WNF opent het vuur op stropers
w
Helden handelen spontaan
PZC
Van Middelkoop 1
komt waarschijnlijk!
terug op Binnenhof
Centraal-Europa spil in doorvoer van beschermde dieren en planten
Maltezen
hopen op
meer vrijheid
1 november 1952
vrijdag 1 november 2002
doorWessel Penning
Eimert van Middelkoop,
alom gewaardeerd poli
ticus uit Berkel en Rodenrijs,
wordt misschien lijsttrekker
van de ChristenUnie. Uit een
enquête bleek vorige week
dat de leden hem zien als de
opvolger van de weggestuur
de Kars Veling. Over een paar
weken zal Van Midelkoop
diens Kamerzetel al inne
men.
Bij de verkiezingen van 15
mei vergaarde Tineke Hui-
zinga meer voorkeursstem
men dan Van Middelkoop.
Bovendien verloor de Chris
tenUnie een zetel, terwijl
vast op winst was gerekend.
Zo viel Van Middelkoop bui
ten de boot. „In de politiek
moet je niet te veel zelfmede
lijden hebben. Ik weet hoe
democratie werkt. Maar het
kostte me wel tijd om af te
kicken," zegt hij. „Ik was
Binnenhof-verslaafde ge
worden. Dacht dat daar het
begin én het einde van de we
reld lag."
„Frappant was dat ik begin
dit jaar voor het eerst in mijn
politieke loopbaan niet
vreesde voor mijn zetel. Bo
vendien beleefde ik mijn fi
nest hour als voorzitter van
de commissie die de parle
mentaire enquête over Sre
brenica voorbereidde. Ik
kreeg er zelfs applaus voor.
E en p a ar weken later word j e
dan afgedankt. Het voelde
alsof ik in een rijdende trein
zat en er opeens aan de nood
rem werd getrokken. Ik had
een langere remweg nodig
dan gedacht. Ik heb een 'sab
batical' genomen. Ben gaan
hardlopen in de polder. Iede
re dag tien kilometer.
Van Middelkoop is verbijs
terd over de perikelen rond
regeringspartij LPF. „Het
was ontluisterend. Alsof de
barbaren onder ons waren
gekomen. Dat deed pijn. Ik
ben niet alleen partijmanne
tje, maar ook volbloed parle
mentariër. Ik weet dat ij
kwaliteit van de democrat^
valt af te meten aan de waaj;
dering van het volk voor <j
parlementariërs. In veel laj.
den worden volksvertege£
woordigers als zakkenvi^
Iers gezien. Gelukkig kon
Nederlandse Kamer wel
tijd rekenen op respect. T„
deze zomen" j
„O, wat had ik toen graj^
mijn ervaring ingezet. EL
had trouwens niet alleen r
maken met de LPF. De he^
van de Kamer werd ververs-
Dat is voor geen enkel ins^
tuut goed. Als je de macv
van de volksvertegenwooj.
diging in stand wilt houde-
dan moet het institution^
geheugen van die Kamer iq
tact blijven. Ook omdat ij
regering, die je moet contrj.
leren, wel gewoon een beroy.
kon doen op de kennis van ij;
topambtenaren."
Van Middelkoops wens o^
zijn ervaring weer in de Kg
mer aan te wenden kan si^
worden vervuld. „Zes wek(c
geleden hoorde ik al dat b£
niet goed ging met Velir(
Dan denk je: Als dat ni.
goed afloopt, heeft dat gevq
gen voor mijToen kwam oij
nog de kabinetscrisis. Wj
een eventueel lijsttrekkej
schap betreft moet ik me i(
even wazig uitlaten. Ik h<(
het bestuur gezegd dat ik ij
partij graag wil dienej
Linksom of rechtsom. Me.,
zeg ik er niet over. Het woo.,
is nu eerst aan het bestuur.
Van Middelkoop wil nog wj
iets kwijt over Veling, de a>(
gezette leider. Hij vindt de aj
faire een 'nederlaag voor
politiek'. „Dit zou twint,
jaar geleden niet zijn gr
beurd. Dat heeft te makt-
met de dwang van de medi-
Wij waren er juist zo tevr
den over dat Kars de med.
veel opzocht, maar mi:
schien word je zo ook een g«,
vangene van de buis. Ga.,
het even niet goed, dan wo).
je afgerekend op uitstralin.
op uiterlij khedenGPD
door Runa Hellinga
De Oostenrijkse douane nam
vorige week 60 kilogram
gesmokkelde kaviaar in beslag.
Dat gebeurde op de dag dat het
Wereldnatuurfonds (WNF) zijn
Centraal-Europese Traffic-pro-
gramma presenteerde. Traffic is
bedoeld als wereldwijd wapen
tegen de smokkel van bedreigde
planten en dieren. Een afzon
derlijk programma voor Cen-
traal-Europa is hard nodig, zegt
Attila Steiner, leider van Traffic
in de regio.
„Het is van groot belang dat de
controle verbetert in deze regio.
Over eenpaar jaar zijn veel Cen
traal-Europese landen lid van
de Europese Unie en vormen de
buitengrens. Verboden dieren,
planten en dierlijke producten
die hier eenmaal zijn gearri
veerd, kunnen dan zonder pro
blemen elders in Europa wor
den verkocht."
Centraal-Europa is de afgelo
pen tien jaar een belangrijke re
gio geworden voor de dooi'voer
van beschermde dier- en plan
tensoorten, maar het is in toene
mende mate zelf ook slachtoffer
van illegale strooppraktijken.
Daarbij gaat het vooral om vo
gels en reptielen, maar ook om
kaviaar en zeldzame bloembol
len.
Vorig jaar ontdekte de Elon-
gaarse douane twaalfduizend
diepgevroren vogels in een koel-
truck die op weg was naar Italië.
De lading bestond voor een deel
uit soorten die in Hongarije niet
beschermd worden, zoals kwar
tels en leeuweriken, en voor een
deel uit strikt beschermde soor
ten als roofvogels en wulpen.
De dieren waren de oogst van
maandenlange illegale stroop
praktijken van Italiaanse jagers
in Hongarije. De meeste vogels
waren bestemd voor Italiaanse
restaurants, de rest zou waar
schijnlijk zijn opgezet.
Wetgeving
Het vormt een groot probleem
dat de wetgeving nog niet in
overeenstemming is met de
richtlijnen van de Europese
Unie. Dieren die in het ene land
beschermd zijn, zijn dat in het
andere niet. Balkanlanden als
Roemenië, Bulgarije en Turkije
lopen achter met hun regelge
ving. Aan de andere kant, voegt
Steiner eraan toe, zijn sommige
landen in bepaalde opzichten
zelfs verder dan de Unie.
Als voorbeeld noemt hij Slowa
kije. „Roofvogels mag je alleen
maar houden als ze uit de fok af
komstig zijn. Zo'n vogel heeft
een certificaat. Het gebeurt
vaak, ook in West-Europa, dat
in het wild gevangen vogels bij
een broedpaar worden onderge
schoven en als eigen fok worden
aangemeld. In Slowakije kan
dat niet meer. Daar wordt van
alle beschermde fokdieren en
him jongen een DNA-monster
genomen. Dat zou eigenlijk
overal verplicht moeten wor
den."
Landen als Hongarije, Slowa
kije en Slovenië hebben hun
wetgeving goed op orde, maar
hebben te kampen met een ge
brek aan kennis en geld. Doua
neambtenaren zijn niet opge
leid om bedreigde diersoorten
en dierproducten te herkennen
en hebben er ook niet altijd de
apparatuur voor.
Toch is de diersmokkel wel een
probleem dat door de autoritei
ten in Centraal-Europa wordt
onderkend, zegt Steiner. „Zij
reageren dan ook zeer positief
op het Traffic-project. Een aan
tal landen uit de regio heeft
trouwens zelf voorgesteld om
een dergelijk programma te
starten."
Medewerking
Maar de man in de straat ziet
vaak niet in dat het belangrijk is
om bedreigde diersoorten te be
schermen. „Italiaanse jagers
kunnen bijvoorbeeld alleen
maar op zo'n grote schaal stro
pen in Centraal-Europa, omdat
ze medewerking krijgen van
plaatselijke vakgenoten. Iedere
buitenlandse jager die in Hon
garije een jachtvergunning
krijgt, moet met een Hongaarse
collega op stap, juist om het
stropen tegen te gaan. Maar
jachtverenigingen knijpen een
oogje dicht, of houden zich ge
woon niet aan de regels."
Aan de kaviaar op je bord is niet af te lezen of die al dan niet afkomstig is van illegaal gevangen steur. foto AP
Dat loont, want de straffen voor
de handel van bedreigde dier
soorten zijn in de meeste landen
mild, terwijl de winsten hoog
zijn. De waarde van de lading
diepgevroren vogeltjes was on
geveer 1,3 miljoen euro. Meestal
blijft het bij inbeslagname van
de gewraakte dieren of bij een
boete.
De zwaarste straf die Steiner
zich kan herinneren, een voor
waardelijke gevangenisstraf,
werd anderhalf jaar geleden in
Hongarije opgelegd aan een Ita
liaanse jager Die had vier zeld
zame roofvogels gesmokkeld.
Meestal blijft het echter bij een
inreisverbod voor buitenlandse
stropers.
Ook in sommige West-Europese
landen wordt volgens hem te
weinig aan het probleem ge
daan.
„De Italiaanse autoriteiten
moeten natuurlijk optreden als
een restaurant verboden vogels
serveert, maar dat gebeurt
nauwelijks. En kaviaar wordt
door de meeste mensen gewoon
als lekkernij gezien, terwijl de
steur een ernstig bedreigde vis
is. Het probleem bij kaviaar is,
dat er een kleine legale vangst
is, en je kunt aan die eitjes na
tuurlijk niet zien of de vis vol
gens de regels is gevangen of
niet."
Een van de belangrijkste doelen
van Traffic is om een informa
tienetwerk op te bouwen over de
methodes en de routes die de
smokkelaars gebruiken. Dat
is belangrijk, want de ervaring
leert dat er tot nu toe erg
weinig samenwerking is tussen
de douanediensten van de
verschillende landen. „Het
is vaak aan tips van organisaties
zoals het WNF te danken dat
smokkelaars überhaupt worden
betrapt." GPD
Vicky Grech
door Mick Salet
Moet de EU in 2004 worden
uitgebreid met tien nieuwe
landen? Hoe denken in Neder
land wonende mensen uit de
kandidaat-lidstaten daarover?
Vandaag het woord aan Vicky
Grech uit Malta.
UITBREIDING iU
„Het is jammer dat we niet alles
kunnen delen, want zou het niet
geweldig zijn als we jullie wat
van ons mooie weer zouden
kunnen geven?"
Vicky Grech, 28 jaar, studeert
aan de universiteit van Amster
dam en bekijkt de uitbreiding
van de Europese Unie van de
zonnige kant. „Ik hoop dat het
straks wat makkelijker wordt
om in het buitenland te stude
ren. Meer vrijheid om van het
ene naar het andere land te
gaan. Minder beperkende regel
tjes. Niet alleen voor mij en an
dere studenten op Malta, maar
ook andersom. Misschien ko
men er dan ook Nederlandse
studenten naar onze universi
teit in Valletta. Dat lijkt me
leuk."
Malta hoort nog niet bij de Eu
ropese Unie, maar Vicky voelt
zich al wel helemaal Europe
aan. „Dat komt door de Franse
en Italiaanse, maar natuurlijk
vooral de Engelse invloed op ons
leven. Malta is een Britse kolo
nie geweest en Engels is de
tweede officiële taal. Ik heb het
gevoel dat sommige mensen
daarom ook niet snappen dat
Malta nog geen lid van de Euro
pese Unie is. Ze denken: Malta?
Dat hooi'de er toch al bij?" GPD
door Mick Salet
Het was die avond rustig in Rotter
dam. Tot student Frederik de Liagre
Böhl (27) zijn viiendin hoorde roepen dat
er iets gruwelijks gebeurde.
„Het was een mooie zomeravond. Mijn
vriendin hoorde dat er iets aan de hand
was op sti-aat. Ik keek naar beneden en
zag hoe vijf mannen een oude man en een
hond mishandelden. Ik hoorde die hond
piepen en die man gillen. Hij lag weerloos
op de gi-ond en één van die mannen stond
di-eigend met een stoeptegel boven zijn
hoofd. Ik stormde op mijn blote voeten
naar buiten en vloog één van die mannen
aan. 'Hé, doe normaal!' Meteen kwamen
de andere vier op me af. Ze sloegen en
schopten. Mijn witte hemd zag al gauw
rood van het bloed. Ik probeei'de op te
staan, maar ze gooiden me tegen een au
to. Ik dacht dat ze me dood wilden schop
pen. Voor mijn gevoel duurde het een uur,
maar in werkelijkheid kwam er na een
minuut al iemand naar buiten en sloegen
ze op de vlucht. Die oude man zei dat ik
zijn leven gered had.
Ik kon niet meer opstaan. Ze hadden me
in mijn been gestoken en een gat in mijn
hoofd geslagen. In het ziekenhuis schrok
ik 's nachts steeds wakker. Ik kon alleen
maar janken. Niet van de pijn, maar van
het idee dat mensen mij dood wilden
slaan. Waarom? Alleen omdat ik die oude
man en die hond wilde helpen?
Het duurde een paar weken eer mijn been
genas en de blauwe plekken verdwenen,
maar ik had geen last meer van slape
loosheid. Ik neem dat niemand kwalijk,
maar waarom kwam er niet eei'der ie
mand naar buiten om te helpen? Zelf
deed ik het zonder na te denken. Intuï
tief.
Wat zou je zelf doen? Dat is voor veel mensen dé vraag in de week dat René
Steegmans is begraven en er onrust ontstond over twee médewerkers van Al-
bert Heijn die hardhandig een winkeldief overmeesterden. Student Frederik de
Liagre Böhl en kapper Iwan van IJzendoorn wisten wat ze deden. Twee verha
len uit de praktijk.
Dan zeggen ze dat je eerst 112 moet bel
len, maar tegen de tijd dat je iemand aan
de lijn krijgt, is het leed al geschied. Mis
schien was het handiger geweest als ik
had geroepen dat ik foto's ging maken.
Dan zouden ze er waax'schijnlijk vandoor
zijn gegaan. Misschien was het handiger
geweest om er samen met iemand anders
op af te gaan. In je ééntje doe je zo weinig
tegen vijf man. Maar dat is wijsheid ach
teraf. Ik handelde zonder stil te staan bij
de risico's. Niet omdat ik een held ben of
een vechtersbaas, maar omdat ik het niet
aan kon zien.
De politie heeft de daders niet gepakt.
Daar ben ik het allerziekst van. Na acht
maanden moest ik op het bureau komen
om in fotoboeken te kijken. Na een week
zou ik ze waarschijnlijk nog wel hex'kend
hebben, maar na acht maanden? Ik weet
dat ze allen een snor hadden en dat het
geen jonge jongens waren, maar hun ge
zichten kan ik me niet meer voor de geest
halen. Ik hoorde wel waaróm ze die man
en die hond te pakken hadden genomen.
Die man liet het dier uit voor een vrouw
die kanker had. Dat hondje was een keer
tegen één van de mannen opgesprongen.
Om wraak te nemen kwam hij die avond
met vier andere mannen terug.
Ik weet dat ze me dood hadden kunnen
slaan, maar toch ben ik blij dat ik iets ge
daan heb. Als ik toe had staan kijken hoe
ze die man en die hond dood hadden ge
slagen, had ik daar mijn hele leven last
van gehad. GPD
door Mick Salet
Kapper Iwan van IJzendoorn (24) uit
Uden herinnert zich scherp wat er
april van dit jaar gebeurde: hij nam het
op voor een mishandeld meisje.
„Ik ben geen held, maar die vrijdagmid
dag móést ik wel wat doen. Er kwam een
meisje de zaak binnen. 'Ik ben geslagen
Ze was in paniek. We hadden haar nét ge
knipt. Ze was naar haar auto gelopen en
kreeg daar zomaar een vuistslag in haar
gezicht. Ik hep naar buiten en daar stond
de dader. Die had ik een half uur eex'der
geknipt. Ik vroeg hem twee keer waarom
hij had geslagen. Opeens haalde hij uit.
Ik kon de klap nét ontwijken. In een re
flex gaf ik hem een trap in zijn zij. Hij
haalde een grote bako uit zijn jas. Ik ren
de de zaak in. Hij kwam achter me aan en
sloeg me overal met die sleutel. Ik pakte
een rieten stoel en hield die met de poten
omhoog ter afweer, maar hij bleef slaan.
Ik vluchtte naar het keukentje. Hij trap
te de deur in. Ik drukte op de alarnïknop.
De sirene begon te loeien en meteen werd
de man stil. Alsof hij bij zinnen kwam en
dacht: 'Wat ben ik aan het doen?' Hij
keek me nog even dreigend aan, maar hij
liep daarna de zaak uit.
Het meisje en de kapstei's waren ge
vlucht. Ze hadden de politie gebeld,
maar die kwam nét nadat de man in zijn
auto vluchtte. Op het politiebureau
mex-kte ik pas goed hóé ik was geraakt.
Mijn halve lijf deed pijn. Ik had een her-
senschudding, mijn arm was bijna zwart
geslagen en ik had gekneusde ribben.
Ik voelde me vx-eselijk, maar kreeg geluk
kig te horen dat ze de man meteen gepakt
hadden. Een getuige had het kenteken
van zijn auto genoteeixl. Hij zat bijna ze
ventig dagen vast en is toen veroordeeld.
Wegens het voorarrest kwam hij onmid
dellijk na de rechtszaak vrij. Mijn kap
sters vrezen dat hij terug zal komen,
maar ik geloof dat hij zijn lesje heeft ge
leerd. Wél heb ik extra veiligheidsmaat
regelen genomen. Ik heb er een paar da
gen niet van kunnen wei'ken, maar kon
het van me af praten. Dat is een voordeel
van mijn vak: je pi'aat de hele dag. Maar
soms spookt het nog wel eens door mijn
hoofd: ik had dood kunnen zijnMaar als
ik niks had gedaan, dan had ik me een
boerenlul gevonden.
Achteraf denk ik wel eens: stel dat hij een
mes of een pistool had gehadOf dat ik zó
woest was gewox'den dat ik hem het zie
kenhuis in had geslagen! Zou ik dan, net
als die medewerkers van Albert Heijn-
voor moeten komen? Ik vind dat schan
daal! Je mag niet voor eigen rechter spe
len, maar als ze jóü bedx-eigen, moeten ze
niet zeuren als ze een paar klappen krij
gen.
De zaak ziet er weer keurig uit, maar het
geval kostte me wel düi'zenden euro's. Ik
ben nog steeds bezig om alles vergoed te
krijgen. Maar dat geld staat in geen ver
houding tot de gezondheid van dat meis
je. Ik kreeg van haar meteen een bloem
stuk, maar ze hoeft mij niet eeuwig
dankbaar te zijn. Ik ben helemaal geen
held, en als ik eerlijk ben, weet ik niet of
ik in alle gevallen in zou grijpen. Die vrij
dagavond voor mijn dexu? Ja. Maar een
zaterdagavond voor een café in Oss? Dat
durf ik niet te zeggen.
AANKONDIGING - Een 45-
jarige schilder uit Hamburg,
Ernst Stade, heeft aange
kondigd dat hij drie mensen
zal vermoorden en daarna
zelfmoord zal plegen. De
Duitse politie waarschuwde
per radio tegen deze man die
reeds getracht had een 34-ja-
rig dienstmeisje te vermoor
den.
AANRIJDING - Een met
paax'd bespannen wagen, ge
laden met appels en peren en
bestuurd door de heer S.R,
werd te Rilland tussen de
Tweede Weg en de boerderij
van de heer Blok door een
zware vrachtauto aangere
den. De wagen werd total
vex-nield, terwijl de heer R u,
wendige kneuzingen opliep
BESCHERMING - In Si
van Gent werd de eerste bij
eenkomst gehouden om r,
bevolking te wijzen op hj
belang van de organisat,
van de bescherming burge,
bevolking in oox'logstijd.
Als spreker trad op de hei
Verwaaij van de sticht.it
BBB te 's-Gravenhage, d;
zijn uiteenzetting verduid
lijkte met het vertonen va
enkele filmpjes. Helaas vej
te betreuren dat niemai]
zich opgaf, om een taak in
BBB te vervullen.
Student Frederik de Liagre Böhl
foto Harmen de Jong/GPD Kapper Iwan van IJzendoorn
foto Harmen de Jong/GPD
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380AAVIissingen
Tel. (0118) 484000
Fax:(0118)470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118)470102
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax (0113)273030
E-mail. redgoes@pzc.nl
Temeuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Temeuzen
Tel. (0115) 645769
Fax, (0115)645741
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel (0114)372776
Fax (0114)372771
E-mail redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (01 11)454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8 30-17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
I nternetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzcnl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/mVnjdag
gedurende dehpeningstijden,
zaterdags tof 12.00 uur.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantoo'
zondag van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118) 470100..
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 2,00)
per maand: 20,50
per kwartaal: 55,10
per jaar: 209,90
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: abo@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk'
maandag t/m vrijdag:€ 1,10
zaterdag: 1,65
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65 597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentieweien.
Tarieven kunnen tijdens kantoorurer
worden opgevraagd
Voor gewone advertenties-
Tel: (0118) 484240
Fax:(0118)470100
Voor kleintjes: Tel. (0118) 484321
Fax: (0118) 484370
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De doi
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor o
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dienslen en j
Behoort tot LUGQBDGr
