Casper Ovaa is toe aan pieken
Geen paniek bij Frieslands trots
PZC
Boksen op badstrand
De peer is nog niet rijp
Forthomme bezorgt
Ockenburgh puntje
26
Brekebeen Ruttinger
denkt even aan podium
terugblik
Souburger rijdt naar vierde plaats in Strandcross
Vertekend beeld
maandag 16 september 2002
rr.-,
door Roeland van Vliet
VLISSINGEN - Zijn knie
was wat dik geworden, maar
verder was de eerste race van
Arno Ruttinger in drieënhal
ve maand meer dan geslaagd.
Hij werd vijfde in de klasse
250/500cc op het Vlissingse
strand en was daarmee de
tweede Zeeuw. „Dit is voor
mij een overwinning", zei hij.
Ruttinger raakte aan het be
gin van het jaar geblesseerd
aan zijn linkerknie. Hij reed
daar een tijdje mee door tot
dat hij weer een keer op het
gevoelige gewricht viel. Voor
de Goese vrachtwagen
chauffeur zat er niet veel an
ders op dan opereren. Zijn
been verdween voor ruim
drie maanden in het gips en
dat mocht er pas vorige week
af. Ruttinger: „Mijn revali
datie is in een recordtijd ge
gaan. Ik heb me de hele tijd
op de strandcross gericht.
Hier wilde ik weer rijden en
dat ging niet eens zo slecht.
Het ging zelfs boven ver
wachting."
In de eerste manche eindigde
Ruttinger op de vierde
plaats. In de tweede manche
kwam daar een achtste
plaats bij. „Ik ging die twee
de keer heel goed van start,
maar reed in op iemand die
gevallen was. Daardoor viel
ik ook. Vooraf hoopte ik nog
even dat ik bij de eerste drie
zou komen, maar dat lukte
door die val net niet", aldus
Ruttinger.
Een bokser van DOS in actie op het badstrand.
fotoarchief PZC
door Koen de Vries
Sinds jaar en dag is vechten op het
Vlissingse badstrand verboden maar
het is weieens anders geweest. Op zater
dag 9 juli 1966 stond er namelijk een
boksring opgesteld.
Het idee om wedstrijden op het strand te
organiseren kwam van de Vlissingse
boksvereniging DOS, die op die manier
de bokssport probeerde te promoten.
DOS was destijds een actieve vereniging
met veel leden en bracht vele mensen op
de been. De club werd opgericht op 11
October 1945 en hield regelmatig wed
strijden in het Scheldekwartier. In de be
ginjaren trok een boksavond wel dui
zend toeschouwers. Ook werd er ooit een
toernooi georganiseerd op de Grote
Markt, op 27 juli 1957 om precies te zijn.
Ook het gala op het badstrand werd druk
bezocht. Toen het in de pauze begon te
regenen en de temperatuur met vele gra
den daalde, waren er slechts weinig toe
schouwers die het voor gezien hielden.
Voor de Vlissingse club kwam - onder de
bezielende leiding van trainer Henk Dik
- onder meer 'mister DOS' Izaak de Meij
in de ring. Tegen Rotterdammer De Hoo-
ge ging hij in de eerste ronde naar de
grond en in de tweede ronde opnieuw, De
strijd werd op advies van de dokter ge
staakt. Piet Jansen deed het een stuk be
ter. Hij versloeg Piet van Brussel op pun
ten, maar die was daar niet tevreden
mee. Hij wilde Jansen na afloop van de
partij opnieuw te lijf gaan. Andere bok
sers van DOS die in de ring kwamen wa
ren André Step, Willem Mondt, Paul
Windt en Roel Tiessens. Laatstgenoemde
verdiende de stijlprijs.
Fortis-trainer Leonard Debbaut zucht
te en steunde aan het einde van het
korfbalduel tegen KCC/Van Santen. Hij
zag de voorsprong van zijn ploeg slinken
van 16-12 naar 16-15. Hij gebaarde her
haaldelijk naar de scheidsrechter dat het
tijd was, maar arbiter Spijkers wilde nog
van geen ophouden weten. Fortis stond on
der druk, maar hield stand. Toen alle spe
lers en speelsters zich na afloop verzamel
den bij de dug out, kreunde Debbaut: ,,Ik
had het al twee minuten over tijd!Waarop
de speelsters van Fortis in koor riepen:
„Weet je ook eens hoe dat voelt."
Casper Ovaa scheurt over het lange rechte stuk langs de waterlijn. Hier haalden de coureurs snelheden van rond de 130 kilometer per uur. foto Lex de Meester
door Roeland van Vliet
VLISSINGEN - Casper Ovaa
weet het ook: hij moet opschie
ten. De topjaren voor een mo
torcrosser liggen tussen het 22e
en 25e levensjaar en hij is al 22.
Hij wil nu grote wedstrijden
gaan winnen en minstens tien
plaatsen stijgen op de Neder
landse ranglijst. Gisteren liet hij
weer van zich horen in de Vlis
singse Strandcross. Hij werd
vierde bij de 250/500cc.
Ovaa is geen kleintje meer, ze
ker niet in Zeeland. In de club
wedstrijden van zijn vereniging
MSV De Uitlaat is hij heer en
meester en de RES-crossen in
Axel zet hij ook met zekere re
gelmaat naar zijn hand. „Je mag
het eigenlijk niet van jezelf zeg
gen, maar ik ben het niveau van
de Zeeuwse motorcross ontste
gen" vertelde de Souburger wat
bescheiden. „Zeeland heeft niet
zoveel crosswedstrijden en
daarom zijn er ook niet zoveel
goede coureurs. Maar in Bra
bant zijn veel races en heel veel
concurrenten."
De Souburger rijdt dan ook veel
wedstrijden buiten de provin
cie. Ovaa moet nog wel wat er
varener worden. Af en toe is hij
nog wat te lief, vindt hij zelf. „Ik
rijdt nu al een tijdje mee in wed
strijden door heel het land en
ook in België. De coureurs in die
wedstrijden zijn veel brutaler.
Willen ze jou voorbij, dan krijg
je gewoon een schouderduw. In
het begin moet je daar even aan
wennen, maar na een tijdje geef
je die douwtjes ook terug. Want
als je dat niet doet, denken ze
dat ze gewoon over je heen te
kunnen lopen. En dat moet je
niet laten gebeuren.
De coureur ziet wel dat - nu hij
iets brutaler is - zijn prestaties
verbeteren. „Ik ben geen groen
tje meer." Maar echte aanspre
kende resultaten moeten nog
wel komen. „Het is nog een
beetje wisselvallig af en toe. Ik
moet races gaan winnen en ik
wil richting de vijftiende plaats
in Nederland."
Gisteren reed de Souburger in
zijn thuiswedstrijd niet onver
dienstelijk race, maar de winst
ging aan hem voorbij. Jarno
Meijer uit Amsterdam was over
twee manches gezien de beste.
Ovaa: „Ik kom hem vaak tegen
in races. Het is niet vreemd dat
hij vandaag heeft gewonnen.
Hij is een stuk beter dan ik, dat
komt door zijn ervaring."
In de eerste manche lag Ovaa
lange tijd tweede. In de wed
strijd over twintig minuten plus
één ronde zat hij dicht achter
Meijer, totdat hij twee keer in de
fout ging. „De eerste keer ging
een achterblijver onderuit en
daar kon ik niet meer omheen
komen. Bij de tweede val was
het helemaal mijn eigen fout."
Ovaa viel zodoende terug naar
de vijfde plaats.
Vooruit
In de tweede manche verging
het de jonge coureur een stuk
beter. Van begin af aan lag hij
derde, achter Erwin Robins (die
in de eerste manche derde was
geworden) en Jarno Meijer. De
ze positie gaf hij niet meer af.
Ovaa dacht na afloop van de ra
ce dat hij ook derde overall was
geworden. Immers, de Belg Jim
my Huismans, die in de eerste
manche tweede was geworden,
was in de tweede manche ner
gens te bekennen. Zo dacht
Ovaa tenminste. Huismans lag
inderdaad lange tijd zestiende,
maar stoomde in de slotronden
nog op naar de vierde plek.
Daarmee eindigde hij in het
eindklassement nipt voor Ovaa.
De rijder van MSV De Uitlaat
passeerde door zijn goede twee
de manche nog wel Goesenaar
Arno Ruttinger. Daardoor werd
hij de beste Zeeuw in de
250/500cc.
De beste Zeeuw bij de 125ccwas
Stijn Kouwenberg uit Axel. Na
een twaalfde en een tiende
plaats in de manches eindigde
de Zeeuws-Vlaming op de tien
de plaats. De strijd om de eerste
plek ging tussen Ralph Hubers
uit Middelaar en Patrick Roos
uit Etten-Leur. Hubers won de
eerste manche, maar kreeg het
daarna in de tweede omloop
heel moeilijk. Uiteindelijk won
hij die ook, maar Roos zat con
stant op zijn nek.
In de klasse 4-takt/OTR reed
Piek Cruson uit Breskens erg
sterk. De tweevoudig winnaar
(1998 en 2000) van de Strand
cross moest in beide manches
alleen Eddy Lemmens uit Veld
hoven voor zich dulden. Cruson
werd dan ook tweede in het
eindklassement. Steven Mang-
nus uit Kloosterzande eindigde
net buiten de toptien. Met een
negende en een dertiende plaats
belandde hij op de elfde stek.
door
Joop van den Oudenhoven
GOES - De eerste thuiswed
strijd van het driebandenteam
van Brasserie Ockenburgh, gis
teren tegen GSA Schiphol, ein
digde na een zinderende slot-
partij in een gelijkspel. Hiermee
blijft Ockenburgh dit seizoen
ongeslagen in de eredivisie, de
hoogste klasse van Nederland.
Al in de eerste wedstrijdhelft
hielden de partijen elkaar in
evenwicht. Frank Martens ver
loor in een moeizaam gevecht
van Ronny Daniëls, 44-50 na 57
beurten. John Tijssens had
daarentegen een fabuleuze start
in zijn partij tegen Frans de
Vries. Na elf beurten had de on
berekenbare artiest al 33 ca
ramboles op het scorebord en
liet hij zijn tegenstander ver
twijfeld achter.
Maar daarna volgde een fase die
ook karakteristeik is voor Tijs
sens. De Brabander kan van het
ene op het andere moment zijn
concentratie verliezen waar
door een superscore plaats
maakt voor een foutenfestival.
Het zwakke optreden had giste
ren echter geen negatieve gevol
gen en Thijssen trok de partij
met 50-28 na 46 beurten naar
zich toe.
Daarna kreeg Martin Spoor-
mans van de uitstekend spelen
de Dick van Uum geen schijn
van een kans, 22-50 na 29 beur
ten. Roland Forthomme moest
daarop het punt veilig zien te
stellen door zijn partij tegen de
Argentijn Pedro Piedrabuena te
winnen. Forthomme kwam op
een 49-42-voorsprong en leek
de partij met een vijf bander uit
te maken. De stoot leek perfect;
uitgevoerd, maar debal ging ra
kelings mis.
Piedrabuena rook zijn kans en!
maakte het ene punt na het an
dere. Bij 49-48 leek ook de ge
lijkmaker maakbaar, maar de
zenuwen speelden Piedrabuena
te veel parten. Forthomme wist
een moeilijke stoot met uiterste!
precisie te klaren en stelde daar
mee het gelijkspel in veiligheid.:
Na één overwinning en drie ge
lijke spelen is Ockenburgh nog
altijd ongeslagen.
men zit. De Friese ploeg streed vorig sei
zoen lang om de landstitel, joeg in eigen
huis de complete top-drie over de kling,
maar heeft nu al drie keer verloren, waar
van twee keer thuis. Na vier wedstrijden
staan alleen de Groningse buren er nog
slechter voor. De Haan ziet nochtans licht
aan het einde van de tunnel. „Tegen RBC
speelden we 'pijn-in-het-hoofd-voetbal',
vanavond tegen NAC zat er weer beleving
in. Hier kunnen we wel iets mee."
Even later moet hij echter toegeven dat er
structureel iets mis is met zijn ploeg. „We
missen voorin een aanspeelpunt. Vorig sei
zoen hadden we daar Ailback lopen. Vorm
of geen vorm, die hield de bal altijd lang ge
noeg vast zodat de middenvelders konden
bijsluiten. Zo iemand hebben we nu niet."
De Haan haalt zijn schouders op wanneer
er wordt gesteld dat het aankoopbeleid van
Heerenveen deze zomer gefaald heeft. „We
hadden en hebben alle vertrouwen in het
volk dat we in huis hebben. Ailback en
Lurling zijn er niet meer, we zullen het an
ders moeten oplossen. Misschien moeten
we wel met twee spitsen gaan spelen."
Zonder te schitteren neemt NAC in de eer
ste helft een 2-0-voorsprong. De thuisclub
kan er weinig tegenover stellen. De enige
die aan Friese kant overtuigend op de been
blijft is de nieuwe Zweedse middenvelder
Abgar Barsom. „Een echte Zweed", grin
nikt NAC-trainer Henk ten Cate, doelend
op Barsoms mediterrane uiterlijk. „Maar
wel een goeie..."
Was het een fout in het computerpro
gramma of ontstaan in de euforie
over de derde overwinning op rij? De web
site van Hoek voorziet de bezoekers meest
al van juiste informatie, maar zondagoch
tend gaf de stan een nogal vertekend beeld.
Hoek ging daarin aan de leiding, met negen
punten uit drie. Dat was zowat het enige
dat klopte. Het doelsaldo van de Zeeuws-
-Vlamingen was indrukwekkend: 41-10.
Verder was er sprake van een groot verschil
in het aantal gespeelde wedstrijden. Zo
was volgens de informatie op de website
Ter Leede al zeven keer in actie gekomen.
Het resultaat daarvan was ook opmerke
lijk: twee keer gewonnen, geen enkele keer
gelijkgespeeld en eveneens nog niet verlo
ren. Die twee overwinningen leverden Ter
Leede in de stand drie punten op.
Katwijk was de productiefste formatie. In
twee duels (één keer gelijk, één keer verlo
ren, vier punten) werd maar liefst 51 keer
gescoord. Wie de slaap nog niet uit de ogen
had, moest geloven dat Kloetinge veruit
over het slechtste elftal beschikte, In vijf
wedstrijden kwamen de Bevelanders geen
enkele keer tot winst, werd één keer een ge-
lij kspel geboekt en overigens ook maar één
keer verloren. Dat resulteerde in één punt
en een bedroevend doelsaldo: 21-61.
door Harry Arts
Gek cluppie, dat Heerenveen. Bij een 2-
0-achterstand van de eigen favorieten
gonst het van opwinding in het Abe Len
stra-stadion als Korneev (van NAC) een
aanval opzet. En het pompebleddevolk
kreunt van teleurstelling als de slimme
steekbal van de Rus in schoonheid sterft.
De Friese positivo's hadden hun voormali
ge idool wel een succesje gegund. Zelfs als
het daardoor 3-0 was geworden.
Frieslands trots kent de beroerdste compe
titiestart sinds mensenheugnis. Maar trai
ner Foppe de Haan hoeft echt niet over zijn
schouder te kijken. De langst dienende
coach in het betaalde voetbal - volgende
maand viert hij zijn tienjarig jubileum als
hoofdtrainer van Heerenveen - zit stevig in
het zadel. Daar kunnen een paar nederla
gen niets aan veranderen. „Ach ja, het
hoort er allemaal bijzegt De Haan na af
loop gelaten.,We moeten alleen zorgen dat
we niet gaan panikeren."
Hij heeft makkelijk praten. De Haan weet
zich door dik en dun gesteund voorzitter
Riemer van der Velde, sinds jaar en dag zijn
boezemvriend. Na het laatste fluitsignaal
van scheidsrechter Bossen spoedt de Hee
renveen-preses zich naar de dug-out om de
geplaagde coach een hart onder de riem te
steken. En eega Annie gaat even later pon
tificaal midden in de perskamer zitten om
Foppe moreel te ondersteunen.
Al die aandoenlijke loyaliteit kan niet ver
helen dat Heerenveen zwaar in de proble-
Het perceel heeft dan wel de bestemming gekregen als sportter
rein - ook de nabijgelegen tennisvereniging zou een extra veld
kunnen aanleggen - maar omwonenden hebben inmiddels tal van
bezwaarschriften ingediend. „Het kan zijn dat we nog wel vijf zes
jaar moeten wachten", stelt Louwerse. „En dat terwijl we al tien
jaar wachten. We hebben bij de gemeente op spoed aangedrongen,
omdat we ruimte tekortkomen. Ik moet er niet aan denken dat we
straks een ledenstop moeten invoeren."
Kloetinge telt momenteel 7 00 leden en heeft slechts drie velden en
een trainingsterrein tot zijn beschikking.
foto Dirk Jan Gjeltema
De F-pupillen van de voetbalvereniging Kloetinge mochten
zich zaterdag niet alleen op het veld uitleven, maar ook in de
boomgaard. Samen met voorzitter Piet Louwerse en eerste elftal
speler Johan de Goederen werden peren geplukt. Het was een lu
dieke actie, met een serieuze ondertoon.
Kloetinge hoopt dat de boomgaard ooit plaats maakt voor een
vierde veld. „We wilden de jeugd de plek laten zien waar ze in de
toekomst hopelijk ooit komen te voetballen", aldus Louwerse.
Maar de peer is nog niet rijp, oftewel de zaak is nog lang niet rond.
door Jan Dagevos