Meidenband is wel zo pretdg
Bij verlies biedt
de weegschaal troost
PZC
Dat ik me nooit,
nooit meer verveel
GEBOEKT
Schrijf mee
aan het
Groeigedicht
dE JOHErE OPtdERZLDEKER
woensdag 22 januari 2003
Wie denkt dat poëzie een
stoffig gedoe is voor een
handvol droge haringen die met
dunne boekjes vol rangheden in
de lucht zweven zal zich volgen
de week donderdag verbazen
over het plezier van zoveel ge
wone Nederlanders bij het lezen
van gedichten en het luisteren of
kijken ernaar.
Vier jaar geleden was Neder
land op de laatste donderdag
van januari voor het eerst een
daglang een lustplaats van poë
zie. Van Groningen tot diep on
derin Limburg en van de Duitse
grens tot aan het buitenste
puntje van Zeeland werd in tal
van dorpen en steden de eerste
Gedichtendag gevierd. Het was
het enigszins aarzelende begin
van watnuzo'n feest zal worden
dat 'iedereen' op 30 januari van
de partij wil zijn.
Maar zonder dichters geen Ge
dichtendag en zonder lezers
geen poëzie. Wie mooie, grappi
ge, spitse, gevoelige gedichten
zoekt kan terecht in vele bun
dels. En altijd vind je wel een
versje of rijmpje dat aansluit bij
het onderwerp van deze vierde
Gedichtendag: diergedichten
en gedichten over dieren die
zich gedragen als mensen, opdat
je er iets van zult leren (fabels).
Zo opent Voor de kleine pop-
pedeine en de grote bimbam met
het bekende 'Slaap kindje
slaap!/ Daar buiten loopt een
schaap De bijna honderd
oude bakerrijmpjes met nog en
kele nieuwere versjes werden
gekozen door Anne de Vries.
Margriet Heymans maakte er
bekoorlijke tekeningetjes bij op
pagina's in smaakvolle suiker-
goedkleuren. Al met al een boek
zó mooi dat je er een baby - als je
die niet hebt - bij zou willen
krijgen.
Van Jij bent de liefste met teke
ningen van Marit Törnqvist bij
versjes van Monique en Hans
Hagen bestaat nu ook een snoe
zige mini-uitgave. Dit allerlief
ste cadeauboekje wordt vast een
nog groter succes dan de oor
spronkelijke bundel (9 drukken
in 2 jaar!), want grote mensen
zien graag kleinNet als de
kleintjes zelf trouwens: 'ik loil
een hondje/ met een zwaai-
staart/ en dat ik altijd met 'm
speel/ en nooit meer zeur/ dat ik
me nooit/ nooit meer verveel/
ik wil een hondje/ met een aai-
staart/ 't geeft niet wat voor
kleur/ da t ik er altijd/ altijd voor
zal zorgen/ gisteren, vandaag en
morgen.
Met Waarom ik altijd nee zepliet
Frank Adam in 2001 zien dat hij
een aanwinst voor de kleuter-
poëzie is. Met de vijfentwintig
versjes in Mijn mond eet graag
spinazie maar ik niet lost hij die
belofte in. Het zijn stuk voor
stuk aangenaam wijsneuzige
versjes die het kunnen hebben
hardop te worden voorlezen. In
enkele ervan gunt hij - onbe
kommerd - de luisteraar een
blik in zijn poëtische gereed
schapskist: 'Ik voel me zo moe-
oeoe!'/ klaagt de koe./ 'Zo moe-
oeoe, zo ziek, zo slecht!'/ Maar
moe/ is de koe/ niet echt./ Ze
zegt dat naar het schijnt/ ge
woon omdat het rijmt.'
'Poëzie heeft de reputatie moei
lijk te zijn', schrijft de jury van
de Gouden Flits in haar inlei
ding op De vogel wil vliegen met
ruim zestig gedichten van kin
deren en jongeren uit Vlaande
ren en Nederland. Tegelijkertijd
laat de selectie zien dat jeugdige
dichters 'het gewoon dóen': 'En
het hoeven geen 'dure' gedich
ten te zijn Ze zijn de neerslag
van hun dromerijen, van hun
angst en hun verdriet, hun wen
sen en verwachtingen.'
De gedichten in de bundel zijn
de crème de la crème van de poë
ziewedstrijden Jeugd en Poëzie
uit Vlaanderen, Kinderen en
Poëzie en Doe Maar Dicht Maar
uit Nederland, De drie jury's
maakten eerst uit de duizenden
ingestuurde gedichten twee sta
pels met de honderd beste en ga
ven toen de internationale Gou
den Flitsjury de opdracht in
twee leeftijdscategorieën (6-12
en 13-20) de top-drie te bekro
nen met respectievelijk de Gou
den, de Zilveren en de Bronzen
Flits. Sandra Biskop (12) kreeg
de eerste prijs voor haar be
klemmend geheimzinnige
'Waarom daar' De tweede prijs
was voor Marjolein Meijer (10)
met het grappige
Langzame haasjes
Ik zag een grasveld.
Ik wou dat er een haasje
over het grasveld huppelde.
Maar haasjes huppelen zo snel.
Ik zag een grasveld.
Waren er maar langzame haas
jes.
21 van de beste gedichten zijn
op muziek gezet en te beluiste
ren (o.a. Bram Vermeulen) op de
sfeervolle cd Druppels van ver
draagzaamheid En als poëzie
lezen ook bij jou misschien leidt
tot poëzie schrijven ga dan eens
kijken op de website www-
jeugdpoezie.be.
Jan Smeekens
Anne de Vries: Voor de kleine
Poppedeine en de grote Bim-
bam. Leopold; 16,50.
Mans Monique Hagen: Jij bent
de liefste. Querido; 13,50.
Frank Adam: Mijn mond eet
graag spinazie maar ik niet.
Querido; 9,95.
De vogel in mijn hoofd wil vlie
gen. Divers; 11,50.
Druppels van verdraagzaam
heid. Cd met 21 liedjes. Divers;
Cd met boek 24,90.
Het 'product' Bad Candy,
geesteskind van Ear-
ring-zanger Barry Hay, is
rijp voor lancering. De ver
wachtingen zijn hoogge
spannen. ,,We gaan de
wereld veroveren", zegt gita-
riste Ryanne gedecideerd.
Manager Cees van Leeuwen
is even stellig. „De eerste sin
gle wordt een grote hit." Be
scheidenheid siert de mens,
rock-'n-roll kent andere
wetten.
Een middag in een naargees
tig multiculti-centrum in
een even naargeestige buiten
wijk in Ede. Bad Candy oefent.
Vijf meiden op het podium. Co
vers van Cheap Trick en Blondie
komen voorbij. Het klinkt rede
lijk stevig, maar absoluut niet
'bad', eerder 'sweet', mede door
de harmonieuze, vierstemmige
vocalen.
De groep wordt zorgvuldig af
geschermd door manager Cees
van Leeuwen. Een half jaar ge
leden aangevraagd interview
wordt niet gehonoreerd (de mei
den zijn nog aan het repeteren),
een vraaggesprek met zangeres
Else ondergaat eenzelfde lot
(het gaat om het collectief) en
ook bij de uiteindelijke sessie
zitten begeleiders als waakhon
den op luisterafstand.
Het is van a tot z geregeld: een
uit vijf mannen bestaand team
staat de meiden dag en nacht
met raad en daad terzijde Ho
tels, vervoer, repetitieruimte,
marketing, cd- en video-opna
men, nummers, die speciaal
voor hen geschreven worden
(onder anderen door Adje Van-
denberg), het sjouwen van de
apparatuur, toch een wezenlijk
onderdeel van rock-'n-roll, en
fin het hele scala. Heet dat niet
een gespreid bedje?
Het succesvolle maar inmiddels
uiteengevallen Starmaker werd
op een soortgelijke manier op de
markt gebracht, maar daarmee
wil Bad Candy absoluut niet
vergeleken worden ,,We zingen
en spelen zelf. En brengen een
totaal ander genre: punkrock",
roept het vijftal in koor.
Ook geestelijk vader Hay toon-
Zangeres Else van Bad Candy
de zich eerder al allergisch voor
een associatie met Starmaker:
„Natuurlijk heb je altijd weer
mensen die roepen dat het geld-
klopperij is. 'Ach, sodemieter
op', denk ik dan. Kijk en luister
zelf! Bad Candy is een echte
band en speelt hardcore rock-
'n-roll. Niks playbacken met
wat ingestudeerde dansjes."
Zangeres Else Schreur uit Ha-
velte en bassiste Janneke Nij-
huis uit Den Haag kunnen dat
alleen maar beamen. Ze hopen
dat Bad Candy gewaardeerd zal
worden om de muziek en niet
gezien wordt als vijf, toevallig
bij elkaar gezochte meisjes.
„Rock-'n-roll is een mannenwe
reld en er zijn veel vooroordelen.
Om die weg te werken moeten
we dubbel zo hard werken, zo
komt het tenminste op ons over.
Zeker als je opmerkingen hoort
als 'En ze kunnen nog spelen
ook'. Dat is veelzeggend."
Samen met Chantal van Brum-
melen uit Arnhem (slaggitaar),
Stefanie Salmon uit Nieuwe-
gein (slagwerk) en Ryanne van
Dorst uit Maassluis (sologitaar)
zitten ze in een halve maan om
de tafel. Ze hebben net een lange
repetitie afgewerkt en moeten
een paar uur wachten op het op
treden Wachten hoort erbijook
dat is rock-'n-roll. Ryanne:
„Bill Wyman zei het al: 'Van de
dertig jaar musiceren bij de Sto
nes bestond vijfentwintig jaar
uit wachten'."
Toch zouden de meiden volgens
Hay momenteel 'a hell of a time'
hebben. Ze zitten in een hotel,
kunnen lekker uitslapen, repe
teren dagelijks, volgen master-
classes en individuele lessen en
treden in het weekeinde op.
De vijf zijn uit alle hoeken van
Nederland geplukt en overge
bleven uit een aanbod van 350
kandidaten. Waarom juist zij?
Manager Van Leeuwen, die na
afloop van het gesprek nog even
aanschuift: ..Afgezien van hun
kwaliteiten - twee zouden naar
het conservatorium gaan en een
naar de rockacademie - zijn ze
vooral gekozen op hun mentali
teit. Zij zetten er alles voor opzij
en gaan ervoor."
De meiden zaten daarvoor alle
maal in bandjes die in de meeste
gevallen hun langste tijd had
den gehad. Zo zong Else in The
Attic, maar toen de componist-
/gitarist naar Australië vertrok
was het gedaan met de Nijen-
veenseband. In diezelfde perio
de diende zich Bad Candy aan.
Dat was een gouden kans voor
Else. „Een meid met een wereld-
stem", zeggen de ex-Attic-leden
na het laatste concert in Havel-
te.,Een hele eer, nu gaat ze echt
professioneel en dat gunnen we
haar ook.Bij de andere Candy's
valt tussen regels door te beluis
teren dat het voor een meisje al
leen niet altijd gemakkelijk is
om op te boksen tegen de knul
foto Ronald Fleurbaaij/GPD
len. Janneke verwoordt de ge
voelens: „Je wordt er niet zeker
der van; er wordt vaak keihard
gespeeld. Zo'n meidenband is
wel zo prettig."
Graag willen ze het beeld nuan
ceren dat alles voor hen tot in de
puntjes geregeld is. „We zijn nu
bezig met eigen nummers, we
kiezen onze eigen kleding en op
het podium zijn we helemaal
onszelf. Dan knallen we en ver
geten we alles om ons heen."
Bad Candy krijgt een stoer ima
go opgeplakt. De chicks gaan de
zalen 'onveilig spelen', luidt de
ronkende pr-tekst. Ze hebben
het najaar in het clubcircuit
warmgedraaid, in 2003 moet de
grote doorbraak volgen. Zeker
als in februari de eerste single -
'Spin Around' - met de bijbeho
rende videoclip uitkomt. Dan
dient al die tijd, moeite en geld
zich terug te betalen.
Henk Waninge
T 7erliezen? Ze ligt e
V kervan „Natuur
jt er niet wak-
Natuurlijk, het
hoogste treetje op het podium is
het leukst", vindt ook Marianne
van de Heyden. „Dat geldt voor
elke sporter, dus ook voor mij
De atlete van Dynamica ziet bij
elk nadeel echter ook een voor
deel. „Als ik verlies, krijg ik
troost van de weegschaallacht
de B-junior optimistisch. „De
winst bestaat dan uit het verlies
van een paar pondjes. Mooi
meegenomen, toch?"
Op dit moment staat de vijftien
jarige scholiere uit Sint Laurens
op de tweede plaats in het klas
sement om de Zeeuwse crossti-
tel.Aanstaande zaterdag loop
ik de Braakmancross in Terneu-
zen. Mooi parcours; lekker vlak,
langs het water en heel over
zichtelijk. Dat ligt me wel. Ho
pelijk waait het niet hard en is
het niet al te koud. Beetje regen
vind ik niet erg. Kansen? Nou ja,
ik ken m'n concurrenten. Rens-
ke Doedee van RKHAV staat in
de tussenstand bovenaan. Is
echt wel een klasse apart. Mari
an Verdonk van Scheldesport is
de andere kanshebster. Maar
goed, ik loop voor wat ik waard
ben. Meer kun je niet doen. Aan
de trainingsarbeid zal het niet
liggen. De afgelopen weken heb
ik drie keer per week getraind
op de atletiekbaan in Middel
burg. Op maandag duur- en
intervaltraining, op dinsdag
zaaltraining met circuits en op
donderdag looptraining of een
technisch onderdeel, zoals
speerwerpen, kogel of discus
Een uurtje stoeien met gewich
ten in het krachthonk is ook
vaste prik. Hoewel, krachthonk
is een groot woord Het is een
oud hok naast de baan. Maar
vooruit, het is bruikbaar, dus we
doen het er maar mee."
Lopen is voor Marianne een deel
van haar leven geworden. „Van
alle atletiekonderdelen vind ik
lopen het leukst Waarom? Sim
pel. omdat ik dat het beste kan.
's Winters loop ik de crosswed
strijden en zomers loop ik op de
baan. Meestal de 100 of de 600
meter. En tussendoor voor de af
wisseling een hordenloop. Ook
leuk om te doen."
Als D-junior liep Marianne
wedstrijden in het Olympisch
Stadion in Amsterdam, de
plaats waar ooit Fanny Blan-
kers-Koen triomfen vierde.
„Heel aparte ervaring. Ik zag
daar allerlei bekende atletiekfi-
guren, onder andere Nelli Coo-
man en Marco Koers."
'Startnummer 192' heeft de
boottijden voor zaterdag al in
haar hoofd. „Ben altijd bang te
laat te komen. Of dat ik het par-
Marianne van de Heyden: „Aanstaande zaterdag loop ik de Braak
mancross in Terneuzen. Mooi parcours; lekker vlak, langs het water
en heel overzichtelijk." foto Ruben Oreel
cours niet kan vinden. Ik wil me
gewoon rustig kunnen voorbe
reiden. Geen stress aan m'n
hoofd. Even parcours verken
nen, korte warming-up en dan
naar de start. Dat is voor mij de
ideale voorbereiding. De uit
slag? Denk ik tijdens de cross
niet aan. Als je moe wordt denk
je nog maar aan één ding: waar
is de finish?"
Hans Segboer
illustraties uit Mijn mond eet graag spinazie..
De Belgische jeugdzender
Ketnet nodigt kinderen uit
mee te doen aan het Groeige
dicht. In de uitzending van afge
lopen maandag heeft dichter
Frank Adam met een beginvers
het startsein hiervoor gegeven
Via info@ketnet.be kun je elke
dag een vervolg aan het gedicht
schrijven Dagelijks kiest Frank
Adam telefonisch op Ketnet uit
de vijf mooiste inzendingen het
vervolgvers De uitzendingen
beginnen telkens om 18-55 uur,
alleen op woensdag en vrijdag
rond 18.30 uur. Op 30 januari,
Gedichtendag, moet het gedicht
af zijn. Frank Adam kiest dan
rond 18.15uurliveindeKetnet-
studio het laatste vers en geeft
het gedicht een titel.
Vorig jaar organiseerde Ketnet
ook al een Groeigedicht. Dat
was toen een groot succes.
'UTn/oL Iran. jje-ü&Oi. -2*. Ln. curatJuxoSL
