteld en opge schreven zonder franje. Ze ge ven een reëel beeld van de gebeurtenissen in de rampnacht en de dagen erna. Dramatisch was het ontbreken van boten om de mensen in de polders te hulp te schieten. De Rode Kruisco- lonne uit Bergen op Zoom was vrij snel paraat, maar kon wei nig doen. Thoolse vissers (hun stad was gespaard doordat de Brabantse polders volliepen) behoorden tot de eerste redders Dijkgraaf Ook zijn de samenstellers nage gaan hoe het kon gebeuren dat het water van de Oosterschelde de polders in kwam. Gebleken is dat het ontbroken heeft aan de uitvoering van de plannen voor dijkverzwaring, zoals die al in 1937 waren gemaakt. De crisis in de jaren dertig, de oorlog en de naoorlogse periode met an dere prioriteiten speelden hier een rol. Opvallend is te lezen dat in de eerste vergadering na de Ramp de dijkgraaf van de Theo- doruspolder, C. A. M. Boveé, vooral kritiek uit op de wijze waarop Rijkswaterstaat de lei ding nam bij het dijkherstel. Rinus Antonisse Aan de rand van de ramp. Het Eiland van Dordrecht en de wa tersnood van 1953. Door Frits Baarda. Gert van Engelen en Wim van Wijk. Uitgave gemeen te Dordrecht. Prijs 24,95. Blijft Gedenken. Uitgave van de Heemkundige Studiekring Halsteren-Lepelstraat. Prijs 19,95. len de tekst: Dese molen begon nen te malend 8 m 7 d 1781 C Braem Deze tekst is helaas niet meer te vindenDellebeke weet dat de molen lange tijd vijf tot zes eigenaren tegelijk had. In 1911 wordt J. Buysrogge uit Kloetinge eigenaar en hij bouwt er een stoommaalderij naast. In 1927 wordt de molen bezit van jonkvrouwe S. H. Collot d'Escury uit Kloosterzande. Om aan geld voor onderhoud te ko men, organiseert zij een loterij (loten één gulden per stuk), met als prijzen boekentafeltjes, handwerken, vazen, bloempot ten en ingelijste platen. Delle beke meldt dat bij de verkoop in 1927 was bepaald dat de molen 99 jaar niet als korenmolen ge bruikt mocht worden. Dit van wege de concurrentie tussen wind- en mechanische maalde rij. Na de restauratie in 1957 was die periode nog lang niet voorbij, maar het bewuste con tract was nergens meer te vin den. Volgens E Steijns uit Klooster zande gaat het op de raadkaart om het achterste deel van de Molenstraat, sinds 1943 Cloos- terstraat geheten. Hij weet hoe de overstroming zich voltrok, „.Tijdens stormweer 12 maart 1906 brak tussen Walsoorden en Kruisdorp de zeedijk door, vlak tegenover de boerderij van Ja cobus van Arenthals, gelegen in de Wilhelmuspolder. Deze pol der liep geheel onder water. La ter brak ook de binnendijk tus sen de Wilhelmuspolder en de Zandepolder door. Klooster zande en omgeving kwamen bij na geheel onder water te staan. Er waren bij deze watersnood gelukkig geen slachtoffers." Steijns merkt op dat het water op veel plaatsen tot in de huizen drong. Het kerkhof op de Groe nendijk kon niet gebruikt wor den en men begroef de overlede nen zolang op een zandstrook tegen de kerk aan Deze inzen der wijst erop dat in de woning geheel rechts op de kaart blik slager Kool woonde. „Deze sloeg ook blikjes onder de klom pen, om het slijten tegen te gaan. Daarnaast woning en café van Pieters, ook vrachtrijder met kar en paard. Het grote huis voor de molen is van Van Jole. In het voorste huis links woonde Frans Courtin, later Eduard Crombeen, daarna Bert Crom- been-de Waal. In het tweede huis woonde Fons van Esbroek- van Troost, daarna René van de Velde-Pauwels." Enkele inzenders werden door de vorm van de molen op het verkeerde been gezet Zij meen den er de molen van Kruiningen in te herkennen. De waardebon nen gaan naar: F. Rademakers, Kloosterzande, E. Steijns, Kloosterzande en M Dellebeke, Vlissingen. Rinus Antonisse beelding wilde hebben. Er be staat ook een kaart waarop de molen in de zeilen te zien is. Door de hogere ligging, op een bergje, kon er tijdens de over stroming evengoed gemalen worden." Ook voor Michel Dellebeke uit Vlissingen is de molen een pri ma herkenningspunt. Hij ver telt dat het om een nog bestaan de open standertmolen gaat. „Deze is waarschijnlijk in 1781 hier herbouwd nadat hij vanuit de buurtschap Oliekot was ver plaatst. Ooit stond er in de mo De nieuwe raadkaart uit de collectie van Hans Lindenbergh toont opnieuw een plek tijdens overstromingen. Vraag is: om welke plaats gaat het? Nadere informatie wordt op prijs ge steld. Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk zaterdag 1 februari worden gezonden aan: redactie PZC Buitengebied, postbus 18,4380 AA Vlissingen, of naar fax 0118-470102. E-mailen kan ook: redactie@pzc.nl. Onder inzenders van goede oplossingen worden drie waardebonnen verloot. Het gaat, evenals de week er voor, om een opname van de watersnood uit 1906, schrijft F WeemaesuitTerneuzen. „Op de achtergrond zien we de nog bestaande molen van Groenen dijk." Die staat in de voormalige gemeente Hontenisse, sinds 1 januari 2003 gemeente Hulst. Weemaes geeft aan dat er van deze watersnood, bijna honderd jaar geleden, een hele serie prentbriefkaarten bestaat. „Dit vooral ook, omdat toen bijna nog niemand zelf kon fotografe ren en men toch graag een af Kortgene, 9 maart 1953: betonnen bakken met water vervangen tijdelijk de door de Ramp vernielde drinkwaterleiding foto uit Een waterleiding in de branding

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 19