Liever dood dan onderdrukt Peter Pan blijft seksistje Alle Tukkers hebben wel iets te overwinnen Gek maar ook om te lachen Carmen Flamenco Loenatik de Moevie Volle Maan vrijdag 11 oktober 2002 lammende ogen, zwierende rokken en knallende voeten. Eigenlijk zijn het de muiltjes, die het tempo van de zigeunerdans flamenco steeds hoger opvoeren. Naast de klassieke dansvloer, de theaterzaal en de opera is Georges Bizets Carmen in een vijfde versie dit seizoen te zien in Carré. Annet Malherbe en John Buysman in Loenatik de Moevie, Omhuld door een zweem van flamenco. Flamenco is een dans met een ziel. De ziel die past bij de gepassioneerde opera Carmen van Georges Bizet. Dat vond de in 1995 overleden Spaanse fla- menco-choreograaf Rafael Ag- uilar. Hij ensceneerde in 1992 voor zijn Teatro Espanol De Ra fael Aguilar een eigen interpre tatie van de geschiedenis die zijn landgenoot Prosper Mari- mée in 1845 schreef. Het werd een mengeling tussen Bizets opera (1875) en het verhaal over de gepassioneerde zigeunerin. Carmen Flamenco noemde hij de show. De show die momen teel zonder hem, maar met zijn stempel alom vertegenwoor digd, de wereld rond reist. Een grote grijze stier, een hek van spijlen en een mannelijke torso vormen het simpele decor. In een pluim van rook verschijnt een ranke vrouw, gehuld in een dieprode jurk op het podium. Het is de vrijgevochten Carmen. Haar armen zweven sierlijk langs het lichaam. Dan neemt ze haar rok in de hand en laat haar voeten hun gang gaan. Snel stampend zet ze de toon, waar dertig klassiek getooide dansers temperamentvol inhaken. DeHamburgse Staatsoper is tot in de nok gevuld. Het publiek verwacht kwaliteit, deze dan sers zijn professioneel. In Ma drid heb ik een wachtlijst van dansers die bij ons willen wer ken", vertelt Carmen Salinas, de artistiek leider, later. Ag- uilars producties hebben vol gens de 68-jarige 'moeder' van de groep in het verleden hun sporen verdiend. Toen het gezel schap in 1965 werd opgericht, sloot ze zich direct aan. Ze ziet er persoonlijk op toe dat zijn dansen volledig in hun oor spronkelijke vorm worden uit gevoerd. Aguilar gooide vooral in de ja ren tachtig en begin jaren ne gentig hoge ogen met zijn fla menco bewerkingen van Garcia Lorca's Huis vanBernarda Alba (1985), Ravels Bolero (1987) en Garcia Lorca's Yerma (1988). Voor Bolero werd zijn composi tie gehuldigd als zijnde de 'beste choreografie van dat jaar' ('88) in Italië en Yerma betitelden de critici in Madrid als de 'meest innovatieve voorstelling ooit'. Hij leidde zijn gezelschap sa men met zijn vrouw Manuela, die het na zijn dood van hem overnam. Talent Het gezelschap bestaat niet uit een vaste groep dansers, de ar tistieke leiding ziet erop toe dat steeds weer de meest professio nele artiesten zich aansluiten. ,,Ik hoef nooit echt te zoeken naar talent, het dient ziph van zelf aan", zegt Carmen Salinas. „Het is bij ons vooral belangrijk dat een danser ook kan acteren. En dat hij er goed uitziet na tuurlijk." Het verhaal Carmen gaat over een opstandige zigeunerin die bij haar werk in een sigaretten- fabriek de mannen met haar schoonheid weet te bedwelmen. Ze blijft echter haar eigen weg gaan en valt voor de gevange nisbewaker Don José. Als ze na een gevecht achter de tralies be landt, springt de vonk tussen de twee definitief over. De liefde duurt niet lang, Carmen laat al snel haar oog op een toreador vallen. Don José wreekt haar met een dodelijke messensteek. Het verhaal leent zich volgens Salinas heel goed voor een ver taling in flamenco. „De onder werpen die in de oude flamen coteksten leven, worden in dit stuk aangesneden. Eenzaam heid, klassenstrijd en gepassio- t neerde liefde. Het zijn teksten met dezelfde waarde en onbe kende oorsprong als de woorden in de bijbel. Alle thema's komen in de voorstelling terug." Daar om koos Aguilar er volgens haar voor om traditionele teksten en oorspronkelijke flamencomu- ziek te combineren met de com posities van de bekende opera van Georges Bizet. Ze bena drukt dat Aguilars compositie niets te maken heeft met Carlos Saura's flamencofilm uit 1981. „Die is heel anders dan ons stuk." Salinas nam de leiding van de groep in 1998 op zich. „Waarom zou ik de choreografie die zo succesvol was, veranderen?" vraagt ze verbaasd, wanneer naar haar eigen aandeel wordt gevraagd. „Ik heb grote bewon dering voor Aguilars werk. Hij was choreograaf met hart en ziel, alles wat hij deed stond in het teken van zijn dansen. Hij kon 24 uur achter elkaar wak ker blijven om de details voor zijn werk uit te pluizen." De kracht van zijn producten zit naar haar mening in de details, dus ze ziet er met straffe hand op toe dat alles wat zij vroeger bij hem zag in tact blijft. Ovatie Het zweet gutst tijdens de show van de verhitte lichamen en na iedere dans klinkt, een spette rend applaus uit de zaal. Een staande ovatie na afloop is het gevolg. De castagnetten, de gro te waaiers, de verhitte erotiek en de pure emoties hebben het pubhek wel kunnen bekoren. Wat is volgens Salinas het ge heim achter deze uitvoering? „Rafael Aguilar had een grote passie voor de Flamenco, maar- hij begreep dat twee uur voor veel toeschouwers te lang is voor aheen deze dansvorm. Hij mengde daarom verschillende dansstijlen in zijn producties. Voor dansers is dat technisch een grote uitdaging. Momenteel hanteren de meeste gezelschap pen een dergelijke stijl, maar Aguilar begon ermee." In Car men Flamenco is de afwisseling tussen klassieke balletbewegin gen en flamencopassen het op vallendst. De dans flamenco is waar schijnlijk in de dertiende eeuw ontstaan. De oorsprong ligt bij de rondtrekkende zigeuners in het de Spaanse provincie An- dalucfa, die hun eenzaamheid, onderdrukking en persoonlijke lijden bezongen. De klassieke combinatie van zanger, gitarist en een begeleidend razendsnel klappen (palmero) zijn ook bij deze Carmen Flamenco de be langrijkste ingrediënten. In de voorstelling begeleiden vier gitaristen vol vuur de dan sers, en het tempo van de show blijft door begeleiding van de roffelende cajón - een houten kistje - hoog. De herkenbare stukken uit Bizets opera komen uit speakers. Salinas: „We toe ren over de hele wereld. Het is al moeilijk genoeg om theaters te vinden, met live orkest zouden we onbetaalbaar worden." Deze Carmen gaat vooral over de vrijheidsstrijd van de vrouw, benadrukt Salinas. „Aguilar las in Marimeé's roman over een bijzondere vrouw die de regels brak en uit de band sprong. Ze gedroeg zich bijna als een pros tituee, toch bleef ze elegant. Ze vocht voor haar vrijheid en bleef altijd trouw aan zichzelf." Dit laatste is ook wat de Carmen in de show, Helena Martin Her nandez (27) zeer aanspreekt. „Carmens vrijheidsdrang is fas cinerend, ze sterft liever dan dat ze zich laat leiden. Persoonlijk zou ik nooit zo ver gaan, maar het blijft interessant om de strijd uit te drukken. Het is een menselijk gevecht dat ze aan gaat." Claartje van den Broek Carmen Flamenco van Ballet Teatro Espanol De Rafael Aguilar: van dinsdag 5 tot en met zondag 10 november te zien in Carré Amster dam. Het kon niet anders dan een verrassing worden ge noemd dat vorige week tijdens het slotgala van het Nederlands Film Festival niet Minoes en niet Ja Zuster Nee Zuster de Pu blieksprijs opstreek, maar Loe natik de Moevie. In de publieks enquête was deze door Bobby Eerhart geregisseerde jeugd film op de valreep nog over de twee onverslaanbaar geachte Annie M.G. Schmidt-verfilmin- gen heen gesprongen. Benieuwd of dat nu ook aan de bioscoop kassa's gaat blijken. De speelfilm is een derivaat van de tv-serie Loenatik die het drie seizoenen volhield bij de VPRO. Het scenario werd geschreven door Karen van Holst Pellekaan en Martin van Waardenberg die in de serie ook meespelen, als respectievelijk Beb Brul en Ma joor Breederoo. Die laatste rol had in Utrecht ook nog een Gou den Kalf-nominatie in de cate gorie beste acteurs opgeleverd die overigens niet in een echt beeldje mocht resulteren. De film is daar niet minder om- Kinderen die Minoes te gek von den, moeten ook hier van kun nen smullen. Het verhaaltj e zet in met de illu stratie van zorgwekkende man kementen aan het dak van het psychiatrische verpleeghuis Zonnedael, De vijf patiënten die we van nabij hebben leren ken nen in al hun malligheden, zul len worden ondergebracht in een gesloten inrichting met streng regime, waar zekere zus ter Hellemans de scepter zwaait. Ze doet daarbij sterk denken aan zuster Ratchett in One Flew Over The Cuckoo's Nest, zoals ook de verdere ont wikkelingen veel weg hebben van de uitbraak met bootreisje van Jack Nicholson en zijn kor nuiten in die film. Ook de vijf van Loenatik weten te ontsnap pen maar raken als gevolg van meningverschillen en paniek uit elkaar. Ieder beleeft zo zijn ei gen avontuur, maar uiteindelijk weet men elkaar terug te vinden en dan blijkt men toch weer te rug te kunnen in Zonnedael,ge lukkig. Het aardige van de film, net als van de serie, blijft dat het jeug dig publiek aan de ene kanton- bekommerd mag lachen om alle maffe streken van de verknipte hoofdpersonages, terwijl tege lijkertijd ook compassie wordt opgewekt voor hun weinig be nijdenswaardige geestesge steldheid en situatie. Begelei dende ouders zullen er intussen oog voor hebben dat veel uit wassen in de psychiatrische ver zorging schrijnende gelijkenis sen vertonen met wat hier et daar ook de praktijk is. Maai beslist het belangrijkste is dal het verhaal spannend en over zichtelijk wordt verteld, zelli als het op zeker moment ove vijf verschillende sporen gaa lopen. Kinderachtig is hetnooii en de film wordt zelfs sterk ge speeld. Pieter van Lierof Loenatik de Moevie. Regie: Bobli Eerhart. Met: Karen van Holst Pej lekaan, Martin van Waardenbev. Dick van den Toorn, Judith Bom* berg, John Buijsman, Jacqueh Blom, Walter Crommelin, Ria Ei mers, Gijs Scholten van Aschat, Jr. netMalherbe, VincetBijlo. Tezieni<. CineCity Vlissingen. foto Chris van der Burght/GPD deerde Londen tot een verant woordelijke jongedame die it het oorlogsgeweld echter ver geet wat het betekent om kindte zin. Peter Pan grijpt in, neem! het in zijn ogen saaie meisje mee naar Nooitgedachtland, en leen haar de wijze les dat je altijd moet blijven geloven in hoop, dromen en elfenstof. Kenners weten dat het laatstgenoemds goedje nodig is om te kunnen vliegen in Nooitgedachtland. Dit vervolg zou aanvankeliji direct op video worden uitge bracht en dat zie je er aan af. Mei uitzondering van de grimmig! oorlogsscènes in het begin, oogt de film glad en ongeïnspireerd Het animatiewerk voldoet zon der meer aan Disney's hog; standaard, maar de magie enhei ambachtelijke tekenwerk uit d; vijftig jaar oude voorgangen ontbreken. Het onderliggend! seksisme van destijds is daaren tegen niet verdwenen. Ook anno 2002 is Peter Pan een tameliji' zelfingenomen mannetje datei-j genlijk alleen meisjes in zip omgeving verdraagt wanneerzt| zich schikken naar zijn wensen! en grillen. Fritz de Jong Peter Pan, Terug naar Nooit$ dachtland. Regie: Robin Budd. Ui" derlandse versie met de stemme, van Willem Rebergen, Nicoline. ufl| Doorn, Isa Hoes, Laura Vlasblom .Si zien in CineCity Vlissingen, DE ft- ning Hulst, Cinem'actueel op Zoom. Scène uit Carmen. Op de voorgrond Gunilla Verbeke. Het in 1911 door de Engels man J. M Barrie geschreven Peter Pan groeide al snel uit tot een zeer populair jeugdboek, maar het verhaal over een rebel se knaap die weigert volwassen te worden werd pas echt onster felijk toen Walt Disney het in 1953 bewerkte tot een klassieke tekenfilm. In de vervolgfilm Te rug naar Nooitgedachtland ke ren alle geliefde personages te rug: de in een groen jagerspakje gehulde Peter Pan, het even schattige als nukkige elfje Tin kelbel, en natuurlijk Peters aartsvijand, de even wrede als groteske Kapitein Haak. Ook Wendy Darling, het meisje dat in de eerste film met Peter Pan afreisde naar het sprookjes oord Nooitgedachtland, is er weer. Alleen is zij inmidels een volwassen vrouw met een gezin. Het verhaal begint als de Twee de Wereldoorlog net is uitgebro ken. Manlief verdwijnt als sol daat naar het front, en haar twaalfjarige dochter Jane ont wikkelt zich in het gebombar Scéne met Peter Pan in Terug naar Nooitgedachtland. Johan Nijenhuis is vaandeldrager van de jonge filmers die zich eerst gingen be kwamen in tv-soaps om vervolgens met de zelfde acteurs en dezelfde simpele romanti sche thema's te bewijzen dat niet alleen klein grut maar ook prille tieners best naar Nederlandse films willen kijken. Met Costa (bijna 7 0 00 0 0 bezoekers) had Nij enhuis vo rig jaar een bioscoopsucces van de eerste or de. Deze week gaat Volle Maan in roulatie en die is beter. Waar je Nijenhuis om moet bewonderen is dat hij manieren heeft ontwikkeld om jon geren de bioscoop in te trekken. Daar kun nen producenten die menen dat ze belang rijkere films maken, toch een paar lessen uit trekken. Costa was een slechte film, maar dat jaloers makende succes was het gevolg van een goed gevoel voor marketing en pu bliciteit. Daarmee is het allicht ook moge lijk dezelfde doelgroep naar goede films te trekken. Dan heb je waarschijnlijk over vijf Jasmine Sendaren Daan Schuurmans. jaar ook twintigers die naar uitstekende Nederlandse films willen. Volle Maan is te beschouwen als in zekere zin een verbeterde versie van Costa. Op nieuw reist een kluit jonge Nederlanders naar Spaans territorium en blijft de optiek van het script voornamelijk beperkt tot de vraag wie van al die jongens en meisjes er in de finale zal blijven hangen aan wie. We hebben te maken met een klasje Twentse scholieren dat net het eindexamen achter de rug heeft. Hans Dagelet is een steenrijke bouwondernemer die als de vader van Cas Jansen een zeiljacht ter beschikking stelt waar Daan Schuurmans als zijn andere zoon het beheer over heeft. De schuit ligt voor anker bij Mallorca, een oord waar El len ten Damme met een rockbandje aan het toeren is. Daan heeft ook wel aspiraties in die richting, maar is vooralsnog te onzeker om door te bijten. Ellen wordt zijn muze. Zo zit trouwens die hele boot vol twijfe laars. Hoe bestendig zullen de reeds geslo ten amoureuze verbintenissen blijken te zij n? Wat wil men aan met het verdere leven? En wat moeten we aan met Georgina Ver baan? Ze is het zwarte schaap dat op het schoolplein meestal in bomen vertoefde, manisch depressief schijnt te zijn, te veel pilletjes slikt, eindelijk ontmaagd wil wor den maar tegen heeft dat ze eruit ziet alsof ze uit een doodskist van Graaf Dacula kwam gekropen. Ze fabriceert ook nog ge- lukspoppetjes die ze vult met keutels van haar tamme rat. Het mag duidelijk zijn dat Georgina heeft geboft met zo'n personage, want daar valt markanter profiel aan te geven dan aan de andere individuen op de passagierslijst. Chantal Janzen is een materialistische snob, verloofd met Cas Jansen die niet weet of hij blij met haar moet zijn en met het vooruitzicht ook bouwondernemer te wor den. Michiel Huisman is de lefgozer, Teun Kuilboer de computer-nerd, Jasmine Sen- daris is heel mooi, Edgar Wurfbain mis schien wel homofiel en Lieke van Lexmond flirt buiten de boot. Dat laatste veroorzaakt dat men nog een keertje moet wedstrijdzei len tegen een onheilige alliantie van Belgen en Ajax-supporters. Het scenario van Mischa Alexander is sym pathieker, minder plat dan het Assepoester- in-Salou-verhaal van Costa. In Volle Maan worden de personages belicht van zowel flatteuze als minder flatteuze kanten. Alle maal hebben ze wel iets te overwinnen en ze hebben allemaal te overwinnen dat ze Tuk kers zijn en zelfs op Mallorca voor boeren worden uitgekreten. Door andere Neder landers uiteraard, want Spanjaarden ko men we ook in dit Spanje weer niet tegen. Waar zouden die tegenwoordig toch wonen? Je gaat je ongerust maken. Volle Maan ooglj veel beter dan Costa. Ook technisch heeli Nijenhuis winst geboekt. De montage i-'j nogal hijgerig, maar het went. Afgezien vSj de zangnummers van Ellen ten Dammeffl Daan Schuurmans, krijg je wel last van®1 muziek. Zodra de zeilen worden gehesen boot schijnt onderdeks trouwens tien kef groter dan bovendeks), doen al dat schette rende koper en de grommende bassen vei- wachten dat men op zijn minst Atlantis ga&t ontdekken en er elk moment Filipijnse zee rovers kunnen opdoemen. Maar nee, ieder een komt ongeschonden thuis. Pieter van Lierop Volle Maan. Regie: Johan Nijenhuis. Met Schuurmans, Georgina Verbaan, Cas Jansen, El len ten Damme, Chantal Janzen, Michiel Rij1', man, Hans Dagelet. Te zien in CineCity Vlissin gen, De Koning Hulst en Roxy Bergen op Zoom-.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 30