De vrouwelijke Pim Fortuyn
PZC
12
Zware tijding
voor personeel
van Fokker
voor jachten
kunst cultuur
wil Oliegeul Tweede leven voor componist De Pauw
dicht houden
lezers schrijven
Boete arts V
Boete arts VI
Kinderartsen
Schilders
Terrorist III
EEN VOETZORG MINDER
Berkhout schoenmodes
-Verhulst-
donderdag 21 november 2002
door Peter de Brie
HOOGERHEIDE - In de bijten
de ochtendkou van Zwarte
Woensdag 20 november haasten
honderden medewerkers zich
naar Fokker Services en Fokker
Elmo in Hoogerheide. Vandaag
vertelt de directie over 'aanpas
sing van de organisatie'. Banen
weg dus, is de vrees. Veel banen.
De dagelijkse drukte kruipt
over de rotonde tussen de A5 8 en
de Scheldeweg, waar een paar
jaar geleden nog een extra rij
strook werd aangelegd om in
ochtend- en avondspits de grote
stroom Fokkerianen te verwer
ken.
Door het krakende grind op de
parking aan de Aviolandalaan
spoedt het personeel zich naar
de poort, de blik strak, de kaken
op elkaar. „Geen tijd." „Niks te
melden." Een jongeman van
Services heft de handen ten he
mel. „Ik heb echt geen idee."
Maar gevoed door onrustbaren
de geruchten en krantenberich
ten beseft iedereen dat binnen
geen blijde boodschap wacht.
Er gaan zeker klappen vallen.
Maar hoe hard? En waar?
Een Bergse Elmo-medewerker
reageert laconiek. Veertig is hij,
dertien jaar bij Fokker, toe aan
zijn vijfde reorganisatie. „Dus
dat begint te wennen." Plaat
werker Mark Reedijk, pende
lend tussen de Hoekse Waard en
Hoogerheide, blijft optimis
tisch. „Bij ons groepje is al diep
gesneden."
De aantallen zijn hoger dan ge
hoopt: 290 van de 675 arbeids
plaatsen bij Services, 105 van de
480 bij Elmo. Na een kwartier
druppelen de eerste medewer
kers naar buiten. Sommigen
gaan aan de slag, anderen naar
huis. „Trieste bedoening", zegt
Bergenaar JohnReeberg. „Maar
het is alsof het nog niet door
dringt. De reacties zijn heel ge
laten." En de onzekerheid
knaagt voort. „We horen in ja
nuari pas wie er uit moet."
Alleen Kapellenaar Meeuse
lijkt niet op te zien tegen de don
kere dagen rond kerst. „Al gaat
het Fokker slecht, het leven gaat
door. Voor mij persoonlijk is
Kerstmis altijd een positief
feest. Er is meer tussenhemel en
aarde."
door Maurits Sep
Ze begint met het uithoren van de
verslaggever. Waar komt hij van
daan? Hoe lang zit hij al bij de krant?
Welke functies heeft hij bekleed? „Dat
is nou het grote verschil tussen vrouwen
en mannen", besluit Jeannette Poorter.
„Wij willen eerst weten wat voor vlees
we in de kuip hebben. Wij zijn veel meer
op de persoon gericht."
Jeannette Poorter, 50, directeur van het
reïntegratiebedrijf voor vrouwen Arte-
mis, minister-president in spe. Over
acht jaar is het zover, voorspelt ze. „Dat
voel ik aan mijn water." Ze zal het land
vier jaar leiden. Namens De Omkering,
de partij die ze gisteren, op haar ver
jaardag, in Middelburg heeft opgericht.
De vrouwelijke Pim Fortuyn. Net als hij
legt ze haar politieke denkbeelden neer
in een boek (het had al af moeten zijn,
maar het verschijnt pas eind januari:
„Ik ben aan het schilderen geslagen").
Net als hij richt ze haar eigen politieke
partij op. Net als hij voorspelt ze pre
mier te zullen wordenFortuyn was de
overgang van Kok naar Poorter."
Een verschil is er ook. „Als Ik als visio
nair wegval, gaat De Omkering niet te
loor." Want waar Fortuyn grote haast
had om Leider van het Land te worden,
neemt Poorter de tijd. Ze doet niet mee
aan de verkiezingen in januari. Haar
tijd breekt over vier jaar aan. Zeven ze
tels denkt ze dan te halen. En over acht
jaar 32. Dan wordt ze minister-presi
dent. „Meer dan de helft van de bevol
king bestaat uit vrouwen. Dus ik zit ge
beiteld. Echt wel!"
De Omkering stelt het vrouwelijk den
ken centraal. Dat zit in de rechter her
senhelft. Die zorgt voor creativiteit,
intuïtie, gevoel, de persoonlijke bena
dering. En dat vindt ze broodnodig in
de hedendaagse politiek. We zijn de
bezieling, de begeestering kwijt in onze
samenleving. Omdat er alleen maar
mannen aan de macht zijn."
Dat zal trouwens niet lang meer duren.
Jeannette Poorter: „Over acht jaar ben ik minister-president."
archieffoto Lex de Meester
Er zit 'een nieuwe evolutionaire perio
de' aan te komen, waarschuwt Poorter,
een tijdperk waarin 'vrouwen de gor
dijnen opengooien'. Ze noemt prinses
Irene, die met bomen praat. „We gaan
meer doen met onze rechter hersen
helft. Met vrouwelijk denken."
Let maar op, vrouwen gaan de samenle
ving aansturen. Daarvoor is het wel no
dig om eerst de onderwerping van vrou
wen op te heffen. Bijvoorbeeld door alle
vrouwen van 21 jaar en ouder een ba
sisinkomen te verschaffen. En als ze
willen werken, krijgen ze dat erbijDan
zijn ze eindelijk vrij om hun eigen keu
zes te maken. Om daarna de macht over
te nemen? Typisch een mannenvraag.
„Mannen gebruiken macht om de
macht van anderen te beperken, vrou
wen gebruiken macht om de macht van
anderen te vergroten."
Mannen willen alleen maar scoren, stelt
Poorter. „Ze gaan rechtstreeks naar het
doel en schieten de bal erin. Mijn bal
komt ook wel in dat doel, maar het
duurt langer. Omdat ik het hele veld
overzie. Ik zie ook wat er langs de lijn
gebeurt, en dat de keeper psychische
problemen heeft. Dus praat ik eerst met
die keeper. En dan pas scoor ik."
Vertaald naar de politiek, betekent het
dat zij wel oog heeft voor de grotere ver
houdingen, voor de menselijke aspec
ten. Wel zeker is dat een verstandige
aanpak voor een politicus, knikt ze.
„Iedereen denkt dat politiek inhoud is.
De woorden zijn wel inhoud, maar het
gaat eigenlijk alleen om rollen en
macht. Omdat er alleen met de linker
hersenhelft wordt gedacht. En die is ge
richt op resultaat." Onder Fortuyn zou
het anders zijn gegaan, stelt ze. „Hij
was dan ook een ander soort man. Hij
heeft het volk uit de stoel gekregen. Hij
schudde mensen wakker. Ik ben ook
zo'ntype."
Haar politieke visie, en dus haar poli
tieke partij, vloeit direct voort uit haar
werkwijze bij Artemis. „Uit vijftien
jaar luisteren naar vrouwen." Artemis
biedt Poorter tevens een platform om
de partij vorm te geven, uit te bouwen.
In de vijf kantoren verspreid door het
land zal ze ontbijtsessies organiseren
waar gefilosofeerd kan worden over
politiek en de samenleving.
Zuiver
Niks belangenverstrengeling. „Ik zeg
het toch hardop, dan is het zuiver. Ie
dereen weet het, het kan gecontroleerd
worden. Maar waarom zou ik ruimtes
huren als ik ze zelf heb?" Financieel
wordt het allemaal netjes gescheiden
gehouden, belooft ze.
Vrouwen die terug willen naar de ar
beidsmarkt en bij Artemis voor hulp
aankloppen, worden niet geronseld
voor De Omkering.,Ik zal ze wel uitno
digen om mee te doen aan politiek,
maar voor welke partij, dat moeten ze
zelf weten. Trouwens, ik wil honderd
duizenden leden, maar heb geen hon
derdduizenden cliënten hoor."
Die ontbijtsessies zijn trouwens alleen
toegankelijk voor vrouwen. Niet dat De
Omkering alleen een vrouwenpartij
wordt - „de eerste twee leden waren
mannen" - maar voor mannen worden
aparte bijeenkomsten georganiseerd.
„Ik wil niet dat mannen meteen weer
het voortouw nemen."
MIDDELBURG - Het openstel
len van de Oliegeul bij Neeltje
Jans voor de recreatievaart is
ongewenst.
Met name in de periode tussen 1
maart en 1 oktober worden
daardoor de leefomstandighe
den voor de zeehonden ongun
stig beïnvloed.
Dit stelt de werkgroep beheer en
inrichting van het Nationaal
Park Oosterschelde (NPO).
Aangeraden wordt de huidige
afsluiting van de Oliegeul,
waartegen vooral in water-
sportkringen veel bezwaar be
staat, voort te zetten. Erbij komt
dat in de geul een aanzienlijke
verzanding optreedt, die van in
vloed is op de bevaarbaarheid.
Het gaat daai'bij om een natuur
lijk proces, dat zich volgens de
werkgroep ongestoord moet
kunnen ontwikkelen. Het
(waarschijnlijk regelmatig) uit
baggeren van de Oliegeul is in
strijd met het voor de Ooster
schelde vastgestelde beleid.
In het kader van de bestaande
afsluiting is de betonning uit de
Oliegeul verwijderd. De werk
groep acht het ongewenst op
nieuw betonning aan te bren-
gen. De ligging ten opzichte van
de stormvloedkering en de vorm
maken dat uit oogpunt van vei
ligheid niet verantwoord.
In de voor zeehonden minder
gevoelige periode tussen 1 okto
ber en 1 maart geldt de afslui
ting van de Oliegeul niet. Het
voor eigen risico bevaren van de
route is dan mogelijk.
Het Overlegorgaan Nationaal
Park Oosterschelde stelt van
daag een advies aan de
minister van Landbouw, Na
tuurbeheer en Visserij over de
Oliegeul vast.
Advertentie
WALSTRAAT 72
VLISSINGEN
OPHEFFINGS
UITVERKOOP
door Ernst Jan Rozendaal
OOSTBURG - In zijn geboorteplaats
Oostburg is weliswaar een straat naar
hem genoemd, maar wie weet wie Gus-
taaf Francies de Pauw (1867-1943) pre
cies was? Hij is een in de vergetelheid ge
raakte dirigent en componist. Maar zijn
herontdekking lijkt nabij, want begin
2004 gaat de Roemeense Staatsopera van
Timisoara zijn opera Bellida in Neder
land uitvoeren. Het stuk is ruim honderd
jaar na de succesvolle première op zolder
teruggevonden.
De heropvoering is een initiatief van de
Maastrichtse Stichting Bérenger. Die is
opgericht door regisseur en dramado
cent Frans Meewis, voormalig artistiek
leider van de Nederlands-Vlaamse ope
ra. Hij regisseerde vier jaar geleden De
Zigeunerbaron bij het operagezelschap
uit Timisoara. „Ik was verrast over de
perfecte voorbereiding en het muzikale
niveau enerzijds en de armoe en ellende
anderzijds. Dat vond ik een schrijnende
tegenstelling."
Hét werd Meewis duidelijk dat de Roe
meense Staatsopera, net als de meeste
Oost-Europese gezelschappen, veroor
deeld was tot het bi-engen van het ijzeren
operarepertoire, van La Traviata tot La
Bohème. Dat is de enige manier om iets te
verdienen aan een Nederlandse tournee,
terwijl die eenzijdigheid ze tegelijkertijd
wordt verweten. Meewis wil het nu mo
gelijk maken dat het Roemeense gezel
schap naast de bekende stukken hier ook
verrassender materiaal op de planken
brengt. De Stichting Bérenger is ge
noemd naar de eerste geslaagde alterna
tieve productie: Le Roy Bérengereen
opera gebaseerd op een toneelstuk van
Ionesco. Bellida van De Pauw is project
nummer twee.
Boekje
Meewis leerde de componist en dirigent
De Pauw kennen toen hij op verzoek van
Nederlands Instituut voor Theaterwe
tenschappen onderzoek deed naar de
theatergeschiedenis van Maastricht. Hij
stuitte op een programmaboekje van
Bellida, in 1897 in première gegaan in de
schouwburg van Maastricht. De Pauw
heeft het grootste deel van zijn leven m
de Limburgse hoofdstad gewoond.
Behalve horlogemaker en juwelier was
de vader van Gustaaf Francies de Pauw
in Oostburg dirigent van een aantal ko
ren en een harmonieorkest. Hij compo
neerde ook en gaf zijn zoon de eerste mu
zieklessen. De talentvolle Gustaaf ging
aan het conservatorium van Gent de
hoofdvakken trombone en orkestdirec
tie studeren. Toen hij in 1885 in militaire
dienst moest, kwam hij als trombonist
terecht in het corps van het tweede regi
ment infanterie, dat gelegerd was in
Maastricht. De rest van zijn leven bleef
hij in die stad wonen. Na zijn diensttijd
studeerde De Pauw nog bij Eberhard
Schwickerath, een oud-leexiing van An
ton Bruckner en van 1888 tot 1912 Stad-
tischer Musikdirektor in Aken. In 1898
werd De Pauw koordirigent aan de Sint
Servaes. De eerste drie decennia van de
vorige eeuw had hij de leiding over veer
tien harmonie- en fanfareorkesten, drie
koren, was hij organist en muziekleraar
en maakte hij deel uit van muziekj ury's in
heel Nederland.
Lof
Zijn werklust als componist was enorm.
„Zijn totale productie, die ruim 1200
composities omvat, is tot op heden de
grootste in geheel Limburg", schrijft mu
sicoloog Hans van Dijk in zijn Panorama
van drie eeuwen muziek in Limburg.
„Als uitvoerend kunstenaar had hij een
grote naam. In zijn nalatenschap bevin
den zich vele beoordelingen en juryrap
porten van concoursen die er niet om lie
gen. Vrijwel zonder uitzondering wordt
hem zowel voor zijn dirigeren als voor
zijn componeren de hoogste lof toege
zwaaid. Zijn orkesten wist hij tot grote
prestaties aan te zetten en tot hoog ni
veau te brengen. Zijn vele composities
voor hafa zijn voor het overgrote deel
niet verouderd en in al hun frisheid en
originaliteit onze belangstelling nog
steeds ten volle waard."
Dat geldt ook voor Bellida, vindt Mee
wis. Vijftien jaar geleden heeft hij daar
een programmaboekje van gevonden,
maar van de partituur zelf was geen
spoor te ontdekken. Tot hij anderhalf
jaar geleden op bezoek was bij Raymond
de Pauw, kleinzoon van de componist.
„Hij haalde zo alle orkestpartijen van
zolder"zegt Meewis. „Alleen de partitu
ren voor piano en directie ontbraken."
De regisseur nam een kopie van de parti
turen mee naar Timisoara. Dirigent Las-
zlo Rooth reageerde enthousiast. Met
koor, orkest en solisten heeft hij proefop-
namen gemaakt waarvan de NPS van
daag een deel uitzendt (Radio 4, tussen
15 en 16 uur). Meewis: „Ze geloofden bij
de NPS eerst niet dat het om een Neder
landse componist ging. 'Dit is puur Fran
se muziek'zeiden ze.
Musicoloog Van Dijk omschrijft Bellida
als een 'echt romantisch werk met veel
kwaliteiten, een mooi uitgebalanceerde
instrumentatie, uitstekend voor de zang
stemmen geschreven, met een levendige
en viriele melodiek'. Tot nu toe werd aan
genomen dat Nederland aan het eind van
de negentiende eeuw geen operacompo
nisten had. Dat maakt de vondst van Bel
lida uitzonderlijk.
Traditie
Meewis werkt nu aan de planning voor
een Nederlandse tournee van de Roe
meense Staatsopera van Timisoara. Ze
ker is inmiddels dat Bellida op 4 januari
2004 in première gaat in Theater aan het
Vrijthof in Maastricht, waarna uitvoe
ringen volgen in Roermond, Weert en
Bergen op Zoom. Wellicht komt daar ook
het Scheldetheater in Terneuzen bij. Dat
zou passen in de traditie dat De Pauw in
zijn geboortestreek meer is geëerd dan in
de stad waar hij het grootste deel van zijn
Gustaaf Francies de Pauw, dirigent en componist, werd geboren in Oostburg.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC
versche-
reactietijd
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent nietdatd
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. Der»,
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Overq#,
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Indien de huisarts uit Veere - die
te snel heeft gereden op weg
naar een spoedgeval - daadwer
kelijk tot een geldboete veroor-
deeeld wordt, betaalt onderge
tekende graagdeze boete. Als
hotelier heb ik meermaals erva
ren dat de snelle komst van een-
huisarts levens redt. Dit on
danks de bedrijfshulpverleners
en snellere aanrij tij denvan am
bulances. Deze huisarts ver
dient naar mijn mening dan ook
louter lof i.p.v. een verkeersboe
te voor zijn snelle, adequate op
treden. Voor de officier van Jus-
titiehoop ik dat hij nooit met
spoed een huisarts nodig heeft.
Niemand is gebaat bijhulpver
leners die beter op hun kilome
terteller dan op hun horloge
letten. Tijd om dediscussie om
trent het zwaailicht voor huis
artsen weer eens aan te zwenge
len lijkt me.
H.W. van den Tol
Parkweg 2
Westkapelle
Er zijn krantenberichten, die
een mens in uiterste verbazing
en ongeloof kunnen brengen. Zo
gebeurde dat ook bij het lezen
van het PZC-artikel van 16 no
vember Eis boete tegen arts voor
te hard rijden naar spoedgeval.
Het betreft hier een toegewijde
huisarts, die probeert een pati
ent te redden. In het krantenar
tikel is te lezen, dat de arts er
van overtuigd was, dat het een
noodsituatie betrof en dat hij
geen seconde kon verliezen. Dat
was dan ook de reden dat hij de
plaatselijke snelheidslimiet had
overschreden.
Eerder door het gezond ver
stand van de kantonrechter te
zijn vrij gesproken, gaat de offi
ciervan justitie R. Rammeloo in
beroep tegen deze uitspraak.
Ons rechtssysteem moet een be
waker zijn van onze normen en
waarden. Het zal zodanig moe
ten worden toegepast, dat wij
Nederlanders de acties en be
slissingen die deze rechtsspraak
produceert ons als logisch over
komen. Ik denk dat er weinig
Nederlanders zijn die maar iets
van de actie van bovengenoem
de officier begrijpen. Veelvuldig
kunnen wij vernemen, dat justi
tie overbelast is. Na het boven
staande kan ik mij daar alles bij
voorstellen.
Ik prijs mij gelukkig, dat er nog
huisartsen zijn van dit kaliber.
Ik hoop, als ik of mijn gezinsle
den acute medische hulp nodig
hebben, dat mijn huisarts met
de grootst mogelijke snelheid
naar ons toe zal komen. De
bekeuringen zal ik wel beta
len.
A. B. Maas
Koningin Wilhelminalaan 15
Vrouwenpolder
Begrijpt u het? De kinderartsen
komen niet uit de EEG, doch
mogen gelukkig hier, na een
lange en kostbare weg langs de
instanties, werken. De instan
ties hebben hun kraslijstje (ja-
nee-j a-nee-misschien-toch
maar weer nee) gekregen van de
overheid die op hun beurt door
regelneven de koers ingefluis
terd hebben gekregen. Het
tekort komt natuurlijk niet zo
maar uit de lucht vallen. De in
stanties kunnen geen inhoude
lijke antwoorden geven, uw
probleem kan er niet zijn, staat
niet in dekraslrjst en is afgedekt
door hiervoor ontwikkelde wet
geving.
Hetzelfde is aan de hand bij
meerdere beroepsgroepen waar
personeelstekorten zijn. Dat
zijn natuurlijk groepen die er il
legale en louche praktijken op
na houden. Je kan toch geen as
perges laten steken door mensen
uit Polen als de kaartenbakken
van het arbeidsbureau vol staan
met gegadigden. Nu komt het
wel heel erg kort bij, ook bij de
regelneven. We willen toch wel
graag gevoerd worden als we
oud en seniel zijn. Hiervoor
moet niet alleen een beter toela
tingsbeleid gevoerd worden
maar ook de wildgroei aan eisen
en opleidingen moet verder
aangepakt worden, zodat eer
der aan het beroepsleven deel
genomen kan worden.
G. Fongers
Roompots
Arnemuiden
Geen wonder dat veel bedrijven
niet meer aan schilders komen
(PZC 9-11). De jongere genera
tie zou wel gek zijn om voor dit
vak te kiezen. Je staat in weer en
wind, je wordt vuil en derechten
waar de oudere schilders hard
voor gewerkt en gevochten heb
ben, zijn hun afgenomen. Als je
via het schildersvak ziektes of
kwalen opgelopen hebt, kun je
volgens de arbeidsdeskundige
altijd nog loempia's gaan vullen
of schroefjes in doosjes gaan
steken. Dat is de dank voor de
oudere werknemer: geen vut
(met vroeg pensioen 41 dienst
jaren bijna 42 jaar recht op 400
euro, ww afgeschaft).
Dit is geen opbouw voor deze
bedrijfstak maar afbouw. Geef
deze schilders snel hun rechten
terug maar wel snel, anders zijn
er in de toekomst waarschijnlijk
helemaal geen schilders meer!
Misschien voorkomt het het uit
sterven van het vak schilder. Of
zijn de schilders dik tevreden
over de gang van zaken? Géén
vut meer en géén WAO en WW
meer.
EefMisilje
Nieuwleusenerstraat 11
Cadzand
Misschien vindt de heer Diepe-
rink (PZC 15-11) een antwoord
op de publicaties van Ch. Ver
geer over het Nieuwe Testa
ment, in het boek 'Jezus: ge
zocht en onderzocht' van
Marcus Borg. Deze Noord-
Amerikaanse theoloog vindt
een bepaalde tekst-kritische
manier van bijbel lezen verenig
baar met het geloof in Jezus
Christus als de opgestane Heer
en verlosser.
Anderen hanteren de histo-
risch-kritische methode vanuit
het uitgangspunt dat de bijbel
een puur horizontaal menselijk
boek is. Zij sluiten dus het in
grijpen van God in deze wereld
uit en moeten telkens wanneer
zij het in de bijbel tegenkomen
alternatieve interpretaties ver
winnen. Deze leiden vanzelf tot
herbevestiging van hun vooron
derstellingen. Zo iemand is ook
Vergeer, die vertrekt vanuit zijn
ergernis ten aanzien van Chris
tus' opstanding en pretendeert
de eerste te zijn in 'bijna twee
duizend jaar' die het Markus
evangelie juist weet uit te leg
gen.
Vanuit het perspectief van de
gelovige leidt de (tijdrovende)
bezigheid met deze materie af
van de kern van het christen
dom. Dat is dat elk mens zijn of
haar leven een andere, positieve
richting kan geven door gebed
tot Jezus Christus de verlosser.
Wie dit uitprobeert, zo gelooft
de traditie, zal niet teleurge
steld worden en ook anderen
zullen de verandering bemer
ken (de navolging van Jezus in
naastenliefde).
Overigens was ik niet geërgerd,
zoals de heer Dieperink meent,
over de levensbeschouwelijke
achtergrond van veel weten
schappers. Mijn ergernis gold
de goedkeuring die enkelen
van hen verleenden aan een
duidelijk tekortschietend pro
duct als de scriptie van TH. Vos
kuilen, plus de aandacht van de
media voor zulke 'nieuwsfei
ten'.
Jan Zwemer
Van Wouwestraat 8
Serooskerke
leven doorbracht. „Het is vreemd dat de
stad Maastricht wel een straat noemde
naar een cellist die slechts als kind enkele
jaren in Maastricht woonde, maar deze
eer niet heeft gegund aan een man die bij
na zestig jaar in Maastricht heeft ge
woond en gewerkt, een man die het muzi
kale gezicht van de provincie Limburg in
deze periode mee hielp bepalen", schrijft
Van Dijk in zijn Panorama. Om daaraan
toe te voegen: „In Oostburg is al j aren een
G.F. de Pauwstraat."
Advertentie
Heeft u:
VOETPROBLEMEN?
LOSSE STEUNZOLEN?
Wij hebben een uitgebreid
p5 assortiment in verschillende
breedte maten.
Nieuw: wijdte K
Zuidstraat 6
Sas van Gent
Tel. 0115-451562
Ganzepoortstraat 19
Goes
Tel. 0113-221430