M-Kids pakken Nederland in
PZC
Veronica, met
de V van Viets
Hobbitdorp in Oslo
GEBOERT
VOOR KOM FN
HAODFN KI1NNFN
Bassie en
Adriaan
stoppen
woensdag 30 oktober 2002
illustraties Fiep Westendorp
Is er ooit, ergens een raadsel
achtiger telefoongesprek op
geschreven, een met meer onbe
grijpelijks dan dat ene dat zó
begint: 'Hallo...! zei het schaap
Veronica, ja, vijf vijf drie zes ze
venU spreekt met 't schaap
Veronica, ik zal het spellen, ja:/
De V van Viets, de E van Eend,
de R van.wacht u even.
Hallo! De R van Erfenis, de O
van Onica...'
Grote kans dat de beginregels
hierboven van het gedicht dat
veertig jaar geleden op de kin
derpagina van een krant stond
je vader en moeder, opa en oma
of nog anderen van een zekere
leeftijd vol geestdrift aan het
kolderen zetten: 'Wie is het?
vroeg de dominee, ontzettend
opgewonden./ Hallo! zei 't
schaap Veronica, 't is g'loof ik
Ome Daan./ 't Is Ome Daan. Hij
zegt, hij heeft een heel groot bed
gevonden!/ Wel, zeiden toen de
dames Groen, wat hebben wij
daaraan?
Wat of wij daaraan hebbenzei
het schaap weer in de hoorn./ O,
hebt u een pakket gezonden? O,
voor 't Nieuwejaar??/ Ik had het
eerst verkeerd verstaan. Er is
iets met mijn oren!/Jawel, wij
hebben kerst gevierd. Daar zijn
we nou mee klaar!
Wat zegt u, Ome Daan? Hallo!
Wat zegt u? Hoe wij varen?/ Wij
varen momenteel met erg! We
zitten aan de luns./ Nou wijzei
den de dames Groen, en streken
langs hun haren./ Dag Ome
Daan! Een postpakket? Wat lief
vanu! Ach guns
Nou ik.zo sprak de dominee.
Halloooo!Veel heil en.Drom
mel!/ 't Is zomaar afgebroken en
het deed ineens ping ping../Ja,
zeiden toen de dames Groen, dat
heb je, met ZaltbommelWij
hadden ook nog willen vragen,
hoe het met hem ging.
Maar 't is bijzonder aardig, dat
hij aan ons heeft gedacht! We
krijgen een PAKKET, zei
't schaap Veronica heel zacht.
Wat moeten de lezers van Het
Parool destijds teleurgesteld
zijn geweest toen ze na een lange
maand van wachten in het vol
gende gedicht van Annie M.G.
Schmidt over Veronica het
schaap met zwarte voeten, de
oude dames Groen en de keurige
dominee wél iets vrolijks moch
ten lezen over sterren en kome
ten, maar niets over waar ze
wekenlang naar hadden uitge
keken: het antwoord op de
vraag wat er in 's hemelsnaam
toch in dat pakje van Ome Daan
zou zitten.
Over het spraakmakende gezel
schap van een zevenjarig
schaap met wild haar in de neus,
twee snoeperige dametjes en
een misschien weieens stumpe
rende maar zeker niet sullige
dominee schreef Annie M.G.
Schmidt vanaf 14 januari 1950
tot in 1959 zesenzeventig ge
dichten. Ze gaan over thee drin
ken met een lekker Haags be
schuitje erbij; over een dineetje
met vermicellisoep en dopper
tjes en sla en aardappelen en een
tomaatje voor in de 'zjuu' en
pannenkoeken; over een dagje
naar het strand, reisjes naar de
bollen en naar Parijs; over
sinterklaas, kerst en de Boeken
week; over ruzie met de bene
denburen, een verjaardagsfees
tje; over mazelen,waterpokken,
over werkelijk van alles.
Luxe uitgave
De eerste zeventien werden in
1951 gebundeld tot 'Het schaap
Veronica', de volgende negen
entwintig in 1953 in 'Kom, zei
het schaap Veronica' Nadat die
twee bundels met nog dertig la
tere gedichten ('Het schaap Ve
ronica haar staart') in 1960 in de
verzamelbundel 'Het hele
schaap Veronica' waren opge
nomen, verscheen in 1972 de
derde druk met tekeningen van
Fiep Westendorp. Na dat schat
tig kleine boekje in een cassette
en de vierde druk in een iets gro
ter formaat is er nu een zoge
naamde luxe-uitgave. Wat een
verrassing: 128 royale bladzij
den gebonden in een boek van
16,5 cm x 24,5 cm en met een
kostbaar ogende halflinnen
band.
Het hele schaap Veronica zal bij
oudere lezers dierbare herinne
ringen wakker roepen aan een
tijd die voor altijd voorbij is.
Maar is wat in de jaren vijftig
heel bijzonder was en nu toch ei
genlijk heel gewoon is, ook voor
jou nog interessant? Wat dacht
je? Er mag in de loop van de ja
ren veel veranderd zijn (zo'n ou
derwets woord als 'doddig' hoor
je nooit meer, en Kees Broek
man die in 1952 op de Olympi
sche Winterspelen twee zilveren
medailles won zegt je waar
schijnlijk niets), er is ook veel
hetzelfde gebleven. Daarvan
een voorbeeld? In de dames
Groen die het schaap Veronica
op de trein naar Zaltbommel
zetten met de waarschuwing
'En neem nooit van een vreemde
heer een pepermuntje aan
hoor je vast je moeder. Toch?
Jan Smeekens
Annie M.G. Schmidt: Het hele
schaap Veronica - Uitgeverij
Querido, €14,95.
In Vlaanderen zijn ze feno
menen, maar ook in Ne
derland krijgen de drie Bel
gische meiden van M-Kids al
aardig voet aan de grond.
Want hun single 'Halloween'
is bezig aan een razendsnelle
opmars in de Mega Top 100.
Achter de naam M-Kids gaan
de 15-jarige tweeling Ta
mara en Davina Cambre en hun
vriendinnetje Britt de Winter
(13) schuil. Dit piepjonge drie
tal heeft kort geleden met Vet
Cool zelfs een heus album op z'n
naam gezet en het is de bedoe
ling dat daar ook in ons land ho
ge ogen mee wordt gegooid.
Want kennelijk is Nederland na
het succes van K3 helemaal rijp
voor Belgische meidengroepen.
Vandaar dat de M-Kids niet al
leen regelmatig te zien zijn op
Fox Kids, maar het ook al tot de
Nederlandse versie van Top Of
The Pops hebben geschopt. Voor
een van die optredens in dat
programma werden Tamara,
Davina en Britt zelfs per heli
kopter overgevlogen. Als echte
sterren. Binnenkort zijn de M-
Kids ook in de bioscoop te zien,
want de drie zangeresjes hebben
de themasingle 'Over Out' van
de jeugdfilm 'Spy Kids 2' opge
nomen en de bijbehorende vi
deoclip staat vanaf 18 novem
ber in alle Nederlandse en Bel
gische bioscopen op de rol.
Maar in een zangcarrière loopt
het natuurlijk niet altijd op rol
letjes. Dat ervaren de M-Kids
als ze hun album Vet Cool pre
senteren in pretpark Six Flags,
onder de rook van Biddinghui
zen. Als ze het publiek in het
Batman theater willen trakte
ren op een miniconcert, blijkt de
geluidsband plotseling defect
en staan de meiden met hun
mond vol tanden. Ze proberen
het nog even a capella, maar hun
manager besluit dat ze beter
achter de coulissen kunnen ver
dwijnen om pas weer het podi
um op te komen als de band is
gerepareerd.
Tamara, Davina en Britt laten
zich er niet door van de wijs
brengen. ,,Ach", giechelen ze na
afloop, „dat gebeurt andere ar
tiesten ook wel eens. Maar wij
hebben al een beetje geleerd hoe
we daar mee om moeten gaan.
Als het geluid niet goed is, dan
zeggen we dat gewoon tegen de
mensen en komen later terug."
De dames zijn niettemin dik te
vreden, want tussen het publiek
bleken heel wat kinderen te zit-
De M-Kids, de nieuwe Belgische meidengroep die na K3 in Nederland van zich doet spreken.
ten die de liedjes van de M-Kids
kenden en ze uit volle borst mee
zongen. „En dat terwijl we in
Nederland nog niet eens zo be
kend zijn", zegt Britt trots.
Huiswerk
Tamara en Davina hebben bei
den de middelbare school achter
de rug en zijn net overgestapt
naar het handelsonderwijs.
Britt heeft wat dat betreft nog
een paar jaartjes te gaan, want
zij zit net in de eerste klas van de
middelbare school. „We kunnen
de groep heel goed combineren
met onze school, hoor", roepen
de meiden in koor. „We krijgen
tussen de optredens door ge
noeg tijd om ons huiswerk te
maken." Ze zijn het er alle drie
over eens dat hun studie niet on
der hun avonturen op het muzi
kale pad mag leiden. Britt:
„Want we moeten toch slim
worden. Als M-Kids niet meer
bestaat, moeten we een baan ne
men. En daar hebben we wel een
diploma voor nodig", laten ze er
met de nodige realiteitszin op
volgen.
Tamara, Davina en Britt ont
hullen even later dat ze er eigen
lijk al hun leven lang van ge
droomd hebben om zangeres te
wordenEen droom die voor hen
razendsnel in vervulling is ge
gaan, want M-Kids bestaat al
weer twee jaar.
In België hebben de M-Kids
minstens zoveel fans als K3.
„We krijgen een heleboel brie
ven en e-mails van meisjes die
wij niet kennen," vertelt Britt
glunderend. „Wel vijfduizend
per maand. En die beantwoor
den we allemaal. We hebben ook
een eigen website en die heeft al
een half miljoen bezoekers ge
had." Tamara: „Op straat wor
den we altijd aangehouden door
mensen die met ons willen pra
ten en een handtekening vra
gen. Heel leuk, want ik praat
graag met iedereen. Mijn tater
kan geen moment stilstaan."
Harry de Jong
M-Kids zijn te zien tijdens het
Feest van Sinterklaas in de Rot
terdamse Ahoy' op zaterdag 30
november en zondag 1 decem
ber.
In een park honderd meter van
de Collosseumbioscoop in het
centrum van Oslo komt elfenko
ning Eirond zijn met kantelen
versierde kasteeltent uit. De bu
ren, die in een miniatuur wonen
dat zo van de filmset lijkt ge
plukt, liggen nog onder de wol
len dekens. Afgelopen nacht
was het in de tent rond het vries
punt. Het zijn ontberingen die
de echte Tolkienfan niet deren.
Over een week wacht namelijk
de beloning: kaarten voor de
Noorse première van The Lord
of the Rings: The Tivo Towers.
De tot nu toe tachtig bewoners
van het hobbitdorp vormen de
officiële rij voor de voorverkoop
van de op het boek van Tolkien
gebaseerde film. Dit tweede
deel gaat op 18 december we
reldwijd in première.
Iedereen die zich aanmeldt als
bewoner van het hobbitdorp
krijgt een T-shirt met een num
mer er op. Hiermee kunnen ze de
kaarten op 4 november om acht
uur 's ochtends bij de bioscoop
afhalen. Om het systeem zo veel
mogelijk op een normale rij te
laten lijken en vals spelen in de
vorm van een plaatsvervanger
te voorkomen, hebben de lief
hebbers meldingsplicht. Elke
twee uur moetenze de organisa
tie laten zien dat ze nog in het
dorp wonen en er geen leven als
normale mensen op na houden.
„Wij studeren, dus hebben tijd
genoeg", stelt Ragnhild (19), die
samen met drie vrienden in een
vikingtent woont. De studente
is lid van een Vikingvereniging
en ziet in het voorverkoopdorp
een mooie gelegenheid om haar
kostuums uit de kast te halen.
„Er zijn hier veel gelijkgestem
den. In Tolkien komen toch ook
veel oud-Noorse mythologische
momenten voor." Dat het zo
koud is maakt haar niet uit. Het
is altijd beter dan vorig jaar.
„Toen deel één om twaalf uur
's nachts in première ging, zat ik
thuis te huilen. Zonder kaarten.
Het Hobbithuis in Oslo.
Dat wil ik niet nog eens meema
ken."
Het hobbitdorp is een oplossing
voor de overlast die de filmfans
rond de in een woonwijk gele
foto Lena Anette Pedersen/GPD
gen bioscoop zouden kunnen
veroorzaken. Vorig jaar ston
den, lagen en zaten er meer dan
500 mensen dagen in de rij voor
kaarten voor het eerste deel van
de Tolkientrilogie. De film werd
in Noorwegen door bijna 1,1
miljoen mensen gezien.
Windy Kester
dE jon&E OndEREOEKER
'Ercvte. utvu HA. jjafeU, atmJajMrt-
1
WORD F KI
ALS DE MOBIELE
TELEFOON eerder
WAS UITGEVONDEN...
Na 27 jaar vinden Bassie en
Adriaan het welletjes. De
clown en acrobaat stoppen met
hun optredens in het land en met
het maken van tv-series. Dat
maakten zij gisteren bekend.
Het duo wil op het hoogtepunt
van zijn carrière stoppen.
De broers Bas (67) en Aad van
Toor (60), die achter het duo
schuilgaan, zitten in totaal 46
jaar in het vak. Dat vak willenze
niet helemaal vaarwel zeggen,
maar als duo gaan ze niet meer
verder. Bassie: „Ik zal meer tijd
kunnen besteden aan mijn an
dere hobby, optreden als mond-
harmonica-solist. Misschien
blijf ik optreden als Bassie,
maar dan solo."
Ook Adriaan wil niet helemaal
uit de spotlights verdwij nen. Hij
denkt erover een boek te schrij
ven, of een tv-jeugdserie te ma
ken.
