Sneller langs de afzetting Bluespianist in ruste toch in Wissenkerke Droom Cadans komt uit in concert met sopraan Li lezers schrijven Claus Claus II Claus III Kernenergie Benefietconcert Hiswa wil terugkeer koperverf watersport kunst cultuur Werk aan de weg door Rolf Bosboom 's-HEER ABTSKERKE - Voor het vrouwenkoor Cadans gaat zondag een grote wens in ver vulling. Dan geven de dames in de kerk van 's-Heer Abts- kerke een concert met de be faamde Russische sopraan Nelly Li en haar vaste begelei der Sergey Maltsev. „Dat is echt geweldig", zegt voorzit ter Paula van Buuren. „Het is een grote eer dat ze met ons willen optreden." Het contact is niet toevallig tot stand gekomen. Cadans, tot voor kort bekend als het Zeeuws Vrouwenkoor, wordt sinds vijf jaar gedirigeerd door Emilia Tabatchnik-Li. Een klein half jaar geleden maakte het koor, dat dit jaar vijftien jaar bestaat, een reis naar Sint Petersburg, waar Tabatchnik oorspronkelijk vandaan komt. Daar ont moetten zij ook Nelly Li, de zus van de dirigente. „Toen zeiden we al: het zou leuk zijn als we ooit iets samen konden doen", zegt Van Buuren. „We hadden alleen niet gedacht dat het zo snel zou zijn." Nelly Li en Sergey Maltsev hebben inmiddels al enkele concerten gegeven, onder meer in de Sint Jacobskerk in Vlissingen, maar ook in Dom burg en Breda. Ze kijken daarop met voldoening terug. „Het is echt boven verwach ting geweest", zegt Li. Beiden hebben hun sporen in de muziek ruimschoots ver diend. Li heeftin concertzalen overal in de wereld gestaan, er is veel muziek speciaal voor haar gecomponeerd en ze ver zorgt geregeld masterclasses. Maltsev, docent aan het con servatorium in Sint Peters burg, is sinds 1993 haar vaste begeleider en tevens een groot bewonderaar. „Ik kan me er nog steeds over verbazen hoe groot haar repertoire is." Behulpzaam Voor Cadans is het een bijzon dere ervaring om, zij het een malig, met beroepsmuzikan ten te werken. „Je merkt meteen dat alles anders is: de stemming, de houding, de in tonatie", zegt Tabatchnik. „Het koor kan zich aan dat hoge niveau optrekken." Li: „Zo'n samenwerking kan een koor erg behulpzaam zijn. Ik heb er in elk geval een goed ge voel over." Li en Maltsev zijn gewend hun optredens nauwgezet voor te bereiden. „We zijn echte klas sieke musici, heel acade misch", zegt Li. „Daarom be steden we veel zorg aan het programma en de uitvoering. Voor het concert in 's-Heer Abtskerke laten ze die ge woonte voor één keer varen. „Dit is voor ons iets heel an ders", zegt Maltsev. „Ik ben nu bereid om alles te spelen wat ze willen." Ave Maria Het programma is daarom nog onduidelijk. Li en Mal tsev brengen waarschijnlijk werken van onder anderen Gounod, Brahms en Rachma- ninov. „En misschien nog iets van Debussy." Cadans zingt ook zelf liederen. Gezamen lijk wordt in elk geval Ave Ma ria van Caccini en Rocking van Willcocks gespeeld en ge zongen. De repetitie heeft Maltsev po sitief verrast. „Ik verbaas me over de gedrevenheid en de in zet voor de muziek hier. Dat vind ik zo belangrijk, omdat het bijdraagt tot een beter be grip tussen de volkeren. Dat klinkt hoogdravend, maar het is wel waar. In die zin is mu ziek belangrijker dan poli tiek." Het concert is zondag 13 oktober in de hervormde kerk in 's-Heer Abtskerke om 15.30 uur. Kaarten reserveren via 0113-316106 (tus sen 18.00 en 19.00 uur). Het vrouwenkoor Cadans oefent voor een optreden met de dirigente Emilia Tabatchnik-Li (links), sopraan Nelly Li en haar vaste begeleider Sergey Maltsev. foto Dirk-Jan Gjeltema Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft. Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden I niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge- weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd. Nooit met prins Claus gespro ken maar wel (bijna) zeker we ten dat zijn klachten het gevolg waren van zijn leven in de scha duw van zijn vrouw, aldus de heer Kikkert (zou hij helder- ziend/helderhorend zijn) in de PZC van 8 oktober. Als dat zo zou zijn, moeten er wel miljoe nen vrouwen lijden in de scha duw van mannen. 'Meer dan de trouwe man van de koningin en een goede vader voor zij n kinde ren is hij niet geweest' (volgens Kikkert). Een eervolle vermel ding dunkt me want zulke man nen lijken tegenwoordig zeld zaam te worden (zie de dagelijkse kranten). Waarom het rouwen van onze koninklij ke familie nog verzwaren door zulke roddelachtige verdacht makingen, exact datgene wat prins Claus zo verafschuwde. De journalistiek schijnt tegen woordig de feiten aan te passen aan de eigen (soms inferieure) mening. Naast een diepergaan- de ethiek is het de journalisten aan te raden zich tevens te ver diepen in de genderlinguïstiek zodat een en ander wat objectie ver kan worden weergegeven. A. Martine van derMeule Zandput17a Serooskerke Het is een modern item om te spreken over 'waarden en nor men'. Ingevolge deze nieuwe cultus valt het mij op dat juist mensen die daar hun religie van hebben gemaakt, blijkbaar zelf niet weten waar ze het over heb ben. Zij hebben weinig of geen notie van wat waarden en nor men in wezen zijn. Volgens di verse naslagwerken is een norm een maatstaf waaraan onder andere een product moet vol doen. Waarde(n) ken je aan iets toe, veelal naar eigen inzicht. Bij het bekijken van de droeve tv-beelden naar aanleiding van het overlijden van Prins Claus viel het me op dat men applau disseerde toen het stoffelijk om hulsel van de prins het kij klusti- ge publiek passeerde. Persoonlijk ervaar ik dit als een ernstige vorm van onfatsoen. Zonder enige waarde en aan geen enkele norm gebonden. In de historische beelden uit 1962, de tijd dat mannen nog een hoed droegen, werd deze als 'teken van eerbied voor de overledene' in stilte afgenomen. Voor de goede orde, ikben absoluut geen monarchist. Ik vond destijds zelfs het applaudisseren voor het stoffelijk overschot van de heer Fortuyn (absoluut geen vriend van mij) een kwalijke vorm van onfatsoen. N. J. van Duyn Esdoornstraat 32 Oost-Souburg Van de doden niets dan goeds; de pogingen van de media om vooral volledige informatie te geven kunnen tot ontsporingen leiden. Zo is het jammer dat één dag na de voortreffelijke fotore portage in de PZC een bijdrage volgde waarin de historicus Jan Kikkert zijn mening ventileer de. Ik citeer: 'Bernhard deed waar hij zin in had, reisde de he le aardbol over en deed duistere zaken in naam van het konink rijk' en even later over prins Claus: 'Meer dan een goede va der voor zijn kinderen is hij niet geweest'. Kikkert meldt ten slotte, volstrekt overbodig: 'Van Claus zijn geen buitenechtelijke relaties of kinderen bekend zo als van de mannen van Juliana en Wilhelmina wel bekendis.'Ik denk dat noch Beatrix noch haar familie de PZC onder ogen krijgt, gelukkig maar. De Oost- voornse historicus (Oranjeken ner?) Kikkert vertelt geen leugens maar vervelende waar heden die pijn doen. Waarheden die in een rouwperiode onge wenst zijn, zeker geen troosi bieden en nabestaanden kun nen kwetsen, horen niet thuis in een interview. Onze vorstin,! haar kinderen en ja ook de oude Bernhard en 'oma' Juliana zul-' len zich niet (kunnen) verweren. I Ime Dekker Den Omloop 2i 's-Heer Hendrikskinderen I Nu Borssele open blijft wasvoor I het personeel een oprechte feli- citatie volkomen terecht, waar- j van acte. Maar er moet ineen overwinningsroes niet worden gelald dat we nu even fijn het I milieu gaan redden met kern energie, want al wordt er geen stikstof uitgestoten, er is wél opwarming van zeewater via het koelwater van de reactor. Per dag is dat genoeg om een blok ijs te smelten van 100x100x300 meter, ofwel 3.000.000 kuub. In geval van een kernongeval tijdens laden, los sen, vervoer of opslag is het risi co levensgroot dat de Covra de daar op volgende jaren niet meer benaderbaar is omdat ge kozen is voor een locatie binneni één dijk samen met de kerncen trale. Men heeft gegokt dat alles altijd goed zal gaan, zelfs de kie zers heeft men laten geloven dal het veilig was, dat er een ade-j quaat rampenplan was. Dat hel de beste - de veiligste - was va: de héle wereld, en gelukkig zij'' we nog niet met de neus op d: feiten gedrukt door een ernstig kernongeval in Nederland. Dus gaan we door met gevaarlijk vervoer naar opwerkingsfa brieken die kernafval in zee lo zen. De heer Schoonderwoerd (PZC 9-10) noemt het doemden kers, maar ontkennen heeft geen zin... kernenergie is en blijft zolang het bestaat de ge vaarlijkste, de meest definitie vervuilende en meest milieubr lastende opwekking van ener I gie... behalve als je er aan vei dient! E. den Heiijr Ritthemsestraat W Oost-Souburg GROEDE - Dertig jaar invloed van water en wind hebben hue sporen nagelaten in de Neder lands Hervormde Kerk van Groede. Ten bate van het restau ratiefonds geeft kleinkunste naar Adrie Oosterling mor gen een benefietconcert in dt kerk. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog; heeft de kerk uit de dertiendei eeuw van 1583 tot 1613 door in undaties in zout water gestaan De hoogte die het water toen be-j reikte, is nog steeds aangegeven door een ijzeren bout in de to-i renmuur.Vooral de sporen var het zout noden nu tot ingrijpen de maatregelen waar veel geld' voor nodig is; de kerk moet zellj een groot deel van dat bedrad vergaren. Het concert van Adrie Ooster ling begint zaterdagavond 1-1 oktober om 2000 uur, de kerk lij open vanaf 19.30 uur. vrijdag 11 oktober 2002 door Harmen van der Werf VLISSINGEN - De watersport organisatie Hiswa is de politiek in Den Haag aan het bewerken om koperhoudende verven te rug te krijgen voor de water sport. „Het politiek klimaat is sinds de laatste verkiezingen veranderd", verklaart Hiswa- medewerker J. van den Heuvel de actie. „En, het belangrijkste, er is nog steeds geen goed alter natief om aangroei van schepen in zoute wateren tegen te gaan." Aan het begin van het water sportseizoen ontstond dit jaar veel commotie over de aan scherping van het beleid tegen het gebruik van koperhoudende aangroeiwerende verven in de pleziervaart. Voormalig minis ter Pronk van Vrom verbood winkels de verven te verkopen, terwijl voordien alleen het ge bruik in de watersport verboden was. De Hiswa liep tevergeefs tegen dit beleid te hoop. De huidige regeringspartijen CDA en WD vonden Pronk te voortvarend. De Hiswa grijpt dat aan om het gebruik van ko perhoudende verven weer mo gelijk te maken. Milieuvriendelijke alternatieve verfsoorten tegen aangroei in zoute wateren zijn er nog niet. Van den Heuvel weet dat één middel ter beoordeling bij het College Toelating Bestrijdings middelen (CTB) ligt. Wanneer het CTB een beslissing neemt, is onduidelijk. CTB heeft gisteren één nieuw middel goedgekeurd, micron kopervrij, een aangroeiwerende verf op basis van dichloflua- nide, maar dat is met name ge schikt voor zoete wateren, waar de aangroei onder schepen min der agressief is. Afgelopen seizoen is er veel ge controleerd op het gebruik van en de handel in koperhoudende verven. Op 350 locaties zijn in specties uitgevoerd. Er is 37 keer proces-verbaal opgemaakt tegen watersporters en twee keer tegen watersportwinkels die nog koperverf hadden lig gen. door MauritsSep AIS u ons voorbij flitst, flitsen wij te rug. Even voor de Vlaketunnel licht de waarschuwing op. Er wordt aan de weg gewerkt, dus voet van het gaspe daal en afremmen. Maar van Rijkswa terstaat mag het langs sommige afzet tingen best wat harder dan 70. door Steffan ter Maat GOES - De Amerikaanse blues pianist en zanger Little Willie Littlefield (71) zette drie jaar geleden een punt achter zijn carrière. Hij had 53 jaar lang de halve wereld rondgetoerd en opnames gemaakt. Hij was moe en vond het wel genoeg. Toch speelde hij af en toe nog wel eens, maar het laatste jaar alleen nog maar op privéfeest- jes. Totdat een kennis hem enige tijd geleden vroeg nog een keer op te treden. Hij kon niet weige ren en morgenavond om acht uur staat hij weer op de bühne, in Wissenkerke. De Texaan Littlefield speelde in 1978 voor het eerst in Europa, in Duitsland. Twee jaar later had hij in Utrecht zijn eerste optre den in Nederland. Hij ontmoet te daar zijn latere echtgenote. Na het optreden in de Domstad moest hij door naar Parijs om daar te spelen. Daarna ging hij terug naar zijn geliefde en bleef hij in Nederland wonen. Vloerkleed Ruim twintig jaar na dato leven de twee in een rustige wijk in Leusden en zijn er nog maar weinig dingen bij hen thuis die herinneren aan een grote muzi kale carrière. Het enige dat op valt zijn de muzieknoten die zijn verweven in het vloerkleed. De piano staat in een kleine kamer naast de woonkamer. Littlefields passie voor muziek is altijd gebleven. „Ik krijg nog altijd een kick als ik achter de piano zit," vertelt hij. „Dat is iets wat je niet verliest en wat misschien nog wel toeneemt als je minder vaak speelt omdat je ouder wordt. Ik vind het wat dat betreft erg leuk om morgen weer op te treden." Littlefield wordt over het algemeen benoemd als bluesmuzikant, zelf wil hij het niet beperken tot die term. „Ik hou van verschillende stijlen. Ik ben van huis uit opgegroeid met country and western en ik speel graag boogie woogie, blues en jazz. Voor het publiek is het ook een stuk interessanter als ik ver schillende stijlen speel. Ik wil niet dat ze na een paar nummers de rest van de avond al wel kun nen bedenken." Littlefield werd in Wissenkerke uitgenodigd door zijn kennis Willem den Hoedt, die dit na mens de Maatschappij tot Nut van het Algemeen deed. Hij speelt in zaal Onder de Toren, waarin een paar honderd bezoe kers kunnen; dat is iets anders dan de pianist ook wel gewend is geweest. „Ik speelde onder an dere op het Chicago bluesfesti val. Daar kwamen in drie dagen 685.000 mensen. Dat was een geweldige ervaring, één van de hoogtepunten van mijn loop baan. Het gaat mij overigens niet alleen om de aantallen mensen die er zijn. Het gaat er vooral om dat de sfeer goed is en dat het publiek het naar z'n zin heeft", legt Littlefield uit. Nuchter Littlefield speelde met 'de gro ten' uit de jazz- en bluesscene. Hij trad op met Dina Washing ton, Nat King Cole en Lionel Hampton. Fats Domino, met wie hij ook samen speelde, noemde hem zelfs zijn grote voorbeeld. Littlefield noemt de namen met gepaste trots, maar ook met nuchterheid. Hij kijkt er naar uit om in Wissenkerke te spelen. Dat het een voor hem kleine zaal is en er geen bekende muzikanten bij zijn maakt hem niet uit. Of het, op enkele privé- optredehs na, ook zijn laatste gig is weet Littlefield niet en hij wil het eigenlijk ook niet weten: „In principe ben ik gestopt, maar ik wil niets uitsluiten." En als hij zijn vrouw hoofdschud dend aan de tafel ziet voegt hij er lachend aan toe: „I might even make a record again, who knows!" Twee jaar geleden nog maar werden au tomobilisten verzocht zich beter aan de snelheidsbeperkingen te houden, voor de veiligheid van de wegwerkers. En nu komt Rijkswaterstaat de auto mobilisten tegemoet. Die begrijpen soms niet waaróm ze langzamer moeten rijden. Afgesloten rijstroken terwijl er geen mens aan het werk is? Gassen maar weer. Betere informatie langs de weg moet dat voorkomen. Maar soms is het ook niet nodig heel veel vaart te minderen. 70 hoeft niet, 90 kan dan best. „De regels zijn nu nogal absoluut. Terwijl je best maatwerk kunt leveren. In het ene geval moet je vasthouden aan 70, in het andere mag het harder. Als er bijvoorbeeld meer ruimte is tussen het verkeer en de weg werkers, of als er een buffer tussen staat", zegt Jos Geluk van Rijkswater staat Zeeland. Het één (snelheid) hoeft het ander (vei ligheid) niet te bijten, vindt Geluk. „Want verhoging van de snelheid ge beurt altijd onder de voorwaarde dat het niet onveiliger wordt." Maar FNV Bouw reageert allerminst begrijpend. Ongeloof en woede hebben zich van de vakbond voor wegwerkers meester ge maakt. „Kortzichtig. De overheid geeft hiermee het signaal af dat het allemaal niet veel uitmaakt", moppert Gülami Yesildal, disctrictsbestuurder voor Zeeland. Slachtoffers Terwijl de veiligheid van wegwerkers volgens Yesildal nog steeds aandacht behoeft. „Per jaar eist werken langs de weg ongeveer duizend slachtoffers. Dat zijn ongeveer 25 doden, 200 mensen die naar het ziekenhuis moeten en de rest zijn lichtgewonden. De meeste onge vallen gebeuren op provinciale wegen. Mensen reageren daar vaak te laat op de aanwijzingen." Op zulke plekken, waar de afstand tus sen het verkeer en de wegwerkers klein is, kan de snelheid inderdaad niet om hoog, vindt ook Cees de Neve van Rasenberg Wegenbouw in Krabbendij- ke. Hij herinnert zich een voorval met een bietenwagen in Bruinisse, vele ja- Little Willie Littlefield, blucspianist en zanger, geeft enkele jaren nadat hij zijn internationale carrière heeft beëindigd, toch nog een concert: in Wissenkerke. foto Ruben Schipper Werkzaamheden bij de Vlaketunnel; de wegenbouwers hebben hier geen last van te hard rijdend verkeer, omdat zij alleen in een afgesloten tunnelbuis werken. foto Willem Mieras gaat door de andere. „Al rijden ze daar 180, daar hebben wij geen last van." Dat het maar 70 mag zijn, heeft met de veiligheid op de weg zelf te maken. Vondst De waarschuwing Als u ons voorbij flitst, flitsen ivij terug is dan ook voor een belangrijk deel in het belang van de bestuurders zelf. „Een aardige vondst", complimenteert H. van Opdorp van de politie Zeeland de mensen van Rijks waterstaat. „Met bovendien een bij zonder positieve uitwerking." In september is op vijf dagen ook daad werkelijk met een radar gecontroleerd op de snelheid. Gemiddeld reed vier procent van de automobilisten te hard. Dat leverde 112 bekeuringen op. Dat is voor zo'n situatie heel weinig, vindt Van Opdorp. Handhaven, dat is belangrijk, beaamt De Neve. Geef automobilisten wat meer ruimte, maar straf ze harder als ze daar vervolgens toch misbruik van maken. „Kijk, voor ons kunnen ze nooit te lang zaam rijden. 10 per uur is het beste, bij 30 heb je geen last, bij 50 een beetje. Maar risico's zijn er altijd. Wie bang is van auto's, moet niet aan de weg gaan werken." ren geleden. „Die man reed altijd te' hard voorbij. Toen hebben we hem eens aan de kant gezet en laten voelen hoe het voor ons is als een bietenwagen langsrijdt. Dat geeft een zuigende wer king. De luchtdruk is groot en dat voel je pas als je er staat. Daarna is hij nooit meer te hard langs gereden." Desondanks is De Neve vóór het plan van Rijkswaterstaat. „Want als je de snelheid onnodig te laag maakt, wordt de kans op een overtreding alleen maar groter. Dat zeg ik als automobilist én als wegwerker. Het is niet altijd nodig om 7 0 te rij den .Staan mensen vlak langs de weg te werken, dan kan het niet harder. Staat er een kraan, of worden op een meter of zes afstand metingen verricht, dan kan dat best. En dan zul je zien dat automobilsiten ook veel gehoorzamer zijn." Van een 'verkeerd signaal', zoals FNV Bouw vreest, is in zijn ogen geen sprake. Hij vindt juist dat Nederland is doorgeslagen in het plaatsen van afzet tingen en het beperken van de snelheid. „Je moet alleen maatregelen nemen die mensen ook kunnen begrijpen." Wel een afzetting maar geen wegwer kers, dat kan niet, vindt De Neve. Hij noemt de snelheidsbeperking bij de af slag naar Heinkenszand op de A58, on der aan het viaduct, terwijl alleen óp het viaduct gewerkt wordt. „Dan is het eigenlijk gewoon onze eigen schuld als mensen zich er niet aan houden. Zo lok je overtredingen uit. Daarom adviseer ik onze mensen ook altijd: laat zien dat je bezig bent." Vaak wordt toch al met een marge gere den, waarschuwt FNV Bouw-bestuur- der Yesildal. Zo wordt 70 al gauw 90, en 90alsnelll0. „Dan zeggen ze: 'Wedoen het alleen op plekken waar het kan'. Maar er is geen plek waar veiligheid met in het geding is als er wordt ge werkt." Toch wel, nuanceert De Neve. Rasen berg Wegenbouw voert momenteel de reconstructie van de Vlaketunnel uit. In de ene buis wordt gewerkt, het verkeer Soms zijn dingen zo mooi, dat je ze moet bewaren, ook al heb je er niks meer aan. Neem nou die oude sluizen bij Hansweert. Ze functioneren niet meer, maar ze zijn wel erg mooi in het landschap. Zo simpel is dat. Simpel is ook die geweldige kast van Misura Emme, Italiaanse stijl en schoonheid. Hoe oud hij ook wordt, functioneel blijft hij altijd. En mooi. Past bij oud en past bij nieuw. En omdat hij toch overal past, hebben we hem maar even voor die sluis gezet. Kees den Herder Interieurstyling Walcheren Noordweg 125 Serooskerke 0118-593030 www.keesdenherder.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 14