Goese stuntploeg afgeschoten
PZC
a v®i
rljngi«
KNVB: Tijd voor Jip- en Janneketaal
22
Driebanders Brasserie Ockenburgh verdwalen op Eureka-biljart
Hockeyers Vlissingen
omzeilen lastige klip
mÊÊÊmmmm
mammmmmm
mam
<S2?
Ware Jacob in
regenboogtrui
Diepzeeduiker in marathon New York
terugblik
Titelverdediger Koeperman
in Zeeland al niet in vorm
maandag 4 november 2002
door Koen de Vries
HEESWIJK-DINTHER - Zien
de biljarters van Brasserie Oc
kenburgh bij het inspelen de keu
van hun tegenstanders een tikje
trillen? Zijn de Europa Cup
houders van Gebroeders van
Wanrooij Bouwbedrijven een
beetje bang voor de Goese
ploeg? Vooraf willen de Braban
ders het niet erkennen, maar na
dat ze met 8-0 hebben gewon
nen, zijn ze de eersten die het
toegeven. Ze waren gespannen,
want tegen de cowboys van Oc
kenburgh weetje het maar
nooit.
Het is zaterdagavond zeven uur.
De ogen van publiek, arbiters en
spelers in Herberg de Speelman
in Heeswijk-Dinther zijn ge
richt op de toegangsdeur van de
biljartzaal. Waar blijft Martin
Spoormans toch? De Belg van
het Goese Ockenburgh moet de
strijd aanbinden met Semih
Sayginer, maar Spoormans is in
geen velden of wegen te beken
nen. Een telefoontje leert dat hij
in Schijndel, op zo'n vijf kilo
meter van de speelzaal, twee
banden van zijn auto heeft lek-
gereden in een bussluis. Zouden
ze die in België niet kennen?
De heren arbiters en de spelers
doen er niet moeilijk over. De
wedstrijd wordt gewoon een
half uurtje uitgesteld. Ook in de
top van de biljart wereld is het
gemoedelijkheid troef. Buiten
maakt de Zweed Torbjorn
Blomdahl een genoeglijk praat
je met zijn aanstaande oppo
nent Roland Forthomme, bin
nen maken Ockenburghers
John Tijssens en Ron Schumann
grappen met wie maar wil.
Ontspannen
Ondanks het oponthoud zijn de
spelers van de Goese ploeg ont
spannen. Ze hebben als modale
eredivisionisten niets te verlie
zen tegen Van Wanrooij, dat met
alleen Europa Cup-houder is
maar ook de nummers één
(Blomdahl) en twee (Sayginer)
van de wereld in de ploeg heeft.
Hoe sterker de tegenstander,
hoe groter de stuntkracht.
Dat blijkt als om half acht ein
delijk de eerste ballen rollen.
Ockenburgh komt gelanceerd
uit de startblokken. Martin
Spoormans staat na dertien
beurten met 28-2 voor tegen
Sayginer en Ron Schumann
leidt na zestien beurten met 20-
14 tegen Clemie van Wanrooij
(die van het bouwbedrijf).
Spoormans maakt een onmoge
lijk lijkende carambole door de
speelbal eerst over vier banden
te sturen alvorens de overige
twee ballen te raken en Ron
Schumann betovert de speelbal
zodat die met effect en op de vol
gende band met contra-effect de
meest onverwachte - maar wel
de goede - kanten uitschiet.
Maar dan is het met de betove
ring gedaan. Schumann gaat
steeds krampachtiger spelen en
Spoormans is helemaal de kluts
kwijt. Het kan ook niet anders
bij een driebander die twee ban
den lekrijdt. De Belg ziet Saygi
ner steeds dichterbij komen.
Het wordt 30-11, 36-23 en 39-
31. Een tussensprintje brengt
hem op 48-40, maar dan is de
pijp leeg. Met een gelukje komt
Sayginer terug tot 49-46 en dan
maakt de Turk het met een serie
van vier uit: 49-50.
Spoormans kijkt toe en laat het
gebeuren. Hij blijkt zich ver
schrikkelijk geërgerd te hebben
aan een aangeschoten supporter
die denigrerende opmerkingen
maakte en moest steeds terug
denken aan zijn lekke banden.
„Ik schaamde me een beetje. Ei-
genlij k wilde ik niet winnen om
dat ik dacht dat ik Sayginer uit
zijn concentratie had gehaald.
Mentaal zat ik helemaal stuk.
Bij 48-44 wist ik eigenlijk al dat
ik zou verliezen."
Schumann houdt Clemie van
Wanrooij tot 42-40 bij, maar
dan moet ook hij de rol lossen.
Maakte Spoormans in de laatste
negentien beurten tien punten,
de Rotterdammer scoorde tien
uit achttien. Een abominabel
gemiddelde voor een gerespec
teerde eredivisiespeler.
Schumann geeft een heel andere
reden dan Spoormans voor zijn
nederlaag. Hij heeft zich geër
gerd aan het biljart van het
merkEureka. 'Een knollentuin',
noemt hij de tafel en 'een flip
Clemie van Wanrooij, Ron Schumann, Martin Spoormans en Semih Sayginer staan klaar voor de eerste twee duels in de wedstrijd Van
Wanrooij-Ockenburgh. foto Sandra Peerenboom
perkast'. „Je wordt er verschik-
kelijk onzeker van, zeker als je
zo weinig traint als ik." Ook de
term Rolls Royce met Volkswa
gen-boutjes neemt hij nog in de
mond.
Om het probleem te duiden
roept hij de hulp in van een toe
schouwer met Duits accent. Hij
blijkt biljartmaker van beroep.
Het heeft allemaal te maken met
het afwijkende rubber in de
banden, weet die. De banden
van de Eureka-tafels hebben
niet alleen ander rubber, het
rubber heeft ook een groter op
pervlak. „Elk tempo heeft zijn
eigen uitwerking en daarom
denken de spelers al snel dat de
ballen alle kanten opschieten."
Al met al is het 4-0 voor Van
Wanrooij en van de Goese stunt-
ploeg is weinig meer over dan
een hoopje ellende. John Tijs
sens heeft zich staan opwinden
toen Spoormans zijn riante
voorsprong prijsgaf en geeft aan
dat zijn motivatie tot het nul
punt gedaald is. En dat terwijl
vooraf juist van hem verwacht
werd dat hij tegen de in zwakke
vorm stekende Arie Weijenberg
voor twee punten zou zorgen.
Roland Forthomme moet aan
treden tegen Torbjörn Blom
dahl, de beste driebander van de
wereld, en maakt een nerveuze
indruk.
Tijssens komt er niet aan tegen
Weijenburg. Ook hij ergert zich
groen en geel aan de ballen die
alle kanten opschieten behalve
de goede. En Weijenberg toont
juist een supervorm. In 29 beur
ten heeft hij de vereiste vijftig
caramboles bij elkaar: 50-30.
Op de andere tafel worden
Blomdahl en Forthomme even
eens regelmatig verrast door de
Eureka-banden. Maar dan op
eens heeft de Zweed het gevon
den. Bij een 29-27-achterstand
maakt hij een serie van zestien.
Vervolgens tikt hij het partijtje
ontspannen uit: 50-33 in 26
beurten.
Is het Eureka-biljart nu echt zo
onbespeelbaar als de Ocken
burghers doen geloven? Semih
Sayginer heeft er wel een aardig
antwoord op. „Een topspeler
kan op elk biljart uit de voeten.
Het Eureka-biljart is inderdaad
heel moeilijk. Mijn probleem
was vandaag dat ik moe was.
Vanmorgen ben ik in Istanbul
om zes uur op het vliegtuig ge
stapt. Ik had maar drie uur ge
slapen."
Met andere woorden: de drie
banders van Ockenburgh kun
nen aardig ballen, maar het zijn
geen echte toppers. Vormen de
ze woorden geen mooie motiva
tie om in Goes revanche te ne
men?
Van Wanrooij Bouwbedrijven-
Brasserie Ockenburgh 8-0: Torbjörn
Blomdahl-Roland Forthomme
50-33 (26), Semih Sayginer-Mcirtin
Spoormcms 50-49 (49), Arie Weijen
berg-John Tijssens 50-30 (29), Cle
mie van Wanrooij-Ron Schumann
50-44(48).
door Peter Snelders
HULST - Het mannenteam
van Vlissingen houdt aan
sluiting met koploper Mis
tral in de vierde klasse D van
de hockeycompetitie. Dat
dankte die ploeg aan een
overtuigende 2-0-zege bij
Rapide, dat op gelijke hoogte
stond met Vlissingen.Olym-
pia won in dezelfde klasse
met 4-1 bij het altijd hard
spelende Made. In de derde
klasse D bij de vrouwen ein
digde de derby tussen Rapide
en Vlissingen in 1-1. Vlissin
gen dient echter een protest
in tegen deze uitslag.
Mannen. Rapide-Vlissingen
0-2: Rapide verdedigde heel
behoorlijk en had in doelman
Jeffrey Daandels de man van
de wedstrijd. Hij zorgde er in
de eerste helft voor dat Rapi
de in een goed resultaat kon
blijven geloven. Vlissingen
domineerde vrij wel de gehele
eerste helft, kreeg diverse
kansen en strafcorners, maar
kwam niet tot scoren. Op
aangeven van de sterke en
snelle Pieter Liezenga scoor
de Vincent Laracker 0-1.
Daarna nam Rapide wat
meer risico en oefende de
ploeg enige druk uit. Dat was
precies in de kaart van Vlis
singen, want dat team coun
terde naar 0-2 door een tref
fer van Pieter Liezenga.
Made-Olympia 1-4: De eer
ste helft ging gelijk op, met
kansen aan beide zijden.
Door een fout in de verdedi
ging kwam Olympia al vrij
snel op achterstand. Daarna
trok die ploeg de pas van een
blessure herstelde Paul
Schueler uit de aanval terug
naar het middenveld en
daardoor functioneerde het
team beter. Schueler stond
samen met Paul van Hemert
en Gijs Schueler aan de basis
van de gelijkmaker die door
Bardo Pauwels werd ge
scoord. Op aangeven van
Paul van Hemert scoorde
Gijs Schueler nog voor de
doelwisseling 1-2Na de rust
trok Olympia die stijgende
lijn door en kwam halverwe
ge de tweede helft op 1-3
door Gijs Schueler, die een
als voorzet bedoelde inzet
rechtstreeks in het doel zag
verdwijnen. De jeugdige
15-jarige Jörg Neve bepaal
de de eindstand op 1-4.
Middelburg-Mistral 0-7:
Middelburg werkte hard,
maar dat was niet voldoende
om de koploper te verontrus
ten. Het krachtsverschil was
te groot en dat drukte Mistral
in de eerste helft al uit in drie
treffers. Daarmee was de
wedstrijd gespeeld. Na de
pauze probeerde Middelburg
nog iets terug te doen, maar
de acties smoorden voor de
cirkel van de bezoekers.
Goes-Oudenbosch 0-12: Een
slechte wedstrijd van een
toch vrijwel compleet Goes.
Het werd al snel 0-1 en vanaf
dat moment begonnen de
kopjes al te hangen bij de
thuisploeg. Toen het 0-3
werd nam de thuisploeg nau
welijks nog initiatief en liet
alles gelaten over zich heen
komen. Dat resulteerde in
een dozijn tegentreffers.
Vrouwen. Rapide-Vlissingen
1-1: Vlissingen was de betere
ploeg, maar ontsnapte in de
laatste minuten aan een ne
derlaag toen Karin Martens
oog in oog kwam met de Vlis-
singen-doelvrouw en net
naast sloeg. In de eerste helft
kreeg Vlissingen de betere
kansenmaar wist er via Kar
lijn Cardon slechts één te
verzilveren. Na de pauze was
er wat meer evenwicht, al
was het betere samenspel
nog steeds van de be
zoeksters. Die kregen in hun
ogen echter een dubieuze
strafbal tegen, die fel aange
vochten werd bij de scheids
rechter. Vooral dat invalster
Marieke van Ommen die
strafbal verzilverde accep
teerde Vlissingen niet. Van
Ommen stond nog aan de zij
lijn toen die strafbal gefloten
werd en kwam in het veld om
die in 1-1 om te zetten. Vol
gens Vlissingen mag een in
valster niet in het veld komen
om een strafbal te nemen.
Daartegen dient die ploeg
schriftelijk protest in.
MnmnBM
doorJan Dagevos
Het district Zuid 1 van de voetbalbond
hield de afgelopen week vier regiover
gaderingen. De belangstelling van de clubs
bleek minimaal. Slechts 11,5 procent van
de verenigingen kwam opdagen. Het is een
landelijke tendens, die zich enkele jaren
geleden al heeft ingezet.
De KNVB wil deze ontwikkeling een halt
door Wim de Vos
De toeschouwers bij de vierde wedstrijd
om de Zeeuwse ATB Cup, zaterdag in
Ileinkenszand, waren verbaasd. Wie was
die renner in de regenboogtrui toch? Was
hij wel een echte wereldkampioen? Hij
reed immers na één ronde al helemaal ach
teraan met grote achterstand op de rest van
het deelnemersveld.
Die renner was Jacky van de Klundert,
broer van de ex-coureurs Nico en Peter van
de Klundert. Op 15 november treedt hij in
het huwelijk en zijn familie en vrienden
hadden als onderdeel van het vrijgezellen
feest onder meer deelname aan een ATB-
-wedstrijd georganiseerd.
„We hebben geprobeerd hem met een
smoes mee te lokken naar Heinkenszand.
Dat is gelukt en daarom zal hij nu mee
doen. Tenminste, hij zal rondrijden want
het is al behoorlijk wat jaren geleden dat
hij gefietst heeft", gaf broer Nico van de
Klundert als uitleg.
Jacky van de Klundert was ooit actief bij
de nieuwelingen, junioren en reed ook nog
een paar seizoenen bij de amateurs. Hij
bleek niet al te snel te zijn en stopte daarom
al snel met de actieve wielersport. Zater
dag keerde hij dus voor even terug op de
fiets. Even, inderdaad. Na twee rondjes
stapte hij al af voor een eerste ravitaille
ring en dat deed hij daarna nog een paar
maal.
Nadat hij vier ronden had gereden met on
der meer een bos bloemen in de rugzak van
zijn regenboogtrui (geleend van Adri van
der Poel) werd hij door zijn supporters ont
haald en werd hij als een ware winnaar ge
huldigd door zijn aanstaande echtgenote
Jacqueline. „Jij bent de allergrootste; jij
bent voor mij de grote winnaar", mocht zij
van de microfinist via de geluidsinstallatie
haar 'ware Jacob' huldigen. Daarna zon
derden de mannen en de vrouwen van het
ludieke gezelschap zich af om het vrijge
zellenfeest van het aanstaande bruidspaar
elders voort te zetten.
toeroepen. De bond heeft daarom een pro
jectgroep in het leven geroepen, die ervoor
moet zorgen dat de vergaderingen weer
boeiender worden. Liesbeth Kole (32), die
afkomstig is uit Middelburg en als mana-
gement-assistente werkzaam is op het dis
trictskantoor in Breda, is één van de leden.
Hoe ben je met dit project in aanraking ge
komen
Kole: „Het district Zuid I is projectbureau
en ik ben ervoor gevraagd. De groep be
staat uit twee mannen en drie vrouwen.
D at la atste is natuurlij k best wel b ij zonder.
De KNVB is toch een mannenwereldje, al
heb ik daar niet zo'n moeite mee. Ik werk
wel graag met mannen. Die zijn altijd héél
direct. Als er iets niet deugt, krijg je het me
teen te horen."
Is er bewust voor een dergelijke samenstel
ling gekozen?
Kole: „Nee, dat is toeval, maar het is na
tuurlijk wel leuk. En misschien is het ook
wel goed. Het is best verfrissend. Vrouwen
kijken soms toch iets anders tegen bepaal
de zaken aan. Wij vinden bijvoorbeeld de
brieven die de KNVB verstuurt nogal for
meel van karakter. Dat kan in onze ogen
veel simpeler. Je moet de brief zo schrijven
dat het de mensen aanspreekt, zeg maar in
de Jip- en Janneketaal."
Waarom zijn tal van vergaderingen zo wei
nig boeiend?
Kole: „Het nodigt niet uit, het is taaie kost.
Ik geef het eerlijk toe, hoor. Als ik zo'n ver.-
gadernummer krijg, lees ik het amper.
Soms gaat het ook over reglementswijzi
gingen, waarbij het woordje 'de' in 'een'
moet worden veranderd. Dat spreekt na
tuurlijk niet aan en heeft niet bepaald de
interesse van de clubs. We hebben met de
projectgroep nu interviews en enquêtes ge
houden en daar kwam één duidelijke zaak
naar voren: de agenda's van de vergaderin
gen zijn onleesbaar.
Dat moet dus anders?
Kole: „Volgens de projectgroep is aan het
taalgebruik wel wat te doen, dat kan een
voudiger, maar dan ben je er natuurlijk
nog niet. Met dat alleen trekje de clubs nog
niet over de streep. Een van de voorstellen
is nu om clusterbijeenkomsten met clubs te
organiseren."
Clusterbij eenkomsten?
Kole: „Dan praat je in kleinere groepjes
over echte voetbalzaken. Dan kan bijvoor
beeld ook de indeling van de D 3 van een be
paalde club aan de orde komen. De erva
ring is dat mensen in zo'n kleine groep wat
makkelijker praten. In Zeeland bestaat
zo'n systeem al een beetje en dat werkt,
want daar is de opkomst 80 procent. Er is
veel meer discussi e
Hoe nu verder?
Kole: „Het is de bedoeling dat we als pro
jectgroep voor de voorjaarsvergadering
met een uitgewerkt voorstel komen of mis
schien wel met twee voorstellen. Het laat
ste woord is dan aan de clubs. Die moeten
stemmen."
van onze sportredactie
NEW YORK - Zoals altijd zijn er bij de marathon van New York
professionele atleten en recreanten. Onder die laatste categorie
moet zeker de Engelsman Lloyd Scott geschaard worden. Hij moet
zich gisteren als een stratenmaker op zee hebben gevoeld. Of hij de
marathon heeft volbracht, was gisteren nog niet bekend. Eén ding
lijkt zeker: gewonnen heeft hij niet. foto Richard Drew/AP
Tsjecholev nam het in Goes op tegen Gordijn. foto archief PZC
door Roeland van Vliet
Het EK dammen dat morgen in
Domburg begint heeft een revolu
tionair systeem: er wordt gespeeld in
knock-outronden. Het WK van 1960
had een minstens zo opmerkelijk sys
teem. Nederland had de organisatie en
er werd gespeeld over 24 ronden in 23
verschillende steden. 'Veertien deelne
mers, 182 partijen en ruim tienduizend
zetten' rekende de toenmalige damver-
slaggever voor.
Goes (in de Korenbeurs) en Vlissingen
(in het Scheldek wartier) waren ook op
genomen in het etappeschema van de
dammarathon. Goes was standplaats
twaalf, Vlissingen nummer dertien.
Toen had de eerste schifting onder de
WK-deelnemers dus al plaatsgevon
den. De regerend wereldkampioen
Koeperman - de Rus won in 1956 en
verdedigde zijn titel in drie volgende
jaren met succes - was de te kloppen
man. Kandidaten om hem het serieus
moeilijk te maken waren zijn landge
noot Tsjecholev, de Surinamer Sen a
Kaw, de Canadees Deslauriers en de
Senegalees Baby Sa. De Nederlanders
die meededen, waren Bom, Dukel en
Gordijn. De Jong, op dat moment Ne
derlands kampioen, was er niet bij.
In Goes heeft Koeperman het moeilijk.
De inleiding van het artikel in de PZC
van een dag later heeft zeker ook be
trekking op hem: 'Stilte heerste in de
ruime beurszaal, waar de sigaretten- en
sigarenrook al na een kwartier was te
snijden. Rook, die niet alleen door de
toeschouwers werd veroorzaakt, maar
ook door de matadoren van de 100 vel
den, van wie sommigen de ene sigaret
na de andere rookten alsof hun leven er
van afhing. Misschien was dat ook wel
zo...' Koeperman won nog wel van
Bom, maar het was op het nippertje. De
pas negentienjarige Tsjecholev walste
met alle gemak over Gordijn heen. Het
verschil tussen de twee Russen was in
Goes al duidelijk.
De volgende ochtend meldden de dam
mers zich op het Vlissingse gemeente
huis. Zij kregen allen een pop in
Zeeuwse klederdracht. Met name de
twee Russen waren zeer ingenomen
met dit geschenk. 'Tevoren had burge
meester mr. B. Korff in een humoris
tisch, in het Frans uitgesproken
speechje vooral de Canadees Deslauri
ers aan het lachen gemaakt. De Heer
Kolff vertelde het spel van zijn grootva
der te hebben geleerd en gaf een "tech
nische" beschouwing van zijn eigen
dampartijen.'
Die avond was Tsjecholev net zo sterk
als in de voorgaande twaalf rondes, hij
versloeg Dukel. Koeperman, die met
wit speelde, werd echter tot remise ge
dwongen door de Surinaams kampioen
Ken a Saw. Twee weken later, op 13 no
vember 1960, werd Tsjecholev wereld
kampioen dammen. Tijdens de laatste
ronde in Haarlem had hij aan zijn remi
se tegen opnieuw Dukel genoeg om
Koeperman te onttronen. Baba Sy
werd tweede, Koeperman kwam niet
verder dan een derde plek. In Goes en
Vlissingen was al te zien geweest dat de
oudere Rus zijn vorm niet had.
aSBMwSS
