?zc
Oorlog Irak kost VS miljarden
Marten Fortuyn wil van zijn
dode broer geen held maken
PZC
Fluwelen scheiding
gaat Tjechië beter af
dan buur Slowakije
President Lula krijgt
wegens geldgebrek
geen vliegende start
4
iep er kt conflict heeft alleen maar negatieve economische gevolgen
31 december 1952
dinsdag 31 december 2002
Als er eind januari, begin februari, een oorlog plaatsvindt in
Irak, kan dat een korte (twee weken) of een lange (vier weken)
oorlog worden. Eén ding staat vast: het gaat heel veel geld
kosten.
door James McGoniqal
Een oorlog is duur. Volgens
een schatting van het Ame-
i Uaanse Huis van Afgevaardig
den zal een oorlog van de VS te
gen Irak tussen zes en negen
miljard dollar (of euro) per
maand kosten. Na de naar
.chatting enkele weken duren-
e gevechten belopen de kosten
an een 'bezetting' tussen één en
vier miljard euro per maand - en
i iemand weet hoe lang zo'n be
zetting zal duren.
I )e vraag is wat de werkelijke
economische kosten zijn. „De
'.2ste Airborne moet toch be-
aald worden, of ze nu oefenen
in Nebraska, of vechten in de
woestijn", aldus een insider in
het Amerikaanse ministerie van
defensie, het Pentagon. Met an-
I ere woorden: Amerika heeft el
ke dag een grote defensiemacht
'lie geld kost, oorlog of niet.
Lr is ook een economische wet
die zegt dat een oorlog geld op-
i evert. De overheid geeft geld
'.ut, elke kogel die wordt afge
schoten moet worden vervan
gen, bedrijven leveren spullen,
oldaten moeten eten, enzo-
oort. Zowel de Tweede Wereld-
orlog, de Koreaanse oorlog
(1950-1953) als de oorlog in
Vietnam (1965-1973) zorgde
oor een economische opleving,
i >e Golfoorlog daarentegen
1990) luidde een depressie in.
1 leen wonder, aldus de econoom
William D. Nordhaus van de
universiteit van Yale. Vlak voor
'earl Harbor besteedden de VS
10 procent van het bruto bin-
nenlands product (BBP, de op
telsom van alle producten en
I iensten van een land) extra aan
i'efensie-uitgaven; een bedrag
lat daarna alleen maar verveel
voudigde. De Golfoorlog daar
entegen, leidde slechts tot een
extra uitgave van 0,3 procent
van het Amerikaanse BBP - een
relatief verwaarloosbaar be
drag. Of een oorlog nu wel of
niet leidt tot extra uitgaven, is
volgens sommige economen ir
relevant. Prof. dr. Eelke De
Jong, hoogleraar internationale
economie aan de Universiteit
van Nijmegen, meent dat mili
taire uitgaven een beperkte
waarde hebben: „Het zijn geen
productieve uitgaven, de toege
voegde waarde is heel beperkt."
Hij vindt bovendien dat de
Tweede Wereldoorlog niet kan
worden vergeleken met de con
flicten nadien: „Dan praat je
over een algehele oorlogsecono
mie. Die is sedertdien niet meer
voorgekomen." De Jong vreest
dat van een beperkt conflict als
in Irak alleen maar negatieve
economische gevolgen uitgaan.
„.Vertrouwen van consumenten
en producenten wordt aange
tast, de prijs van energie stijgt,
in ieder geval op korte termijn."
Het kan geen kwaad om met wat
getallen aan te geven waar het
precies over gaat. Het Ameri
kaanse BBP bedroeg in 2001 het
bedrag van ruim 10.000 miljard
euro. Volgens een opgave van de
Wereldbank is het daarmee de
grootste economie van de we
reld. Nummer twee is Japan,
met iets meer dan 4000 miljard
euro. Nederland staat op deze
lijst veertiende, met ruim 400
miljard euro.
Volgens Nordhaus (wiens on
derzoek is na te lezen op www-
.econ.yale.edu/nordhaus/iraq-
.html) zijn er twee concrete sce
nario's denkbaar voor een oor
log tegen Irak, maar is het daar
na koffiedik kijken. Een korte
oorlog (twee weken, inzet van
250.000 Amerikaanse man
schappen) kost ongeveer vijftig
miljard euro. Een lange oorlog
(vier weken, 370.000 man) onge
veer 140 miljard euro.
Na de gevechtshandelingen
treedt een periode in, waarvan
niemand durft te zeggen wat er
gaat gebeuren. Blijft de olieprijs
op een hoog niveau? Dat is er
mede van afhankelijk of Sad
dam Hoessein de oliebronnen
van Irak opblaast, wat hij in
1990 in Koeweit deed. Na Saoe-
di-Arabië heeft Irak de grootste
oliereserves ter wereld.
En: zijn andere Opec-landen be
reid het olie-gulzige Westen te
helpen, of gebruiken zij het olie
wapen. Daar staat tegenover
dat iedereen dit conflict heeft
zien aankomen, en dat de olie
tanks deze winter dus gevuld
zijn.
Voorts: Blijven de VS aanwezig
in Irak of verdwijnen zij zo snel
mogelijk, zoals gebeurd is na de
oorlog in Afghanistan. Wie
Amerika van korte-termijnden-
ken ('hit and run') wil betichten,
dient zich wel te realiseren dat
het tot 1954 duurde voor Japan
zijn volledige soevereiniteit te
rugkreeg. Na de Tweede We
reldoorlog stak Amerika via het
Marshallplan in vier jaar tijd
13,3 miljard euro in het verarm
de Europa. En de VS houden al
vijftig jaar ongeveer 40.000 sol
daten in Korea.
Taak
Nation building in Irak zou dus
een taak voor de Amerikaanse
overwinnaar kunnen zijn.
Nordhaus, die zelf toegeeft in
dit geval ook maar te beschik
ken over een natte vinger, gaat
uit van een bedrag van tussen
tien en twintig miljard euro per
jaar, gedurende een periode van
wellicht tien jaar. Als alles tegen
zit, schat de econoom, zou Ame
rika - met beperkte ondersteu
ning van bondgenoten - over
tien jaar wel eens 500 miljard
euro kwijt kunnen zijn aan een
oorlog tegen Saddam. GPD
door Runa Hellinqa
Jaren heeft het gekost
voordat de grensovergang
op de snelweg Brno-Brati-
slava een definitief karak
ter kreeg. Eerst stonden
er wat containers. Maar nu is
er eindelijk een definitieve
grensovergang met streng
kijkende douaniers. Nu de
bouwwerken zijn voltooid,
zijn ze al haast weer overbo
dig. Als beide landen in 2004
lid van de EU worden, kun
nen de grensposten worden
afgebroken.
Voor veel Tsjechen, maar
vooral voor veel Slowaken,
kan dat moment niet snel ge
noeg komen. Tien jaar na de
scheiding van de twee landen
- op 1 januari 1993 - heeft een
half miljoen Slowaken zijn
toevlucht in Tsjechië gezocht
en voor hen voelt het nog
steeds vreemd aan om hun
paspoort te moeten tonen als
ze naar huis terug willen.
Het waren tien jaar geleden
de Slowaakse nationalisten
die het afscheidingsproces in
werking stelden, maar uit
eindelijk hebben de Tsjechen
zich veel meer van Slowakije
afgekeerd dan omgekeerd.
Tussen beide landen bestaat
bijvoorbeeld een verdrag dat
studenten de mogelijkheid
geeft gratis in het andere
land te studeren.
De 'fluwelen scheiding'
wordt de splitsing van het
voormalige Tsjechoslowa-
kije genoemd. Terwijl in Joe
goslavië een oorlog woedde
om Kroatië te beletten onaf
hankelijk te worden, was er
geen Tsjechische politicus
die zich druk leek te maken
over de wens van de Slowa
ken om alleen verder te gaan.
Sterker, er leek in die tijd in
Praag opluchting te heersen:
Slowakije was economisch
de zwakkere, en als de Slo
waken dachten dat ze hun
problemen beter alleen kon
den oplossen, moesten ze dat
vooral doen.
De zwakke positie van de
Slowaakse economie was de
voedingsbodem waarop het
nationalisme destijds welig
tierde. Slowakije, van ouds
her een landbouwland, was
onder het communisme vol-
gezet met zware industrie en
veel van die bedrijven over
leefden de val van de com
munisten niet. De werkloos
heid was veel hoger dan in
Tsjechië en politici als Vladi
mir Meciar weten de proble
men van hun land aan de on
wil van de politici in Praag
om de Slowaken extra te
steunen.
Tien jaar later is duidelijk
dat de Slowaken niet veel
wijzer van de splitsing zijn
geworden. De Tsjechische
economie doet het nog steeds
veel beter dan de Slowaakse,
en het nationalisme van Me
ciar bleek een groot obstakel
Hij gaf de voorkeur aan bin
nenlandse investeerders bo
ven buitenlandse en het on
democratische beleid was
voor veel bedrijven op zich al
voldoende reden om uit Slo
wakije weg te blijven.
De laatste vier jaar heeft met
name de regio rond Brati
slava een kleine inhaalslag
achter de rug, maar in het
oosten van Slowakije is de
werkloosheid rond de dertig
procent en veel Slowaken
zoeken inmiddels werk over
de grens.
Partners
Nog steeds zijn beide landen
belangrijke economische
partners van elkaar. Hoewel
Duitsland voor beiden de be-
langrijkste handelspartner
is, staat Slowakije voor Tsje
chië op de tweede plaats en
omgekeerd. Morgen, tien
jaar nadat de grens werd op
gericht, schaffen de twee lan
den hem ten dele weer a fdan
verdwijnen de bestaande
handelsbarrières voor on
derlinge in- en uitvoer. Ook
zijn besprekingen gaande om
het personenverkeer aan de
grens te vex-soepelen. GPD
door Frans Lindenkamp
an zijn status van 'open-
'."JLbaar volksbezit' komt mor
ion een einde. Dan neemt Luiz
nacio 'Lula' da Silva het roer
van de Braziliaanse natie over.
Lijn aantreden als president
vordt gevierd met een grootst
oncert, waarvoor in de hoofd-
lad Brasilia 150.000 mensen
worden verwacht.
Twee maanden heeft zijn roes
j ongehouden na de verplette-
i vnde stembusoverwinning van
oktober. Overal waar de voor
malige fabrieksarbeider kwam,
iel hem een staande ovatie ten
deel Hij moest duizenden
handtekeningen, uitdelen en
werd keer op keer gekust. Voor
de oud-vakbondsleider - gebo-
li in een straatarm gezin - was
liet een genot,
laar tranen waren er ook. Lula
barstte in snikken uit toen hij
het presidentschap zijn 'eerste
diploma' noemde. Brazilië zag
het ontroerd aan op de televisie.
Ik ben tot grond toe afge
kraakt, omdat ik van simpele
komaf ben en nooit gestudeerd
heb. Maar het volk heeft mij
mijn eerste diploma gegeven."
I .ula - zoals iedereen hem kort-
weg noemt - belooft Brazilië so-
ei aal grondig te hervormen.
1 hiartoe heeft hij een coalitie-
kabinet' gevormd met stevig
I inks profiel. Dat moet de enor
me kloof tussen rijk en arm ver
gaand humaniseren. Nergens
Ier wereld, op Botswana na, zijn
de inkomensverschillen zo
groot. Lula constateerde deze
eek nog dat op het vlak van de
in komen sverdeling de laatste
dertig jaar in Brazilië geen klap
is uitgevoerd.
De voormalige machinebank
werker won de verkiezingen
door op te schuiven naar het po-
ilieke midden. Een eerlijke ver
deling van de nationale koek
i noet - zo stelt hij - op beschaaf
de en politiek verantwoorde
wijze plaatsvinden.
Lula blijft het herhalen. „Nie
mand hoeft van ons exotische
maatregelen te verwachten,
och dat wij (financiële) afspra-
:en van de vorige regering niet
iakomen. Ook dulden wij geen
nkele fiscale losbandigheid.
Ons dogma is een sluitende be
groting."
Zelfs de Amerikaanse president
Bush kon zijn oren niet geloven
toen hij de 'duivelsrode' Lula
twee weken geleden op het Wit
te Huis ontving.
„Ongelooflijk. Hier spreekt een
Republ ikei n reageerde h ij ver
bouwereerd.
Ook in de high society hebben
velen hun vrees verloren voor de
man die twintig jaar lang te
boek stond als de schrik van het
establishment. Lula - die drie
maal achter het net viste bij de
presidentsverkiezingen, door
dat hij zich te radicaal en agres
sief opstelde - heeft hen gerust
gesteld met de benoeming tot
minister van Financiën van een
kundig, haast rechtse econoom
uit zijn eigen Arbeiders Partij.
Voorts wordt een internationaal
gerespecteerd bankier directeur
van de Centrale Bank en is een
succesvol zakenman aangesteld
als minister van Handel en In
dustrie.
Door zijn milde opstelling ziet
de elite in Lula steeds meer een
bemiddelaar, capabel om de te
gengestelde belangen van
steenrijk en straatarm te ver
zoenen. En ook als iemand die
Brazilië weer leefbaar kan ma
ken, want de misdaad heeft epi
demische vormen aangenomen.
Rijk Brazilië zit daarover in de
rats. Hoge muren, bewakings
personeel, alarmsystemen en
gepantserde auto's halen vrij
wel niks meer uit en kosten goud
geld. Geld dat beter besteed is
aan de armoedebestrijding.
Lula's grootste uitdaging is de
miljoenen paupers bij het eco
nomisch proces te betrekken.
Ook de 'onderhuidse honger'
krijgt alle aandacht. Tien pro
cent van de Brazilianen- 15 mil
joen zielen - is ondervoed. Die
kunnen rekenen op gratis voed-
selbijstand.
Rode glans
Wel waarschuwt Lula voor te
hoog gespannen verwachtin
gen. Het grootste gevaar schuilt
in de revolutionaire resultaten
die de radicale vleugel binnen
zijn partij liefst morgen al wil
zien.
Die beschuldigt Lula ervan veel
van zijn 'rode glans' te hebben
verloren. Maar voor de presi
dent is het louter een kwestie
van realiteitszin. Met de econo
mische crisis, de opdoemende
inflatie en verdubbelde schul
denlast is er geen speelruimte
voor het verrichten van wonde
ren op korte termijn. GPD
Het is een regenachtige
zondagmiddag in Drie
huis. Het weer weerhoudt
Marten Fortuyn van een
lang bezoek aan de plek
waar zijn broer tijdelijk
lag. Een snelle blik op de
gedenksteen, een goed
keurende knik en Marten
vertrekt weer.
door llan Sluis
Beneden, in het petit café,
steekt hij een sigaret op.
Marten heeft de tijd, eigenlijk
een bijzonderheid sinds de zes
de mei. „Mijn leven is honderd
tachtig graden omgedraaid. Ik
ben nu 59 en ik was aan het af
bouwen. Nu heb ik er weer een
baan van tien uur per dag bij."
Hij is met veel zaken bezig. „Een
claim tegen de staat omdat Pim
niet goed beveiligd was. De er
fenis. Pim heeft er een puinhoop
van gemaakt. Hij heeft veel ver
diend, maar ook veel uitgegeven
en bijna niets op papier gezet. Ik
ben bijvoorbeeld bezig de au
teursrechten van zijn boeken te
rug te krijgen. Niets is daarvan
vastgelegd. Je wilt niet weten
wat ik wekelijks kwijt ben aan
advocaten."
Door de drukte is Marten eigen
lijk nog niet aan rouwen toege
komen. Hij ziet het werk dat hij
doet voor Pim als een soort ver
werking. Twee keer in al die
maanden, werd het Marten te
veel. De eerste keer was veertien
dagen na de moord. „Een jongen
werd doodgeschoten voor een
café. Zijn moeder kreeg hem zo
terug, met kogelgaten en al. Dat
raakte me. De tweede keer was
pas geleden. Tijdens een diner
van de stichting voor Pim ver
telde een vrouw over de plotse
linge dood van haar dochtertje.
Op dat soort momenten ben ik
niet voorbereid. Dan ga ik door
de knieën."
Hij wist het meteen, die maan
dag in mei, toen hij even na zes
sen werd gebeld. „Ik stond in de
keuken. De telefoon ging. Mijn
zus zei dat ik naar de tv moest
kijken. Er was iets gebeurd met
Pim. 'Hij is dood', flitste het
door mijn hoofd. Noem het
maar wat je wilt. Ik heb het twee
keer eerder gehad. Beide keren
was het raak, nu weer."
Vrijwel direct nadat hij op het
Marten Fortuyn werd als woordvoerder van de familie in korte tijd
een bekende Nederlander. foto Toussaint Kluiters/ANP
nieuws de beelden van zijn
doodgeschoten broer had ge
zien, was Marten al onderweg
naar Hilversum, „Siem, mijn
andere broer, en ik, gingen naar
het politiebureau in Hilversum.
Daar werden we opgevangen
door de rechercheurs die kort
tevoren Volkert van der G. had
den gearresteerd. Pim was toen
al overgebracht naar het Neder
lands Forensisch Instituut in
Rijswijk. En ach, dat was eigen
lijk wel schattig. Er kwam een
wat oudere vrouw van slachtof
ferhulp die ons terzijde wilde
staan. Maar wat dat betreft zijn
de Fortuyntjes wel apart. 'Nee
bedankt, gaat u maar weer naar
huis toe', hebben we toen ge
zegd. Ze keek echt verbouwe
reerd."
Marten is nog steeds kwaad over
de manier waarop de familie het
stoffelijk overschot terug kreeg
in Rijswijk. „De gaten in zijn
hoofd waren niet eens dichtge
maakt, ze hadden de achterkant
opengemaakt en niet netjes
dichtgemaakt. Hij lag daar ge
woon in een loods ergens ach
teraf."
Daarna zat Marten plotseling in
het centrum van de macht. Hij
overlegde met de LPF en met
ministers. Hij sloeg met de vuist
op tafel toen de beschuldigin
gen in de richting van de linkse
politieke partijen in het rond
vlogen en hij Wim Kok steeds
kwader zag worden.
„Er werd mij nog door de LPF
gevraagd of ik de rol van Pim
wilde overnemen. Toen heb ik
alleen maar opgekeken en ge
zwegen. Ik ben geen vervanger
van Pim."
„Na dat overleg ging ik naar het
huis van Pim. Bij Delft zag ik op
een muur staan 'onze spreek
buis is vermoord'. Toen reali
seerde ik me wat er gebeurd
was. In Rotterdam besloten
Siem en ik dat Pim een staatsbe
grafenis moest krijgen. Vanaf
het moment dat wij de kathe
draal hadden geregeld, kon ie
dereen alleen nog maar achter
ons aanlopen. Wij hebben alles
bepaald."
Woordvoerder
Marten werd meteen na de
moord woordvoerder van de fa
milie. een taak die hem als oud
ste zoon automatisch werd toe
bedeeld. „Daarbij woon ik in
België, dus gebeurtenissen in
Nederland raken mij niet zo
snel. Siem is hier directeur van
een bedrijf, die heeft daar veel
meer last van." Van de ene op de
andere dag was Marten een be
kende Nederlander. „Dat heb ik
echt onderschat. Nog steeds
word ik aangesproken door
mensen, op de meest ongelukki
ge momenten word ik gebeld
door de pers. Elke dag ben ik
nog met Pim bezig. Ik kom ge
woon niet van hem af."
Waar voor veel Nederlanders
Pim de flamboyante homo was
die met boude uitspraken de po
litiek wilde bestormen, was hij
voor Marten gewoon een broer
Eentje met wie hij de laatste ja
ren niet eens zoveel contact had.
„De laatste keer dat ik hem
sprak, was tijdens de begrafenis
van mijn vader, in maart dit
jaar. Toen hebben we wel tot
diep in de nacht zitten praten
over politiek, zijn angsten en
doodsdreigingen. Nu hij dood is,
heb ik hem niets meer te vragen.
Nee, ik heb geen lijntje met Pim,
ik geloof daar niet in. Iedereen
die dat zegt, i§ geschift. Die Mat
Herben heeft er ook een handje
van. Ik begrijp dat niet."
Trots op wat Pim had bereikt, is
Marten niet speciaal. En een
held ziet hij zeker niet in hem.
„Bij ons in de familie heeft ie
dereen het eigenlijk goed ge
daan. Siem is directeuren ik ben
consulent van de Europese In
vesteringsbank voor Oost-Eu
ropa. Pim publiceerde, doceerde
en wilde de dingen veranderen
in de politiek. Maar als hij pre
mier was geworden, was dat
echt niet op mij afgestraald. Ik
heb niemand anders nodig om
mezelf te zijn."
Teleurstelling
De moord zal Marten nooit be
grijpen, maar de dood heeft een
plaats in zijn leven. „Soms voor
komt de dood een hoop ellende.
Mijn broer Joos bleek verslaafd
aan heroïne. Dat wist niemand.
Zijn dood heeft hem en mijn ou
ders veel leed bespaard. De
dood van mijn vader kwam ook
op tijd. Hij heeft de moord op
Pim niet mee hoeven maken. En
de dood van Pim. Ach, mis
schien is het maar beter zo. Dat
premierschap had wel eens de
grootste teleurstelling uit zijn
leven kunnen zijn." GPD
pagina 05: gewend aan absurde
JACHT - De West-Duitse po
litie maakt jacht op de ont
snapte Nederlandse oorlogs
misdadigers. Doordat de
Duitse gi-ensautoriteiten te
laat waren gealarmeerd, had
de douane de zeven, tot le
venslang veroordeelde man
nen, vrijgelaten. Eén van de
zeven is in het Ruhrgebied
gearresteerd. Hij zal als on
gewenst vreemdeling de Ne
derlandse grens worden
overgezet. Ook de zes ande
ren zullen, als ze worden op
gepakt, naar Nederland wor
den uitgewezen.
NIET GOOIEN - De politie
van Rome heeft de inwoners
van de stad verboden om op
oudj aarsavond serviesgoed
uit het raam te gooien. Ook
mag niet met vuurwapens
worden geschoten of vuur
werk afgestoken. Vorig jaar
vielen er talloze gewonden en
zelfs doden tijdens de viering
van Oud en Nieuw.
OUDE RUSSEN - In het CM-
JV-gebouw te Goes is een
speciale Russische dag ge
houden voor tien ontheemde
Russen. Deze mensen zwier
ven na de Russische revolutie
tientallen jaren door Europa.
Ze genieten nu in Zeeuwse
rusthuizen een rustige le
vensavond.
Hoofdredactie:
A L Oosthoek
D Bosscher (adiunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)470102
E-mail redactie@pzc nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax (0118)470102
E-mail. redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113) 273000
Fax. (0113) 273030
E-mail' redgoes@pzc nl
Temeuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645741
E-mail redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax (0114)372771
E-mail redhulsl@pzc nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax. (0111)454657
E-mail redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 1700uur
Zienkzee. Goes en Hulst:
8.30-17 00 uur
Internet: www.pzé.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-matl: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 12 00 uur
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag, tiidens kantooruren
zondag van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 2,00)
per maand 20,50
per kwartaal: 55,10
periaar 209 90
Voor toezending per post geldt
een toeslag
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers per stuk
maandag t/m vrijdag.1,10
zaterdag: 1.65
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65 597
Postbank 35 93 00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het adverlentiewezen
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
Voor gewone advertenties
Tel: (0118) 484240
Fax. (0118)470100
Voor kleintjes Tel (0118)484321
Fax (0118) 484370
Auteursrechten voorbehouden
Uitgevent Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door u
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementenjadrninistratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van ae titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteerde
derden ais u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bii PZC. afdeling
lezersservice. Postbus 3229,4800 MB Breda i 9
Behoort tot UJGQGTlEr