PZC Verder verdiepen blijft nodig Innemende film van charmante regisseur FiLM BYTrIE Wisselwerking tussen twee kunstenaars op expositie 10 kunst cultuur lezers schrijven Irak II Ark Ecotoerisme Hard rijden WCT XV WCT XVI vrijdag 13 september 2002 De aanleg van de Westerschel- de Container Terminal zorgt voor beroering. In een vijfdeli ge serie besteedt de PZC-re- dactie aandacht aan de ver schillende aspecten van de WCT. Dat gebeurt aan de hand van een aantal stellingen. 'De WCT maakt verdere ver dieping van de Westerschelde overbodig', is de stelling die vandaag in de vierde aflevering aan de orde komt. Lezers kunnen reageren op de artikelen en op het plan voor de WCT. Dat kan via internet (www.pzc.nl), via de fax (0118- 470102) of per post (postbus 18, 4380 AA Vlissingen). >v>Wer Te^ door Ben Jansen Het leek zo'n aanlokkelijk idee. Dankzij de aanleg van de Westerschelde Contai ner Terminal zouden grote con tainerschepen niet langer naar Antwerpen hoeven te varen om te laden en te lossen. Dat zou een verdere aanpas sing van de vaargeul om deze grote schepen onafhankelijk de stand van het getij de Vlaamse havenstad te laten te bereiken, wellicht niet langer noodzakelijk maken. Geen ge steggel meer over volkenrech telijke aanspraken op verdie ping van de vaarroute versus Europese milieuregels, over natuurcompensatie en de on vermijdelijk daaraan verbon den ontpoldering en over ver meende bescherming van de positie van de Rotterdamse ha ven door de Nederlandse over heid. Inmiddels is het lastig nog ie mand te vinden die vanuit een zekere deskundigheid de stel ling durft te verdedigen dat de WCT de verdere verdieping van de Westerschelde overbo dig maakt. Succes Logisch, vindt Jan Blomme, hoofd van de studiedienst van het Gemeentelijk Havenbe drijf Antwerpen. „De Wester schelde Container Terminal en de aanpassing van de vaargeul naar Antwerpen hebben niets met elkaar te maken." En: „Hoe groot het succes van de WCT ook wordt - en ik hoop dat het een succes zal zijn - een ver- dere'verdieping van de Wester schelde blijft nodig." Het is een misverstand, verze kert Blomme, dat de aanleg van een flinke containerkade in Vlissingen-Oost reders ertoe zou brengen Antwerpen voort aan links te laten liggen. „Dat heeft een simpele logistieke re den", legt hij uit. „Een vervoer der streeft nu eenmaal naar een lang zeetraject en een kort landtraject. Dat heeft alles te maken met kosten. De kilome- terprijs van het transport van een container op een groot schip staat in geen verhouding tot die van een vrachtwagen, een goederentrein en een bin nenvaartschip. Het ligt dus voor de hand dat een vervoer der zijn vracht met een groot schip zo ver mogelijk zal willen varen." Daar zit, zo heeft het Antwerpse havenbedrijf altijd onderstreept, ook winst voor het milieu bijHet massale ver voer van containers per schip is minder vervuilend dan wan neer die laadkisten stuk voor stuk per vrachtauto over de weg zouden worden getrans porteerd. Groeicijfers De ontwikkeling van de con taineroverslag heeft de afgelo pen jaren een zekere stagnatie te zien gegeven. Blomme te kent daar bij aan dat dit geldt voor havens die dicht bij de kust liggen. „Antwerpen heeft illustratie Cor de Jonge vorig' jaar 4,2 miljoen contai nereenheden overgeslagen. We verwachten dit jaar uit te ko men op 4,7 miljoen. Dat kun je toch geen stagnerende ontwik keling noemen. Op basis van de groeicijfers gaan we ervan uit dat we over tien jaar een verdubbeling van het huidige containervolume hebben be reikt. Voor de helft van de sche pen die deze vracht gaan ver voeren zal het noodzakelijk zijn dat ze Antwerpen kunnen bereiken zodat dat ze rekening hoeven te houden met het ge- tij." Uit de belangstelling van Hes- se-Noord Natie voor de exploi tatie van de WCT mag naar de mening van Blomme niet wor den afgeleid dat het havenbe- drij f geen toekomst meer ziet in een zo ver landinwaarts gele gen haven als Antwerpen. „Hesse-Noord Natie wil zijn positie versterken op het ge deelte van de containermarkt dat met de WCT wordt be diend. Vergeet niet dat het be drijf hier in Antwerpen een drie keer zo grote overslagca paciteit heeft en zeer geïnteres seerd is in de uitbreidingsplan nen die we hebben." Overlapping Vanuit de overtuiging dat een kusthaven een ander segment van de containermarkt bedient dan een meer stroomopwaarts gesitueerde haven, stelt Blom me dat de aanleg van een grote containerterminal in Vlissin gen eerder concurrentie bete kent voor Rotterdam dan voor Antwerpen. In ver doorgevoer de afspraken tussen havens in de delta van Rijn, Maas en Schelde ziet hij niet veel. „Dat heeft alleen zin als je elkaar werkelijk zou aanvullen. Maar er zijn te veel overlappingen. Je kunt afspreken wat je wilt, re ders en vervoerders bepalen uiteindelijk toch waar schepen en containers naartoe gaan." Blijft een verdere verdieping van de vaargeul in de Wester schelde uit, dan zal dat volgens Blomme onvermijdelijk leiden tot meer files op de Zeeuwse wegen. „Als de containersche pen van de toekomst met 5000 tot 8000 eenheden niet makke lijk in Antwerpen kunnen ge raken, is het goed denkbaar dat een aantal vervoerders hun containers in Vlissingen zullen laten verladen. Maar dat gaat dan voor een belangrijk deel om containers die hun afkomst of bestemming in de onmiddel lijke omgeving van Antwerpen hebben. Die zullen dan echt niet eerst nog eens op een bin nenvaartschip worden overge laden. Nee, die gaan per vrachtauto. Over de weg. En dat wens ik Zeeland zeker niet toe." D www.pzc.nl dossier WCT door Ernst Jan Rozendaal VLISSINGEN - Geen charman ter man dan Ismail Merchant j (Bombay, 1936). Hij is vriende- j lijk, voorkomend, humoris tisch, kortom iemand die je niets kunt weigeren. Dat begreep ook de beroemde schrijver V.S. Nai- paul, onderscheiden met de No belprijs voor literatuur, toen Merchant hem vroeg of hij diens debuutroman The mystic mas seur mocht verfilmen. Mer chant: „Hij schreef me: Beste Ismail, kom me alsjeblieft niet opzoeken. Ik weet hoe groot je overredingskracht is. Verfilm het boek maar." Merchant plaagde waar vele anderen faal- ,den. anekdote over Naipaul besluit. „Hij vertelde me hoe blij hij was toen The mystic masseur, zijn eerste boek, uitkwam. Wel vijf enzeventig dollar kreeg hij er voor. Nu hebben wij hem hon derdvijftigduizend dollar voor de filmrechten betaald. Zo kan het gaan in het leven." Laat The mystic masseur nu precies daarover gaan. Over een Indiër op Trinidad, Ganesh Ransumair, wiens grote ambitie is schrijver te worden. Als zijn eerste boek niet wordt verkocht, gaat hij als een soort handopleg ger mensen genezen. Hij verlost het j ongetj e Partap van een don kere wolk boven zijn hoofd, waardoor het verhaal rondgaat en de mensen naar de magische masseur toestromen. Ganesh weigert betaling, maar ver koopt wel zijn boeken. Zijn suc ces is zo groot dat hij de politiek in gaat. Maar op tijd komt hij tot de ontdekking dat hij een man van het volk is en dus niet thuis hoort achter een bureau in de grote stad. „Naipaul heeft veel van zichzelf in Ganesh gelegd", bevestigt Merchant. „Zijn liefde voor boeken, zelf schrijver willen worden, een reis naar Oxford. Ook ik herken me erin. Als jon getje wilde ik al filmmaker wor den. En Ganesh is een Indiër, net als ik. Die laag zit er ook in, van de bevolking van Trinidad die begin jaren vijftig onafhanke lijk wil worden, net als India een aantal jaren eerder. In een film stop ik altijd veel van mijn per soonlijk leven." Menselijk Merchant heeft in elk geval een film weten te maken die net zo charmant en innemend is als hijzelf. Met hulp van uitsteken de, in het Westen veelal onbe kende acteurs. „Op Trinidad waren de mensen verbaasd dat zij dat prachtige, muzikale ac cent zo perfect konden imiteren. Met dat soort dingen maak je komedie, met een manier van praten, kijken en bewegen. Ik heb de acteurs daarin veel vrij heid gegeven, waardoor The mystic masseur heel menselijk is geworden. Een film om men sen te vermaken en tegelijk hun gedachten te prikkelen." The mystic masseur draait vandaag (10.00 uur en 19.15 uur met inter view regisseur), morgen (16.00 uur) en zondag (15.00 uur) in CineCity in Vlissingen. Het gezamenlijke werk van Giel Louws en Christel Wijland in de Zeeuwse Bibliotheek heeft het ver schijnsel vis als uitgangspunt. foto Ruben Oreel „Zoveel filmmakers hebben een optie genomen op een boek van Naipaul", vertelt Merchant, die .^yandaag in CineCity zijn nieu we film presenteert. „Francis Ford Coppola wilde Guerrillas doen, Jonathan Miller A house .'for Mr Biswas. Maar nooit kwam het ervan. Wij hebben al- tijd geluk gehad. Elk boek waarop we ons oog lieten vallen, "hebben we uiteindelijk ook ver filmd." Als Merchant wij zegt, bedoelt hij behalve zichzelf ook de Ame rikaan James Ivory, twee jaar geleden nog te gast in Vlissin gen. Samen maakten ze be roemde literatuurverfilmingen als The Bostonians,A room with a view, Maurice en Howard's End. Merchant meestal als pro ducer, Ivory als regisseur. The mystic masseur is door Mer chant geregisseerd, maar heeft dezelfde sterke punten als de genoemde films: prachtig came rawerk, subtiele humor en superieure acteerprestaties. Merchant grinnikt als hij zijn Ismail Merchant: „In een film stop ik altijd veel van mijn persoon lijk leven." foto Lex de Meester door Jan Dirk van Scheyen MIDDELBURG - Een jaar en zeven maanden hebben de Zeeuwse kunstenaars Giel Louws en Christel Wijland ge werkt aan hun duo-tentoonstel- ling VIS-A-VIS, die tot 13 okto ber is te zien in de Zeeuwse Bibliotheek. Het tweetal wilde meer dan al leen samen exposeren. VIS-A- VIS moest een project worden waarin ze eikaars werk zouden aanvullen en becommentari ëren. Een enkele keer werkten Louws en Wijland zelfs samen aan één schilderij De titel van de expositie is voor tweeërlei uitleg vatbaar. Vis-a- vis betekent dat twee mensen tegenover elkaar zitten en ei kaar aankijken, maar Louws en Wijland hebben het woord 'vis' ook letterlijk genomen; ze wil den allebei het verschijnsel vis als uitgangspunt gebruiken. In de praktijk betekent dit dat er inderdaad nogal wat geschil derde vissen te zien zijn op deze tentoonstelling. Maar, zegt Louws, 'het was eigenlijk een alibi om ons te richten op schil derkunstige aspecten'. Het voornaamste uitgangspunt was de artistieke samenwerking, met als belangrijkste oogmer ken elkaar te inspireren, te ob serveren en te evalueren. Het zuiverst komt dit tot uitdruk king in de reeks kleine schilde rijen '6+6=13', waarin de een steeds al schilderend reageert op een klein schilderijtje (18x24 centimeter) dat door de ander werd gemaakt. „We hebben voor die titel gekozen omdat het uiteindelijke resultaat meer was dan de som der delen", zegt Wijland. Van dit experiment is een boekje gemaakt dat op de expositie verkrijgbaar is en waarin de schilderijtjes in kleur op een inlegvel zijn afgedrukt. In dit boekje zijn ook de com mentaren te lezen die de kun stenaars leverden op eikaars werk. Drieluik Daarnaast is op VIS-A-VIS een drieluik te zien dat beider stem pel draagt. Daarin springt voor al de sterk door de grafische kunst gekleurde bijdrage van Wijland in het oog. Beide kunstenaars balanceren op de grens van abstract en figu ratief. Wijland laat in haar werk een sterke maatschappelijke betrokkenheid doorklinken, terwijl het Louws in de eerste plaats gaat om de puur schilder kunstige aspecten. Hij is vooral geïnteresseerd in het schilder kunstig onderzoek en verdiept zich in de vele manieren waarop je de verf op het doek kunt aan brengen. In het midden van de expositie ruimte is een installatie neerge zet, die bestaat uit 25 kaarten die de kunstenaars elkaar over en weer hebben toegestuurd. Ook in dit mail art-project be dienden de exposanten zich van het uitgangspunt van het artis tieke commentaar. De ontvan ger van een beschilderde of met de computer bewerkte kaart voegde aan die kaart iets per soonlijks toe met penseel, pen of pc, en stuurde hem daarna terug naar de afzender. Zo gingen de kaarten een paar keer heen en weer, totdat een van de twee het beeld 'af' vond. Als een ruimtelijk woud van pa pier staat het resultaat van dit project nu in de expositiezaal, tussen roze geschilderde muren. Middelburger Giel Louws en de in Kerkwerve wonende Christel Wijland hadden niet verwacht dat hun samenwerking zo vruchtbaar zou zijn. „Wewilden elkaar aanvullen, versterken en inspireren. We zijn daar goed in geslaagd omdat we allebei het gevoel hebben dat we niets van onze eigen identiteit hebben in geleverd", aldus Louws. De tentoonstelling VIS-A-VIS is tot en met 12 oktober te zien tijdens de openingsuren van de Zeeuwse Bi bliotheek in Middelburg. Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versche nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft. Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De re dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd. Op woensdag jongstleden las ik in PZC dat tweederde van de Nederlandse bevolking een aanval op Irak steunt. Bij nade re lezing van het artikel bleek deze bewering te zijn gebaseerd op Amerikaans onderzoek en bleek van het onderzoek niets te deugen. Uit het onderzoek zou blijken dat er minder animo voor de aanval zou zijn als er minder westerse slachtoffers vallen. Veel ongeloofwaardiger kan het niet. Van de schrijvende pers verwacht ik objectieve, onafhankelijke en serieuze j ournalistiek en niet het klakke loos publiceren van dubieuze onderzoeken van een belang hebbende partij. Was het be richt over onderzoek naar te veel geluidshinder in opdracht van de vereniging tegen akoes tische milieuvervuiling nog lachwekkend, hier gaat het om beïnvloeding van de publieke opinie. Veel mensen lezen name lijk alleen maar de koppen van krantenberichten en beschou wen hetgeen in de krant staat als waarheid. 'Toevallig' komt dan ook de regering de volgende dag met een standpunt over steun aan militaire acties tegen Irak. De gevolgen van dit soort standpunten zijn niet te overzien (veel burgerslachtof fers, weinig wezenlijke veran dering), maar dat is een andere discussie. Nu maar hopen dat de volgende keer de berichtgeving over resultaten van onderzoe ken beperkt blijft tot onderwer pen zoals de goede invloed van bier op het welzijn van de mens in opdracht van Heine- kenNV. F.W.F Tierie Breitnerstraat 16 Goes Woensdag 7 september een boeiend verhaal: de Urker Jan Rein de Wit koos de Ark van Noach als basis voor een exposi tie waarin verband wordt aan getoond tussen de zondvloed en meteorieten. Nu kun je kritiek loos volstrekt in de bijbel gelo ven of je plaatst vraagtekens. Velen doen dat en zeker het my thische bijbelboek Genesis geeft hiertoe aanleiding. De Wit frappeert met zijn pogingen het wonder van de zondvloed te ver klaren als deel van Gods plan de zondige mensheid te verdelgen, geen twijfel mogelijk. Maar zonder vreugde zet ook ik vraagtekens bij dit verhaal. Voor Abrahams nazaten (de au teurs van het OT) begint het bij belverhaal nu 5762 jaar gele den. Met de geboorte van Jezus begint (3760 jaar later) onze jaartelling. Genesis 5 vers 27 vertelt dat Noachs opa - Methu- salem - 969 jaar oud werd. We lezen verder: Methusalem 187 jaar oud 'gewon' Lamech, La- mech 182 jaar oud 'gewon' Noach; Methusalems kleinzoon was 600 jaar toen Gods zond vloed de mensheid verzwolg (Gen 7 vers 6). Nu een optelsom: 187 182 600 969. De conclu sie? Vrijwel zeker verdronk Noachs vader. Nu een vraag aan Jan Rein: het bouwen van de Ark was een hele klus. Zou er in die 300 ellen lange en 50 ellen brede boot echt geen plaats zijn geweest voor Noachs krasse opa? Of viel ook deze zoon van Henoch buiten Gods reddings plan? Het verklaren van wonde ren is onmogelijk en dus onver standig want echt in strijd met eenvoudig geloven. Misschien wil de gelovige amateur geofy sicus De Wit opnieuw zijn licht doen schijnen. En zijn zeker do minees die hij om hulp kan vra gen. Irne Dekker Den Omloop 24 's-Heer Hendrikskinderen Op het artikel Ecotoerisme heeft geen toekomst (PZC 7-9) wil ik graag reageren. Wanneer het niet onmiddellijk een groot succes wordt wanneer een op de toekomst gericht project wordt gestart en een nieuwe doelgroep wordt benaderd dan is het voor barig te stellen dat ecotoerisme geen toekomst zou hebben. Wel licht zou je aan de bovenkant van de markt moeten beginnen. In het verleden gebeurde dat in en rondom Schuddebeurs en in de Vechtstreet waar rust en ruimte aanwezig was en een aantrekkelijk natuurgebied werd gemaakt ten behoeve van de rijke kooplieden destijds en niet alleen zij profiteerden daar van. Ook vandaag nog plukken wij allen daar de vruchten van. Terecht dus dat de initiatiefne mers een symbolische pluim in ontvangst mochten nemen, Hubert van Damme Zwanenburgseweg 12 Ouwerkerk Bij het artikel (PZC, 10-9) een politieman bij het bord met de waarschuwing 'controle'. Ik vraag me af hoe werkt dat nu precies. Regelmatig rij ik over de snelweg Middelburg-Bergen op Zoom met de toegestane snelheid van 120 kilometer. Op vrijdagmiddag is het altijd vooral in de zomer erg druk. Ik heb eens geprobeerd de auto's bij te houden die me passeerden soms, of liever gezegd heel vaak die harder reden. Bij 95 ben ik maar gestopt. Maar wat ik nu zou willen weten: krijgen al die mensen die te hard rij den nu ook een bekeuring of alleen op be paalde plaatsen? Bij navraag blijkt dat nogal mee te vallen. Mensen die 's morgens naar hun werk in Brabant rijden en nogal haast hebben, wat begrijpelijk is, krijgen nooit een bon. En waarom is er nooit politie aan wezig op de snelweg? Ik doe het niet maar wat zou ik af en toe ook eens graag flink gas willen geven. A. van de Berge ArnelaanU Middelburg Achter de roep om normen en waarden zit vooral onmacht (zie PZC 6 sept.)Onmacht kan beter vervangen worden door onwil als het gaat om WCT, Sloelijn en VERA. Het Bevoegd Gezag heeft zich hiermee gediskwali ficeerd en ongeloofwaardig ge maakt, maatschappelijke nor men en waarden blijkt men in deze niet te kunnen hanteren. Het Bevoegd Gezag dient bij de vergunningverlening deugde lijke voorwaarden te stellen die hinder en schade aan derden voorkomen. Maar nee, zij han teren de absurd hoge normen van NS voor schade aan gebou wen door trillingen. Normen die kennelijk zijn opgesteld ten tij de van de aanleg van de Birma spoorlijn. Al komen er door tril ling schoorstenen naar beneden of stort een huis in waarbij do den en gewonden kunnen val len, het zal NS een zorg zijn. Nog minder de zorg van het B.G. zij wensen hier niet mee gecon fronteerd te worden en doen er alles aan dit in de doofpot te stoppen. Maar wie willens en wetens andermans eigendom vernielt pleegt vandalisme. In Heinkenszand gooien jongetjes met sinaasappelen tegen een bankgebouw en het College van Borsele acht het nodig een be veiligingsambtenaar- aan te stellen om dit vandalisme te be strijden. Maar als het gaat om een veel grotere vorm van van dalisme laten zij zich voor veel geld het zwijgen opleggen. Maar hun mede-verantwoordelijk heid is hiermee niet afgekocht. J. Janse Parallelioeg 4 Goes De WCT wordt primair geasso cieerd met arbeidscreatie. Naar schatting maximaal 2700 ar beidsplaatsen. De CD A-fractie houdt het op 1350. Hier tegen over staat dat de leefbaarheid flink onder druk komt te staan. Ik beperk mij tot de vraag of de WCT voor Zeeland - en daar gaat het om - een wezenlijk aan tal arbeidsplaatsen zal opleve ren en of de verliezen van de WCT door Zeeland gedragen kunnen worden. Beide wagen beantwoord ik negatief. Hes- sennatie - een Belgische onder neming - zal de WCT exploite ren. Het ligt daarom voor de hand dat er bussen vol Belgen hier komen werkenEn zeker nu we de WOV hebben. Bovendien neemt de werkgelegenheid in de totale logistiekketen structu reel af. Zeeuwse bestuurder denken 'global players' te zijn, maar dat zijn de economische supermachten in het Verre Oos ten en zelfs niet Rotterdam of Antwerpen. Het is waar dat er steeds meer containers gebruikt worden, maar het is ook waar dat in een markt geörienteerde economie overcapaciteit - en dat hebben we - onherroepelijk tot verliezen leidt. En wie moet er hiervoor bloeden, de Zeeuwse burger? Kopstukken uit het be drijfsleven worden beloond (of afgestraft) naar rato van de waarde van hun aandelen. Daarom zullen de grote jongens (en meisjes) in Rotterdam en Antwerpen heus niet Zeeland wat toeschuiven als zij zelf moe ten overleven. Strategische keuzes maken is niet gebaseerd op de waan van de dag. Het ICT- gebeuren van de laatste twee jaar is hiervan een goed voor beeld. Om bestaansrecht te heb ben is de WCT twintig jaar te laat. ZakyV.vanderSpu Roompot 51-e Hansweert

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2002 | | pagina 10