Mr. Deeds helemaal niet leuk
De scherpe en zoete
kanten van tienerseks
Als scholieren in een
zelfgeschreven toneelstuk
Steeds meer muziek alleen op dvd verkrijgbaar
Derde film Harry Potter pas in 2004
Lost And
Delirious
rme Winona Ryder! Het afgelopen jaar werd ze
vanwege haar proletarisch winkelgedrag
voortdurend op de huid gezeten door roddel- en
serieuze pers. En nu kruipt ze - in de als romantische
komedie bestempelde film Mr. Deeds - zelf in de huid van een
ambitieuze sensatiejournaliste. De rol gaat haar even slecht
af als het succesvol achterover drukken van goederen ter
waarde van 5500 dollar bij het winkelbedrijf Saks.
Mr. Deeds is volgens de ma
kers een 'update' van de
klassieker Mr. Deeds Goes To
Toivn, waarmee Frank Capra in
1936 een Oscar voor beste regie
won. Gary Cooper speelde toen -
het was crisistijd en men kon
wel een opwekkende boodschap
gebruiken - de naïeve Longfel
low Deeds, die twintig miljoen
dollar erfde en die wenste te be
steden aan de gewone manIn de
remake gaat het om iets meer
geld, 40 miljard dollar, en geeft
Adam Sandler The Wedding
Singer, The Waterboy) gestalte
aan Mr. Deeds, een pizzabakker
in het gehucht Mandrake Falls
in New Hampshire. Deeds is een
lokale bekendheid: de bevol
king hangt aan zijn lippen als hij
zijn wenskaartversjes in zijn
pizzahut voordraagt. Helaas wil
kaartenmoloch Hallmark nog
steeds niet met dichter Deeds
zaken doen.
En dan volgt het van-kranten-
j ongen-tot-milj onairverhaal.
Deeds is een verre neef van me-
diatycoon Preston Blake, die in
diepgevroren toestand achter
blijft op de top van de Mount
Everest. Blake laat Deeds een
miljardenerfenis na, alsmede
een football- en een basketbal
team en een privé-helikopter,
waarvan de piloten op gezette
tij den Major Tom door de cabine
laten schallen.
Deeds wordt door twee bestuur
ders van het Blake-imperium
overgehaald om in New York af
stand te komen doen van zijn
aandelen. Vanaf dat moment zit
elk sensatieblad hem op de hie
len.
Ook Winona Ryder, als verslag
geefster Babe 'Boem Boem'
Bennet van het tv-programma
Inside Access, werpt zich in
de strijd. Gewapend met een
cameraatje tussen haar borsten
hangt de ooit voor een Oscar
genomineerde actrice amechtig
aan Deeds' lippen om elk
ranzig detail te kunnen vastleg
gen.
Maar het wordt nergens ranzig.
Of het moet die ene keer zijn dat
Deeds een aanrander tegen de
grond werkt en blijft doorslaan,
ook al ligt zijn slachtoffer er wil
loos bij. Je zou die Deeds een
rotschop verkopen!
Het wordt ook nergens komisch.
Hoofdrolspeler Adam Sandler
speelt even levendig als zijn ge
voelloze rechtervoet. Niet een
moment krijg je de indruk dat
Sandler er zin in heeft. De enige
komische noot komt van John
McEnroe als zichzelf die met ei
eren gooien de geluidsbarrière
doorbreekt.
En Ryder? Ach, het is te hopen
dat ze op 6 december niet tot
drie jaar celstraf wordt veroor
deeld. Dan kan ze zich snel re
vancheren voor deze wanverto
ning. Een Oscar zit er in ieder
geval niet in.
Peter Kuijt
Mr. Deeds. Regie: Scott Brill. Met:
Adam Sandler, Winona Ryder, John
Turturro, John McEnroe. Te zien in
Cine City Vlissingen en Cinema Ac
tueel Bergen op Zoom.
Het is zomer, ze hebben vrij,
dus de vrienden Nico en
Dani gaan meisjes versieren.
Berta heeft de mooiste borsten,
maar ze is pas vijftien. Even is
dat een domper, want seks met
minderjarigen is verboden. Al
snel gloort echter een hoopvol
inzicht. „Wij zijn ook minderja
rig, dus we kunnen neuken met
wie we willen." De praktijk
blijkt weerbarstiger te zijn, en
voorlopig moeten ze zichzelf (en
desnoods elkaar) met de hand
helpen.
Het Spaanse Krampack is de
volwassen tegenhanger van veel
Amerikaanse tienersekskome
dies. Niet omdat de hoofdperso
nen ouder zouden zijn, maar
omdat regisseur en co-scenarist
Cesc Gay niet is bezweken voor
cle platte puberlol die door
gaans de toon zet. Om de hete
brij heendraaien doet hij even
min. Krampack gaat over
tieners die zoals alle gezonde
jongelui bovenmatig geïnteres
seerd zijn in seks en op dat ge
bied nog veel te ontdekken en te
leren hebben.
Opvallend is het gevoel voor nu
ance waarmee Gay die experi
menterende jongeren uitbeeldt,
daarbij geholpen door vier
overtuigende jonge acteurs die
zich met lef door de moeilijkste
scènes slaan. Jordi Vilches met
zijn grote verbaasde ogen zet
Nico neer als een dwangmatige
versierder die desondanks ver
tedert door zijn naïeve argeloos
heid. Zo meent hij stellig dat
van een grote adamsappel een
sterke aantrekkingskracht uit
gaat. Alleen moet het eerste
meisje er nog voor vallen. Dani
(Fernando Ramallo) is meer een
gespannen binnenvetter die al
leen meedoet omdat hij zijn
ogen niet van zijn vriend af kan
houden. De meisjes (Marieta
Orozco en Esther Nubiola) zijn
niet te beroerd om ook initiatief
te nemen, en hebben zo hun ei
gen agenda die niet altijd
strookt met die van de jongens.
Elena wil best even seksen om
het uit te proberen, en ze vindt
het leuk, maar Nico moet wel
begrijpen dat ze verder geen se
rieuze plannen heeft.
Stommiteiten
Er worden in Krampack stom
miteiten uitgehaald (die halve
verkrachting is niet fraai) en
haxten gebroken, maar Gay
weigert er een groot drama van
temaken. Aangenaam is ook dat
hetero en homo op volstrekt ge
lijke voet behandeld worden.
Dat deze zelfverzekerde kome
die op realistische grondslag ge
baseerd is op een toneelstuk,
merk je nog wel aan het over
vloedige geklets en de niet bij-
Fernando Ramelloen Jordi Vilches in de film Krampack. foto GPD
zonder dynamische enscenerin
gen. Voor kijkers uit dezelfde
leeftijdsgroep als de hoofdper
sonen kan dat een minpuntje
zijn. Bovendien, hoeveel pubers
zullen de gang naar de door
gaans artistiek programmeren
de filmtheaters vinden? Mis
schien moeten die Krampack -
bij het Spaanse publiek en in het
festivalcircuit een aardig suc
cesje - gewoon maar aanprijzen
met de slogan 'Meer seks dan in
'Costa!". Het zou mooi zijn als
het hielp.
Leo Bankersen
Krampack. Regie: Cesc Gay. Met:
Fernando Ramallo, Jordi Vilches,
Marieta Orozco, Esther Nubiola. Te
zien in Schuttershoftheater Middel
burg, vrijdag 20.00 uur
Harry Potter-fans zullen
lang moeten teren op het
plezier dat ze zullen beleven bij
het tweede deel uit de filmreeks,
Harry Potter en de Geheime Ka
mer. Het derde deel, Harry Pot
ter en de Gevangene van Azka-
ban, kan namelijk nogal lang op
zich laten wachten. De film
komt op zijn vroegst in juni 2004
in roulatie.
Warner Bros-president Alan
Horn heeft verklaard dat er zich
nu al problemen voordoen bij
het plannen en opnemen van
Harry Potter 3. „Het wordt een
reuzenklus", aldus Horn. Naast
de regisseurswisseling - Chris
Columbus maakt plaats voor
Alfonso Cuaron - moet de studio
nu ook op zoek naar een vervan
ger voor de vorige maand over
leden acteur Richard Harris
(Professor Perkamentus). Ook
wil Wamer Bros hoofdrolspeler
Daniel Radcliffe de tijd geven
om zich te settelen op zijn nieu
we, tamelijk kostbare kost
school.
Een jaar na de première van de
eerste Harry Potter-film, Harry
Potter en de Steen der Wijzen, is
De Geheime Kamer in roulatie
gegaan. Het gat tussen deel 2 en
3 wordt dus iets groter. Niet uit
gesloten wordt geacht dat De
Gevangene van Azkaban pas
rond Kerstmis 2004 in de bio
scopen te zien zal zijn.
De tweede Potter-film heeft in
de VS overigens iets minder op
gebracht dan de eersteling. In de
eerste dagen na de première
werd er voor ruim 8 8 miljoen eu
ro aan kaartjes verkocht. De
film komt daarmee op de derde
plaats van het beste openings
weekend ooit, na Spider-Man
(114,8 miljoen euro) en De Steen
der Wijzen (90,3 miljoen euro).
Overigens brak De Geheime
Kamer wel het record aantal
bioscopen waarin de film te zien
was (op 8.515 schermen in 3.682
cinema's).
Een kleine week na de roulatie
stond het aantal gesignaleerde
bloopers in de tweede Harry
Potter al op 4 7na 3 2 in het ope
ningsweekend. Een van de fou
ten is het miraculeuze herstel
van de auto waarmee Ron en
Harry crashen. De voorkant en
de linkerlamp raken bescha
digd. Een moment later lijkt al
les uitgedeukt. In een andere
scène, waar Harry van zijn be
zem valt, breekt hij zijn rechter
arm. Maar als hij opkrabbelt, I
leunt hij er meteen op.
Peter Kuijt
vrijdag 29 november 2002
Scene uit Mr. Deeds met Winona Ryderen Adam Sandler.
De Canadese televisiefilm
Lost And Delirious maakt
ons er nog eens op attent dat wa
re liefde soms op gespannen
voet staat met sociale conven
ties. De vurige romance van
twee brutale kostschoolmeiden
verandert in een tragedie wan
neer aan het licht komt dat ze
's nachts samen onder de dekens
duiken. Hun verlegen kamerge
note dacht nog wel dat ze alleen
maar samen zoenden om te oe
fenen voor de jongens.
Ook wij bezien het met verwon
dering, maar weer om heel an
dere redenen. De in Zwitserland
geboren Canadese regisseuse
Léa Pool Emporte-moigespe
cialiseerd in psychologische
drama's met een vrouwelijke in
valshoek, heeft met dit tiener
drama vol Shakespeare-citaten
haar draai niet kunnen vinden.
Terwijl het aan een boek van
Susan Swann ontleende gege
ven toch barstensvol emotio
neel geladen thema's zit.
Zo probeert de jongste van het
drietal, de schuchtere nieuwko
mer Mouse (Mischa Barton)
door wier ogen we de gebeurte
nissen zien, het verlies van haar
overleden moeder te verwerken,
terwijl de stoere Paulie (Piper
Perabo) een soortgelijke leegte
voelt. Ze is geadopteerd.
Dat Paulie's hartsvriendin Tory
(Jessica Paré) worstelt met de
eisen van haar conventionele
ouders wordt eveneens als trau
matisch voorgesteld, al blijft
het gissen hoe dat dan precies
zit.
'Meer woede', is de lijfspreuk
van Paulie, en daar moeten we
het maar mee doen. Zij heeft
Che Guevara aan de wand han
gen, Mouse heeft haar knuffel
beer en Tory maakt er met een
fles drank een vrolijke boel van.
Zo schetsmatig wordt het neer
gezet.
In Lost-And Delirious gaat meer
aandacht uit naar de symboli
sche relatie van Paulie met een
in het bos gevonden jonge roof
vogel dan naar een overtuigen
de schets van een meisjes
vriendschap. Zo komt de
plotselinge paniek na de ont
dekking van de lesbische relatie
voor de argeloze kijker merk
waardig over. 'Nou en!', is het
nuchtere commentaar van een
klasgenote. Je moet wel erg
overtuigd zijn van de onder-
drxxkking door de samenleving
om de ommezwaai van de vrij
gevochten Toxy voor zoete koek
te slikken. Op staande voet
zweexi; ze haar liefde voor
Paulie af en stort zich op jon
gens om te laten zien hoe 'nor
maal' ze is.
Intussen kiest Paulie Lady Mac
beth als rolmodel, en willen ook
de andere tieners nogal eens
veelbetekenende en poëtische
teksten in de mond te nemen.
Mogelijk zijn die gekunstelde
kantjes een overblijfsel van de
literaire bron, maar in combina
tie met de veel te simpele karak
teriseringen ontstaat het gevoel
dat je zit te kijken naar scholie
ren die rondlopen in een zelfge
schreven toneelstuk. En zo'n
vrijage in kitscherig tegenlicht
is ook al niet wat we van Léa
Pool hadden verwacht. Ideolo
gisch is het allemaal keurig in
orde, maar het haalt het niet bij
de ontroerende impressie van
puberonzekerheden in Pools
vorige film Emporte-moi.
Leo Bankersen
Lost And Delir ious. Regie: Léa Pool
Met: Piper Perabo, Jessica Paré,
Mischa Barton. Te zien in Schutters
hoftheater Middelburg, zaterdag
22.00 uur.
De muziek-dvd beleeft een flinke op
mars. Na een aarzelende start verschij
nen steeds vaker dvd's van popartiesten met
nieuw materiaal. Dat houdt min of meer
gelijke tred met het aantal mensen dat be
schikt over een dvd-speler, al dan niet via
de computer. Een greep uit het nieuwe aan
bod:
Het sprookje van Within Temptation
De Nederlandse band Within Temptation
moet dit jaar als een droom hebben ervaren.
De formule blijkt te werken bij een groot
publiek: met een combinatie van metal,
Keltische folk en klassiek wordt een gotisch
popgeluid bereikt, dat weer apart wordt in
gevuld door de Kate Bush-achtige sopraan-
stem van podiumpersooixlijkheid Sharon
den Adel. Wie nog niet is overtuigd van de
kunst van Within Temptation, zal dat met
de dubbel-dvd Mother earth tour wellicht
wel raken.
De eerste schijf laat overdonderende optre
dens zien op de festivals Rock Werchter,
Pukkelpop en Lowlands. De twééde dvd is
zeker zo boeiend met beelden rond allerlei
optredens, 'the making of' het album en de
clip bij Mother earth, interviews en optre
dens op onder meer het TMF Awards-gala.
Verbluffend is de versie van 'Ice Queen' bij
Twee Meter Sessies, als Sharon den Adel
aantoont ook over een lagere en bepaald
niet mindere stem te beschikken. Maar dat
is net niet zo mooi als de registratie van een
optreden in de Broerenkerk in Zwolle. Zeer
indrukwekkend.
Within Temptation: 'Mother Earth Tour'
(BMG)
Het intense geluk van Marco Borsato
Als het publiek een heel couplet van hem
heeft overgenomen en de slotakkoorden van
'De Waarheid' wegsterven, grijpen de emo
ties Marco Borsato naar de keel. In de zo
mer van dit jaar trad hij drie keer op voor
een uitverkochte Kxiip in Rotterdam. Ruim
twee uur daarvan zijn vastgelegd op de dvd
Marco Borsato onderweg - Live in De Kuip
De populaire Nederlandse zanger beleeft
het als in een roes.Hij toont zich intens ge
lukkig, met pretoogjes waar Het Grote Ge
nieten uitstraalt.
50.000 mensen liggen aanzijn voeten als hij
de mooie ballade 'Margherita', het licht
Keltische 'De bestemming', het swingende
'Ik leef niet meer voor jou', zijn mooiste lied
'Vreemde handen' of zijn grootste hit 'Dro
men zijn bedrog'zingt.
In de veertig minuten durende extra's zijn
Borsato en zijn band 'backstage' te zien in
De Kuip en het Sportpaleis Antwerpen. Zijn
kind dat hem doet smelten, de spanning, de
zenuwen, de euforie, de regen, zijn val van
de piano en reacties van bekenden en onbe
kenden. „Hij geeft iedereen een warm ge
voel", zegt een Vlaamse concertbezoekster.
En zo is het maar net.
Marco Borsato: 'Onderweg - Live in De
Kuip' (Universal)
Dertig jaar David Bowie
Grijnzend, bijna spottend kijkt hij in de ca
mera. Een wat spichtige jongen met een on
regelmatig gebit, een kapsel alsof het door
de ratten^s aangevreten en een blik die ver
telt dat hij de wereld gaat veroveren. Het is
1972 en David Bowie treedt op in het BBC-
programma 'The old grey whistle test'. Het
was de tijd van 'Ziggy Stardust', het album
waarmee de Engelsman David Robert Jones
zijn doorbraak naar een groot publiek
maakte. Nu, dertig jaar later, is het nauwe
lijks voorstelbaar dat zijn artiestennaam
David Bowie niemand iets zegt.
Bowie heeft zich een kameleon getoond, zo
wel in uiterlijke verschijning als in zijn mu
ziek. En dat is prachtig te zien op de dubbel-
dvd Best of Bowie, waarop 47 filmpjes, vaak
zeer gestileerde videoclips of live-registra
ties bij grote en kleine hitsingles de carx-ière
van deze popgrootheid in vogelvlucht door
nemen.
Het is prachtig om weer eens die geniale
nummers als 'Heroes', 'Space Oddity' en
'Five years' te ondergaan. Maar dat is niet
alles. Beide dvd's bevatten zogeheten 'eas
ier eggs', ofwel paaseiex'en, en die zijn niet
makkelijk te vinden. Wie via de 'playlist'
nummer voor nummer kiest en dan wat met
de afstandsbediening rotzooiden scrollt,
komt de bijzonderheden tegen: een misluk
te opname van 'Oh! You pretty things', een
komisch interview bij 'Drive-In Saturday',
de 21 minuten durende speelfilm bij 'Blue
Jean'de lange dancemix van 'Day-in day-
out', de remix vair 'Miracle goodnight', het
in het Mandarijns gezongen 'Seven years iix
Tibet' en de live-uitvoering van 'Survive'.
Leuk is natuurlijk de Toppop-opname van
'Rebel rebel' uit 1975, waarin Bowie (met
ooglapje) op een belachelijke manier op zijn
niet ingeplugde gitaar speelt.
David Bowie: 'Best of Bowie' (EMI)
David 'Pink Floyd' Gilmour
Een bijzondere uitgave is David Gilmour in
concert. Bijzonder, omdat niets hiervan op
cd verkrijgbaar is. Dat maakt de dvd exclu
sief
De gitarist van Pink Floyd gaf juni vorig
jaar een sober soloconcert ter gelegenheid
van het door Robert Wyatt (ex-Soft Machi
ne) georganiseerde Meltdown Festival in
Londen. Een half jaar later herhaalde hij
dat. Dat levert anderhalf uur onmisbare
kost op voor fans van Pink Floyd. Gilmour
speelt twee liedjes van Syd Barrett ('Ter
rapin' en 'Dominoes'), doet een cover van
Richard Thompson, komt met Shakespea-%
re's 'Sonnet 18' en wat oud en nieuw solo-,
werk.
Allemaal leuk en goed, maar het gaat hier
vooral om zijn vertolkingen van een aantal
Floyd-successen. Begeleid door een staande
bas, piano (Michael Kamen), cello, gitaar,
saxofoon, drums en een koor komt de Brit
met verrassend ingetogen versies van onder
meer 'High hopes', 'Wish you were here' en;
'Shine on you crazy diamond'.
Het hoogtepunt is weggelegd voor 'Comfor
tably numb', dat twee keer wordt uitge
voerd. Eerst met een aandoenlijke Robert
Wyatt, die vanuit zijn rolstoel de praatzang-
partij voor z'n rekening neemt. De tweede
keer is nog indrukwekkender, als Bob Geld-!
of als zanger ten tonele verschijnt.
David Gilmour: 'In concert' (Gapitol/EMI)
Fred Hoogendoorn
Scene uit Lost And Delirious met Piper Perabo en Jessica Pare.
fotoGPD
