Kunst vanuit het uitgaansleven
Een muntje in de modder
PZC
12
Onderzoek
noodzaak
verdieping
vertraagd
FNV'ers tegen
sluiting kantoor
Bergen op Zoom
kunst cultuur
Freek de Jonge geeft
try out in Middelburg
lezers schrijven
WCT XXXV
WCT XXXVI
WCT XXXVII
WCT XXXVIII
WCT XXXIX
WCT XXXX
Lezing over
pijnbestrijding
Watersnood
iü
zaterdag 28 september 2002
MIDDELBURG - Het lukt niet
om op 1 maart 2004 de vervolg
studies naar het al dan niet ver
diepen van de Westerschelde ge
reed te hebben. Tot nu toe is men
van Vlaamse kant er niet in ge
slaagd de mensen te leveren die
die onderzoeken moeten bege
leiden, aldus gedeputeerde
L. Coppoolse.
Hij verzekerde dat er op geen
manier van Nederlandse kant
obstructie is gepleegd. De pro
blemen zijn volgens hem uit
sluitend te wijten aan de Vla
mingen.
Begin dit jaar spraken Neder
land en Vlaanderen af dat in
maximaal twee jaar tijd enkele
vervolgonderzoeken worden
gehouden om te bezien of ver
dieping van de vaargeul echt
noodzakelijk is om de haven van
Antwerpen beter bereikbaar te
maken voor diepstekende sche
pen. De voorgaande jaren zijn al
enkele studies verricht. Er ont
breken echter nog enkele essen
tiële rapporten, een strategisch
milieueffectrapportage en een
maatschappelijke kosten-ba-
ten-analyse. Afgesproken is dat
die onderzoeken gezamenlijk
worden uitgevoerd door de bei
de landen.
Coppoolse liet gisteren weten
dat er enkele officieuze bijeen
komsten tussen beide landen
zijn geweest, maar dat officieel
nog steeds niet is begonnen met
de vervolgonderzoeken. Hij ver
wacht dat er per 1 oktober wel
gezamenlijk kan worden begon
nen. Naar zijn mening is het
echter niet mogelijk om op 1
maart 2004 de onderzoeken af
gerond te hebben. „We hebben
zeven maanden verloren. Die
tijd kunnen we niet inhalen."
De onderzoeken versneld uit
voeren zal volgens hem niet luk
ken, omdat er zeker twee jaar
nodig zijn om met gedegen rap
porten naar buiten te komen.
Hij verwacht dat ook dat de
eindrapportage niet voor 1 ok
tober 2004 op tafel ligt. Daarna
krijgen de verschillende be
stuurders nog negen maanden
de tijd om tot een definitief oor
deel te komen.
BERGEN OP ZOOM - De leden
van FNV Bondgenoten in Zee
land en West-Brabant zijn furi
eus over de plannen om het kan
toor in Bergen op Zoom te
sluiten. De besturen van de
zogenoemde woonafdelingen
vinden het slecht voor de dienst
verlening. Ze vrezen dat de con
tributieverhoging van 10 pro
cent in combinatie met slechte
dienstverlening leidt tot groot
ledenverlies.
De woonafdelingen schrijven
dat in een brief aan het Bonds-
bestuur van FNV Bondgenoten
in Utrecht. De acht Zeeuwse af
delingen hebben de brief mede
ondertekend. De woonafdelin
gen zijn schakels tussen de bond
en de leden. Een woonafdeling
vertegenwoordigt de leden van
de bond per postcodegebied.
Het bestuur van een woonafde
ling houdt zich bijvoorbeeld be
zig met het ondersteunen van de
ledenservice (bijvoorbeeld in
vullen belastingformulieren),
organiseren van bijeenkomsten
en vergaderingen en het huldi
gen van jubilarissen.
De woonafdelingen zijn 'ont
stemd' en 'verbolgen' dat ze uit
de media moesten vernemen dat
het kantoor in Bergen op Zoom
wordt gesloten. „Zijn woonaf
delingen niet meer belangrijk
als schakel tussen de bond en
zijn leden?", vragen de afdelin
gen zich in de brief aan het
Bondsbestuur af.
Verder spreken de afdelingen
hun bezorgdheid en ongerust
heid uit over de voorgenomen
sluiting van het kantoor in Ber
gen op Zoom.
Behalve personele gevolgen
heeft dat ook gevolgen voor het
functioneren van de woonafde
lingen. De korte lijnen en af
stand met het regiokantoor ver
dwijnen immers, benadrukken
de afdelingen.
Het sluiten van het kantoor en
het er hooguit inrichten van een
werkplek en vergaderkamer,
noemen ze slecht voor service en
dienstverlening. De slechte
dienstverlening aan leden en
klachten erover hebben al ge
leid tot een reductie van het
aantal leden van 500.000 tot
480.000, schrijven de afdelin
gen.
Een contributieverhoging van
10 procent zorgt er alleen maar
voor dat het aantal leden verder
daalt, voorspellen de woonaf
delingen.
Ze eisen dat het Bondsbestuur
op korte termijn met de bestu
ren van de woonafdelingen om
de tafel gaat zitten.
gi
door Ernst Jan Rozendaal
GOES - Het is zijn afstudeer
project aan de kunstacademie
Sint Joost in Breda, compleet
met scriptie. Toch zou je dat niet
zeggen. Kunstenaar Denz de
Kroon (2 9) uit Goes kreeg name
lijk helemaal de vrije hand. Zo
dat hij een scriptie inleverde die
een combinatie is van een semi-
autobiografisch verhaal en een
gedichtenbundel. Een reeks
schilderijen over het Goese uit
gaansleven maakt het project
compleet.
De titel van het project luidt
'Het beest van de nacht'.
Dat kon nauwelijks toepasse
lijker, want De Kroon expo
seert zijn schilderijen in het
café van podium 't Beest in
Goes.
Geïnteresseerden kunnen ook
exemplaren van zijn 'afstudeer
scriptie' meenemen. „Zowel de
teksten als de schilderijen gaan
over het uitgaansleven. Ik wilde
ze dus ook presenteren in een
uitgaansgelegenheid. Boven
dien wilde ik geen hoge drempel
opwerpen voor het publiek. Ik
denk dat vooral jongeren zich in
mijn werk kunnen herkennen,
maar die komen niet op de plek
ken waar in Zeeland normaal
gesproken de kunst wordt ge
presenteerd."
Stilletjes
Het is begonnen met de gedich
ten. Al jaren schrijft De Kroon
over zijn ervaringen in het uit
gaansleven. Vaak doet hij dat
ter plekke, in eenachterafhoek-
je in een café. „Ik wil de sfeer op
het moment zelf vastleggen.
Dan komen de zinnen bij me op,
dus wil ik ze meteen noteren.
Vaak gebeurt dat op een biervil
tje, zodat ik daarvan inmiddels
stapels thuis heb liggen. Het is
een onderwerp waar ik vanzelf
tegenaan ben gelopen. Ik heb
het idee dat in de vrolijkheid
van het uitgaansleven ook altijd
een ondertoon is te horen die
niet vrolijk is. Daar ga ik naar
op zoek. Als je in een vol café ie
dereen druk ziet praten, zit er in
een hoekje meestal ook wel ie
mand stilletjes om zich heen te
kijken. Dat fascineert me. Is hij
verdrietig, is hij eenzaam, zoekt
hij contact? Natuurlijk is er ook
een duidelijke parrallel met
mijzelf, want ik zit vaak in zo'n
hoekje te schrijven, terwijl ie
dereen gezellig bier drinkt. Uit
eindelijk draait het in mijn tek
sten om de vraag of wat ik zie de
werkelijkheid is of een product
van mijn fantasie. Het is een
Denz de Kroon bij een van zijn kunstwerken in 't Beest: „Het zou niet goed zijn als er in Zeeland alleen nog maar gearriveerde kunstenaars
wonen." foto Willem Mieras
vraag waarop ik geen antwoord
heb."
Bewust heeft De Kroon gepro
beerd zijn schilderijen te laten
aansluiten op zijn schrijfwerk.
„In mijn eerdere werk probeer
de ik muziek en schilderkunst
met elkaar in verband te bren
gen. Ik schilderde een soort
geluidslandschappen, hele
psychedelische dingen zonder
mensen erin. Op een gegeven
moment besloot ik dat mijn
schilderijen dichter bij mezelf
moesten staan. Ik ben eerst an
derhalve maand met mijn foto
toestel het uitgaansleven inge
gaan. Ik wist niet precies wat
voor beeld ik zocht. Ik was op
zoek naar de sfeer die in de ge
dichten zit. Op basis van de fo
to's ben ik gaan schilderen. Ik
vind dat de schilderijen nog
steeds een zoekend karakter
hebben."
De schilderijen van De Kroon
zijn opvallend van kleur. Meest
al kiest hij voor één bepaalde
kleur om daarmee sfeer te creë
ren, slechts op enkele collage
achtige werken combineert hij
uiteenlopende kleuren. Opval
lend is het bijna magische licht
in veel van zijn voorstellingen.
De mensfiguren zijn niet gede
tailleerd uitgewerkt. „Het zijn
geen echte personages", beves
tigt De Kroon. „Het zijn meer
poppen. Ik schilder een soort
beeldentuin."
naars ertoe naar de Randstad te
vertrekken. Datis jammer. Naar
mijn idee gaat er dan voor Zee
land iets verloren. Het zou niet
goed zijn als in Zeeland alleen
nog" maar gearriveerde kunste
naars wonen."
De expositie van Denz de Kroon is
tot eind december te zien tijdens
openingstijden van 't Beest,
Beperkt
De Goese kunstenaar heeft de
ambitie zich in Zeeland verder
te ontwikkelen. Hij is een van de
initiatiefnemers van de stich
ting G2 A, die jonge kunstenaars
voor Zeeland wil behouden.
„De mogelijkheden hier zijn
beperkt, bijvoorbeeld op het ge
bied van atelierruimte. Daar
door neigen veel jonge kunste-
Zondag 17 november staat hij
met zijn show 'De bedreiging' in
de Stadsschouwburg in Middel-
burg.
Aanvankelijk had De Jonge
geen plannen voor een einde-
jaarsconference, maar de tur
bulente gebeurtenissen in (poli
tiek) Nederland hebben hem
van gedachten doen verande
ren. De titel 'De bedreiging'
spreekt in dit verband boekde
len.
MIDDELBURG - Freek de Jon
ge houdt dit jaar geen ou
dejaarsconference, maar
een nieuwjaarsconferen-
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Het is wel degelijk een theater
show waarin hij terugblikt op
gebeurtenissen van dit jaar,
maar de VPRO zendt hem op
nieuwjaarsdag uit. Zoals ge
woonlijk komt De Jonge ook
voor een try out naar Zeeland.
Plet provinciebestuur van Zee
land neemt 4 oktober een onver
antwoorde beslissing. Kiezen
voor de Westerschelde Contai-
nerterminal betekent het verlies
van een prachtig gebied, over
last voor een groot deel van de
bevolking van Zuid-Beveland
en een enorme kostenpost. Dat
zijn de enige zekerheden. Uit de
'tegengeluiden' van de laatste
weken is wel gebleken dat de be
oogde voordelen op z'n minst
veel minder zeker zijn. Natuur
lijk, er is een kans dat de WCT
inderdaad succesvol zal zijn,
maar de kans dat het project
mislukt is groter dan nul. Een
zichzelf respecterend provinci
aal bestuur laat het plan daar
om alsnog door een onafhan
kelijke instantie beoordelen.
Bovendien zou het zich grondig
moeten oriënteren op de vraag
of een containerkade niet juist
andere gewenste ontwikkelin
gen in deze provincie blokkeert.
Het is mij werkelijk een raadsel
hoe statenleden genoegen kun
nen nemen met een rapport van
Buck Consultants, dat om on
verklaarbare redenen 'Maat
schappelijk afwegingskader'
wordt genoemd maar beter als
'Propagandarapport' kan wor
den gekenschetst. Verder zou
den de bestuurder in hun, wat
zij noemen democratische be
sluitvorming ook rekening moe
ten houden met de onrust over
de verwachte overlast en dë on
vrede over het doordrukken van
dit megaproject. Nu de weer
stand onder de bevolking inder
daad zo groot blij let is uitstel en
degelijk onderzoek laten doen
wel het minste wat je van een
bestuur mag verwachten. Roe
pen dat uitstel afstel betekent,
dat is pas demagogie, want als
de wil er is kan van elke proce
dure worden afgeweken.
A. H. Kattenwinkel
Ramusstraat 14
Goes
Vele meningen zijn de revue ge
passeerd, Als deze representa
tief zijn voor wat er onder de
Zeeuwen leeft, kun je stellen dat
het merendeel weinig moet heb
ben van een WCT. Al meer dan
twintig jaar werkzaam in de
scheepvaart in Vlissingen en de
ontwikkelingen op de voet te
hebben gevolgd, denk ik dat de
komst van de WCT onvermijde
lijk is. Mede om de werkgele
genheid die er momenteel is te
behouden en eventueel uit te
breiden. Toch heb ook ik mijn
bedenkingen. Nergens lees ik
iets over het nautische gebeu
ren. Containerschepen die af-
en ontmeren aan een Terminal
waar wind en stroming een gro
te invloed uitoefenen gedurende
het hele jaar. Containerrederij
en die extra kosten moeten ma
ken vanwege gebruik van extra
sleepboten. Schepen die moeten
wachten op een gunstig tij om
aan- of af te meren zoals op de
Totalsteiger bij Borsele (tijdver
lies). Ik wil graag een schip afge
meerd zien worden tussen 2 an
dere met windkracht 8-9 en een
stroming van zo'n 4 mijl Dan
spreken we nog niet over de be
lemmering van de scheepvaart
naar Antwerpen en Gent tijdens
het meren en ontmeren (vaart
vermindering). Ik neem aan dat
hierover vanachter een bureau
nagedacht is. Ik geef U een tip:
vaar eens met een bootje de
Sloehaven uit en de Wester
schelde op met stormweer, daar
kan geen simulatie tegenop.
Tijd is geld en de marges in de
containervaart zijn minimaal.
Hopelijk nemen de grote contai
nerjongens dit voor lief, anders
voorzie ik een prachtige maar o
zo lege kade.
H. Catsman
Voorstad 56
Goes
De Westerschelde Caloot is Ter
minaal geworden door politieke
onwil en onbenul. Politieke on
wil: omdat twaalf statenstem-
men tégen de WCT inhoudelijk
sterk zijn en best door de gretige
meerderheid serieus genomen
had kunnen worden. Politiek
onbenul: omdat in deze zo for
tuinlijke tijden de roep om in
spraak niet klinkt maar volledig
genegeerd wordt door een con
servatieve club van statenleden
waarvan er volgend jaar aardig
wat niet terugkeren. Ik weet ze
ker dat het actieve kiezersvolk
de tuin die Zeeland is en wil zijn
niet zal laten verloederen door
een onzekere werkgelegenheid.
In elk geval weet ik als kip zon
der kop, dat ik niet op CDA,
WDPvdA moet stemmen en de
SGP daar had ik toch al niks
mee.
Ton Besselink
Brieversweg 21
Eede
Een miljoeneninvestering en
vernietiging van ons leefmilieu
levert 800 banen op, aldus de ge
deputeerde. Doe toch je bruin-
oogekleppen af man! De ko
mende 1(5 jaar is de vergrijzing
in Zeeland goed voor 2000 extra
banen in de zorg. Als de gedepu
teerde een beetje zijn best doet
om onze provincie te promoten
onder de gepensioneerden wor
den dat er zelfs 3000. Niet een
WCT maar de zorg is de banen-
motor. De enige containers die
we nodig hebben zijn die vol met
rolstoelen.
Leo Dalebout
Gapingseweg 6
Gapinge
De mens houdt zich het liefst bij
het bestaande. Dit betreft het
gehele complex vant ideeën,
overtuigingen en bijbehorende
activiteiten. Dit universeel ge
drag zorgt voor stabiliteit en
geeft een veilig gevoel: het be
kende. Maar helaas ontaardt
het vaak in blindheid. Beperk ik
mij tot de productiesector van
de laatste 60 jaar, dan zien wij
dat zowel ondernemers als be
stuurders inadequaat hebben
gereageerd op de verzadigings-
fase en neergang van de textiel- j
industrie, de mijnbouw, de i
vliegtuigbouw en recentelijk de
scheepsbouw. Veel tijd en (sub-
sidie)geld vergooid. Elk econo
misch product - ook diensten -
heeft zijn levenscyclus met de
bijbehorende kenmerken. De
verzadigingsfase en neergang
o.a. zichtbaar door verhevigde
concurrentie, dalende winst
marges en overcapaciteit. De
WCT bevindt zich er middenin.
Wie in deze i'ase(n) investeert
gedraagt zich als een blinde. En
dit is geen theoretisch econo-
misch verhaal. Ook het opteren
voor twee tegengestelde groei
strategieën - de WCT versus
groen-en-blauw - is absurd. Het
is spijtig te constateren dat ook
mijn partijprecieser gezegd de
CDA-fractie, unaniem de WCT
steunt. Het besluitvormings
proces rond de WCT toont weel
de grote kloof aan tussen be
stuurders en burgers. Gegeven
het groot aantal zwevende kie
zers hoef je geen profeet te zijn
om te voorspellen dat volgend
jaar het politiek bed stevig
wordt opgeschud. Partijen die
tegen de WCTzijn, zijnnamelijk
geen politieke onbenullen. Ge
geven de grote onvrede zullen
zij hun slag slaan: het democra
tisch recht. De trein dendert
door het rode licht. Het is nu
wachten op de onvermijdelijke
klap. Helaas: de geschiedenis
herhaalt zich!
Zaky V. van der Spil
Roompot 51-e
Hansweert
Naar aanleiding van het artikel:
Plan tolheffing brug absurd
idee van 25-09-02. Als men be
denkingen tegen de WCT heeft,
wordt men als een kip zonder I
kop aangemerkt. Gedeputeerde
van Zwieten wist dat in de com-
missievergadering nog eens te i
benadrukken. Mevrouw Ver
meulen van de PvdA beloofde
de onderzoeken naar de overlast
af te wachten, alvorens een be
sluit te nemen. Hierover echter
geen woord meer. Is zij wellicht
op de hoogte van de voortgang-
van deze onderzoeken? Waarom
oppert zij anders tolheffing op
de Zeelandbrug en Dammen-
route? Men beweert toch steeds
dat de WCT geen congestie zal
veroorzaken? En dan dat onder
zoek naar een spoor langs de
A58. Men zegt dat de huidige
spoorlijn voldoende capaciteit
heeft en dan toch zo'n onder
zoek. Interessant wellicht om na
te gaan hoe het tracé van deze
spoorlijn zal gaan lopen en hoe
veel kippen zonder kop zich in
de toekomst zullen moeten roe
ren.
C.C. Steketee
Ovezandseweg 5
Oudelande
GOES - DGV, het instituut voor
verantwoord geneesmiddelen-
gebruik, houdt aanstaande
maandag, 30 september, een
bijeenkomst met als onderwerp
pijnbestrijding bij fibromyal
gia.
De bijeenkomst is georgani
seerd in samenwerking met de
vereniging voor fibromyalgie-
patiënten, FES.
De lezing door DGV-arts Top,
wordt gehouden in De Spinne in j
Goes en begint om acht uur 's
avonds.
door Jacques Cats
MIDDELBURG - De oproep stond al
een paar keer in de krant: wie heeft een
persoonlijk verhaal te vertellen over de
Watersnoodramp? Bijzondere ervarin
gen kunnen mogelijk een speciaal plek
je krijgen als begin volgend jaar in een
bijlage extra aandacht wordt besteed
aan de Ramp van 1953. Het loopt nog
niet storm met bijdragen. Wellicht
werkt onderstaand relaas inspirerend.
Het is opgetekend uit de mond van de
87-jarige Atie Roodenburgh-Klaasen
uit Middelburg, die geruime tijd op
Walcheren actief was als arts in de zui
gelingen- en kleuterzorg. De Waters
nood kostte het leven van haar beide
ouders. Sinds die tijd koestert Atie
Roodenburgh een sieraad van haar
moeder als een kostbaar bezit.
Een ver familielid in Stellendam had
Atie's vader, die in Den Haag accoun
tant en fiscaal adviseur was, ooit ge
vraagd om elk jaar de balans op te ma
ken. „Mijn moeder ging altijd mee,
hoewel ze die reis verschrikkelijk vond,
want je had toen nog geen dammen."
Het gecombineerde zakelijke en privé-
bezoek werd meteen aangegrepen om
ook langs te gaan bij weer een andere
familie van de Stellendamse ldant. Die
woonde op een boerderij, genaamd
'Halszicht', gelegen op de plek waar
Goeree Overflakkee het smalst is en je
aan weerskanten het water ziet.
Uitstel
Normaal werd de boekhouding altijd
kort na de jaarwisseling doorgenomen.
Maar omdat in die eerste januaridagen
van 1953 de gegevens nog niet compleet
waren, kreeg de accountant het verzoek
zijn bezoek nog even uit te stellen. Zo
kon het gebeuren dat de ouders van Atie
pas tegen het eind van de maand naar
Stellendam afreisden. Daar werd eerst
het zakelijke gedeelte afgewerkt.
Daarna werd graag van de uitnodiging
gebruik gemaakt om nog een dag of wat
op de boerderij te logeren. Dat zou het
ËÉSÉ^-
vestig'ing daarvan kwam een dag later
even bot als onverwacht. „Midden in de
nacht werd er aan de deur gebeld. Wij
dachten eerst dat het een patiënt was,
want mijn man had een huisartsen
praktijk. Maar het was een man in een
lange leren jas die zei dat hij van de ge
meente was. Hij ontvouwde een papier
en las voor dat de burgemeester van
Stellendam bekendmaakte dat mijn
ouders waren omgekomen. Hij zei nog
net dank u wel, maar dat was dan ook
alles. Echt een enorm meelevende
man", laat Atie er cynisch op volgen.
Brief
Korte tijd later ontving zij een brief van
haar moeder, nog gepost voordat het
noodlot toesloeg, maar in bezorging
vertraagd door de gevolgen van het wa
tergeweld. 'We komen gauw naar huis',
stond er in te lezen. 'Het is hier hele
maal niet zo prettig want het stormt
verschrikkelijk'. De stoffelijke over
schotten van het echtpaar - hij 66 en zij
65 jaar oud - spoelden aan bij de dijk
van Melissant. Daar vond ook de ter
aardebestelling plaats.
In het voorjaar, enkele maanden nadat
de ramp zich had voltrokken en het ge
bied weer was vrijgegeven, kwamen de
dochter en haar man ertoe om eens op
de onheilsplek te gaan kijken. Op de
plaats waar de fraaie boerderij had ge
staan, restte slechts een troosteloze
puinhoop. In gedachten verzonken
rondlopend viel het oog van Atie's man
op iets glimmends. 'Kijk', wees hij'een
cent'. „Ik vond dat interessant. Een
klein aandenken, dacht ik. Misschien is
die cent wel van mijn vader of moeder
geweest. Dus ik wil die cent uit de mod
der pakken, maar die zat vast. Toen ik
bleef trekken bleek het muntje vast te
zitten aan een armband, die mijn moe
der ooit van mijn vader had gekregen.
Met een liefdevolle blik laat ze het sie
raad zien. „Ik draag de armband veel,
ook al kan die nogal haken", zegt ze.
„Er zit nog een bijzondere munt aan,
een Gouden Rijder van 1760. Als ik
dood ben is die armband voor mijn
dochter."
De plaatsnaam Stellendam is sinds die
februariramp in het geheugen van me
vrouw Roodenburgh gegrift. Atie moet
terugdenken aan de woorden van haar
moeder. „Ze heeft me wel eens gezegd:
ik wil alleen maar gelijk met je vader
doodgaan, want ik heb geen zin om al
leen te blijven. Ik heb toen nog gezegd:
dan moet je wel een list verzinnen, want
dat komt zelden voor. Later dacht ik: ze
heeft toch haar zin gehad."
met de kinderen naar Scheveningen te
gaan om daar naar het woelige water te
kijken. „Maar op weg daarheen hielden
ze ons tegen, want Scheveningen stond
onderwater."
Toen bij thuiskomst de radio werd be
luisterd, kwamen de eerste berichten
door dat het in Zeeland zo erg was. Bel
len met Stellendam was niet mogelijk.
'Geen verbinding', had de telefoniste
gezegd. Pas twee dagen later sijpelde
het bericht door dat in Stellendam een
aantal mensen was verdronken. Do be-
foto Mechteld Jansen
Een herinnering aan de Ramp van 1953.
echtpaar fataal worden. De boerde
rij werd in de rampnacht door het wa
ter verzwolgen. Naast de ouders van
Atie kwamen ook het op 'Halszichtwo
nende gezin en bedienend personeel
om.
Zoals de meeste Nederlanders had Atie
Roodenburgh, die samen met haar man
ook in Den Haag woonde, absoluut
geen weet van wat zich in de eerste fe-
bruarinacht had voltrokken. Dat het zo
erg had gestormd, was ze niet ontgaan.
Daarom leek het ze wel spannend om
