PZC
Hitchcock
in kleding
W 9
Puntneus verovert de voet
Het gaat mij om mooi
Hoofddoekjes in Nederland
zaterdag 2 november 2002
Zwarte vogels, flinke
schoudervullingen, ru
ches en kant sierden de crea
ties van de winnaars van de
Robijn Fashion Awards
2002, Madeion Spijker en
Hamid Ed-Dakhissi. De col
lecties van de nog kort gele
den afgestudeerde ontwer
pers zijn komend voorjaar te
vinden onder eigen label in
de Bijenkorf.
De Robijn Fashion Award is
voor de negen deelnemende
modetalenten de mogelijkheid
om bekendheid in de modewe
reld te verwerven. Onzeker de
reacties van het publiek af
wachtend staan ze voor hun cre
aties. Elke ontwerper mag ze
ven outfits uit zijn assortiment
tonen. De eigen kleding staat
veelal in schril contrast met de
modellen die een paar meter
verderop hun collecties showen.
De kostuums van de aanwezi
gen zijn ook niet bepaald alle
daags. Ondenkbare combina
ties en kleuren geven het hand
jevol minder modebewuste toe
schouwers al gauw het gevoel
'gewoontjes' te zijn. De prestigi
euze prijs neemt zo zijn eigen
publiek uit het wereldje mee.
De zevende Robijn Fashion
Award valt uiteen in een pu
blieksprijs en een vakjuryprijs.
De collecties van de ontwerpers
van de publieksprijs waren de
afgelopen maanden te zien op
internet. Zo'n 14.000 bezoekers
van de site hebben daar de stem
op hun favoriete lijn uitge
bracht. Criterium voor de ont
werpers van deze categorie was
dat de kleding vooral 'draag
baar' moest zijn.
De winnaar van de vakjuryprijs
daarentegen werd op de avond
zelf gekozen. Door een jury met
onder anderen modeontwerper
Saskia van Drimmelen en inter
nationaal mode-inkoper en ad
viseuse Montserrat Mukherjee.
Zij keken vooral naar het
'grensverleggende' aspect aan
de kledij
De stijlen van de jonge ontwer
pers zijn erg divers. Van kle
dingstukken waar al sieraden
aan bevestigd zijn, tot grote be-
rerikoppen, die als kraag van
een shirt moeten dienen.
Opvallend zijn de puur Hol
landse creaties van Sanne Jan-
MadeVoüSpW
sen. Haar ontwerpen zijn geïn
spireerd door de Nederlandse
klederdrachten en voorzien van
allerlei soorten strikjes en stik
sels in de vorm van windmolens.
De collectie heeft een meisjes
achtige uitstraling.
Enthousiast vertelt Sanne: ,,Ik
heb klederdracht altijd al leuk
gevonden. Ik denk ook best dat
er een publiek voor is, al moet er
dan wel het een en ander aan
mijn kostuums veranderen."
Toch is er deze avönd een duide
lijke publieksfavoriet. De zaal
wordt stil als de eerste tonen van
de accordeonmuziek klinken en
een van de modellen van vakju
ryprijswinnaar Hamid Ed-
Dakhissi in pompeuze kledij het
podium op schrijdt. De kaarsen
aan de zijkant van de ruimte en
het portret in het midden van de
'kamer' zorgen voor een tra
gisch, maar toch romantisch ge
heel. De gebloemde stoffen, af
gezet met ruches hebben iets
Frans. En dat is ook de bedoe
ling. Hamid heeft zichzelf laten
inspireren door Pierrot uit de
film Les enfants du paradis.
Verbaasd met zijn prijs vertelt
hij, lichtelijk geëmotioneerd:
,,Ik heb gestreefd naar een
mooie show met een goede sfeer.
De kleding is voor mensen die
zichzelf erin herkennen. Dit
versterkt de schoonheid van
beide.Bijna anderhalf jaar is
Hamid bezig geweest met het
ontwikkelen van zijn outfits
voor de collectie Les paleurs du
ciel. Nu hij als winnaar uit de
bus is gekomen, komen zijn cre
aties voorjaar 2003 onder eigen
label in de Bijenkorf te hangen.
Hoewel de kleding van pu
blieksprijs-winnares Madeion
Spijker toegankelijker lijkt dan
die van Hamid, vereisen ook die
kostuums voordat ze de winkel
in kunnen enige bijstellingen.
,Ik denk dat die grote schouder
vullingen eruit worden gehaald.
En omdat ik wol en zijde heb ge
bruikt zal ook het materiaal van
de kleding wel veranderen".
Madeion had zich voor haar
Raw-collectie laten inspireren
door de film The Birds van
Hitchcock.
Ook in eventuele volgende lij
nen is ze van plan dezelfde stijl
aan te houden. „Ik heb mijn vol
gende collectie al helemaal in
mijn hoofd zitten. Hierin is de
zelfde kwetsbaarheid en sier
lijkheid terug te vinden als in
deze kostuums".
Ook Hamid heeft voor de toe
komst grootse plannen: „Je
moet als je mensen voedt niet
meteen met het dessert begin
nen. Dit is het aperitief en daar
na komt het hoofdgerecht. Om
de mensen extra te verwennen
zal het dessert nog sterker zijn
dan de vorige twee gangen."
Het is niet ondenkbaar, dat bei
de winnaars him toekomstige
ideeën nog eens kunnen uitwer
ken, want ook de collecties van
de prijswinnaars van afgelopen
jaren waren doorgaans een
groot succes.
June Smit
FrederikRoijé.
Een doorzetter is hijEen
beetje eigenwijs ook. Frede-
rik Roijé (23) uit Goor studeerde
eind vorig jaar af aan de Design
Academy. Hij is erop gebrand
naam te maken in de Neder
landse ontwerpwereld, maar hij
houdt niet van vanzelfspre
kendheid. ,Ik wil mensen op het
verkeerde been zetten."
Een kast van porselein. Scheef
getrokken in de grote, hete
ovens van het Europees Kera
misch Werkcentrum in Den
Bosch. De vraag is logisch. Hoe
functioneel is zo'n kast eigen-
lijk?Frederik Roijé is het om het
even. Eerder dan door functio
neel laat hij zich leiden door
schoonheid. „Het gaat mij om
mooi."
Roijé is een product van de De
sign Academy. Najaar 2001 vol
tooide hij zijn studie aan de
Eindhovense opleiding.De 23-
jarige designer wil mensen met
zijn ontwerpen op het verkeerde
been zetten. „Het is een spel",
zegt hij. „Ik wil dat er een be
paalde spanning ontstaat tus
sen het product en de gebrui
ker."
De ontwerpen van zijn hand
spreken wat dat betreft boekde
len. Roijé stoeit met bestaande
producten die, nadat hij ze on
der handen heeft genomen, een
compleet ander uiterlijk heb
ben. Deformeren noemt hij het.
Plastic bekertjes plaatste hij in
de magnetron, wijnglazen in
een oven. Het resultaat oogt
vreemd verwrongen, maar nog
steeds bruikbaar.
Nog een voorbeeld. Roijé ont
wierp een roestvrij stalen bank
waarop de gebruikers (als op
een glijbaan) langzaam naar el
kaar toe schuiven. Daarmee ap-
peleert de jonge ontwerper aan
de gewoonte van mensen om af
stand te houden. Dat kan in dit
geval dus niet.
Vorm boven functie. „Sommige
meubelen verdwijnen in het in
terieur, je ziet ze niet meer, juist
omdat ze een bepaalde functie
hebben." Met die vanzelfspre
kendheid wil hij afrekenen.
„Door bestaande ontwerpen te
deformeren krijg je unieke stuk
ken."
Toch wil Roijé zich niet zonodig
af te zetten tegen de gevestigde
orde. „Er zijn zoveel goede,
functionele ontwerpen", zegt
hij. „Ik probeer iets anders te
brengen, net als bijvoorbeeld
Ron Arad of Mendini."
De basis daarvoor legde de ont
werper tijdens zijn studie. Roijé
liep stage bij Marcel Wanders en
bij Piero Lissoni in Milaan, twee
vooraanstaande ontwerpers.
„Ik heb er geleerd hoe het er aan
toe gaat in de 'echte wereld',
meer dan over ontwerpen. Als ik
iets wil met mij n werkdan moet
ik mensen overtuigen. En lukt
dat niet, dan ga ik over vijf jaar
misschien wel iets heel anders
doen."
Paul Gfeerts
'Dronken glas', vervormd in de oven.
Heksen, kabouters en de ro
vers uit duizend-en-één-
nacht dragen hem allang en ook
in de schoenenwinkels is hij al
bijna twee jaar te koop: de punt
schoen. Toch begint de nuchtere
Nederlander deze herfst pas
daadwerkelijk te ontdooien
voor de charme van de spitse
neus.
Van jeansstofnamaak kroko-
dillenhuid, leer, suède, met een
koeienprint, hoge, queeny of 8-
mm hak. De puntschoen is in
middels in alle materialen,
kleuren en maten in elke schoe
nenwinkel te vinden.
Puntschoenen zijn al honderden
jaren oud. Reeds in de Middel
eeuwen werd er al op dit schoei
sel gelopen. De puntschoen of
enkellaars werd toen vervaar
digd van gelooid leer en was
voorzien van zachte hakken en
zolen.
In de 16e eeuw herhaalde deze
trend zich. Alleen nu was de sta
tus van de drager aan de lengte
van de punt af te lezen. Hoe ho
ger de afkomst van een persoon,
op hoe grotere voet hij kon le
ven. Sommige punten waren
wel zo'n 50 cm lang. Vreselijke
ondingen dus, maar deson
danks vonden ze gretig aftrek.
Een lange tijd hierna bleef het
betrekkelij k stil rond de puntige
schoen, totdat een aantal jaren
na de Tweede Wereldoorlog een
nieuwe rage uit Italië overwaai
de. Elegante puntschoenen met
naaldhakken voor vrouwen be
gonnen in 1952 het straatbeeld
te bepalen.
De muziek van Elvis Presley, de
Rolling Stones en de Beatles
brachten in de periode daarna
ook weer nieuwe varianten
puntschoenen op de markt, zo
als de zogenaamde halfhoge
Beatle Boot. En nog steeds zijn
de spitse neuzen terug te vinden
in de showbusiness, want bijna
elke zichzelf respecterende
blues- of rockgitarist heeft wel
een stel puntschoenen of cow
boylaarzen in zijn kledingkast
staan.
Na de hype rond de Amerikaan
se zangers kwam in de jaren
tachtig de punk periode. Een
echte punker was naast de type
rende haardracht en de nodige
veiligheidsspelden te herken
nen aan puntschoeisel voorzien
van gespen.
En terwijl in de jaren daarna de
ronde neuzen weer de schoenen
winkels domineerden, begon
De puntschoen, te koop in allerlei materialen van jeans tot suède
met koeienprint, herovert Nederland. foto's Phil Nijhuis
Echte puntneus bij de dames-
Rebel van Fred de la Bretonière
nen zo'n drie jaar geleden mo
dellen op de catwalk zich weer
in puntige schoenen te verto
nen. De gemiddelde Nederlan
der heeft wat mode betreft
meestal een 'incubatietijd' van
een a twee jaar.
Ongeacht de trend spelen ook
veel schoenenwinkels op safe.
Terwijl de collecties van trendy
zaken als Sacha, Tango Shoes
en Cinderella voor 50 tot 90 pro
cent uit puntschoenen bestaan,
is gemiddeld slechts 10 tot 45
procent van het assortiment van
Dolcis, Manfield en Shoe Line
voorzien van spitse neuzen.
De prijzen van de schoenen lo
pen in de meeste winkels flink
uiteen. Voor €40 koop je een
simpele punt die doorgaans is
gemaakt van namaakleer. Wan
neer je bereid bent om zo'n €250
voor een trendy schoen te beta
len, gaat naast de prijs de kwali
teit ook aanzienlijk omhoog.
Meestal zijn schoenen in deze
prijsklasse van kalfsleer of suè
de en reiken ze tot halverwege
de kuit of hoger. Deze laarzen
worden eveneens goed ver
kocht.
Naast de puntlaars zijn de suède
'indianenlaars' en de sportieve
schoen deze herfst en winter ook
nog steeds in trek, maar in veel
winkels bestaat nu zo'n 50 tot 80
procent van de verkoop uit
puntschoenen, Opvallend is wel
dat niet iedereen de puntneuzen
als dagelijks schoeisel gebruikt.
Veel nuchtere 'aardappels' blij
ven bij voorkeur op hun reeds
ingelopen schoentjes lopen en
houden hun trendy laarzen toch
liever voor feestelijke aangele
genheden.
June Smit
Als ze het over dat hoofd
doekje hebben, dat ze niet
elegant en vrouwonderdruk
kend vinden, realiseren ze zich
niet dat ze het over mijn moeder
hebben'. Deze woorden sprak
juriste Gülsen Alkan in de docu
mentaire 'Girls, Girls, Girls' van
de NPS uit 1999. Haar tekst is
nu weer terug te vinden in het
net verschenen boekje Hoofd
doeken naar een idee van Cindy
van den Bremen.
De 30-jarige Van den Bremen
studeerde enkele jaren geleden
aan de Design Academy Eind
hoven af op het onderwerp
hoofddoekjes. Ze is de bedenker
van de 'Capster', een trendy
sporthoofddoekje, dat inmid
dels in productie is genomen. De
Capster figureert naast tradi
tionele doeken in deze nieuwe
uitgave van Bulaaq, die is geba
seerd op een groot aantal foto's
van Giti Entezami.
De hoofddoek is tegenwoordig
prominent aanwezig in het Ne
derlandse straatbeeld. Moslim
Illustratie uit het boek van foto
grafe Giti Entezami. y
vrouwen en jonge meisjes dra
gen de doek als bewuste uitging
van hun identiteit. Of als teken
van emancipatie. 'Heel veel
mensen denken dat vrouwen
met een hoofddoek dom zijn.
Dat ze nooit naar school zijn ge
weest. Dat soort vooroordelen is
wijd verbreid', aldus een citaat
van studente Saadet Metin in
het boek.
Geregeld laait de discussie opIs
het dragen van een hoofddoek
toegestaan in de rechtbank, bij
de politie of in de winkel? Be
richten over dat spanningsveld
duiken op in de nieuwskolom
men. Onlangs werd de 30-jarige
Famile Arslan beëdigd als ad
vocaat met hoofddoek. Eerder
werd een griffier het recht ont
zegd om er eentje te dragen om
dat daarmee de gewenste 'neu
traliteit' van de rechtbank in het
geding zou komen.
En een Marokkaanse vrouw uit
Rotterdam werd verboden om
met een doek om het hoofd te
werken in een trendy mode
zaak. Er werd een oplossing ge
vonden in de vorm van een
hoofddoekje dat paste in de
huisstijl van de winkel.
In de tijd dat Jacky Kennedy
haar hoofd met een doek om
wikkelde werd er gesproken van
elegantie. Een modetrend in de
jaren zestig. 'Toen brachten
gastarbeiders echter hun vrou
wen nog niet mee. Niemand as
socieerde de hoofddoek met is
lamitisch fundamentalisme.
Ondertussen is er veel veran
derd', zo lezen we in een van de
tekstjes in het boek.
Evelien Baks
'Hoofddoeken' van Cindy van
den Bremen en Giti Entezami
(fotografie). Uitgeverij Bulaaq,
Amsterdam. Prijs: 12,50 euro.
