Strijd voor A58 in het groen
PZC
Kunst van het weglaten
Expositie van scharen en
pleisters in Bewaerschole
W ooncorporaties
sceptisch over
plannen minister
I!
CDA juicht
Roosevelt
Academy toe
kunst cultuur
Werklandschap
lezers schrijven
dinsdag 19 november 2002
VLISSINGEN - De fractievoor
zitter van het CDA in de Tweede
Kamer, M. Verhagen, juicht het
toe dat er in Zeeland een univer
siteit komt waar studenten een
brede basisopleiding kunnen
volgen.
Een CD A-Kamerdelegatie was
gisteren op werkbezoek bij on
der meer de Hogeschool Zee
land in Vlissingen, waar is ge
sproken over de universiteit,
oftewel de Roosevelt Academy.
„Dankzij de scheiding tussen
een brede academische basisop
leiding voor bachelors en de
vervolgopleiding voor masters
is het ook mogelijk in een klein
schalige provincie als Zeeland
hoogwaardig onderwijs van de
grond te tillen", stelde Verhagen
na afloop tevreden vast. „Het
Zeeuwse initiatief getuigt van
inventiteit."
Voor de Roosevelt Academy die
naar verwachting 1 september
2004 begint, wordt voor de
vervolgopleiding samenge
werkt met de universiteit van
Utrecht.
De CD A-delegatie bezocht ook
patiëntenvereniging Het Kla
verblad in Goes, waar de be-
reikbaarheid van de zorg cen
traal stond, en de Kamer van
Koophandel in Middelburg.
Ondernemers uitten kritiek op
de in htm ogen overdadige re
gelgeving in Nederland en stel
den dat Nederland met de toe
passing van Europese regels,
zoals de Vogel- en Habitatricht
lijn, te vaak voor de muziek uit
loopt. Verhagen onderscheet die
kritiek. Hij wees erop dat het ge
lijktrekken van de concurren
tieverhoudingen in Europa één
van de speerpunten van het ka
binet-Balkenende is.
Najaarsmarkt
Vremdieke
HOEK - Verzorgingshuis Vrem
dieke in Hoek houdt woensdag
20 november een najaarsmarkt.
Er staan allerlei hobbykraam
pjes, er is een rad van avontuur,
en een demonstratie wijnma
ken.
De najaarsmarkt duurt van
10.00 uur tot 17.00 uur.
door Emile Calon
Rij over de Franse snelwegen. Afge
zien van enkele gigantische koelto
rens, wat schoorstenen en andere indu
striële installaties in de verte passeert
de automobilist geen industrieterrei
nen. Kom daar maar eens om in Zee
land, verzucht Jan Willem Bosch van de
Stichting Het Zeeuwse Gezicht. Na het
passeren van het Rijn-Scheldekanaal
ligt links in al zijn lelijkheid industrie
terrein De Poort. En iets verderop, ter
hoogte van Heinkenszand, is wederom
aan de linkerzijde Noordzak te zien;
een nog lelijkere verzameling bedrijfs
gebouwen. Cynisch: „Dat is dus de en
tree van het groen-blauwe Zeeland."
De Stichting houdt deze week onder de
titel 'Werklandschappen in kaart' een
debat over het landschap en de indu
strie. Grootschalige economische in
grepen zoals windmolenparken en in
dustrieterreinen hebben een zeer grote
invloed op het landschap. Waar het
landschap oorspronkelijk model stond
voor rust, ruimte en vrije tijd wordt het
nu steeds vaker onderworpen aan de in
vloed van werklandschappen. Al dan
niet verspreide bedrijfsgebouwen,
loodsen en kantoren verkleuren de
ruimte van groen naar grijs, aldus de
stichting.
Die werklandschappen liggen vooral
langs de verkeerswegen; deels verstopt
achter groene singels. Veel bedrijven
willen echter zichtbaar zijn voor alle
passanten. Niet voor niets kruipen al
die Goese autodealers naar industrie
terrein De Poel II in de oksel van de A58
en de A2 56al waar ze veel beter kunnen
verleiden. Die autoboulevard is voor
Bosch de zoveelste aantasting van het
blauw-groene karakter van Zeeland.
De wat fors uitgevallen vijver, die nu
als een soort horizontale groene
schaamlap voor die autopaleizen wordt
aangelegd, doet daar niets aan af.
Vergunningen
Bosch snapt de beweegreden van de au
toverkopers om hun nieuwe show
rooms zo in het zicht te zetten. „Ze wil
len gezien worden, want dat geeft de
verkoop een stimulans." Hij snapt ech
ter niet dat de politiek niet terughou
dender is met het afgeven van vergun
ningen voor zulke zichtlocaties. Want
door al dat soort bedrijventerreinen
blijft er nog maar heel weinig over van
het Zeeuwse landschap.
Op provinciaal niveau wordt volgens
hem geprobeerd het landschap te be-
De Noordzak bij Heinkenszand is volgens Jan Willem Bosch van de Stichting Het Zeeuwse Gezicht niet bepaald een passende
entree van groen-blauw Zeeland. archieffoto Jan-Dirk Gjeltema
schermen. Een beeldkwaliteitsplan,
waaraan momenteel de laatste hand
wordt gelegd, moet daartoe helpen. Via
zijn contacten heeft hij echter begrepen
dat dat plan door politieke druk nu al
veel van zijn scherpte heeft verloren.
Hij vindt dat jammer, omdat het niet
dat krachtige instrument wordt waar
op hij hoopte.
Bosch geeft aan dat bouwplannen nog
te vaak puur technisch worden beke
ken. „Voldoet het aan de eisen." Er is te
weinig oog voor het inpassen in het
landschap. Dat is deels verklaarbaar,
omdat het voor velen moeilijk is een
bouwtekening te visualiseren. De tech
niek biedt hiervoor echter uitkomst. Er
zijn computerprogramma's waarmee
bouwtekeningen zo zijn te bewerken
dat de beoordelaars kunnen zien hoe
een gebouw in z'n omgeving past. Het is
zelfs mogelijk een virtueel bezoek te
brengen aan zo'n gebouw en z'n omge
ving.
Het laten maken en uitvoeren van zo'n
programma is niet goedkoop. Bosch
wijst er echter op dat de kosten in dit
geval voor de baat uitgaanEen gebouw
heeft een levensduur van minimaal
vijftig jaar. Een lelijk gebouw verpest
dus minimaal een halve eeuw de omge
ving. En een verkeerd gekozen terrein
zal nog veel langer een smet zijn voor de
omgeving. Want als een bedrijventer
rein eenmaal is aangewezen, zal het zo
goed als zeker nimmer meer van functie
veranderen. Dan blijft het tot in lengte
van jaren een bedrijventerrein en kan
het op zo'n hoogst met behulp van wat
windsingels iets worden aangekleed.
De Westex'schelde Container Terminal
zal straks van verre te zien zijn. Het
heeft volgens Bosch geen enkele zin om
te proberen die terminal te verbergen
achter een groene strook. „Het is totaal
onmogelijk zo'n terminal aan het oog te
onttrekken." Wat vooral moet worden
gedaan, is zorgen voor kwaliteit. Zor
gen dat er mooie gebouwen staan en
mooie kranen. En de regels moeten
worden gehandhaafd, zegt hij tot slot.
Anders bestaat het gevaar dat de A58
straks echt dichtslibt omdat er na de
komst van de WCT flinke druk zal wor
den uitgeoefend om meer bedrijventer
reinen langs die snelweg aan te leggen.
Als overheden standvastig zijn, vast
houden aan de bestaande plannen, ge-
beurt dat niet. „Maar dan moet de over
heid wel consequent zijn."
De bijeenkomst van Het Zeeuwse Gezicht
begint woensdag 20 november om 13.30 uur
in het Covragebouw in Nieuwdorp. Inleidin
gen worden verzorgd door gedeputeerde G.
de Kok en architect B. Gillissen. Vervolgens
is er een excursie langs enkele bedrijfsloca
ties. De bijeenkomst wordt afgesloten met
een presentatie van geslaagde en lelijke be
drijfsterreinen en gebouwen.
Werk van voormalig tekenleraar Erik Roest is te zien bij de kunstuitleen in Goes.
foto Mechteld Jansen
door Jan Dirk van Scheyen
GOES - Eric Roest (Goes, 1957)
was ooit tekenleraar. Maar toen
schafte een van de scholen waar
hij werkte computers aan en
werd het vak tekenen vervangen
door informatica. Op een gege
ven moment gaf Roest nog maar
vijf uur per week tekenles. En
uiteindelijk is hij er helemaal
mee gestopt. Gelukkig was hij
ook nog beeldend kunstenaar.
Sinds hij er als tekenleraar min
of meer noodgedwongen de brui
aan gaf, ging de kunst een steeds
belangrijkere rol spelen in zijn
leven. Zijn werk is al op veel
plaatsen te zien geweest, onder
meer in Vlissingen tijdens De
Selectie, in Caesuur in Middel
burg en in Amsterdam, waar
Roest een aantal jaren woonde.
Nu exposeert hij, tot en met 5
december, in de Kunstuitleen
De Bevelanden in Goes.
„Mijn werk is in de loop van de
tijd super door-geabstx-aheerd",
vertelt Roest. „Wat ik aan het
begin van mijn loopbaan als te
kenleraar deed, zag er natuur
lijk heel andex-s uit." De schilde
rijen van Roest zijn inderdaad
abstract, ofschoon ze dikwijls
ontleend zijn aan een concrete
werkelijkheid, zoals een Japan
se tuin die hem inspix-eerde.
Roest verwerkt ook tastbare
realistische afbeeldingen in zijn
werk, die als flai'den van de wer
kelijkheid - vaak in de vorm van
snippers papier uit tij dschrif ten
- op zijn schilderijen zijn ge
plakt en vervolgens met behulp
van de verf in het doek zijngeïn-
tegreerd. Roest houdt ervan om
de verf op zijn schilderijen laag
voor laag aan te bx-engen. Hij
schuurt de verf er ook weer af,
om vervolgens weer iets nieuws
te vei-zixinen. Zijn werk heeft
soms iets weg van fresco's; dat
effect bereikt hij door de ge
bruikte olieverf te verdunnen
met lijnolie of terpentijn. „Op
die klassieke fresco's zie je ook
dat de verf verdund is, met
kalk", zegt hij.
De tentoonstelling in Goes heet
Different Vieivs. Die titel is voor
tweeërlei uitleg vatbaar, vertelt
de kunstenaar. Het Engelse
view betekent: uitzicht, maar
ook: opvatting. Die twee bete
kenissen wil Roest in zijn werk
tot uitdrukking laten komen.
Dynamiek
De landschappen die hij maakt,
zijn een volstrekt eigen verta
ling van wat hij om zich heen
ziet: een spel van lichte kleuren
en beweging, met soms strak ge
lijnde, bijna geometrische rust
punten die de dynamiek van zijn
schilderijen accentueren. Zo
maakt Roest een statement dat
met een gx'oot woord een
kunstopvatting genoemd zou
kunnen worden.
Zwier, fantasie en een beheei'st,
niet al te flamboyant kleurge
bruik zijn bepalende elementen
in het werk van Roest. Zo ligt ex-
op deze tentoonstelling een cas
sette, getiteld My Secret Little
Travelbox, met daarin een aan
tal op de computer gemaakte re
producties van landschappen
die deels naar de werkelijkheid
zijn geschilderd en deels zijn
ontsproten aan de fantasie. Het
zijn fictionele landschappen,
x-eisindx-ukken die in het hoofd
van de maker zijn ontstaan en
die in het geheim bestaan.
Roest is een schilder die de
ruimte nodig heeft. Hij laat,
soms letterlijk, veel open op zijn
doeken, zijn werk oogt niet als
een dichtgetimmerd geheel, eer
der is het een vrucht van de op
vatting dat je soms meer zegt
wanneer je dingen weglaat dan
wanneer je alles vertelt.
Soms heeft hij wel vijf doeken
tegelijk nodig om een idee volle
dig in vormen om te zetten. Hij
vindt het belangrijk dat het
schilderij, eenmaal voltooid,
een autonoom geheel is, dat
voor zichzelf spreekt. Datpictu-
i-ale aspect waardeert hij ook in
schilders als De Kooning en Ma-
tisse.
Roest: „Maar mijn wei'k lijkt in
niets op dat van lien. Het kleur
gebruik van Matisse is bijvoor
beeld totaal anders dan het mij
ne, het is vooral zijn unieke
vormentaal die me erg aan
spreekt."
Tentoonstelling Different Views in
Kunstuitleen De Bevelanden, Wijn
gaardstraat, Goes. T/m 5 december.
Open: woensdag tot en met zaterdag
13.00-17.00 uur en elke eerste zon
dag van de maand. f
door Ali Pankow
BURGH-HAAMSTEDE
Steenkool, plastic, gaas, scha
ren, pleisters en zelfs een massa
rode kunstnagels. Het zijn ma
terialen waar beeldend kunste
nares Marike Vierstra uit Rot
terdam haar driedimensionale
installaties mee maakt. Zij ex
poseert deze weken in De Be
waerschole in Burgh-Haamste-
de typerende voorbeelden van
de twee thema's waar zij zich
specifiek op toelegt.
Dat zijn variaties op ondraag
bare garderobe onder de titel
'Onaantrekbaar' en installaties
waarin schax-en een grote x-ol
spelen en waarin Vierstra te
vens een hommage brengt aan
de Russische dichteres Max-ina
Tsvetajeva (1892-1941).
Zo prijkt er een soort tent-con
structie van transparant land
bouwplastic in het midden van
de ruimte. Vierstra heeft door
middel van witte stiksels het
plastic in talrijke vakjes ver
deeld. Elk compartimentje be
vat een huishoudschaar Het
zijn er meer dan vijfhonderd.
Het plastic met daarin de scha
ren is breeduit gedrapeerd als
wax-e het eenroyale cape met een
lange sleep. Rond de hals van
die cape pi-ijken dan weer scha
ren. Deze zijn echter niet om
huld met plastic, maar met de
punten fanatiek omhoog gesto
ken.
De kunstenares heeft er recht
tegenover een tweede installa
tie opgesteld. Ook dit betreft
een tent- of capevorm, maar
niet met plastic en scharen maar
van pleisters die in een opmer
kelijk patroon zijn geplakt. Die
pleisters acht Vierstra van be
lang in tegenwicht met die
scherpe punten. „Pleisters zijn
er in de eerste plaats om bioed
te stelpen en verder zijn ze
voor mij ook een symbool van
troost", aldus de kunstena
res.
Vierstra koos aanvankelijk voor
een opleiding in de journalis
tiek. Ze was ook enige tij d werk
zaam als tekstschrijver, maar
knapte af op de uitwerking van
interviews voor een boek over
aidspatiënten. Uiteindelijk is
het boek er nog wel gekomen,
maar toen had de schrijfster zelf
al een overstap gemaakt naar de
Willem de Kooning Academie in
Rotterdam.
Zij is zich daar direct gaan toe-
leggen op driedimensionaal
Marike Vierstra bouwt haar installatie in de reeks 'Onaantrekbaar'
op in De Bewaerschole. foto Dirk-Jan Gjeltema
werk. Met het creëren van on
draagbare kleding in de vorm
van installaties wil ze de absui--
diteit vei-beelden van een door
mannen gedomineerde wereld
waarin vrouwen als een soort
infiltrant hun plekje moeten
zien te veroveren. De fascinatie
voor het werk van Marina Ts
vetajeva inspireerde Vierstra
tot het wei-ken met scharen.
Het motto van die Russische
dichteres was dat je steeds maar
weer de rafels van je leven moet
wegknippen en de boel weel
moet oplappen", aldus de beel-„
dend kunstenares. Nooit eerder
exposeerde Viex-stra in Zeeland.
Nu is er toevalligerwijs op twee
plaatsen in Zeeland werk van
haar te zien. Naast de installa
ties in De Bewaerschole is dat
een object in de groepsexpositie
Hat Ax*t in galerie JA in Ka-
pelle. Voor die manifestatie
maakte zij een baljurk van
steenkool.
De tentoonstelling in de Bewaer
schole is tot en met 7 december ge
opend van dinsdag tot en met zater
dag van 13.30 tot 16.30 uur.
Irak
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC verschi
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietiM
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat!
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen word»
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. Dert
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Overoi
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
dax-kasten en flitspalen may
ook middels fysieke maatrege
len zoals dwars geplaatste
bloembakken, wegversmallin.
gen, dx-empels en dergelijke.Di'
maakt het verlenen van spoed,
eisende hulp niet veiliger, wel
moeilijker. Artsen die dit alles
trotseren dienen te worden ge-
respecteerd. Niet veroordeeld1
W.van derPhei
Gargonstraattl
SerooskerkefHj
Irak akkoord met VN-inspec-
ties (PZC, 14-11). De inspecties
vormen geen garantie voor vre
de, ze zijn een springplank voor
de oorlog! Het minste incident
zal aanleiding geven tot de
meest ei-nstige gevolgen aldus
Bush en Co. En een incident zal
er vlug zijn. We moeten ons niet
te veel illusies maken, aldus
Scot Ritter, voormalig hoofd
van de wapeninspecties in Irak:
„De VS zullen alles doen om een
provocatie uit te lokken. Er is
een grote groep van mensen in
de VS die oorlog willen.Bij een
eventueel incident is een resolu
tie niet meer nodig. De VN is nu
zo goed als buitenspel gezet en
de weg voor een militaire aanval
ligt open. Irak heeft de resolutie
aanvaard om tijd te winnen, een
inval verwachten ze toch. Was
hington heeft bij herhaling aan
gekondigd dat het niet uitmaakt
of Irak de wapeninspecties aan-
vaai-dt of niet. De wapeninspec
ties dienen om een legitimatie te
geven voor de aanval; het mis
lukken is een middel om de pu
blieke opinie te overtuigen van
de noodzaak van militair ge
weld. Dat het feitelijk gaat om
olie en wereldheer-schappij, dat
zegt men liever niet. De wapen
inspecties zijn nutteloos. Het
wapenarsenaal van Ix-ak is voor
meer dan 90 procent vernield.
Na meer dan 11.000 inspecties,
5000 inspecteurs, 12 jaar em
bargo, non-fly-zones en een
economie die compleet aan de
grond zit, kan Irak niemand be
dreigen. Op tei-mijn zullen de
VS en hun bondgenoten weg
zinken in een moeras van verzet,
een nieuw Vietnam dus
Luk Brusselaars
Hoefkensdijk 11
Kuitaart
Boete voor arts I
Met verbazing heb ik gelezen
dat een officier van justitie zo
ver wil gaan, dat artsen gestraft
worden als ze met spoed naar
een i-eanimatie gaan (PZC, 15-
11) Welk belang wordt gediend
Artsen die er alles voor over
hebben een patiënt te redden of
de staatskas spekken. Als een
arts zo'n noodgeval aanmeldt
via een kennelijk speciaal daar
toe ontworpen formulier, zou je
mogen verwachten dat hij, na
toetsing, ontslagen kan worden
van rechtsvervolging. De offi
cier meende dat het formulier
sporadisch wordt gebruikt. Ge
lukkig maar, dat betekent dat
artsen hun gezond verstand ge
bruiken en niet als wilde man
nen rijden. Je zult maar spoed
eisende hulp nodig hebben! Het
verlenen van deze spoedeisende
hulp wordt vandaag de dag
steeds moeilijker gemaakt niet
alleen door het plaatsen van ra-
Boete voor arts II
Arts uit Veerega zo door. U bent
een pracht mens, een mensenle
ven is u meer waard daneenzin-
loze bekeuring (PZC, 15-nj
Misschien kunnen de patiënten
een fonds oprichten om uw be
keuringen te betalen als pleister
tegen deze krankzinnige recht
spraak. Dan kimt u in het ver
volg kosteloos met spoed men
senlevens redden.
RuudMolenm
Grote Markt 7a
Vlissingn
Boete voor arts III
Vrijdag werden we weer gecon
fronteerd met een tegenstrijdig
heid in het overheidsbeleid
(PZC, 15-11). In Zeeland heb-
ben we een door de provinciege-
sponsorde actie Duurzaam Vei
lig, waarbij ca. 25 agentendoor
de provincie betaald worden.
Doel: het terugdringen van hel
aantal verkeersdoden. Middel:
Bij de Zeeuwse automobilist,
die niet in het bezit is van een ra
darverklikker gemiddeld 1 keer
per jaar een boete wegens een
snelheidsovertreding bezorgen.
Een arts is op weg naar een
spoedgeval en oordeelt dat hij in
de gegeven situatie harder kan
rijden dan is toegestaan. Blij
kens het verslag in de PZC vindt
hij, dat hij verantwoox-delijkge
reden heeft. De kantonrechter
ontslaat de huisarts van rechts
vervolging. Natuurlijk, wie zou
er niet blij zijn met zo'n huis
arts, zeker in het licht van de
huidige discussie over tekortko
mingen in de zox-g. Het Open
baar Ministerie gaat echter in
beroep en eist 250 euro. Onge
veer twee jaar geleden sepo
neerde hetzelfde Openbaar
Ministerie een snelheidsover
treding van een politieagent in
Terneuzen, met de mededeling,
dat deze weliswaar te hard,
maar (ook) niet onverantwoord
gereden had. Het verschil met
de arts is, dat de agent iemand
dood reed, en dat de aids op weg
was om een leven te redden. Ge
achte Officier van Justitie, wilt
u dat eens publiekelijk uitleg
gen?
Mark Faasse
Vijverlaan 20
Kamperland
door Emile Calon
VLISSINGEN - Directeur J. de
Rechter van de Woningstichting
Zeeuws-Vlaanderen snapt niets
van de plannen van minister H.
Kamp (Volkshuisvesting) om
via een serie maatregelen de
krapte op de woningmarkt aan
te pakken. Volgens de minister
moeten corporaties meer be
taalbare koophuizen en duur
dere huurwoningen bouwen en
meer huurwoningen verkopen.
Huurders willen niet kopen,
omdat huren momenteel een
stuk goedkoper is, reageert de
directeur. Blij kbaar volgt de m i -
nister de laatste ontwikkelin
gen op de woningmarkt niet,
sneert hij. „In onzekere econo
mische tijden wordt er niet
overgestapt van een huurhuis
naar een koopwoning."
Bovendien is nieuwbouw, ook
voor corporaties, schreeuwend
duur geworden, vervolgt De
Rechter. Hij x-ekent voor dat wo
ningwetwoningen alleen nog
gebouwd kunnen worden in
combinatie met een serie koop
woningen. Anders is het niet
mogelijk om de taak van de cor
poratie uit te voeren: betaalbare
woningen aanbieden aan men
sen met een beperkt inkomen.
De Rechter krijgt bijval van zijn
Vlissingse collega J. van Beek
huizen van l'Escaut. „De bouw
kosten en de grondprijzen zijn
de afgelopen jaren gigantisch
gestegen." Hij denkt dat in de
zeer nabije toekomst misschien
wel drie koophuizen gebouwd
moeten worden om één betaal
bare woningwetwoning te kun
nen bouwen. „Eén koophuis isi
alleen al nodig om de onrenda
bele top van de grond van een
huurhuis te financieren."
De Vlissingse directeur voorziet
dat corporaties zich meer en
meer zullen richten op renova
tie, omdat nieuwbouw te duur
wo x'd t.
Ook de leidinggevenden van
Zeeuwland (Schouwen-Duive-
land) en R&B Wonen (Reimers-
waal) wijzen de plannen van de
minister af als niet realistisch en
zeker niet bestemd voor de
Zeeuwse woningmarkt. Want
zeker op het platteland staan er
veel meer koopwoningen dan
huurwoningen. A. de Ceuster
(Zeeuwland) stipt wel aan dat
op Schouwen-Duiveland de
problemen zo opgelost zijn als
er maar weer kan worden ge
bouwd. „Dan krijgt de markt
weer wat lucht."
Arme broeders
De Rechter reageert cynisch als
hij hoox-t dat de minister vindt
dat rijke corporaties de arme
broeders financieel moeten
steunen als die laatste groep
niet in staat is te bouwen. Dat
gebeurt alstelt hijvia het Cen
traal Fonds. Daarnaast heeft hij
niet veel zin om slecht geleide
organisaties te helpen. Want op
zo'n manier wordt mismanage
ment beloond. Hij merkt tot slot
op dat de overheid corporaties
duidelijk ziet als een soort melk
vee. „Want we krijgen steeds
meer taken toebedeeld." Zo
wordt er naar corporaties geke
ken als het gaat om buurtbeheer
en om samenwei'kingspacten te
sluiten met de gezondheidssec
tor. „Wij mogen de problemen
van de overheid oplossen."
