Elk huis is een nieuwe ui Swarovski doet de harten sneller kloppen W13 Ria Lievense in Middelburg Belangstelling voor inte rieur heeft ze al heel lang. Maar de behoefte om er daadwerkelijk iets mee te doen groeide geleidelijk. Ze volgde opleidingen en maak te deel uit van de Vrouwen Advies Commissie (VAC). Haar inspanningen resul teerden in de oprichting van haar adviesbureau voor bin nenhuisarchitectuur. Voor de Middelburgse Ria Lieven- se dé mogelijkheid om haar licht te laten schijnen over bouwplannen, inrichting en metamorfoses van bestaan de interieurs. Ze verontschuldigt zich voor de 'chaos' in haar woonka mer. Een verbouwing van de keuken noopte haar tot her schikking van het meubilair. Haar interieur ademt nu nog een landelijke sfeer, maar dat gaat allemaal veranderen. Ideèen heeft ze genoeg, maar ze moet rekening houden met 'haar' mannen. De drie zoons en haar echtgenoot delen niet al haar verlangens, dus er zal nog wat geschipperd moeten worden. Eén ding staat voor haar als een paal boven water. Ze wil een grote, wat stoere bank en de rooktafel die ze van haar moe der kreeg zal nooit verdwijnen. Maar, zo zegt ze, 'ze komen er wel uit. In onderling overleg' Overleg is ook de basis van haar werk. Polsen wat de ander wil, bekijken wat de mogelijkheden zijn en dan komen tot de ideale woonomgeving. Of dat nu geldt voor de indeling van een badka mer of het bekijken van nieuw- bouwplannen. Beide vormen een uitdaging voor Ria Lieven- se. Wonen in al zijn facetten heeft al jaren de belangstelling van de Middelburgse. Ze is er als het ware ingerold en heeft de ver schillende kanten ervan be leefd. ,,Ik heb jaren gewerkt bij de Womngstiching Walcheren. We zaten destijds in een heel klein kantoortje en ik kreeg vrij wel alle bouwplannen onder ogen. Ik was toen begin twintig en mijn interesse was al snel ge wekt. Maar het was in die tijd niet gebruikelijk dat je bleef werken als je trouwde, laat staan als je kinderen kreeg. Ik ben toen gestopt." Ze glimlacht: „Mijn oudste zoon is nu 26 en is bijna afgestudeerd als archi tect. De middelste studeert pla nologie. Dus we hebben thuis heel wat om over te praten." Na een aantal jaren begon het toch te kriebelen. „Ik las ergens een artikel van Vrouwen Bou wen Wonen op Walcheren. Dat interesseerde mij zodanig dat ik contact met ze heb ge zocht. Zij verwezen mij toen naar de Vrouwen Advies Com missie (VAC). Die bestaat in middels niet meer, maar ik heb jaren in die commissie gezeten. Ik verdiepte me in het 'lezen' van bouwplannen en heb me daarin laten scholen. Zo heb ik bijvoorbeeld de bouwplannen van Tuinstad en 't Fort in Vlis- singen gevolgdIk begeleidde de bewoners, zat in bouwvergade- ringen. Ik was in feite een inter mediair tussen bouwer en bewoner. Zowel voor nieuw- bouwplannen als voor renova tie." „Maar ik wilde meer dan alleen die bouwtechnische kant dus ben ik begin jaren negentig een opleiding binnenhuisarchi tectuur gaan doen. Dat boeide mij heel sterk. Het is heel geva rieerd. Ik ben na die opleiding part-time gaan werken in een woninginrichtingszaak in Westkapelle. Daar kon ik me op alle terreinen van woningin richting verdiepen. Van stoffe ring tot verlichting. We deden daar ook veel aan de inrichting van zomerwoningen. En nu heb ik mijn eigen adviesbureau. Daarnaast werk ik ook nog in Westkapelle." Hobby „De leuke kant van dit vak is dat je altijd met mensen werkt Ik vind het bijvoorbeeld altijd erg leuk om na afloop, als de klus geklaard is, nog even bij die mensen te gaan kijken hoe het geworden is Ik heb als het ware van mijn hobby mijn beroep ge maakt. Het geeft mij een kick als een klant zegt 'zo heb ik het al tijd gewild' Omdat ik al jaren bij die woninginrichtingzaak werk en de vakbeurzen bezoek is het voor mij veel duidelijker wat er aan aanbod op de markt is. Voor een klant ligt dat moei lijker. Die ziet het aanbod in een winkel en is al snel geneigd om op emotionele gronden iets te kopen. Ik kan van een afstand bekijken en indelen. De voors en tegens tegen elkaar afwegen." Naast adviezen op interieurge bied biedt Ria ook haar kennis aan voor wat betreft nieuw- bouwplannen. „De meeste nieuwbouwwoningen worden casco opgeleverd. De project ontwikkelaar laat de bewoners vrij in de keuze van indeling. Voor veel mensen is dat niet een voudig, Het lezen van een bouw tekening is niet zo simpel. Je moet driedimensionaal leren kijken. De verhoudingen in het oog houden, kijken waar je wel ke spullen k wi j t wiltmateriaal gebruik, functie van ruimtes, noem maar op. Het is belangrijk dat je al in een vrij vroeg stadi um van de ontwerpfase gaat kij - ken wat je met je nieuwe huis wil." „Voor sommige nieuwbouwhui zen levert de inrichting een pro bleem op door de vormgeving ervan. Neem de Veersche Poort in MiddelburgMet woningen waarin schuine wanden zitten, die in een spie-vorm lopen Dat is lastig inrichten. Een architect kijkt naar zijn woningen in een grotere context. Een bewoner heeft slechts een element je daarin. En zit dus vast aan die vormgeving. Dat betekent datje in je inrichting wordt beperkt. „Ik vind de huidige nieuw- bouwplannen over het alge meen heel speels. De ontwerpen van Hertzberger in de Veersche Poort zijn bijvoorbeeld erg flexibel. Neem die woontorens van twee-onder- een kap en drie verdiepingen hoog. Daarmee kun je heel wat kanten op. De wijk is heel gevarieerd, maar ik hoop dat het water een grotere dimensie gaat krijgen De wa terpartijen vallen mij nu tegen. Wat ik wel weer heel bijzonder vind is die drijfwoning. Dat is een heel goed voorbeeld van flexibel wonen." „Die flexibiliteit zie je ook dui delijk terug in het interieur. Al les is niet meer zo volgens vaste patronen. Er kan veel meer en ik merk dat mensen ook veel meer weten. Woonbladen en tv-pro- gramma's zijn er te kust en te keur. Klanten weten een hele boel al zelf, maar vragen om stu ring. En dan krijg je een leuke uitwisseling van ideeën." Ria heeft geen hemelbestor mende plannen. „Ik vind het zo wel lekker. Het moet allemaal wel in evenwicht blijven." La chend: „Ik ga ook graag op va kantie. Op de fiets door België. Of naar Italië, Toscane of heer lij k door Umbrië zwervenHet is heel inspirerend om je te verdie pen in een andere, oude, cultuur. Daarbij doe ik veel ideeën op. Ik ben ongemerkt altijd bezig. Ik teken altijd, zie altijd perspec tief." Haar eigen woonomgeving is niet inwisselbaar. „Ik zou mijn huis wel een kwart slag ge draaid willen hebben, vanwege het zonlicht. Maar ik wil hier niet weg. Als ik naar buiten kijk zie ik altijd bomen. Ieder sei zoen zijn die anders. Ik blijf er naar kijken. Ze inspireren mij maar geven me ook rust." Annemarie Zevenbergen Zitkamer zaterdag 25 januari 2003 Zitkame Keuken foto Ruben Oreel Werkk Slaapk (enken Ria Lievense: „Ik ben ongemerkt altijd bezig." Kristallen vogel foto Kees Martens Tik tak, tik tak. Wie ooit in het Oostenrijkse dorpje Wat- tens vlakbij Innsbruck te gast is geweest, kent het geluid mis schien wel. Het is hamer- en bei- telgeklop van de kabouters, zo zullen de dorpelingen de argelo ze toerist vertellen. In het diep ste geheim in het holst van de nacht verborgen onder de grond verrichten zij hun noeste ar beid: kristal winnen uit de Wat- tense bergen waarvan de familie Swarovski de zo geliefde kost bare beeldjes en sieraden maakt die ook bij menig Nederlander hun thuis vinden. Natuurlijk is het een fabel Na tuurlijk wordt het kristal niet gewonnen uit de bergendat we ten de honderdduizenden ver zamelaars van Swarovski-kris- tal ook wel. Maar het is mede het raadselachtige dat het Swa- rovski-kristal zo aantrekkelijk maakt. Niemand buiten de fa milie zelf weet exact hoe het hoogglanzende goedje in de gro te fabriek vervaardigd en be werkt wordt. Het is een goed be waard geheim onder de ruim dertienduizend arbeiders. Het mysterie prijs geven zou mis schien wel de doodsteek kunnen zijn voor het 107 jaar oude fami liebedrijf, waarvan de wortels eigenlijk in Tsjechië liggen. Het was Daniel Swarovski die in 1892 op 29-jarige leeftijd de ontdekking deed die zijn familie schat- en schatrijk zou maken. Een door stroom aangedreven slijpmachine die het mogelijk maakte om kristal op onover troffen wijze precies en perfect te slijpen zodat er sieraden van gemaakt konden worden. Na negen jaar verhuisde Swarovski naar Oostenrijk waar hij zijn bedrijf bouwde aan de Wattens- beek. Het snelstromende water zorgde voor de energievoorzie ning en het imperium kon aan zijn groei beginnen. Inmiddels telt de firma drie be drijven die wereldwijd hande len in slijpwerken (Tyrolit), optiek (Optik) en consumenten kristal (sieraden, figuren). Jaarstukken De lieftallige figuurtjes doen sinds 1976 de harten van verza melaars sneller kloppen. Vooral de jaarstukken die slechts een maal per jaar in een beperkte oplage worden gemaakt, zijn begerenswaardig en kostbaar. Alleen leden van de vijftien jaar bestaande Swarovski Collec- ters Society (inmiddels zijn het er verspreid over de wereld 450.000 in 35 landen) mogen ze kopen. Topstuk van alle jaar stukken vormen de twee lief desvogeltjes op een tak. Het is het eerste jaarstuk (uit 1987) dat slechts in vier landen verkrijg baar was voor leden, Europa was daar niet bij. Sommige fa natieke verzamelaars zijn vol gens Swarovski bereid er wel tienduizend euro voor te beta len, maar het wordt niet meer gemaakt. Bernard Mustert is eigenaar en officiële Swarovskidealer van het in Assen gevestigde bedrijf Ten Holder. Mustert is een van de slechts zes taxateurs wereld wijd, die door Swarovski er kend zijn. Het Oostenrijkse be drijf heeft namelijk het beleid zich niet in te laten met de se cundaire kristalmarkt. Mustert: „Het gros van de men sen die een Swarovski-verza- meling heeft, is niet goed verze kerd. Er zijn tijden geweest dat diefstal schering en inslag was. De discussie met verzekerings maatschappijen is vaak dat ze niet weten welke waarde ze moeten uitkeren: de aanschaf- waarde of de marktwaarde. Veel mensen zijn zich ook niet be wust van de waarde van hun collectie." Advertenties in kranten blijken ook vaak een lokkertje. Voor zichtigheid is geboden, weet een fervente Eindhovense verzame laar te vertellen.Zelf bezit de jonge Eindhovenaar ook een collectie jaarstukken. Hij heeft ook de eer de jongste telg van de Swarovski-club in huis te heb ben. „Het gaat ver bij ons. Toen mijn dochter werd geboren, hebben we haar nog voordat we naar de burgerlijke stand gin gen om aangifte te doen, aange meld als lidWij zien het gewoon als een investering. De een opent een bankrekening voor zijn kind, wij kopen voor haar de jaarstukken. Als ze volwas- sen is mag ze zelf weten wat ze ermee doet." Wie geen risico wil lopen, koopt bij de erkende Swarovski-dea- ler. Zo heeft Karei Smetsers, eigenaar van Smetsers best col lection in de Eindhovense Heu vel Galerie, een eigen ledenbe stand van zeshonderd klanten afkomstig uit het gebied van Winterswijk tot het uiterste zui den van Limburg. Om de trouwe klanten te belonen, organiseert Smetsers enkele malen per jaar iets bijzonders. Kristaltempel Een echte verzamelaar moet mi nimaal een keer in zijn leven naar Wattens in Oostenrijk zijn geweest om er een bezoekje te brengen aan Kristallwelten. Dit museum is in 1995 geopend ter ere van het honderdjarig be staan van het familiebedrijf. De 'kristaltempel' is gevestigd in een heuvel waaruit een beekje ontspringt. Via een groene reu zenkop wordt het water in een meertje geloosd. Het museum blijkt een ware trekker: in een jaar tijd groeide het uit tot de grootste toeristische attractie in Oostenrijk. In de moderne welkomsthal ligt de grootste siersteen ooit ter we reld vervaardigd te glanzen. De 'steen' hëeft honderd facetten, weegt maar liefst 62 kilogram en staat gelijk aan 300.000 ka raat. Maar er is meer om je aan te vergapen Elke aparte ruimte is ingericht door een bekende kunstenaar. Oostenrijks' be faamde kunstenaar André Hel ler bracht ze bijeen om de fasci natie voor kristal vorm te geven. Zo maakte Keith Haring van kristal een mummiefiguur en John Brekke schreef poëzie met kristal. Kunstenaar Brian Eno vroeg zich af hoe het zou zijn om midden in een kristal te staan. Wie in het midden van de enor me spiegelende bol (gelijkend op een iglo) staat, kan zijn stem horen rondzingen. Maar het be langrijkste voor de verzame laars is toch wel de lounge van de verzamelaarsclub.Daar kun nen ze met elkaar praten over hun grote liefde. Barbara Daga, beheerster van de lounge, staat er soms nog ver steld van hoezeer de leden ver knocht zijn aan het kristal „Er was een Italiaanse vrouw die doodziek was geweest maar zei dat ze mede door kristal te ver zamelen, was genezen Er zijn mensen die zeggen depressies te boven te komen door het kijken naar de kleuren, glans en diep gang van het kristal Lizette van Neer

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 45