ZMF wil boycot Scheldecommissie
PZC
PZC
Gezicht van de Kunstuitleen
Stichting Grensarbeid
gaat met fiscale
professionals werken
Jongeren en politiek in gesprek
Jeugdwerk tevreden
met tijdelijke stek
Kees den Braber toont de
schoonheid van de schepping
Milieufederatie roept natuurorganisaties op overleg te staken
10
Theateroptreden
in wijnboerderij
De Hellenburg
kunst cultuur
Schouten
ontdekte de
wereld met
zijn ogen
0800 - 0231 231 (GRATIS)
vrijdag 29 november 2002
door Rinus Antonisse
GOES - De Zeeuwse Milieu Fe
deratie (ZMF) vindt dat de na
tuur- en milieuorganisaties de
internationale Scheldecommis
sie de rug moeten toekeren.
Deelname aan het werk van de
ze commissie is volgens de ZMF
niet zinvol. De vereniging roept
de Belgische en Franse milieu
organisaties op het overleg ook
te staken.
Al eerder uitte de ZMF scherpe
kritiek op het functioneren van
de Internationale Commissie
voor de Bescherming van de
Schelde (ICBS): een tandeloos,
stroperig forum, waar niks uit
komt.
De milieufederatie hoopte dat
met het in werking treden van
de Europese Kaderrichtlijn Wa
ter, voor de ICBS een daad
krachtiger rol was weggelegd.
Dat valt in de praktijk tegen.
Sinds eind 2000 mogen de zoge
heten niet-gouvernementele or
ganisaties (waaronder de na-
OUDELANDE - Buitenkans,
het centrum voor ondernemen
op het platteland, houdt maan
dag 2 december de theatervoor
stelling 'De kunst van het
kiezen' in wijnboerderij De Hel
lenburg in Oudelande.
De ondertitel is 'dee ik 't omdat
ik 't durfde, of duidde ik 't omdat
ik 't dee?' Het stuk is gemaakt
door Jan Wentink, Sankie Kos
ter en John Elenbaas en handelt
over twee mensen die op grond
van eigen keuzes een bestaan
proberen op te bouwen. Anne
van Delft heeft de regie.
Na de voorstelling is er tijd om
over het thema na te praten met
de acteurs en met de mensen van
Buitenkans, die veranderingen
in het ondernemerschap op het
platteland begeleiden.
De voorstelling begint om 20.00
tuurbescherming en visserij)
deelnemen aan de algemene
vergadering van de ICBS. De
ZMF ging daaraan meedoen,
met als oogmerk een bijdrage te
leveren aan een .nieuwe koers
voor de Scheldecommissie. Op
verschillende pogingen het be
leid te veranderen kwam niet
eens een reactie. Er was nauwe
lijks ruimte voor inbreng van de
niet-gouvernementele organi
saties.
Volgende week dinsdag tekenen
vertegenwoordigers van landen
en gewesten in de stroomgebie
den van de Schelde en van de
Maas in Gent nieuwe verdragen
De ZMF heeft in het zoveelste
goede voornemen dat met veel
tam-tam wordt gepresenteerd,
volstrekt geen vertrouwen.
Na jarenlang steggelen werd de
oprichting van de ICBS in 1994
een feit. Nederland, Frankrijk,
het Vlaams Gewest, het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest en het
Waals Gewest werden lid, met
als belangrijkste doel: de Schel
de gezond maken. De ZMF con
stateert dat de commissie sinds
dien weinig doorbraken wist te
forceren. Elk land en gewest
kijkt eerst naar het eigen be
lang. Lastig is ook dat de com
missie slechts een adviserende
taak heeft.
Ook in het nieuwe Scheldever-
drag is voor de ICBS alleen een
adviserende rol naar de natio
nale overheden voorzien. Wel
mag de commissie zich zelfstan
dig met een actieplan bezig hou
den. ,,De rol die maatschappe
lijke organisaties kunnen
spelen in deze adviserende com
missie, lijkt ooknog eens klein",
aldus de ZMF.
Zeggenschap
De milieufederatie ervaart dat
als puntje bij paaltje komt de
overheden voor wat betreft het
Scheldebeleid geen enkele zeg
genschap van andere partijen
dulden.
Vandaar dat de ZMF uit het
overleg stapt. De federatie ver
wacht dat de verenigingen bin
nen de milieuorganisatie Gren
zeloze Schelde de opstelling van
de ZMF zullen volgen en onder
steunen.
door Sheila van Doorsselaer
HULST - De nalatigheid van de
Nederlandse en Belgische rege
ring dwingt de Stichting Grens
arbeid zelf initiatieven te ne
men om grensarbeiders te
behoeden voor de nadelige ef
fecten van het nieuwe belas
tingverdrag. De stichting wil
fiscale professionals inhuren
die grensarbeiders begeleiden
bij hun belastingaangiften.
De Stichting Grensarbeid zet
zich in voor de belangen van
voornamelijk Zeeuwse en Bra
bantse grensarbeiders. De
stichting heeft haar handen vol
aan het nieuwe belastingver
drag dat Nederland en België in
2001 met elkaar sloten. Dit ver
drag treedt wellicht per 1 j anua-
ri 2003 in werking en houdt in
dat grensarbeiders in hun werk-
land zowel sociale verzekerin-
gen als belastingen gaan beta
len. Nu betalen zij nog in het
woonland belastingen en grens
arbeiders uit Nederland genie
ten dan ook hypotheekaftrek.
Straks vervalt dat, maar dat
wordt gecompenseerd.
De stichting heeft de afgelopen
jaren regelmatig aangegeven
dat het verdrag kan leiden to;
forse administratieve lasten
voor Nederlandse én Belgische
grensarbeiders. Wie aan de ene
kant van de grens woont en aan
de andere kant van de grens
werkt, wordt door het nieuwe
verdi'ag geconfronteerd me:
dubbele aangifteplicht. Boven
dien moeten vaak complexe ad
ministratieve beslissingen wor
den genomen.
De Nederlandse en Belgische
bevoegde instanties kunnen
geen oplossing bieden voor de
hiaten in het verch'ag, zodatheei
wat grensarbeiders over enkele
jaren onverwacht kunnen wor-
den geconfronteerd met onaan-
gename consequenties van ver
keerde aangiften. Om hen
hiervoor te behoeden, wil de
stichting hen individueel laten
begeleiden door fiscale profes
sionals. De stichting heeft al-
spraken gemaakt met een aan
tal fiscale adviespartners. Deze
adviespartners worden jaarlijks
getest om te bekijken hoe het zit
met hun kennis omtrent grens-
arbeiders-kwesti e
In de statenzaal werd gedebatteerd met kinderen over sport.
foto Mechteld Jansen
door Maurits Sep
MIDDELBURG - Jongeren en politiek
dichterbij elkaar brengen. Dat was het doel
van de jongerendag Power and Practice,
gisteren in de Middelburgse Abdij. Het ging
al mis bij de opstelling: Statenleden en
scholieren zaten tegenover elkaar en bleven
op afstand.
De fysieke afstand maakt een geanimeerd
debat bij voorbaat kansloos. Heel af en toe
stellen Statenleden een vraag aan jongeren,
waarop dan schoorvoetend een antwoord
komt. Van vragen door scholieren aan poli
tici is helemaal geen sprake.
Terwijl ze toch best wat gemeen blijken te
hebben. De meeste scholieren sporten
graag. ,,Ik zwem vijf keer in de week", ver
telt een scholier van de Scheldemond Scho
lengemeenschap in Vlissingen. Zo, je hebt
talent? ,,Uh, ja." Ook de Statenleden hou
den van beweging. „Ik heb aan volleybal en
turnen gedaan", bekent CDA'er Joop van de
Merbel. Gegniffel. Patricia van Veen (D66)
deed ook ooit aan volleybal, en aan aero
bics.
Beiden hebben nauwelijks tijd meer om te
sporten. Ook Marjan de Koster (PvdA) heeft
het te druk. „In de zomer fiets ik wel als het
kan naar mijn werk. Dat is dan dagelijks 36
kilometer. Dat vind ik voldoende. Buiten
mijn werk doe ik aan politiek, dus er blijft
geen tij dover."
Onzin, reageert een actievere Hennie Pol
derman (VVD), die zelfs voorzitter is van
een sportvereniging. „Gewoon een kwestie
van keuzes maken Marjan." Maar daar is
een scholiere het niet mee eens. „Je moet
niet sporten omdat het moet, dan is het niet
leuk."
Polderman: „Wie wil een ijsbaan in Zee
land?" Geen vinger de lucht in. Een skeeler-
vierdaagse dan, probeert Polderman het op
nieuw. Helaas. „Skeelerenis voorbij. Tegen
woordig is het stuntskaten.Nog wensen op
sportgebied? Jawel. „Meer dingen op straat.
Goaltjes, trapveldjes", oppert een jongen.
„Maar hou die dan ook heel. Er wordt zo
veel vernield", klaagt Polderman.
Strippenkaart
Van Veen peilt de interesse voor een tien-
strippenkaart waarmee jongeren gratis een
aantal sporten kunnen uitproberen. Die wil
iedereen wel hebben. Wat zou je proberen?
Een meisje mag antwoorden. „Boksen."
De provincie probeert de Tour de France
naar Zeeland te halen. Goed idee, vindt een
jongen uit Vlissingen. „Ik kijk wel graag
naar wielrennen op tv als ik niks te doen
heb. Dus als de start in Vlissingen is, ga ik
wel even kijken."
door René van Stee
IJZENDIJKE - Het jeugdwerk
in IJzendijke is tevreden met tij
delijk onderdak bij het voetbal
veld van het dorp. Het onderko
men dient ter overbrugging van
een periode van twee tot drie
jaar totdat een nieuw of ander
gebouw beschikbaar is. Ook de
jeugdsoos krijgt een plek in de
noodgebouwtjes.
In de gemeentelijke commissie
welzijn in Oostburg bleek
woensdagmiddag dat de nood-
gebouwtjes er in februari moe
ten staan. Hiervoor is een voor-
bereidingskrediet van 25.000
euro beschikbaar gesteld. Het
jeugdgebouw aan de Koningin
nestraat wordt voorlopig niet
gesloopt. Met uitzondering van
de repetities van de drumband
van muziekvereniging Geduld
Overwint, mag het gebouw van
wege brandgevaar voor bezoe
kers en geluidsoverlast voo:
omwonenden niet meer worden
gebruikt.
V. Floren van het jeugdwerk in
IJzendijke hoopt dat het nood
gebouw er in februari ook echt
staat. Tot die datum dreigt de
vereniging dakloos te worden,
omdat ze per 1 januari geen ge
bruik meer mag maken van het
tijdelijke onderdak in de katho
lieke basisschool. Om die reden
is het begin van het nieuwe
clubjaar al uitgesteld tot 20 ja
nuari.
|p
l -m~, J J>~
Werk van Kees den Braber.
foto Willem Mieras
door Ernst Jan Rozendaal
WISSENKERKE - Dat hij pas aan het begin
staat van een carrière als schilder is niet de re
den waarom zijn werk in de wachtkamer is op
gehangen. Zo heet die kamer nu eenmaal, om
dat de galerie gevestigd is in de voormalige
dokterspraktijk in Wissenkerke. De wachtka
mer is vanaf morgen het domein van Kees den
Braber (1971) uit Krabbendijke. In de ruimere
bovenzaal van de galerie hangt werk van Pieter
Schouten (1927), ooit woonachtig in Hoede-
kenskerke, maar nu gevestigd in Loenen aan de
Vecht.
Den Brabers Zeeuwse landschappen en stille
vens van bloemen en fruit zijn enorm helder. In
één oogopslag is duidelijk dat de Zeeuwse om
geving hem inspireert. „Het zijn wel herkenba
re locaties die ik schilder, maar het gaat me niet
om het weergeven van mijn favoriete Zeeuwse
plekjes. Ik word in het Zeeuwse landschap
steeds opnieuw getroffen door de ruimte, dooi
de helderheid van de kleuren en door de zon die
voor zulke mooie contrasten en weerspiegelin
gen zorgt. Ik vind dat hartstikke mooi en wat ik
wil is de sensatie vastleggen die mij dat geeft.
Het genieten, van het waarnemen, de vreugde
van het kijken, die positieve ervaring wil ik met
mijn schilderijen doorgeven. Dat zit ook in de
stillevens. Ik geef de schoonheid van de schep
ping weer."
Daarbij is de techniek van het schilderen van
cruciaal belang, vertelt Den Braber. Hij volgde
kunstopleidingen in Amsterdam en Tilburg en
studeerde af op de schilderkunst van de zeven
tiende eeuw.
„Ik ben me ervan bewust dat ik met mijn stille
vens en landschappen in een lange traditie sta.
Maar daar reken ik Mondriaan ook toe. De be
dachtzaamheid waarmee hij zijn composities
heeft opgebouwd, de heldere overzichtelijk
heid, die streef ik in mijn werk ook na, al werk ik
niet meer abstract. Ik heb dat vroeger wel ge
daan, maar ik weet nu dat stillevens en land
schappen mijn vehikel zijn. Aan de hand
daarvan kan ik me met dezelfde vraagstukken
bezighouden als elke andere kunstenaar van
deze tijd. Wat ik beleef als ik in het landschap
sta, is niet iets uit een ver verleden maar zeer ac-
tueel."
Aan het in galerie De Praktijk tentoongestelde
werk is te zien dat Den Braber steeds preciezer
te werk gaat in wat hij wil weergeven. Vooral de
stillevens, die wat ouder zijn dan de geëxpo
seerde landschappen, laten een nog wat brede,
impressionistische schildertoets zie£'
heeft ook een praktische oorzaak. Ik heb rnijn
opleiding in de avonduren gedaan en het schil
deren gebeurde vaak onder grote tijdsdruk. Dat
was heel goed, want zo leerde ik in een paar
snelle streken een voorstelling neer te zetten.
Maar inmiddels ben ik in de gelegenheid iets be
dachtzamer te werk te gaan."
WISSENKERKE - Als kind
werd Pieter Schouten gekweld
door een hardnekkige been
vliesontsteking. De handicap
dwong hem de wereld vooral
met zijn ogen te ontdekken.
Dat leidde tot een heel per
soonlijke manier van waarne
men en verwerken, zoals tot op
de dag van vandaag blijkt uit
zijn schilderijen.
Wie kijkt naar een drieluik
waarop Schouten zijn impres
sie geeft van het Zeeuws-
Vlaamse natuurgebied 't Zwin
denkt wellicht aan de be
schrijving uit het eerste bijbel
boek, dat de aarde woest en le
dig was. Veel van Schoutens
landschappen zijn woest en le
dig. Het woeste zit vaak in
donkere onweersluchten of
hoog opstuwende golven,
maar zeker ook in zijn schil
derstijl. De werken zijn soms
bijna abstract en zitten vaak
dik in de verf. Uit een woelig
geheel is bij nadere beschou
wing een landschap, een zee
gezicht of een bostafereel te
onderscheiden,
Schoutens aarde is ledig, om
dat de mens ontbreekt. Maar
niet alle sporen van menselijke
aanwezigheid. Op een donker,
stormachtig tafereel kan uit de
nevels een wit huis oprijzen.
Of door een bosschage is, in
strijd met de wetten van de lo
gica, zomaar het silhouet van
een toren, kennelijk uit een
Zuid-Europees dorp, geschil
derd. Als Schouten een dorp
tegen een berghelling schil
dert, doet hij dat herkenbaar
en toch bijna abstract. Het is
een verzameling van witten
vierkanten en driehoeken.
Dikwijls schildert hij er een
soort frame omheen, alsof het
dorp vanuit een raam wordt
waargenomen. Of juist alsof
aan een ruwe muur een stuk
papier hangt waarop dat dorp
is geschilderd.
Erg mooi zijn de schilderijen
van kale boombasten waarop
een onwerkelijk licht schijnt.
Ze lijken de toegang te zijn tot
een mysterieus, dreigend bos.
Expositie: schilderijen van Pieter
Schouten en Kees den Braber,
vanaf morgen opening 15 uur) t/m
5 januari in galerie De Praktijk in
Wissenkerke, open do t/m za van
13-17 uur.
door Anita Tournois
TERNEUZEN - 'Het gezicht
van de Kunstuitleen Terneuzen'
is de noemer waaronder de ko
mende maand door voornoemd
instituut in samenwerking met
de werkgroep Exposities geëx
poseerd wordt in de hal en pas
serelle van het gemeentehuis.
Kunstuitleen Terneuzen en
Stichting Kunstuitleen Zeeland
selecteerden werk van dertien
kunstenaars. Onder de dertien
kunstenaars bevinden zich vier
Zeeuwen.
Frans Kegels, hoofdmedewer
ker van de kunstuitleen Terneu
zen vertelt enthousiast over de
nieuwe collectie, die is onderge
bracht bij de Stichting. „Het is
prachtig werk van kunstenaars,
die nog niet in de provinciale
collectie vertegenwoordigd
zijn", legt hij uit. „Bij het sa
menstellen zijn we uitgegaan
van de basisvoorwaarde, dat het
binnen het kader figuratief
moest vallen, waarbij kwaliteit
natuurlijk een belangrijk gege
ven blijft. In de loop der tijd is
opgemerkt dat de mensen, die
bij ons geabonneerd zijn, figu
ratief en warm aandoend werk
het meest prefereren. Vanuit de
ze gedachte hebben we gepro
beerd ons als eerste afdeling van
de kunstuitleen Zeeland te pro
fileren en een collectie - van
makkelijk naar moeilijker toe
gankelijk - samen te stellen, die
aansluit bij de Zeeu ws-Vlaamse
mentaliteit en levenshouding.
Zoals je ziet, is het werk heel
verschillend, zowel twee- als
driedimensionaal. Er zijn olie
verven, grafiek, keramiek,
bronzen, zeefdrukken, litho's,
fotografie en gemengde tech
nieken."
Bij het selecteren is ook getracht
jong aanstormend talent een
kans te geven, zoals Anutosh,
een jonge Russische kunstschil
der. Natuurelementen als bo
men maken deel uit van zijn
landschapsschilderijen in ge
dekte tinten, waarin de dingen
uit hun verband zijn gerukt en
paddestoelen soms reusachtige
vormen aannemen. Ilja Walra
ven heeft een voorliefde voor
dieren, uitgebeeld in een krach
tige belijning op bijvoorbeeld
pakpapier of dunne koperplaat.
Het werk getuigt van een zekere
humor. Voor de kleurrijke litho's
en een olieverfschilderij in pri
maire tinten van Paul Smulders
werd gebruik gemaakt van gro
ve en fijne rasters. Afgebeelde
koppen hebben iets van het
werk van Rembrandt. De litho's
Olieverf op doek van Constantijn Molenkamp in het gemeentehuis van Terneuzen. foto Peter Nicolai
van Lon Buttsted, Himalaya
Blues, tonen kimono's in luchti
ge kaders met wolken of boom
pjes. Lukie de Bree schildert en
etst vissen, schelpen en zeester
ren, een ode aan de onderwater
natuur. Brothers Assemble, een
sage over de reis van St. Bren
dan - een boot met monniken op
pad naar het beloofde land -
vormde de aanleiding voor het
fotomateriaal van Iris Kiewiet,
dat tot fascinerende computer-
collages werd bewerkt.
Stiertjes
Naamgenote Iris Slock expo
seert grafiek. Feest vormde het
uitgangspunt voor verschillen
de monotypes met eenzelfde ba
sisvorm. Beeldjes, hoofdzake
lijk stiertjes, van Paul Beckers
zijn klein, maar krachtig. Als
schilder staat hij dicht bij het
aardse en wordt hij geïnspireerd
door de landen in het Hoge
Noorden, dat zich vertaalt in het
ruwe en verlatene in zijn werk
jes. De exposerende Zeeuwen
zijn Rijnhafd Sehregardus, Er-
nest Joachim, Willy Lippens en
Arjelien van Dijke. Beelden en
schilderijen van Sehregardus
grijpen terug naar de klassieke
oudlieid.
Joachim's bronsplastieken zijn
glad gepolijst of ruw met een
voorkeur voor rondingen. Zo
wel architectuur als natuurvor
men een belangrijke inspiratie
bron.
Lippens is een fotograaf die niet
alleen mooie plaatjes wil schie
ten. Zijn sociale fotografie
daagt uit tot overweging en be
staat vaak uit dubbelbeelden.
Arjelien van Dijke schildert
sprookjes en droomwerelden in
gemengde technieken, met
scherpe tegenstellingen van
werkelijkheid tegenover fictie,
romantiek tegenover hardheid.
Constatijn Molenkamp voelt
zich sterk verbonden met Zee
land. Zijn werken Zeeschappen
zijn krachtige olieverven met
reliëf, waarin zee en strand cen
traal staat.
Vanaf 5 januari zijn de werken
uitleenbaar. Het publiek kan
zelfs een keuze maken uit het
tentoongestelde en aangeven
welk werk zij graag in huis zou
den willen hebben. Het kunst
werk met de meeste stemmen
zal na de tentoonstelling gratis
een maand lang de huiskamer
sieren van de gelukkige win
naar.
Tentoonstelling tot 12 december in
het Gemeentehuis in Terneuzen.
Openingstijden van 'ma. t/m vr. van
9.00-17.00 uur
Advertentie
Lezersservice - bezorgklachten - informatie over abonnementen
