Briljante Bomhof is onbuigzaam
PZC
PZC
Zelfs de schoolkinderen zijn
dolenthousiast over Saddam
FNV verbijsterd
over verdwijnen
ontslagvergoeding
jh?.., wwt mmtj!
Actie Zalm tegen
Polen is gevaarlijk
Minister van Volksgezondheid maakt vijanden met arrogant gedrag
15 oktober 1952
dinsdag 15 oktober 2002
Briljant, een echte intel
lectuele vrijdenker wordt
hij genoemd. Maar ook ar
rogant en sociaal geman
keerd. Dat Eduard Bom-
hoff amper drie maanden
na zijn aantreden als mi
nister in het middelpunt
staat van conflicten ver
baast weinigen: „Hij kan
niet met mensen om
gaan."
door Paul Koopman
Schrijver Maarten 't Hart, een
jeugdvriend, oordeelt hard.
„Eduard is nog net zo arrogant
als vroeger. Minachting voor ie
dereen die minder intellectuele
capaciteiten heeft dan hijzelf.
En eigenlijk is iedereen in de
ogen van Eduard minder be
gaafd, dus minacht hij ieder
een."
Hoogleraar politicologie Bart
Trompdie Bomhoff nog kent uit
zijn studententijd, zegt: „De po-
.litiek is, naast het gezin, zo'n
.beetje de enige omgeving waar
je op voet van gelijkheid met el
kaar omgaat. Maar dat lukt hem
niet. Bomhoff kan namelijk niet
met mensen omgaan. Hij is er te
sterk van overtuigd dat hij de
,enige is die weet hoe het zit.."
Afgelopen dagen waren LPF-
bewindslieden bij elkaar om de
vertrouwenscrisis tussen Bom-
-jioff en zijn collega-minister
Herman Heinsbroek van Eco
nomische Zaken te bespreken.
Waai' twee kijven hebben twee
schuld wil de volkswijsheid.
Maar Bomhoff maakt van de
twee wèl de meest onbuigzame
indruk. Kamerleden van CDA,
WD, GroenLinks en SP be
klaagden zich over zijn hautai-
ne optreden tijdens debatten.
..Minister Remkes (WD) botste
,met Bomhoff wegens diens plan
pen topambtenaar te ontslaan.
LPF-fractievoorzitter Harry
-Wijnschenk verweet Bomhoff
.autistisch gedrag.
„Met wat goede wil zijn al deze
;aanvaringen te verklaren als de
onvermijdelijke gevolgen van
een daadkrachtige aanpak en
mssmy n
een gezonde dosis eigengereid
heid. Bomhoff weet wat hij wil,
dat bestrijdt niemand. Maar
wat hij wil moet ook op zijn ma
nier gebeuren en daór schuilt
misschien het probleem. In de
politiek, een subtiel spel van
masseren, ruilhandel en coali
ties smeden, leidt alleenheer
schappij meestal, tot nederla
gen.
„Bomhoff is meer de man van
gelijk hebben dan van gelijk
krijgen", zegt Leo van der
Geest, directeur van het econo
misch instituut Nyfer, dat ooit
door Bomhoff zelf werd opge
richt. „Hij zit vol ideeën en heeft
ook een enorme zendingsdrang
om ze uit te voeren. Hij kan ze
ker mensen enthousiasmeren en
weet ze ook meestal mee te krij
gen. Maar hij is geen man van
gezelligheid. Als er in de mense
lijke sfeer problemen waren sig
naleerde hij dat wel, maar het
oplossen liet hij aan een ander
over. Dan voelde hij zich op glad
ijs staan. Daarvoor had hij de
adjunct-directeur, die deed de
human resources."
Lakens
De huidige minister van Volks
gezondheid is gewend om de la
kens uit te delen. Hij was in zijn
studententijd al voorzitter van
de studenten vakbeweging. Aan
de universiteit Nijenrode was
hij hoofd van de faculteit mar--
co-economie. Daarnaast had hij
als vaste columnist van NRC
Handelsblad zijn eigen domein,
waar niemand hem tegensprak.
In de jaren tachtig richtte hij
zijn eigen onderzoeksinstituut
Nyfer op, als tegenhanger van
het door hem bekritiseerde Cen
traal Planbureau. Ook daar
stond Bomhoff aan de top van de
hiërarchische ladder.
Dit succes vloeide niet per se
voort uit een enorme carrière- of
competitiedrang. Bomhoff is
gewoon erg goed, bevestigen
vriend en vijand. „Bomhoff is
héél slim en pienter. Een uit
blinker op het gymnasium. De
universiteit deed hij op zijn slof
fen. Hij heeft de ijzeren zeker
heid dat hij heel goed is, en
waarschijnlijk klopt dat ook
nog", zegt 't Hart. Van der Geest
Het kabinet wil bijna een mil
jard euro bezuinigen op werk
loosheidsuitkeringen en bij
stand. Daarom overweegt de
politiek de ontslagvergoeding
jook wel gouden handdruk)
voortaan te korten op de WW.
Werknemers hebben dan niets
fneer aan het geld dat ze mee
krijgen. FNV Bondgenoten is
woest. 'De allerzwakste werk-
nemers worden gepakt.'
door Sylvia Marmelstein
Carel de Rog (49) uit Zwijn-
drecht krijgt nog koude ril
lingen als hij eraan terugdenkt.
Nog geen drie jaar geleden
kwam zijn baas plots met de me
dedeling dat zijn baan zou sneu-
Velen. Na twintig jaar trouwe
dienst. Hij kreeg een financiële
ontslagvergoeding mee van
50.000 gulden. „Dat lijkt veel,
maar het was zo op."
De dagelijkse uitgaven en de af
betaling van de hypotheek lie
pen namelijk gewoon door.
Daarnaast werden de uitgaven
van De Rog juist hoger. „Mijn
'auto van de zaak viel weg, dus
moest ik er zelf een kopen. Die
moest ook verzekerd worden. Ik
kreeg geen telefoonkostenver-
goeding meer, kon niet meer
meedoen aan bet pc privé-pro-
ject en mijn spaarloonregeling
werd stopgezet." Ook de ziekte
kostenverzekering werd hon-
derden guldens per maand
duurder omdat hij niet meer
mee kon doen aan de collectieve
'regeling van zijn bedrijf.
De Rog besloot snel weer aan de
'slag te gaan, zodat hij weer sala
ris zou krijgen. Maar bijna nie
mand zat te wachten op een eind
veertiger. Pas twee jaar later en
'driehonderd sollicitaties verder
kreeg De Rog een nieuwe baan.
„En ik heb nog geluk gehad,
want sommige van mijn oudcol
lega's zijn nog steeds werkloos."
Zonder ontslagvergoeding was
De Rog 'enorm in de financiële
problemen geraakt'. Gelukkig
'had hij ook nog een WW-uitke-
Ting (70 procent van het wette
lijk minimumloon). „Maar mijn
inkomsten uit de ontslagver
goeding en de uitkering waren
niet eens genoeg om mijn werk
loze periode te overbruggen.
Mijn spaarrekening is enorm in
geteerd. En mijn pensioenop
bouw is compleet ingestort."
(Nyfer) meent: „Het draait bij
bem steeds om de inhoud. Hij
taxeert heel snel: heeft die per
soon mij iets te bieden? Wie hem
niet kan volgen, daar heeft-ie
weinig geduld mee."
Bij vlagen briljant, is ook de in
druk die hoogleraar Koedijk
van Bomhoff heeft. Koedijk
promoveerde in 1989 bij Bom
hoff en was zes jaar lang mede
docent aan zijn vakgroep bij de
Erasmus Universiteit in Rotter
dam. „Ik behoor tot het kamp
dat vol lof over hem is", ver
klaart Koedijk. „Ik ken weini
gen die zo goed kunnen doceren.
De groep die hij om zich heen
verzamelde is zonder uitzonde
ring in recordtempo gepromo
veerd en hoogleraar geworden.
Hij had een goed oog voor kwa
liteit en een kosmopolitische
belangstelling."
Wat Bomhoff bij zijn politieke
veldmars drijft is volgens Koe
dijk zijn geloofsovertuiging dat
je moet woekeren met je talen
ten. Tromp ziet het anders:
„Eduard vindt: je bent op aarde
om je zonden goed te maken.", 't
Hart bestrijdt dat: „In zijn han
delen vind ik niets van zijn grote
christelijke geloof terug. Het is
Bomhoff die Bomhoff dient."
Dat de karakters van Bomhoff
(de sobere, gecultiveerde) en
Heinsbroek (de levensgenieter,
ongeschorene) botsen verbaast
weinigen. „Wat een gelul!riep
Heinsbroek toen Bomhoff tij
dens een bijeenkomst uitweidde
over Machiavelli en Confucius.
Bomhoff bleef Heinsbroek koel
betitelen als 'mijn vriend'.
Tromp zegt dat mensen die door
Bomhoff met vriend worden
aangesproken, op hun hoede
moeten zijn. „Hij heeft zeker be
schaving. Bomhoff gaat nooit
schelden. Maar het woord
vriend is bij Eduard het equiva
lent voor krokodil. Ik weet zeker
dat hij Heinsbroek ziet als een
onverbeterlijke flierefluiter."
't Hart:: „Heinsbroek is een type
dat Bomhoff bij voorbaat niet
ligt. Heinsbroek is de man van
grote auto's, een kast van een
huis. Bomhoff is van het rijtjes
huis, zonder rijbewijs. Hij kan
niet met patsers omgaan. De
LPF is voor hem sowieso een ra
re partij. Vechtjassen, rauwdou
wers. Als die types hem gaan
tarten, wordt hij nijdig en gaat
op slot. Let maar op."
Koedijk denkt dat wel degelijk
een happy ending in het ver
schiet kan liggen. „Bomhoff is
gedreven, enthousiast, moedig.
Hij ziet het als zijn opdracht om
de wachtlijsten weg te werken
en wil daar zijn nek voor uitste
ken. Ik denk dat hij zich niet laat
afleiden door alle moddersmij-
terij in de LPF. Als hij over twee,
drie jaar de wachtlijsten heeft
weggewerkt - als het kabinet er
dan nog zit - is hij de heldGPD
FNV Bondgenoten voorspelt
grote armoede onder oudere
ontslagen werknemers als het
kabinet de plannen doorzet die
het op prinsjesdag heeft gelan
ceerd. Daaruit blijkt dat het ka
binet bijna een miljard euro wil
bezuinigen op de WW en bij
stand. Dat kan onder andere
door de ontslagvergoeding
voortaan te korten op de WW-
uitkering.
„Dat betekent in de praktijk dat
de WW-uitkering voor de mees
te ontslagenen helemaal weg
valt", zegt Frans de Beer, advi
seur fusies en reorganisaties bij
FNV Bondgenoten. Bovendien
voorspelt De Beer dat de vak
bonden bij het afsluiten van so
ciale plannen geen vergoedin
gen meer zullen afdwingen.
„Want werknemers hebben er
niks aan als ze dat geld vervol
gens moeten inleveren."
WW-uitkering
Van de achterliggende reden
van het kabinet begrijpt De
Beer helemaal niets. „Ze den
ken dat ontslagenen eerder weer
gaan werken als ze geen WW-
uitkering krijgen. Maar daar
geloof ik niets van. Allereerst
vliegen vaak de ouderen eruit
bij reorganisaties. Die vinden
moeilijk een nieuwe baan."
Juist in een tijd dat de arbeids
markt slechter wordt, is dit plan
fout, meent de vakbondsman.
„Als het aantal banen afneemt,
vinden die ontslagenen ook
geen nieuw werk. Ook al prikkel
j e ze nog zo hard door hun uitke
ring te stoppen. Zo'n schop-on-
der de-kont-benadering slaat
dus nergens op." Hij wijst erop
dat de politiek juist de werkne
mers met de minste kansen op de
arbeidsmarkt treft, zoals oude
ren en gedeeltelijk arbeidsonge
schikten. „Als ze alweer een
nieuwe baan vinden doen ze
daar soms jaren over. Van die
gouden handdruk blijft dan
niks over. Die moeten ze nood
gedwongen opsouperen."
De vakcentrale FNV onder
zoekt momenteel of het kabi
netsplan in strijd is met interna
tionale regels. Daarin staat dat
de vakbonden vrijheid van on
derhandelen moeten hebben.
„Maar dit plan tast onze onder
handelingsvrijheid aan, omdat
het bij reorganisaties geen zin
meer beeft om sociale plannen
af te spreken." GPD
Basisscholieren zingen voor hun president.
door Jessica Lutz
Zoals op alle Iraakse onderwijsinstellin
gen is op de Omar Mohtar basisschool in
een stoffige buitenwijk van Bagdad de da
gelijkse les in nationale waarden deze
maand gewijd aan Het Referendum. Deze
symbolische presidentsverkiezing wordt ie
dere zeven jaar gehouden. Drie maal raden
wie vandaag de enige kandidaat is.
„Je kunt ieder kind hier vragen wie presi
dent Saddam Hoessein is," glundert Samira
Ali Hoessein, de directrice van de Omar
Mohtar basissschool. „De liefde voor hem is
ingeplant in hun harten. We hebben geen
ander nodig." In haar kantoor hangen vijf
portretten van de leider. De onderdirectrice:
„In de Golfoorlog (1991) is Irak volledig
vernield. Saddam Hoessein heeft alles weer
opgebouwd. We lijden nu nog door toedoen
van de Verenigde Staten. Dat zien de kinde
ren ook."
In een klas waar nog slechts hier en daar een
lik verf op de muur zit, legt onderwijzeres
Hanna Nuri uit dat ze de kinderen leert, hoe
'eerlijke, patriottische burgers zullen stem
men'. „Natuurlijk mogen de kinderen niet
stemmen, maar ze motiveren hun families."
Liefde voor de ene gaat hand in hand met
haat voor de andere president. Een handvol
Amerikaanse idealisten die een boodschap
van vrede komen brengen aan de school
worden verwelkomd met een oorverdovend
'down, down Bush' van alle kinderen op het
speelplein en een 'long live Saddam
De 12-jarige Ro'a Ali houdt een stuk papier
op met 'yes, yes, yes for leader Saddam'. Ze
heeft een fanatieke blik in de ogen, maar
wanneer de Amerikaanse Bert Sachs uit
Seattle haar aanspreekt, zegt ze: „Wij hou
den van buitenlanders. We zullen altijd
broeders zijn."
De Iraakse bevolking weet wat van haar
verwacht wordt. 'Ja, ja, ja voor onze leider
Saddam Hoessein', luidt de slogan op span
doeken die winkeliers in heel Bagdad uitge
hangen hebben ter ere van het referendum.
Varianten luiden: 'Irak zal winnen, winnen,
winnen onder de leiding van de grote wijze',
,Onze liefde voor de leider zal de aarde doen
beven onder de voeten van de zionisten', of
'Het vertrouwen in de leider van de Irakezen
zal Amerika verbranden'.
Boodschap
Het referendum, voorgeschreven door de
grondwet, komt op een goed moment. Het
zal volgens een buitenlandse diplomaat in
Bagdad dit keer vooral een boodschap uit
dragen aan het westen. „We zijn sterk, we
controleren de bevolking, denk niet dat het
makkelijk zal zijn om ons te yerslaan. Dat is
wat de regerende Baathpartij zal willen
zeggen", meent hij. Miljoenen mensen zijn
lid van de partij en krijgen routinematig mi
litaire training.
Gevels zijn grauw en afgebladderd, menig
balkon boven de straat helt gevaarlijk voor
over, her en der ontbreken bakstenen. De
stad ziet er verwaarloosd uit, maar de oor
zaak ligt niet alleen in de twaalf jaar oude
sancties van de Verenigde Naties. Een paar
maanden nadat Saddam Hoessein aan de
macht kwam in 1979, verklaarde hij de oor
log aan buurland Iran. Sindsdien is het nor
male leven niet meer weergekeerd. Vanaf de
Golfoorlog heerst er een internationaal
handelsembargo en bombarderen Ameri
kaanse en Britse vliegtuigen regelmatig
doelwitten in en buiten Bagdad. Vandaar
dat men weinig waarde hecht aan de belofte
van president Bush dat de infrastructuur dit
keer niet zal worden gebombardeerd. Na de
Golfoorlog zat Bagdad drie maanden zon
der elektriciteit, gas en schoon water. Des
tijds was het een bewuste strategie om juist
burgerdoelwitten te treffen. Washington
hoopte dat de epidemieën die ongetwijfeld
uit zouden breken, het effect van sancties
zou versnellen, zo legde een generaal van
het Pentagon vorig jaar uit.
Vreemd genoeg lijken de inwoners van Bag
dad zich bij dat lot neer te leggen. „De oor
logsdreiging maakt niets uit", zo zegt Ah
med Al Hoessein, een geldhandelaar op
Sjere El Keffa, Strijdstraat. Dit is, ondanks
de hopen stinkende vuilnis die overal liggen
en het rioolwater dat door gootjes midden in
de straat loopt, het economische hart van
Irak. De vechtlustige geluiden uit Washing
ton hebben de koers van de Iraakse dinar de
laatste twee maanden niet beïnvloed, weet
Al HoesseinAls er bij jullie een kogel afge
schoten wordt, is iedereen in paniek. Hier is
het bijna normaal geworden om bommen te
horen vallen." GPD
pagina 7: Koerden werken samen
door Mare Peeperkorn
VVD-leider Gerrit Zalm
ziet Polen vooralsnog
niet zitten als lid van de Eu
ropese Unie. Aan de voor
avond van het besluit over
uitbreiding met tien lidsta
ten, dringt hij aan op een
boycot van de grootste
nieuwkomer. Op de argu
menten van Zalm is volgens
Europees Commissaris
Giinther Verheugen (Uit
breiding) veel af te dingen.
Verheugen zal deze week tij
dens een bezoek aan Den
Haag benadrukken dat er
zonder Polen geen sprake
kan zijn van uitbreiding. Dat
is een politiek feit, waar de
Duitse bondskanselier Ger
hard Schroder zijn Neder
landse ambtgenoot Jan Peter
Balkenende vorige week nog
op wees. Met 38,6 miljoen in
woners herbergt Polen ruim
de helft van het totaal aantal
burgers in de kandidaat-lid
staten (de andere zijn Tsje
chië, Hongarije, Slowakije,
Slovenië, Estland, Letland,
Litouwen, Malta en Cyprus).
Berlijn stelde steeds (en nie
mand sprak dat tegen) dat
Polen in de eerste groep
nieuwkomers moet zitten.
Zalm handelt tegen beter
weten in.
De WD'er heeft gelijk als hij
zegt dat de kandidaten nog
nietklaar zijn voorde EU. De
Europese Commissie schrijft
dat al jaren. Polen doet het
niet veel beter of slechter dan
de rest. De Commissie denkt
echter dat alle tien bij toetre
ding (begin 2004) wél de EU-
regels hebben ingevoerd.
Daartoe zullen Brusselse in
specteurs tot eind volgend
jaar de boel hinderlijk in de
gaten houden. Ook wil Brus
sel bij een crisis door de uit
breiding, kunnen ingrijpen
en de handel met de nieuw
komers tijdelijk stilleggen.
Verder zijn er overgangs
maatregelen afgespi'oken,
juist om problemen te voor
komen. Zalms voorbeeld
over dreigende import van
onveilig voedsel is ongeluk
kig gekozen. Juist op dit punt
zijn de afspraken streng: vol
doet een slachthuis niet aan
de normen, dan komt het
vlees het land niet uit. Ook
dat weet de WD-leider.
Als het toetredingsverdrag in
maart 2003 door de EU-lei-
ders is getekend, is er geen
weg meer terug. De Tweede
Kamer moet weliswaar
goedkeuring geven, maar
kan niet alsnog een paar lan
den in de wachtkamer zetten,
Een 'néé' tegen één treft al
len. Ook dat weet Zalm. De
Commissie heeft steeds ge
steld dat de komst van de tien
in één verdrag geregeld zou
worden. Bij de toetreding
van Zweden, Oostenrijk en
Finland in 1995 gold dezelf
de procedure. Nu daarover
klagen is rijkelijk laat.
De WD eist, net als CDA en
LPF, harde afspraken over
een goedkoper landbouwbe
leid alvorens de tien lid zijn.
Veel kans van slagen heeft
dat niet. Landbouwhervor
ming was nooit een criterium
voor uitbreiding. Wie daar
nu mee aan komt, wil vlak
voor het eind van de wed
strijd de speli'egels verande
ren. Dat is ongeloofwaardig.
De blufpoker die Zalm speelt
met de EU-uitbreiding her
bergt risico's. Ten eerste kan
het leiden tot ernstige onrust
in de kandidaat-lidstaten. In
Brussel is het besef sterk
aanwezig dat crisisbestrij-
ding en wederopbouw aldaar
uiteindelijk veel duurder uit
pakt dan een gewoon lid
maatschap.
Anti-stemming
In Nederland kan het onge
fundeerd inspelen op anti-
Europese gevoelens als een
boemerang wei-ken. Zeker
als het deel uitmaakt van een
naderende verkiezingscam
pagne. De partij NEU ('Nee
tegen de EU') is snel geboren
en mogelijk succesvol, zie de
overwinning van de LPF.
Misschien dat de onderne-
mex-s in de WD (het VNO/N
CW wil snel een grotere EU)
Zalm op andere gedachten
zullen brengen. GPD
JEANNE d'ARC - Volgens
een Franse historicus is
Jeanne d'Arc niet op 30 mei
1431 in Rouen op de
brandstapel gestorven. Hij
heeft een acte ontdekt waar
uit zou blijken dat de heilig
verklaarde nationale heldin
van Fi-ankrijk in 1436 te
Luxemburg is getrouwd.
TOERISTEN - Zeeland heeft
een prima toeristenseizoen
achter de rug. Hoewel er geen
preciese cijfers voorhanden
zijn, is de horeca tevreden.
Belgen kwamen massaal
naar Zeeland en ook Fransen
en Engelsen brachten vrije
dagen door in de provincie.
Duitsers zag men nog weinig.
HARTKLEP - Een Ameri
kaanse vrouw heeft in een
ziekenhuis in Washington
een hartklep van plastic ge
kregen. Het is de eerste keer
in de medische geschiedenis-
dat iemand een dergelijk
kunststof ventiel geïmplan
teerd heeft gekregen.
LAGES - Joodse organisa
ties hebben protest aangete
kend tegen het verlenen van
gratie aan de ter dood ver
oordeeld oorlogsmisdadiger
Willy Lages. Ze wijzen de ko
ningin en de regeling erop
dat Lages medeverantwoor
delijk is voor de dood meer
dan honderdduizend joodse
Nederlanders.
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsou bu rgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118)470102
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)470102
E-mail' redwalch@pzc.nl
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113) 273000
Fax. (0113) 273030
E-mail: redgoes@pzc nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax (0115) 645741
E-mail' redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax. (0114)372771
E-mail redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 17.00 uur
Zierikzee, Goes en Hulst:
8.30-17 00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 12 00 uur
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag; tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel (0118)484000.
Fax (0118) 470100.
Abonnementen
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 2,00)
per maand. 20,50
per kwartaal: 55,10
per jaar €209,90
Voor toezending per post geldt
E-mail: abo@pzc nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers per stuk
maandag t/m vri|dag 1,10
zaterdag 1,65
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd.
Voor gewone advertenties:
Tel: (0118) 484240
Fax: (0118) 470100
Voor kleintjes: Tel, (0118) 484321
Fax: (0118) 484370
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van hel Wegener-concern De dooru
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteerde
derden. Als u op deze informatie geen prijs steil dan kunt u dit schriftelijk melden bij. PZC, afdeling
lezersservice, Postbus 18.4380 AA Vlissingen
Behoort tot tUSQGHGr
