Doodsklok luidt voor Cockerill
PZC
PZC
Huilen om gedwongen abortus
Milan Milutinovic is
waarschijnlijk snel
terug in Belgrado
Sluiten Luikse staal dompelt Waalse economie in crisis
Steeds meer berichten
over mogelijke
ballingschap Saddam
21 januari 1953
dinsdag 21 januari 2003
door Pascale Thewissen
Langs de oevers van de Maas,
van Herstal tot voorbij
Flemalle, staan de oude, grauwe
staalfabrieken van Cockerill-
Sambre. Ooit werkten hier tien
duizenden mensen, die trots wa
ren op hun arbeid. Anno 2003
lijkt de aftakeling onomkeer
baar. Nieuwe ontslagen hangen
in de lucht. „Luik kan zich maar
beter voorbereiden op een tijd
perk zonder staal", voorspelt de
Waalse minister van Economie
Serge Kubla.
De onheilstijdingen in de Waal
se kranten stemmen somber. De
Europese staal reus Arcelor,
ontstaan uit een fusie van het
Luxemburgse Arbed, het Fran
se Usinor en het Spaanse Arce-
ralia, zet (alweer) het mes in
het personeelsbestand. Het
bedrijf kampt met een over
schot aan warm gewalste pro
ducten van 4 miljoen ton. En dat
komt precies overeen met de
productiecapaciteit van één
vestiging.
Vrijdag, wanneer de raad van
bestuur van Arcelor vergadert
in Luxemburg, zal het bedrijf
bekend maken welke fabriek
dicht moet. Behalve Cockerill-
Sambre in Luik komen ook de
vestiging in Bremen, Eko-Stahl
in het oosten van Duitsland en
Florange in Frankrijk in aan
merking. Cockerill is echter met
een prijs van 195 euro per ton
staal de minst rendabele van het
stel. De conclusie ligt voor de
hand.
De havenfabrieken, zoals bij
voorbeeld Sidmar in Gent, blij
ven buiten schot. Reden: de
transportkosten liggen er tot 15
euro per ton lager. Ook de staal -
arbeiders in Le Centre, de streek
tussen Charleroi en Mons, hoe
ven zich nog vooralsnog geen
zorgen te maken.
Massaontslag
De gevolgen een mogelijke slui
ting van de Luikse hoogovens
zijn ingrijpend. Tweeduizend
mensen dreigen hun baan te
verliezen. Het doemscenario
gaat uit van definitieve sluiting
in 2005. Dat zou ook meteen het
einde betekenen van de warm-
walserij die door de hoogovens
bevoorraad wordt en een aantal
onderaannemers waarop
Cockerill regelmatig een beroep
doet. Indirect zouden nog eens
vijfduizend banen op de tocht
staan in de toch al zwaar geteis
terde regio.
Paul Liakos, secretaris van de
afdeling metaal van de christe
lijke vakbond ACW, zucht diep.
„De hele situatie is vrij banaal",
zegt hij,Officieel weten we nog
van niets, maar in de kranten
wordt volop gespeculeerd over
de ondergang van de Luikse
staalindustrie. Sterker nog, als
ik de berichten moet geloven is
niet alleen het Luikse staalbek-
ken op sterven na dood. maar
heeft de Europese staalindu
strie in zijn geheel geen toe
komst meer. Over twintig jaar,
luidt de voorspelling, is de
productie geconcentreerd in
lage loonlanden, zoals Brazi
lië."
De metaio's, die vroeger bij het
minste of geringste op de barri
caden klommen, houden zich
vooralsnog gedeisd en wachten
het nieuws gelaten af. Liakos:
„We hebben de Arcelor-top om
duidelijkheid gevraagd, maar
wachten nog steeds op ant
woord. Onze mensen blijven
kalm, maar de onzekerheid is
groot."
Bergaf
Faillissementen, bedrijfsslui
tingen en ontslagen, ze zijn er zo
ondertussen aan gewend ge
raakt in Wallonië. Bij Cockerill-
Sambre - gesticht in 1816 door
de Schotse ondernemer John
Cockerill, en dus ouder dan het
land zelf - gaat het al geruime
tijd bergaf. Het staalbedrijf
stond in de jaren zestig symbool
voor het verval van de oude
Waalse industrie.
In de jaren tachtig leek het na
een ingrijpende reorganisatie
weer even bergopwaarts te
gaan, maar in de jaren negentig
ging het opnieuw mis. Vorig jaar
nog, kondigde de directie een
nieuwe afslankoperatie aan.
plan Delta. Die herstructure
ring, waardoor tweeduizend
van de tienduizend werkne
mers van de staalfabrieken in
Luik en Charleroi hun baan ver
liezen, is momenteel in volle
gang.
Het Waals gewest ziet de bui al
hangen. Deze week maakte
Kubla bekend van het belang in
de staalfabrieken af te willen.
De Waalse overheid bezit 4,25
procent van de aandelen van
Arcelor. Die moeten tussen de
250 en 350 miljoen euro opleve
ren, geld dat Kubla wil investe
ren in hervorming van de Waal
se economie. „Maar dat wil niet
zeggen dat het Waals gewest de
handen 'la sidérurgie' aftrekt",
zegt vakbondsecretaris Liakos
hoopvol. Zo heeft Kubla de di
rectie van Arcelor herinnerd
aan de toezegging van (toen nog
Unisor om hoogoven nummer
zes in Luik te vervangen en te
blijven investeren in de Luikse
hoogovens. De minister baseert
zich op een akkoord tussen
de vroegere moedermaatschap
pij en het Waalse Gewest uit
1998.
Vraag is echter of de staalreus -
zelfs als de Luikse hoogovens de
komende jaren blijven bestaan -
bereid is opnieuw geld te pom
pen in Cockerill. Arcelor heeft
immers aangekondigd alle in
vesteringen in zijn niet-maritie-
me vestigingen te zullen bevrie
zen.
Voor de politiek komt de teloor
gang van de Luikse staalindu
strie op een bijzonder ongeluk
kig moment: vier maanden voor
de parlementsverkiezingen in
België. De Waalse minister-pre
sident Jean-Claude van Cau-
wenberghe is dan ook niet van
plan om zich zonder slag of stoot
gewonnen te geven. Hij heeft
aangekondigd Arcelor des
noods voor de rechter te slepen
als het bedrijf zijn beloftes niet
nakomt.
door Donna Abu-Nasr
Libië, Mauretanië, Egyp
te, Wit-Rusland, Cuba of
Noord-Korea: wordt een van
deze landen het ballingsoord
van Saddam Hoessein? Ano
nieme Arabische diplomaten
zeggen dat het idee aan Sad
dam is voorgelegd als een uil-
weg.
Dit scenario is evenwel door
geen enkel land bevestigd.
Iedere keer dat een land aan
het rijtje wordt toegevoegd,
volgt prompt een ontken
ning. Veel deskundigen zeg
gen overigens niet te geloven
dat Saddam bereid zou zijn
Irak te verlaten.
Het is bekend dat in het ver
leden Arabische leiders
poogden Saddam over te ha
len om in ballingschap te
gaan. Zo bood Egypte hem in
1991 asiel aan om de Golf
oorlog te voorkomen. Sad
dam weigerde. Sommige des
kundigen menen dat er meer
druk op Saddam moet wor
den uitgeoefend om hem te
dwingen ballingschap seri
eus te overwegen. Nu kan het
nog: de Amerikanen hebben
Saddam al in het vizier, maar
de bommen vallen nog niet.
Diverse Arabische leiders
dringen er ondertussen bij
Washington op aan hen nog
één kans te geven de crisis
vreedzaam op te lossen. „Als
wij er uiteindelijk niet in sla
gen, kunnen de voorstanders
van oorlog hun oorlog heb
ben", zei de Saoedische mi
nister van Buitenlandse Za
ken prins Saoed maandag
voor het Amerikaanse tv-
station NBC. Die oorlog
wordt wel een ramp voor de
regio, voegde hij eraan toe.
Acceptabel
De Egyptische president
Hosni Moebarak sprak over
'Arabische en niet-Arabi-
sche inspanningen om een
oorlog te voorkomen en een
geweldloze oplossing te vin
den die voor alle partijen ac
ceptabel is'. Volgens een di
plomatieke bron in Cain
heeft Syrië vorige maande®
gezant naar Bagdad ge.
stuurd om de Iraakse leider
over te halen de asieloptie te
overwegen.
Saddam zou ongetwijfeld
garanties eisen dat hem niet
hetzelfde overkomt als de
voormalige Joegoslavische
president Slobodan Milose
vic, die in Den Haag wordt
berecht. Een andere overwe
ging om te blijven zitten zip
mogelijke vergeldingsacties
tegen hem. Sinds Saddam in
1979 aan de macht kwam
zijn duizenden Irakezenvo-
moord en de Iraakse leideris
in het buitenland kwestbaar-
der voor wraakacties dann:
in eigen land, waar zijn ge-
heime diensten de bevolking
terroriseren.
Toevluchtsoord
Er zijn voorbeelden genoeg
van Arabische leiders ax
hun leven redden doorin bal
lingschap te gaan. Egypte
bood in 1955 de Saoedisca
koning Saoed een toe
vluchtsoord toen hij deze
moest aftreden. Ook de Je-
menitische president Abdei-
lah al Salal kreeg m 196?
asiel in Egypte, in 1979 ge
volgd door de sjah van Irai
en in 1985 door de Soedanest
president Gaafar Nimeiri.
Saddams premier TariqAzii
lachte luid toen hem onlang
het idee werd voorgelegd ds
Saddam in ballingschap zoo
gaan. „Hij is een dapper lei
der en een held, en zal npj
lange tijd in zijn land blijven
zo God het wilen vechtentó
de laatste Iraakse kogel isge-
vuurd", zei Aziz. Arabische
diplomaten in Egypte, Liba
non en Jordanië zeggen da-
het idee van ballingschap de
afgelopen weken aan krach!
heeft gewonnen. Daarbij
worden steeds vaker Wit-
Rusland en Mauretanië als
ballingsoord genoemd. Mau
retanië heeft de berichten te
gengesproken. AP
pagina 5: Irak beloof!
beterschap I
Milan Milutinovic, is gis
teren vanuit Belgrado in
Den Haag aangekomen en
opgesloten in de VN-ge-
vangenis. Hij zal voor het
Joegoslavië-tribunaal
verschijnen, dat hem ver
antwoordelijk houdt voor
oorlogsmisdaden in Koso
vo. Maar is dat terecht?
door Cees van Zweeden
Toen Milan Milutinovic drie
jaar geleden het nieuws ver
nam over de aanklacht tegen
Slobodan Milosevic, riep hij een
assistent die de gebeurtenissen
op CNN aan het volgen was. Hij
vroeg: „Wat voor flauwekul
kramen ze nu weer uit over Slo-
bo?" De assistent zweeg even, en
zei toen op zachte toon: „Maar
meneer Milutinovic, uw naam
staat ook op de lijst van aange
klaagde personen."
Milutinovic was verbijsterd. Ja,
hij was president van Servië
Maar iedereen wist dat die er al
leen was voor de lintjes. De wer
kelijke macht berustte bij de
president van Joegoslavië, dat
behalve Servië ook Montenegro
omvatte. En dat was Milosevic.
Waarom zou het tribunaal een
stroman willen vervolgen9
Maar de aanklacht was geen
vergissing. Interpol publiceerde
zijn foto. Daaronder stond: 'De
ze man kan gevaarlijk zijn. Hij
wordt gezocht wegens misda
den tegen de menselijkheid, de
portatie, moord, vervolging en
schending van het oorlogs
recht.' En 'Als u enige informa
tie over hem heeft, neemt u dan
contact op met Interpol.'
Milan Milutinovic werd gebo
ren in 1942. Hij begon zijn poli
tieke loopbaan in de communis
tische jeugdorganisatie en werd
als 27-jarige jongeman in het
parlement gekozen Hij bracht
het al snel tot het ambt van mi
nister van Onderwijs, alvorens
eind jaren tachtig diplomaat te
worden. Tijdens de oorlogen in
Kroatië en Bosnië was hij am
bassadeur in Athene, maar hij
keerde net voor het einde daar
van terug in Belgrado toen hij
minister van Buitenlandse Za
ken werd.
In het Amerikaanse Dayton as
sisteerde hij Milosevic bij on
derhandelingen over Bosnië.
Milosevic keek soms te diep in
het glas, en dan was de aanwe
zigheid van Milutinovic handig,
Toen Servië december 1997 een
nieuwe president moedt kiezen
schoof Milosevic zijn rechter
hand naar voren. Milutinovic
versloeg de ultra-rechtse natio
nalist Vojislav Seselj.
Milutinovic en Milosevic ken
den elkaar al sinds hun studie
tijd op de rechtenfaculteit te
Belgrado. Dat Milutinovic een
trouwe vazal was, lijdt geen
twijfel. Met graagte ontving hij
Slobo en diens vrouw Mira in
Athene, wellicht om het zwarte
geld van het despotische koppel
naar een veilige bank te sluizen.
Maakte hem dat een oorlogs
misdadiger? Milutinovic is aan
geklaagd wegens misdrijven in
Kosovo. Hij zou deel hebben
uitgemaakt van de belangrijke
defensieraad. Maar een ken
merk van Milosevic quasi-dic-
tatoriale regime was dat hij alle
belangrijke besluiten zelf nam.
Bombardement
Milutinovic zat in de Servische
onderhandelingsdelegatie in
het Rambouillet, waar hij opviel
door zijn keurige Frans Hij was
geneigd het document te teke
nen dat de landen van de Crisis
Groep (lees. de Amerikaanse
minister Madeleine Albright
had voorgelegd, waarmee een
oorlog voorkomen kon worden.
Maar Milosevic beschikte an
ders en riep een 78-daags bom
bardement over zijn land af.
Tijdens die oorlog in 1999 zijn
duizenden Albanezen ver
moord, tienduizenden huizen
vernield en honderdduizenden
mensen verdreven. Milosevic en
Milutinovic werden nog dat
zelfde jaar aangeklaagd wegens
oorlogsmisdaden, maar alleen
de eerste werd op een vliegtuig
naar Den Haag gezet. Milutino
vic bleef tot eind vorig jaar pre
sident van Servië.
Bij tijd en wijle mompelde aan
klaagster Del Ponte iets over
Milutinovic, maar zijn uitleve
ring leek nooit een halszaak.
Dat was, aldus een Bosnische
krant, omdat Del Ponteen Milu
tinovic afspraken dat de laatste
zijn tijd als president kon uitzit
ten en daarna vrijwillig over zou
komen om tegen Milosevic te ge
tuigen. Hij kwam gisteren aan
in Den Haag. Verwacht wordt
dat hij snel weer in Belgrado zal
zijn. GPD
door Roelf Reinders
Aan de muur van het Leidse
flatje hangt een enorme
tekening van een doodshoofd.
Een zwart kruis van botten is
achter het skelettenhoofd ge
tekend. Van de tanden druipen
rode bloedspetters. Om de te
kening heen hangen er nog vier
met dezelfde afbeelding. 'Ba
bymoordenaar' staat er in het
Arabisch bijgeschreven.
De tekenaar: de 32-jarige Ma
rokkaanse vrouw bij wie afge
lopen oktober in de Leise
abortuskliniek een baby is
weggehaald, zonder dat ze
daar toestemming voor had
gegeven. Ze dacht dat ze in een
gewoon ziekenhuis was en een
arts haar ging onderzoeken.
De babymoordenaar, dat is
haar man. Ze komt net van de
politie die haar voor de derde
keer verhoorde. Maar ze wil
graag nog een keer vertellen
wat er met haar is gebeurd. „Ik
wil niet dat andere Marok
kaanse vrouwen hetzelfde
overkomt", zegt ze via een
tolk. „Ik wil waarschuwen."
In augustus vorig jaar komt ze
vanuit Marokko naar Leiden
om bij haar man te wonen. Aan
hem was ze in 2001 uitgehuwe
lijkt, In Leiden komt ze erach
ter dat haar man ook al met de
dochter van zijn zus is ge
trouwd. Van een andere Ma
rokkaanse vrouw, bij wie hij
twee kinderen heeft, was hij
eerder gescheiden.
„Hij behandelde mij als een
stuk vui 1 Hi j vertelde me nooit
iets. Echt gewelddadig was hij
nooit, maar hij dreigde wel
vaak met slaan." Een maand
na haar komst is zij zwanger.
„Ik dacht dat hij blij zou zijn,
maar dat was niet zo." Hij eist
dat zij een 'oplossing' vindt.
„Ik zei dat ik geen leven wilde
doden, dat ik het kind wilde
houden. Bovendien is het in de
islam verboden abortus te ple
gen." Hij dreigt haar te versto
ten als zij de baby niet laat
weghalen. „Als ik pijn had.
mocht ik niet naar de dokter
Ook zijn zus, die in Leiden
woont, oefent druk uit om
abortus te laten plegen. „Al
leen zo kon ik mijn man hou
den."
Zonder dat ze het in de gaten had onderging de Marokkaanse een abortus provocatus, foto GPD
Oplossing
Na grote ruzies belooft haar
man dat er een oplossing komt.
„Ik dacht toen dat hij de baby
wilde houden." Op 29 oktober
2002 neemt de schoonzus haar
mee naar buiten. „Ze zei dat
het tijd werd voor een onder
zoek van de baby. Daarom gin
gen we naar het ziekenhuis.
Dat maakte me blij." In werke
lijkheid stappen ze het Cen
trum voor Geboorteregeling
binnen. De vrouw, die geen
Nederlands spreekt, krijgt op
dracht om te doen alsof ze haar
schoonzus is. Die is namelijk
verzekerd, zelf heeft ze nog
geen verzekeringspas. Haar
bloed wordt geprikt. Er wordt
nog een echo gemaakt „De zus
van mijn man was tolk voor
mij en de arts. Achteraf weet ik
dat ze tegen ieder van ons ver
telde wat ze zelf wilde." Ze
krijgt een prik en gaat onder
zeil. „Ik dacht dat ik daar vita
mines mee binnenkreeg, dat ik
kracht zou krijgen."
Als ze uit de narcose ontwaakt,
ziet ze bloed tussen haar be
nen „Ik wist dat er iets mis
was en moest huilen." Haar
schoonzus vertelt haar dat er
medische problemen waren en
dat de artsen hadden besloten
om het kind weg te halen."
Haar man zegt niks als ze
thuiskomt. „Ik had het gevoel
dat hij blij was. Ik ben huilend
naar bed gegaan." Hij verbiedt
haar steeds meer. „De telefoon
werd afgesloten, omdat ik niet
met andere mensen mocht
spreken. Ik mocht ook niet
meer naar buiten
Ze denkt dat ze erin is geluisd.
Ze had hen al vaak in het Ne
derlands met elkaar horen
praten Na een paar dagen
vraagt ze om opheldering. „Hij
zei dat we nog jong waren. Dat
we nog konden reizen. En dat
dat niet kon met een kind."
Pas afgepakt
Ze eet en slaapt slecht en moet
alleen maar huilen „Het ging
heel slecht met mij. Toen zei hij
dat we een week naar Marokko
gingen. Dan kon ik mijn ou
ders zien. Daarna zou ik de
abortus wel zijn vergeten,
dacht hij In Marokko pakte
hij mijn paspoort af. Ik moest
daar van hem blijven. 'Neder
land zie je nooit meer', zei hij.
Ze zegt dat haar man haar pas
poort wilde gebruiken om een
nicht, die op haar lijkt, mee
naar Nederland te krijgen.
Met haar zou hij willen trou
wen Dat zou zijn vierde huwe
lijk zijn Maar de Marokkaan
se politie pakte hem op, vertelt
ze, omdat hij al is getrouwd
met een dochter van z'n zus.
„Dat is illegaal volgens de is
lam."
Van de politie krijgt ze haar
pas terug waarmee ze half de
cember naar Nederland ver
trekt. „In Leiden zijn mijn
spullen, daar woon ik." Een
Marokkaanse vriendin vangt
haar op
In het flatje, dat van haar man
is, vertelt ze dat ze verdrietig is
en boos. Verdrietig om het ver-
hes van haar kind „Ik vergeet
dit nooit meer." En boos op
haar man, zijn zus en de kli
niek tegen wie haar aangifte
bij de politie ook is gericht.
„Toen de kliniek erachter
kwam dat ik tegen mijn wil
ben geaborteerd, hebben ze
hun excuses aangeboden. Ze
waren ervan geschrokken Ze
toont een document waarin de
kliniek aangeeft dat zij op
naam van de zus van haar man
een behandeling heeft onder
gaan. Heeft de kliniek haar
toen nog hulp aangeboden?
„Nee."
Angst
Ze is bang voor haar man „Hij
komt wellicht begin februari
al vrijVoordat hij naar Neder
land terugkomt, wil ze uit de
flat weg zijn. „Ik mag niet in
Nederland blijven, maar ik wil
niet terug naar Marokko. Ik
ben getrouwd, ik ben geen
maagd meer Geen Marok
kaanse man kijkt meer naar
mij om. Een gescheiden vrouw
is daar minderwaardig." GPD
EED - Eisenhower heeft gis
termiddag op de trappen van
het Capitool te Washington de
eed afgelegd als president van
de VS. „De president", zo zegt
een verslaggever. „Zag er erg
streng en strak uit...geheel en
al een soldaat. Maar evenals
vele beroemde soldaten voor
hem was hij niet ongevoelig
voor tranen, die zijn wangen
bevochtigden toen hij de tra
ditionele woorden van de eed
herhaalde." Ex-president
Truman maakte de indruk be
droefd en vermoeid te zijn.
DOODSTRAF - Te Metz ston
den de commandant en enige
bewakers van het Duitse con
centratiekamp Schirmeckie
recht. Zij werden beschuit^
van moord op 78 gevangen
en 150 leden van het Fraa
verzet. De openbare aanklagi
heeft tegen vier beklaagde^
doodstraf geëist.
ZIEKEN - Onder voorzit»
schap van de heer C. Weste
weel kwamen vertegenmr
digers van diverse spoitie
enigingen te Middelburg^
een teneinde te komen toióé
nitieve oprichting van een!
mité, dat zich ten doels»
gelden bijeen te brengenoal
jeugdige zieken in het Zeeb»
pitium Zonneveld te Oo>b
pelle ontspanning te bieden
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A, L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118)484000
Fax: (0118) 470102
E-mail. redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118)484000
Fax (0118)470102
E-mail: redwalch@pzc nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)273000
Fax (0113)273030
E-mail. redgoes@pzc nl
Terneuzen: derlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel (0115)645769
Fax (0115)645741
E-marl redtern@pzc nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114) 372771
E-mail redhulst@pzc nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax (0111)454657
E-mail redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8 30-17.00 uur
Internet: www pzc nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail web@pzc,nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag ti|denskarta*
zondag van 16.00 tot 18 00uw
Tel (0118)484000
Fax (0118)470100
Abonnementen
(bi| acceptgirobetahng geldt eer
toeslag van 2.00)
per maand 20,50
per kwartaal 55,10
per jaar 209,90
Voor toezending per postgeld:
aan tnaclsin
een lucvay
E-mail: lezersservice@pzcJil
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. maanC»#
het einde van de betaalperiode
Losse nummers per stuk
maandag t/m vrijdag €1.10 1
zaterdag 1,65
Ale bedragen zijn inclusief6*=
Bankrelaties
ABN AMR0 47 70 65 597
Postbank 35 93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten i*0'**
uitgevoerd onder toepassing''3"
de algemene voorwaarden var
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentie*®?^
Tarieven kunnen tijdens kart#*"*
worden opgevraagd
Voor gewone advertenties:
Tel: (0118)484240
Fax (0118)470100
Voor kleintjes: Tel. (0118)484321
Fax:(0118)484370
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener concer"
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen m een bestand dal wordt
(abonnementenladmmisrraiiè en om u te (laten) informeren over voor u relevante aerd^JJi
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener >1 door n-.. zorgvuidg
derden Als u op deze miormatie geen prijs stelt dan kunt u dit schrilteli|k melden bi)
lezersservice. Postbus 3229. 4800 MB Breda
Behoort tot LUGQEflGf
