Vissen op regenboogforel
in kweekvijver Kerkwerve
Rijden
meeste
windje
met de
kans op
achter
W1
Fietsen K
langs de
Noordzee
zaterdag 30 november 2002
Op een stille plek aan de rand van
Kerkwerve kijkt een groep vissers
uit over de rimpelloze vijver achter de
recreatieboerderij van Peter van Lange-
raad in Kerkwerve. De robuuste ex-ak
kerbouwer stapt met bemodderde klom
pen over het erf van zijn boerderij en
mini-camping aan de Weel weg en wijst
trots al de attracties aan die hij in de loop
der jaren samen met zijn vrouw Astrid
heeft opgezet, zoals de één hectare grote
forellen visvij ver.
Een schel rinkelende bel doet de vissers
opschrikken uit hun concentratie. Van
Langeraad geeft een teken dat er weer
nieuwe forellen uitgezet worden. Per
persoon gaan er vijf forellen het water in,
Alle regenboogforellen die de vissers er
uit halenzijn voor eigen gebruikLekker
voor op de barbecue, aldus visliefhebber
Van Langeraad. Andere vissen, zoals pa
ling, snoekbaars en steur moeten terug
gegooid worden, om de visstand op peil te
houden. De forellen zijn afkomstig uit
een Limburgse kwekerij.
Zelf richt Van Langeraad zich sinds be
gin j aren negentig op een andere vissoort.
In de grote schuur die aan zijn woning
grenst, wordt er jaarlijks vijfentwintig
duizend kilo paling gekweekt. De pa
lingkwekerij Delta-Aal is niet toeganke
lijk voor publiek, omdat de glibberige vis
een stressgevoelig dier is en niet tegen
drukte kan. Om de bezoekers toch een in
druk te geven, is er een mini-kwekerij in
gericht. Aan de hand van een videofilm
krijgt men een beeld van het kweekpro-
ces.
De kweek van escargots is wel te bezich
tigen. De consumptieslakken vormen
voor kenners een delicatesse. Van Lange
raad beaamt dit en toont de potten die in
geordende rijen opgestapeld staan in ei
gen winkel. „Veel Nederlanders durven
het slijmerige hapje niet aan, maar Bel
gen zijn er dol op. Zelf houd ik ook wel
van een mals slakje", aldus de kweker.
In 1993 besloot de Kerk werf se onderne
mer zijn boerenbedrijf een recreatief ka
rakter te geven. Na de komst van de kwe
kerijen, werd het idee om excursies te
verzorgen al gauw gerealiseerd. Later
kwam er nog een extra attractie voor
kinderen bijVrijwilligers van de Stich
ting Miniatuurspoorwegen Kerkwerve
hebben in het aangrenzende bos een mi
niatuurspoorbaan aangelegd. Kinderen
kunnen meerijden op een eigengemaakte
stoom- of diesellocomotief. Van Lange
raad wil de attractiés samenbrengen in
een grote ruimte. „Maar deze plannen
staan nog in de kinderschoenen."
Margritta van den Berge
Adres: Recreatieboerderij Van Lange
raad, Weelweg 3,4321 AH Kerkwerve.
tel.: 0111-412547/06-21624026;
fax.: 0111-412547;
e-mail: plangeraad@zeelandnet.nl.
Openingstijden: De recreatieboerderij
van de familie Van Langeraad is het ge
hele jaar door elke dag geopend van 9 tot
en met 17 uur. Van oktober tot en met
april zijn er geen activiteiten op de
woensdag en is de boerderij zondag na
14.00 uur gesloten voor publiek. Rond
leiding zonder begeleiding en zonder af
spraak: twee euro vijftig voor volwasse
nen en een euro vijftig voor kinderen.
Rondleiding met begeleiding op af
spraak: vijf euro voor volwassenen en
twee euro vijftig voorkinderen. Mini
maal tien personen per rondleiding
Peter van Langeraad zet regenboogforellen uit in de acht mete^diepe visvijver in Kerkwerve.
■i
''foto Dirk-Jan Gjeltema
Shetland
eilandenc,
Bergen
NOORWEGEN
Orkney
eilanden
Zanger
jEWEDEN
Qöteborg
Newcastle
Hamburg
Bremerhaven
Emden
DUITSLAND
Norwich
Haarlenv
Ipswicfi
Den Haag
Hoek van Holland,
larwich
De langste bewegwijzer-
de fietsroute ter wereld
is het rondje Noordzee. Bijna
zesduizend kilometer door
zeven landen. Bert Rogge
(53) uit Middelburg legde de
ze zomer in drie maanden de
hele afstand af, in zijn ééntje.
Langs de Nederlandse kust,
door Duitsland, Denemar
ken, naar Zweden en via
Noorwegen, de Shetland- en
Orkney-eilanden naar John
'O Groats in het hoge noor
den van Schotland terug
naar Harwich en Hoek van
Holland. „Elke dag was op
nieuw een klein avontuur."
In Noorwegen zinkt hem de
moed in de schoenen. Bert
Rogge is wel wat gewend. Zes
jaar geleden fietste hij met een
vriend van Middelburg naar het
Spaanse bedevaartsoord Santi
ago de Compostella. Hij trot
seerde de Pyreneeën. Twintig,
dertig kilometer klimmen op
één dag en evenveel kilometers
dalen.
Maar Noorwegen is anders, veel
lastiger. Vaak direct langs de
Noorse kust leidt de Noordzee-
fietsroute over historische, on
verharde wegen.
Het gaat op en af. Van zeeniveau
naar de hoogste toppen van de
bergen rond de Noorse fjorden.
Veerpontjes bieden geregeld
uitkomst, maar zeker niet over
al. De fietspaden zijn super
steil. Soms loopt het stijgings
percentage op tot twintig pro
cent. Probeer daar maar eens te
genop te fietsen met bepakking,
al heb je vierentwintig versnel
lingen. Op de hevigste stukken
slipt zijn achterwiel. Er zit niets
anders op dan te lopen.
„Achteraf begrijp ik niet dat die
fietspaden in het traject zijn op
genomen. Ze zijn niet te doen.
Rogge besluit van de route af te
wijken en een autoweg te ne
men, door een tunnel. „Levens
gevaarlijk was dat."
Hij krijgt last van zijn knieën. In
Bergen, de noordelijkste stad op
de route in Noorwegen, bezoekt
hij een eerste hulppost. „Over
belast", luidt de diagnose. Hij
moet even rust houden. Dat kan.
Rogge moet in Bergen enkele
dagen op de veerboot naar de
Shetland-eilanden wachten,
die slechts één keer in de week
vaart. „Op de hele reis was die
boot mijn enige vaste punt. Je
moest ervoor reserveren, omdat
je zonder hut niet mee mag, was
mij gezegd. In de praktijk viel
dat mee, maar ik durfde daar
niet op te gokken."
Planning
Thuis heeft Rogge een planning
gemaakt voor zijn reis. Hij heeft
zich voorgenomen gemiddeld
tachtig kilometer per dag te rij
den. „Die afstand is goed te
den valt zwaar tegen. „Voor het
eerst in mijn f ietsleven weigerde
een campingbaas me daar een
plekje. Wat ik ook probeerde."
Het noorden van Schotland is
treurnis wekkend. „Je ziet er
veel jeugdige moeders rondlo
pen. Dan denk ik: Kom op, pak
je leven onder je arm en ga hier
weg." En de omgeving van de
oude Engelse haven- en indu
striestad1 Newcastle is benau
wend. „Eén en al vergane glo
rie."
In Schotland en Engeland ma
ken enkele vrijliggende fietspa
den veel goed. Ze zijn aangelegd
op oude spoorwegtracé's, dwars
door de natuur, met bruggen die
doen denken aan de glorietijd
van de stoomlocomotief.
De Noordzeeroute is 's werelds
langste bewegwijzerde fiets
route, heet het. Volgens Rogge is
depromotietitel terecht. De
kwaliteit van de bewegwijze
ring is over het algemeen goed.
Dat is hem honderd procent
meegevallen. Alleen in Noorwe
gen heeft hij gedetailleerde
kaarten gekocht, omdat hij di
rect aanvoelde dat de kustwe
gen wel eens te zwaar zouden
kunnen worden.
Pech
Pech heeft hij zelden gehad.
Twee lekke banden op zesdui
zend kilometer is niks. „Als je
maar met goed materiaal op pad
gaat." Een van zijn bagagedra
gers breekt in Duitsland op vier
plekken. Een fietsenmaker
heeft er een liggen. „Dat is het
grote voordeel van fietsen in
Europa." Zijn achterwiel moet
later vervangen worden. „Door
het vele remmen in Noorwegen
was de aluminium-velg hele
maal ingesleten. In York in En
geland is dat wiel helemaal ver
nieuwd." Kosten: zo'n 150 euro.
Een fikse strop. „Ik was van
plan het zo low budget mogelijk
te houden. Ik dacht dat twintig
euro per dag wel genoeg zou
zijn. Het is bijna het dubbele ge
worden, inclusief dat nieuwe
wiel overigens. Zweden, Noor
wegen, Schotland, Engeland,
het zijn stuk voor stuk dure lan
den. Dat tikt door."
Rogge kijkt met genoegen op
zijn reis terug. Tachtig dagen en
zesduizend kilometer in één
keer, hij zqu het niet snel ndg
eens doen. Alhoewel, op zijn
wensenlijst je staat nog een an
dere megatrip: van de oost-
naar de westkust, dwars door de
Verenigde Staten. Waarom al
dat fietsen? Rogge wordt bijna
filosofisch: „Het is zo lekker. Er
is geen verleden, geen toekomst,
alleen een héden. Je leeft als een
soort monnik. Zo eenvoudig. Je
hoeft helemaal nergens over na
te denken. Ja, over de vraag of er
in het volgende dorp een bakker
zal zijn. En dat is natuurlijk een
probleen van niks. Ik heb er ook
wel eens doorheen gezeten. In
Denemarken, slapend op mijn
slaapmatje van 2,5 centimeter,
verlangend naar een warm bed
thuis. Maar je moet door. Dan
lukt het ook."
Harmen van der Werf
De route bestaat in Noorwegen vaak uit historische onverharde wegen met super steile hellingen.
met veerpontjes overvaren. Dat
maakt het leuk. En wat is saai?
Als ik fiets, is het al goed."
Sommige stukken van de route
zijn echt minder. Langs de
Deense oostkust gaat het te veel
over of langs grote wegen. Zwe-
foto Bert Rogge
doen. Dag in, dag uit. En je kunt
onderweg nog wat zien. Ik ben
een Nederlands echtpaar tegen
gekomen, dat reed honderdder
tig kilometer per dag. Zij zag er
niet goed uit en ze kibbelden
wat af."
Rogge heeft daar geen last. Hij is
in z'n ééntje. Niet doelbewust,
maar zo is het eenmaal gelopen.
Zijn fietsmaatje van de klassie
ker naar Santiago de Com
postella kan niet mee. Oproepen
op prikborden op zijn werk, de
provincie Zeeland, en via inter
net leveren niets op. Tot het te
laat is en hij al heeft besloten al
leen te gaan.
„Wel zo prettig achteraf. Je
hoeft aan niemand verantwoor
ding af te leggen. Je kunt stop
pen wanneer je wilt of juist
doorfietsen. En mensen spreken
je sneller aan, is mijn ervaring."
Vreemd is het niet, dat het hem
moeite kostte een compagnon te
vinden. Wie de Noordzee-route
in één keer wil rijden, heeft nog
al wat vakantiedagen nodig.
Rogge heeft er zo'n tachtig kun
nen opnemen, door dagen te
sparen en te kopen. „En ik heb
het geluk gehad dat mijn baas
me zo lang wilde laten gaan.
Mijn vrouw en dochter trou
wens ook. Het moest gewoon
weer eens gebeuren, een echte,
lange fietsvakantie."
Veel lange af stand-fieters vin
den Europa te saai en kiezen
voor verre oorden als Vietnam
en Zuid-Afrika. Rogge vindt
dat niks. „Vliegen en fietsen ho
ren niet bij elkaar. Ik vertrek het
liefst van huis uit. Dat is wel zo
gemakkelijk."
Oerdegelijke Ortlieb-tassen
weegt door. Hij geeft drie batte
rijen uit een pak van vier weg
aan een jongetje op de camping.
Wie fietst, is overgeleverd aan
de natuur. Profiteer daarvan als
het kan. Rogge doet dat door de
Noordzeeroute zo te rijden dat
hij de meeste kans op windje
achter heeft. Die kans is het
grootst door het rondje tegen de
klok in te fietsen. Van Neder
land, door Duitsland en Dene
marken naar Zweden en Noor
wegen.
Het zit Rogge mee. De wind
waait de eerste weken zoals die
moet waaien. Hij komt voor te
liggen op zijn schema. Dat is
voor, Agu-tassen achterop en
een stuurtasje. Veel heeft hij niet
mee. Twee fietsbroekjes, een
paar onderbroeken, een fleecet-
rui, een paar T-shirts, regenkle
ding, washandj es om zich mee te
wassen én af te drogen. Kook
spullen, om vooral voedzame
pasta's klaar te maken. En een
tentje en een slaapzak. Onder
weg in Noorwegen zal hij zijn
tassen nog eens nalopen. Alles
maar goed ook, want hij zal zijn
voorsprong in Noorwegen gro
tendeels verspelen.
Het noorden van Duitsland, het
lijkt geen aantrekkelijke streek
om door te fietsen. Rogge dacht
dat ook, maar: „Je moet er vaak
Londen
Aberdeen;'/
schotland
Dundee.
Lincoln
ENGELAND
