Sneller langs de afzetting
Bluespianist in ruste
toch in Wissenkerke
Droom Cadans komt uit in
concert met sopraan Li
Hiswa wil
terugkeer
koperverf
watersport
kunst cultuur
GELICHT
Werk aan de weg
lezers schrijven
Claus
Claus II
Claus III
Kernenergie
Benefietconcert
vrijdag 11 oktober 2002
door Harmen van der Werf
VLISSINGEN - De watersport
organisatie Hiswa is de politiek
in Den Haag aan het bewerken
om koperhoudende verven te
rug te krijgen voor de water
sport. „Het politiek klimaat is
sinds de laatste verkiezingen
veranderd", verklaart Hiswa-
medewerker J. van den Heuvel
de actie. „En, het belangrijkste,
er is nog steeds geen goed alter
natief om aangroei van schepen
in zoute wateren tegen te gaan."
Aan het begin van het water
sportseizoen ontstond dit jaar
veel commotie over de aan
scherping van het beleid tegen
het gebruik van koperhoudende
aangroeiwerende verven in de
pleziervaart. Voormalig minis
ter Pronk van Vrom verbood
winkels de verven te verkopen,
terwijl voordien alleen het ge
bruik in de watersport verboden
was. De Hiswa liep tevergeefs
tegen dit beleid te hoop.
De huidige regeringspartijen
CDA en WD vonden Pronk te
voortvarend. De Hiswa grijpt
dat aan om het gebruik van ko
perhoudende verven weer mo
gelijk te maken.
Milieuvriendelijke alternatieve
verfsoorten tegen aangroei in
zoute wateren zijn er nog niet.
Van den Heuvel weet dat één
middel ter beoordeling bij het
College Toelating Bestrijdings
middelen (CTB) ligt. Wanneer
het CTB een beslissing neemt, is
onduidelijk.
CTB heeft gisteren één nieuw
middel goedgekeurd, micron
kopervrijeen aangroeiwerende
werf op basis van dichloflua-
nide, maar dat is met name ge
schikt voor zoete wateren, waar
de aangroei onder schepen min
der agressief is.
'Afgelopen seizoen is er veel ge
controleerd op het gebruik van
en de handel in koperhoudende
verven. Op 350 locaties zijn in
specties uitgevoerd. Er is 37
keer proces-verbaal opgemaakt
tegen watersporters en twee
keer tegen watersportwinkels
die nog koperverf hadden lig
gen.
door Maurits Sep
Als u ons voorbij flitst, flitse?i ivij te
rug. Even voor de Vlaketunnel licht
de waarschuwing op. Er wordt aan de
weg gewerkt, dus voet van het gaspe
daal en afremmen. Maar van Rijkswa
terstaat mag het langs sommige afzet
tingen best wat harder dan 70.
Twee j aar geleden nog maar werden au
tomobilisten verzocht zich beter aan de
snelheidsbeperkingen te houden, voor
de veiligheid van de wegwerkers.
En nu komt Rijkswaterstaat de auto
mobilisten tegemoet. Die begrijpen
soms niet waaróm ze langzamer moeten
rijden. Afgesloten rijstroken terwijl er
geen mens aan het werk is? Gassen
maar weer. Betere informatie langs de
weg moet dat voorkomen.
Maar soms is het ook niet nodig heel
veel vaart te minderen. 70 hoeft niet, 90
kan dan best. „De regels zijn nu nogal
absoluut. Terwijl je best maatwerk
kunt leveren. In het ene geval moet je
vasthouden aan 70, in het andere mag
het harder. Als er bijvoorbeeld meer
ruimte is tussen het verkeer en de weg
werkers, of als er een buffer tussen
staat", zegt Jos Geluk van Rijkswater
staat Zeeland.
Het één (snelheid) hoeft het ander (vei
ligheid) niet te bijten, vindt Geluk.
„Want verhoging van de snelheid ge
beurt altijd onder de voorwaarde dat
het niet onveiliger wordt." Maar FNV
Bouw reageert allerminst begrijpend.
Ongeloof en woede hebben zich van de
vakbond voor wegwerkers meester ge
maakt. „Kortzichtig. De overheid geeft
hiermee het signaal af dat het allemaal
niet veel uitmaakt", moppert Gülami
Yesildal, disctrictsbestuurder voor
Zeeland.
Slachtoffers
Terwijl de veiligheid van wegwerkers
volgens Yesildal nog steeds aandacht
behoeft. „Per jaar eist werken langs de
weg ongeveer duizend slachtoffers. Dat
zijn ongeveer 25 doden, 200 mensen die
naar het ziekenhuis moeten en de rest
zijn lichtgewonden. De meeste onge
vallen gebeuren op provinciale wegen.
Mensen reageren daar vaak te laat op de
aanwijzingen."
Op zulke plekken, waar de afstand tus
sen het verkeer en de wegwerkers klein
is, kan de snelheid inderdaad niet om
hoog, vindt ook Cees de Neve van
Rasenberg Wegenbouw in Krabbendij-
ke. Hij herinnert zich een voorval met
een bietenwagen in Bruinisse, vele ja-
Werkzaamheden bij de Vlaketunnel; de wegenbouwers hebben hier geen last van te hard rijdend verkeer, omdat zij alleen in
een afgesloten tunnelbuis werken. foto Willem Mieras
ren geleden. „Die man reed altijd te
hard voorbijToen hebben we hem eens
aan de kant gezet en laten voelen hoe
het voor ons is als een bietenwagen
langsrijdt. Dat geeft een zuigende wer
king. De luchtdruk is groot en dat voel
je pas als je er staat. Daarna is hij nooit
meer te hard langs gereden."
Desondanks is De Neve vóór het plan
van Rijkswaterstaat. „Want als je de
snelheid onnodig te laag maakt, wordt
de kans op een overtreding alleen maar
groter. Dat zeg ik als automobilist én als
wegwerker. Het is niet altijd nodig om
7 0 te rij den. Staan mensen vlak langs de
weg te werken, dan kan het niet harder.
Staat er een kraan, of worden op een
meter of zes afstand metingen verricht,
dan kan dat best. En dan zul je zien dat
automobilsiten ook veel gehoorzamer
zijn." Van een 'verkeerd signaal', zoals
FNV Bouw vreest, is in zijn ogen geen
sprake. Hij vindt juist dat Nederland is
doorgeslagen in het plaatsen van afzet
tingen en het beperken van de snelheid.
„Je moet alleen maatregelen nemen die
mensen ook kunnen begrijpen."
Wel een afzetting maar geen wegwer
kers, dat kan niet, vindt De Neve. Hij
noemt de snelheidsbeperking bij de af
slag naar Heinkenszand op de A58, on
der aan het viaduct, terwijl alleen óp
het viaduct gewerkt wordt. „Dan is het
eigenlijk gewoon onze eigen schuld als
mensen zich er niet aan houden. Zo lok
je overtredingen uit. Daarom adviseer
ik onze mensen ook altijd: laat zien dat
je bezig bent."
Vaak wordt toch al met een marge gere
den, waarschuwt FNV Bouw-bestuur-
der Yesildal. Zo wordt 70 al gauw 90, en
90alsnel 110. „Danzeggenze: 'Wedoen
het alleen op plekken waar het kan'.
Maar er is geen plek waar veiligheid
niet in het geding is als er wordt ge
werkt."
Toch wel, nuanceert De Neve. Rasen
berg Wegenbouw voert momenteel de
reconstructie van de Vlaketunnel uit. In
de ene buis wordt gewerkt, het verkeer
gaat door de andere. „Al rijden ze daar
180, daar hebben wij geen last van."
Dat het maar 70 mag zijn, heeft met de
veiligheid op de weg zelf te maken.
Vondst
De waarschuwing Als u ons voorbij
flitst, flitsen wij terug is dan ook voor
een belangrijk deel in het belang van de
bestuurders zelf. „Een aardige vondst",
complimenteert H. van Opdorp van de
politie Zeeland de mensen van Rijks
waterstaat. „Met bovendien een bij
zonder positieve uitwerking."
In september is op vijf dagen ook daad
werkelijk met een radar gecontroleerd
op de snelheid. Gemiddeld reed vier
procent van de automobilisten te hard.
Dat leverde 112 bekeuringen op. Dat is
voor zo 'n situatie heel weinig, vindt Van
Opdorp.
Handhaven, dat is belangrijk, beaamt
De Neve. Geef automobilisten wat meer
ruimte, maar straf ze harder als ze daar
vervolgens toch misbruik van maken.
„Kijk, voor ons kunnen ze nooit te lang
zaam rijden. 10 per uur is het beste, bij
30 heb je geen last, bij 50 een beetje.
Maar risico's zijn er altijd. Wie bang is
van auto's, moet niet aan de weg gaan
werken."
door Steffan ter Maat
GOES - De Amerikaanse blues
pianist en zanger Little Willie
Littlefield (71) zette drie jaar
geleden een punt achter zijn
carrière. Hij had 53 jaar lang de
halve wereld rondgetoerd en
opnames gemaakt. Hij was moe
en vond het wel genoeg.
Toch speelde hij af en toe nog
wel eens, maar het laatste jaar
alleen nog maar op privéfeest-
jes. Totdat een kennis hem enige
tijd geleden vroeg nog een keer
op te treden. Hij kon niet weige
ren en morgenavond om acht
uur staat hij weer op de bühne,
in Wissenkerke.
De Texaan Littlefield speelde in
19 7 8 voor het eerst in Europain
Duitsland. Twee jaar later had
hij in Utrecht zijn eerste optre
den in Nederland. Hij ontmoet
te daar zijn latere echtgenote.
Na het optreden in de Domstad
moest hij door naar Parijs om
daar te spelen. Daarna ging hij
terug naar zijn geliefde en bleef
hij in Nederland wonen.
Vloerkleed
Ruim twintig jaar na dato leven
de twee in een rustige wijk in
Leusden en zijn er nog maar
weinig dingen bij hen thuis die
herinneren aan een grote muzi
kale carrière. Het enige dat op
valt zijn de muzieknoten die zijn
verweven in het vloerkleed. De
piano staat in een kleine kamer
naast de woonkamer.
Littlefields passie voor muzièk
is altijd gebleven. „Ik krijg nog
altijd een kick als ik achter de
piano zit," vertelt hij. „Dat is
iets wat je niet verliest en wat
misschien nog wel toeneemt als
je minder vaak speelt omdat je
ouder wordt. Ik vind het wat dat
betreft erg leuk om morgen weer
op te treden." Littlefield wordt
over het algemeen benoemd als
bluesmuzikant, zelf wil hij het
niet beperken tot die term. „Ik
hou van verschillende stijlen. Ik
ben van huis uit opgegroeid met
country and western en ik speel
graag boogie woogie, blues en
jazz. Voor het publiek is het ook
een stuk interessanter als ik ver
schillende stijlen speel. Ik wil
niet dat ze na een paar nummers
de rest van de avond al wel kun
nen bedenken."
Littlefield werd in Wissenkerke
uitgenodigd door zijn kennis
Willem den Hoedt, die dit na
mens de Maatschappij tot Nut
van het Algemeen deed. Hij
speelt in zaal Onder de Toren,
waarin een paar honderd bezoe
kers kunnen; dat is iets anders
dan de pianist ook wel gewend is
geweest. „Ik speelde onder an
dere op het Chicago bluesfesti
val. Daar kwamen in drie dagen
685.000 mensen. Dat was een
geweldige ervaring, één van de
hoogtepunten van mijn loop
baan. Het gaat mij overigens
niet alleen om de aantallen
mensen die er zijn. Het gaat er
vooral om dat de sfeer goed is en
dat het publiek het naar z'n zin
heeft", legt Littlefield uit.
Nuchter
Littlefield speelde met 'de gro
ten' uit de jazz- en bluesscene.
Hij trad op met Dina Washing
ton, Nat King Cole en Lionel
Hampton. Fats Domino, met
wie hij ook samen speelde,
noemde hem zelfs zijn grote
voorbeeld. Littlefield noemt de
namen met gepaste trots, maar
ook met nuchterheid. Hij kijkt
er naar uit om in Wissenkerke te
spelen. Dat het een voor hem
kleine zaal is en er geen bekende
muzikanten bij zijn maakt hem
niet uit. Of het, op enkele privé-
optredens na, ook zijn laatste
gig is weet Littlefield niet en hij
wil het eigenlijk ook niet weten:
„In principe ben ik gestopt,
maar ik wil niets uitsluiten." En
als hij zijn vrouw hoofdschud
dend aan de tafel ziet voegt hij
er lachend aan toe: „I might
even make a record again, who
knoivs!"
Emilia Tabatchnik-Li
foto Dirk-Jan Gjeltema
Little Willie Littlefield, bluespianist en zanger, geeft enkele jaren nadat hij zijn internationale carrière
heeft beëindigd, toch nog een concert: in Wissenkerke. foto Ruben Schipper
Het vrouwenkoor Cadans oefent voor een optreden met de diri
(links), sopraan Nelly Li en haar vaste begeleider Sergey Maltsev.
door Rolf Bosboom
's-HEER ABTSKERKE - Voor
het vrouwenkoor Cadans gaat
zondag een grote wens in ver
vulling. Dan geven de dames
in de kerk van 's-Heer Abts-
kerke een concert met de be
faamde Russische sopraan
Nelly Li en haar vaste begelei
der Sergey Maltsev. „Dat is
echt geweldig", zegt voorzit
ter Paula van Buuren. „Het is
een grote eer dat ze met ons
willen optreden."
Het contact is niet toevallig
tot stand gekomen. Cadans,
tot voor kort bekend als het
Zeeuws Vrouwenkoor, wordt
sinds vijf jaar gedirigeerd
door Emilia Tabatchnik-Li.
Een klein half jaar geleden
maakte het koor, dat dit jaar
vijftien jaar bestaat, een reis
naar Sint Petersburg, waar
Tabatchnik oorspronkelijk
vandaan komt. Daar ont
moetten zij ook Nelly Li, de
zus van de dirigente. „Toen
zeiden we al: het zou leuk zijn
als we ooit iets samen konden
doen", zegt Van Buuren. „We
hadden alleen niet gedacht
dat het zo snel zou zijn.
Nelly Li en Sergey Maltsev
hebben inmiddels al enkele
concerten gegeven, onder
meer in de Sint Jacobskerk in
Vlissingen, maar ook in Dom
burg en Breda. Ze kijken
daarop met voldoening terug.
„Het is echt boven verwach
ting geweest", zegt Li.
Beiden hebben hun sporen in
de muziek ruimschoots ver
diend. Li heeft in concertzalen
overal in de wereld gestaan, er
is veel muziek speciaal voor
haar gecomponeerd en ze ver
zorgt geregeld masterclasses.
Maltsev, docent aan het con
servatorium in Sint Peters
burg, is sinds 1993 haar vaste
begeleider en tevens een groot
bewonderaar. „Ik kan me er
nog steeds over verbazen hoe
groot haar repertoire is."
Behulpzaam
Voor Cadans is het een bijzon
dere ervaring om, zij het een
malig, met beroepsmuzikan
ten te werken. „Je merkt
meteen dat alles anders is: de
stemming, de houding, de in
tonatie", zegt Tabatchnik.
„Het koor kan zich aan dat
hoge niveau optrekken." Li:
„Zo'n samenwerking kan een
koor erg behulpzaam zijn. Ik
heb er in elk geval een goed ge
voel over."
Li en Maltsev zijn gewend hun
optredens nauwgezet voor te
bereiden. „We zijn echte klas
sieke musici, heel acade
misch", zegt Li. „Daarom be
steden we veel zorg aan het
programma en de uitvoering.
Voor het concert in 's-Heer
Abtskerlce laten ze die ge
woonte voor één keer varen.
„Dit is voor ons iets heel an
ders", zegt Maltsev. „Ikbennu
bereid om alles te spelen wat
ze willen
Ave Maria
Het programma is daarom
nog onduidelijk. Li en Mal
tsev brengen waarschijnlijk
werken van onder anderen
Gounod, Brahms en Rachma-
ninov. „En misschien nog iets
van Debussy." Cadans zingt
ook zelf liederen. Gezamen
lijk wordt in elk geval Ave Ma
ria van Caccini en Rocking
van Willcocks gespeeld en ge
zongen.
De repetitie heeft Maltsev po
sitief verrast. „Ik verbaas me
over de gedrevenheid en de in
zet voor de muziek hier. Dat
vind ik zo belangrijk, omdat
het bijdraagt tot een beter be
grip tussen de volkeren. Dat
klinkt hoogdravend, maar het
is wel waar. In die zin is mu
ziek belangrijker dan poli
tiek."
Het concert is zondag 13 oktober
in de hervormde kerk in 's-Heer
Abtskerke om 15.30 uur. Kaarten
reserveren via 0113-316106 (tus
sen 18.00 en 19.00 uur).
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Nooit met prins Claus gespro
ken maar wel (bijna) zeker we
ten dat zijn klachten het gevolg-
waren van zijn leven in de scha
duw van zijn vrouw, aldus de
heer Kikkert (zou hij helder-
ziend/helderhorend zijn) in de
PZC van 8 oktober. Als dat zo
zou zijn, moeten er wel miljoe
nen vrouwen lijden in de scha
duw van mannen. 'Meer dan de
trouwe man van de koningin en
een goede vader voor zi j n kinde
ren is hij niet geweest' (volgens
Kikkert). Een eervolle vermel
ding dunkt me want zulke man
nen lijken tegenwoordig zeld
zaam te worden (zie de
dagelijkse kranten). Waarom
het rouwen van onze koninklij
ke familie nog verzwaren door
zulke roddelachtige verdacht
makingen, exact datgene wat
prins Claus zo verafschuwde.
De journalistiek schijnt tegen
woordig de feiten aan te passen
aan de eigen (soms inferieure)
mening. Naast een diepergaan-
de ethiek is het de journalisten
aan te raden zich tevens te ver
diepen in de genderlinguïstiek
zodat een en ander wat objectie
ver kan worden weergegeven.
A. Martine van der Meule
Zandput17a
Serooskerke
Het is een modern item om te
spreken over 'waarden en nor
men'. Ingevolge deze nieuwe
cultus valt het mij op dat juist
mensen die daar hun religie van
hebben gemaakt, blijkbaar zelf
niet weten waar ze het over heb
ben. Zij hebben weinig of geen
notie van wat waarden en nor
men in wezen zijn. Volgens di
verse naslagwerken is een norm
een maatstaf waaraan onder
andere een product moet vol
doen. Waarde(n) ken je aan iets
toe, veelal naar eigen inzicht.
Bij het bekijken van de droeve
tv-beelden naar aanleiding van
het overlijden van Prins Claus
viel het me op dat men applau
disseerde toen het stoffelijk om
hulsel van de prins het kijklusti
ge publiek passeerde.
Persoonlijk ervaar ik dit als een
ernstige vorm van onfatsoen.
Zonder enige waarde en aan
geen enkele norm gebonden. In
de historische beelden uit 1962,
de tij d dat mannen nog een hoed
droegen, werd deze als 'teken
van eerbied voor de overledene'
in stilte afgenomen. Voor de
goede orde, ik ben absoluut geen
monarchist. Ik vond destijds
zelfs het applaudisseren voor
het stoffelijk overschot van de
heer Fortuyn (absoluut geen
vriend van mij) een kwalijke
vorm van onfatsoen.
N. J. van Duyn
Esdoornstraat 32
Oost-Souburg
Claus zijn geen buitenechtelijke
relaties of kinderen bekend zo
als van de mannen van Juliana
en Wilhelmina wel bekend is.'Ik
denk dat noch Beatrix noch
haar familie de PZC onder ogen
krijgt, gelukkig maar. De Oost-
voornse historicus (Oranjeken
ner?) Kikkert vertelt geen
leugens maar vervelende waar
heden die pijn doen. Waarheden
die in een rouwperiode onge
wenst zijn, zeker geen troost
bieden en nabestaanden kun
nen kwetsen, horen niet thuis in
een interview. Onze vorstin,
haar kinderen en ja ook cle oude
Bernhard en 'oma' Juliana zul
len zich niet (kunnen) verweren.
Ime Dekker
Den Omloop 24
's-Heer Hendrikskinderen
Nu Borssele open blijft was voor
het personeel een oprechte feli
citatie volkomen terecht, waar
van acte. Maar er moet in een
overwinningsroes niet worden
gelald dat we nu even fijn het
milieu gaan redden met kern
energie, want al wordt er geen
stikstof uitgestoten, er is wél
opwarming van zeewater via
het koelwater van de reactor.
Per dag is dat genoeg om een
blok ijs te smelten van
100x100x300 meter, ofwel
3.000.000 kuub. In geval van een
kernongeval tijdens laden, los
sen, vervoer of opslag is het risi
co levensgroot dat de Covra de
daar op volgende jaren niet
meer benaderbaar is omdat ge
kozen is voor een locatie binnen
één dijk samen met de kerncen
trale. Men heeft gegokt dat alles
altijd goed zal gaan, zelfs de kie
zers heeft men laten geloven dat
het veilig was, dat er een ade
quaat rampenplan was. Dat het
de beste - de veiligste - was van
de héle wereld, en gelukkig zijn
we nog niet met de neus op de
feiten gedrukt door een ernstig
kernongeval in Nederland. Dus
gaan we door met gevaarlijk
vervoer naar opwerkingsfa
brieken die kernafval in zee lo
zen. De heer Schoonderwoerd
(PZC 9-10) noemt het doemden
kers, maar ontkennen heeft
geen zin... kernenergie is en
blijft zolang het bestaat de ge
vaarlijkste, de meest definitie!
vervuilende en meest milieube
lastende opwekking van ener
gie... behalve als je er aan ver
dient!
E. den Heijer
Ritthemsestraat 109
Oost-Souburg
Van de doden niets dan goeds; de
pogingen van de media om
vooral volledige informatie te
geven kunnen tot ontsporingen
leiden. Zo is het jammer dat één
dag na de voortreffelijke fotore
portage in de PZC een bijdrage
volgde waarin de historicus Jan
Kikkert zijn mening ventileer
de. Ik citeer: 'Bernhard deed
waar hij zin in had, reisde de he
le aardbol over en deed duistere
zaken in naam van het konink
rijk' en even later over prins
Claus: 'Meer dan een goede va
der voor zijn kinderen is hij niet
geweest'. Kikkert meldt ten
slotte, volstrekt overbodig: 'Van
GROEDE - Dertig jaar invloed
van water en wind hebben hun
sporen nagelaten in de Neder
lands Hervormde Kerk van
Groede. Ten bate van het restau
ratiefonds geeft kleinkunste
naar Adrie Oosterling mor
gen een benefietconcert in de
kerk.
Tijdens de Tachtigjarige Oorlog
heeft de kerk uit de dertiende
eeuw van 1583 tot 1613 door in
undaties in zout water gestaan.
De hoogte die het water toen be
reikte, is nog steeds aangegeven
door een ijzeren bout in de to
renmuur. Vooral de sporen van
het zout noden nu tot ingrijpen
de maatregelen waar veel geld
voor nodig is; cle kerk moet zelf
een groot deel van dat bedrag
vergaren.
Het concert van Adrie Ooster
ling begint zaterdagavond 12
oktober om 20.00 uur, de kerk is
open vanaf 19.30 uur.
Soms zijn dingen zo mooi, dot je ze
moet bewaren, ook al heb je er niks
meer aan. Neem nou die oude sluizen
bij Hansweert. Ze functioneren niet
meer, maar ze zijn wel erg mooi in
het landschap. Zo simpel is dat.
Simpel is ook die geweldige kast
van Misura Emme, Italiaanse stijl en
schoonheid. Hoe oud hij ook wordt,
functioneel blijft hij altijd. En mooi.
Past bij oud en past bij nieuw. En
omdat hij toch overal past, hebben
we hem maar even voor die sluis gezet.
Kees den Herder
Interieurstyling
Noordweg 125
Serooskerke 0118-593030
www.keesdenherder.nl