Wegdromen in Idols Magazine
Badminton voor
luie mensen?
Met honderdvijftig
kinderen in één klas
GEBOEKT
Kotsend bij
Harry Potter
illustraties Alice Hoogstad, uit Slik gerust een krijtje in!
Zouden we ooit van Michiel
de Ruyter gehoord hebben
als hij een zoet ventje was ge
weest in plaats van het boefje
dat nergens voor wilde deugen
en daarom niet van één, niet van
twee, maar van alle Vlissingse
scholen werd gestuurd? Vrijwel
zeker niet, want juist omdat ex-
op school geen land met hem te
bezeilen viel schopte de deug
niet het tót Nederlands grootste
zeeheld en 's werelds geniaalste
admiraal.
Dat de kleine Michiel Adriaens-
zoon zo'n vierhonderd jaar gele
den schoolmeesters het bloed
onder de nagels vandaan haalde
kun je lezen in Slik gerust een
krijtje in! van Edward van de
Vendel Zijn informatieve boek
met 'Alles over de basisschool'
begint 'in de eeuwen dat men de
jaren nog niet telde' en het op
schrijven nog niet was uitge
vonden. Er bestonden in onze
streken toen al 'organisatietjes'
waar kinderen in een 'school
manier-vorm-dinges' de hele
wereld kregen uitgelegd. Maar
de schoolgeschiedenis begint
toch pas echt in de achtste eeuw
met de scholen waar plaatjes,
teksten of spullen van bewaard
zijn gebleven: de kloosterscho
len, voor een klein aantal jon
gens die er leerden bidden en
zingen om later in de kerk te
kunnen werken. In de grotere
stadsscholen van enkele eeuwen
later zaten daarentegen soms
wel honderdvijftig kinderen in
één lokaal bij elkaar. Geconcen
treerd werken kon je er niet. Je
moest ook als het zo te pas kwam
met je 'onwetende en plompe'
onderwijzers onder schooltijd
allerlei klusjes opknappen. Zo
als het marktplein aanvegen of
met z'n allen, in Den Bosch in
1578, een loeizwaar kanon ver
plaatsen. Pas toen Nedei'land in
de negentiende eeuw een 'echt'
land werd met een grondwet,
een"koning, een regering in Den
Haag en een Agent van Natio
nale Opvoeding veranderde het
onderwijs beetje bij beetje tot
wat het vandaag de dag is: 'een
mix van allerlei ideeën', dankzij
wetenschappers, ministers en
ouders die allemaal op hun ei
gen manier meedenken over hoe
een goede school eruit zou moe
ten zien.
Na hoofdstukken over soorten
scholen (bijzonder, openbaar,
speciaal), over wie de baas is op
een basisschool, over vormen
van onderwijs ('gewoon' of ver
nieuwend), leerplicht, meesters
en juffen, schoolbezoekers (in
specteur, schoolfotograaf,
jeugd verpleegkundige, nog an
deren) kom je in het hoofdstuk
'Spullen' eindelijk te weten wat
de titel van het boek je zo raad
selachtig voorhoudt. School-
krijtjes zijn gemaakt van kalk,
met nog wat stoffen die door de
Keuringsdienst van Waren zijn
goedgekeurd. Ze kunnen geen
kwaad en ziek word je er niet
van. Waarmee niet gezegd is -
'nee nee nee nee nee' - dat ze on
gevaarlijk zijn, want-je kunt ge
makkelijk in afbrokkelende
stukjes krijt stikken. Het enige
krijtje dat je wel gerust in je
mond kunt steken is een snoep-
krijtdropje. Maar ja, daar kun je
weer niet mee schrijven. Weet je
trouwens hoe krijtjes gemaakt
worden? En waarom het ene
schoolkrijtje wit is en om een
ander een geel plastic jasje zit?
Dat 'het dagelijkse instrument'
van je meester of juf erg breek
baar is weet je uit eigen erva
ring. Laat het maar eens vallen.
'En toch is krijt beresterk. Als je
het maar rechtop zet. Een laag
staande krijtjes kan een men
sengewicht aan. Leg je ze op hun
zij dan knappen ze al als je er
met je hand op drukt. Daarom
staan krijtjes in hun doosjes. Als
ze liggend worden verpakt komt
de helft gebroken in de klassen
aan.'
Ook in de laatste hoofdstukken
over meneer en mevrouw Meijer
die al vierentwintig jaar scholen
schoonmaken (elke dag acht lo
kalen, de toiletten en de hal voor
een salaris van slechts elf uur en
een kwartier per week), over
scholen met vooral kinderen
van ouders uit het buitenland,
en over het laatste jaar in groep
8 valt veel interessants te lezen.
Je vraagt je misschien af of dat
ook voor jou geldt, want nie
mand weet immers zoveel over
school als jij. Toch zul je je nog
verbazen over veel waar je niet
het minste benul van hebt. Enig
idee waar je op school de beste
geuren snuift? Weet je (om eens
iets anders te noemen) waar
jouw juf of meester het met de
andere juffen en meesters in de
pauze over heeft? Ken je hun
trucjes waarmee ze van rumoe
rige typjes brave schaapjes ma
ken? Nou dan! Als je al niet op
school zat, wilde je na het lezen
van dit boek nog maar één ding.
Precies... naar school.
Jan Smeekens
Edward van de Vendel: Slik ge
rust een krijtje in! Querido; 121
blz.;€ 12,95.
Op pagina 41 doet de schrijver je
(niet toevallig!) nog wat tips aan
de hand voor interessante boe
ken bij een spreekbeurt.
Een racket en een shuttle.
Meer heb je voor een partij
badminton niet nodig. Nou ja,
een goede conditie is nooit weg,
want het spelletje vreet energie.
„Buitenstaanders onderschat
ten dat nogal eens", vertelt Mar
cel Rozel (18). „Staan één keer
per jaar op de camping met een
racket in de hand en denken dan
het spelletje te kennen. Mooi
niet dus. Om op niveau mee te
kunnen, moet je heel wat uurtjes
trainen."
Broer Stefan (16) knikt instem
mend. „Badminton is een sport
voor luie mensen zegt men. Ik
zou zeggen, kom dan eens mee
naar een trainingsavond. Dat is
echt afzien hoor."
Stefan en Marcel zijn al jaren
lang vertrouwde gezichten in de
badmintonsport. Zijn beiden lid
van VSV Marathon uit Vlissin-
gen en spelen mee in de junio
rencompetitie. „Eigenlijk zijn
er te weinig clubs binnen Zee
land", zegt Marcel. „Dat bete
kent een vrij korte competitie,
zeg maar van oktober tot febru
ari. Jammer, want dat gaat ook
ten koste van het spelniveau.
Meer tegenstand verhoogt het
peil. Je ziet nu, dat er een te
groot gat zit tussen junioren en
senioren."
Ondanks dit minpuntje blijven
de broers enthousiast. „Bad
minton heeft alles wat je als
sporter wil: actie en snelheid.
Beginners zie je vaak keiharde
klappen geven. Denken zo
puntjes te kunnen scoren. He
laas, je moet ook met je hoofd
spelen. Lepe balletjes geven
meer effect. Ja balletjes, wij zeg
gen nooit: mooie shuttle. Ty
pisch hé? 't Is altijd: mooie bal.
Waarom? Zou het niet weten.
Kijk, je service is al heel belang
rijk. Dan dwing je je tegenstan
der in een bepaalde positie.
Daarna kun je het afmaken met
een dropshot je of een 'netdrop-
je', een balletje, dat net over het
net valt."
De onderlinge krachtsverschil
len zijn niet zo groot. „Maar van
de tien partijtjes wint Stefan
toch de meeste", geeft Marcel
toe. „Ik ben meer de man van de
harde smash en Stefan is een
meester in het korte spel. Tac
tisch is hij heel sterk. Vandaar
dat we als dubbel ijzersterk zijn.
We vullen elkaar perfect aan."
Voorde uitwedstrijden heeft het
team een vaste chauffeur: Bas
de Koning, tevens teamlid.
„Mag altijd de auto van z'n pa
gebioiiken. Da'smooi meegeno
men. Want als het vervoer pro
blemen geeft, dan wordt compe-
titiespelen wel heel lastig.
Vandaar dat we heel 'zuinig' op
hem zijn, snap je?"
't Is duidelijk. Met een rijbewijs
heb je altijd een vaste basis
plaats.
Hans Segboer
Bioscoopexploitanten in
Noorwegen klagen dat veel
kinderen moeten overgeven tij
dens bepaalde scènes in de nieu
we Harry Potter-film The
Chamber Of Secrets. „Ik weet
niet hoeveel kinderen ziek zijn
geworden", zegt Gudrun Roms-
botn van een bioscoop in Sta-
vanger, „maar vorig weekend
was er bij elke vertoning wel
eentje die de boel niet binnen
hield." Romsbotn kan niet zeg
gen of de ziekteverschijnselen
alleen door de film worden ver
oorzaakt of door een combinatie
van het eten van snacks en Har
ry's avonturen.
De scène die verantwoordelijk
wordt gehouden voor de misse
lijkheid is volgens de bioscoop
bazen die waarin Harry's vriend
Ron slakken uitbraakt. In de
Nederlandse f il mzalen zijn geen
gevallen bekend van kinderen
die ziek zijn geworden van de
nieuwe Potter..
woensdag 11 december 2002
Het kon niet uitblijven.
Het RTL 4-programma
Idols, de grootste auditie op
de Nederlandse televisie
ooit, ligt als magazine in de
schappen van circa zeven
duizend supermarkten,
kiosken, boekhandels, wa
renhuizen en platenzaken.
Gedurende de 19-delige pro
grammareeks verschijnt het
full colour magazine maan
delijks tegen een prijs van
€4,95 per stuk.
Het eerste nummer van Idols
Magazine biedt de liefheb
ber van het populaire tv-pro-
gramma - ruim 2 miljoen kijkers
per uitzending - tal van inter
views met deelnemers aan de
audities. Werden de sterren in
wording door het programma-
management volledig uit de pu
bliciteit gehouden, in Idols Ma
gazine is een groot aantal van
hen full colour te bewonderen.
Enkele tientallen idolen komen
- afgewezen of niet - aan het
woord in korte interviews. Hier
mee wordt op de eerste pagina's
van het magazine meteen de
toon gezet: kort, snel en lekker
weglezend.
Zo komen we op pagina zes te
weten dat Brenda en Lola
Brood, de dochters van Herman
Brood, meegedaan hebben aan
de audities. „Ik denk niet dat de
jury laat meespelen dat onze va
der bekend was", zegt Brenda in
Idols Magazine. En inderdaad;
de jury was zeer te spreken over
de kledingstijl van Brenda en
Lola, maar hun zangkwalitei
ten kwamen niet boven het ge
middelde uit. Helaas zijn de
zusjes Brood dus niet door naar
de volgende ronde.
Zo staat het blad vol verrassen
de weetjes en achtergrondver-
haaltjes. Deelnemer Stefan
blijkt al jaren te zingen in café
Bolle Jan en ook niet-acterende
medewerkers van Joop van den
Ende grijpen Idols aan om zich
zelf in de artistieke schijnwer-
pers te brengen. Voor Vanessa
Eman is Idols een tweede kans.
Zij speelde al eens in het RTL 4-
programma Follow That Dream
van Bolland en Bolland.
Natuurlijk komt de spraakma
kende Idols-jury in het blad aan
het woord. Op een foto bij een
interview kijkt juryvoorzitter
Henkjan Smits de lezer aan met
zijn kenmerkende lichtspotten-
de oogopslag. „De sterren moe
ten vooral niet in hun eigen my
the blijven geloven", leert hij de
idolsfans. Kort gaat hij op de
kritiek op de jury in: „Laatst zei
ik tegen een jongen dat hij niet
kon zingen, er niet uitzag en dat
hij dus geen toekomst had als
zanger. Zegt die jongen: 'Harte
lijk bedankt!Dan zit je toch
raar te kijken."
Idols Magazine schetst de ido-
lenwereld in hapklare brokken
vol oneliners. Zo geven tal van
bekende Nederlanders hun oor
deel over Idols, zijn er kijkjes
backstage bij de audities, ver
telt presentatrice Tooske 'dat ze
aangenaam verrast is door het
niveau' en komen we te weten
wat hot is op het gebied van kle
ding en kapsels bij de kandida
ten. Ook aan jongeren die niet
aan Idols hebben meegedaan is
gedacht: twee pagina's met in
ternetadressen van muziekop
leidingen informeren hen over
andere mogelijkheden dan Idols
om alsnog een ster te worden.
Het nieuwe maandblad Idols
Magazine is voor de liefhebber
van de tv-serie een welkome
aanvulling. Vooral jongeren
kunnen in het blad even weg
dromen in de wereld die voor het
merendeel van hen onbereik
baar is. De redacteuren van
Idols Magazine van uitgeverij
FC Klap uit Hilversum volgden
alle audities en live-uitzendin
gen op de voet. Dat is te merken.
Het tijdschrift is geschreven
met kennis van zaken en vol in
zicht in de doelgroep: jongeren
van tien tot dertig jaar.
Robert Mienstra
Idols Magazine: maandelijks in
full colour. 60 pagina's, uitgeve
rij FC Klap Hilversum, prijs
€4,95.
De jury van Idols met Henkjan Smits, Eric van Tijn, Jerney Kaagman en Edwin Jansen (vim-).
foto Ton Kastermans/GPD
Marcel (1) en Stefan Rozel: „Kom eens naar een trainingsavond. Dat is echt afzien hoor.
foto Ruben Oreel
