PZC
IÜP*
Drescher pakt de draad op
Journaal krijgt twee presentatoren
Winterwonderland
i24?5
bij C&A
The Nanny schrijft boek over kanker
woensdag 27 november 2002
Advertentie
Imilatie lammy |as
door Kim de Vries
HILVERSUM - Ze is bekend als
het kindermeisje met de nasale
stem in the Nanny. Alles ging
goed met haar tot het jaar 2000.
Het huwelijk van Fran Drescher
liep op de klippen en na het
verslijten van acht dokters
bleek dat ze baarmoederhals
kanker had. In haar nu ook
in het Nederlands verschenen
boek Achter de lach beschrijft
ze openhartig haar ervaringen.
Eigenlijk zou ze nu in Neder
land zijn om haar boek te pro
moten, maar dat kon niet. „Mijn
moeder is net geopereerd voor
dezelfde soort kanker als die ik
had. Ik ben net bij haar geweest
in Florida, daarom heb ik het
reisje naar Nederland afgebla
zen. Ik wilde bij haar zijn. Som
mige dingen zijn belangrijker
dan werk. Zij was er voor mij
toen ik ziek was en nu wil ik er
ook voor haar zijn", verteltFran
Drescher.
Dus vindt het interview telefo
nisch plaats. Na het voor haar
zware jaar 2000 heeft ze de
draad weer opgepakt. „Ik voel
me fantastisch, ik ben al twee
enhalfjaar gezond en mijn boek
is een New York Tinies bestsel
ler. Alles gaat goed!
Toekomst
Ze heeft veel plannen voor de
toekomst. „Misschien ga ik een
dagelijkse talkshow doen, maar
ik zou ook wel een film willen
regisseren of een televisieserie
schrijven en produceren."
Twee jaar geleden leek het geluk
te keren voor Drescher. Haar se
rie the Nanny werd stopgezet en
er kwam een einde aan haar hu
welijk met jeugdliefde Peter
Mare Jacobson. Bovendien
voelde ze zich niet goed. In haar
boek schrijft ze nauwgezet de
bloedingen en pijn die ze had na
seks. Verschillende artsen en
ook alternatieve genezers kon
den echter niets vinden. Pas
'dokter nummer 8' kwam er via
een aantal omwegen achter dat
Drescher kanker had.
Binnen een week was de diagno
se gesteld en werd ze geopereerd
door 'dokter nummer 9'. Haar
baarmoeder, eierstokken en een
deel van de dikke darm werden
verwijderd. Tot in detail be
schrijft ze in haar boek wat er
met haar lichaam en geest ge
beurden na de operatie.
„Ik heb het boek voor mezelf ge
schreven en ook omdat ik iets te
zeggen had. Ik denk dat ik er
mensen mee kan helpen. Boven
dien zorgde het boek ervoor dat
ik de ervaring kon accepteren en
er mee kon leven. Het heeft me
een doel en een stem gegeven.
Het heeft mij psychologisch ge
holpen om alles te verwerken."
Onthullend
Doordat Drescher geen detail
over haar ziekte weg laat, is het
boek naast een halve medische
encyclopedie ook een zeer ont
hullend kijkje in haar privéle-
ven geworden. Zelfs momenten
dat Drescher moest overgeven
beschrijft ze. Voor haar was dit
een logische beslissing. „Als ik
dan toch een boek over mijn er
varingen met kanker schrijf,
dan wil ik schrijven wat ande
ren niet durven. Mensen moeten
weten waar ik doorheen ben ge
gaan en hoe het is om weer seks
te hebben na zo'n zware in
greep."
Een boek schrijven is volgens
haar een persoonlijke gebeurte
nis. „De enige keer dat ik me on
gemakkelijk voelde bij het ver
haal is toen ik de geluidstape in
sprak. Ik moest het boek hardop
voorlezen en de technici die er
bij zaten hoorden wat ik las. Ik
heb het van te voren aan ieder
een binnen mijn familie en
vriendenkring laten lezen. Ik
zou er niets in gezet hebben
waar iemand problemen mee
zou hebben. Van sommige men
sen heb ik de namen veranderd,
want die wilden liever anoniem
blijven, alhoewel zij het er mee
eens waren dat ze wel in het
boek moesten voorkomen, om
dat ze tijdens deze periode een
belangrijke rol in mijn leven
speelden."
„Een van de positieve kanten
van mijn kanker is dat ik daarna
mensen heb kunnen helpen en
dat ik mijn bekendheid kan ge
bruiken om gezondheidspro
blemen bij vrouwen onder de
Fran Drescher: „Vrouwen moeten weten wat de vroegste signalen
zijn van kanker." foto Phil Nijhuis
aandacht te brengen. Vrouwen
moeten weten wat de vroegste
signalen zijn van kanker, zodat
je meer controle kunt uitoefe
nen op de situatie met je arts. In
deze periode heb ik geleerd de
leuke en minder leuke dingen te
delen met de mensen die dicht
bij me staan. Het was een zwarte
periode, maar geen zwart gat."
Minder makkelijk had Drescher
het met de omgang met de pers
„Er is niet zozeer iets slechts
over mijn ziekte geschreven, i
maar het stond in de krant voor-
dat ik uit het ziekenhuis was
ontslagen. Ik had er op datmo- j
ment zelf nog niet eens vrede I
mee, laat staan dat ik het de hele
wereld al wilde laten weten. Dat I
de pers al naar buiten was geko
men met het verhaal heeft me
echt gedwongen om het zelf ook
te aanvaarden en het heeft me
geholpen om er een standpunt
over in te nemen. Als het een ge- J
heim was gebleven, was ik er
misschien minder open over ge-1
weest."
Omgeslagen
Haar ziekte heeft haar leven
veranderd, zegt Drescher. „Ik
ben helemaal omgeslagen. Ik
heb geen vertrouwen meer inde
medische gemeenschap, daar
om zoek ik zelf alles op via inter
net. Bij alles wat ik krijg, wil ik
als eerste kanker uit kunnen
sluiten. Als je kanker hebt ge
had ben je elke keer als je weer
iets hebt bang dat het weer kan
ker zal zijn."
Ze strooit met medische termen
als ze uitlegt, dat vrouwen jaar
lijks veel grondiger getest zou
den moeten worden. Niet alleen
een uitstrijkje, nee ook een
bloedtest en een echoscopie
zouden jaarlijks terugkerende
testen moeten zijn. „Dat zijn
geen dingen die binnen het ba
sispakket van een verzekering
vallen, maar het zou wel moe
ten. Ik zeg tegen vrouwen dat ze
het geld dat ze hebben gespaard
voor kerstcadeaus moeten ge
bruik om die testen te betalen.
Want je kan je familie en vrien
den geen groter cadeau geven
clan een gezond en lang leven."
Drescher cloet naast haar werk
veel voor liefdadigheidsinstel
lingen en vooral voor de Ameri
kaanse kankerstichting. „Ik
heb het gevoel dat ik dat ver
plicht ben. Als beroemdheid
moet je proberen mensen en or
ganisaties te wijzen op goede
doelen", zegt Drescher. GPD
Net 5,18.00 en 23.45 uur
Achter de lach, De Arbeiderspers,
15.95 euro.
Onderwerpen worden om zes uur beter uitgelegd
door Dolf Rogmans
HILVERSUM - Het NOS Jour
naal van zes uur 's avonds krijgt
vanaf januari twee presentato
ren. Ook wordt in dat bulletin
het nieuws voortaan beter uit
gelegd. Het Journaal van tien
uur 's avonds gaat van negen
naar vijftien minuten en zal
minder aandacht besteden aan
financieel economische onder
werpen en meer aan sport.
maanden doorvoert. Het Jour
naal van zes uur krijgt geen
duo-presentatie, beklemtoont
adjunct-hoofdredacteur René
Went. De presentatoren ver
schijnen niet samen in. beeld,
maar nemen ieder een deel van
de uitzending voor hun reke
ning; de een de grote nieuwson
derwerpen en de ander het korte
nieuws. Ook zullen de nieuws
onderwerpen in het Zes uur-
Joumaal beter worden uitge
legd. „Niet iedereen volgt het
nieuws op de voet. We vertellen
daarom meer dan voorheen
waarom we een onderwerp aan
snijden en wat de voorgeschie
denis is", aldus Went.
Op de Joumaalredactie krijgt
verder een aantal redacteuren
ieder een grote stad toegewezen
om daarvan het nieuws extra in
de gaten te houden. Rotterdam
krijgt zelfs een vaste correspon
dent. „Omdat daar met Leef
baar Rotterdam in het gemeen
tebestuur een interessant be
stuurlijk experiment plaats
vindt. In zijn algemeenheid
moeten we als journalisten eer
der doorhebben welke on
derstromen er in de samenle
ving zijn. Niet om daar meteen
op te reageren en iedereen maar
naar de mond te praten, maar
om te kijken of we er journalis
tiek iets mee moeten. We willen
Vest,
100 katoen
Bbuse met
i animalprmt.
Verrassend..X&h
in de toekomst proberen de
straat en de staat meer met el
kaar te verbinden", zegt hoofd
redacteur Hans Laroes.
Ook pakt de Journaalredactie
de buitenlandonderwerpen
voortaan anders aan. De vaste
correspondenten in Italië, Zuid-
Afrika en het Palestijnse ge
deelte van Jeruzalem verdwij
nen.
Daarvoor in de plaats komt een
themacorrespondent. Die be
lichten hoe mensen in de islami
tische wereld tegen het nieuws
aankijken. „Die denken bij
voorbeeld heel anders over wat
president Bush van de Verenig
de Staten na 11 september alle
maal doet. We denken erover die
persoon in Jordanië te plaat
sen," verklaart Laroes.
Allochtonen
Hij wil de komende jaren ook
meer allochtonen in dienst ne
men. „We hebben wel voeling
met de christenen in Nederland,
maar niet met de moslims. De
redactie moet meer een afspie
geling van de samenleving wor
den."
Elke deelredactie krijgt verder
de beschikking over een digitale
camera waarmee een verslagge
ver zelf zijn onderwerpen kan
maken. Een experiment waarbij
ex-Journaal-medewerkster Al-
dith Hunkar onderwerpen
maakte, is goed bevallen.
Wat Laroes betreft moeten de
onderwex-pen in het Journaal bij
de kijker vaker leiden tot een re
actie 'aha zit dat zo', dan tot. een
ïeactie.'nou en?'
Laroes is sinds 3 juli hoofdre
dacteur van het Journaal. Hi]
volgde^ Nico Haasbroek op die
na interne kritiek op zijn func
tioneren eind mei vertrok. Vol
gens Larees waren zijn aantre
den en dat van de andere leden
van de hoofdredactie (naast Re-
na Went zit ook Bernadette
Slotboom in de hoofdredactie)
plus de politieke veranderingen
in Nederland aanleiding de
werkwijze van het Journaal
weer eens tegen het licht te hou
den. GPD
Hoofdredacteur Hans Laroes: „We proberen de straat en de staat
meer met elkaar te verbinden."
